1

1 Павлус, ки бо хости Худо расули Исои Масеҳ аст, ва бародар Тимотиюс"

2 ба муқаддасон ва бародарони бовафо дар Масеҳ, ки дар Кулассо мебошанд: файз ва осоиш аз ҷониби Худо, Падари мо, ва Худованд Исои Масеҳ бар шумо бод."

3 Мо ҳамеша ҳангоми дуо барои шумо Худо ва Падари Худованди мо Исои Масеҳро шукр мегӯем,"

4 пас аз шунидани овозаи он имоне ки шумо ба Масеҳ Исо ва он муҳаббате ки ба ҳамаи муқаддасон доред,"

5 ба хотири умеде ки бароятон дар осмон нигоҳ дошта мешавад, ки дар бораи он шумо пештар дар каломи ростӣ, яъне дар Инҷил шунидаед,"

6 ки он ба шумо, чунон ки ба тамоми ҷаҳон низ расидааст, ва он самар мебахшад ва афзоиш меёбад, чунон ки дар миёни шумо низ аз он рӯзе ки файзи Худоро шунидаед ва дар ростӣ донистаед,"

7 чунон ки аз Эпафрос таълим гирифтаед, ки ӯ ҳамкори азизи мо ва хизматгузори бовафои Масеҳ барои шумост,"

8 ва ӯ моро аз муҳаббати шумо, ки дар Рӯҳ аст, огоҳ кардааст."

9 Бинобар ин мо низ аз он рӯзе ки инро шунидаем, барои шумо дуо ва илтимосро бас намекунем, то шумо аз дониши хости Ӯ дар ҳар ҳикмат ва фаҳми рӯҳонӣ пур шавед,"

10 ба тавре ки шоистаи Худованд рафтор намуда, аз ҳар ҷиҳат ба Ӯ писанд оед, ва дар ҳар кори нек самар диҳед, ва дар дониши Худо нашъунамо ёбед,"

11 ва мувофиқи қудрати ҷалоли Ӯ бо тамоми қувват пурзӯр шавед, то бо шодӣ дорои ҳар сабр ва тоқат бошед,"

12 ва Падарро шукргузорӣ намоед, ки Ӯ моро ба мероси муқаддасон дар нур шарик гардондааст,"

13 ва Ӯ моро аз қудрати торикӣ халосӣ дода, ба Подшоҳии Писари дӯстдоштаи Худ гузарондааст,"

14 ки дар Ӯ мо бозхарид шудаем, яъне бахшоиши гуноҳҳоро пайдо кардаем."

15 Ӯ сурати Худои нонамоён ва нахустзода бар тамоми офариниш аст,"

16 чунки ҳама чиз дар осмон ва бар замин, ҳар чизи намоён ва нонамоён, дар Ӯ офарида шудааст: хоҳ тахтҳо, хоҳ фармонравоиҳо, хоҳ сарвариҳо ва хоҳ қудратҳо, ҳамааш ба воситаи Ӯ ва барои Ӯ ба вуҷуд оварда шудааст;"

17 ва Ӯ пеш аз ҳама чиз аст, ва ҳама чиз дар Ӯ вуҷуд дорад."

18 Ва Ӯ сари бадан, яъне /сари/ ҷамоат аст; Ӯ ибтидо ва нахустзода аз мурдагон аст, то ки дар ҳама чиз Ӯ аввалин бошад;"

19 зеро хушнудии /Худо/ дар ин буд, ки бо ҳамаи пуррагии Худ дар Ӯ сокин бошад,"

20 ва ба воситаи Ӯ ҳама чизро бо Худ оштӣ дода, бо хуни салиби Ӯ осоишро падид оварад, яъне он чиро, ки бар замин аст, ва он чиро, ки дар осмон аст, ба воситаи Ӯ /оштӣ диҳад/."

21 Ва шуморо, ки замоне ба сабаби майл ба корҳои бад бегона ва душман будед,"

22 ҳоло дар бадани ҷисмонии Ӯ ба воситаи марги Ӯ оштӣ додааст, то шуморо назди Худ муқаддас ва бе айбу нуқсон ҳозир кунад,"

23 фақат ба шарте ки шумо дар имон пойдор ва устувор бошед ва аз умеди Инҷил, ки шунидаед, ҷудо нашавед, ки он ба тамоми офаридаҳои зери осмон мавъиза карда шудааст, ва ман, Павлус, хизматгузори он гардидаам."

