1

1

Слово Господово, упатено до Михеј од Морешет, во деновите на Јотам, Ахаз и Езекија, цареви јудејски, со кое му беше откриено за Самарија и за Ерусалим.

2 Чујте, сите народи, внимавај, земјо, и сѐ што те исполнува! Сведок нека е против вас Господ Бог, Господ од Сво­јот свет храм!

3 Зашто Господ, ете, излегува од Своето место, ќе слезе и ќе оди по земните височини,

4 и планините ќе се топат под Него, долините ќе се растопат како восок од оган, како водата што се излева низ стрмнини.

5 И сето тоа ќе стане поради прес­тапите на Јаков, поради гревот на Изра­еловиот дом. Кој му е гревот на Јаков? Нели е тоа Самарија? Кои ѝ се идолските светилишта на Јудеја? Нели е тоа Ерусалим?

6 Затоа од Самарија ќе направам купишта урнатини во полето, место за садење лози; ќе ги сринам камењата нејзини во долина и ќе ѝ ги разголам основите.

7 И сите нејзини резани ликови ќе се строшат и сите нивни дарови од блуд — со оган ќе бидат изгорени: сите идоли ќе ги разурнам; со дарови од блуд ги правела, и пак ќе бидат дарови од блуд.

8

Поради тоа ќе заплачам и ќе заридам, ќе одам бос и гол, ќе вијам како чакал, ќе врискам како ној;

9 зашто нема лек за нејзината рана, тоа дојде до Јудеја, а стигна дури и до портите на Мојот народ — сѐ до Еру­салим.

10 Не разгласувајте го ова во Гет, не плачете таму гласно, а во Бет-Леафра посипете се со пепел.

11 Исели се, жителко шафирска, срамно разголена; нема да се спаси ни жи­телката хананска, до темел е разурнат Бет-Ецел, искорнат е од своите цврсти основи.

12 Жителката на Марот е желна за добро, а ете, зло дојде од Господ, слезе до портите ерусалимски.

13 Впрегни брзи коњи во колата, жителко лахишка, тоа беше почеток на гревот од ќерката Сионска, зашто во тебе се појавија престапите на Израел.

14 Затоа ти ќе се збогуваш со дарови од Морешет-Гат; куќите ахзивски ќе бидат измама за царевите израелски.

15 Ќе доведам и освојувач против тебе, жителко; и тој ќе дојде дури до Адулам, славата на Израел.

16 Куби ја косата своја, истрижи се — од жал за своите сакани деца: разголи ја ќелавоста своја за нив како гологлав орел зашто тие ќе бидат одведени од тебе во ропство.

2

1

Тешко им на оние што кројат беззаконија и на леглата свои измислуваат зли дела, и ги извршуваат штом ќе се зазори, зашто силата е во нивни раце!

2 Посакаат ли ниви — ги заземаат насила, куќи — и ги одземаат; и човекот го угнетуваат, и куќата негова, стопанот и наследството негово.

3 Затоа вака вели Господ: „Еве Јас смислувам зло против тој род од кое не ќе можете да го извлечете вратот свој, па затоа и нема да одите исправени; зашто тоа време ќе биде лошо.

4 Во она време ќе се зборува за вас, ќе плачат многу и ќе велат: наполно сме разорени; делот од мојот народ е даден на друг; како да ми се врати? Нивите наши им се веќе раздадени на освојувачите.“

5 Затоа не ќе имаш никого што ќе фр­ли ждрепка во собранието пред Господ.

6 Не пророкувајте — велат тие — не пророкувајте дека ќе нѐ постигне зло.

7 О, ти, што се нарекуваш Јаковов дом! Зар Господ ја загубил трпеливоста? Зборовите Мои зар не се благо­творни за оној, кој постапува справед­ливо?

8 Но вие се кревате против Мојот на­род како непријатели и вие им ја грабате не само горната туку и долната облека на мирните луѓе, што и не помислуваат на војна.

9 Жените на Мојот народ ги истерувате од нивните мили домови; а од децата нивни ја одземате славата Моја.

10 Станете и одете си, зашто тој крај не е земја за почивка; поради нечисто­тија таа ќе биде разорена — и тоа со голема погибел.

11 Ако некој ветрогон измислува лага и вели: „Ќе ти проповедам за вино и за пиење“, тој би бил добар за пророк на овој народ!

