1 Павлус, ки бо хости Худо расули Исои Масеҳ аст, ба муқаддасоне ки дар Эфесус мебошанд ва дар Масеҳ Исо вафодоранд:"
2 файз ва осоиш аз ҷониби Худо, Падари мо, ва Худованд Исои Масеҳ бар шумо бод."
3 Муборак аст Худо ва Падари Худованди мо Исои Масеҳ, ки моро бо ҳар баракати рӯҳоние ки дар /ҷойҳои/ осмонӣ аст, дар Масеҳ баракат додааст,"
4 чунон ки моро пеш аз бунёдшавии ҷаҳон дар Ӯ интихоб кардааст, то пеши рӯи Ӯ дар муҳаббат муқаддас ва беайб бошем."
5 Моро пешакӣ муайян намудааст, ки ба воситаи Исои Масеҳ барои Худ, аз рӯи хушнудии хости Худ ба писарӣ қабул кунад,"
6 барои ситоиши ҷалоли файзи Худ, ки бо он моро дар Дӯстдошта бахшидааст."
7 Дар Ӯ мо бо хуни Ӯ раҳоӣ ва бахшоиши хатоҳоро мувофиқи сарвати файзи Ӯ пайдо кардаем,"
8 ки онро Ӯ ба мо ба фаровонӣ ато намуда, ҳамроҳи ҳар ҳикмату хирад"
9 сирри хости Худро, ки пештар аз рӯи хушнудии Худ дар Худ муқаррар намуд, ба мо маълум кардааст."
10 Ҳангоме ки идораи пуррагии замонҳо /муяссар гардад, Худо/ ҳама чизро, хоҳ дар осмон бошад, хоҳ дар замин, зери сардории Масеҳ, яъне дар Ӯ ҷамъ мекунад."
11 Мо низ дар Ӯ, ки ҳама чизро мувофиқи нақшаи хости Худ ба амал меоварад, аз рӯи таъйиноти Ӯ пешакӣ муайян шуда, меросро ба даст овардаем,"
12 то мо, ки пештар ба Масеҳ умед бастаем, барои ситоиши ҷалоли Ӯ бошем."
13 Шумо низ дар Ӯ ҳастед, чун каломи ростӣ, яъне башорати наҷоти худро шунидаед; дар Ӯ низ, чун имон овардаед, бо Рӯҳулқудси ваъдашуда мӯҳр зада шудаед,"
14 ки гарави мероси мост то замоне ки мулки /Худо/ бозхарида шавад, барои ситоиши ҷалоли Ӯ."
15 Бинобар ин ман низ, ҳангоме ки аз имони шумо ба Худованд Исо ва аз муҳаббати шумо ба ҳамаи муқаддасон хабардор шудам,"
16 шукргузориро барои шумо бас намекунам ва шуморо дар дуоҳои худ ёд мекунам,"
17 то Худои Худованди мо Исои Масеҳ, Падари ҷалол, рӯҳи ҳикмат ва ваҳйро дар шинохтани Худ ба шумо ато намояд,"
18 ва чашмони дили шуморо равшан созад, то шумо донед, ки умеди даъвати Ӯ аз чӣ иборат аст, ва сарвати ҷалоли мероси Ӯ дар муқаддасон чӣ гуна аст,"
19 ва бузургии қуввати Ӯ дар мо, ки имон дорем, чӣ гуна аз ҳад берун аст. /Он қувват/ аз рӯи амали тавоноии қудрати Ӯст,"
20 ки дар Масеҳ амал кардааст, ҳангоме ки Ӯро аз мурдагон бархезонд ва аз дасти рости Худ дар ҷойҳои осмонӣ шинонд,"
21 болотар аз ҳар сарварӣ ва ҳукуматдорӣ ва қудрат ва ҳукмронӣ ва ҳар номе ки на танҳо дар ин давра, балки дар давраи оянда низ хонда мешавад;"
22 ва ҳама чизро зери пойҳои Ӯ тобеъ намуд, ва Ӯро чун сари ҳама чиз ба ҷамоат дод,"
23 ки он бадани Ӯст, пуррагии Ӯст, ки ҳама чизро дар ҳама пур мекунад."
1 Шуморо низ, ки дар хатоҳо ва гуноҳҳо мурда будед, /зинда гардонд/."
2 Дар онҳо шумо як вақте мувофиқи давраи ин дунё рафтор мекардед, аз рӯи /хости/ мире ки дар ҳаво ҳукмрон аст, яъне он рӯҳе ки ҳоло дар писарони саркашӣ амал мекунад."
