1
Павле, по Божја волја повикан апостол на Исус Христос и братот Состен —2 до црквата Божја во Коринт, до осветените во Христос Исус, повикани светии, заедно со сите оние кои на секое место го повикуваат името на нашиот Господ Исус Христос, нивни и наш.
3 Да имате благодат и мир од Бога, нашиот Отец, и Господ Исус Христос!
4 Секогаш Му благодарам на мојот Бог за вас поради Божјата благодат што ви е вам дадена во Исус Христос,
5 преку Кого станавте богати во сѐ, во секое слово и во секое знаење.
6 Зашто се утврди во вас Христовото сведоштво,
7 така што не сте лишени од ниеден дар вие, што го очекувате откровението на нашиот Господ Исус Христос.
8 Тој ќе ве утврди и до самиот крај за да бидете беспрекорни во денот на нашиот Господ Исус Христос.
9 Верен е Бог, Кој ве повика во заедништво со Неговиот Син Исус Христос, нашиот Господ.
10
Браќа, ве молам во името на нашиот Господ Исус Христос, сите вие да зборувате исто, и меѓу вас да нема раздори, туку да бидете совршено соединети во еден ум и во исто мислење.11 Зашто од домашните на Хлој чув за вас, браќа мои, дека меѓу вас имало кавги.
12 Сакам да ви кажам дека секој од вас вели: „Јас сум Павлов“, „А јас сум Аполосов“, „Јас сум на Кифа“, „Јас, пак, Христов.“
13 Па зар Христос е разделен? Зарем Павле беше распнат за вас? Или пак во името Павлово бевте крстени?
14 Му благодарам на Бога што од вас никого не сум крстил, освен Крисп и Гај,
15 та никој да не може да рече дека сте биле крстени во мое име.
16 Навистина, го крстив уште и Стефаниновиот дом. Инаку не знам дали сум крстил и некој друг.
17 Зашто Христос не ме прати да крштавам, туку да го проповедам Евангелието, и тоа не со премудри зборови, за да не изгуби од силата крстот Христов.
18
Зашто словото за крстот е безумие за оние што пропаѓаат, а за нас, кои се спасуваме, сила Божја.19 Зашто е напишано: „Ќе ја уништам мудроста на мудрите и ќе ја отфрлам разумноста на разумните.“
20 Каде е мудрецот? Каде е книжникот? Каде е препирачот од овој век? Не ја претвори ли Бог мудроста на овој свет во лудост?
21 Зашто светот при мудроста Божја не Го позна Бога со мудрост; Бог благоволи со безумието на проповедта да ги спаси оние што веруваат.
22 Зашто Јудејците сакаат знаци, а Елините бараат мудрост,
23 ние, пак, Го проповедаме Христос распнатиот, Кој е за Јудејците соблазна, а за незнабошците безумие;
24 за повиканите, пак, како Јудејци, така и Елини, Христос Божја сила и Божја мудрост.
25 Зашто Божјото безумие е помудро од луѓето, и Божјата слабост е посилна од луѓето.
26 Гледате, браќа, какви сте вие, повиканите: не мнозина сте мудри по тело, не мнозина силни, не мнозина благородни;
27 но Бог го избра она што е безумно за овој свет за да ги посрами мудрите; Бог го избра она што е слабо во светот за да ги посрами силните;
28 Бог ги избра и неугледните и презрените на овој свет, и оние што не значат ништо, за да ги уништи оние што значат нешто,
29 та никој да не се пофали пред Бога.
30 Од Него сте и вие во Исус Христос, Кој за нас стана мудрост од Бога, и праведност, и осветување, и откуп,
31 па да биде, како што е напишано: „Кој се фали, во Господ нека се фали.“
1
И јас, браќа, кога дојдов кај вас, не дојдов да ви го соопштам Божјото сведоштво со возвишена беседа или мудрост,2 бидејќи бев решил да не знам меѓу вас ништо друго освен за Исус Христос, и тоа — Распнатиот.
3 И јас пристапив меѓу вас со немоќ, и страв, и со голема растрепереност.
4 И словото мое, и проповедта моја, не се состоеше од уверливи зборови на човечка мудрост, туку во покажувањето на Духот и силата,
5 та верата ваша да не почива на човечката мудрост, туку на силата Божја.
6
Ние сепак ја проповедаме мудроста меѓу совршените, но не мудроста од овој свет, ниту, пак, онаа на владетелите на овој свет, кои се минливи,7 туку ја проповедаме Божјата мудрост, сокриена во таинство, која Бог ја предодредил уште пред вековите за наша слава,
8 која никој од владетелите на овој свет не ја спознал; зашто, ако ја беа спознале, тогаш немаше да Го распнат Господ на славата.
9 Но, како што е напишано: „Она што око не видело, уво не чуло, ниту на човек на ум му дошло, тоа Бог го приготвил за оние кои Го љубат.“
10 А нам, пак, ни го откри тоа Бог преку Својот Дух, зашто Духот продира во сѐ, па дури и во длабочините Божји.
11 Бидејќи, кој човек знае што има во човекот, освен човечкиот дух кој живее во него? Па така и Божјото не го знае никој, освен Божјиот Дух.
12 Но ние не го примивме духот од овој свет, туку Духот Кој доаѓа од Бога, за да го знаеме она што ни е дарувано од Бога;
13 па тоа и го проповедаме не со зборови научени од човечка мудрост, туку научени од Светиот Дух: толкувајќи го она што е духовно со духовни поими.
14 Телесниот човек не го прима она што е од Божјиот Дух: за него тоа е безумство; и не може да го разбере, зашто тоа треба со помошта на Духот да се испита.
15 Духовниот, пак, човек испитува сѐ, а него никој не може да го испитува.
16 Зашто, кој го спознал умот Господов, та да го објасни? А ние имаме ум Христов.
1
Јас, браќа, не можев да ви зборувам како на духовни, туку како на телесни, како на деца во Христос.2 Со млеко ве напоив, а не со јадење, зашто уште не можевте да го примите, а и сега уште не можете,
3 бидејќи уште сте телесни. И навистина, штом меѓу вас има завист, кавга и неслога, не сте ли телесни и не живеете ли како обични луѓе?
4 Зашто, кога еден вели: „Јас сум Павлов“, а друг: „Јас сум Аполосов“, не сте ли тогаш телесни?
5 Што е, впрочем, Павле, а што Аполос? Не се ли тие служители преку кои вие поверувавте, и тоа според она колку кому Господ му дал?
6 Јас посадив, Аполос полеа, но Бог направи да израсне.
