1
Павле, апостол, повикан не од луѓе, ниту преку човек, туку преку Исус Христос и Бог Отецот, Кој Го воскресна од мртвите,2 и сите браќа што се со мене — до црквите во Галатија;
3 благодат и мир вам од нашиот Бог Отец и од Господ Исус Христос,
4 Кој се даде Себе за нашите гревови, за да нѐ избави од сегашниот зол свет, по волјата на Бога, Кој е наш Отец.
5 Нему нека Му е слава во вечни векови. Амин!
6
Се чудам што така брзо се одвратувате од Оној Кој ве повика преку благодатта Христова, и преминувате кон друго Евангелие,7 зашто и нема друго Евангелие, но има такви кои ве бунат и сакаат да го изопачат Евангелието Христово.
8 Но ако и ние самите, или пак ангел од небото ви проповеда нешто спротивно од она што ви благовестевме ние, нека биде проклет!
9 Како што рековме порано, и сега пак повторувам: оној што ви благовестува некое поинакво Евангелие од она што го примивте — нека биде проклет!
10 Во луѓето ли сега барам благонаклонетост, или во Бога? Или, пак, на луѓето ли сакам да им угодувам? Ако бев сакал да им угодувам на луѓето, немаше да бидам Христов слуга.
11
Браќа, ве известувам дека Евангелието, кое јас Го проповедав, не е од луѓе,12 зашто јас ниту сум го примил, ниту сум го научил од човек, туку преку откровение на Исус Христос.
13 Сте слушале и за моето некогашно поведение во јудејството, дека прекумерно ја гонев Божјата црква и ја разорував;
14 и дека во јудејството напредував многу повеќе од мнозина мои врсници, бидејќи бев голем ревнител за татковските преданија.
15 Кога Бог, Кој ме избра уште од мајчина утроба и ме повика преку Својата благодат, благоволи
16 во мене да Го открие Својот Син за да благовестувам за Него меѓу незнабошците, — веднаш, не го прашав ни телото, ниту крвта,
17 ниту, пак, отидов во Ерусалим кај оние што станаа апостоли пред мене, туку заминав за Арабија и пак се вратив во Дамаск.
18 А три години подоцна отидов во Ерусалим за да се видам со Кифа, и останав кај него петнаесет дена.
19 А, пак, од апостолите не видов никој друг, освен Јаков, братот Господов.
20 А за она што ви пишувам, еве, пред Бога велам дека не лажам.
21 А потоа дојдов во земјите Сириски и Киликиски.
22 На Христовите цркви во Јудеја лично не им бев познат,
23 туку само беа слушале дека оној, кој некогаш нив ги гонел, сега ја проповеда верата што порано ја разорувал.
24 И Го прославуваа Бога за мене.
1
И четиринаесет години подоцна пак се искачив во Ерусалим со Варнава, а го зедов со себе и Тит.2 Влегов по откровение и им го изложив на верните, посебно на највидните, Евангелието што го проповедам кај незнабошците, за да не трчам или за да не трчав попусто.
3 Па дури ни Тит, кој беше со мене, иако Елин, не беше принуден да се обрезе,
4 и тоа заради лажните браќа, кои дојдоа и се вовлекоа да ја гледаат нашата слобода, која ја имаме во Христос Исус, за да нѐ поробат,
5 ним ни за час не им дозволивме да нѐ покорат, за да остане во вас вистината на Евангелието.
6 А, пак, оние за кои се мисли дека значат нешто — какви и да биле тие некогаш, мене ми е сеедно, Бог не го гледа човекот по лице — тие ништо не ми дадоа.
7 Туку, напротив, кога видоа дека мене ми е доверено да го проповедам Евангелието на необрезаните, како на Петар — на обрезаните,
8 зашто Оној, Кој дејствуваше врз Петар да врши апостолска служба меѓу обрезаните, дејствуваше и врз мене за апостолска служба меѓу незнабошците
9 и кога ја познаа благодатта што ми е дадена, Јаков, Кифа и Јован, кои беа сметани за столбови, ни ја подадоа мене и на Варнава раката за заедништво и се согласија ние да одиме кај незнабошците, а тие — кај обрезаните.
10 Посакаа само да ги помниме сиромасите, за што се погрижив и точно да го исполнам.
11
А кога дојде Кифа во Антиохија, јас лично му се спротивставив, зашто беше заслужил осудување.12 Имено, пред да пристигнат некои од Јаков, тој јадеше заедно со незнабошците; а кога дојдоа, почна да се снебива и да се двои, бидејќи се плашеше од обрезаните.
