1

1 Шимъуни Петрус, банда ва расули Исои Масеҳ, ба онҳое ки имони гаронбаҳоро монанди имони мо ба воситаи росткории Худо ва Наҷотдиҳандаи мо Исои Масеҳ қабул кардаанд:"

2 файз ва осоиш дар шинохтани Худо ва Исои Худованди мо бар шумо фаровон бод."

3 Азбаски қуввати илоҳии Ӯ ҳамаи чизҳои барои ҳаёт ва худотарсӣ зарурро ба мо бахшидааст, ба воситаи шинохтани Ӯ, ки моро бо ҷалол ва некӯии Худ даъват намудааст,"

4 ки бо онҳо ба мо ваъдаҳои бузургтарин ва гаронбаҳо дода шудаанд, то шумо ба воситаи онҳо аз фасоде ки дар натиҷаи ҳавасҳо дар ҷаҳон ҳаст, халос шуда, шарики табиати илоҳӣ гардед, —"

5 барои ҳамин ҳам тамоми кӯшишро ба кор бурда, бо имони худ некӯиро пайдо кунед, бо некӯӣ донишро,"

6 бо дониш худдориро, бо худдорӣ сабрро, бо сабр худотарсиро,"

7 бо худотарсӣ бародардӯстиро ва бо бародардӯстӣ муҳаббатро."

8 Агар ин сифатҳо дар шумо ёфт шаванд ва афзоиш ёбанд, дар шинохтани Худованди мо Исои Масеҳ танбал ва бесамар нестед."

9 Вале дар ҳар кӣ ин сифатҳо ёфт нашаванд, кӯр ва кӯтоҳбин аст, ва фаромӯш кардааст, ки аз гуноҳҳои пештараи худ пок шудааст."

10 Аз ин рӯ, эй бародарон, беш аз пеш кӯшиш намоед, ки даъват ва интихоби худро устувор гардонед ва агар ҳамин тавр кунед, ҳаргиз пешпо намехӯред,"

11 зеро бо чунин роҳ даромадгоҳи Подшоҳии абадии Худованд ва Наҷотдиҳандаи мо Исои Масеҳ барои шумо бемалол кушода мешавад."

12 Барои ҳамин ба ёди шумо овардани инро ҳаргиз бас намекунам, гарчанде ки шумо инро медонед ва дар ин ростӣ устувор ҳастед."

13 Аммо ман дуруст меҳисобам, ки то даме дар ин хайма ҳастам, шуморо бо ёдоварӣ барангезонам,"

14 чун медонам, ки ба наздикӣ бояд хаймаи худро тарк кунам, чунон ки Худованди мо Исои Масеҳ маро огоҳ намудааст."

15 Ва саъю кӯшиш мекунам, ки шумо пас аз даргузаштанам низ ҳамеша инро ба ёд оварда тавонед."

16 Зеро, ҳангоме ки қуввати Худованди мо Исои Масеҳ ва омадани Ӯро ба шумо хабар додем, аз пайи афсонаҳои зиракона сохташуда нарафтаем, балки бузургии Ӯро бо чашмони худ дидаем,"

17 зеро Ӯ аз Худои Падар иззат ва ҷалол ёфт, вақте ки аз ҷониби ҷалоли бузург сӯи Ӯ чунин овоз расид: “Ин аст Писари дӯстдоштаи Ман, ки аз Ӯ хушнудам”."

18 Ва ин овозро, ки аз осмон омада расид, мо шунидем, ҳангоме ки бо Ӯ дар кӯҳи муқаддас будем."

19 Ва каломи пайғамбарӣ барои мо устувории бештаре дорад; шумо хуб мекунед, ки ба он рӯ меоваред, ҳамчун ба чароғе ки дар ҷои торик медурахшад, то даме ки чашми рӯз кушода шуда, ситораи субҳ дар дилҳои шумо барояд;"

20 ва пеш аз ҳама чиз инро донед, ки ҳеҷ як пайғамбарии Китоб аз тафсири худи пайғамбар нест;"

21 зеро ҳаргиз пайғамбарӣ бо хости одамизод оварда нашудааст, балки муқаддасони Худо бо ангезиши Рӯҳулқудс сухан гуфтаанд."

