1
Павле и Тимотеј, слуги на Исус Христос, до сите светии во Христос Исус, што се во Филипи, со епископите и ѓаконите:2 благодат и мир вам од Бог, Отецот наш и од Господ Исус Христос!
3
Му благодарам на мојот Бог секогаш, кога си спомнувам за вас,4 — во секоја моја молитва се молам со радост за сите вас —
5 заради вашето учество во Евангелието од првиот ден, па сѐ досега,
6 уверен во тоа дека Оној, Кој го започна во вас доброто дело, ќе го доврши сѐ до Денот на Исус Христос.
7 И право е да го мислам тоа за сите вас, зашто секогаш ве носам во срце — и кога сум во окови, и кога го бранам и утврдувам Евангелието, бидејќи сите вие сте мои соучесници во благодатта.
8 Бог ми е сведок колку многу копнеам по сите вас со милосрдноста на Исус Христос.
9 И се молам вашата љубов сѐ повеќе и повеќе да изобилува преку познанието и разбирањето на сѐ,
10 за да можете да го распознавате најдоброто, та да бидете чисти и беспрекорни во денот на Христос,
11 полни со плодот на праведноста, кој е преку Исус Христос, за слава и пофалба на Бога.
12
Сакам, браќа, да знаете дека тие работи, што ми се случија, придонесоа за поголем успех на Евангелието,13 така што во целата преторија и меѓу сите други стана познато дека сум во окови за Христос;
14 и дека повеќето од браќата во Господ, поттикнати од моите окови, се осмелија, без страв да го проповедаат словото Божјо.
15 Некои, навистина, од завист и желби за кавга, а други од добра волја Го проповедаа Христос:
16 едни Го проповедаат Христос од љубов, знаејќи дека јас сум поставен да го бранам Евангелието.
17 А другите имаат желба да се препираат неискрено, мислејќи дека ја наголемуваат тежината на моите окови.
18 Другите, пак, проповедаат од љубов, знаејќи дека јас сум поставен да го бранам Евангелието.
19 Зашто знам дека тоа ќе ми послужи за спасение со вашата молитва и преку дејството на Духот на Исус Христос,
20 како што очекувам со нетрпение и се надевам дека во ништо нема да се посрамам, но со сета моја храброст, како секогаш, така и сега, ќе се возвеличи Христос во моето тело — било со живот, било со смрт.
21 За мене, „да се живее“ значи Христос, а „да се умре“ — придобивка.
22 Ако, пак, живеењето мое во тело ми придонесува плод на делото, тогаш што да одберам не знам.
23 Измачуван сум и од едното, и од другото: сакам да заминам и да бидам со Христос, бидејќи тоа е многу подобро;
24 но да останам во телото е попотребно за вас.
25 Уверен во тоа, знам дека ќе останам и ќе пребивам со сите вас за ваш напредок и радост на верата,
26 та пофалбата ваша во Христос Исус да се умножува преку мене, кога повторно ќе дојдам кај вас.
27
Живејте само достојно за Христовото Евангелие, та, ако дојдам и ве видам, или пак во отсуство слушнам за вас дека стоите во еден дух, борејќи се еднодушно за верата на Евангелието,28 и во ништо не се плашите од противниците; тоа е знак за нивната погибел, а за вашето спасение, и тоа е од Бога.
29 Зашто вам ви се даде дар поради Христос не само да верувате во Него, туку и да страдате за Него,
30 борејќи се со истата борба, каква што видовте во мене и сега слушате за мене.
1
И така, ако во Христос има некаква утеха, ако има некаков поттик од љубовта, ако има некакво заедништво со Духот, ако има некое милосрдие и сострадание,2 исполнете ја мојата радост: бидете со една мисла, бидејќи имате една и иста љубов, и бидете еднодушни и едномислени;
3 не правете ништо од честољубие или за празна слава, но од понизност сметајте се еден друг за погорен од себеси!
4 Не грижете се секој само за себе, туку и за другите!