7 Затоа, ниту оној кој сади е нешто, ниту, пак, оној што полева, туку Бог, Кој прави да израсне.
8 Кој сади и кој полева се едно; а секој ќе ја добие својата награда според својот труд.
9 Ние сме Му соработници на Бога, а вие сте Божја нива, Божјо здание.
10 Според Божјата благодат, што ми е дадена, јас, како мудар градител, поставив темел, а друг надѕидува; само секој нека пази како надѕидува.
11 Зашто никој не може да постави друга основа, освен положената, а таа е Исус Христос.
12 Ако некој ѕида врз таа основа со злато, сребро, драгоцени камења, дрва, сено или слама,
13 сечие дело ќе се покаже јасно; судниот ден ќе го покаже; зашто преку оган ќе се открие, и огнот ќе испита какво е делото на секого.
14 И, ако делото на оној што ѕидал остане, тој ќе прими награда.
15 А оној чие дело ќе изгори, тој ќе биде оштетен, а самиот ќе се спаси, но како низ оган.
16 Не знаете ли вие дека сте храм Божји, и Духот Божји живее во вас?
17 Ако некој го разори Божјиот храм, него Бог ќе го разори; зашто Божјиот храм е свет, а тоа сте вие.
18 Никој нека не се лаже; ако некој мисли дека е мудар меѓу вас во овој свет, нека стане безумен, за да биде мудар.
19 Зашто мудроста од овој свет е безумство пред Бога, како што е напишано: „Тој ги лови мудрите во нивното лукавство.“
20 И пак: „Господ знае дека размислите на мудрите се суетни.“
21 И така, никој нека не се фали со луѓе, бидејќи сѐ е ваше:
22 било Павле или Аполос, или Кифа, било светот или животот, или смртта, било сегашното или идното, — сѐ е ваше,
23 вие, пак, сте Христови, а Христос — Божји.
1
И така, секој човек нека нѐ смета нас за служители Христови и управници на Божјите таинства,2 а од управниците понатаму се бара секој од нив да се покаже верен.
3 За мене ништо не значи да бидам суден од вас, или од судот на другите луѓе; јас и самиот не се судам себе,
4 зашто во ништо не се чувствувам виновен; но со тоа не сум оправдан: судија ми е Господ.
5 Затоа, пак, не судете ништо предвреме, додека не дојде Господ, Кој ќе го изнесе на видело сокриеното во мракот и ќе ги објави намерите на срцата; и тогаш секој ќе прими пофалба од Бога.
6 Ова браќа го применив на себе и на Аполос заради вас, за да се поучите од нас на онаа изрека: „Не повеќе од она што е напишано“, и да не се гордеете еден пред друг поради некого.
7 Зашто, кој ти дава предимство? Што имаш, што не си примил? А штом си примил, зошто се фалиш, како да не си примил?
8 Презаситени сте веќе, се збогативте веќе и се зацаривте без нас; камо среќа да се бевте зацариле, та и ние да царуваме со вас!
9 Мислам дека нас апостолите Бог нѐ прикажа најпоследни, како осудени на смрт, бидејќи станавме глетка за светот — на ангелите и на луѓето.
10 Ние сме безумни заради Христос, а вие сте мудри во Христос; ние сме немоќни, а вие сте силни; вие сте славни, а ние бесчесни.
11 До овој час ние и гладуваме, и жеднееме, и необлечени одиме, нѐ бијат и скитаме по светов,
12 се трудиме, работејќи со свои раце. Кога нѐ проколнуваат, ние благословуваме, а кога нѐ гонат — трпиме;
13 кога хулат на нас, ние утешуваме. Станавме како ѓубриште на овој свет, како исфрлен смет од сите луѓе до сега.
14
Но ова ви го пишувам не за да ве посрамам, туку да ве вразумам како мои возљубени чеда.15
Зашто, ако имате и десетина илјади учители во Христос Исус, сепак немате многу татковци, бидејќи јас ве родив во Исус Христос преку Евангелието.16 Затоа, ве молам, бидете мои подражаватели, како што сум јас на Христос!
17 Браќа, затоа го пратив кај вас Тимотеј, кој ми е возљубено и верно чедо во Господ; тој ќе ви ги напомни патиштата мои во Христос, како што учам насекаде и во секоја црква.
18 Некои се возгордееја, како да не ќе дојдам кај вас;
19 но наскоро ќе дојдам кај вас, ако сака Господ, и ќе ги познаам не зборовите, туку силата на оние што се возгордеале,
20 зашто царството Божјо не е во зборови, туку во сила.
21 Што сакате? Со стап ли да дојдам кај вас, или со љубов и кроток дух?
1
Од секаде се слуша дека кај вас има блудство и тоа какво што нема дури ни кај незнабошците, односно дека некој држи таткова жена.2 А вие уште се гордеете, место да плачете. Нека се исфрли од вашата средина оној што го направил тоа дело.
3 Јас, пак, иако со телото не сум кај вас, а само со духот, веќе го осудив, како да сум меѓу вас, оној што го направил тоа.
4 Во името на нашиот Господ Исус Христос, кога ќе се соберете вие и мојот дух, со силата на нашиот Господ Исус Христос,
5 да го предадете на сатаната, за погубување на неговото тело, та духот негов да биде спасен во денот на нашиот Господ Исус Христос.
6 Вашето фалење не е добро. Не знаете ли дека малку квас го потквасува целото тесто?
7 Затоа, исчистете го стариот квас, та да бидете ново тесто, како што сте бесквасни; зашто Христос, Пасхата наша, беше жртвувана за нас.
8 Па да празнуваме не со стар квас, ниту со квас од злоба и лукавство, туку со пресни лебови во чистота и вистина.
9 Ви пишав во писмото свое — да не се мешате со луѓе што блудствуваат,
10 но не и воопшто со блудниците од овој свет, или со користољупци, или со грабачи, или со идолопоклоници, зашто, инаку, би требало да излезете од овој свет.
11 Но сега ви пишувам да не се дружите со оној кој, нарекувајќи се брат, си останува блудник, или користољубец, или идолопоклоник, или хулник, или пијаница, или грабач; со таков дури и да не јадете.
12 Затоа, дали треба јас да ги судам надворешните? Нели ги судите вие внатрешните?
13 Надворешните, пак, ќе ги суди Бог, а вие исфрлете го лошиот меѓу вас.
1
Дали некој од вас, кога има спор против друг, би се осмелил да се суди пред неправедни, а не пред светии?2 Не знаете ли дека светиите ќе го судат светот? Ако, пак, вие го судите светот, не сте ли достојни да судите за помали работи?
