1

1

И го повика Господ Мојсеја, и му рече од скинијата на собранието, ве­леј­ќи:

2 „Соопшти им на синовите израел­ски, и кажи им: кога некој од вас сака да Му принесе жртва на Господ од доби­токот: од крупниот и од ситниот доби­ток принесувајте жртва.

3 Ако принесува жртва сепаленица од крупен добиток, нека принесе машко, здраво; нека ја доведе пред влезот од скинијата на собранието нека ја доведе, за да придобие милост пред Господ.

4 И нека ја стави раката своја врз главата на жртвата, и ќе придобие ми­лост за очистување;

5 нека се заколе теле пред Господ, а синовите Аронови, свештениците, нека принесат крв, и со неа нека го попрс­каат жртвеникот, што е пред влезот од скинијата на собранието, од сите стра­ни;

6 потоа жртвата сепаленица нека се одере и нека се исече на делови.

7 А синовите Аронови, свештениците, нека запалат оган на жртвеникот, и нека стават дрва на огнот.

8 Па потоа синовите Аронови, свеш­те­ниците, нека ги наредат деловите, главата и лојот врз дрвата на огнот, што е на жртвеникот.

9 А внатрешнината и нозете нека се измијат со вода; свештеникот нека го изгори сето тоа на жртвеникот; тоа е жртва сепаленица, жртва огнена, со благопријатен мирис пред Господ.

10 А ако принесува жртва сепаленица од ситниот добиток, од овци или од кози, нека принесе машко — здраво, без мана.

11 Да се заколе на северната страна од жртвеникот пред Господ, а синовите Аронови, свештениците, нека го попрс­каат жртвеникот со крвта од сите стра­ни.

12 И нека се расече на делови, а свеш­теникот нека ги стави, со главата и лојот, свештеникот нека ги стави врз дрвата, што се на огнот врз жрт­вени­кот;

13 а внатрешнината и нозете свеште­никот нека ги измие со вода и сето тоа нека го донесе и нека го изгори на жртвеникот; тоа е жртва — сепаленица, жртва огнена со благопријатен ми­рис пред Господ.

14 Ако Му принесува на Господ жртва сепаленица од птиците, тогаш нека принесе грлица или млад гулаб;

15 свештеникот нека ја принесе на жртвеникот, и извивајќи ѝ ја главата, нека ја откине и нека ја изгори на жртвеникот, крвта да ја исцеди во подножјето на жртвеникот;

16 нека ѝ ги извади гушата и перјата и нека ги фрли до жртвеникот од источ­ната страна, каде што е пепелта,

17 па нека ја прекрши меѓу крилјата, но да не ги разделува од неа; и свеш­те­никот потоа нека ја постави на жртве­никот, врз дрвјата што се на огнот; тоа е принос жртва, жртва огнена со благопријатен мирис пред Господ.“

2

1

„Ако некој сака да Му принесе на Господ лебна жртва, нека принесе пченично брашно, и нека го прелие со масло, па на него нека стави темјан;

2 нека ја донесе кај синовите Аронови, свештениците, а свештеникот да земе полна рака од брашното сосе масло и со сиот темјан, па нека ја изгори свеште­никот на жртвеникот за спомен; тоа е жртва со пријатен мирис на Господ,

3 а она што ќе остане од лебната жр­т­ва, нека биде за Арон и за неговите синови: тоа е најголема светиња меѓу жртвите на Господ.

4 Ако, пак, се принесува како жртва лебен принос печен во печка, тоа нека бидат бесквасни лебови, замесени со масло, и бесквасни питки, намачкани со масло.

5 Ако ти е жртвата дар печен во тава, нека биде од пченично брашно, замесено со масло, без квас;

6 раскрши ја на парчиња и полеј ја со масло: тоа е лебен принос.

7 Ако ти е лебниот принос жртва пе­че­на во подница, таа треба да биде на­правена од пченично брашно со масло.

8 И принеси ја жртвата, што си ја приготвил од тоа, на Господ: претстави ја пред свештеникот, а тој нека ја поло­жи на жртвеникот;

9 и свештеникот нека земе дел од таа жртва за спомен и нека ја изгори на жртвеникот: тоа е жртва со благопријатен мирис пред Господ;

10 остатокот, пак, од лебниот принос нека биде за Арон и синовите негови; тоа е најголема светиња меѓу жртвите на Господ.

11 Ниеден лебен принос, што Му го принесувате на Господ, не правете го со квас, зашто ни квас ниту мед не треба да се принесува како жртва на Господ.

12 Принесувајте Му ги нив на Господ како првини од плодовите; но на жртвеникот да не се полагаат како пријатен мирис пред Господ.

13 Секој лебен принос со сол засоли го, и не оставај ја својата жртва на заветот на твојот Бог без сол: при секоја твоја жртва принеси сол.

14 Ако Му принесуваш на Господ лебен принос од првите житни плодови, принесувај го како дар од своите први плодови во зрна од исчукани пресни класја, исушени на оган,

15 полеј ги со масло и стави врз нив темјан: тоа е лебен принос,

16 а свештеникот да изгори дел од зрната и маслото со сиот темјан за спо­мен: тоа е жртва на Господ.“

3

1

„Но, кога некој принесува жртва за мир, а ја принесува од крупниот добиток, било машко или женско, нека ја принесе пред Господ без недостаток;

2 и нека ја стави раката своја врз главата на жртвата, и нека ја заколе кај влезот во скинијата на собранието, а свештениците, синовите Аронови, нека го попрскаат со крвта жртвеникот од сите страни.

3 Од жртвата за мир нека Му принесе на Господ принос — лојот што ја обвива внатрешнината и сиот лој по внатрешнината.

4 И обата бубрега и лојот што е на нив и на слабините, и кошулката што е на црниот дроб: нека ја извади со бубре­зи­те;

5 синовите Аронови нека го изгорат тоа на жртвеникот заедно со жртвата сепа­леница, што е врз дрвата, на огнот. Тоа е жртва со благопријатен мирис пред Господ.

6 Ако, пак, Му принесува на Господ жртва за мир од ситниот добиток, машко или женско, нека принесе таква што е без недостаток.

7 Ако јагне принесува како своја жртва, нека го приведе пред Господ;

8 и нека ја стави раката своја врз главата на својата жртва, и нека ја за­коле пред вратата од скинијата на со­б­ранието, а синовите Аронови нека го попрскаат жртвеникот со крвта нејзина наоколу.

9 Потоа од жртвата за мир нека го принесе како жртва на Господ и лојот, целата опашка до грбот, сиот лој што ја обвива внатрешнината и сета маст во внатрешнината,

10 и обата бубрега и лојот што е на нив и на слабините, и кошулката околу црниот дроб: сето тоа заедно со буб­резите нека го оддели;

11 свештеникот нека го изгори тоа на жртвеникот; тоа е храна на огнот — принос на Господ.

12 Ако, пак, принесува жртва на Гос­под од козите, нека ја претстави пред Господ,

13 и нека ја стави раката своја врз главата нејзина, па нека ја заколе пред скинијата на собранието, а синовите Аронови нека го попрскаат со крвта жртвеникот од сите страни.

14 Од неа нека Му го принесе на Гос­под како принос и лојот, што ја обвива утробата и сиот лој во неа,

15 и обата бубрега, и сиот лој што е околу нив, што е по слабините, и ко­шулката на црниот дроб: сето тоа заедно со бубрезите нека го оддели.

16 А свештеникот нека го изгори врз жртвеникот; тоа е храна на огнот — благопријатен мирис на Господ; сиот лој е за Господ.

17 Тоа нека е вечен закон за сите ваши поколенија, во сите ваши живеалишта: никаков лој и никаква крв да не јадете.“

4

1

И уште му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

2 „Кажи им на синовите израелски: ако некој згреши пред Господ не сакајќи, против која и да било заповед Господова и изврши нешто, што не треба да прави, —

3 ако помазаниот свештеник згрешил и го обвинил народот, тоа за гревот свој, што го направил, нека Му принесе на Господ за гревот од крупниот добиток — теле без недостаток,

4 па откако ќе го доведе телето пред влезот од скинијата на собранието пред Господ, нека ја положи раката своја врз главата на телето и да го заколе телето пред Господ.

5 А помазаниот свештеник нека земе од крвта од телето, и нека ја внесе во скинијата на собранието.

6 И свештеникот нека го накваси прстот свој во крвта, и со крвта седум­пати нека попрска пред Господ спрема завесата на светилиштето.

7 А потоа свештеникот со таа крв не­ка ги помаже роговите на жртве­никот, на кој се кади со благопријатен мирис пред Господ, Кој е во скинијата на собранието, а остатокот од крвта на телето нека го излее во подножјето на жртвеникот за жртви сепаленици, кој е кај влезот од скинијата на собранието.

8 И нека го извади сиот лој од телето за грев, лојот што ја покрива утробата и сиот лој што е на утробата;

9 и обата бубрега, и лојот што е на нив и на слабините, и кошулката на црниот дроб со бубрезите нека ги извади,

10 онака како што се вади тоа од теле за жртва за мир; и нека ги изгори свеш­теникот на жртвеникот за жртви сепаленици.

11 А кожата од телето со сето месо, со главата и со крајниците, утробата и не­чис­тотијата,

12 целото теле нека го изнесат надвор од логорот на чисто место, каде што се истура пепелта, и нека го изгорат со оган на дрва; на местото, каде што се истура пепелта, нека се изгори.

13

А ако целата заедница на синовите израелски згреши, не сакајќи, а тоа се сокрие од собирот, па направат нешто што Господ забранил да се прави, и би­дат виновни;

14 кога ќе се узнае гревот нивни, во што згрешиле, тогаш заедницата нека принесе здраво теле како жртва за гре­вот, и нека го доведат пред скинијата на собранието.

15 А старешините на заедницата нека положат раце врз главата на телето пред Господ, и да го заколат телето пред Господ.

16 А помазаниот свештеник нека вне­се крв од телето во скинијата на собра­нието.

17 Потоа нека го натопи свештеникот прстот свој во крвта, и седумпати нека попрска пред завесата на светилиштето,

18 а од таа крв нека стави и на рого­вите од жртвеникот за кадење што е пред Господ во скинијата на собранието, додека сета друга крв нека ја излее во подножјето на жртвеникот за приноси, што е кај влезот од скинијата на собранието.

19 Сиот, пак, лој, откако ќе го извади од него, нека го изгори на жртвеникот.

20 И со тоа теле да направи онака како што прави со телето за грев — така нека направи со него; и така свештеникот ќе ги очисти, и гревот ќе им се прости.

21 А телето цело нека го изнесат од логорот, и нека го изгорат како и првото теле; тоа е жртва за гревот на целиот народ.

22

Ако згреши главатар и направи, не сакајќи, нешто што Господ Бог забра­нил да се прави, виновен ќе биде.

23 А кога ќе узнае во себеси за гревот свој што го направил, тогаш нека принесе за жртва козел, без недостаток.

24 И нека ја стави раката своја врз главата на козелот и нека го заколе на она место, каде што се колат жртвите сепаленици пред Господ; тоа е жртва за грев.

25 И нека земе свештеникот крв од жртвата за грев и со прстот свој нека ги намачка роговите на жртвеникот за сепаленици; а сета друга крв негова не­ка ја излее во подножјето на жртве­никот за сепаленици.

26 А сиот лој нека го изгори на жр­т­веникот како и лојот од жртвата за мир; и така ќе го очисти свештеникот од гревот негов, и ќе му се прости.

27

И ако некој од народот згреши и не сакајќи направи нешто што Господ забранил да се прави, виновен е.

28 Кога ќе узнае, пак, за гревот свој што го направил, тогаш нека принесе дар свој — коза од козите свои, без недо­статок, поради гревот што го направил;

29 и нека ја стави раката своја врз главата од жртвата за грев, и нека се заколе козата како жртва за грев на местото, каде што се колат жртвите сепаленици.

30 Потоа нека земе свештеникот крв од неа на прстот свој и нека ги помаже роговите на жртвеникот за сепаленици: а сета друга крв нека ја излее во под­ножјето на жртвеникот.

31 И сиот лој од неа нека го извади како што се вади лојот од жртвата за мир, и нека го изгори свештеникот на жртвеникот за пријатен мирис пред Господ; и така ќе го очисти свеште­ни­кот, па ќе му биде простено.

32 Ако принесува жртва за грев јагне, нека донесе женско и без недостаток.

33 И нека ја стави раката своја врз главата од жртвата за грев, па нека ја заколе поради гревот на она место, каде што се колат жртвите сепаленици.

34 И свештеникот нека земе крв од жртвата за грев и со прстот свој со неа нека ги намачка роговите на жртве­никот, на кој се гори жртвата; а сета друга крв нека ја излее во подножјето на жртвеникот за сепаленици.

35 И сиот лој нека го извади, како што се вади лојот од јагне за жртва за мир; и нека го изгори свештеникот врз жртвеникот како жртва Господова; и така свештеникот ќе го очисти од гревот негов, што го направил, и ќе му се прости.“

5

1

„А кога некој згреши со тоа што слушнал клетва и така станал сведок, или видел или знаел, па не кажал, тој го носи својот грев.

2 Или, ако некој се допре до нешто нечисто, или до труп на нечисто диво животно, или до труп на нечист доби­ток, или до умрена нечиста влечуга, без да знае за тоа, тој е нечист и виновен;

3 или ако се допре до некоја нечис­тотија човечка, која било нечистотија негова, со која се осквернува, и не знаел за тоа, но потоа дознае — виновен е.

4 А ако некој неразумно се заколне со устата своја дека ќе направи нешто ло­шо, или добро, а за која и да било работа, како што го прават тоа луѓето без размислување, а не е свесен за тоа, но потоа кога дознае, виновен ќе биде.

5 Кога, пак, некој е виновен за некоја од овие работи и ќе го признае гревот свој,

6 нека Му принесе на Господ за гре­вот, што го направил — женско од ситниот добиток: овца или коза од стадото свое за гревот; и свештеникот ќе го ослободи од гревот негов.

7

Ако не може да принесе овца, тогаш нека Му принесе на Господ за гревот свој: две грлици или две гулапчиња — едно како жртва за грев, а другото како жртва сепаленица.

8 Нека му ги донесе на свештеникот, а тој нека го претстави прво она што е за грев, и нека му го прекрши вратот, но главата да не ја откинува.

9 И со крвта од жртвата за грев нека го попрска ѕидот на жртвеникот; а крв­та што ќе остане, нека ја исцеди во подножјето на жртвеникот, бидејќи е тоа жртва за грев.

10 А од другото нека направи жртва сепаленица, како што треба; и така свеш­теникот ќе го ослободи од гревот негов, што го направил, и ќе му биде простено.

11 А ако не може да принесе ни две грлици или гулапчиња поради тоа што згрешил, тогаш нека принесе една де­сетина ефа пченично брашно како жрт­ва за грев, и нека не додава кон неа мас­ло, ниту да става темјан, зашто жртвата е за грев.

12 И кога ќе го донесе кај свеште­никот, свештеникот нека земе полн грст од него за спомен, и нека го изгори на жртвеникот како жртва на Господ, бидејќи е жртва за грев.

13 И така ќе го ослободи свештеникот од гревот негов, со кој згрешил во нешто од ова, и ќе му биде простено; а остатокот ќе биде за свештеникот како принос од пченично брашно.“

14

Пак му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

15 „Ако некој направи престап, па згреши не сакајќи во работите посве­тени на Господ, нека Му принесе дар на Господ за престапот свој овен без недостаток од стадото, по твоја проценка, со определена вредност во сребрени шекели, според свештениот шекел, како жртва за вина.

