1

1

Во првата година на персискиот цар Кир за да се исполни словото Господово искажано од устата на Ере­мија, го поттикна Господ духот на Кир, персискиот цар, и тој заповеда да прогласат по целото царство, усно и писмено:

2 вака вели Кир, царот персиски: „Господ, Бог на небото, ми ги даде сите земни царства и ми заповеда да Му изградам дом во Ерусалим што е во Јудеја.

3 Кој меѓу сите вас е од Неговиот народ, — Бог нека биде со него, и нека оди во Ерусалим, кој е во Јудеја, да гради дом на Господ, Бог Израелов, — Тој е Бог, Кој е во Ерусалим.

4 А секој што останал во другите мес­та, каде и да живее тој, нека му помогнат жителите од тие места со сребро, со злато, со друг имот, со добиток и со доброволни прилози за Божјиот дом што е во Ерусалим.“

5 Тогаш кнезовите на племињата Јудини и Венијаминови, свештеници­те и левитите, секој, чиј дух го поттикна Господ, се подготвија да одат да го градат Господовиот дом што е во Ерусалим.

6 И сите нивни соседи им помагаа со сребрени садови, со злато, со друг имот и со добиток и со скапи предмети, покрај доброволните приноси за храмот.

7 А царот Кир ги извади садовите на Господовиот дом што Навуходоносор ги беше одзел од Ерусалим и ги беше поставил во домот на својот бог.

8 Нив Кир, персискиот цар, ги изнесе со помош на ризничарот Митредат, а тој ги предаде под број на Сасавасар, управител на Јудеја.

9 И еве го бројот нивни: златни чинии — триесет, сребрени чинии — ил­јада, ножеви — дваесет и девет,

10 златни чаши — триесет, сребрени чаши, двојни — четиристотини и десет, други садови — илјада;

11 вкупно садови, златни и сребрени, пет илјади и четиристотини. Сето тоа го зеде со себеси Сасавасар, кога иселениците тргнаа од Вавилон за Еру­салим.

2

1

Ова се луѓето од земјата кои беа преселени во прогонство, кога ва­вилонскиот цар Навуходоносор ги беше одвел во Вавилон. Тие се вратија во Ерусалим и Јудеја, секој во својот град,

2 а дојдоа со Зоровавел, Јешуа, Нее­мија, Сераја, Реелаја, Мардохеј, Бил­шан, Миспар, Бигвај, Рехум и Баана. Еве го бројот на луѓето од народот Из­раелов:

3 потомци на Парош — две илјади сто седумдесет и двајца;

4 потомци на Сафатија — триста седумдесет и двајца;

5 потомци на Арах — седумстотини седумдесет и пет;

6 потомци на Пахат-Моав, односно од потомците на Јешуа и на Јоав — две илјади осумстотини и дванаесет;

7 потомци на Елам — илјада двесте педесет и четири;

8 потомци на Зату — деветстотини четириесет и пет;

9 потомци на Закај — седумстотини и шеесет;

10 потомци на Ваниј — шестотини четириесет и двајца;

11 потомци на Бевај — шестотини дваесет и тројца;

12 потомци на Азгад — илјада двесте дваесет и двајца;

13 потомци на Адоникам — шестотини шеесет и шест;

14 потомци на Бигвај — две илјади педесет и шест;

15 потомци на Адин — четиристотини педесет и четири;

16 потомци на Атер — од домот на Езекија, — деведесет и осум;

17 потомци на Бецај — триста дваесет и тројца;

18 потомци на Јора — сто и дванаесет;

19 потомци на Хашум — двесте дваесет и тројца;

20 потомци на Гибар — деведесет и пет;

21 од Витлеем — сто дваесет и тројца;

22 луѓе од Нетофа — педесет и шест;

23 луѓе од Анатот — сто дваесет и осум;

24 луѓе од Азмавет — четириесет и двај­ца;

25 луѓе од Кирјат-Јарим, Кефира и Беерот — седумстотини четириесет и тројца;

26 од Рама и Гева — шестотини дваесет и еден;

27 жители од Михмас — сто дваесет и двајца;

28 жители од Ветил и Гај — двесте дваесет и тројца;

29 жители од Нево — педесет и двајца;

30 жители од Магбиш — сто педесет и шест;

31 потомци на другиот Елам — илјада двесте педесет и четири;

32 потомци на Харим — триста и дваесет;

33 жители од Лод, од Хадид и од Оно — седумстотини дваесет и пет;

34 од Ерихон — триста четириесет и пет;

35 од Сенаа — три илјади шестотини и триесет.

36 Свештеници: потомци на Једаја од домот на Јешуа — деветстотини седумдесет и тројца;

37 потомци на Имер — илјада педесет и двајца;

38 потомци на Пашхур — илјада двесте четириесет и седум;

39 потомци на Харим — илјада и седумнаесет;

40 левити: потомци на Јешуа и на Кадмиел, од потомците на Ходавија — седумдесет и четири.

41 Пејачи: од потомците на Асаф — сто дваесет и осум.

42 Потомци на чуварите на вратите: потомци на Селум, потомци на Атер, потомци на Талмон, потомци на Акув, потомци на Хатита, потомци на Шовај — вкупно сто триесет и девет.