3 Не знаете ли дека ангели ќе судиме, а не, пак, она секојдневното?
4 А кога имате спор за работи од овој свет, за судии земете ги оние кои од црквата се сметаат за безначајни!
5 За ваш срам велам: зарем меѓу вас нема мудар, кој може да расуди меѓу браќата свои?
6 Туку брат со братот се суди, и тоа пред неверници!
7 Многу срамно е веќе тоа и за вас што имате спорови меѓу себе. Зошто поскоро не трпите неправда? Зошто поскоро не ја претрпите штетата?
8 Но вие сами навредувате и нанесувате неправда и ограбувате, и тоа браќата свои.
9 Или не знаете дека неправедните нема да го наследат царството Божјо? Не лажете се: ни блудниците, ниту идолопоклониците, ни ракоблудците, ни мажеложниците,
10 ниту крадците, ни користољупците, ни пијаниците, ниту хулниците, ни разбојниците нема да го наследат царството Божјо.
11 А такви беа и некои од вас; но се измивте, се осветивте, се оправдавте во името на нашиот Господ Исус Христос преку Духот на нашиот Бог.
12
„Сѐ ми е допуштено!“ Но не е сѐ полезно: „Сѐ ми е допуштено!“ Но ништо не сакам да завладее над мене.13 Храната е за стомакот, а стомакот за храната; но Бог и неа и него ќе ги уништи. Телото, пак, не е за блудство, а за Господ, а Господ — за телото.
14 А Бог и Господ Го воскресна, и нас ќе нѐ воскресне со силата Своја.
15 Зар не знаете дека телата ваши се делови од Христос? Ќе ги земам ли деловите од Христос и да ги направам делови на блудница? Тоа никако!
16 Или, пак, не знаете дека оној, кој со блудница се соединува, станува едно тело со неа? Зашто е речено: „Обата ќе бидат едно тело.“
17 А кој се соединува со Господ, еден дух е со Него.
18 Бегајте од блудството! Секој грев, што го прави човекот, е надвор од телото, а блудникот греши против своето тело.
19 Или не знаете дека вашето тело е храм на Светиот Дух, Кој живее во вас и ни е даден од Бога и дека не припаѓате само на себе?
20 Зашто скапо сте платени. Затоа прославете Го Бога во своите тела и во своите души, кои се Божји.
1
А за она што ми пишавте — добро е човек да не се допира до жена.2 Но, за да се избегне блудството, секој нека си има своја жена, и секоја жена свој маж.
3 Мажот да ја извршува својата должност спрема жената, а исто така и жената — спрема мажот.
4 Жената не е господарка на телото свое, туку мажот; исто така и мажот не е господар на телото свое, туку жената.
5 Не лишувајте се еден од друг — освен по договор за некое време, за да ѝ се посветите на молитвата и пак да бидете заедно за да не ве напаствува сатаната, поради вашето невоздржување.
6 Ова, пак, ви го велам како допуштање, а не како заповед.
7 Зашто сакам, сите луѓе да бидат како мене; но секој си има своја дарба од Бога — еден на ваков начин, друг на поинаков.
8 А на неженетите и на вдовиците им велам: добро ќе им биде ако останат како мене.
9 Но, ако не можат да се воздржат, нека се женат и мажат; бидејќи подобро е да се женат и мажат, отколку да горат од страст.
10 А на женетите и мажените им заповедам — не јас, туку Господ — жената да не се разделува од мажот, —
11 ако, пак, и се раздели, нека не се премажува, или, пак, да се помири со мажот свој, — а и мажот да не ја остава жената своја.
12 А на другите им зборувам јас, а не Господ: ако некој од браќата има жена, безверничка, и таа е согласна да живее со него, нека не ја остава;
13 и ако некоја жена има маж, безверник, а тој е согласен да живее со неа, таа да не го остава.
14 Зашто маж безверник се осветува преку жената која верува, и жена безверничка се осветува преку мажот, кој верува; инаку децата ваши би биле нечисти, а сега се свети.
15 Ако некој безверник сака да се разведе, нека се разведе; во такви случаи братот или сестрата не се заробени; зашто за мир нѐ повикал Бог.
16 Зашто, од каде знаеш, жено, дека ти не ќе го спасиш мажот? Или од каде знаеш, о мажу, дека ти не ќе ја спасиш жена ти?
17
Само секој нека постапува така како што му определил Бог, како го повикал Господ. Така заповедам по сите цркви.18 Обрезан ли е повикан некој, нека не крие; необрезан ли е повикан некој, нека не се обрезува.
19 Обрезанието е ништо, и необрезанието е ништо, а чувањето на Божјите заповеди е сѐ.
20 Секој да си остане во звањето во кое е повикан.
21 Ако си повикан како роб, да немаш грижа; но, дури и ако можеш да станеш слободен, уште повеќе ползувај се од ропството.
22 Зашто кој е повикан во Господ како роб, станува Господов ослободеник; исто така и кој е повикан како ослободеник станува роб Христов.
23 Вие сте скапо платени! Не станувајте робови на луѓе!
24 Секој што е повикан, браќа, во него нека остане и пред Бога.
25
А што се однесува до девиците, за нив немам заповед од Господ, но давам совет како човек, кој е помилуван од Господ да биде верен.26 Поради сегашната потреба го наоѓам за добро ова: добро е за човекот да остане таков.
27 Сврзан ли си со жена, не барај развод; разврзан ли си од жена, не барај жена.
28 Но, ако се ожениш, нема да згрешиш; и девицата, ако се омажи, нема да згреши. Но таквите ќе имаат телесни неволји, а јас, пак, повеќе би сакал да ве поштедам.
29 Ова ви го велам, браќа, зашто времето натаму е кратко, та оние, што имаат жена, да бидат како да ја немаат;
30 и кои плачат — како да не плачат; и кои се радуваат — како да не се радуваат; и кои купуваат — како да немаат ништо,
31 и кои се ползуваат од овој свет — како да не се ползуваат; зашто ликот на овој свет е минлив.
32 Јас, пак, сакам вие да бидете без грижи. Неженетиот се грижи за Господови работи, — како да Му угоди на Господ;
33 а женетиот се грижи за световни работи — како да ѝ угоди на жената.
34 Тука е разликата меѓу жената и девојката. Немажената жена се грижи за Господови работи — како да Му угоди на Господ, за да биде света со телото и со духот; а омажената се грижи за световни работи — како да му угоди на мажот свој.