5 Бидејќи вие треба да ги имате истите мисли, што ги има Исус Христос,
6 Кој, иако беше во Божји лик, не сметаше дека треба да го искористи тоа што е еднаков со Бога;
7 но Сам Себе се понизи, земајќи лик на слуга се изедначи со луѓето и по изглед се покажа како човек;
8 Сам Себе се понизи, послушен сѐ до самата смрт, смрт на крст.
9 Па затоа и Бог Го превозвиши и Му даде име што е над секое име,
10 та во името на Исус да се поклони секое колено на сѐ што е небесно, земно и подземно,
11 и секој јазик да исповеда дека Исус Христос е Господ, за слава на Бог Отецот.
12
Затоа, возљубени мои, како што секогаш ме слушавте, не само во мое присуство, туку многу повеќе сега, кога сум отсутен, со страв и трепет градете го своето спасение,13 зашто Бог е Оној Кој во вас прави да сакате и да дејствувате според Неговата добра волја.
14 Правете сѐ без мрморење и двоумење,
15 за да бидете прави и чисти, непорочни чеда Божји, сред изопачено и развратно поколение, во кое светите како светила во светот,
16 држејќи се за словото на животот, за моја гордост во денот Христов, дека не трчав напразно и не се трудев напразно.
17 Но, иако се излевам како жртва леаница и за служба на вашата вера, се радувам сам и се радувам со сите вас.
18 Така исто радувајте се и вие и зарадувајте ме!
19
А се надевам во Господ Исус дека наскоро кај вас ќе го пратам Тимотеј, та и јас, откако ќе разберам како сте, да се утешам со духот.20 Всушност, немам ниту еден истомисленик, кој толку искрено би се грижел за вас.
21 Зашто сите си го бараат своето, а не она на Исус Христос;
22 а неговата опитност е позната; тој, како син на татко, слугуваше заедно со мене при благовестувањето.
23 Него, пак, се надевам дека ќе го испратам веднаш, штом ќе дознаам што ќе стане со мене;
24 а се надевам во Господ дека и сам скоро ќе дојдам кај вас.
25 Сметам дека е потребно кај вас да го испратам братот Епафродит, мој сотрудник и соборец во војувањето, а ваш пратеник и помагач во потребите мои,
26 бидејќи тој копнееше да ве види сите вас и многу жалеше што сте чуле дека бил болен.
27 Зашто тој боледуваше дури до умирање; но Бог го помилува, и не само него, туку и мене, за да не ми се натовари една жалост врз друга.
28 Поради тоа го испратив поскоро, та, штом ќе го видите пак, да се израдувате, а јас да бидам помалку нажален.
29 Примете го, пак, во Господ со секаква радост, и такви почитувајте,
30 бидејќи за Христовото дело тој беше скоро на умирање, не жалејќи го својот живот за да го дополни недостигот на вашата служба кон мене.
1
Но, браќа мои, радувајте се во Господ! Зашто мене не ми е здодевно да ви пишувам исти нешта, а за вас тоа значи безбедност.2 Чувајте се од кучињата, чувајте се од лошите работници, чувајте се од лажно обрезување,
3 зашто вистинското обрезување сме ние, кои со Духот Му служиме на Бога и се гордееме со Христос Исус, и не се надеваме на телото,
4 иако јас можам да се надевам и на телото. Ако некој друг мисли дека може да се надева на телото, тогаш уште повеќе можам да се надевам јас,
5 кој сум обрезан во осмиот ден, од родот Израелов, од Венијаминовото колено, Евреин од Евреите, по законот фарисеј,
6 по ревност — гонител на Божјата Црква, според правдата на Законот — беспрекорен.
7 Но тоа што беше за мене придобивка, поради Христос го сметав за загуба.
8 Затоа, сметам дека и сѐ друго е загуба спрема преважното познание на Христос Исус, мојот Господ, поради Кого се одреков од сѐ, и сѐ сметам за отпад, само за да Го придобијам Христос,
9 и да се најдам во Него, не со својата праведност стекната од Законот, туку со придобивката преку верата во Христос, односно со праведноста од Бога преку верата;
10 за да Го познаам Него, и силата на Неговото воскресение, и учеството во Неговите страдања, грижејќи се мојата смрт да биде слична со Неговата,
11 та некако да го достигнам воскресението на мртвите.