43 Храмови прислужници: потомци на Циха, на Хасуфа, на Табаот,

44 на Керос, на Сиаха, на Падон,

45 на Левана, на Хагава, на Акув,

46 потомци на Хагав, на Салмај, на Ханан,

47 потомци на Гидел, на Гахар, на Реаја,

48 на Рецин, на Некода, на Газам,

49 на Оза, на Пасеах, на Бесај,

50 на Асна, на Меуним, на Нефусим,

51 на Бакбук, на Хакуфа, на Харур,

52 на Бацлут, на Мехида, на Харша,

53 на Баркос, на Сисера, на Темах,

54 на Нецијах и на Хатифа.

55 Потомците на Соломоновите слу­ги: потомци на Сотај, на Хасоферет, на Перуда,

56 на Јаала, на Даркон, на Гидел,

57 на Сафатија, на Хатил, на Похе­рет-Хацеваим и на Амиј.

58 Вкупно храмови прислужници и потомци на Соломоновите слуги — триста деведесет и двајца.

59 А ова се имињата на оние кои трг­наа од Тел-Мелах, Тел-Харша, Керув, Адан, Имер, иако тие не мо­жеа да докажат, дали нивното поколение или семејство потекнува од Израел:

60 потомци на Делаја, Товија и Некода — шестотини педесет и двајца.

61 Уште и од потомците на свеште­ниците: потомци на Хаваја, Какоц, Верзелиј, кој се ожени со една од ќер­ките на Галаадчанецот Верзелиј и поч­на да се именува со нивното име.

62 Тие го бараа својот родословен за­пис, и не го најдоа, затоа беа исклу­чени од свештенството.

63 И управителот им рече да не јадат од најсветото од жртвите, додека не се постави свештеник со урим и тумим.

64 Сите заедно собрани сѐ на сѐ чети­риесет и две илјади и триста и шеесет луѓе,

65 освен слугите нивни, кои беа седум илјади триста триесет и седум и нивните двесте пејачи и пејачки.

66 Коњи имаа седумстотини триесет и шест, маски — двесте четириесет и пет,

67 камили имаа четиристотини трие­сет и пет, магариња — шест илјади седумстотини и дваесет.

68 Некои од старешините на домо­вите, откако ќе дојдеа во домот Гос­подов, во Ерусалим, со драго срце даруваа за домот Божји за да се обнови врз основите негови.

69 Колку што им достигаше раката, тие дадоа во ризницата за работа шеесет и една илјада златни даријки, и пет илјади мини сребро и сто свеш­тенички одежди.

70 Така се населија пак и свештени­ците и левитите, и народот и пејачи­те, и чуварите на вратите и служите­лите во храмот, и целиот Израел во градовите свои.

3

1

Кога настапи седмиот месец, и синовите Израелови веќе беа по гра­довите, народот се собра заедно во Еру­салим.

2 Тогаш Јешуа, синот на Јоседек, и неговите браќа по свештенство, и Зоровавел, синот на Салатиил, и бра­ќата негови, започнаа да Му градат на Бог Израелов жртвеник за да принесуваат на него сепаленици, како што е запишано во законот на Мојсеј, човекот Божји.

3 Го поставија жртвеникот врз осно­вите негови, бидејќи се плашеа од соседните народи; и почнаа да принесуваат на него сепаленици на Господ, наутро и навечер.

4 И го празнуваа празникот Сеници, како што беше заповедано, а принесуваа и секојдневни жртви сепаленици во определен број како што беше определено за секој ден.

5 Потоа редовно принесуваа сепаленици и во новомесечијата, и во сите празници, посветени на Господ, како и доброволни приноси на Господ од секој, кој сакаше.

6 А од првиот ден на седмиот месец почнаа да Му принесуваат сепаленици на Господ. Но на Господовиот храм уш­те не му беа поставени темелите.

7 И почнаа да даваат пари на каме­ноделци и дрводелци, и јадење и пиење и масло на Сидонци и Тирци за да донесат кедрово дрво од Ливан по морето во Јафа, со дозвола од Кир, персискиот цар.

8 На втората година по доаѓањето во домот Господов во Ерусалим, на вториот месец, Зоровавел, синот на Сала­тиил, и Јешуа, синот на Јоседек, и дру­гите нивни браќа, свештениците и левитите, и сите што беа дошле од пленство во Ерусалим, започнаа со работа и поставија левити од дваесет години и нагоре за да ја надгледуваат работата околу домот Господов.

9 И Јешуа, синовите негови и бра­ќата негови, Кадмиел и синовите негови — потомци Јудини — станаа како еден чо­век и ги надгледуваа работниците кај домот Господов, а исто така и синовите на Хенадад, левитите, нивните синови и нивните браќа.

10 Кога ѕидарите ги положија осно­вите на храмот Господов, поставија свештеници, со одеждите нивни и со труби, и левити — синови Асафови — со кимвали, за да Го слават Господа по уставот на Давид, царот Израелов.

11 И почнаа да Го фалат и слават Господа, пеејќи: „Зашто е благ, зашто милоста Негова кон Израел е довека.“ И сиот народ воскликнуваше громогласно, славејќи Го Господа поради тоа што беа поставени темелите на Госпо­довиот дом.