3 Дар миёни онҳо ҳамаи мо низ як вақте аз рӯи ҳавасҳои ҷисми худ зиндагӣ карда, хоҳишҳои ҷисм ва хаёлотро ба ҷо меовардем ва табиатан чун дигарон фарзандони ғазаб будем."
4 Аммо Худо, ки аз марҳамат давлатманд аст, ба хотири муҳаббати бузурги Худ, ки ба мо дошт,"
5 моро, агарчи дар хатоҳо мурда будем, бо Масеҳ зинда кард, — бо файз наҷот ёфтаед, —"
6 ва бо Ӯ моро бархезонд ва дар ҷойҳои осмонӣ дар Масеҳ Исо шинонд,"
7 то дар давраҳои оянда сарвати беҳадди файзи Худро дар некӯие ки ба мо дар Масеҳ Исо дорад, нишон диҳад."
8 Зеро шумо бо файз ба воситаи имон наҷот ёфтаед, ва ин на аз шумост, /балки/ атои Худост,"
9 /ва/ аз амалҳо нест, то ҳеҷ кас фахр накунад."
10 Зеро мо сохтаи дасти Ӯ ҳастем ва дар Масеҳ Исо барои корҳои нек офарида шудаем, — /корҳое/ ки Худо пешакӣ омода намудааст, то дар онҳо қадамгузор бошем."
11 Пас дар ёд дошта бошед, ки як вақте аз рӯи ҷисм шумо халқҳо будед, ва касоне ки аҳли хатна номида мешаванд, шуморо бехатна меномиданд, вале хатнаи онҳо бо дасти инсон дар ҷисм ба амал оварда мешавад;"
12 дар он замон шумо бе Масеҳ, аз шаҳрвандии Исроил ҷудо ва нисбат ба аҳдҳои ваъда бегона будед, дар ҷаҳон бе умед ва бе Худо будед."
13 Аммо акнун, дар Масеҳ Исо, шумо, ки як вақте дур будед, бо хуни Масеҳ наздик шудаед."
14 Зеро Ӯ осоиши мост, ки ҳар дуро як гардонд ва девори ҷудоиро, яъне душманиро дар ҷисми Худ хароб кард,"
15 ва шариати фармудаҳоро, /ки/ аз фаризаҳо /иборат буд/, бартараф намуд, то дар Худ аз ҳар ду як одами навро офарида, осоиш барпо кунад,"
16 ва ба воситаи салиб душманиро кушта, дар як бадан ҳар дуро бо Худо оштӣ диҳад."
17 Ӯ ба шумо, ки дур будед, ва ба онҳое ки наздик буданд, омад, ва осоишро башорат дод,"
18 зеро ба воситаи Ӯ ҳар дуи мо иҷозат дорем дар як Рӯҳ ба Падар наздик шавем."
19 Пас шумо акнун на ғайр ҳастед ва на бегона, балки ҳамватани муқаддасонед ва аҳли хонаи Худо,"
20 ва бар таҳкурсии расулон ва пайғамбарон бино шудаед, ки Худи Исои Масеҳ санги гӯша аст."
21 Дар Ӯ тамоми бино пайваст шуда, ба ибодатхонаи муқаддасе дар Худованд нашъунамо мекунад,"
22 ва дар Ӯ шумо низ бино мешавед, то дар Рӯҳ маскани Худо бошед."
1 Аз ин сабаб ман, Павлус, ба хотири шумо, халқҳо, бандии Исои Масеҳ ҳастам."
2 Албатта шумо дар бораи коргузории файзи Худо, ки ба ман барои шумо ато шудааст, шунидаед,"
3 ки ба воситаи ваҳй сирре ба ман маълум шудааст, чунон ки дар бораи он мухтасаран дар боло навиштаам,"
4 ва онро хонда, метавонед фаҳми маро дар сирри Масеҳ пай баред."
5 Он дар наслҳои пешина ба банӣ-одам маълум нашуда буд, чунон ки ҳоло ба расулони муқаддаси Ӯ ва ба пайғамбарон ба воситаи Рӯҳ ошкор шудааст,"
6 ки халқҳо дар Масеҳ ба воситаи Инҷил дар мерос ва дар бадан ва дар баҳрамандӣ аз ваъдаи Ӯ шариканд."
7 Ман мувофиқи атои файзи Худо, ки бо амали қуввати Ӯ ба ман дода шудааст, хизматгузори он гардидаам."