12
Велам така не затоа што веќе достигнав, или дека веќе постигнав совршенство, туку се стремам да го достигнам она со кое Христос ме достигна мене.13 Браќа, јас не мислам дека сум го достигнал тоа; но едно правам: го заборавам она што е зад мене, а се стремам кон она што е пред мене,
14 трчам кон целта — кон наградата на горното призвание од Бога во Исус Христос.
15 Ние, кои сме, пак, совршени, мислиме така; ако, пак нешто инаку мислите, Бог и тоа ќе ви го открие.
16 Но, само да го држиме она до кое достигнавме, да бидеме едномислени и по истото правило да продолжиме.
17 Следете го мојот пример, браќа, и гледајте ги оние што живеат според образецот што го имате во вас.
18 Зашто мнозина, за кои често сум ви зборувал, а сега дури и со солзи говорам, постапуваат како непријатели на крстот Христов;
19 нивниот крај е погибел, нивниот бог — стомакот, а славата — во нивниот срам; тие мислат за земните работи.
20 А нашето жителство е на небесата, од каде што Го очекуваме и Спасителот, нашиот Господ Исус Христос.
21 Тој ќе го преобрази нашето понизено тело да стане подобно на Неговото славно тело, со силата преку која Тој може да потчинува под Себе сѐ.
1
И така, браќа мои возљубени и многу пожелни, радост моја и венец, стојте цврсто во Господ, возљубени!2 Ја молам Еводија, ја молам и Синтихија да бидат едномислени во Господ;
3 а те молам и тебе, искрен сотрудниче, помагај им на оние што се грижеа во Евангелието заедно со мене и со Климент и со другите мои сотрудници, чии имиња се во Книгата на животот.
4 Радувајте се секогаш во Господ, и пак ќе речам: радувајте се!
5 Кротоста ваша нека им биде позната на сите луѓе! Господ е близу!
6 За ништо не грижете се, туку во сѐ преку молитва и молба со благодарност изнесувајте ги пред Бога своите барања,
7 и мирот Божји, што надвишува секој ум, ќе ги запази вашите срца и вашите мисли во Исус Христос.
8 Понатаму, браќа мои, на она што е вистинско, што е чесно, што е праведно, што е чисто, што е љубезно, што е достојно за слава, на она што е добродетел, што е за пофалба, само на тоа мислете!
9 И она што го научивте, примивте, чувте и видовте во мене, тоа правете го, — и Бог на мирот ќе биде со вас!
10
Јас се зарадував необично многу во Господ, зашто најпосле расцветавте во вашата грижа за мене; вие и порано се грижевте за мене, но немавте згодна пригода.11 Ова го велам не поради скудност од нешто, бидејќи се научив да се задоволувам со она што го имам.
12 Знам да живеам и во скудност, знам да живеам и во изобилство; научен сум на сѐ и сешто, и сит да бидам, и глад да трпам, и во изобилие да сум и во немаштија.
13 Сѐ можам преку Исус Христос, Кој ме крепи.
14 Но, добро направивте што зедовте учество во мојата скрб.
15 А знаете и вие, Филипјани, дека во почетокот на проповедањето на Евангелието, кога отпатував од Македонија, немаше ниту една црква нешто да ми даде или нешто да примам освен од вас;
16 зашто и во Солун, еднаш, и по вторпат ми пративте нужни работи.
17 Ова го велам не дека сакам да ми давате, туку го барам плодот кој се умножува во ваша полза.
18 Добив сѐ и имам во изобилие, се пренаполнив со блага, кога го примив од вас испратениот дар преку Епафродит, кој е мирис сладок, жртва пријатна, благоугодна на Бога.
19 Мојот Бог, по Своето богатство, нека ја исполни секоја ваша потреба, за слава преку Христос Исус.
20 А на Бога, нашиот Отец, слава во вечни векови. Амин!
21
Поздравете го секој светија во Христос Исус! Ве поздравуваат браќата што се со мене.22 Ве поздравуваат сите светии, а особено оние што се од Цезаревиот дом.
23 Благодатта на нашиот Господ Исус Христос нека биде со сите вас. Амин!