12 Меѓутоа, мнозина од свештени­ците и левитите и старешините на родовите, старци, кои го беа виделе поранешниот храм, додека се градеше новиот храм пред очите нивни, пла­чеа гласно, а мно­зина и подвикуваа силно од радост.

13 И народот не можеше да ги разликува радосните извици од плачот на народот, зашто народот викаше силно и гласот негов се слушаше на далеку.

4

1

Непријателите Јудини и Венијаминови слушнаа дека вратените од пленството градат храм на Господ, Бог Израелов;

2 и дојдоа кај Зоровавел и кај погла­варите на родовите и им рекоа: „Да градиме и ние со вас, зашто и ние како вас Му се поклонуваме на вашиот Бог, и Нему Му принесуваме жртви од дните на Есар-Хадон, аси­рскиот цар, кој нѐ пресели овде.“

3 Зоровавел, Јешуа и другите кнезови на родовите израелски им одговорија: „Не може да градите заедно со нас дом на нашиот Бог; ние сами ќе градиме дом на Господ, Бог Израелов, како што ни заповеда Кир, царот персиски.“

4 Тогаш народот на онаа земја, почна да му ги ослабува рацете на јудејскиот народ и да му пречи во градењето;

5 и поткупуваа советници против нив за да ја расипуваат намерата нивна во текот на сето време од владеењето на Кир, царот персиски, до царувањето на Дариј, цар персиски.

6

А кога царуваше Ксеркс, на поче­токот од неговото царување, напишаа обвинение против жителите на Јудеја и на Ерусалим.

7 Исто така во дните на Артаксеркс пишуваа и Бишлам и Митредат, и Та­вел и други нивни другари до Артак­серкс, царот персиски. Писмо­то беше напишано со арамејско писмо и на ара­мејски јазик.

8 Рехум, царскиот помошник и Шим­шај, секретарот, напишаа вакво писмо против Ерусалим до царот Артаксеркс:

9 Од Рехум, царскиот помошник, Шимшај — писар и останатите нивни соработници; жителите од Дин, Афа­рсатах, Тарпел, Афарес, Ерех, Вавилон, Суза, Деха, Елам,

10 и останатите народи што ги пресели големиот и славниот Оснапар и ги насели во градовите на Самарија и во другите градови на самарјанската об­ласт од онаа страна на Реката.

11 Еве препис од писмото што му го испратија нему: „До царот Артак­серкс, твоите слуги, луѓето што живеат од онаа страна на Реката ти праќаат поздрав.

12 Да знаеш, царе, дека Јудејците што излегоа од тебе и дојдоа кај нас во Ерусалим, тој бунтовен и лош град, прават ѕидови, чии темели веќе ги поправија.

13 Но да знаеш, царе, дека ако тој град биде изграден и ѕидиштата негови обно­вени, тие нема да плаќаат ни данок, ни летнина, ни царина, и царската ризница ќе има загуба.

14 А бидејќи јадеме леб од царскиот дворец, и не можеме да ја гледаме таа загуба за царот, затоа испраќаме известување до царот.

15 Нека се побара во книгата на лето­писите на твоите предци, и ќе се најде во таа летописна книга и ќе се дознае дека овој град е град одметник и пако­сен за царевите и областите и дека во него настанувале бунтови во старо време, поради што овој град бил опустошен.

16 Затоа му соопштуваме на царот дека, ако овој град биде изграден и ѕидиштата негови поправени, нема да имаш власт од онаа страна на Реката.“

17

Царот му испрати одговор: „До Ре­хум, царскиот помошник, и до Шимшај, писарот, и до другите нивни соработници што живеат во Самарија и во дру­гите градови од онаа страна на Реката, поздрави.

18 Писмото што ми го испративте, ми беше јасно прочитано.

19 Затоа јас наредив да се побара, и пронајдоа дека овој град уште од старо време се бунтувал против царевите, и во него имало одметнувања и немири.

20 Во Ерусалим имало силни цареви, кои владееле во целата задречна област и кои земале данок, летнина и царина.

21 И така, дајте заповед, тие луѓе да престанат да работат, и тој град да не се гради, додека не заповедам јас.

22 Бидете внимателни за да не ис­пуштите нешто од пред очите свои. Зошто да се дозволува да расте злото на штета на царевите?“

23 Штом писмото на царот Арта­ксеркс беше прочитано пред Рехум и Шимшај, писарот, и другарите нивни, тие без одлагање отидоа во Ерусалим кај Јудејците и насилно им ја забранија работата.

24 Тогаш сопреа работите околу Божјиот храм во Ерусалим, сѐ до втората година од царувањето на персискиот цар Дариј.

5

1

Но пророкот Агеј и пророкот Захарија, синот на Идо, им пророкуваа на Јудејците во Јудеја и во Еру­салим во името на Бог Израелов.

2 Тогаш Зоровавел, синот на Сала­тиил, и Јешуа, синот на Јоседек, поч­наа да го градат Божјиот дом во Еру­салим, и со нив Божјите пророци, кои ги поддржуваа.