12

Навистина ќе те соберам сиот, Ја­кове, навистина ќе ги соберам остатоците Израелови; ќе ги соберам во едно како овците во трло, како стадо овци на пасиште — ќе изобилува со луѓе!

13 Пред нив ќе тргне уривач на ѕидови; тие ќе ги разбијат преградите, ќе влезат низ портите и ќе излезат низ нив, и царот нивни ќе тргне пред нив, и Господ — ќе биде на чело.

3

1

Потоа реков — чујте, поглавари Јаковови и кнезови на домот Израе­лов: зар вие не знаете што е право?

2 А вие го мразите доброто и го са­кате злото, ја дерете од нив кожата, и месото од коските нивни;

3 јадете од телото на Мојот народ и ја дерете кожата нивна, а коските нивни ги кршите како за во сад, и месото нивно го дробите како за во котел.

4 И тие ќе викаат кон Господ, но Тој нема да ги чуе и ќе го сокрие лицето Свое од нив во тоа време, поради нив­ните злодела.

5 Така вели Господ против пророците, кои го воведуваат во заблуда Мојот народ, кои кога имаат храна во устата проповедаат мир, а ако никој не им стави во уста ништо, против него објавуваат војна.

6 Затоа, место виденија, вие ќе гледате ноќ, место пророштво — темнина; и сонцето ќе зајде над тие пророци и денот ќе потемнее над нив.

7 Ќе се засрамат јасновидците, ќе бидат посрамени гледачите, и сите ќе ја затворат устата своја, зашто нема да добијат одговор од Бога.

8 Но јас сум исполнет со силата на Духот Господов, со правда и цврстина, за да му ги кажам на Јаков престапите и на Израел — гревот негов.

9 Чујте ме сега, поглавари на домот Јаковов, и кнезови на домот Израелов, вие, кои се гнасите од правдата и што искривувате сѐ што е право.

10 Вие, кои го градите Сион со крв и Ерусалим со неправда.

11 Поглаварите негови судат со поткуп, свештениците учат за да зара­ботат, а пророците пророкуваат за пари, и сепак се повикуваат на Господ, велејќи: „Нели е Господ меѓу нас; затоа зло нема да нѐ постигне.“

12 Затоа поради вас Сион ќе биде разорен како нива, а Ерусалим ќе стане купиште од урнатини, и планината на тој дом ќе зарасне во шума.

4

1

И, ете, во последните дни планината на Господовиот дом ќе биде поставена на чело над сите планини, и ќе се издигне над ридовите, и ќе поитаат кон неа народите.

2 И ќе тргнат многу народи, и ќе речат: „Дојдете да се искачиме на гората Господова и да влеземе во домот на Јаков — и Тој ќе нѐ научи на Своите свети патишта, и ќе одиме по патеките Негови; зашто од Сион ќе излезе законот, и од Ерусалим — словото Гос­подово.

3 Тој ќе управува со многу народи и ќе пресудува меѓу многу племиња во далечни краишта; па ќе ги прековаат мечевите свои во плугови и копјата свои — во српови; и народ против народ нема да крене веќе меч, и нема веќе да се учат да војуваат;

4 секој ќе седи спокојно под лозата своја и под смоквата своја, и никој нема да се плаши, зашто устата на Господ Саваот го изрекла тоа.

5 Зашто сите народи одат, секој во името на својот бог, а ние ќе одиме во името на Господ, нашиот Бог, секогаш и довека.“

6

Во оној ден, вели Господ, ќе соберам сѐ што е куцо, и ќе соединам што е разгонето, и оние, врз кои сум допуштил неволја.

7

И ќе направам од остатокот на ку­ците и прснатите по светот силен народ, и Господ ќе царува над нив на гората Сион од сега па довека.

8 А ти, куло на стадото, риду на Сио­новата ќерка, кај тебе ќе дојде и ќе се врати поранешното владение, царството — кај ќерките ерусалимски.

9 А зошто ти сега така гласно пла­чеш? Зар немаш цар или ти недостига советник, па те обзеле маки како кај родилка?

10

Страдај и мачи се од болки, ќерко Сионова, како родилка, зашто сега ќе излезеш од градот, ќе живееш во полето и ќе стигнеш во Вавилон. Таму ќе бидеш избавена, таму ќе те откупи Господ од рацете на непријателите твои.