24 Акнун дар азобҳои худ барои шумо шодмонам ва камии душвориҳои Масеҳро дар ҷисми худ барои бадани Ӯ, ки ҷамоат аст, пур мекунам,"

25 ки ман хизматгузори он гардидаам мувофиқи коргузории Худо, ки барои шумо ба ман ато шудааст, то мавъизаи каломи Худоро ба ҷо оварам,"

26 яъне он сирро, ки асрҳои аср аз наслҳо ниҳон буд ва ҳоло ба муқаддасони Ӯ ошкор шудааст."

27 Худо хост ба онҳо шиносонад, ки чист сарвати ҷалоли ин сир дар миёни халқҳо, ки он Масеҳ дар шумо ва умеди ҷалол аст;"

28 ва Ӯро мо мавъиза намуда, ба ҳар кас насиҳат медиҳем ва ба ҳар кас бо ҳар ҳикмат ёд медиҳем, то ҳар касро дар Масеҳ Исо комил гардонда ҳозир кунем;"

29 барои ҳамин ҳам ман меҳнат мекунам ва бо таъсири /қуввати/ Ӯ, ки дар ман бо қудрат амал мекунад, ҷидду ҷаҳд менамоям."

2

1 Зеро мехоҳам донед, ки ман чӣ гуна барои шумо ва барои касоне ки дар Лоудикия мебошанд, ва барои ҳамаи онҳое ки рӯи маро ҷисман надидаанд, ҷидду ҷаҳд мекунам,"

2 то дилҳои онҳо тасаллӣ ёфта, барои ҳар сарвати фаҳми дилпурона дар муҳаббат пайванд шаванд, то сирри Худои Падар ва Масеҳро донанд,"

3 ки дар Ӯ ҳамаи ганҷҳои ҳикмат ва дониш ниҳон мебошанд."

4 Ва инро ман барои он мегӯям, ки ҳеҷ кас шуморо бо суханони дилфиреб гумроҳ накунад."

5 Зеро, агарчи ҷисман ғоибам, рӯҳан бо шумо мебошам, ва тартиби шумо ва имони пойдори шуморо дар Масеҳ дида, шодӣ мекунам."

6 Пас, ҳамон тавре ки Масеҳ Исои Худовандро қабул кардаед, дар Ӯ рафтор намоед,"

7 ки дар Ӯ реша давонда ва бино ёфта, дар имон мустаҳкам шудаед, чунон ки таълим гирифтаед ва шукри зиёде дар он мегӯед."

8 Бохабар бошед, ки касе шуморо бо фалсафа ва фиреби пуч, ки мувофиқи ривояти инсонӣ, мувофиқи қоидаҳои ҷаҳон, на мувофиқи Масеҳ аст, асир накунад."

9 Зеро дар Ӯ тамоми пуррагии Илоҳият ҷисман сокин аст,"

10 ва шумо дар Ӯ пуррагӣ доред, ки Ӯ сари ҳар сарварӣ ва қудрат аст;"

11 ва дар Ӯ шумо хатна шудаед, /вале/ на ба хатнае ки бо дасти одамизод карда шудааст, /балки/ ба хатнаи Масеҳ, ки бадани гуноҳолуди ҷисмониро канор мегузорад,"

12 ки бо Ӯ дар таъмид гӯронда шудаед ва дар Ӯ бархезонда шудаед ба воситаи имон ба қуввати Худо, ки Ӯро аз мурдагон бархезонд."

13 Ва шуморо, ки дар хатоҳо ва дар бехатнагии ҷисми худ мурда будед, бо Ӯ зинда кард, чунки ҳамаи хатоҳотонро бахшид;"

14 ва он айбномаро, ки бо фаризаҳо моро маҳкум менамуд ва бар зидди мо буд, Ӯ хат зад ва онро бар салиб мехкӯб карда, аз миён бардошт;"

15 ва сарвариҳо ва қудратҳоро аз қувват маҳрум сохта, гирифтори шармандагӣ кард ва дар салиб бар онҳо дастболо шуд."

16 Пас, бигзор касе шуморо барои хӯрок ё нӯшокӣ, ё барои риояи ид, ё навмоҳ, ё шанбе ҳукм накунад:"

17 инҳо сояи чизҳои оянда мебошанд, аммо бадан аз они Масеҳ аст."