3 Во тоа време дојдоа кај нив Татенај, управител од оваа страна на Реката, и Ситар-Бознај, со своите со­работници, и им рекоа вака: „Кој ви дозволи да го градите овој дом и да ги поправате овие ѕидишта?“

4 Потоа ги прашаа: „Кои се имињата на луѓето што ја градат таа зграда?“

5 Но окото на нивниот Бог беше врз старешините јудејски, и тие не им се заканија, додека работата не отиде до Дариј, и додека не дојде писмено решение за таа работа.

6

Еве ја содржината на писмото што го испратија Татенај, управител на областа зад Реката, и Ситар-Бознај со своите соработници — Афарсехајци, од онаа страна на Реката, до царот Да­риј.

7 Во соопштението што го испратија до него, еве што беше напишано: „До царот Дариј — секаков мир!

8 Да знаеш, царе, дека ние бевме во ерусалимската област во домот на ве­ликиот Бог; го градат со големи камења, а во ѕидиштата ставаат дрва; таа работа напредува брзо и успешно во рацете нивни.

9 Тогаш ги прашавме нивните ста­решини и им рековме вака: ‚Кој ви дозволи да го градите овој дом и да ги поправате овие ѕидови?‘

10 Освен тоа, ги прашавме и за имињата нивни за да ти јавиме и да ти го напишеме името на главниот меѓу нив.

11 Тие ни одговорија со овие збо­рови: ‚Ние сме слуги на Бога на небо­то и на земјата и градиме дом што беше изгра­ден многу години пред тоа, — а великиот цар Израелов го градеше и го доврши.

12 А кога татковците наши Го раз­гневија Бога небесен, Тој ги пре­даде во раката на Навуходоносор, ца­рот ва­вилонски, Халдеец; тој го раз­руши овој дом и го пресели народот во Вавилон.

13 Но во првата година од владеењето на Кир, царот на Вавилон, Кир дозволи да се изгради овој дом Божји;

14 уште и садовите на Божјиот дом, златни и сребрени, што Наву­ходоносор ги беше земал од ерусалимскиот храм, па ги беше однел во вавилонскиот храм, — цар Кир ги из­несе од вавилонскиот храм и ги даде со број на Сасавасар, управникот на ризницата,

15 и му рече: — земи ги тие садови, и однеси ги во ерусалимскиот храм, и Божјиот дом нека се гради на своето место.

16 Тогаш оној Сасавасар дојде и ги постави темелите на Божјиот дом во Ерусалим; оттогаш па досега се гради и уште не е завршен.‘

17 И така, ако му е угодно на царот, нека побара во домот во царските ар­хиви, таму во Вавилон, дали навистина цар Кир дозволил да се гради овој дом Божји во Ерусалим, и нека ис­пратат одговор за волјата на царот околу тоа.“

6

1

Тогаш царот Дариј издаде запо­вед, и бараа во Вавилон, во архивот, ка­де што ги чуваа важните документи.

2 И во Ахмета, во дворецот, кој е во областа Мидија, беше пронајден еден свиток, и во него беше напишано вака: „Потсетник.

3 Во првата година од владеењето на царот Кир, царот издаде указ за домот Господов во Ерусалим: Нека биде из­граден дом на она место, каде што принесуваат жртви, и нека му се постават здрави темели; висината негова — шее­сет лакти, ширината негова — шеесет лакти;

4 три реда големи камења, еден ред дрва; а трошоците нека се плаќаат од царскиот дом.

5 Уште и садовите на Божјиот дом, златни и сребрени што Навуходо­носор ги изнесол од ерусалимскиот храм и ги однел во Вавилон, нека се вратат и од­несат во ерусалимскиот храм и да бидат наместени во Божји­от дом, секој на свое место.

6 Затоа, Татенај, кој управуваш со задречната област, и ти Ситар-Бознај и вие нивни соработници, испратени во областа зад Реката, бидете на разумна оддалеченост оттаму!

7 Не запирајте ја работата на Божји­от дом; јудејскиот кнез и јудејските ста­решини нека го градат оној Божји дом на местото негово.

8 А јас издадов указ, според кој треба да им помагате на тие старе­шини јудеј­ски во градбата на овој дом Божји, односно: од царскиот имот — од данокот на задречната област да им се дава на тие луѓе за да не се запира работата;

9 и колку што ќе бидат потребни — телиња, овни или јагниња за сепаленици на Бога небесен, исто така и пче­ница, сол, вино и масло, толку, колку што ќе определат свештени­ците еруса­лимски, нека им се дава секој ден без прекин,

10 за да принесуваат благопријатни жртви на Бога небесен, и да се молат за животот на царот и синовите негови.

11 Заповедам уште — кој ќе ја измени оваа наредба, да извадат греда од ку­ќата негова, да го издигнат и при­коваат на неа, а куќата негова поради тоа да се претвори во урнатини.

12 И Бог, Чие име престојува таму, да го собори секој цар и народ што ќе протегне рака да го измени ова за штета на тој дом Божји во Ерусалим. Јас, Дариј, го издадов овој указ, нека биде точно спроведен!“

13 Тогаш Татенај, управителот на зад­речната област, Ситар-Бознај и нивни­те соработници, постапуваа точно она­ка, како што заповеда царот Дариј.

14

И јудејските старешини градеа и напредуваа според пророштвото на пророкот Агеј и Захарија, синот на Идо. Изградија и завршија според волјата на Бог Израелов и според волјата на Кир, Дариј и Артаксеркс, ца­реви персиски.