11 А сега се собрани многу народи против тебе и велат: „Нека биде осквернета и очите наши да се нагледаат на Сион!“

12 Но тие не ги знаат замислите на Господ и не ги разбираат намерите Негови — дека Тој ги собрал како снопје на гумно.

13 Стани и удирај, ќерко Сионова, зашто Јас ќе го направам рогот твој железен и копитата твои бакарни; ќе прегазиш многу народи, и нивните трудови и богатства ќе ги посветиш на Господ — Владетелот над целата земја.

14

Но сега сме со ѕидини опколени и пак сме опседнати, со прат го бијат по образите судијата на Израел.

5

1

Но ти, Витлееме Ефратов, иако си најмал меѓу илјадниците Јудејци, од тебе ќе ни излезе Оној, Кој ќе владее во Израел и чие потекло е од почетокот, од вечноста.

2 Затоа Тој ќе ги остави до времето додека роди онаа, која треба да роди; тогаш кај синовите Израелови ќе се вратат и нивните други браќа.

3 Ќе застане Тој и ќе ги пасе со силата на Господ, со величието на името Господово, својот Бог и тие ќе живеат во мир, зашто тогаш Тој ќе биде велик до краиштата на земјата.

4

И Тој ќе биде мирот. Кога ќе дојде Ашур во нашата земја и ќе стапи во нашето владение, тогаш ние против него ќе поставиме седум пастири и осум народни кнезови.

5 Тогаш тие ќе ја завладеат земјата Ашурова со меч, и земјата на Нимрод со сабја, и Тој ќе нѐ избави од Ашур, ако дојдат во нашата земја и влезат во пределите наши.

6

А остатокот од Јаков меѓу многуте народи ќе биде како роса од Господ, како ситен дожд по трева. Тој нема да зависи од човек и нема да се потпира на смртници.

7 И остатокот на Јаков ќе биде меѓу народите, меѓу многу племиња, како лав меѓу горски ѕверови, како лавче меѓу овчо стадо; и кога ќе се појави, ќе гази и ќе растргнува и никој не ќе може да се спаси од него.

8 Тогаш ќе се крене раката Твоја над непријателите Твои и тие ќе бидат истребени.

9

И во оној ден, вели Господ, ќе ги истребам коњите твои пред тебе и ќе ги уништам колите твои;

10 и ќе ги сотрам градовите во твојата земја и ќе ги растурам сите тврдини твои;

11 ќе ги истргнам магиите од рацете твои и кај тебе не ќе има веќе вражачи;

12 ќе ги уништам идолите и резаните ликови кај тебе и нема веќе да се поклонуваш на творби од рацете твои;

13 и ќе ги искоренам од твојата средина идолските светилишта и ќе ги разорам градовите твои.

14 Во гнев и со јарост ќе се одмаздам над народите што беа непослушни.

6

1

Слушајте што вели Господ: „Стани и суди се пред горите, ридовите да го чујат гласот твој!“

2 Чујте го, гори, судот Господов, и вие, цврсти основи на земјата, зашто Господ му суди на Својот народ, се тужи со Израел.

3 „Народе Мој, што ти направив и со што ти дотегнав? Одговори Ми.

4 Јас те изведов од египетската земја, те ослободив од куќата на ропството и ги водев пред тебе Мојсеј, Арон и Мирјам.

5 Народе Мој, сети се што кроеше Валак, царот моавски, и што му одго­вори Валаам, синот Беоров и што стана од Ситим до Гилгал — за да ги познаеш праведните дела на Господ.“

6

„Со што да застанам пред Господ, да се поклонам пред небесниот Бог? Да застанам ли пред Него со сепаленици, со едногодишни телци?

7 Но може ли да Му се угоди на Гос­под со илјадници овни или неизмерни потоци масло? Дали да Му го дадам мојот првороден син за престапите свои и плодот на утробата своја — за гревовите на душата своја?“

8 О, човеку, речено ти е што е добро, и што бара од тебе Господ; да работиш праведно, да сакаш милосрдни дела и понизно да врвиш пред твојот Бог.

9

Гласот Господов вика кон градот, мудроста повикува на страхопочит кон Твоето име: слушајте племенски и градски Собранија!