16 И така, колку згрешил спрема светата работа, толку нека надомести; и на тоа нека додаде уште една петина, и нека му го даде на свештеникот; а свештеникот ќе се помоли над принесениот овен за престапот, и ќе му се прос­ти.

17 Кој згреши и направи нешто што Господ забранил да се прави, и ако не знаел, сепак е виновен и го носи својот грев.

18 Нека му доведе на свештеникот како жртва за вина здрав овен од стадото, според твоја проценка, а свеш­те­ни­кот нека се помоли за престапот, што го направил поради незнаење, и ќе му се прости.

19 Тоа е жртва за вина: виновен е пред Господ.“

20 Пак му рече Господ на Мојсеј, ве­леј­ќи:

21 „Ако некој згреши и направи престап против заповедите на Господ и го откаже на ближниот свој она, што му го дал на чување, или од него укра­дено, или пак, го измами својот близок,

22 или нашол нешто загубено и тоа го одрече, или лажно се заколне за која и да било работа, како што луѓето обично прават и со тоа грешат,

23 па кога така згреши и направи престап, тој треба да го врати она што го украл, или сосила го присвоил, или повереното што му било дадено на чу­вање, или што го нашол како загубено.

24 За секоја работа, за која се заколнал криво, нека го врати она истото, и на тоа нека му додаде уште една петина на оној чие е; тоа да му го даде во оној ден кога ќе ја принесува жртвата за вина.

25 А за својата вина нека Му принесе на Господ кај свештеникот овен од стадото свое, здрав, според твоја проценка;

26 и свештеникот ќе го направи чист пред Господ, и ќе му се прости секоја работа, со која згрешил или направил престап.“

6

1

И пак му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

2 „Заповедај му на Арон и на синовите негови, и кажи им: ова е законот за жртви сепаленици — жртвата сепаленица нека гори врз жртвеникот цела ноќ до изутрина; и огнот нека гори на жртвеникот.

3 Свештеникот нека ја облече ленената одежда, а и ленената долна облека нека ја облече на телото свое, па потоа нека ја собере пепелта од жртвата што огнот ја изгорел и нека ја стави покрај жртвеникот.

4 А откако ќе ги соблече одеждите свои и облече други, нека ја изнесе пе­пелта надвор од логорот на чисто место.

5 А огнот што е на жртвеникот, нека гори на него, да не се гасне. Свеш­те­никот нека потпалува врз него дрва секое утро, и нека ја поставува на него жртвата сепаленица, нека го гори на него лојот од жртвата за мир.

6 Огнот да гори постојано на жртве­никот, нека не се гасне.

7

Ова е законот за лебниот принос, што ќе го принесуваат синовите Ароно­ви пред Господ при жртвеникот.

8 Свештеникот нека земе грст од лебниот принос и од пченичното брашно и од маслото и сиот темјан, што е врз жртвата, и нека го изгори тоа на жрт­веникот како спомен за благопријатен мирис пред Господ.

9 А она што ќе преостане од неа, му припаѓа за јадење на Арон и на си­новите негови; нека го јадат пресно, на свето место; во дворот од скинијата на собранието нека го јадат.

10 Да не се пече со квас: тоа е дел што им го давам како дар од приносите Господови; тоа е најголема светиња како жртвата за грев и жртвата за престап.

11 Секое машко меѓу синовите Аро­нови нека јаде од неа. Тоа е вечен дел за потомството нивно од приносите на Господ; секој, што ќе се допре до него, ќе биде осветен.“

12 И уште му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

13 „Тоа е дарот од Арон и синовите негови што ќе Му го принесуваат на Господ во оној ден кога ќе биде пома­зан: една десетина од ефа пченично брашно како постојана жртва, половина за наутро, а другата половина за наве­чер.

14 Жртвата треба да се приготвува во тава, со масло; натопена во масло и на парчиња принесувај ја, онака како што се дели на парчиња лебниот принос; принесувај ја како благопријатен мирис пред Господ.

15 И свештеникот меѓу синовите него­ви, што ќе биде помазан по него, нека го прави тоа; тоа е вечен закон на Гос­под. Сета жртва треба да се изгори.

16 И секој свештенички лебен принос треба целиот да се гори, и да не се јаде.“

17

И пак му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

18 „Кажи му на Арон и на синовите негови, и речи им: ова е закон за жртвата поради грев — на местото каде што се коле жртвата сепаленица, на тоа место нека се коле и жртвата за грев пред Господ, бидејќи тоа е најголема светиња.

19 Свештеникот што ќе ја принесува, нека јаде; на свето место нека ја јаде, во дворот од скинијата на собранието.

20 Сѐ што ќе се допре до месото нејзино ќе се освети; а ако некој ја испрска облеката своја со крвта нејзина, оној дел што ќе биде испрскан нека го испере на свето место.

21 И садот земјен, во кој се варела, нека се скрши; ако е, пак, готвена во бакарен сад, нека се истрие и со вода нека се измие.

22 Секое машко од свештенички род нека го јаде тоа; тоа е најголема светиња.

23 А секоја жртва за грев, од која се внесува крв во скинијата на собранието, за да се изврши очистување во свети­лиштето, да не се јаде; таа треба да се изгори.“

7

1

„Ова е законот за жртвата поради вина — тоа е најголема светиња.

2 На она место, на кое се коле жртвата сепаленица, на тоа место нека се коле и жртвата за вина; а со крвта да се попрска жртвеникот од сите страни.

3 А сиот лој нејзин да се принесе; опашката и лојот што ја покрива утробата,

4 и двата бубрега, и лојот што е на нив и на слабините, и кошулката на црниот дроб нека ги извади заедно со бубре­зите,

5 нека ги изгори свештеникот врз жрт­веникот како жртва за Господ; тоа е жртва поради вина.

6 Секое машко од свештеничкиот род нека ја јаде; на свето место да се јаде; тоа е најголема светиња.

7 Жртвата за вина е како жртвата за престап, еден закон е и за двете; таа му припаѓа на свештеникот, кој ослободува од гревот со помош на неа.

8

А кога свештеникот принесува не­чија жртва сепаленица, кожата од жртвата што ја принесува негова нека биде.

9 И секој лебен принос печен во печка или приготвен во подница или во тава, му припаѓа на оној свештеник што го принесува.

10 А секој лебен принос приготвен со масло или без масло, им припаѓа на сите Аронови синови, подеднакво.

11

Тоа е закон за жртвата за мир, што Му се принесува на Господ.

12 Кога некој ја принесува од благодарност, заедно со жртвата треба да при­несат и бесквасни лебови, замесени со масло, и бесквасни питки намачкани со масло, како и пченично брашно измешано со масло и лебови, месени со масло.

13 Освен питки, да принесува жртва и леб месен со квас, како жртвата за мир од благодарност.

14 И од сето она што се принесува, нека принесува едно како жртва што се вознесува пред Господ; тоа нека му припаѓа на оној свештеник што попрс­кува со крвта на жртвата за мир.

15 А месото на жртвата за мир од бла­годарност нека биде негово и нека се изеде во оној ден кога се принесува; нека не се остава ништо до изутрината.

16 Ако се принесува жртва поради завет или од усрдност, таа нека се јаде во истиот ден, а ако остане нешто, нека се изеде другиот ден.

17 Ако нешто од месото на таа жртва остане третиот ден, тогаш нека се изгори со оган.

18 Ако некој на третиот ден јаде од месото на жртвата за мир, таа нема да му биде примена, бидејќи тоа е осквернување; и секој што ќе јаде од неа, ќе згреши.

19 Ако тоа месо се допре до нешто нечисто, да не се јаде, туку да се изгори со оган; а чистото месо може да го јаде секој што е чист.

20 А ако некој има на себеси нечис­тотија, па јаде месо од жртвата за мир што е на Господ, тој треба да се истреби од својот народ.

21 И ако некој, откако се допре до нешто нечисто или до нечистотија човечка, или до нечист добиток, или до некоја нечиста гадинка, па јаде месо од жртвата за мир што е на Господ, тој да се истреби од народот свој!“

22

И пак му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

23 „Кажи им на синовите на Израел, и речи им: не јадете лој ни од вол, ни од овца, нити од коза.

24 Лојот од добиток што пцовисал или е растргнат од ѕвер може да се употребува за секоја работа; но тој лој да не се јаде.

25 Оној, што ќе јаде лој од добиток, што се принесува како жртва пред Господ, нека се истреби од народот свој.

26 Никаква крв да не јадете во сите живеалишта свои, од ниедно животно, ниту, пак, од птици.

27 А кој ќе јаде каква и да било крв, ќе биде истребен од народот свој!“

28 Пак му рече Господ на Мојсеј, ве­лејќи:

29 „Кажи им на синовите израелски, и речи им: кој принесува жртва за мир пред Господ, нека принесува дел од жртвата како принос на Господ.

30 Со свои раце да принесува принос пред Господ; лојот со градите нека го принесува, нишајќи ги градите пред лицето Господово.

31 А свештеникот нека го изгори лојот врз жртвеникот, додека, пак, градите да му припаднат на Арон и сино­вите негови.

32 А десната плешка од жртвата за мир, давајте му ја на свештеникот, за да му биде како дел.

33 На свештеникот, пак, од синовите Аронови, што ги принесува крвта и лојот од жртвата за мир, нека биде не­го­ва десната плешка.

34 Зашто градите од жртвата за мир и плешките што се вознесуваат, ги земам од синовите израелски и му ги давам на свештеникот Арон и на синовите не­гови како вечно озаконет дел од синовите израелски.

35 Тоа ќе биде дел на Арон и на синовите негови од приносите пред Господ, од оној ден кога ќе застанат пред Господ како жртвоприносители,

36 како што им заповеда Господ на синовите израелски да им се дава од денот кога ги помаза. Тоа е вечен закон за поколенијата нивни.

37 Тоа е законот за жртвата сепаленица, за жртвата за престап, за жртвата за вина, за жртвата за посветување и жртвата за мир,

38 што му го даде Господ на Мојсеј во Гората Синајска, во денот кога им заповеда на синовите израелски во Пустината Синајска да Му ги принесуваат на Господ своите жртви.“

8

1

И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

2 „Земи го Арон и синовите негови и одеждите, и масло за помазание, и теле како жртва за грев, и два овна, и кош­ница пресни лебови,

3 па собери го целиот народ пред вра­тата од скинијата на собранието.“

4 И направи Мојсеј како што му запо­веда Господ, и се собра народот пред вратата од скинијата на собранието.

5 Потоа му рече Мојсеј на народот: „Еве што заповеда Господ да се на­пра­ви.“

6 Па го доведе Мојсеј Арона и сино­вите негови и ги изми со вода.

7 И му облече хитон, и го опаша со појас, го облече со горна одежда, па му стави згора на тоа ефод, и го опаша појасот од ефодот наоколу, и го стегна со него,

8 а на градите одозгора му стави наградник, и на наградникот постави и „урим“ и „тумим“ .

9 Му стави уште на главата и кидар, а на капата спроти лицето му стави златна плочка, знак на светоста, како што му заповеда Господ на Мојсеј.

10 И го зеде Мојсеј маслото за пома­зание и ја помаза скинијата и сѐ што е во неа, и ја освети.

11 И го попрска со него жртвеникот седумпати, и го помаза жртвеникот, и сите работи на него, и мијалникот, и подножјето негово, и ги освети.

12 И излеа од маслото за помазание врз главата Аронова, и го помаза и го освети;

13 потоа Мојсеј ги доведе синовите Аро­нови, им облече хитони, ги опаша со појаси, им стави капи на главите, како што му беше заповедал Господ.

14 Потоа го доведе телето како жртва за грев, а Арон и синовите негови ги ставија рацете свои врз главата на телето за грев.

15 Потоа Мојсеј го закла телето и зеде од крвта негова и со прстот свој стави од неа на роговите од жртвеникот од сите страни, и го очисти жртвеникот, а другата крв ја излеа во подножјето на жртвеникот, и го освети за да се извр­шува обредот очистување на гре­вовите пред него.

16 Потоа го извади сиот лој што беше на утробата, и кошулката од црниот дроб, како и двата бубрега, и лојот око­лу нив, и сето тоа го изгоре врз жрт­веникот.

17 А телето, со кожата негова и месото негово и нечистотијата ги изгоре со оган надвор од логорот како што му беше заповедал Господ на Мојсеј.

18 Потоа го доведе овенот како жртва сепаленица, а Арон и синовите негови ги ставија рацете свои врз главата на овенот;

19 и Мојсеј го закла и го попрска со крвта негова жртвеникот од сите стра­ни,

20 па го исече овенот на делови, и ги изгори Мојсеј главата, и деловите, и лојот;

21 а утробата и нозете ги изми со вода, и го изгоре Мојсеј целиот овен на жрт­веникот: тоа е жртва сепаленица со при­јатен мирис; тоа е принос пред Гос­под, како што му беше заповедал Гос­под на Мојсеј.

22 Потоа го доведе вториот овен — овенот за посветување; и Арон и си­новите негови ги ставија рацете свои врз главата на овенот.

23 Па, откако го закла, зеде Мојсеј од крвта негова и го помаза со неа крај­чето од десното уво на Арон и палецот на десната рака негова, и палецот на десната нога негова.

24 Ги доведе Мојсеј и синовите Аро­нови, па и ним им го помаза со крв крајот од десното уво, палецот на десната рака и палецот на десната нога; а со дру­гата крв Мојсеј го попрска жрт­веникот наоколу.

25 Потоа ги зеде лојот, опашката и лојот што беше на утробата, кошулката од црниот дроб, како и двата бубрега и лојот околу нив, и десната плешка,

26 а од кошницата со бесквасни лебови што е пред Господ зеде еден бесквасен леб, еден леб со масло, како и една питка, па ги стави врз лојот и врз десната плешка.

27 И сето тоа му го предаде на Арон в раце и во рацете на синовите негови и го принесе како жртва пред Господ.

28 Потоа го зеде тоа Мојсеј од рацете нивни и го изгоре на жртвеникот заедно со жртвата сепаленица; тоа е жртва за посветување со пријатен мирис, принос пред Господ.

29 Па ги зеде Мојсеј градите и ги принесе пред Господ; тоа е Мојсеев дел од овенот за посветување, како што му беше заповедал Господ на Мојсеј.

30 Потоа зеде Мојсеј од маслото за по­ма­зание и од крвта, што беше на жрт­веникот, па го попрска Арон и одеж­дите негови, и синовите негови, и одеж­дите нивни; и така го освети Арон и одеждите негови, синовите негови и одеждите нивни.

31 И му рече Мојсеј на Арон и на синовите негови: „Сварете го ова месо пред влезот во скинијата на собранието, и јадете го таму со лебот што е во кошницата за посветување, како што ми се заповеда и рече, Арон и синовите негови нека го јадат тоа.

32 А она, што ќе остане од месото и од лебот, изгорете го со оган.

33 И не оддалечувајте се од вратата на скинијата на собранието седум дена, додека не се завршат деновите на посветувањето ваше, зашто за седум дена ќе се изврши посветувањето ваше.

34 Како што се направи денес, така да се прави секогаш според Господовата заповед, за да се очистите од гревот.

35 Затоа пред влезот од скинијата на собранието стојте дење и ноќе седум дена и така запазите ги заповедите Господови, за да не умрете, зашто така ми е заповедано.“

36 А Арон и синовите негови направија сѐ онака, како што им беше запо­ведал Господ преку Мојсеј.

