1

1 Пир ба Ғоюси азиз, ки ӯро ман дар ростӣ дӯст медорам."

2 Эй азиз! Дуо мегӯям, ки ту саломат бошӣ ва дар ҳар чиз комёб шавӣ, чунон ки ҷони ту комёб аст."

3 Зеро хеле хурсанд шудам, вақте ки бародарон омада, дар бораи ростии ту шаҳодат доданд, чунон ки ту дар ростӣ рафтор мекунӣ."

4 Барои ман хурсандии бештаре нест аз шунидани он ки фарзандони ман дар ростӣ рафтор мекунанд.

Ғоюс, ,,,," Диютрифис ва Димитриюс"

5 Эй азиз! Дар ҳар коре ки барои бародарон, аз ҷумла барои бегонагон мекунӣ, рафтори ту вафодорона аст."

6 Онҳо пеши ҷамоат дар бораи муҳаббати ту шаҳодат додаанд; ва ту хуб мекунӣ, агар онҳоро чунон ки шоистаи Худост, гусел намоӣ,"

7 зеро онҳо ба хотири номи Ӯ сафар кардаанд, ва аз халқҳо чизе намегиранд."

8 Пас мо бояд чунин касонро қабул кунем, то дар кори ростӣ шарик шавем."

9 Ман ба ҷамоат навиштам, аммо Диютрифис, ки дар миёни онҳо якум буданро дӯст медорад, моро қабул намекунад."

10 Бинобар ин, агар биёям, корҳоеро, ки ӯ мекунад, ёдрас мекунам: ӯ дар ҳаққи мо бо суханони бад тӯҳмат мекунад, ва бо ин ҳам қонеъ нашуда, худ бародаронро қабул намекунад ва касонеро ки мехоҳанд, бозмедорад ва аз ҷамоат бадар меронад."

11 Эй азиз! Ба бадӣ тақлид накун, балки ба некӣ. Касе ки некӣ мекунад, аз Худост; касе ки бадӣ мекунад, Худоро надидааст."

12 Дар бораи Димитриюс ҳама ва худи ростӣ низ шаҳодати нек додаанд; мо ҳам шаҳодат медиҳем, ва шумо медонед, ки шаҳодати мо рост аст."

13 Чизи бисёре доштам, ки нависам, валекин намехоҳам ба ту бо сиёҳӣ ва қалам нависам,"

14 балки умедворам ба наздикӣ туро бинам, ва даҳон ба даҳон гуфтугузор кунем."

15 Осоиш бар ту бод. Дӯстон ба ту салом мерасонанд. Ба дӯстон ном ба ном салом расон. 

"