15 Завршен беше овој дом на третиот ден од месец адар, во шестата година од царувањето на царот Дариј.

16 И синовите Израелови, свеште­ниците, левитите и другите, што се беа вратиле од пленство, со радост го из­вршија осветувањето на тој Божји дом.

17 И принесоа при осветувањето на тој Божји дом: сто вола, двесте овни, чети­ристотини јагниња и дванаесет јарци како жртва за грев за целиот Израел, според бројот на племињата Израелови.

18 И поставија свештеници според чиновите нивни и левити според родо­вите нивни за Божја служба во Еру­салим, како што беше заповедано во книгата Мојсеева.

19

Потоа вратените од пленство про­славија Пасха во четиринаесеттиот ден на првиот месец,

20 зашто свештениците и левитите се беа очистиле, — тие сите до еден беа чис­ти; и заклаа пасхални јагниња за сите вратени од пленство, за своите браќа свештеници и за себеси.

21 И јадеа синовите Израелови што се беа вратиле од пленство, и сите што се беа откажале од нечистотијата на народите на земјата за да Му се поклонат на Господ, Бог Израелов.

22 А го празнуваа со радост и праз­никот Бесквасници седум дена, зашто Господ ги зарадува и го сврте кон нив срцето на асирскиот цар за да ги поткрепи рацете нивни при градењето на домот на Господ, Бог Израелов.

7

1

По тие настани, во текот на царувањето на Артаксеркс, царот персиски, Ездра — синот на Сераја, син на Азарија, син на Хелкија,

2 син на Селум, син на Садок, син на Ахитув,

3 син на Амарија, син на Азарија, син на Мерајот,

4 син на Зерахија, син на Озиј, син на Буки,

5 син на Авишуа, син на Финес, син на Елеазар, син на првосвештеникот Арон, —

6 тој Ездра тргна на пат од Вавилон. Тој беше книжник и го знаеше за­конот Мојсеев, даден од Господ, Бог Изра­елов. Царот му даде сѐ по желбата не­гова, зашто раката на Господ, неговиот Бог, беше над него.

7 Со него отидоа во Ерусалим и некои синови Израелови, и свештеници, и ле­вити, и пејачи, и чувари на вратите, и слуги на храмот во седмата година на царот Артаксеркс.

8 Тој дојде во Ерусалим во петтиот месец, во седмата година од владее­њето на царот.

9 На првиот ден од првиот месец тој го започна излегувањето од Вавилон, а во првиот ден од петтиот месец тој дојде во Ерусалим: благодатната рака на неговиот Бог беше над него.

10 Зашто Ездра го беше укрепил ср­цето свое да го изучува и да го исполнува законот Господов, и да го учи Израел во законите и уредбите.

11

Еве ја содржината на писмото, што царот Артаксеркс му го даде на Ездра, свештеник и книжник, кој го учеше Израел на заповедите Госпо­дови и на законите Негови:

12 „Артаксеркс, цар над царевите, до Ездра свештеникот, совршениот учи­тел во законот на небесниот Бог денес.

13 Издадов указ, во царството мое секој од народот Израелов и од него­вите свештеници и левити што сака да оди во Ерусалим, нека појде со тебе.

14 Бидејќи си испратен од царот и од седумте негови советници, да ги надгледуваш Јудеја и Ерусалим во зако­нот на твојот Бог, кој е во раката твоја,

15 и да го однесеш среброто и златото, кое царот и советниците негови го жрт­вуваа на Бог Израелов, Чие живе­алиш­те е во Ерусалим,

16 и сето сребро и злато што ќе го собереш по целата област Вавилон­ска, заедно со доброволните приноси од на­родот и свештениците што ќе жртвуваат за домот на својот Бог, Кој е во Еру­салим, —

17 затоа веднаш купи за тие пари волови, овни, јагниња и житни приноси за нив, и преливи за нив, и принеси ги на жртвеникот во домот на вашиот Бог во Ерусалим.

18 А она што ти и браќата твои ќе нај­дете дека е добро да направите од оста­натото сребро и злато, според волјата на Вашиот Бог направете.

19 Садовите, пак, што ти беа дадени за служби во домот на твојот Бог, постави ги пред Бог Ерусалимски.

20 И сѐ друго што е потребно за домот на твојот Бог, ова за што го сметаш де­ка е неопходно, давај од домот на цар­ските ризници.

21 А јас, царот Артаксеркс, давам за­повед до сите ризничари, што се од онаа страна на Реката — сѐ што ќе посака од вас Ездра, свештеник и учител по законот на Бога небесен, без двоумење, давајте:

22 сребро до сто кикари, жито до сто кора, вино до сто бата и пак до сто бата масло, а сол — без да се определува количеството.

23 Сѐ, што е заповедано од Бога небесен треба да се врши грижливо за Неговиот дом, и гледајте, некој да не протегне рака врз домот на Бога небесен за да не падне гневот Негов врз царството, царот и синовите негови.

24 Го кажавме да знаете дека на никого од свештениците и левитите, пеја­чите, чуварите на вратите, слуги­те на храмот и оние што служат при тој дом Божји нема да им се наложува данок, ни десеток, ни царина.