13 Заедно со него лицемереа и другите Јудејци, така што со нивното лицемерие беше заведен дури и Варнава.
14 А кога видов дека тие не постапуваат точно според Евангелската вистина, му реков на Кифа пред сите: „Кога ти, кој си Јудеец, живееш како незнабошците, а не како Јудејците, зошто тогаш незнабошците ги принудуваш да живеат јудејски?“
15 Ние сме родени како Јудејци, а не грешници од незнабошците.
16 Но знаеме дека човекот не се оправдува преку делата на Законот, туку само преку верата во Христос Исус. Затоа и ние поверувавме во Исус Христос, за да се оправдаме преку верата во Христос, а не преку делата на Законот; зашто преку делата на Законот нема никој да се оправда.
17 Ако, пак, барајќи да се оправдаме во Христос, и сами се најдовме грешници, не е ли тогаш Христос слуга на гревот? Тоа никако!
18 Зашто, ако одново го градам она што сум го урнал, тогаш и сам станувам престапник;
19 преку Законот умрев за Законот, за да живеам за Бога. Се распнав заедно со Христос;
20 и јас веќе не живеам, туку Христос живее во мене. А тоа што сега живеам во тело, живеам со верата во Синот Божји, Кој ме возљуби и Себе се предаде за мене.
21 Не ја отфрлам благодатта Божја; зашто ако праведноста се придобива преку Законот, тогаш Христос залудо умрел.
1
О неразумни Галатјани! Кој ве маѓепса (та не се покорувате на вистината) вас, пред чии очи Исус Христос беше јасно насликан распнат меѓу вас?2 Само ова сакам да го дознаам од вас: преку делата на Законот ли го добивте Духот или преку пораката на верата?
3 Толку ли сте неразумни? Откако почнавте со Духот, со телото ли сега завршувате?
4 Зарем залудо толку многу претрпевте? Да беше само залудо!
5 Оној, пак, Кој ви Го дарува Духот и прави меѓу вас чудеса, преку делата на Законот ли го прави тоа, или преку пораката на верата?
6
Така, Авраам Му поверува на Бога, и тоа му се сметаше за праведност.7 Знајте, пак, дека оние што се потпираат на верата, се синови Авраамови.
8 И Писмото, предвидувајќи дека Бог преку вера ги оправдува незнабошците, однапред му благовести на Авраам: „Во тебе ќе бидат благословени сите народи.“
9 И така, оние што веруваат, се благословени заедно со верниот Авраам;
10 а сите оние, што се од делата на Законот, под клетва се. Зашто е напишано: „Проклет да е секој кој не исполнува постојано сѐ што е напишано во книгата на Законот!“
11 А дека преку Законот никој не се оправдува пред Бога, се знае, зашто „Праведниот ќе живее преку верата.“
12 А Законот не е од верата, туку зборува: „Кој ќе ги исполни овие работи, тој ќе биде жив преку нив.“
13 Христос нѐ откупи од проклетството на Законот, откако поради нас стана проклетство, бидејќи е напишано: „Секој да е проклет што виси на дрво!“,
14 така што благословот даден на Авраам да дојде преку Исус Христос врз незнабошците, за да Го добиеме ветениот Дух преку верата.
15
Браќа, зборувам како човек: и утврдениот човечки завет никој веќе не го растура ниту му додава нешто.16 Но ветувањата му беа дадени на Авраам и на семето негово. Не е речено: „И на семињата“, како за мнозина, туку како за еден: „И на семето твое“, кое е Христос.
17 Ова сакам да го кажам: Заветот што Бог го даде не може да биде обезвреден од Законот, кој е настанат четиристотини и триесет години подоцна, така што ветувањето би можело да ја изгуби силата.
18 Зашто, ако наследството е добиено по Законот, тоа веќе не е според ветувањето; а на Авраам Бог му го дари по ветување.
19 Зошто е, пак, даден Законот? Тој е додаден поради престапите, додека не дојде семето, на кое се однесува ветувањето, и е предаден преку ангели, преку рака на посредник.
20 Но посредникот не може да биде само посредник на еден, а Бог е еден.
21 Па така, Законот противен ли е на Божјите ветувања? Никако! Зашто, ако беше даден закон, што ќе можеше да животвори, тогаш навистина оправданието ќе произлегуваше од Законот.