35 Ова ви го зборувам за ваша корист, не да ви поставам стапица, туку примерно и непречено да бидете приврзани на Господ.
36 Ако некој мисли дека е срамно девицата негова да му остане таква во напредната возраст, тој нека прави како сака; нема да погреши; таквите нека се мажат.
37 А кој е тврд во срцето свое и нема потреба, а има власт над својата волја, па реши во срцето свое да ја зачува својата девица, тој добро прави.
38 Така оној, кој ќе ја омажи својата девица, добро прави; а оној, што нема да ја омажи, подобро прави.
39 Жената е врзана додека е жив мажот нејзин; а ако умре мажот нејзин, таа е слободна да се премажи за кого сака, но само во името на Господ.
40 Само, поблажена е ако си остане така, според моето мислење; а мислам дека и јас имам Дух Божји.
1
Што се однесува, пак, до месото клано за идоли, мислам дека сите имаме знаење. Но, знаењето возгордејува, а љубовта надградува.2 Ако некој мисли дека нешто знае, тој уште не осознал како треба да знае.
3 Ако, пак, некој Го љуби Бога, Бог него го познава.
4 А по однос јадењето на идолски жртви, знаеме дека идолот не е ништо на светов и дека друг Бог нема, освен Единиот.
5 Зашто, макар и да има таканаречени богови, било на небото, било на земјата, како што има многу „богови“ и многу „господари“,
6 сепак, ние имаме само еден Бог Отец, од Кого е сѐ, и ние сме во Него, и еден Господ Исус Христос, преку Кого е сѐ и ние сме преку Него.
7 Но тоа знаење го нема секој: некои според досегашната навика за идолите, го јадат месото на жртвите идолски, а совеста нивна им се осквернува бидејќи е нејака.
8 Храната не нѐ приближува кон Бога. Ниту добиваме нешто ако јадеме, ниту нешто губиме ако не јадеме.
9 Но пазете, пак, таа ваша слобода да не стане на некој начин спрепка за слабите.
10 Зашто ако некој те види тебе, што имаш знаење, како седиш на трпеза во идолопоклонички храм, нема ли неговата совест, бидејќи е нејак, да биде поттикната да јаде идолски жртви?
11 И покрај твоето знаење ќе пропадне нејакиот, братот за кого умрел Христос.
12 И така, грешејќи против браќата и ранувајќи ја нивната нејака совест, вие грешите против Христос.
13 Затоа, штом храната го соблазнува мојот брат, тогаш нема никогаш да јадам месо, за да не го соблазнувам својот брат.
1
Не сум ли јас апостол? Не сум ли јас слободен? Не Го видов ли Исус Христос, нашиот Господ? Не сте ли вие мое дело во Господ?2 Ако за други не сум апостол, за вас сепак сум. Бидејќи вие сте печатот на моето апостолство во Господ.
3 Ова е мојата одбрана против оние што ме осудуваат:
4 Зар немаме право да јадеме и да пиеме?
5 Зар немаме право да водиме со себе сестра, жена верничка, како и другите апостоли и браќата Господови и Кифа?
6 Или само јас и Варнава немаме право на издршка?
7 Кој војувал некогаш на своја сметка? Кој сади лозје, а не јаде од неговиот плод? Или кој пасе стадо, а не пие од неговото млеко?
8 Зар го зборувам ова само како човек? Не го вели ли истото и Законот?
9 Бидејќи во Мојсеевиот закон е напишано: „Не врзувај ја устата на вол што врши.“ Зар Бог се грижи за воловите?
10 Или го вели тоа, главно, за нас? — Да, за нас е напишано тоа; зашто, оној што ора, треба да ора со надеж, и кој врши, да врши со надеж дека ќе го добие она што го очекува.
11 Ако сме го посеале кај вас духовното, многу ли е, ако го ожнееме кај вас телесното?
12 Ако други имаат право на дел од вашиот посед, тогаш немаме ли ние уште повеќе? Но ние не го користевме тоа право, туку сѐ трпиме за да не направиме некаква пречка на Христовото Евангелие.
13 Не знаете ли дека оние што свештенодејствуваат, се хранат од светилиштето, и кои служат на жртвеникот, делат со жртвеникот?
14 Така и Господ заповедал проповедниците на Евангелието да живеат од Евангелието.
15 Но јас не ползував ништо од тоа; и не го напишав ова за да се направи така за мене. Зашто за мене е подобро да умрам, отколку некој пофалбата да ми ја одземе.
16 Зашто, ако проповедам Евангелие, тоа не е за моја пофалба: бидејќи тоа ми е должност, а тешко мене ако не го проповедам.
17 Ако доброволно го вршам тоа, тогаш имам награда; а ако без своја волја — тогаш е тоа само извршување на служба што ми е доверена.
18 А каква ми е наградата? Проповедајќи да го предавам Евангелието бесплатно, не ползувајќи го своето право од благовестувањето.
19 Зашто, иако сум слободен од сите, станав роб на сите, та повеќето од нив да ги придобијам:
20 за Јудејците станав Јудеец, за да придобијам Јудејци; за оние што се под Закон, станав како да сум под Закон, за да ги придобијам и тие под Закон;
21 за оние што се без закон, станав како да сум без закон, иако пред Бога не сум без Закон, туку сум под Законот на Христос, за да ги придобијам и оние што се без закон.
22 За слабите станав слаб, за да ги придобијам слабите. За сите станав сѐ, та на каков и да било начин да спасам некои од нив.
23 А ова го правам поради Евангелието за да бидам соучесник во него.
24 Не знаете ли дека оние што се натпреваруваат на стадион, трчаат сите, но само еден добива награда? Па така трчајте и вие, за да добиете.
25 Секој натпреварувач се воздржува од сѐ: тие — за да добијат распадлив венец, а ние — нераспадлив.
26 Јас, пак, така трчам, но не како без цел; не се борам како оној што удира по ветар,
27 туку го истоштувам и го поробувам телото, та проповедајќи им на другите, да не бидам и самиот отфрлен.
1
Браќа, не сакам да не знаете дека татковците наши сите беа под облак и сите минаа преку морето,2 и сите во Мојсеј се крстија во облакот и во морето;
3 и сите јадеа иста духовна храна;
4 и сите пиеја исто духовно пиење; зашто пиеја од духовната карпа, што ги придружуваше; а таа карпа беше Христос.
5 Но повеќето од нив не беа по волјата Божја, затоа загинаа во пустината.