9

1

А во осмиот ден ги повика Мојсеј Арона и синовите негови и старе­шините израелски,

2 па му рече на Арон: „Земи од говедата свои теле поради грев, и овен за сепаленица, обете без недостаток, и принеси ги пред Господ.

3 И на старешините израелски кажи им: земете козел за жртва за грев, и теле и јагне, едногодишни, без недостаток, за жртва сепаленица,

4 а и теле, и овен за принесување жрт­ва за мир пред Господ, и лебен принос измешан со масло, бидејќи денес ќе ви се јави Господ вам.“

5 Зедоа сѐ како што им заповеда Мој­сеј, и сето тоа го донесоа пред скинијата на собранието; се собра целиот на­род, па застана пред Господ.

6 Им рече Мојсеј: „Еве што заповеда Господ да направите, и ќе ви се покаже славата Господова.“

7 Му рече Мојсеј на Арон: „Пристапи до жртвеникот и принеси жртва за гревот твој и твојата жртва сепаленица, очисти се себеси и народот и принеси жртва за народот и очисти ги, како што заповеда Господ.“

8 Тогаш пристапи Арон до жртве­никот и закла теле за него, како жртва за грев,

9 и принесоа синовите Аронови крв до него, и тој го натопи прстот свој во крвта и стави од неа на роговите од жртвеникот, а остатокот од крвта го излеа во подножјето на жртвеникот;

10 лојот и обата бубрега, и кошулката на црниот дроб, ги изгоре врз жртве­никот, како што му беше заповедал Господ на Мојсеј;

11 месото, пак, и кожата ги изгоре над­вор од логорот.

12 Потоа закла жртва сепаленица, и синовите Аронови му поднесоа од крвта нејзина, а тој го попрска жртвеникот од сите страни;

13 му ја донесоа и жртвата сепаленица во делови; сето тоа, и главата, ги изгоре на жртвеникот,

14 а утробата и нозете ги изми, и ги изгоре врз жртвеникот заедно со жртвата сепаленица.

15 Потоа тој принесе дар од народот; зеде козел поради гревот на народот, го закла, и го принесе како жртва за грев како и првиот.

16 И принесе жртва сепаленица, и го изврши тоа според заповедите како што треба.

17 А принесе и лебен принос и ги на­полни рацете со него, и го изгоре на жртвеникот, врз утринската жртва се­па­леница.

18 Ги закла и волот и овенот што беа од народот, како жртва за мир; и си­новите Аронови му ја принесоа крвта нивна, и тој го полеа со неа жртвеникот од сите страни;

19 му го дадоа и лојот од волот и опаш­ката од овенот, и лојот што ја покрива утробата, и обата бубрега, како и кошулката од црниот дроб,

20 па го ставија лојот врз градите, и тој го изгоре лојот врз жртвеникот;

21 градите, пак, и десната плешка ги принесе Арон нишајќи ги пред Господ, како што му заповеда Господ на Мојсеј.

22 Потоа ги подигна Арон рацете кон народот и го благослови, па потоа сле­зе, откако принесе жртва за грев, жртва сепаленица и жртва за мир.

23 А Мојсеј и Арон влегоа во скинијата на собранието, па излегоа и го благословија народот и им се јави славата Господова на сите луѓе:

24 и се јави оган од Господ и ги изгоре на жртвеникот жртвата сепаленица, и лојот; а народот, кога го виде тоа, викна од радост и падна ничкум на земјата.

10

1

Двајцата синови Аронови, Надав и Авиу, земајќи ја секој својата кадилница, ставија оган во нив, па ставија во нив и кадиво, и принесоа пред Господ туѓ оган, иако тоа не им беше заповедал Господ.

2 Тогаш излезе оган од Господ, и ги изгоре, и умреа пред Господ.

3 И му рече Мојсеј на Арон: „Тоа е она што го рече Господ, велејќи, преку оние што ќе пристапуваат кон Мене ќе се осветам и пред целиот народ ќе се прославам.“ Арон, пак, молчеше.

4 Потоа Мојсеј ги повика Мисаил и Елцафан, синовите на Узиил, чичкото на Арон, и им рече: „Појдете и изнесете ги браќата ваши од светилиштево надвор од логоров.“

5 И тие пристапија и ги изнесоа во хитоните нивни надвор од логорот, како што рече Мојсеј.

6 Па му рече Мојсеј на Арон и на Елеазар и на Итамар, другите негови синови: „Не откривајте ги вашите гла­ви, а и одеждите ваши да не ги раскину­вате, за да не умрете и Господ да не се разгневи на целиот народ; туку браќата ваши, целиот дом Израелов нека плаче за изгорените, кои Господ ги изгоре;

7 и не излегувајте од дверите на ски­нијата на собранието, за да не загинете, зашто маслото за помазание на вас е од Господ.“ И направија според зборовите на Мојсеј.

8

И Господ му рече на Арон, велејќи:

9 „Вино и други алкохолни пијалаци да не пиете, ти и синовите твои, кога ќе влегувате во скинијата на собранието, за да не загинете, тоа нека ви биде вечен закон во поколенијата ваши:

10 за да можете да распознавате што е свето, а што не е; и што е чисто, а што не;

11 учете ги синовите Израелови на си­те заповеди, што им ги кажа Господ преку Мојсеј.“

12

Потоа Мојсеј му рече на Арон, и на Елеазар и на Итамар, другите негови синови: „Земајте од лебниот принос што ќе преостане од приносите пред Господ и јадете го тоа кај жртвеникот, зашто тоа е најголема светиња.

13 И јадете го тоа на свето место, бидејќи тоа е законски дел твој и законски дел на синовите твои од приносите пред Господ; зашто така ми е запо­ведано.

14 А градите од жртвата што се ни­шаат и плешката што се принесува да ги јадете на чисто место, ти и ќерките твои, и домот твој со тебе, зашто со закон ти се даде тебе и на синовите твои дел од жртвите за мир, што ги принесуваат синовите на Израел.

15 Плешката што се принесува и градите што се нишаат да се донесуваат заедно со лојот што се принесува, ни­шајќи ги пред Господ, и тоа да биде твое, и на децата твои, со тебе како вечен дел како што заповеда Господ.“

16 Потоа Мојсеј го побара козелот за жртва поради грев; но, тој веќе беше изгорен; затоа тој се разгневи на Елеазар и на Итамар, синовите Аро­нови и рече:

17 „Зошто не јадевте на свето место? Бидејќи тоа е жртва поради грев што е најголема светиња; неа ви ја дава Господ вам да ја јадете, за да го ослободи целиот народ од грев и да стане чист пред Господ;

18 и ете крвта нејзина не е внесена во светилиштето; а требаше да ја јадете на свето место, како што ви заповедав.“

19 Тогаш му рече Арон на Мојсеј: „Еве, тие денес принесоа жртва поради својот грев и жртва сепаленица пред Господ; и ми се случи ова. Ако јадам денес од жртвата за грев, ќе Му биде ли тоа угодно на Господ?“

20 Го чу тоа Мојсеј и го одобри.

11

1

И им рече Господ на Мојсеј и на Арон, велејќи:

2 „Кажете им на синовите на Израел и речете им: ова се животните што ги има на земјата, кои можете да ги јадете —

3 секое животно што има раздвоени копита и длабок рез меѓу копитата, и кое прежива, тоа да го јадете.

4 Од оние што преживаат или имаат раздвоени копита, не јадете ги само овие: камилата, бидејќи таа прежива, но нема и раздвоени копита; таа е за вас нечиста.

5 И питом зајак, бидејќи прежива, но нема раздвоени копита, нечист е за вас,

6 и див зајак кој прежива, а нема раз­двоени копита, нечист да биде за вас,

7 и свињата, бидејќи има раздвоени копита и длабок рез меѓу копитата, но не прежива — нечиста е таа за вас.

8 Од месото нивно да не јадете, ниту, пак, мршите нивни да ги допирате — тие се за вас нечисти.

9 А од сѐ она, пак, што е во вода ова јадете го: — сѐ што има перки и лушпи во водата, во морињата и во реките, јадете го.

10 Она, пак, што нема перки и лушпи во водата, во морињата и во реките, меѓу она што плива по вода и живее во вода, одвратно да биде за вас.

11 Тие треба да бидат за вас одвратни: од месото нивно да не јадете и од тру­повите нивни да се гнасите.

12 Сѐ што нема перки и лушпи во водата, тоа да ви е нечисто.

13 А меѓу птиците гнасете се од овие: орелот, грифот, галебот; одвратни да бидат за вас, не јадете ги;

14 и јастребот, и соколот од кој било вид,

15 и секаков гавран од кој било вид;

16 нојот, ластовицата, кукавицата со нивните видови;

17 бувот, корморанот и ибисот;

18 и лебедот, и чавката, и пеликанот,

19 и штркот, и чапјата и слични на нив, и пупунецот и лилјакот;

20 и сите крилести гадинки што одат на четири нозе, да ви се одвратни.

21 Но од сѐ она што има крилја и оди на четири нозе, а има и колена на нозете свои, за да скока по земјата, јадете.

22 Од нив јадете ги само овие: скакулците и сличните на нив, соламот со сите негови видови, арголата и сличните на неа, и агавата од кој било вид.

23 Сѐ друго што има крилја и оди на четири нозе одвратно да ви е; со тоа да не се осквернувате.

24

Од нив ќе станувате нечисти: секој кој ќе се допре до нивно пцовисано тело, нечист ќе биде до вечерта.

25 И секој кој ќе носи нивно пцовисано тело да ја испере својата облека и нечист ќе биде до вечерта.

26 Секое животно што има нераз­двоени копита, но нема длабок рез меѓу копитата или не прежива, нечисто да биде за вас; секој кој ќе се допре до такво, нечист ќе биде.

27 И сѐ што оди на лапите свои, меѓу сите четвороножни животни, нечисто да ви е; кој ќе се допре до трупот нивни, нечист ќе биде до вечерта.

28 И кој ќе понесе труп нивни пцо­висан, нека ја испере облеката своја и нечист е до вечерта; тие да ви бидат одвратни.

29 А меѓу животните што лазат по земја да ви бидат нечисти: невестулката, глушецот и желката со нејзините видови

30 и ежот и крокодилот, и гуштерот, и полжавот, и кртот.

31 Тие да ви се нечисти меѓу животните што лазат по земјата, и кој ќе се допре до нив пцовисани, нечист да е до вечерта.

32 И секој предмет на кој ќе падне нешто од нив пцовисано, ќе биде нечист, било да е сад дрвен или облека или кожа или вреќа, и секој предмет што е потребен за некоја употреба, да се стави во вода и ќе биде нечист до вечерта; потоа ќе биде чист.

33 А и секој сад земјен, во кој ќе падне нешто од тоа, и сѐ што ќе е во него, ќе биде нечисто, а садот скршете го.

34 И секое јадење што го јадете, ако на него се излее вода од таков сад, ќе биде нечисто; и секое питие што се пие во секој таков сад, ќе ви биде нечисто.

35 И сѐ на што ќе падне нешто од нивните пцовисани тела нечисто ќе е; и печката и огништето нека се растурат, зашто се нечисти, и нечисти ќе ви бидат.

36 Само изворот, бунарот, каде што се собира водата, ќе бидат чисти; но кој се допре до пцовисан труп, ќе биде нечист.

37 Ако нешто, пак, од пцовисан труп падне на семе, што се сее, тоа ќе ви биде чисто.

38 Но ако на семето се излее вода, па тогаш падне нешто од пцовисан труп на семето, тоа да ви биде нечисто.

39 И кога ќе пцовиса каков и да е добиток од оној што го јадете, ако некој се допре до неговиот труп, нечист ќе биде до вечерта.

40 А оној што ќе јаде од трупот негов, нека ја испере облеката своја и нечист ќе биде до вечерта; и кој ќе носи нивни пцовисан труп, нека ја испере облеката своја и нечист ќе биде до вечерта.

41 И секаква гадинка што лази по земјата, да ви е одвратна и да не се јаде.

42 Сѐ што се влече на мев и сѐ што оди на четири нозе или што е со многу нозе меѓу сѐ она што се влече по земјата, тоа да не го јадете, бидејќи е нечисто.

43 Не поганете ги душите ваши со ниедно од животните што лазат и не осквернувајте се од нив, за да не станете нечисти преку нив,

44 зашто Јас сум Господ, вашиот Бог, осветувајте се и бидете свети, бидејќи Јас сум свет; и немојте да ги осквернувате душите ваши со какво и да е животно што лази по земјата.

45 Бидејќи Јас сум Господ што ве изведе од земјата египетска, за да ви бидам Бог; и така — бидете свети, зашто Јас сум свет.

46 Тоа е закон за добитокот и за птиците, и за секоја жива душа што се движи во вода, и за секое животно што лази по земја,

47 за да се распознава нечистото од чистото и животните што можат да се јадат од животните што не треба да се јадат.“

12

1

И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

2 „Кажи им на синовите Израелови и речи им: кога жената ќе забремени и роди машко дете, нечиста ќе биде седум дена, како во деновите на природното очистување свое, така ќе биде нечиста.

3 А во осмиот ден нека му се обрезе на детето крајниот дел.

4 А таа нека остане уште триесет и три дена чистејќи се од крвта; до ништо свето да не се допира и да не влегува во светилиштето сѐ додека не изминат деновите на нејзиното чистење.

5 А ако роди женско дете, тогаш во времето на своето чистење нечиста ќе биде четиринаесет дена, и шеесет и шест дена нека остане, чистејќи се од крвта своја.

6 И кога ќе се навршат деновите на чистењето нејзино, заради синот или заради ќерката, нека донесе кај свеш­теникот пред скинијата на собранието едногодишно јагне за жртва сепаленица или млад гулаб или грлица како жртва поради грев.

7 И тој нека ја принесе пред Господ и така ќе ја очисти од течењето на крвта нејзина. Тоа е закон за жената која ќе роди машко или женско дете.

8 Ако не е во можност да донесе јагне, тогаш нека земе две грлици или две гулапчиња, едното како жртва сепаленица, а другото поради жртва за грев; и ќе ја очисти од гревот нејзин свеш­теникот, и таа ќе биде чиста.“

13

1

И им рече Господ на Мојсеј и на Арон, велејќи:

2 „Човек кај кого на кожата од телото негово се појави оток, или лишај, или светла дамка, или, пак, по кожата на телото негово се појави знак на лепра, нека се доведе кај свештеникот Арон, или кај некој од синовите негови, свеш­тениците.

3 И нека ја види свештеникот раната од кожата на телото негово; па, ако влакната на раната побелеле и раната на поглед е пониска од другата кожа на телото негово, тогаш тоа е лепра; и кога ќе го види тоа свештеникот, ќе го прогласи за нечист.

4 Ако, пак, дамката на кожата од телото негово е бела, и не е вдлабната во кожата, а и влакната на кожата се темни, не побелеле, тогаш свештеникот нека го затвори човекот со раната за седум дена.

5 А во седмиот ден нека ја види свеш­теникот раната; ако забележи дека раната останала таква каква што била и не се раширила по кожата, пак нека го одвои за седум дена.

6 Свештеникот одново нека ја види раната во седмиот ден, па ако забележи дека раната станала помала, а не се раширила по кожата, тогаш свеш­те­никот нека го прогласи за чист; тоа е лишај; нека ја испере облеката своја и ќе биде чист.

7 Ако, пак, лишаите започнат да се шират по кожата негова, откако свеш­теникот ги видел и го прогласил за чист, одново нека му се покаже на свештеникот;

8 и ако свештеникот види дека лиша­ите се шират по кожата, тогаш нека го прогласи за нечист; тоа е лепра.