2

1 Аммо дар миёни қавм пайғамбарони дурӯғин низ буданд, чунон ки дар миёни шумо ҳам муаллимони дурӯғин мешаванд, ки пинҳонӣ бидъатҳои ҳалокатоварро меоваранд ва Худовандеро, ки онҳоро харид, инкор намуда, ба зудӣ ба сари худ ҳалокат меоваранд."

2 Ва бисёр касон бадахлоқии онҳоро пайравӣ мекунанд, ва ба воситаи онҳо роҳи ростӣ гирифтори таҳқир мешавад."

3 Ва аз рӯи тамаъ бо суханони фиребанда шуморо суиистифода мекунанд; ҳукми онҳо кайҳо омода аст, ва ҳалокати онҳо пинак нарафтааст."

4 Зеро Худо ба фариштаҳои гуноҳкор амон надод, балки онҳоро ба асфалуссофилин партофта, ба занҷирҳои торикӣ супурд, то ки барои доварӣ нигоҳ дошта шаванд;"

5 ва ба дунёи қадим амон надод, балки танҳо ҳашт нафар ва аз он ҷумла Нӯҳро, ки воизи росткорӣ буд, нигоҳ дошта, бар ҷаҳони худонотарсон тӯфон овард;"

6 ва шаҳрҳои Садӯм ва Амуроро ба хокистар табдил дода, ҳамчун ибрате барои худонотарсони оянда ба ҳалокат маҳкум намуд,"

7 ва Лути росткорро, ки аз рафтори бадахлоқонаи бадкирдорон ба танг омада буд, раҳо кард, —"

8 зеро он росткор дар миёни онҳо сокин буда ва корҳои бади онҳоро дида ва шунида, ҷони росткоронаи худро ҳаррӯза ба азоб гирифтор мекард, —"

9 пас Худованд медонад, ки чӣ гуна худотарсонро аз озмоиш раҳо кунад ва бадкоронро барои ҷазо то рӯзи доварӣ нигоҳ дорад,"

10 хусусан онҳоеро, ки дар ҳавасҳои қабеҳ аз пайи ҷисм мераванд, ва сарваронро хор мешуморанд, ва густохӣ ва худсарӣ мекунанд ва аз бадгӯӣ дар ҳаққи бузургон наметарсанд,"

11 ҳол он ки фариштаҳо, ки дар қудрат ва қувват бартарӣ доранд, назди Худованд дар ҳаққи онҳо ҳукми бадгӯёна намекунанд."

12 Аммо онҳо ҳамчун ҳайвоноти безабоне ки табиатан барои шикор ва нобудшавӣ таваллуд шудаанд, ба он чи намефаҳманд, бадгӯӣ карда, дар фасоди худ нобуд мешаванд,"

13 ва подоши бадкирдории худро меёбанд. Хушии онҳо айшу нӯш дар рӯзи равшан аст; онҳо доғҳои нангин ҳастанд, бо шумо айшу ишрат карда, аз найрангҳои худ лаззат мебаранд."

14 Чашмони онҳо пур аз зино ва гуноҳи доимист; онҳо ҷонҳои ноустуворро ба худ ҷалб мекунанд; дили онҳо ба тамаъкорӣ омӯхта шудааст; онҳо фарзандони лаънат ҳастанд."

15 Онҳо роҳи ростро тарк карда, гумроҳ шудаанд, аз пайи Билъом ибни Баӯр рафтаанд, ки вай музди ноҳақро дӯст медошт."

16 Аммо дар бадкирдории худ таъна карда шуд: хари безабон бо овози одамӣ гап зада, девонагии пайғамбарро боздошт."

17 Онҳо чашмаҳои беоб ҳастанд, абрҳое ки бо тундбод ронда мешаванд: барои онҳо тирагии торикии абадӣ муқаррар шудааст."

18 Зеро суханони беҳудаи дабдабаноке гуфта, онҳоеро, ки аз гумроҳон халос шудаанд, бо ҳавасҳои ҷисмонии бадахлоқона ҷалб мекунанд;"

19 ба онҳо озодиро ваъда медиҳанд, ҳол он ки худ ғуломони фасод ҳастанд; зеро кас ғуломи ҳар он чизест, ки ӯро мағлуб кардааст."

20 Зеро, агар ба воситаи шинохтани Худованд ва Наҷотдиҳанда Исои Масеҳ аз қабоҳатҳои дунё халосӣ ёфта, аз нав ба доми онҳо афтода мағлуб мешуда бошанд, охирашон бадтар аз аввалашон мешавад."