6 А тоа беа примери за нас, за да не бидеме похотливи по злото, како што тие беа похотливи.
7 Не бидете ниту идолослужители, како некои од нив, за кои е напишано: „Народот седна да јаде и да пие, па стана да игра.“
8 И да не блудничиме, како некои од нив што блудничеа, и во еден ден загинаа дваесет и три илјади.
9 И да не Го искушуваме Христос, како што некои од нив Го искушуваа, и загинаа од змии.
10 Не мрморете, како што некои од нив замрмореа, па загинаа од Истребителот.
11 Сето тоа ним им се случуваше да служат како пример, а беше запишано нам за опомена, до кои стигна крајот на вековите.
12 Затоа, кој мисли дека стои, нека гледа да не падне.
13 Друго искушение вас не ве зафати, освен човечкото; но верен е Бог, Кој нема да допушти да бидете искушувани повеќе од силата ваша, а заедно со искушението ќе ви даде и излез, за да можете да издржите.
14 Затоа, возљубени мои, одбегнувајте го служењето на идолите.
15 Ви зборувам како на разумни: расудете сами за ова што ви го кажувам,
16 Чашата на благословот, која ја благословуваме, не е ли заедништво со крвта Христова? Лебот, што го кршиме, не е ли заедништво со телото Христово?
17 Бидејќи лебот е само еден, едно тело сме ние многуте, зашто сите сме причесници од еден леб.
18 Гледајте го Израел според телото: оние што јадат од жртвите, не се ли причесници со жртвеникот?
19 А што да кажам? Дека идолските жртви се нешто, или дека идолот е нешто?
20 Не! Но она што го принесуваат незнабошците како жртва, го принесуваат на демони, а не на Бога; јас, пак, не сакам да бидете во заедништво со демоните.
21 Не можете да пиете од Господовата чаша и од чашата на демоните; не можете да учествувате на Господовата трпеза и на трпеза на демоните.
22 Дали, пак, ќе побудиме завист во Господ? Та посилни ли сме од Него?
23
„Сѐ е допуштено!“ Но не е сѐ полезно: „Сѐ е допуштено!“ Но сѐ не се наградува.24 Никој нека не ја бара својата лична полза, туку ползата на другиот.
25 Сѐ што се продава на пазар, јадете без какво и да било испитување поради совеста;
26 зашто „Господова е земјата и она што ја исполнува.“
27 Ако ве покани некој од безверните и вие посакате да одите, јадете сѐ што ќе ви изнесат, без никакво испитување поради совеста.
28 Но, ако некој ви рече: тоа е идолска жртва, не јадете — заради оној што ви го рекол тоа, и поради совеста. Зашто „Господова е земјата и она што ја исполнува.“
29 Но не зборувам за совеста твоја, туку на друг; зошто мојата слобода да биде судена од туѓа совест?
30 Ако, пак, во јадењето учествувам со благодарност, зошто да бидам хулен поради тоа, за кое благодарам?
31 И така било да јадете, или да пиете, или нешто друго да правите, сето тоа правете го за слава Божја.
32 Не станувајте соблазна ни за Јудејците, ни за Елините, ниту за црквата Божја,
33 како што и јас им угодувам на сите во сѐ и не ја барам својата полза, туку ползата на мнозина, за да бидат спасени.
1
Угледајте се на мене, како и јас на Христос!2
Ве пофалувам, браќа, зашто во сѐ си спомнувате за мене и ги држите преданијата така како што сум ви ги предал.3 Сакам уште да знаете дека глава на секој маж е Христос; а на жената мажот е глава; на Христос, пак, глава е Бог.
4 Секој маж, кој се моли или пророкува со покриена глава, ја срамоти својата глава;
5 а, пак, секоја жена, која се моли или пророкува гологлава, ја срамоти главата своја, зашто тоа е исто како да е истрижена.
6 Ако жената не сака да се покрива, тогаш нека се стриже; ако, пак, е грдо за жена да се стриже или бричи, тогаш нека се покрива.
7 И така, мажот не треба да ја покрива главата своја, зашто е образ и слава Божја, а жената е слава на мажот.
8 Зашто не е мажот од жената, туку жената од мажот;
9 и мажот не е создаден за жената, туку жената за мажот.
10 Затоа жената треба да има на главата свој знак од власта на мажот над неа поради ангелите.
11 Па сепак, ниту жена е без маж, ниту маж е без жена во Господ.
12 Зашто, како што е жената од мажот, така е и мажот преку жената; а сѐ е од Бога.
13 Просудете сами во себе: доликува ли жена да Му се моли на Бога гологлава?
14 Нели и самата природа ве учи дека е срамно за мажот да има долга коса?
15 Но, ако жената си ја остави косата, тоа е украс за неа, бидејќи косата ѝ е дадена место превез.
16 Но, ако некој сака да се препира, ние немаме таков обичај, ниту црквите Божји.
17
А заповедајќи ви го ова, не можам да ве пофалам дека за подобро, туку за полошо се собирате.18 Прво, пак, слушам дека, кога се собирате в црква, се појавуваат расколи меѓу вас, во што делумно верувам.
19 А потребно е меѓу вас да има и разделувања, за да се истакнат подостојните меѓу вас.
20 Но, кога се собирате така заедно, тоа не значи дека јадете вечера Господова:
21 зашто на јадењето секој брза да ја земе својата вечера пред другите, така што еден останува гладен, а друг се опива.
22 Немате ли куќи за да јадете и пиете? Или ја презирате црквата Божја и ги срамотите оние, што не се имотни? Што да ви речам? Да ве пофалам ли за тоа? Не пофалувам!
23 А јас го примив од Господ она, што ви го предадов; а тоа е дека Господ Исус онаа ноќ, кога Го предадоа, зеде леб,
24 и, откако заблагодари, го прекрши и рече: „Земете, јадете, ова е телото Мое, кое се крши за вас, правете го ова за спомен Мој!“
25 По вечерата, исто така, зеде и чаша, па рече: „Оваа чаша е Новиот завет во Мојата крв; ова правете го, кога ќе пиете за Мој спомен!“
26 Зашто, секогаш, кога ќе го јадете овој леб и кога ќе ја пиете оваа чаша, вие ќе ја објавувате смртта на Господ, додека Тој не дојде.
27 Затоа, оној што недостојно јаде од овој леб и пие од чашата Господова, виновен ќе биде спрема телото и крвта на Господ.
28 Но, секој човек да се испита самиот себе и потоа да јаде од овој леб и да пие од оваа чаша.