9 Кога човек има лепра, нека го доведат кај свештеникот.

10 И свештеникот нека го види; ако струпот на кожата станал бел, а и влакната се побелени, а и живо месо има во струпот,

11 тоа е застарена лепра на кожата негова; затоа свештеникот нека го прогласи за нечист, и да го одвои, бидејќи е нечист.

12 Кога лепрата ќе се појави на кожа­та и ќе ја прекрие целата кожа на човекот, од главата до нозете, колку што може да види свештеникот,

13 па кога ќе види дека лепрата ја покрила целата кожа на него, ќе го прогласи човекот дека е чист, бидејќи сѐ побелело, па е чист.

14 А кога ќе се појави на него живо месо, тој е нечист.

15 Па, штом види свештеникот живо месо, ќе го прогласи дека е нечист; живото месо е нечисто, тоа е лепра.

16 Ако живото месо се измени и по­бели, тогаш нека дојде кај свештеникот.

17 Кога ќе види свештеникот дека раната побелела, ќе го прогласи за чист; чист е.

18 Ако кај некого на кожата имало чир, па поминал,

19 а потоа на местото каде што бил чирот се појави бел оток, бела или црвена дамка, нека се покаже пред свеш­теникот.

20 Ако свештеникот забележи дека таа е пониска од другата кожа и влакната на неа се побелени, тогаш ќе го прогласи за нечист; тоа е лепра што излегла од чирот.

21 Ако свештеникот забележи дека влакната на неа не побелеле ниту е таа пониска од кожата, туку станала помала, тогаш свештеникот ќе го одвои за седум дена.

22 Ако му се прошири по кожата, то­гаш свештеникот ќе објави дека е нечист; тоа е болест.

23 А ако чирот остане на своето место и не се проширува, тогаш тоа е воспалена рана; затоа свештеникот ќе го прогласи за чист.

24 Ако некој на кожата се изгорел со оган, па откако местото ќе заздрави, се појави бела или црвеникава или пробелена дамка,

25 и види свештеникот дека влакната од кожата на тоа место побелеле и ако на поглед тоа место е пониско од кожата, тоа е лепра што се појавила од изгореното; затоа него свештеникот ќе го прогласи за нечист; тоа е рана од лепра.

26 Ако, пак, свештеникот забележи де­ка на тоа место нема бели влакна и дека тоа не е пониско од другата кожа, и станало помало, ќе го одвои за седум дена.

27 Во седмиот ден ќе го прегледа свештеникот, па, ако таа по кожата се проширила, нека го прогласи за нечист; тоа е рана од лепра.

28 Ако, пак, дамката останала на своето место и не се проширила по кожата, а и темна е, тогаш тоа е рана од изгоретина. Него свештеникот нека го прогласи за чист; тоа е лузна од изго­рено.

29 Кога кај маж или кај жена се појави рана на главата или на брадата,

30 а свештеникот ја види раната, и утврди дека е таа подлабока од кожата и дека влакната на тоа место се истен­чиле и пожолтеле, нека ги прогласи за нечисти: тоа е ќела; тоа е лепра на главата или на брадата.

31 Но кога свештеникот ќе ја прегледа раната од ќелата и ќе утврди дека таа не е подлабока од кожата и дека влакната на тоа место не се црни, тогаш болниот што има рана нека го одвои за седум дена.

32 Во седмиот ден свештеникот пак нека ја прегледа раната. И ако ќелата не се проширила ниту влакната пожолтеле и се види дека таа не навлегла подлабоко од кожата,

33 тој треба да ги истриже влакната на кожата, но на болното место да не се стриже и тогаш свештеникот повторно да го оддели за уште седум дена.

34 Во седмиот ден свештеникот одново да ја прегледа ќелата. Па, ако увиди дека таа не се проширила по кожата и дека не навлегла подлабоко во кожата, болниот нека го прогласи за чист; а тој нека ја испере облеката своја и ќе биде чист.

35 Но, ако ќелата се проширила по кожата, откако е веќе прогласен за чист,

36 свештеникот пак нека го прегледа и ако утврди дека таа се проширила по кожата — тогаш нека не бара жолте­никави влакна, бидејќи тој е нечист.

37 Ако, пак, ќелата остане неизменета и во неа изникнале црни влакна, тоа значи дека ќелата е излекувана: тој е чист. Свештеникот нека го прогласи за чист.

38 Ако по кожата на телото на маж или жена се појават светли, бели дамки,

39 и свештеникот види и утврди дека по кожата имаат бели светли дамки, тогаш тоа е лишај, кој се појавил на кожата од нивното тело. Тој е чист.

40 Ако некому му паднала косата од главата, тој е ќелав — но чист е;

41 ако, пак, некому му паднала косата само од предната страна на главата, тој е ќелав — чист е.

42 Ако по ќелавото или проќелавото место се појавиле белузлави или црве­никави дамки, тоа е лепра на ќелавото, односно проќелавото место.

43 Свештеникот да го прегледа, и ако види дека отокот на раната е белузлав или црвеникав по ќелавото или про­ќелавото место и изгледа како лепра по кожата на телото негово,

44 тој е лепрозен, нечист; свештеникот да го прогласи за нечист: зашто на главата има рана.

45 На лепрозниот, кој има таква рана, облеката да му се раскине, и главата да му биде откриена, да биде забраден околу устата и да извикува: ‚нечист, не­чист!‘

46 Сѐ додека ја има раната треба да се смета за нечист; тој е нечист и треба да живее одвоен; неговото живеалиште да биде надвор од населбата.

47

Ако се јави зараза од лепра и на облеката — волнена или ленена

48 или врз основата или јатокот ленен или волнен, или на кожа, или на нешто што е направено од кожа,

49 и ако дамката е зеленикава или црвеникава на облеката или на кожата, или на основата или јатокот, или на каков и да било предмет од кожа — тоа е зараза од лепра; таа треба да му се по­каже на свештеникот,

50 а свештеникот нека ја прегледа заразата и заразеното да го оддели за седум дена.

51 На седмиот ден свештеникот нека го прегледа заразеното: па, ако заразата се проширила по облеката, или по основата, или по јатокот, или по кожата, или по каков и да било предмет од кожа, тоа е лоша лепра, нечиста рана.

52 Тој треба да ја изгори облеката, било основата, било волнениот или ле­нениот јаток, или каков и да било предмет од кожа, на кој се појавила заразата, бидејќи тоа е вистинска лепра — на оган да се изгори.

53 Ако свештеникот види дека заразата не се проширила по облеката или по основата или по јатокот, или по каков и да било предмет од кожа,

54 нека нареди да се испере она на што има зараза, и повторно да го отстрани за уште седум дена.

55 А ако по миењето свештеникот ви­ди дека заразеното не го изменило својот изглед, па дури и ако не се ра­ширило, тоа е нечисто: треба да се изгори на оган; тоа е изедено од лепра од опачината или од предната страна.

56 Ако, пак, свештеникот види дека по перењето заразеното место станало помало, тогаш тој нека го истргне тоа место од облеката, или од кожата, или од основата, или од јатокот.

57 Ако се појави пак белег од заразата што се проширила на облеката, или на основата, или на јатокот, или на каков и да било предмет од кожа, тоа е зараза: да се изгори на оган она на што се појавила заразата.

58 Ако, пак, откако ќе се испере облеката или основата, или јатокот или каков и да било предмет од кожа, за­разата се загуби од нив, треба повторно да се исперат, и ќе бидат чисти.

59 Тоа е законот за зараза од лепра врз облеката волнена или ленена, врз основа или јаток, или врз каков и да било кожен предмет — како да се прогласува тој за чист или за нечист.“

14

1

И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

2 „Еве го законот за лепрозен, кога се извршува неговото очистување: нека го доведат кај свештеникот.

3 Свештеникот треба да излезе надвор од населбата, па ако увиди дека тој се излекувал од лепрата,

4 да нареди за оној што се очистил да се земат две чисти живи птици, кедрово дрво, црвен јаток и исоп.

5 Потоа свештеникот да заповеда да се заколе една од птиците над глинен сад, над изворска вода;

6 и да ја земе живата птица, кедровото дрво, црвениот јаток и исопот, и да ги натопи нив и живата птица во крвта на птицата заклана над живата вода,

7 и попрскувајќи го седумпати оној, кој се очистил од лепрата, да го прогласи за чист, а живата птица да ја пушти в поле на слобода.

8 Оној, кој се очистил, да ги испере алиштата свои, да ја истриже сета коса, да се измие со вода, и ќе биде чист; потоа да влезе во населбата и да престои седум дена надвор од домот свој.

9 На седмиот ден да се избричат сите влакна на главата, на брадата, на веѓите — сите влакна да ги избричи и да ги испере алиштата, потоа да го измие телото свое со вода, и ќе биде чист;

10 на осмиот ден да земе две машки јагниња, без недостаток, и една овца едногодишна без мана како и три десетини од ефа пченично брашно, поме­шано со масло, со лебен принос, и еден лог масло.

11 Свештеникот, кој ќе го врши очис­тувањето, да го претстави оној што се очистува заедно со приносот пред Гос­под при влезот од скинијата на собранието.

12 И ќе го земе свештеникот едното јагне и ќе го приведе како жртва за вина, и логот со масло, и нека го принесе тоа, нишајќи ги пред Господ;

13 и ќе го заколе јагнето на она место, каде што се колат жртвите сепаленици поради грев, на свето место, зашто жртвата за вина како и жртвата за грев му припаѓа на свештеникот: тоа е голема светиња.

14 И свештеникот ќе земе од крвта на жртвата за вина и ќе го намаже крај­чето од десното уво на оној кој се очистува, и палецот на десната негова рака, и палецот на десната негова нога.

15 Потоа свештеникот нека го земе логот со маслото и нека излее од маслото во својата лева дланка,

16 па ќе го натопи својот десен показалец во маслото што му е во левата дланка, и со прстот ќе попрска од маслото седумпати пред Господ,

17 а со остатокот од маслото, што му е во дланката, ќе го намачка крајчето од десното уво на оној што се очистува, и палецот на десната нога, и палецот на десната рака, на оние места каде што е крвта од жртвата поради вина.

18 Преостанатото, пак, масло, што му е во дланката на свештеникот, тој ќе го излее врз главата на оној што се очистува; и ќе го очисти свештеникот пред Господ.

19 Потоа свештеникот ќе ја принесе жртвата за грев и ќе го очисти оној што се очистува од неговата нечистота, а потоа ќе ја заколе жртвата сепаленица.

20 И ќе ги принесе жртвата сепаленица и лебниот принос на жртвеникот; и ќе го очисти свештеникот и тој ќе биде чист.

21

Ако е, пак, сиромав и не е во мож­ност, тој нека земе едно јагне како жртва за вина за своето очистување, и еден десетти дел од ефа пченично бра­ш­­но, помешано со масло, како лебен принос, како и еден лог масло,

22 и две грлици или два млади гулаба, што ќе најде, — едната од тие птици да е жртва за грев, а другата — жртва сепаленица.

23 На осмиот ден од своето очистување, да му ги донесе тој на свеш­теникот крај вратата од скинијата на собранието, пред лицето Господово.

24 Свештеникот ќе го земе јагнето што е жртва за вина и логот со масло, и ќе го принесе тоа, нишајќи го пред Господ.

25 И, штом ќе го заколе јагнето како жртва за вина, свештеникот ќе земе од крвта на жртвата за вина и ќе го намаже крајчето од десното уво на оној, кој се очистува, и палецот на десната рака, и палецот на десната нога.

26 А од маслото свештеникот ќе излее во својата лева дланка;

27 и со десниот показалец, од маслото што му е во левата дланка, да попрска седумпати пред Господ.

28 И да го намаже свештеникот со масло, од она што му е во дланката, крајчето на десното уво на оној што се очистува, и палецот на десната рака, и палецот на десната нога, на она место каде што е крвта од жртвата за вина.

29 Остатокот, пак, од маслото што му е во дланката, да го излее врз главата на оној што се очистува, за да го направи чист пред Господ.

30 Потоа нека ја принесе свештеникот едната грлица, или едниот млад гулаб, каков што ќе најде, оној, кој се очистува;

31 едната птица — жртва за грев, а другата — жртва сепаленица, заедно со лебниот принос; и свештеникот ќе го на­прави оној што се очистува чист пред Господ.

32 Тоа е законот за оној што добил лепра, а при чистењето немал доволно средства.“

33 И им рече Господ на Мојсеј и на Арон, велејќи:

34

„Кога ќе влезете во земјата ханан­ска, што ви ја давам да ја владеете, и ќе испратам лепра во куќите што ќе бидат ваши,

35 тогаш оној, чија е куќата, треба да отиде кај свештеникот и да каже: ‚по сѐ изгледа во мојата куќа се појави зараза.‘

36 А свештеникот ќе нареди куќата да се испразни пред тој да влезе да ја прегледа заразата, за да не стане нечисто сѐ што е во куќата; потоа свештеникот ќе дојде и ќе ја прегледа куќата.

37 И тој, кога ќе ја прегледа раната и ќе види дека заразата по ѕидовите на куќата се состои од зеленикави или црвеникави длабнатинки и по својот изглед се всадила во ѕидовите,

38 ќе излезе од куќата низ вратата, а куќата ќе ја затвори за седум дена.

39 А кога во седмиот ден ќе се врати, и ќе види дека заразата се проширила по ѕидовите на куќата,

40 ќе нареди да се извадат камењата на кои има зараза, и да се фрлат надвор од населбата, на нечисто место;

41 а куќата одвнатре целата да ја истружат и струганиците да ги исфрлат надвор од градот, на нечисто место.

42 И да земат други камења и да ги стават на местото на извадените и со друг малтер да ја измачкаат куќата.

43 Ако заразата пак се појави и почне да се шири по куќата, откако се из­ва­дени камењата и куќата е истругана и премачкана,

44 свештеникот, штом ќе влезе и види дека заразата се раширила по куќата, во таа куќа има лоша лепра — нечиста е.

45 Таа куќа да се урне, а камењата и дрвата и сиот малтер од куќата да се изнесат надвор од градот, на нечисто место.

46 Оној што ќе влегува во таа куќа, додека е таа затворена, нечист ќе биде до вечерта;

47 а оној што ќе спие во таа куќа, да ја испере облеката своја; и кој ќе јаде во таква куќа, и тој треба да ја испере облеката своја.

48 Ако, пак, свештеникот дојде и види дека заразата во куќата не се раширила, откако е куќата премачкана, нека ја прогласи куќата за чиста, бидејќи заразата поминала.

49 А за да ја очисти куќата, ќе земе две живи птици, кедрово дрво, црвен јаток и исоп,

50 и ќе ја заколе едната птица над глинен сад, над изворска вода.

51 Потоа тој ќе го земе кедровото дрво и исопот, црвениот јаток и живата птица и ќе ги натопи во крвта од закланата птица и во изворската вода, и ќе ја попрска куќата седумпати,

52 и ќе ја очисти куќата со крвта од птицата и со живата вода, со живата птица и кедровото дрво, со исопот и со црвениот јаток;

53 потоа живата птица да ја пушти во полето, надвор од градот, и ќе го очисти домот и домот ќе биде чист.