8 Ба ман, ки хурдтарини ҳамаи муқаддасонам, ин файз дода шудааст, ки сарвати таҳқиқнопазири Масеҳро дар миёни халқҳо башорат диҳам"
9 ва ба ҳама равшан намоям, ки чист коргузории сирре ки аз азал ниҳон буд дар Худое ки ҳама чизро ба воситаи Исои Масеҳ офарид,"
10 то ки акнун ба воситаи ҷамоат ба сарвариҳо ва қудратҳои ҷойҳои осмонӣ ҳикмати гуногуншакли Худо маълум гардад,"
11 мувофиқи нақшаи абадӣ, ки онро Ӯ дар Худованди мо Масеҳ Исо кашидааст,"
12 ки дар Ӯ ва ба воситаи имон ба Ӯ иҷозат дорем бо ҷасорату дилпурӣ наздик шавем."
13 Ба ин сабаб хоҳишмандам, ки аз боиси азобе ки ман ба хотири шумо дорам, ноумед нашавед, ки он фахри шумост."
14 Бинобар ин назди Падари Худованди мо Исои Масеҳ,"
15 ки аз Ӯ ҳар хонавода дар осмон ва бар замин ном мегирад,"
16 зону мезанам, ки Ӯ мувофиқи сарвати ҷалоли Худ ато фармояд, ки шумо бо Рӯҳи Ӯ дар одами ботин боқувват ва зӯрманд шавед,"
17 ва Масеҳ ба воситаи имон дар дилҳои шумо сокин гардад, то дар муҳаббат реша давонда ва пойдор шуда,"
18 бо ҳамаи муқаддасон дарёфта тавонед, ки чист фарохию дарозӣ ва пастию баландӣ,"
19 ва муҳаббати Масеҳро, ки аз дониш болотар аст, донед, то бо тамоми пуррагии Худо пур шавед."
20 Ӯро, ки метавонад бо қуввате ки дар мо фаъол аст, беандоза зиёдтар аз ҳар он чи мо мехоҳем ё фикр мекунем, амал кунад,"
21 Ӯро дар ҷамоат ва дар Масеҳ Исо аз насл ба насл то абад ҷалол бод, омин."
1 Пас ман, ки дар Худованд бандӣ ҳастам, аз шумо хоҳишмандам, ки шоистаи даъвате ки ба он хонда шудаед, рафтор кунед,"
2 бо тамоми фурӯтанӣ ва ҳалимӣ ва бо пурсабрӣ якдигарро дар муҳаббат бардошт намоед,"
3 ва саъю кӯшиш кунед, ки ягонагии Рӯҳро бо банди осоиш нигоҳ доред:"
4 Як бадан ҳаст ва як Рӯҳ, чунон ки низ ба як умеди даъвати худ хонда шудаед;"
5 як Худованд ҳаст, як имон, як таъмид,"
6 як Худо ва Падари ҳама, ки Ӯ бар болои ҳама ва ба воситаи ҳама ва дар ҳамаи мо мебошад."
7 Аммо ба ҳар яке аз мо файз ба андозаи атои Масеҳ бахшида шудааст."
8 Бинобар ин гуфта шудааст:
“Ба афроз боло рафта,
Асиронро ба асирӣ бурд
Ва ба одамон атоҳо дод”.
9 Ва “боло рафт” /гуфтан/ чист, ғайр аз ин ки Ӯ пештар ба ҷойҳои пасттари замин фуруд ҳам омада буд?"
10 Он ки фуруд омада буд, Ҳамон аст, ки болотар аз тамоми осмонҳо боло ҳам рафт, то ҳама чизро пур кунад."
11 Ӯ баъзеро чун расул, баъзеро чун пайғамбар, баъзеро чун башоратдиҳанда, баъзеро чун шубон ва муаллим дод,"
12 барои такмили муқаддасон, ба кори хизмат, барои обод намудани бадани Масеҳ,"
13 то даме ки ҳамаамон ба ягонагии имон ва шиносоии Писари Худо, ба /дараҷаи/ марди комил, ба андозаи бузургии пурраи Масеҳ расем,"
14 то мо дигар кӯдаконе набошем, ки бо боди ҳар таълим калавонда ва ронда мешаванд, аз найрангбозии одамоне ки бо фиреби ҳила гумроҳ мекунанд,"
15 балки дар муҳаббат ростиро баён намуда, мо дар ҳар чиз сӯи Он ки Сар аст, яъне сӯи Масеҳ нашъунамо кунем."
16 Аз Ӯ тамоми бадан ба воситаи ҳар гуна пайвандҳои нигоҳдоранда мустаҳкам ва пайваст шуда, ба андозаи амали ҳар як узв нашъунамо меёбад, то худро дар муҳаббат обод кунад."