18 Касе шуморо бо шавқ ба хоксорӣ ва парастиши фариштаҳо аз мукофот маҳрум накунад, дар ҳоле ки вай ба чизҳои надидааш мудохила менамояд ва аз фикри ҷисмониаш беҳуда мағрур аст,"

19 ва робитаи худро аз сари /бадан/ буридааст, /аз саре/ ки тамоми бадан ба воситаи пайвандҳо ва бандҳо қувват гирифта ва пайваст гардида, нашъунамо меёбад ба нашъунамое ки аз Худост."

20 Агар шумо бо Масеҳ нисбат ба қоидаҳои ҷаҳон мурда бошед, чаро, монанди онҳое ки дар ҷаҳон зиндагӣ мекунанд, фаризаҳои:"

21 “нарас”, “начаш”, “даст назан”-ро пайравӣ менамоед,"

22 дар ҳоле ки ҳамаи инҳо ба чизҳое дахл доранд, ки бо истифода аз байн мераванд, зеро бар фармудаҳо ва таълимотҳои инсонӣ бино шудаанд?"

23 Инҳо дар ибодати худсарона, хоксорӣ ва озори бадан ҳамчун ҳикмат менамоянд, лекин фоида надоранд ва /фақат/ барои қонеъ гардондани ҷисм мебошанд."

3

1 Пас, чун бо Масеҳ бархезонда шудаед, он чиро, ки дар болост, биҷӯед, ки он ҷо Масеҳ аз дасти рости Худо нишастааст."

2 Дар бораи он чи дар болост, фикр кунед, на дар бораи он чи бар замин аст."

3 Зеро мурдаед, ва зиндагии шумо бо Масеҳ дар Худо ниҳон аст."

4 Ҳангоме Масеҳ, ки зиндагии мост, аён шавад, шумо низ бо Ӯ дар ҷалол аён мешавед."

5 Пас, узвҳои заминии худро: фосиқӣ, нопокӣ, ҳавою ҳавас, майли бад ва тамаъро, ки он бутпарастист, кушед,"

6 ки барои онҳо ғазаби Худо бар мардуми беитоат меояд,"

7 ки шумо низ як вақте дар онҳо рафтор мекардед, ҳангоме ки дар миёни онҳо мезистед."

8 Аммо акнун шумо ҳамаи инҳоро: ғазаб, хашм, кина, бадгӯӣ ва суханони зишти даҳонатонро тарк намоед."

9 Ба якдигар дурӯғ нагӯед, зеро одами кӯҳнаро бо амалҳои вай аз худ бадар кардаед"

10 ва одами навро дар бар кардаед, ки вай дар дониш ба сурати Офарандаи худ нав мешавад,"

11 ки дар он ҷо на юнонӣ ҳаст, на яҳудӣ, на хатна, на бехатнагӣ, на барбар, на сакоӣ, на ғулом ва на озод, балки Масеҳ ҳама чиз ва дар ҳама чиз аст."

12 Пас, ҳамчун интихобшудагони муқаддас ва дӯстдоштаи Худо, дилсӯзӣ, меҳрубонӣ, фурӯтанӣ, нармдилӣ ва пурсабриро дар бар кунед,"

13 ва ба ҳамдигар тоқат кунед ва якдигарро бахшед, агар касе аз дигаре ранҷида бошад: чунон ки Масеҳ шуморо бахшидааст, шумо низ чунин /кунед/."

14 Ва ба болои ҳамаи ин муҳаббатро дар бар кунед, ки он камарбанди камол аст."

15 Ва осоиши Худо дар дилҳои шумо ҳукмфармо бошад, ки ба он дар як бадан даъват шудаед; ва шукргузор бошед."

16 Каломи Масеҳ андаруни шумо ба фаровонӣ ва ба ҳамаи ҳикмат сокин шавад, ва якдигарро бо таронаҳои Забур, сурудҳои ситоишӣ ва рӯҳонӣ таълим диҳед ва насиҳат кунед, ва бо сипосгузорӣ дар дилҳои худ барои Худованд сароед."

17 Ва ҳар он чи дар гуфтор ё кирдор мекунед, ҳамаашро ба номи Худованд Исо ба ҷо оваред ва ба воситаи Ӯ Худои Падарро шукр гӯед."

18 Эй занон, ба шавҳарони худ фармонбардор бошед, чунон ки дар Худованд шоиста аст."