54 Тоа е законот за секоја зараза од лепра и за ќелата,

55 и за лепра по облеката и по куќите,

56 и за оток, и за лишаи, и за дамки, —

57 за да се знае кога се тие нечисти, а кога — чисти: ова е законот за лепрата.“

15

1

И им рече Господ на Мојсеј и на Арон, велејќи:

2 „Известете ги синовите израелски и кажете им: ако некој маж има течење од крајната своја плот, нечист е поради тоа течење.

3 А ова е за неговата нечистота: кога течењето истечува од неговото тело, и кога изливот се задржува во неговото тело, тоа е негова нечистота во него самиот.

4 Секоја постела, на која ќе легне оној кој има истечување, нечиста е; и секој предмет, на кој ќе седне, нечист е.

5 И кој ќе се допре до неговата пос­тела, да ја испере облеката своја и да го измие телото свое со вода и ќе биде нечист до вечерта.

6 А и кој ќе седне на некој предмет, на кој седел оној кој има истечување, да ги испере алиштата свои и да се измие со вода и ќе биде нечист до вечерта.

7 И кој се допре до телото на оној кој има истечување, да ја испере облеката своја и да се измие со вода и ќе биде нечист до вечерта.

8 Ако оној, кој има истечување, плук­не на чист, тогаш тој да ги испере алиш­тата свои и да се измие со вода и ќе биде нечист до вечерта;

9 и секое седло, на кое седел оној кој има истечување, нечисто е;

10 и секој кој ќе се допре до што и да било, што било под него, нечист ќе биде до вечерта; и оној кој ќе го крене тоа, да ја испере облеката своја и да се измие со вода и ќе биде нечист до вечерта.

11 И секој, до кого што ќе се допре оној кој има истечување, без да си ги измие рацете свои, да ги испере алиштата свои и да се измие со вода и нечист ќе биде до вечерта.

12 Глинен, пак, сад до кој ќе се допре оној кој има истечување, да се скрши; а секој дрвен сад да се измие со вода.

13 А кога оној, кој има истечување се излекува од своето течење, нека си определи седум дена за очистување свое, да ја испере облеката своја и да го измие телото свое со изворска вода, па ќе биде чист;

14 а на осмиот ден да земе две грлици или два млади гулаба, и да ги донесе пред Господ кај влезот од скинијата на собранието, и да му ги даде на свеш­теникот.

15 А свештеникот едната од тие птици ќе ја принесе како жртва за грев, а другата — за сепаленица; и ќе го очисти свештеникот од течењето негово пред лицето Господово.

16 Ако на некој маж му се случи истечување на семе, тогаш тој треба да го измие со вода целото свое тело и ќе биде нечист до вечерта;

17 секоја облека или кожа, на која ќе се излее семе, треба да се испере со вода и ќе биде нечиста до вечерта.

18 Ако жена легне со маж, и на мажот му се случи истечување на семе, тие и обајцата треба да се измијат со вода и ќе бидат нечисти до вечерта.

19

Кога жена има истечување на крв, што тече од нејзиното тело, треба да биде одделена седум дена додека се очисти, и секој што ќе се допре до неа, ќе биде нечист до вечерта.

20 И сѐ, на што ќе легне таа, додека трае очистувањето нејзино, нечисто е; и сѐ, на што ќе седне таа, пак е нечисто.

21 И секој што ќе се допре до постелата нејзина, треба да ја испере облеката своја и да го измие со вода телото свое, и ќе биде нечист до вечерта.

22 А и секој, што ќе се допре до каков и да било предмет на кој таа седела, треба да ја испере облеката своја и да го измие со вода телото свое, и ќе биде нечист до вечерта.

23 И ако некој се допре до што и да било што е на постелата нејзина, или на што и да е, на што седела таа, нечист да биде до вечерта.

24 А ако со неа легне некој маж, нечистотата нејзина ќе мине на него: ќе биде нечист седум дена, и секоја пос­тела на која ќе легне тој, ќе биде не­чиста.

25 Ако некоја жена има истечување на крв повеќе денови, но не во времето на нејзиното природно очистување, и ако таа има истечување подолго од нејзиното обично чистење, сѐ додека трае нечистотата нејзина, нечиста е како за време на чистењето свое.

26 Секоја постела, на која ќе легне таа во деновите на течењето нејзино, да биде нечиста како и постелата за време на нејзиното чистење; и сѐ она, на што ќе седне таа, да биде нечисто, како што е нечисто тоа во времето на нејзиното чистење.

27 И секој кој ќе се допре до неа, да биде нечист, да ги испере алиштата свои и да го измие телото свое и нечист ќе биде до вечерта.

28 А кога жена ќе се исчисти од те­чењето свое, да изброи седум дена и потоа ќе биде чиста.

29 Во осмиот ден да земе две грлици или два млади гулаба и да му ги однесе на свештеникот кај влезот од скинијата на собранието;

30 а свештеникот да принесе една од птиците како жртва за грев, а другата — за сепаленица, и ќе ја направи чиста све­ш­теникот пред Господ поради исте­чувањето на нечистотијата нејзина.

31 Така пазете ги синовите на Израел од нивната нечистота, за да не умрат во нечистотијата своја, и да го осквернат Моето живеалиште, што е меѓу нив.

32 Тоа е законот за оној што има тече­ње, и за оној што ќе му се случи да има истечување на семе, бидејќи тоа го пра­ви нечист;

33 а и за онаа што страда поради чис­тењето свое, и за оние кои имаат ис­течување, маж или жена, и за маж што ќе преспие со нечиста.“

16

1

И му зборуваше Господ на Мојсеј по смртта на двајцата Аро­нови синови, кога тие, откако принесоа пред Господ, умреа;

2 и му рече Господ на Мојсеј: „Кажи му на братот твој Арон да не влегува во светилиштето зад завесата во секое време пред очистилиштето, што е врз ковчегот, за да не умре, бидејќи Јас ќе се јавувам над очистилиштето во облак.

3 Еве со што да влегува Арон во све­тилиштето: со теле како жртва за грев и со овен — за сепаленица.

4 Тој треба да го облекува осветениот ленен хитон, на долната половина од телото свое да има ленена облека и да се опашува со ленен појас, и ленен ки­дар да става — тоа се свети облеки; прво треба да го измие целото свое тело со вода и потоа да ги облекува.

5 И од заедницата на синовите израелски да земе Арон два козела како жртва за грев и еден овен — за сепаленица.

6 Потоа Арон да приведе теле како жр­тва за грев за себе, и така ќе се направи чист — себеси и домот свој,

7 па ќе ги земе двата козела и ќе ги постави кај вратата од скинијата на со­бранието, пред лицето Господово.

8 И тогаш Арон ќе фрли ждрепка за двата козела: една ждрепка за Господ, а другата за отпуштање.

9 И да го доведе Арон козелот на кој паднала ждрепката за Господ, и да го принесе како жртва за грев;

10 а козелот на кој паднала ждрепката за отпуштање, да го постави жив пред Господ, за да изврши над него обред за очистување и да го пушти во пустината за отпуштање.

11 Потоа Арон да го приведе телето како жртва за грев за себе, и ќе се очисти самиот и домот негов; и да го принесе како жртва поради гревот свој.

12 А потоа да земе кадилница, полна со разгорен јаглен од жртвеникот, што е пред Господ, и да ги наполни рацете со иситнето миризливо кадиво, и тоа да го внесе зад завесата;

13 и да го стави кадивото врз огнот пред Господ; и димот од кадивото ќе го покрие очистилиштето, што е над ковчегот на заветот, за да не умре.

14 И ќе земе од крвта на телето и со прст ќе го попрска однапред очис­ти­лиштето и пред него; седумпати да по­прска од крвта со прстот свој пред очистилиштето.

15 Тогаш да го заколе козелот како жртва поради грев за народот, и да внесе од крвта негова зад завесата, и со неа да направи исто како што направи со крвта од телето, и да попрска врз очистилиштето и спрема очис­тилиш­тето,

16 и да го очисти светилиштето од нечистотиите на синовите израелски и нивните престапи во сите нивни гре­вови. Така треба да постапи тој и со ски­нијата на собранието, која е меѓу нив, среде нечистотиите нивни.

17 Кога ќе влезе тој за да го очисти светилиштето, и сѐ додека не излезе, никој да нема во скинијата. И така ќе се очисти самиот себе, својот дом и сиот израелски народ.

18 Потоа ќе пристапи пред жртве­ни­кот, што е пред Господ, и ќе го очисти и ќе земе од крвта на телето и од крвта на козелот, и ќе ги помаже роговите на жртвеникот од сите страни,

19 и ќе го попрска со прстот свој од крвта седумпати, за да го очисти и освети од нечистотиите на синовите из­раелски.

20 Па, откако ќе ги очисти светилиш­тето, скинијата на собранието и жр­т­веникот, ќе го приведе живиот козел.

21 Потоа да ги положи Арон двете свои раце врз главата на живиот козел, да ги исповеда над него сите беззаконија на синовите израелски, и сите нивни престапи, и сите нивни гревови, и да ги стави врз главата на живиот козел, и да го пушти преку раката на определен човек во пустината;

22 и козелот ќе ги понесе врз себе сите нивни беззаконија во непроодна земја; и да го пушти козелот во пустината.

23 Тогаш Арон да влезе во скинијата на собранието, да ги соблече ленените одежди, во кои беше облечен при влегувањето во светилиштето, и таму да ги остави,

24 и да го измие телото свое со вода на свето место, да ги облече своите алишта, па, штом ќе излезе, да принесе една сепаленица за себеси и една за сиот народ, и ќе се очисти себеси и сиот народ.

25 Лојот пак од жртвата за грев да го запали врз жртвеникот.

26 А оној, кој ќе го одведе козелот за отпуштање, да ја испере облеката своја, да го измие телото свое со вода, и потоа може да влезе во населбата.

27 А телето за грев и козелот за грев, чија крв се внесува во светилиштето за очистување, да ги изнесат надвор од населбата, и да ги изгорат на оган ко­жи­те нивни, месото нивно и нечистотиите нивни;

28 оној, пак, што ќе ги пали, да ги испере алиштата свои и да го измие телото свое со вода, и тогаш ќе може да влезе во населбата.

29 И тоа да ви биде вечен закон: во седмиот месец, на десетиот ден од месецот, смирувајте ги душите ваши , и никакава работа да не вршите, ни вие, нити придојдените, населени меѓу вас,

30 зашто во тој ден ве очистуваат, за да ве очистат од сите ваши гревови, и да бидете чисти пред лицето Господово;

31 тоа да биде сабота над саботите; смирувајте ги душите ваши — тоа ќе биде вечен закон.

32 Очистувањето да го извршува оној свештеник кој ќе биде помазан и пос­ветен да свештенодејствува место татко си: нека облекува ленена облека, облека света;

33 и да ги очисти Светињата над светињите и скинијата на собранието, и жртвеникот да го очисти, и свеште­ни­ците, и сиот собран народ.

34 Ова да биде за вас вечен закон: да се извршува обредот очистување над сино­вите израелски еднаш годишно поради сите нивни гревови.“ И тој направи та­ка, како што му заповеда Господ на Мојсеј.

17

1

И му рече Господ на Мојсеј, ве­лејќи:

2 „Кажи му на Арон и на синовите негови и на сите синови израелски и речи им: еве што заповеда Господ:

3 ако некој од домот Израелов заколе вол или овца, или коза во населбата, или надвор од населбата,

4 а не го доведе кај влезот од скинијата на собранието, за да Му принесе дар на Господ пред живеалиштето Негово, тогаш тој човек да се обвини за крв: тој пролеал крв, да се истреби од народот негов.

5 Така да ги принесуваат синовите израелски жртвите свои, што ги колат в поле и да ги донесуваат пред Господ крај влезот од скинијата на собранието, кај свештеникот, и да ги колат пред Господ како жртви за мир,

6 и да попрска свештеникот со крв околу жртвеникот Господов крај влезот од скинијата на собранието и да го запали лојот за благопријатен мирис пред Господ.

7 И да не принесуваат во иднина жр­т­ви свои на идоли, во кои самите блудствуваат. Ова нека биде вечна наредба и за поколенијата ваши.

8 Кажи им уште: ако некој од домот Израелов или од придојдените, што жи­веат меѓу вас, принесува сепаленица или жртва

9 и не ја донесе крај влезот од скинијата на собранието, за да ја принесе пред Господ, таа душа да се истреби од народот свој.

10 Ако, пак, некој од домот Израелов или од придојдените, што живеат меѓу вас, јаде каква и да било крв, тогаш Јас ќе го свртам лицето Мое против душата на оној, што ќе јаде крв, и ќе го истребам од народот,

11 зашто душата на секое тело е во неговата крв, и Јас ви ја дадов за жртве­никот за да ги очистувате душите ваши, бидејќи таа крв ја очистува душата.

12 Поради тоа и им реков на синовите израелски: ниедна душа меѓу вас не смее да јаде крв, па ни придојдениот, кој живее меѓу вас, не смее да јаде крв.

13 А, ако некој од синовите израелски и од придојдените, кои живеат меѓу вас, фати во лов диво животно или птица, што се јаде, да ја пушти крвта да истече и да ја покрие со земја,

14 зашто душата на секое тело е во крвта негова и затоа им реков на синовите на Израел: не јадете крв од никакво тело, бидејќи душата на секое тело е во крвта негова; секој што ќе ја јаде, ќе биде истребен.

15 И секој кој јаде мрша или ѕвероја­дина, ваш или придојден, нека ја испере облеката своја, и да го измие телото свое со вода и ќе биде нечист до ве­черта, а потоа ќе биде чист.

16 Ако, пак, не ја испере, и не го измие телото свое со вода, ќе го прими своето беззаконие врз себе.“

18

1

И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

2 „Кажи им на синовите Израелови и речи им: Јас сум Господ Бог ваш.

3 Не постапувајте како што се поста­пува во египетската земја, во која живеевте, не постапувајте ни така како што постапуваат во земјата хананска, во која ве водам, и не управувајте се според нивните закони.

4 Извршувајте ги сите Мои наредби и пазете ги сите Мои заповеди, постапувајќи според нив. Јас сум Господ, Бог ваш.

5 Пазете ги сите Мои заповеди и сите Мои закони и извршувајте ги, и секој што ги извршува жив ќе биде. Јас сум Господ.

6 Никој не смее да се доближува до сродница по тело, за да ја открие го­лотијата нејзина. Јас сум Господ.

7 И голотијата на таткото свој и голотијата на мајката своја да не ја откриваш; таа ти е мајка, не откривај ја голотијата нејзина.

8 Голотијата на татковата жена не откривај ја; тоа е голотија на твојот татко.

9 Голотијата на сестрата твоја, која е од татко ти или од мајка ти, родена во куќата или надвор од куќата, да не ја откриваш голотијата нејзина.

10 Голотијата од ќерката на синот твој или од ќерката на ќерката твоја; не откривај ја голотијата нивна, зашто тие се твоја голотија.

11 Голотијата на ќерката од жената на твојот татко, не откривај ја; таа ти е сестра по татко.

12 Голотијата на татковата сестра не ја откривај; таа е од иста крв со таткото твој.

13 Голотијата на мајкината сестра не ја откривај; таа е од иста крв со твојата мајка.

14 Голотијата на татковиот брат не ја откривај и до неговата жена не се до­ближувај; таа ти е стрина.

15 Голотијата на снаата своја не ја откривај, таа е жена на твојот син — затоа не ја откривај голотијата нејзина.

16 Голотијата на братовата жена не откривај ја; тоа е голотија на братот твој.

17 Голотијата на жена и на ќерка ѝ не ја откривај; ќерката на синот нејзин и ќерката на ќерката нејзина не ги земај, за да ја откриваш голотијата нивна: тие се од иста крв; тоа е беззаконие.