25 А ти, Ездра, според мудроста на твојот Бог, која е во раката твоја, постави управители и судии за да го судат сиот народ од онаа страна на Реката, — сите што ги знаат законите на твојот Бог, а кои не знаат, научи ги.

26 И кој не го исполнува законот на твојот Бог и законот царски, тој без одлагање да се осуди, било на смрт, било со прогонство, било со парична глоба, или со затвор во темница.“

27

Нека е благословен Господ, Бог на нашите предци, Кој влеа во срцето на царот таква мисла да го прослави домот Господов што е во Ерусалим,

28 и Кој ја управи кон мене милоста на царот, на советниците негови и на сите силни кнезови царски! И јас се ох­рабрив, бидејќи раката на Господ, мојот Бог, беше над мене, и ги собрав кнезовите израелски, за да одат со мене.

8

1

Еве ги старешините на домовите и родословијата на оние, кои со мене тргнаа на пат од Вавилон, во времето на царувањето на царот Артаксеркс:

2 од потомците на Финес — Гершом; од потомците на Итамар — Даниел; од потомците на Давид — Хатуш;

3 еден од синовите на Шеканија; од потомците на Парош — Захарија, со кого беа запишани сто и педесет мажи.

4 Од потомците на Пахат-Моав — Елјехоенај, син на Зерахија, и со него двесте мажи.

5 Од потомците на Зату — Шеканија, син на Јахазиел, и со него триста мажи.

6 Од потомците на Адин — Евед, син на Јонатан, и со него педесет мажи.

7 Од потомците на Елам — Исаија, синот на Готолија, и со него седумдесет мажи.

8 Од потомците на Сафатија — Зевадија, синот на Михаил, и со него осумдесет мажи.

9 Од потомците на Јоав — Авдија, синот на Јехиил, и со него двесте и осумдесет мажи.

10 Од потомците на Бани — Шеломит, синот на Јосифија, и со него сто и шеесет мажи.

11 Од потомците на Бевај — Захарија, синот на Бевај, и со него дваесет и осум мажи.

12 Од потомците на Азгад — Јоханан, син на Хакатан, и со него сто и десет мажи.

13 Од потомците на Адоникам, кои тргнаа подоцна, ова се нивните имиња: Елифелет, Јеиел, и Шемаја, и со нив шеесет мажи.

14 Од потомците на Бигвај — Утај и Захур, и со нив седумдесет мажи.

15

Ги собрав кај реката, која тече низ Ахава, и таму престојувавме три дена, и, откако го прегледав народот и свеш­тениците, открив дека нема ниеден од потомците на Левиј.

16 Тогаш испратив да го повикаат Елиезер, Ариил, Шемаја, Елнатан, Јарив, Елнатан, Натан, Захарија и Мешулам — старешини, и Јојарив и Елнатан — познавачи на законот;

17 и им дадов порака за Идо, начал­никот на местото Касифија, и ги поучив како да му зборуваат на Идо и на неговите соработници, храмови при­служници од Касифија за да ни доведат служители за домот на нашиот Бог.

18 И бидејќи благодатната рака на нашиот Бог беше над нас, тие ни доведоа еден разумен човек, од по­томците на Махлиј, син Левиев, син Израелов, Шеревија со синовите негови и браќата негови — осумнаесет души;

19 и Хашавија и со него Исаија од потомците Мерариеви, неговите браќа и нивните синови — дваесет;

20 и од слугите на храмот што ги определија Давид и неговите начал­ници за прислуга на левитите, двесте и дваесет прислужници; сите тие беа спомнати по име.

21 Тогаш објавив таму пост при реката во Ахава за да се смириме пред лицето на нашиот Бог и да измолиме од Него успешен пат за себе, за децата свои и за целиот имот,

22 бидејќи ми беше срам да барам од царот војска и коњаници да нѐ чуваат од непријателите по патот, зашто ние, кога зборувавме со царот, рековме: „Раката на нашиот Бог е благодатна за сите, а силата Негова и Неговиот гнев стои над сите што Го оставаат!“

23 И така, ние постевме и Го молев­ме нашиот Бог за тоа, и Тој нѐ послуша.

24 Тогаш одвоив дванаесетмина од главните свештеници: Шеревија и Ха­шавија, и со нив уште десетмина;

25 и им го предадов со мера среброто и златото и садовите, — сѐ што беше жрт­вувано за домот на нашиот Бог, она што го жртвуваа царот, советниците негови, кнезовите негови и Израелци, што беа таму.

26 И им предадов во рацете нивни со мерка: сребро — шестотини и педесет кикари, и сребрени садови — за сто кикари, злато — сто кикари,

27 златни чаши — дваесет, кои чинеа илјада даријки, и два сада од најдобар, блескав бакар, ценет како злато.

28 И им реков: „Вие сте Му свети на Господ, и садовите се свети, и среброто и златото — доброволен прилог на Гос­под, Бог на вашите предци.

29 Бидете будни и чувајте го тоа, додека да го предадете со мерка на начал­ниците над свештениците, левитите и старешините Израелови во Ерусалим, во одаите на домот Госпо­дов.“

30 Свештениците и левитите го при­мија измереното сребро, злато и садови за да ги однесат во Ерусалим, во домот на нашиот Бог.