22 Но Писмото сите ги затвори под грев, па преку верата во Исус Христос да им се даде ветеното на оние кои веруваат.
23 Пред да дојде верата, ние бевме под стража на Законот, заклучени за верата која требаше да се открие.
24 И така, Законот беше за нас воспитувач да нѐ доведе до Христос, за да бидеме оправдани преку верата;
25 а откако дојде верата, ние веќе не сме под раководство на воспитувач.
26 Зашто сите сте синови Божји преку верата во Христос Исус;
27 сите, што сте крстени во Христос, во Христос се облековте.
28 Нема веќе ни Јудејци, ни Елини, ни роб, ни слободен; нема машко — женско; зашто сите вие сте едно во Христос Исус.
29 А, ако сте, пак, вие Христови, тогаш сте Авраамово семе, и по ветување наследници.
1
Но ви велам: наследникот, додека е млад, со ништо не се разликува од робот, макар што е господар над сѐ;2 туку е под настојници и чувари до определениот рок од неговиот татко.
3 Па така и ние, додека бевме малолетни, бевме поробени од стихиите на светот;
4 но, кога се исполни времето, Бог Го испрати Својот Син, Кој се роди од жена и се потчини на Законот,
5 за да ги откупи оние што се под Закон, та да го примиме посинувањето.
6 А бидејќи вие сте синови, Бог Го испрати Духот на Својот Син во срцата ваши, Кој вика: Ава, Оче!
7 Затоа не си веќе роб, туку син; ако си, пак, син, тогаш си и наследник Божји преку Исус Христос.
8
Но тогаш, бидејќи Бога не Го познававте, им служевте на богови кои по својата природа не се богови;9 а сега, откако Го познавте Бога, или, подобро, откако Бог ве позна, како сега повторно се враќате кон слабите и бедни стихии, на кои сакате одново да им служите?
10 Внимавате на деновите, месеците, времињата, годините.
11 Се плашам за вас, да не сум се трудел меѓу вас попусто.
12 Ве молам, браќа, станете како мене, затоа што и јас станав како вас. Вие со ништо не сте ме навредиле:
13 знаете дека, кога за првпат ви проповедав, бев телесно немоќен,
14 и при сето тоа, вие не го презревте искушението на моето тело, ниту се погнасивте од него, туку ме примивте како ангел Божји, како Исус Христос.
15 Каде ви е сега радоста ваша? Сведочам за вас дека кога би било можно, и очите свои би ги извадиле и би ми ги дале.
16 И затоа ли станав ваш непријател, бидејќи ви ја зборував вистината?
17 Тие не ревнуваат за вас добро, туку сакаат да ве одвојат од мене, та вие за нив да ревнувате.
18 Добро е секогаш да ревнувате во доброто, а не само кога сум меѓу вас.
19 Чеда мои, за кои сум пак во родилни маки, додека не се обликува во вас Исус Христос,
20 сега би сакал да бидам меѓу вас и да ви се обратам со поинаков тон, бидејќи сум во недоумица за вас.
21
Кажете ми, вие, што сакате да бидете под Законот: зарем не го слушате Законот?22 Зашто е напишано дека Авраам имаше двајца синови, еден од слугинката, а друг од слободната.
23 Но оној што беше од слугинката, се роди по тело; а оној што беше од слободната — по ветување.
24 А ова е речено сликовито: двете жени се двата завета: едниот од Синајската Гора, која раѓа за ропство; а тоа е Агара.
25 Бидејќи Агара значи Синајска Гора во Арабија, а соодветствува на сегашниот Ерусалим и робува со децата свои;
26 а горниот Ерусалим е слободен: тој е мајка на сите нас.
27 Зашто е напишано: „Развесели се неплодна, ти што не раѓаш; воскликни и извикај ти, која не си искусила породилни маки; бидејќи напуштената има многу повеќе деца од онаа која има маж.“
28 Вие, пак, браќа, сте како Исак, чеда на ветувањето.
29 Но, како што тогаш, оној што се роди по тело, го гонеше родениот по дух, така е и сега.
30 А што зборува Писмото? „Истерај ја робинката и синот нејзин, зашто синот на робинката нема да биде наследник заедно со синот на слободната!“
31 И така, браќа ние не сме деца на робинката, туку на слободната.
1
Стојте во слободата, со која Христос нѐ ослободи, и не се подавајте пак под ропски јарем!2 Еве, јас, Павле, ви велам: ако се обрезувате, Христос ништо нема да ви помогне.