29 Зашто, кој јаде и пие недостојно, тој го јаде и пие своето осудување, бидејќи не го разликува телото Господово.
30 Па затоа меѓу вас има многу немоќни и нејаки, а мнозина и умираат.
31 Зашто, ако бевме се испитувале сами себе, тогаш немаше да бидеме осудени.
32 Но судејќи нѐ, Господ нѐ превоспитува, за да не бидеме осудени заедно со светот.
33 Затоа, браќа мои, кога се собирате на јадење, дочекувајте се еден со друг.
34 Ако е, пак, некој гладен, нека јаде дома, за да не се собирате за осуда. А другото ќе го наредам, кога ќе дојдам.
1
А за духовните дарови, не сакам, браќа, да не знаете.2 Знаете дека, кога бевте незнабошци, се влечевте кај немите идоли, како да ве водеа.
3 Затоа ви давам на знаење дека никој, кој зборува преку Божјиот Дух, не вели: „Проклет да е Исус!“, и никој не може да каже: „Исус е Господ!“, освен преку Светиот Дух.
4 Постојат разни дарби, но Духот е еден и ист;
5 има разни служби, но Господ е еден и ист;
6 и разни дејства постојат, но Бог е еден и ист, Кој извршува сѐ во сите.
7 А на секого му се дава во него да се пројави Духот за полза;
8 зашто, на еден му се дава преку Духот да зборува со мудрост, на друг — да зборува знаење, преку истиот Дух;
9 на еден — вера, преку истиот Дух; на друг — дарби за лекување, преку истиот Дух;
10 на друг — чудотворства, на друг — да пророкува, на друг — да ги разликува духовите, на друг — разни јазици, на друг — да толкува јазици.
11 Сето ова го прави еден и ист Дух, распределувајќи секому поодделно, како што сака.
12
И како што е телото едно, а има многу делови, и сите делови од тоа тело, па колку и да се тие, едно тело се, — така и Христос.13 Зашто преку еден Дух сме крстени сите во едно тело — било Јудејци или Елини, било робови или слободни; и сите сме со еден Дух напоени.
14 Зашто и телото не се состои само од еден дел, туку од многу.
15 Ако ногата рече: бидејќи не сум рака, не сум дел од телото, зар само заради тоа таа не припаѓа на телото?
16 И ако увото рече: бидејќи не сум око, не сум дел од телото, зар поради тоа увото не припаѓа на телото?
17 Ако целото тело би било око, тогаш каде ќе е слухот? Кога целото би било слух, тогаш каде е мирисот?
18 Но Бог ги наредил деловите, секој од нив во телото така, како што посакал.
19 Ако сите тие би биле само еден дел, тогаш каде е телото?
20 А сега се, пак, многу делови, но сепак едно тело.
21 И не може окото да ѝ рече на раката: „Не си ми потребна“, ниту, пак, главата на нозете: „Не сте ми потребни.“
22 Напротив, оние делови од телото, кои ни изгледаат послаби, се многу попотребни;
23 и на оние делови на телото, за кои сметаме дека се помалку чесни, им оддаваме повеќе почит; и нашите срамни делови добиваат поголема пристојност.
24 Пристојните, пак, делови немаат потреба од чест. Но Бог го составил телото така, што им дал изобилна почит, на органите што ја немаат.
25 За да нема раздори во телото, но деловите подеднакво да се грижат едни за други.
26 А кога страда еден дел, тогаш страдаат сите делови; и кога се слави еден од деловите, тогаш со него се радуваат сите делови.
27 Вие сте телото Христово, а поодделно — членови.
28 И некои од вас Бог постави во Црквата: прво за апостоли, второ за пророци, трето за учители; потоа даде дарби за чудеса и исцелување; па за помагање, за управување и за зборување на разни јазици.
29 Та сите ли се апостоли? Сите ли се пророци? Сите ли се учители? Сите ли се чудотворци?
30 Сите ли имаат дарба да лекуваат? Сите ли зборуваат на разни јазици? Сите ли се толкувачи?
31 Стремете се кон поголеми дарби. А сега ви покажувам еден многу повозвишен пат:
1
Да зборувам на сите човечки јазици, па дури и на ангелски, штом љубов немам, ќе бидам бакар, што ѕвони, или кимвал, што ѕвечи.2 Да имам пророчки дар и да ги знам сите тајни, да го имам сето знаење, а и така силна вера, што и планини да преместувам, — ако љубов немам, ништо не сум.
3 И да го раздадам целиот свој имот, да го предадам телото да ми изгори, — штом љубов немам, ништо не ми користи.
4 Љубовта е великодушна, полна со добрина, љубовта не завидува, љубовта не се превознесува, не е горделива,
5 не е непристојна, не бара свое, не се срди, не памти зло,
6 не се радува на неправда, туку се радува на вистина,
7 сѐ покрива, во сѐ верува, на сѐ се надева, сѐ поднесува.
8 Љубовта никогаш не пропаѓа. А пророкувањата? Ќе минат. Јазиците? Ќе замолкнат. Знаењето? Ќе исчезне.
9 Зашто само делумно спознаваме и само делумно пророкуваме;
10 а кога ќе дојде совршеното, тогаш ќе исчезне делумното.
11 Кога бев дете, зборував како дете, како дете мислев, како дете размислував; а кога станав маж, го оставив детското.
12 Сега гледаме како низ огледало, нејасно, а тогаш — лице в лице; сега спознавам делумно, а тогаш ќе спознаам совршено како што и сум спознаен.
13 А сега остануваат овие три работи: верата, надежта и љубовта; најголема меѓу нив е љубовта.
1
Стремете се кон љубовта; ревнувајте за духовните дарови, а особено да пророкувате.2 Зашто оној, кој зборува на друг јазик, тој не им зборува на луѓе, туку на Бога; бидејќи никој не го разбира, а со Духот кажува тајни;
3 кој, пак, пророкува, тој им зборува на луѓето за надградување, охрабрување и утешување.
4 Кој зборува на друг јазик, тој се надградува сам себе; а кој пророкува, тој ја надградува Црквата.
5 Но јас би сакал сите вие да зборувате на други јазици, а уште повеќе да пророкувате: зашто, кој пророкува, е поголем од оној, кој зборува јазици — освен ако и ги толкува, за да се надградува Црквата.
6 Сега, ако дојдам кај вас, браќа, и ви зборувам на други јазици, каква полза ќе имате од мене, ако не ви соопштувам или со откровение, или со знаење, или со пророштво, или со поука?