31

Тогаш тргнавме од реката во Ахава на дванаесеттиот ден од првиот месец за да одиме во Ерусалим; и раката на нашиот Бог беше над нас и нѐ чуваше од непријателска рака и од оние што ни правеа заседи по патот.

32 И стигнавме во Ерусалим, каде што престојувавме три дни.

33 На четвртиот ден го предадовме со мера среброто, златото и садовите во домот на нашиот Бог во рацете на свештеникот Меремот, синот Уриев, на Елеазар, синот на Финес, со кои беа ле­витите Јозавад, синот на Јешуа, и Но­адија, синот на Бинуј.

34 Сѐ беше изброено и измерено, а те­жината на сѐ што беше измерено, беше забележана во истиот момент.

35 Дојдените преселеници од пленство Му принесоа на Бог Израелов дванаесет телиња за сиот Израел, деведесет и шест овни и — седумдесет и седум јагниња како сепаленици и дванаесет јарци како жртва за грев: сето тоа за сепаленици на Господ.

36 И ги предадоа царските заповеди на царските сатрапи и на задречните управители, и тие го почитуваа народот и домот Божји.

9

1

Откако се сврши тоа, началниците се приближија до мене и рекоа: „Народот Израелов и свеште­ниците и левитите не се одвоија од народите на другите племиња поради нивните гнасотии, од Хананците, Хитијците, Пери­зијците, Јевусијците, Амонците, Моав­ците, Египќаните и Аморејците,

2 зашто зедоа нивни ќерки за себе и за синовите свои, светото семе се смеша со народи од туѓи племиња, а притоа раката на кнезовите и војво­дите беше прва во тоа беззаконие.“

3 Откако ги чув тие зборови, ја рас­кинав долната и горната своја облека, ги кубев косите на главата своја и на брадата своја и седев нажален.

4 Тогаш се собраа кај мене сите што се уплашија од зборовите на Бог Из­раелов поради престапите на преселниците, и јас седев вџашен до принесувањето на вечерната жртва.

5

А во време на вечерната жртва ста­нав од моето понизно место со раскината долна и горна облека, паднав на колена и ги кренав рацете кон Господ, мојот Бог,

6 и реков: „Боже мој, срам ми е и страв ми е да го покажам моето лице кон Тебе, Боже мој, зашто беззаконијата ни надвиснаа над нашите глави, и вината ни нарасна до небото.

7 Од дните на нашите предци до денес ние сме во голема вина, и поради нашите беззаконија бевме преда­дени ние, царевите наши, свештени­ците на­ши, — во рацете на цареви од туѓи земји, на меч, во пленство, на грабеж и навреди, како што е и сега.

8 И ете, по малку време, ни се дарува милост од Господ, нашиот Бог, Кој остави кај нас спасение и ни даде да се закрепиме во Неговото свето место; ни ги просвети очите нашиот Бог и ни даде да здивнеме малку од ропството свое.

9 Ние сме робови, но и во ропството нашиот Бог не нѐ остави. Тој ја при­веде кон нас милоста на персиските цареви за да ни дадат нов живот, да го подиг­неме домот на нашиот Бог, да го обно­виме од урнатините негови, и да ни да­дат сигурно засолниште во Јудеја и во Ерусалим.

10 А сега што да кажеме, Боже наш, потоа? Зашто ние отстапивме од Твои­те заповеди

11 што ни ги даде преку Твоите слу­ги, пророците, велејќи: ‚земјата, во која одите за да ја завладеете, е земја нечис­та; таа е извалкана од нечисто­тиите на народите од туѓи племиња, со нивни гнасотии, со кои ја наполнија открај докрај со своите нечистотии.

12 Затоа не ги давајте ќерките свои за синовите нивни, и ќерките нивни не ги земајте за синовите свои, и не барајте го мирот нивни, ниту благата нивни довека, за да се закрепите и храните со најдобрите плодови на таа земја и да ја предадете во наследство на синовите свои довека.‘

13 И по сѐ што нѐ снајде поради лошите дела наши и поради големата вина наша и, — зашто Ти, Боже наш, нѐ поштеди не според беззаконието наше, туку ни даде такво избавување, —

14 зарем пак ќе ги нарушуваме Твоите заповеди и ќе влегуваме во родство со тие одвратни народи? Не­ма ли да се разгневиш на нас сѐ додека нѐ не погубиш, па да нема живи и да нема спасени?

15 Господи, Боже Израелов! Ти си праведен, зашто ние бевме нажалени до денес; и еве, ние сме во беззаконијата свои пред Твоето лице, макар што по сето тоа не би требало да стоиме пред Твоето лице.“

10

1

Додека Ездра така се молеше и исповедаше, плачејќи и ле­жејќи пред Божјиот дом, се собра кај него многуброен народ од Израел, мажи, жени и деца, зашто и народот плачеше многу.

2 Тогаш се јави Шеханија, синот на Јехиил од потомците на Елам, и му рече на Ездра: „Згрешивме пред наши­от Бог, зашто зедовме жени од народите на таа земја, но уште има надеж за Израел за таа работа;

3 да се заветуваме сега пред нашиот Бог дека ќе ги отпуштиме сите жени од другите племиња и родените од нив деца, — и нека биде по законот на нашиот Бог, и според законот нека биде.