18 Не земај ја за жена сестрата на твојата жена за да ја откриеш голотијата нејзина пред неа, сѐ уште додека е жива таа, зашто ќе создадеш меѓу нив со­перништво.

19 И до жена, сѐ додека трае чистењето од нечистотијата нејзина, не доближувај се за да ја откриеш голотијата нејзина.

20 И со жената на ближниот твој не легнувај, за да излееш семе и да се оскверниш со неа.

21 Од децата свои не му принесувај жртва на Молох и не го обесчестувај името на твојот Бог. Јас сум Господ.

22 Не легнувај со маж, како со жена: тоа е одвратност.

23 И со ниедно четвороножно животно не легнувај за да излееш семе, па да се оскверниш со него; и жена не смее да легнува под ниедно четвороножно жи­вотно, за да се спои со него: тоа е гнасотија.

24 Не осквернувајте се со сево ова, затоа што со сето тоа се оскверниле народите, кои Јас сакам да ги отфрлам од вас;

25 и земјата се оскверни, и Јас ги каз­нив поради нивните беззаконија, и така земјата ги исфрли своите жители.

26 А вие пазете ги сите Мои закони и сите Мои повелби и не вршете ниедно од сите овие гнасотии, ниту вие овдеш­ните, ниту придојдените што живеат меѓу вас,

27 зашто сите тие гнасотии ги правеа луѓето на таа земја, што беа пред вас, и земјата се оскверни;

28 за да не ве исфрли земјата и вас, кога ќе ја оскверните, како што ги исфрли народите што беа пред вас.

29 Зашто сите, што ги вршат овие гнасотии, ќе бидат истребени од народот свој.

30 И така, пазете ги сите Мои повелби за да не постапувате според ниеден од нивните гнасни обичаи, како што правеа оние што беа пред вас, и да не се оскверните со нив. Јас сум Господ, Бог ваш.“

19

1

И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

2 „Кажи му на целото општество на синовите на Израел и речи им: бидете свети, затоа што сум свет Јас, Господ, вашиот Бог.

3 Секој да ги почитува таткото свој и мајката своја и да ги запазува Моите саботи. Јас сум Господ, вашиот Бог.

4 Не одете по идоли, и излеани богови не правете си. Јас сум Господ, вашиот Бог.

5 Кога Му принесувате на Господ жртва за мир, принесувајте ја за да биде примена.

6 Таа треба да се јаде во денот, кога ја принесувате, и вториот ден, а она што ќе остане во третиот ден, да се изгори на оган.

7 Ако некој ја јаде во третиот ден, тоа е одвратно и жртвата нема да се прими.

8 Оној што ќе ја јаде, ќе навлече врз себе грев, бидејќи го осквернил она што Му е свето на Господ; секој таков човек ќе биде истребен од народот свој.

9 Кога ја собирате жетвата од земјата своја, не ја жнеј нивата своја докрај, и паднатите класја од жетвата своја не собирај ги.

10 А и лозјето свое не собирај го до зрно, и паднатите зрна од брањето не собирај ги; остави го тоа за сиромавиот и придојдениот. Јас сум Господ, вашиот Бог.

11 Не крадете, не лажете и не мамете го ближниот свој.

12 Не колнете се лажно во Моето име, не осквернувајте го името на вашиот Бог; Јас сум Господ.

13 Не притеснувај го и не ограбувај го ближниот свој. Надницата на наемникот твој не смее да остане кај тебе до утредента.

14 Не навредувај глув човек и пред слеп не ставај ништо, од кое може да се сопне; имај страв од твојот Бог. Јас сум Господ.

15 Не прави неправда кога судиш: не биди пристрасен спрема сиромавиот и не угодувај му на големецот; суди му на ближниот свој по правда.

16 Не шири лага меѓу народот свој и не посегнувај врз животот на ближниот свој. Јас сум Господ.

17 Во срцето свое не мрази го братот твој; изобличи го ближниот свој и нема да ти се прими за грев поради тоа.

18 Да не се одмаздува раката твоја и не биди им непријател на синовите од на­родот твој, туку сакај го ближниот свој како самиот себе. Јас сум Господ.

19 Чувајте ги Моите закони: не спарувај го добитокот свој со добиток од друг род; не сеј на нивата своја два вида семе; облека ткаена од две различни преѓи не облекувај.

20 Ако некој преспие со жена, а таа е робинка, свршена за маж, но уште не­отку­пена, или уште не ѝ е дадена слобода, да се казнат и обајцата, но не со смрт, зашто таа не е слободна;

21 тој нека донесе пред Господ крај влезот од скинијата на собранието жрт­ва за вина: еден овен,

22 и ќе го очисти свештеникот пред Господ, преку овенот за вина, за гревот што го направил, и извршениот грев ќе му биде простен.

23 Кога ќе дојдете во земјата и ќе посадите какво и да било плодно дрво, сметајте ги плодовите негови за нечис­ти; три години неговиот плод треба да е за вас нечист и да не се јаде;

24 а во четвртата година секој негов плод е свет, посветен на Господ за бла­годарност.

25 Во петтата, пак, година, можете да ги јадете плодовите негови и да го собирате целиот негов род. Јас сум Господ, вашиот Бог.

26 Не јадете ништо со крв; не вражајте и не гатајте.

27 Не стрижете ја главата своја нао­колу и не расипувајте го крајот од брадата своја.

28 Заради умрен не правете рецки по снагата своја и не цртајте букви по телото свое. Јас сум Господ.

29 Не осквернувај ја ќерката своја, со тоа што ќе ѝ дозволиш да врши блуд, за да не се најде земјата во блудство и да се исполни со разврат.

30 Саботите Мои пазете ги и почитувајте го она што Ми е свето. Јас сум Господ.

31 Не одете по оние што повикуваат духови на мртви, и до маѓесници не доближувајте се, и не дозволувајте да ве осквернат. Јас сум Господ, Бог ваш.

32 Пред бели коси станувај, почитувај го лицето на старец и имај страв од твојот Бог. Јас сум Господ.

33 Кога придојден ќе се насели во земјата ваша, не притеснувајте го;

34 придојдениот меѓу вас нека ви биде исто како тукашен; сакајте го како себеси, затоа што и вие бевте придојдени во египетската земја. Јас сум Господ, Бог ваш.

35 Не правете неправда кога судите, кога мерите со метар или со тегови и кога измерувате зафатнина;

36 мерките ваши да ви бидат точни, теговите точни, ефата верна и хинот верен. Јас сум Господ, Бог ваш, Кој ве изведе од египетската земја.

37 Пазете го целиот Мој закон и сите Мои повелби, и извршувајте ги. Јас сум Господ.“

20

1

И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

2 „Кажи им го на синовите израелски ова: ако некој од синовите израелски или од придојдените, кои живеат меѓу Израелците, му принесе жртва на Молох од децата свои, да умре; народот од земјата со камења да го убие.

3 И Јас ќе го свртам лицето Мое против тој човек и ќе го истребам од народот негов, затоа што му принел на Молох жртва од децата свои, за да го оскверни Моето светилиште, и да се обесчести Моето свето име.

4 И ако народот од земјата ги затвори очите пред тој човек, кога ќе му принесе на Молох жртва од своите деца, и не го убие,

5 тогаш Јас ќе го свртам лицето Мое против тој човек и против неговиот род, и ќе го истребам него и сите негови едномисленици, што ќе го следат во блудството негово, одејќи блудно по Молох.

6 И ако некој човек тргне по оние што повикуваат мртви, и по маѓесници, за да го следат нивното блудство, Јас ќе го свртам лицето Мое против тој човек и ќе го истребам од народот негов.

7 Осветувајте се и бидете свети, зашто Јас сум Господ, вашиот Бог.

8

Пазете ги Моите повелби и извр­шувајте ги, зашто Јас сум Господ, Кој ве осветува.

9 Човек, кој го навредува таткото свој или мајката своја да биде убиен; тој што го злословува таткото свој или мајката своја: виновен е.

10 Ако некој изврши прељуба со ма­жена жена или со жената на ближниот свој; да бидат убиени и прељубодеецот и прељубодејката.

11 Кој ќе легне со жената на таткото свој, тој ја открил голотијата на татко си; обајцата да бидат убиени; виновни се.

12 Ако некој легне со снаата своја, и обајцата да бидат убиени, тие извршиле нечисто дело; виновни се.

13 Ако некој легне со маж како со жена, и обајцата извршиле гнасно дело: да бидат убиени, виновни се.

14 Ако некој се ожени со ќерка и со мајката нејзина, тоа е беззаконие: со оган да бидат изгорени и тој и тие, за да нема беззаконие меѓу вас.

15 А, ако некој пристапи кај некое животно, за да се соедини со него, убиј го него и животното: тие треба да бидат убиени — виновни се.

16 И жена ако пристапи до животно, да се соедини со него, да ги убиете и жената и животното — да умрат; винов­ни се.

17 Ако некој ја земе сестрата своја, или татковата ќерка, или мајкината ќерка, и ја види голотијата нејзина, и таа ја види голотијата негова: тоа е срам; да бидат истребени од својот народ: тој ја открил голотијата на сестрата своја — затоа ќе го прими гревот свој врз себе.

18 Ако некој легне со жена кога е не­чиста од истечување на крв, и ја открие голотијата нејзина, истечувањето на неј­зината крв, и таа го открие исте­чувањето на својата крв: и обајцата да бидат истребени од народот свој.

19 Голотијата од мајкината сестра и голотијата од сестрата на твојот татко не откривај ја, зашто таков човек от­крива роднинска голотија; тие гревот свој ќе го носат врз себе.

20 И ако некој легне со својата стрина, тој ја открил голотијата на својот стрико: гревот свој нека го примат врз себе — нека умрат без деца.

21 Ако некој ја земе братовата жена: тоа е гнасно дело; тој ја открил голотијата на братот свој, и обајцата ќе умрат без деца.

22 Запазете ги сите Мои повелби и сите Мои заповеди и извршувајте ги — и нема против вас да негодува земјата, во која ве водам да живеете во неа.

23 Не постапувајте според законите на незнабошците што ќе ги изгонам пред вас; затоа што тие сето тоа го правеа и Јас негодував против нив,

24 и ви реков; вие ќе ја наследите земјата нивна и вам ќе ви ја дадам во владение земјата, каде што тече мед и млеко. Јас сум Господ, Бог ваш, Кој ве оддели од сите народи.

25 Правете разлика меѓу чист и не­чист добиток, и меѓу чиста и нечиста птица, и не осквернувајте ги душите свои со добиток и со птица и со она што лази по земјата, она што ви го одвоив како нечисто.

26 Бидете свети пред Мене, затоа што Јас сум свет Господ; Јас ве одделив од сите народи за да бидете Мои.

27 Маж или жена, ако извикува духови на мртви, или вража, да бидат убиени; со камења да ги убиете, виновни се.“

21

1

И пак му рече Господ на Мојсеј, велејќи: „Кажи им на свеш­те­ниците, синовите Аронови, и речи им да не се допираат до мртовец од народот свој.

2 Само до свој близок роднина: до мајка, до татко, до син и до ќерка, до брат,

3 до сестра, која е мома што живее кај него, немажена, може да се допира, и со тоа да не се осквернува;

4 инаку, не смее да се оскверни со допир до кого и да било од народот свој, за да не стане нечист.

5 Не смеат да ја бричат главата своја, ниту да го потстрижуваат крајот од брадата своја, ни да прават зарези по телото свое.

6 Тие треба да бидат свети пред својот Бог и да не го осквернуваат името на својот Бог, бидејќи тие Му принесуваат жртви на Бога, леб на својот Бог, и затоа треба да бидат свети.

7 Тие не смеат да земаат жени блудници и порочни, не смеат да се женат ни со жена истерана од својот маж, затоа што се тие свети пред својот Бог.

8 И свет нека ти биде, бидејќи тој Му принесува храна на Господ, вашиот Бог; тој треба да ти биде свет, затоа што сум свет Јас, Господ Бог ваш, Кој ве осветува.

9 Ако свештеничка ќерка се оскверни со блудство, таа го осквернила таткото свој: со оган да биде изгорена.

10 А големиот свештеник меѓу бра­ќата свои, врз чија глава е излеано масло за помазание, и кој е осветен за да се облекува во свети одежди, да не ја открива главата своја и облеката своја да не ја кине;

11 и до никаков мртовец да не приоѓа; да не се осквернува со допир ни до умрениот татко свој, ни до мајката своја.

12 Тој од светилиштето да не се од­далечува за да не го оскверни светото на својот Бог, зашто светото масло на Божјото помазание е врз него. Јас сум Господ.

13 За жена тој треба да зема девица;

14 не смее да зема вдовица или оставена или осквернета или блудница, туку само девица од родот свој тој треба да зема за жена.

15 И да не го осквернува своето по­томство во народот свој: затоа што сум Јас Господ, Кој го осветува.“

16

И му рече Господ на Мојсеј, ве­лејќи:

17 „Кажи му на Арон: никој од твоето семе во сите родови, кој има телесен недостаток, да не пристапува да Му принесува дар на својот Бог.

18 Никој, кој има телесен недостаток, да не пристапува; ни слеп човек, ниту куц, ниту, пак, со чпртав нос, или со деформирани крајници,

19 ниту таков кому му е раката скр­шена или ногата скршена,

20 ниту грбав, ниту слабуњав, ниту со перде на очите, ни крастав или со ли­шај, ниту скопец.

21 Никој човек од родот на свеште­никот Арон, кој е со телесен недостаток, не смее да пристапува за да Му принесува жртва на Господ; бидејќи има недостаток, нека не пристапува да принесува дарови Божји,

22 но од храната на својот Бог, од осветените жртви, тој може да јаде;

23 само до завесата да не се доближува и до жртвеникот да не пристапува, за­тоа што има недостаток: да не го ос­кверни светилиштето Мое, бидејќи Јас сум Господ, Кој ги осветува.“

24 И Мојсеј им го соопшти тоа на Арон и на синовите негови и на сите синови израелски.

22

1

И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

2 „Кажи му на Арон и на синовите негови да постапуваат внимателно со светите приноси од синовите израелски и да не го осквернуваат Моето свето име во тоа, што Ми го посветуваат. Јас сум Господ.

3 Кажи им: ако некој во целото ваше потомство во вашите родови, имајќи на себе некаква нечистотија, пристапи кон светите дарови, што синовите Из­раелови Му ги посветуваат на Господ, да се истреби таа душа од пред Мене. Јас сум Господ.

4 Оној човек од семето Ароново, кој е лепрозен, или има гонореја, да не јаде од светите дарови сѐ додека не се исчисти, и кој се допре до нешто нечисто: до мртовец, или кому му се случи истечување на семе,

5 или кој ќе се допре до некој гад, па се оскверни, или до човек од кого се оскверни од каква и да било нечистотија,

6 тој што се допрел до тоа да биде нечист до вечерта и да не јаде од светите приноси, пред да го измие целото свое тело со вода;

7 но, штом зајде сонцето, и биде чист, тогаш да јаде од осветените дарови, бидејќи тоа е негова храна.

8 Мрша или ѕверојадина тој да не јаде, за да не се оскверни од нив. Јас сум Господ.

9 Нека ги пазат заповедите Мои, за да не навлечат поради нив грев врз себе и да не умрат поради нив, ако се осквернат. Јас сум Господ, Кој ги осветува.

10 Никој од друг род да не јаде од светите приноси: кој се населил кај свештеник, ни наемникот негов, не смее да јаде од светите приноси.