7 И бездушните предмети, како кавалот или гуслата, што даваат глас, ако не даваат разни гласови, како ќе се разбере што свири кавалот или гуслата?
8 Зашто, ако трубата не дава разбирлив глас, тогаш кој ќе се готви за битка?
9 Така и вие, ако со јазикот свој не изговарате разбирливи зборови, како ќе се разбере она што го зборувате? Ќе бидете како оние кои говорат во ветер.
10 Во светот има којзнае колку разни гласови, и ниеден од нив не е без значење.
11 Ако, пак, не го разбирам значењето на тие гласови, тогаш за оној што зборува ќе бидам туѓинец, а и тој за мене туѓинец.
12 Така и вие, бидејќи сте ревнители за духовни дарови, грижете се да ги добиете во изобилство, за надградување на Црквата.
13 Затоа, оној што зборува на друг јазик, нека се моли за дар да може да го толкува.
14 Зашто, ако се молам на друг јазик, се моли мојот дух; умот, пак, мој останува бесплоден.
15 Па што да се прави? Ќе Му се молам со дух, ќе се молам и со ум; ќе Го воспевам Бога со дух, ќе Му пеам со ум.
16 Зашто, ако благословуваш со дух, како ќе рече „амин!“ на твоето благодарење простиот човек, кога не разбира што велиш?
17 Ти благодариш убаво, но другиот не се надградува.
18 Му благодарам на Мојот Бог, зашто зборувам на други јазици повеќе од сите вас;
19 но в црква повеќе сакам да кажам пет зборови разбирливи, за да поучам и други, отколку илјадници зборови на непознат јазик.
20 Браќа, по умот немојте да бидете како деца; за злото бидете како дечиња, а по умот зрели.
21 Во Законот е напишано: „На други јазици и со друга уста ќе му зборувам на овој народ, но и така нема да Ме послуша, вели Господ.“
22 Затоа јазиците не се знак за оние што поверувале, туку за оние што не поверувале; пророкувањата, пак, не се за оние што не веруваат, туку за оние што веруваат.
23 Ако, пак, целата Црква се собере на едно место и сите почнат да зборуваат на непознати јазици, а дојдат и прости луѓе или безверници, нема ли да речат дека сте полуделе?
24 Но, ако сите пророкуваат, а дојде некој прост човек или безверник, него сите ќе го обвинат и сите ќе го осудат,
25 така што тајните на срцето ќе му се откријат, и тој, ќе падне на колена, ќе Му се поклони на Бога и ќе рече: „Навистина, Бог е во вас.“
26
Па што, браќа? Кога ќе се собирате, и секој од вас има — кој псалм, кој поука, кој јазик, кој откровение, кој толкување, — сѐ нека биде за надградување.27 Ако некои зборуваат на непознат јазик, двајца или најмногу тројца, нека зборуваат по ред, а еден да толкува.
28 Ако пак, нема толкувач, тогаш в црква да молчат, а нека си зборуваат во себе и на Бога.
29 Пророците, пак, да зборуваат двајца или тројца, а другите да расудуваат.
30 Но, ако на некој друг што седи му дојде откровение, тогаш првиот нека замолчи.
31 И така, еден по друг можете сите да пророкувате, та сите да се поучувате и сите да се охрабрувате.
32 И пророчките духови им се покоруваат на пророците;
33 зашто Бог не е Бог на безредие, туку на мирот. Како што е по сите цркви меѓу светиите,
34 жените ваши по црквите да молчат: ним не им е допуштено да зборуваат, туку да се потчинуваат, како што вели и Законот.
35 Ако, пак, сакаат да научат нешто, нека ги прашаат мажите свои дома; зашто срамно е жена в црква да зборува.
36 Зар од вас излезе словото Божјо? Или, пак, само до вас стигна?
37 Ако некој мисли дека е пророк или надарен со дух, нека знае дека ова што ви го пишувам е заповед Господова.
38 А кој не разбира, нека не разбира.
39 И така, браќа, настојувајте да пророкувате, но не забранувајте да се зборува и на други јазици.
40 Сѐ нека биде достојно и уредно.
1
Браќа, ви напоменувам за Евангелието, Кое ви го проповедав, а кое вие го примивте и во Кое стоите.2 Преку Него и се спасувате, ако Го држите како што ви проповедав, освен ако не сте поверувале напразно.
3 Ви го предадов најнапред она што го бев и примил, дека Христос умре за нашите гревови, според Писмата;
4 дека Тој беше погребан и дека на третиот ден воскресна, според Писмата,
5 и дека му се јави на Кифа и потоа на Дванаесетте;
6 после им се јави еднаш на повеќе од петстотини браќа, од кои повеќето се живи и до денес, а некои починаа;
7 потоа му се јави на Јаков, и потоа на сите апостоли,
8 а по сите, најпосле ми се јави и мене, како на некое недоносче,
9 зашто јас сум најмалиот од апостолите и не сум достоен да се наречам апостол, бидејќи ја гонев Божјата црква.
10 Со благодатта на Бога сум тоа што сум, и Неговата благодат, која е во мене, не беше напразна, но повеќе се потрудив од сите нив; само не јас, туку Божјата благодат, која е со мене.
11 И така, било јас, или тие, така проповедаме, и вие така поверувавте.
12
И ако се проповеда дека Христос воскреснал од мртвите, како тогаш некои меѓу вас велат дека немало воскресение на мртвите?13 А штом нема воскресение на мртвите, тогаш и Христос не воскреснал;
14 ако, пак, Христос не воскреснал, тогаш напразна е нашата проповед, празна е и вашата вера.
15 Би се покажале како лажни сведоци Божји, бидејќи сведочевме против Бога дека Го воскреснал Христос, Кого што не Го воскреснал, ако навистина мртвите не воскреснуваат.
16 Зашто, ако мртвите не воскреснуваат, и Христос не воскреснал;
17 ако, пак, Христос не воскреснал, напразна е верата ваша; вие сте уште во своите гревови;
18 тогаш и оние, што умреле за Христос, пропаднале.
19 И, ако само во овој живот се надеваме на Христос, тогаш сме ние најбедни од сите луѓе.
20 Но, ете, Христос воскресна од мртвите, и со тоа стана првина за упокоените.
21 Бидејќи смртта дојде преку човекот, така и воскресението од мртвите, стана преку Човек.
22 И како што по Адам сите умираат, така и во Христос сите ќе бидат оживеани;
23 но секој по свој ред: Христос е првиот плод; потоа, при Неговото доаѓање, ќе воскреснат сите што се Христови.