21 Барои онҳо надонистани роҳи ростӣ беҳтар мебуд аз он ки, пас аз донистани он, аз фармудаи муқаддасе ки ба онҳо супурда шудааст, рӯй гардонанд."

22 Ба онҳо ҳамон чизе рӯй додааст, ки дар ин зарбулмасали дуруст гуфта мешавад: “Саг ба қайи худ баргашт, ва хук пас аз шустушӯй рафт, ки дар лой ғел занад”."

3

1 Ин акнун номаи дуюм аст, ки ба шумо, эй азизон, менависам; дар онҳо бо ёдоварӣ фикри поки шуморо бармеангезам,"

2 то ба хотир оваред суханонеро, ки пештар пайғамбарони муқаддас гуфтаанд, ва фармудаи Худованд ва Наҷотдиҳандаро, ки расулон ба шумо супурдаанд."

3 Пеш аз ҳама донед, ки дар охири айём масхаракунандагоне пайдо мешаванд, ки аз рӯи ҳавасҳои худ рафтор намуда,"

4 мегӯянд: “Куҷост ваъдаи омадани Ӯ? Зеро аз замоне ки падарон ба хоби /марг/ рафтаанд, ҳама чиз ончунон ки аз аввали офариниш буд, боқӣ мондааст”."

5 Зеро онҳо намехоҳанд фаҳманд, ки бо каломи Худо осмонҳо аз қадим буданд ва замин аз об ва ба воситаи об шакл гирифт;"

6 ва дунёи онвақта маҳз дар об ғарқ шуда, ба ҳалокат расид."

7 Аммо осмон ва замини ҳозира бо каломи Ӯ барои оташ нигоҳ дошта шудаанд ва то рӯзи доварӣ ва ҳалокати одамони худонотарс саришта карда мешаванд."

8 Аммо ҳамин як чиз аз шумо, эй азизон, набояд пӯшида бошад, ки назди Худованд як рӯз монанди ҳазор сол аст, ва ҳазор сол монанди як рӯз."

9 Худованд дар иҷрои ваъда дер намекунад, чунон ки баъзе касон инро дер кардан меҳисобанд; балки бо мо пурсабр аст ва намехоҳад, ки касе нобуд шавад, балки ҳама ба тавба рӯ оваранд."

10 Валекин рӯзи Худованд чун дузд дар шаб меояд, ва он гоҳ осмон бо ғулғулае дармегузарад, ва унсурҳо оташ гирифта, нобуд мешаванд, ва замин ва тамоми корҳое ки дар он ҳастанд, месӯзанд."

11 Агар ҳамаи инҳо чунин нобуд мешуда бошанд, пас шумо дар рафтори муқаддас ва худотарсӣ чӣ гуна бояд бошед,"

12 дар ҳоле ки омадани рӯзи Худоро интизор ҳастед ва сӯи он мешитобед, ки ба хотири он рӯз осмон аланга гирифта, несту нобуд мешавад, ва унсурҳо оташ гирифта, мегудозанд?"

13 Лекин мо, мувофиқи ваъдаи Ӯ, мунтазири осмони нав ва замини нав ҳастем, ки дар онҳо росткорӣ сокин мешавад."

14 Пас, эй азизон, модоме ки инро интизорӣ доред, саъю кӯшиш намоед, ки назди Ӯ бенуқс ва беайб дар осоиш ёфт шавед;"

15 ва пурсабрии Худованди моро наҷот ҳисоб кунед, чунон ки бародари азизи мо Павлус низ, аз рӯи ҳикмате ки ба ӯ дода шудааст, ба шумо навиштааст,"

16 ва ҳамчунин дар ҳамаи номаҳои худ ӯ дар ин бора сухан меронад, ки дар онҳо баъзе чизҳо душворфаҳм аст, ки онҳоро нодонон ва ноустуворон чун навиштаҳои дигари Китоб ғалат маънидод мекунанд, ва анҷоми ин кор барои онҳо ҳалокат меоварад."

17 Пас шумо, эй азизон, азбаски пешакӣ огоҳонда шудаед, эҳтиёт шавед, ки гирифтори гумроҳии бадкирдорон нашавед ва пойдории худро аз даст надиҳед,"

18 балки дар файз ва шинохтани Худованд ва Наҷотдиҳандаи мо Исои Масеҳ нашъунамо кунед, ки Ӯро аз ҳозир то рӯзи абадият ҷалол бод. Омин. 

"