4 Стани, зашто ова е твоја работа, и ние сме со тебе: биди храбар и работи!“

5 Тогаш стана Ездра и им порача на старешините над свештениците, левитите и над сиот Израел да положат заклетва дека ќе направат така. И тие се заколнаа.

6 Стана Ездра од пред Божјиот дом и тргна кон собата на Јоханан, синот на Елијашив, и ноќеваше таму. Леб не јадеше и вода не пиеше, зашто беше наскрбен поради престапите на преселниците.

7 И им соопштија по Јудеја и во Ерусалим на сите, што беа вратени од пленство да се соберат во Ерусалим,

8 а на оној што не ќе дојде за три дни, ќе му се одземе имотот, по решение на началниците и стареши­ните, целиот имот негов, а самиот тој ќе биде исклучен од заедницата на оние кои беа во пленство.

9 И во тие три дни се собраа во Еру­салим сите жители на Јудеја и на земјата Венијаминова. Тоа беше во деветтиот месец на дваесеттиот ден од месе­цот. Седеше сиот народ на плош­тадот пред Божјиот дом и тре­переше, како поради таа работа, така и од дождот.

10 Тогаш свештеникот Ездра стана и им рече: „Вие направивте престап, земајќи жени од други племиња и со тоа ја зголемивте вината на Израел;

11 затоа, покајте се пред Господ, Бог на вашите предци, и исполнете ја волјата Негова, одвојте се од народите на таа земја и од жените од други племиња.“

12 Целото собрание одговори и рече со силен глас: „Како што рече, така и ќе направиме.

13 Но народот е многуброен, и вре­мето е сега студено, та не може да се стои на улица. Па и таа работа не е ни за ден, ниту за два, зашто ние згрешив­ме многу во таа работа.

14 Нека се изберат заменици на начал­ниците за целото собрание, и сите во нашите градови што зеле жени од други племиња да доаѓаат тука во определено време заедно со старе­шините и судиите на секој град, додека не се одврати од нас пламнатиот гнев на нашиот Бог поради таа работа.“

15 Само Јонатан, синот на Асаил и Јахзеја, синот на Тиква, се спротив­ставија, а Мешулам и левитот Шабетај ги поткрепуваа во тоа.

16 Потоа вратените од пленство поста­пија така. За тоа беа определени: свеш­теникот Ездра, началници­те од секое нивно поколение, и старе­шините на нивните домови сите по име. Тие се со­браа на заседание во првиот ден на десеттиот месец за да ја испитаат таа работа.

17 До првиот ден од првиот месец го завршија испитувањето за сите што беа зеле жени од други племиња.

18

Меѓу потомците на свештениците се најдоа и такви што беа зеле жени од други племиња, — од синовите на Јешуа, синот Јоседеков, и браќата негови: Маасеја, Елиезер, Јарив и Годолија;

19 тие ја дадоа раката своја како ветување дека ќе ги напуштат жените свои, и дека, како виновни, ќе принесат жрт­ва по еден овен за вината своја;

20 од Имеровите потомци: Ананија и Зевадија;

21 од Харимовите потомци: Маасеа, Елија, Шемаја, Јехиил и Озија;

22 од Пашхуровите потомци: Елиое­нај, Маасеја, Исмаил, Натана­ил, Јоза­вад и Елеаса;

23 од левитите: Јозавад, Семеј и Кела­ја, нарекуван и Келита, потоа Петахија, Јуда и Елиезер.

24 Од пејачите: Елијашив. Од чува­рите на вратите: Селум, Телем и Уриј.

25 А од Израел — од потомците на Па­рош: Рамија, Изија, Малкија, Мијамин, Елеазар, Малкија и Ванеја.

26 Од потомците на Елам: Матанија, Захарија, Јехиил, Авдиј, Јеремот и Елија.

27 Од потомците на Зату: Елиоенај, Елијашив, Матанија, Јеремот, Завад и Азиза.

28 Од потомците на Бевај: Јоанан, Ананија, Забај и Атлај.

29 Од потомците на Ваниј: Мешулам, Малух, Адаја, Јашув, Шеал и Јеремот.

30 Од потомците на Пахат-Моав: Ад­на, Келал, Ванеја, Маасеја, Мата­нија, Веселеил, Бинуј и Манасија.

31 Од потомците на Харим: Елиезер, Јишија, Малкија, Шемаја, Симон.

32 Венијамин, Малух, Шемарија.

33 Од потомците на Хашум: Мете­нај, Матата, Завад, Елифелет, Јере­мај, Ма­насија и Семеј.

34 Од потомците на Ваниј: Маадај, Амрам и Уел,

35 Ванеја, Бедеја, Келухиј,

36 Ванија, Меремот, Елејашив,

37 Матанија, Матенај, Јаасај.

38 Ваниј, Бинуј и Семеј,

39 Шелемија, Натан и Адаја,

40 Махнадевај, Шашај и Шарај,

41 Азариил, Шелемија, Шемарија,

42 Селум, Амарија и Јосиф.

43 Од потомците на Нево: Јеиел, Матитија, Завад, Зевина, Јадај, Јоил и Ванеја.

44 Сите тие си беа зеле жени од други племиња, а некои од тие жени им беа родиле и деца.