24 А потоа ќе биде крајот, кога ќе Му го предаде на Бога и Отецот царството, односно кога ќе уништи секое началство, секоја власт и сила.
25 Бидејќи Тој треба да царува „додека не ги стави под нозете Свои сите непријатели.“
26 А како последен непријател ќе биде уништена смртта,
27 зашто „сите ги покори под нозете Негови“; а кога се вели: „Сѐ Му е Нему покорено“, очевидно е дека се изоставува Оној, Кој Му потчини сѐ.
28 Кога, пак, ќе Му биде потчинето сѐ, тогаш и Самиот Син ќе Му се потчини на Оној, Кој Му потчини сѐ, за да биде Бог сѐ во сѐ.
29 Инаку, што ќе направат оние, кои се крштаваат за мртвите? Ако мртвите не воскреснуваат, зошто тие тогаш се крштаваат за нив?
30 Зошто, пак, и ние секој час се подложуваме на опасност?
31 Секој ден умирам, браќа, се колнам во пофалбата ваша, која ја имам во Христос Исус, нашиот Господ.
32 Ако во Ефес, човечки речено, се борев со ѕверови, каква е мојата полза? Ако мртвите не воскреснуваат — „Да јадеме и да пиеме, бидејќи утре ќе умреме!“
33 Не лажете се: „Лошите зборови ги расипуваат добрите обичаи!“
34 Освестете се еднаш како треба, па не грешете! Зашто некои од вас не знаат за Бога — за ваш срам го велам ова.
35
Но ќе рече некој: како ќе воскреснат мртвите и во какво тело ќе дојдат?36 Безумниче, тоа што го сееш ти, нема да оживее, ако не умре.
37 А кога сееш, не го сееш телото, кое треба да настане, туку голо зрно, на пример пченично или некое друго;
38 но Бог му дава тело, какво што сака, и тоа на секое семе негово сопствено тело.
39 Не е секое тело исто тело: друго е телото на човек, друго е телото на животно, друго на риба, друго на птица.
40 Има тела небесни и тела земни, но друг е блесокот на небесните и друг на земните;
41 друг е блесокот на сонцето; друг е блесокот на месечината, инаков е, пак, на ѕвездите; па и ѕвезда од ѕвезда по блесокот се разликува.
42 Така е и со воскресението на мртвите: се сее за распаѓање; воскреснува во нераспаѓање;
43 се сее во бесчестие — воскреснува во слава; се сее во немоќ — воскреснува во сила;
44 се сее тело душевно — воскреснува тело духовно. Ако има тело душевно, има и тело духовно.
45 Па така е и напишано: „Првиот човек Адам стана жива душа“, а последниот Адам — животворен дух.
46 Но не е прво духовното, туку душевното, а потоа духовното.
47 Првиот човек е од земја, земјен; вториот човек е Господ од небото.
48 Каков е земјениот, такви се и земјените; и каков е Небесниот, такви се и небесните;
49 и како што го носиме ликот на земјениот, така ќе го носиме и образот на Небесниот.
50 А ова ви го велам, браќа, дека телото и крвта не можат да го наследат царството Божјо, ниту распадливоста ја наследува нераспадливоста.
51 Еве, тајна ви кажувам; сите нема да се упокоиме, туку сите ќе се измениме,
52 одеднаш, за еден миг на око, на последната труба: зашто ќе затруби, и мртвите ќе воскреснат нераспадливо, а ние ќе се измениме;
53 зашто распадливото треба да се облече во нераспадливост, а смртното — да се облече во бесмртност.
54 А кога ова распадливо ќе се облече во нераспадливост, и она смртното — во бесмртност, тогаш ќе се збидне зборот напишан: „Победата ја проголта смртта.“
55 „О, смрт, каде ти е осилката? О, смрт, каде ти е победата?“
56 Осилото на смртта е гревот, а силата на гревот е Законот.
57 Да Му благодариме на Бога, Кој ни дарува победа преку нашиот Господ Исус Христос.
58 И така, браќа мои возљубени, бидете постојани, непоколебливи и секогаш богати во делото Господово, знаејќи дека трудот ваш пред Господ нема да биде залуден.
1
А што се однесува до собирањето милостина за светиите, правете и вие онака, како што одредив по црквите во Галатија;2 во секој прв ден од седмицата секој од вас да оддели и остави кај себе колку што може, така што собирањето да не се врши кога ќе дојдам.
3 А кога ќе дојдам, оние што ќе ги одобрите, нив со писма ќе ги испратам, за да го однесат вашиот дар во Ерусалим.
4 Ако, пак, е потребно да отидам и јас, тогаш ќе појдат со мене.
5
Ќе дојдам кај вас, откако ќе ја поминам Македонија, зашто низ Македонија само ќе минам.6 А можеби кај вас и ќе се задржам, па дури и да презимувам, та вие да ме придружувате насекаде, каде што ќе одам.
7 Зашто не сакам сега веќе да ве видам само патем; а се надевам, ако допушти Господ, меѓу вас да поминам некое време.
8 А во Ефес ќе останам до Педесетница,
9 зашто за мене се отвори голема и за работа погодна врата, а противници има многу.
10 Ако, пак, дојде Тимотеј, гледајте меѓу вас да биде безбеден; зашто тој го извршува делото Господово како и јас.
11 Никој да не го презира, туку испратете го во мир, та да дојде кај мене, зашто го очекувам со браќата.
12 А што се однесува до братот Аполос, многу го молев да дојде кај вас со браќата; но, навистина, не сакаше сега да дојде, а ќе дојде, кога ќе биде погодно.
13
Бидете бодри, стојте во верата, држете се машки, бидете крепки.14 Секое ваше дело нека биде во љубов.
15 Ве молам уште, браќа: знајте дека домот на Стефанин е првиот плод на Ахаја и дека се определи да им служи на светиите.
16 Покорувајте им се и вие на такви и на секого, што соработува и се труди!
17 Се радувам што дојдоа Стефанин, Фортунат и Ахаик: тие го пополнија вашето отсуство,
18 зашто го успокоија духот мој и ваш. Почитувајте ги таквите!
19 Ве поздравуваат црквите од Азија; многу ве поздравуваат Акила и Прискила со својата домашна црква.
20 Ве поздравуваат сите браќа. Поздравете се еден со друг со свет целив!
21 Ве поздравувам јас, Павле, своерачно.
22 А оној што не Го љуби Господ Исус Христос, нека биде проклет, Маран — ата.
23 Благодатта на Господ Исус нека биде со вас,
24 и љубовта моја со сите вас во Христос Исус.