11 Ако свештеникот си купи човек со пари, тој нека јаде од лебовите негови; исто така и домашните негови можат да јадат од неговите лебови.

12 Ако свештеничка ќерка се омажи за човек од друг род, таа не смее да јаде од принесените свети дарови,

13 а ако таа остане вдовица или биде разведена, а нема деца, и се врати во татковата куќа, како што била на млади години, тогаш таа може да јаде од лебовите на татко си; но никој од друг род не смее да јаде од нив.

14 Кој поради незнаење јаде нешто од осветените приноси, тој дел треба да му го врати на свештеникот и да додаде кон него уште една петина од тоа.

15 И да не ги осквернуваат светињите на синовите израелски, принесувани на Господ;

16 и да не навлекуваат врз себе вина поради престап, со тоа што ќе јадат од нивните дарови, зашто Јас сум Господ, Кој ги осветува.“

17

И му рече Господ на Мојсеј, ве­лејќи:

18 „Кажи им на Арон и на синовите негови и на сите синови израелски и речи им: ако некој од синовите израел­ски, или од придојдените меѓу народот израелски, било поради некакво ветување или од благодарност принесува жртви какви што Му се принесуваат на Господ, за сепаленица,

19 за да му се прими жртвата милостиво, таа треба да биде од машки пол од стадата волови, од овците, или од козите, без недостаток;

20 а сѐ што има недостаток, да не се принесува, бидејќи тоа ќе Му биде не­пријатно.

21 И ако некој Му принесува на Господ жртва за мир, исполнувајќи завет или по своја волја, тогаш тоа треба да биде од крупниот или од ситниот добиток и да биде без недостаток, за да му биде примена; никаков недостаток не треба да има на неа.

22 Животно слепо или со скршени крајници, или сакато, или краставо, или со егзема — такви не принесувајте Му на Господ и од нив не давајте на Господ жртва на жртвеникот.

23 Животно од крупниот или од ситниот добиток со предолги или со претерано куси нозе можеш да принесеш како жртва по своја волја: но ако е за завет, нема да се прими.

24 Животно со смачкани, згмечени, извадени или исечени тестиси не принесувај Му на Господ; во земјата ваша не правете го тоа.

25 И од рацете на туѓинец не примајте такви животни за да ги принесувате како дарови на вашиот Бог, затоа што тие се повреда, имаат недостаток: тие нема да ви се примат.“

26 И му рече Господ на Мојсеј, ве­лејќи:

27 „Кога ќе се роди теле, или јагне, или козле, да остане кај мајка си седум дена, а од осмиот ден и натаму ќе може да се принесува како дар на Господ, —

28 но не колете ни крава, ниту овца, ниту коза во ист ден заедно со нивната рожба.

29 Ако Му принесувате на Господ жртва од благодарност, со радост принесувајте ја.

30 Таа да се изеде истиот ден; не оставајте од месото за другиот ден. Јас сум Господ.

31 Пазете ги заповедите Мои и извршувајте ги. Јас сум Господ.

32 Не осквернувајте го Моето свето име, за да бидам свет меѓу синовите на Израел. Јас сум Господ, Кој ве осветува,

33 Кој ве изведов од египетската земја, за да бидам ваш Бог. Јас сум Господ.“

23

1

И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

2 „Кажи им на синовите израелски и објасни им за празниците Господови, во кои треба да се свикуваат свештени собранија. Ова се празниците Мои:

3 во шесте денови да работите, а седмиот ден е сабота — ден за одмор, свето собрание; никаква работа да не вршите, тоа е сабота Господова во сите ваши живеалишта.

4 А ова се празниците Господови, за свештени собранија, што треба да ги сви­кувате во нивните определени вре­миња:

5

во првиот месец, на четиринаесеттиот ден од месецот вечерта е Пасха Господова,

6 а на петнаесеттиот ден од истиот месец е Господовиот празник Бесквас­ници; седум дена јадете бесквасен леб;

7 во првиот ден правете свето собрание; не вршете никаква работа;

8 а во седумте дена принесувајте Му на Господ жртви огнени, и во седмиот ден пак правете свето собрание; не вршете никаква работа.“

9

И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

10 „Јави им на синовите израелски и кажи им: кога ќе дојдете во земјата, што ви ја давам, и почнете таму да жнеете жетва, првиот сноп од жетвата ваша донесете го кај свештеникот;

11 тој ќе го принесе тој сноп пред Гос­под, за да добиете благонаклоност; на вториот ден од празникот свештеникот ќе го принесе;

12 а во оној ден кога го принесувате снопот, принесете Му на Господ и жртва сепаленица — едногодишно јагне без недостаток,

13 а заедно со него и лебен принос — две десетини ефа пченично брашно, из­мешано со масло како жртва на Господ со благопријатен мирис и со него прелив од една четвртина ин вино;

14 никаков нов леб, ниту печени класје, ни сурови зрна не јадете до денот, во кој ќе принесете принос на вашиот Бог: тоа нека ви биде вечна наредба во ро­довите ваши по сите ваши живеалишта.

15

Избројте од првиот ден по праз­никот, од денот во кој го принесувате снопот како вознесување — седум полни седмици,

16 до првиот ден од последната седмица избројте педесет дена, и тогаш принесете Му на Господ нов лебен принос.

17 Од своите домови принесувајте два леба за вознесување, кои треба да бидат месени од две десетини ефа пченично брашно со квас, испечени и принесени како првини за Господ.

18 Заедно со лебовите принесете и се­дум јагниња без недостаток, едногоди­шни и од крупниот добиток едно теле и два овна; тоа нека биде жртва сепаленица за Господ, лебен принос, и прелив кон него како жртва за благопријатен мирис пред Господ.

19 Принесете исто така од козјите стада еден козел — жртва за грев, и две едногодишни јагниња како жртва за мир.

20 И свештеникот нека го принесе тоа со лебовите од првото жито, вознесувајќи го пред Господ, заедно со двете јагниња: тоа ќе биде светиња Господова; тоа е за свештеникот што ги принесува.

21 И тој ден собирајте го народот и правете свето собрание; никаква работа не вршете во него — тоа нека ви биде вечна заповед за родовите ваши по сите ваши живеалишта.

22 И кога жнеете жетва на вашата нива, не дожневајте ја нивата своја до крај, и она што ќе падне од твојата жетва не собирај го: остави го за сиромавиот и придојдениот. Јас сум Господ, вашиот Бог.“

23

И му рече Господ на Мојсеј, ве­лејќи:

24 „Кажи им на синовите израелски и речи им: во седмиот месец, во првиот ден од месецот, одмарајте, зашто е Празник на трубите; во тој ден правете и свето собрание.

25 Никаква работа не вршете во него, и принесувајте Му на Господ жртва.“

26

И пак му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

27 „И десеттиот ден од седмиот месец, Денот на очистувањето, нека ви биде ден за свето собрание: смирувајте ги душите ваши и принесувајте Му жртва на Господ.

28 Никаква работа не вршете во тој ден, зашто тоа е ден за очистување ваше, за да се очистите пред лицето на Господ, вашиот Бог.

29 А секоја душа, што не ќе го почитува тој ден, ќе биде истребена од народот свој.

30 И секоја душа што ќе врши каква и да било работа во тој ден, ќе ја истребам од народот нејзин.

31 Никаква работа не вршете: тоа ви е вечна наредба и за родовите ваши по сите ваши живеалишта.

32 Тоа е за вас сабота — ден за починка, па затоа смирете ги душите ваши од вечерта на деветтиот ден од месецот; од едната до другата вечер празнувајте ја вашата сабота.“

33

И му рече Господ на Мојсеј, ве­лејќи:

34 „Кажи им на синовите израелски и речи им: во петнаесеттиот ден од ис­тиот месец, седмиот месец, е Празникот на сениците, Господов празник што трае седум дена.

35 Во првиот ден правете свето собрание, никаква работа не вршете;

36 седум дена принесувајте Му на Господ жртва; а во осмиот ден правете свето собрание, и тогаш принесувајте Му на Господ жртва; — тоа е оддание на празникот, и никаква работа не вршете.

37 Тоа се Господовите празници, во кои треба да свикувате свети собранија, за да Му принесувате на Господ жртви: сепаленици, крвни и бескрвни жртви, како и преливи — секоја во својот ден,

38 освен во саботите Господови, освен даровите ваши, заветите ваши, што ќе Му ги давате од благодарност на Гос­под.

39 А на петнаесеттиот ден од седмиот месец, кога ги собирате плодовите на земјата, празнувајте празник Господов седум дена: првиот и осмиот ден нека ви бидат за починка.

40 Во првиот ден земете плодови од убави дрвја, и гранки од палми, и гранки од широколисни дрвја како и од врби, и веселете се пред Господ, вашиот Бог седум дена.

41 Празнувајте го овој празник Госпо­дов седум денови во годината: тоа е наредба за вас и за родовите ваши. Во седмиот месец празнувајте го.

42 Седум дена престојувајте во колиби: секој Израелец по род треба да престојува во колиба,

43 за да знаат поколенијата ваши дека Јас во колиби ги вселив синовите изра­елски, кога ги изведов од египетската земја. Јас сум Господ, вашиот Бог.“

44 И Мојсеј им соопшти на синовите израелски за празниците Господови.

24

1

И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

2 „Заповедај им на синовите израел­ски да земат чисто маслиново масло, исцедено за светење, та светлото да гори секогаш

3 пред завесата во скинијата на собра­нието, а ќе го пали Арон постојано пред Господ од вечерта, дури до утрината; и тоа нека ви биде вечна наредба во родовите ваши.

4 На чист светилник распоредете ги све­тилата кои ќе горат постојано пред Господ;

5

и земете пченично брашно и измесете од него дванаесет лебови — секој леб да тежи по две десетини од ефа;

6 поставете ги во два реда, по шест во ред, на чистата трпеза пред Господ.

7 И во секој ред ставете и чист темјан; и тоа нека биде крај лебовите како спомен — жртва за Господ.

8 Секој саботен ден постојано да се принесуваат лебови пред Господ од синовите израелски: тоа е вечен завет.

9 Тие да му припаѓаат на Арон и на синовите негови за да ги јадат на свето место; тоа е голема светиња за нив од жртвите Господови, овековечена со закон.“

10

Тогаш излезе синот на една жена Израелка, што го беше родила со Египќанец, меѓу синовите Израелови и се скара со еден Израелец во населбата;

11 и синот на Израелката похули на Името. И го доведоа кај Мојсеј; името на мајка му беше Шеломит, Дивриева ќерка од племето Даново;

12 па го ставија в затвор додека не се донесе за него пресуда според заповедта Господова.

13 И му рече Господ на Мојсеј, ве­лејќи:

14 „Изведи го оној што хулеше надвор од логорот, а сите што чуја, нека ги стават рацете свои врз главата негова и целиот народ нека го убие со камења,

15 и кажи им на синовите израелски: секој што ќе похули на својот Бог, ќе го прими својот грев;

16 и оној што ќе го навреди името Господово, треба да умре, со камења да го убие сиот народ; било да е тој придој­ден или тукашен, ако похули на името Господово, да умре.

17 Кој ќе убие човек, да биде умртвен.

18 Кој ќе удри добиток и тој умре, да го плати; добиток за добиток.

19 На оној, што ќе му нанесе повреда на ближен, да му се направи и нему она што го направил тој;

20 прелом за прелом, око за око, заб за заб; како што му нанел повреда на човек, така и нему да му се направи.

21 Кој ќе убие добиток, нека го плати, но кој удри човек и умре, да биде умртвен.

22 Една правда да има како за придојден така и за тукашен, затоа што Јас сум Господ, вашиот Бог.“

23 Така Мојсеј им зборуваше на си­новите израелски. И го изведоа оној што беше похулил надвор од населбата и го убија со камења; синовите на Из­раел направија така, како што му беше заповедал Господ на Мојсеј.

25

1

И му рече уште Господ на Мојсеј, на планината Синај, ве­лејќи:

2 „Јави им на синовите на Израел и кажи им: кога ќе дојдете во земјата, што ви ја давам Јас, земјата што ви ја давам нека ја празнува саботата Гос­подова;

3 шест години засејувај ја нивата своја и шест години режи го лозјето свое и прибирај ги плодовите нивни,

4 а во седмата година е сабота за земјата — нека има одмор земјата; тоа е са­бота Господова: не ја сеј нивата своја и не го режи лозјето свое.

5 Она што само ќе израсне на нивата твоја, не го жнеј, и грозјето од нере­жаните лози твои не собирај го: нека биде тоа година за починка на земјата.

6 И за време на починката на земјата тоа нека биде храна за сите вас — за тебе и за твојот роб, за робинката твоја, за наемникот твој и за придојдениот, населен кај тебе;

7 а за добитокот твој и за дивите жи­вотни што се на земјата твоја, тие пло­дови нека им бидат храна.

8

И изброј седум саботни години, седумпати по седум, за да ти излезат во седумте саботни години четириесет и девет години;

9 и затрубете го со трубен глас по целата земја ваша седмиот месец, во десеттиот ден од месецот; во Денот на очистувањето затрубете со труба по целата ваша земја;

10 и осветете ја педесеттата година и објавете слобода по земјата за сите жи­тели; тоа да ви биде јубилеј; и секој да се врати на својот имот, и секој да се врати при родот свој.

11 Педесеттата година да ви биде јубилеј; во таа година не сејте и не жнејте го она што ќе израсне само од земјата, ниту да го собирате грозјето од нережаните лози,

12 зашто тоа е јубилеј: свет да биде тој за вас — од нивите јадете го она што само ќе израсне.

13 Во таа јубилејна година секој нека се врати на имотот свој.

14 Ако му продаваш нешто на ближниот свој, или ако купуваш нешто од ближниот свој, не нанесувајте си неправда еден на друг;

15 ти треба да купуваш од ближниот свој според бројот на годините по јубилејот, и според бројот на годините на приходот тој треба да ти продава;

16 ако остануваат многу години, зголеми ја цената; ако остануваат малку години, намали ја цената; зашто определен број годишни жетви ти продава тој.

17 Не нанесувајте си неправда еден на друг; имај страв од твојот Бог, зашто Јас сум Господ, вашиот Бог.

18 Извршувајте ги заповедите Мои, па­зете и исполнувајте ги законите Мои, и спокојно ќе живеете на земјата;

19 и земјата ќе ги дава своите плодови, и ќе јадете до наситка и спокојно ќе живеете на неа.

20 Ако кажете: што ќе јадеме во седмата година, кога не сме посеале ниш­то, не сме собрале производи наши,

21 Јас ќе испратам благослов Мој во шестата година, и таа ќе даде плод за три години;

22 а во осмата година ќе сеете, но ќе јадете од старите производи до деветтата година; и додека не узреат плодовите нејзини, ќе јадете од старото.

23

Земјата не смее да се продава засе­когаш, зашто земјата е Моја; вие сте кај Мене придојдени и доселеници;

24 по целата земја на вашите имоти дозволувајте земјата да се откупува.

25 Ако брат ти, кој е кај тебе, осиромаши и го продаде својот имот, тогаш да дојде неговиот најблизок роднина и нека го откупи продаденото од братот негов.

26 Но, ако нема свој, кој да го откупи, но тој самиот успее и најде колку што треба за откуп,

27 тогаш да ги пресмета годините од продажбата своја и да го врати другото на оној кому му го продал, и повторно да влезе во владението свое.