10 Па зар не се наоѓаат во домот на безбожникот богатство неправедно и мерка смалена, одвратна?

11

Можам ли да ги оправдам мерките на беззакониците и неточните тегови во торбата?

12 Вашите богаташи се полни со не­правда, и жителите ваши говорат лага, а и јазикот нивни измама е во устата нивна.

13 Затоа почнав да те ударам со запустување поради гревовите твои.

14 Ќе јадеш — и нема да се наситуваш, гладен ќе остануваш; ќе оставаш на­страна, но нема да го зачуваш, а она што ќе зачуваш, тоа Јас ќе го предадам на меч.

15 Ќе сееш, но нема да жнееш; ќе гмечиш маслинки, но нема да имаш масло, ќе цедиш гроздов сок, но нема да пиеш вино.

16 Кај вас се запазиле обичаите на Омриј и сите дела на домот Ахавов, и вие постапувате според нивните совети. Затоа ќе те предадам на запустување и жителите твои на потсмев, а вие ќе претрпите срам од Мојот народ.

7

1

Тешко мене, зашто со мене е сега како по собирање на летните пло­дови, како по гроздобер; ни зрнце за каснување, ниту рана смоква по која копнее душата моја.

2 Нема веќе верни луѓе по земјата, нема праведни меѓу луѓето; сите кројат сплетки, за да проливаат крв; секој му става на брата си стапица.

3 Рацете им се приготвени за да прават зло: началникот сака подароци, судијата суди за поткуп, а големците решаваат по своја волја и ја изопачу­ваат правдата.

4 Најдобриот од нив е како трн, а најсправедливиот е полош отколку ог­рада од трње. Денот на Твоите пости, денот на Твојата казна наближува; и сега ќе ги опфати смут.

5 Не верувајте му на другарот, не потпирајте се на пријателот; пред онаа, што лежи во твојата постела, не отворај ја устата своја.

6 Зашто синот го угнетува татко си, ќерката се противи на мајка си, снаата станува против свекрвата; непријатели на човекот му се неговите домашни.

7 Јас, пак, гледам кон Господ, и за моето спасение ќе се надевам на Бога; мојот Бог ќе ме чуе.

8

Не радувај се на мојата мака, неријателко моја! Иако сум паднат, јас ќе станам; макар што сум сега во мрак — Господ е мојата светлина.

9 Морам да го поднесам гневот Госпо­дов, — зашто сум згрешил пред Него — додека не го реши делото мое и не ја изрече правдата; тогаш Тој ќе ме изведе на светлина, и јас ќе ја видам правдата Негова.

10 И ќе го види тоа мојата непријателка и срам ќе ја покрие онаа што ми велеше: „Каде е Господ, твојот Бог?“ И ќе го видат тоа очите мои — и таа ќе биде згазена како кал на улица.

11

Доаѓа време, кога ќе се изѕидаат ѕидовите твои, во тоа време границите ќе се прошират надалеку.

12 Во оној ден ќе доаѓаат кај тебе од Асирија до Египет, од Нил до Еуфрат, и од море до море и од планина до пла­нина.

13 А земјата ќе биде пустина поради гревовите на жителите нејзини, и поради плодовите на делата нивни.

14

Паси го со жезолот народот Твој, овците на наследството Свое, оние, што живеат осамени во густа шума среде овошни градини, остави ги да пасат тие во Башан и Галаад како во стародревните дни!

15 Ќе му покажам чудесни дела како во времето кога ти излезе од египетската земја.

16 Ќе го видат тоа народите и ќе се засрамат при сета таа сила; ќе стават рака на устата своја, и ушите нивни ќе се заглушат.

17 Ќе лижат прав како змии, како лазачи што лазат по земја, ќе излегуваат од своите скривници; ќе се упла­шат од Господ, од нашиот Бог, и ќе се уплашат од Тебе.

18

Кој Бог е како Тебе, за да ги простува беззаконијата, да мине преку прес­тапите на остатокот од Своето наследство? Тој вечно не се гневи, зашто Тој со радост се смилува.

19 Тој пак ќе се смили над нас и ќе ги сотре нашите беззаконија. Тој ќе ги фрли сите наши гревови во морските длабочини.

20 Ти ќе покажеш верност кон домот на Јаков, милост кон Авраам, како што со клетва си им ветил на предците наши од најдамнешни дни.