3 А му сведочам пак на секој човек што се обрезува дека тој е должен да го почитува целиот Закон.
4 Вие, што посакавте да се оправдувате со Законот, Го изгубивте Христос, отпаднавте од благодатта;
5 а ние се надеваме и очекуваме оправдание од верата преку Духот.
6 Зашто во Христос Исус ниту обрезанието има сила, ниту необрезанието, туку верата, која дејствува преку љубовта.
7 Вие трчавте добро: кој ви попречи да не се покорувате на вистината?
8 Тоа убедување не е од Оној Кој ве повика.
9 Малку квас го потквасува целото тесто.
10 Јас сум уверен за вас во Господ дека вие нема да мислите инаку; а оној, кој ве збунува, — кој и да бил, — ќе претрпи осуда.
11 А јас, браќа, ако обрезанието уште го проповедам, тогаш за што ќе ме гонат? Тогаш би исчезнала соблазната од крстот.
12 О, да беа отсечени оние што ве бунеа!
13
Вие, браќа, повикани сте кон слобода; но слободата ваша да не ви служи како повод за угодување на телото, туку со љубов служете си еден на друг.14 Зашто, целиот Закон се извршува во еден збор, односно: сакај го ближниот како самиот себе.
15 А ако, пак, меѓу себе се гризете и јадете, пазете да не се истребите еден со друг.
16 Ви велам: живејте по Духот, и нема да им угодувате на телесните страсти.
17 Зашто, телото сака противни работи на духот, а духот — противни на телото; тие се спротивни еден на друг, за да не го правите она што сакате.
18 Ако ве води Духот, вие не сте под Законот.
19 Делата на телото се познати. Тие се: блудство, нечистота, бесрамност,
20 служење на идоли, маѓии, непријателство, кавги, ревнување, гнев, раздори, расцепи,
21 зависти, пијанство, пирови и други слични работи; однапред ви велам, како што ви реков и порано, дека оние што го прават тоа, нема да го наследат царството Божјо.
22 А плодот на Духот е: љубов, радост, мир, долготрпеливост, благост, добрина, верност,
23 кротост, воздржливост. Против такви нема закон.
24 Оние, пак, кои се Христови, го распнаа телото свое со страстите свои и похотите.
25 Ако живееме со Дух, по Духот сме должни и да постапуваме.
26
Да не бараме лажна слава, еден друг да не се предизвикуваме, еден на друг да не си завидуваме.1
Браќа, и да падне човек во некаков грев, вие духовните поправајте го таков со духот на кротоста, пазејќи се и вие да не бидете искушани.2 Поднесувајте го товарот еден на друг и исполнувајте го така законот Христов.
3 Зашто оној, кој сам себе се смета за нешто, а не е ништо, тој се мами самиот себе.
4 Секој нека си ги испита делата свои и тогаш ќе има пофалба пред себе самиот, а не пред друг.
5 Зашто секој ќе го понесе својот товар.
6 А оној што се учи на словото, нека му дава дел од секое добро на оној што го учи.
7 Не лажете се: Бог не е за подигрување. Што ќе си посее човекот, тоа и ќе си жнее.
8 Кој сее во телото свое, од телото ќе пожнее погибел; а кој сее во духот, од духот ќе пожнее вечен живот.
9 Кога правиме добро, тоа нека не ни биде здодевно, зашто во свое време ќе пожнееме, ако не се измориме.
10 И така, додека имаме време, да им правиме добро на сите, а најмногу на своите по вера.
11
Гледајте со колку големи букви ви напишав со својата рака.12 Оние што сакаат да се фалат по тело, тие ве принудуваат да се обрезувате само за да не бидат гонети поради крстот Христов.
13 Зашто, и оние што се обрезуваат, сами не го почитуваат Законот, а сакаат вие да се обрезувате за да се пофалат со вашето тело;
14 а мене, да не ми даде Господ да се фалам со ништо друго, освен со крстот на нашиот Господ Исус Христос, преку Кого за мене светот е распнат, а и јас за светот.
15 Зашто во Исус Христос ниту обрезанието има некаква сила, ниту необрезанието, туку новото создание.
16 На оние што постапуваат и по тоа правило, и отсега натаму нека биде мир и милост, ним и на Израел Божји!
17 И така, никој да не ми досадува веќе, зашто јас ги носам на своето тело белезите на Исус.
18 Благодатта на нашиот Господ Исус Христос, нека биде со вашиот дух, браќа. Амин!