28 Ако, пак, не најде колку што треба, за да врати, продаденото нека остане во рацете на купувачот сѐ до годината на јубилејот, а во јубилејната година да стане слободно и повторно да влезе во имотот свој.

29 Ако некој продаде куќа за живеење во град ограден, таа може да се откупи сѐ додека не измине годината на продажбата нејзина — во текот на годината таа може да се откупи.

30 Ако, пак, не се откупи додека не измине годината од продажбата нејзина, куќата што е во градот, ограден со ѕидови, засекогаш ќе остане во рацете на купувачот и родот негов, и во годината на јубилејот нема да му се одземе.

31 А куќите по селата, околу кои нема ѕидови, треба да се сметаат за ниви; тие можат да се откупуваат, а во јубилејната година ќе се вратат.

32 А што се однесува до градовите на левитите, куќите во градовите на владението нивно, секогаш можат да ги от­купуваат левитите;

33 ако некој од левитите не ја откупи, тогаш продадената куќа во градот што е определен за левитите, ќе биде вратена во времето на јубилејната година, зашто куќите во градовите на левитите се нивно владение меѓу синовите на Из­раел.

34 И земјата околу нивните градови не смее да се продава, зашто таа е нивно вечно владение.

35

Ако братот твој осиромаши и из­немогне, поткрепи го, било тој да е туѓинец или преселеник, нека живее кај тебе.

36 Не земај му ни лихва, ни печалба, и имај страв од твојот Бог; братот твој нека живее кај тебе.

37 Не давај му пари со камата, а и храната твоја не давај му ја со добивка.

38 Јас сум Господ, Бог ваш, Кој ве изведе од египетската земја за да ви ја дадам земјата хананска и да бидам ваш Бог.

39

Кога ќе осиромаши кај тебе братот твој, и ти се продаде, не товари го со ропска работа;

40 тој треба да ти биде како наемник, како преселник; нека ти работи до јубилејната година,

41 а тогаш нека си отиде откај тебе, тој самиот и децата негови со него, и нека се врати меѓу родот свој и пак да влезе во имотот на татковците свои,

42 бидејќи тие се Мои слуги, кои Јас ги изведов од египетската земја: тие не смеат да се продаваат како што се продаваат робовите.

43 Не господари над нив со жестокост и имај страв од твојот Бог.

44 Ако сакаш да имаш свој роб и своја робинка, купувајте си роб и робинка од народите што се околу вас; од нив да си земате робови и робинки.

45 Исто така и од децата на преселниците, населени меѓу вас, можете да купувате; и од нивните роднини, родени во земјата ваша, ако ги има, и тие можат да ви бидат сопственост.

46 Можете да ги предавате во наследство и на синовите ваши по вас како вечен имот; а браќата ваши, синовите израелски, не обременувајте ги со мно­гу работа.

47 Ако твојот придојден или твојот преселник се збогати, а братот твој пред него осиромаши и му се продаде на придојдениот, населен кај тебе, или на некој друг од родот на придојдените,

48 тогаш по продажбата тој може да биде откупен; некој од браќата негови треба да го откупи,

49 или братот на неговиот татко, или синот на стрикото негов треба да го откупи, или кој и да било од родот негов во племето, да го откупи, или самиот тој, ако се снајде да се откупи.

50 И да се расплати со купувачот свој, сметајќи од годините, кога се продал, па сѐ до годината на јубилејот, и да ги врати парите за кои се продал според бројот на годините, при што да се смета дека кај него бил како наемник;

51 и ако остануваат уште многу години, тогаш сразмерно на нив да го врати својот откуп во пари, за кои бил купен;

52 ако, пак, остануваат уште малку го­дини до јубилејната година, да пресмета и сразмерно на годините да плати за себе откуп.

53 Во текот на сите години тој да биде кај него како наемник, но тој не треба да биде преоптоваруван со работа пред твоите очи.

54 Ако, пак, не се откупи на тој начин, тогаш во јубилејната година да замине самиот тој и децата негови со него,

55

затоа што синовите на Израел се Мои слуги; тие се Мои слуги, кои ги изведов од египетската земја. Јас сум Господ, вашиот Бог.“

26

1

„Не правете ракотворни образи, ни делкани; и не издигајте столб и не поставувајте во земјата камења со знаци, за да им се поклонувате, зашто Јас сум Господ, вашиот Бог.

2 Пазете ги Моите саботи и почиту­вај­те го Моето светилиште; Јас сум Гос­под.

3

Ако постапувате според Моите по­велби и ги запазувате Моите наредби, и ги исполнувате,

4 ќе ви давам дожд навреме, и земјата ќе го даде родот свој, и дрвјата полски ќе го дадат својот плод,

5 и вршидбата ќе трае кај вас до гроздоберот, гроздоберот ќе трае до сеидбата, и ќе јадете свој леб до наситка и ќе живеете безбедно во вашата земја.

6 Ќе ѝ дадам мир на земјата; ќе спиете и никој нема да ве обеспокојува; ќе ги истребам лутите ѕверови од земјата и меч нема да помине по целата ваша земја.

7 Па ќе ги гоните непријателите ваши, и тие од меч ќе паднат убиени пред вас;

8 петмина од вас ќе прогонуваат сто души, и сто од вас ќе прогонуваат десет илјади, и непријателите ваши ќе паднат од меч пред вас.

9 Ќе погледнам благонаклоно на вас и ќе ве направам плодни, ќе ве умножам и ќе го зацврстам заветот Мој со вас.

10 И ќе јадете од старото — ланското и старото ќе го исфрлите поради новото.

11 Ќе го поставам живеалиштето Мое меѓу вас, и душата Моја нема да се гнаси од вас.

12 Ќе се движам меѓу вас и ќе бидам ваш Бог, а вие ќе бидете Мој народ.

13 Јас сум Господ, Бог ваш, Кој ве изведе од египетската земја, за да не бидете нивни робови, и ги скршив стегите на јаремот ваш и ве изведов охрабрени.

14

Ако, пак, не Ме слушате и не ги исполнувате овие Мои повелби,

15 и не им се покорувате, и ако душата ваша негодува од Моите закони, така што нема да ги исполнувате сите Мои заповеди, и го нарушите заветот Мој, —

16 тогаш и Јас ќе постапам со вас вака — ќе ви пратам офтика и врела треска, од кои ќе ослабат очите ваши и ќе се измачува душата ваша, и ќе сеете семе залудо, зашто непријателите ваши ќе го јадат.

17 Ќе го свртам лицето Мое против вас и ќе паднете пред непријателите ваши; над вас ќе владеат непријателите ваши, и ќе бегате дури и кога никој не ве гони.

18 Ако и покрај сето ова не Ме послушате, седумпати ќе ја зголемам казната за гревовите ваши;

19 ќе ја скршам вашата тврдоглавост, ќе го направам небото ваше како же­лезо, и земјата ваша како бакар;

20 па залудо ќе се истоштува силата ваша, и земјата ваша нема да го дава својот плод, и дрвјата земни нема да ги раѓаат плодовите свои.

21 Ако, пак, и потоа тргнете настрана и не сакате да Ме слушате, ќе ви нанесам седумкратни удари поради гре­во­вите ваши;

22 ќе испратам против вас диви ѕве­рови, кои ќе ви ги одземат децата ваши, ќе го уништат добитокот ваш и ќе ве намалат, така што ќе се запустат патиштата ваши.

23 Ако и потоа не се поправите и тргнете против Мене,

24 тогаш и Јас ќе тргнам против вас со јарост и ќе ве поразам седумкратно за гревовите ваши.

25 И ќе испратам против вас одмаздувачки меч за одмазда поради заветот; ако, пак, избегате по градовите ваши, ќе испратам на вас помор и ќе бидете предадени во рацете на непријателот.

26 Ќе оскудевате за леб; десет жени ќе го печат лебот ваш во една печка и ќе ви даваат леб со мерка; ќе јадете и нема да се наситите.

27 Ако и покрај сево ова не Ме по­слушате и тргнете против Мене,

28 и Јас ќе тргнам против вас со гнев и седумкратно ќе ве казнам за гревовите ваши,

29 и ќе ги јадете телата на синовите свои, и телата на ќерките ваши ќе ги јадете.

30 Ќе ги разрушам жртвениците ваши, ќе ги разрушам ракотворните столбови ваши и ќе ги фрлам труповите ваши врз урнатините од идолите ваши, и душата Моја ќе се одврати од вас.

31 Градовите ваши ќе ги претворам во пустина и ќе ги опустошам свети­лиш­тата ваши, и нема да примам благопријатен мирис од жртвите ваши.

32 Ќе ја запустам земјата ваша, така што ќе се чудат над неа непријателите ваши, што ќе живеат во неа;

33 вас, пак, ќе ве растурам меѓу народите и ќе направам да ве гонат со изва­ден меч; земјата ваша ќе биде пуста, и градовите ваши — разрушени.

34 Тогаш земјата ќе надомести за свои­те саботи преку сите денови, додека биде пуста; додека вие бидете во земјата на непријателите ваши, земјата ќе си почива и ќе надомести за своите саботи;

35 таа ќе почива за сето време додека биде пуста, што не почиваше за сите саботи ваши кога живеевте во неа.

36 А на оние од вас што ќе останат, ќе им всадам страв во срцата во земјата на непријателите нивни, па и шумот од развеан лист ќе ги плаши; ќе бегаат како од меч, и ќе паѓаат кога и никој не ги гони.

37 И ќе се сопнуваат еден од друг како да бегаат од меч, иако никој не ги прогонува; не ќе имате сила да им се противставувате на непријателите ваши;

38 ќе загинете меѓу народите, и ќе ве проголта земјата на непријателите ваши;

39 а другите од вас ќе истлеат поради беззаконијата свои во земјите на непријателите ваши и поради беззаконијата на татковците ваши ќе исчезнат.

40

Тогаш ќе ги исповедаат беззаконијата свои и беззаконијата на татковците свои, признавајќи дека вршеа престапи против Мене и дека се дигнаа против Мене;

41 поради што и Јас станав против нив и ги одведов во земјата на непријателите нивни; тогаш ќе биде пони­жено нивното необрезано срце, и тогаш ќе ја искупат својата неправедност.

42 И Јас ќе си спомнам за заветот Мој со Јаков, и на заветот Мој со Исак, и на заветот Мој со Авраам, и на земјата ќе се сетам

43 и земјата, напуштена од нив, ќе надомести за своите саботи, откако ќе биде испразнета од нив, и тие ќе ја добијат својата казна за беззаконијата свои, зашто ги презреа законите Мои и душата нивна се одврати од наредбите Мои.

44 Но кога тие ќе бидат во земјата на непријателите свои, — Јас нема да ги презрам, и нема да се налутам на нив толку, за да ги истребам и да го раскинам Мојот завет со нив, зашто Јас сум Господ, нивниот Бог.

45 Ќе се сетам, заради нив, на заветот со нивните предци, кои ги изведов од египетската земја пред очите на народите, за да им бидам Бог. Јас сум Гос­под.“

46 Тоа се наредбите, заповедите и законот кои Господ ги воспостави меѓу Себе и синовите на Израел преку Мојсеј на планината Синај.

27

1

И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:

2 „Кажи им на синовите израелски и речи им: ако некој се заветува да ја посвети душата своја на Господ со цена,

3 цената за маж од дваесет до шеесет години да биде педесет сребрени шекели, според свештениот шекел.

4 Ако е, пак, за жена, цената да биде триесет шекели.

5 За машко од пет до дваесет години цената да биде дваесет шекели, а за женско — десет шекели.

6 За машко, пак, од еден месец до пет години цената треба да изнесува пет сребрени шекели, а за женско — три сребрени шекели.

7 За маж од шеесет години и нагоре цената ќе биде петнаесет сребрени шекели, а за жена — десет шекели.

8 Ако е сиромав и нема да плати спо­ред цената своја, тогаш тој нека се претстави пред свештеникот, и свеш­теникот нека го процени: според состој­бата на оној, што се заветувал, така нека го процени свештеникот.

9 Ако е, пак, добиче од оние што Му се принесуваат како жртва на Господ, — сѐ што Му се принесува на Господ, е свето;

10 да не се заменува доброто со лошо, или лошото со добро; ако некој замени добиче со добиче тогаш и добичето и неговата замена ќе бидат светиња.

11 Ако е тоа нечист добиток, што не се принесува како жртва на Господ, тој нека му биде претставен на свеште­ни­кот,

12 и свештеникот да процени, дали е тој добар, или лош; како ќе го оцени свештеникот, така и нека биде;

13 ако некој сака да го откупи, нека додаде кон цената уште една петина.

14 Ако некој Му ја посветува на Господ куќата своја за светиња, свештеникот да ја процени, дали е таа добра, или лоша; како што ќе ја оцени свештеникот, така и да биде.

15 Ако оној што ја посветил, побара да ја откупи куќата своја, нека приложи уште една петина во сребро кон цената нејзина, и тогаш таа нека биде негова.

16 Ако некој Му посвети на Господ од имотот свој нива, процената треба да биде сразмерно со посеаното: за еден гомер посеан јачмен — педесет сребрени шекели.

17 Ако некој ја посветува нивата своја од јубилејната година, тоа треба да биде според нејзината проценка.

18 Ако некој ја посветува нивата своја по јубилејната година, свештеникот нека ја определи цената во сребро спо­ред годините што остануваат до идната јубилејна година, и за толку да ја на­мали цената.

19 Ако оној, што ја посветил нивата своја, побара да ја откупи, нека додаде уште една петина во сребро кон цената нејзина, и таа нека биде негова.

20 Ако, пак, тој не ја откупи нивата своја и нивата биде продадена на друг човек, тој веќе не може да ја откупи;

21 таа нива, откако ќе биде ослободена во јубилејната година, нека Му биде посветена на Господ како боговетена земја и да биде за свештеникот.

22 Ако некој Му посвети на Господ купена нива, која не е под нивите на имотот негов,

23 свештеникот нека ја определи цената нејзина до јубилејната година, и тој да ја даде, според она како што е пре­сметано, во истиот ден, како светиња Гос­подова;

24 а нивата во јубилејната година пак нека му се врати на оној, од кого била купена и кој владеел со таа земја.

25 Секоја проценка да се врши според свештениот шекел — дваесет гери да има во еден шекел.

26

А секое првородено што ќе се роди меѓу добитокот твој, никој не може да го заветува: било од крупниот, било од ситниот добиток — тие се Господови.

27 Ако, пак, добитокот е нечист, да се откупува според цената негова и да се додаде кон неа уште една петина; ако не се откупи, тогаш нека се продаде спо­ред неговата проценка.

28 А сѐ што човек Му ветува на Гос­под со клетва од она што го има — од човек до добиток или нива од имотот свој, да не се продава ниту да се откупува: секој завет со клетва е најсвета светиња Господова.

29 И секое човечко суштество, со хе­рем проколнато, не може да се откупи: тоа треба да се предаде на смрт.

30 И секоја десетина од земјата: од зем­ните семиња и од плодовите на дрвјата, Му припаѓаат на Господ: тоа е све­тиња Господова;

31 ако некој посака да ја откупи десетината своја, да додаде кон цената нејзина уште една петина.

32 И секој десеток од крупниот и од ситниот добиток — сѐ десето што ќе помине под пастирски стап, треба да Му се посвети на Господ;

33 и да не се гледа дали е добро или лошо, ниту да се заменува; ако некој го замени, тогаш тоа самото и неговата замена да бидат светиња — да не се отку­пуваат.“

34 Тоа се заповедите, што Господ им ги даде на синовите израелски преку Мој­сеј на планината Синај.