19 Эй шавҳарон, занони худро дӯст доред ва ба онҳо тундӣ накунед."

20 Эй фарзандон, ба падару модарони худ дар ҳама чиз итоат намоед, зеро ин писандидаи Худованд аст."

21 Эй падарон, фарзандони худро ба хашм наоваред, ки мабодо дилхунук шаванд."

22 Эй ғуломон, ба хоҷаҳои заминии худ дар ҳама чиз итоат намоед, на бо хизматгузории зоҳирӣ, ҳамчун одампарастон, балки бо содадилӣ ва бо тарси Худо."

23 Ва ҳар он чи мекунед, аз ҷону дил ба ҷо оваред, монанди он ки барои Худованд бошад, на барои одамон,"

24 чун медонед, ки аз Худованд меросро подош мегиред, зеро Масеҳи Худовандро бандагӣ менамоед."

25 Ва ҳар кӣ ноинсофӣ мекунад, мувофиқи ноинсофии худ сазо мегирад; ва рӯйбинӣ нест."

4

1 Эй хоҷагон, ба ғуломони худ одилона ва боинсофона рафтор кунед, ва донед, ки шумо низ Хоҷае дар осмон доред."

2 Доимо бо дуо машғул бошед ва дар он бо шукргузорӣ бедор бошед;"

3 барои мо ҳамчунин дуо гӯед, то Худо дари каломро ба мо воз кунад, ки сирри Масеҳро, ки ман барояш бандӣ ҳастам, баён намоем,"

4 то онро ончунон аён созам, ки баён карданам лозим аст."

5 Фурсатро ғанимат дониста, бо онҳое ки берун /аз ҷамоатанд/, бо ҳикмат рафтор кунед."

6 Бигзор сухани шумо ҳамеша пурфайз ва намакин бошад, то донед, ки ба ҳар кас чӣ гуна ҷавоб диҳед."

7 Аз тамоми саргузашти ман шуморо Тихиқус хабардор хоҳад кард. Ӯ бародари азиз ва хизматгузори бовафо ва ҳамкори ман дар Худованд аст."

8 Ва ӯро маҳз барои он назди шумо фиристодам, ки аз аҳволатон хабар гирад ва дилҳоятонро тасаллӣ диҳад."

9 Ӯ ҳамроҳи бародари бовафо ва азиз Онисимус аст, ки аз байни шумост. Онҳо шуморо аз ҳамаи корҳои ин ҷо хабардор хоҳанд кард."

10 ристархус, ки ҳамроҳи ман дар ҳабс аст, ба шумо салом мерасонад, ва Марқус, амакбачаи Барнаббо, — ки шумо дар бораи ӯ фармудаҳо гирифтаед: агар наздатон биёяд, ӯро пазироӣ кунед, —"

11 ҳамчунин Исо, ки лақабаш Юстус аст; танҳо онҳо ҳамкоронанд барои Подшоҳии Худо аз аҳли хатна; онҳо сабаби тасаллии ман шудаанд."

12 Эпафрос ба шумо салом мерасонад, ки ӯ аз байни шумо ва бандаи Масеҳ аст, ва ҳамеша барои шумо дар дуоҳои худ ҷидду ҷаҳд менамояд, то шумо комил буда ва аз тамоми хости Худо дилпур шуда, истодагарӣ кунед."

13 Ва ман дар бораи ӯ гувоҳӣ медиҳам, ки ӯ барои шумо ва барои онҳое ки дар Лоудикия ва дар Ҳиропулис мебошанд, бисёр меҳнат мекунад."

14 Луқо, табиби маҳбуб, ва Димос ба шумо салом мерасонанд."

15 Ба бародарон дар Лоудикия, ба Нимфос ва ба ҷамоате ки дар хонаи ӯст, салом расонед."

16 Пас аз он ки ин нома дар миёни шумо хонда шуд, коре кунед, ки он дар ҷамоати Лоудикия низ хонда шавад; ва номаеро, ки аз Лоудикия аст, шумо низ хонед."

17 Ба Архипус гӯед: “Бохабар бош, то он хизматеро, ки дар Худованд ба ӯҳдаи худ гирифтаӣ, ба ҷо оварӣ”."

18 Ман, Павлус, бо дасти худ салом мерасонам. Занҷирҳои маро дар хотир дошта бошед. Файз бо шумо бод, омин. 

"