17 Пас инро мегӯям ва дар Худованд гувоҳӣ медиҳам, ки шумо акнун он гуна рафтор накунед, ки халқҳои дигар аз рӯи хаёлоти ҳеҷу пучи худ рафтор мекунанд."
18 Ба сабаби нодонӣ ва дилсахтие ки ба онҳо хос аст, ақлашон тира гардида, онҳо аз ҳаёти Худо бегона шудаанд."
19 Онҳо беҳис шуда, ба бадахлоқӣ дода шудаанд, ба тавре ки ҳар кори нопокро ҳарисона ба ҷо меоваранд."
20 Вале шумо Масеҳро ин тавр ёд нагирифтаед,"
21 дар ҳоле ки Ӯро шунидаед ва дар Ӯ таълим гирифтаед, аз рӯи ростие ки дар Исо аст,"
22 пас, аз ҷиҳати рафтори пештара одами кӯҳнаро, ки дар майлҳои дилфиреб вайрон мешавад, аз худ бадар кунед,"
23 ва дар рӯҳи хиради худ нав шавед,"
24 ва одами навро, ки ба сурати Худо дар росткорӣ ва муқаддасии ҳақиқӣ офарида шудааст, дар бар кунед."
25 Бинобар ин, дурӯғро аз худ бадар карда, “ҳар яке ба ёри худ рост гӯед”, чунки мо узвҳои якдигарем."
26 Агар хашмгин шуда бошед, гуноҳ накунед ва нагузоред, ки хашми шумо то ғуруби офтоб боқӣ монад;"
27 ва ба иблис ҷой надиҳед."
28 Касе ки дуздӣ кардааст, дигар дуздӣ накунад, балки меҳнат карда, бо дастҳои худ кори фоиданоке ба ҷо оварад, то чизе дошта бошад, ки ба эҳтиёҷманде бахшад."
29 Ҳеҷ як сухани бад аз даҳонатон набарояд, балки танҳо сухани нек, ки дар вақти эҳтиёҷ барои обод кардан бошад, то ба шунавандагонаш файз бахшад."
30 Ва Рӯҳулқудси Худоро, ки бо Он ба /интизори/ рӯзи халосӣ мӯҳр зада шудаед, андӯҳгин накунед."
31 Ҳар гуна талхӣ ва хашм ва ғазаб ва фарёд ва бадгӯӣ бигзор аз шумо бо ҳар гуна бадӣ дур шавад;"
32 балки ба якдигар меҳрубон ва дилсӯз бошед ва якдигарро бахшед, чунон ки Худо низ шуморо дар Масеҳ бахшидааст."
1 Пас чун фарзандони дӯстдошта ба Худо тақлид намоед,"
2 ва дар муҳаббат рафтор кунед, чунон ки Масеҳ низ ба мо муҳаббат дошт ва Худро барои мо ҳамчун ҳадия ва қурбонӣ ба Худо, ҳамчун бӯи хуш дод."
3 Лекин фосиқӣ ва ҳар гуна нопокӣ ё тамаъкорӣ набояд дар байни шумо ҳатто зикр ёбад, чунон ки ба муқаддасон муносиб аст;"
4 ҳамчунин /гуфтори/ зишт ва беҳудагӯӣ ё шӯхии бемаънӣ, ки аз рӯи одоб нест, набояд бошад, балки шукргузорӣ бояд кард."
5 Зеро инро медонед, ки ҳеҷ як фосиқ, ё нопок, ё тамаъкор, ки вай бутпараст аст, дар Подшоҳии Масеҳ ва Худо мерос надорад."
6 Бигзор ҳеҷ кас шуморо бо гапҳои беҳуда фирефта накунад, зеро барои ин ғазаби Худо бар писарони саркашӣ меояд."
7 Пас, шарики онҳо нашавед."
8 Зеро замоне торикӣ будед, вале акнун нуре дар Худованд ҳастед: чун фарзандони нур рафтор кунед,"
9 чунки самари Рӯҳ аз ҳар некӯӣ, росткорӣ ва ҳақиқат иборат аст;"
10 ва таҳқиқ кунед, ки он чи Худованд меписандад, чист."
11 Ва дар амалҳои бесамари торикӣ иштирок накунед, балки онҳоро фош намоед."
12 Зеро дар бораи корҳое ки онҳо пинҳонӣ мекунанд, гап задан ҳам нанговар аст."
13 Аммо ҳамаи ин фош гардида, дар нур намоён мешавад, зеро ҳар он чи намоён мешавад, нур аст."
14 Бинобар ин гуфта шудааст:
“Эй ту, ки дар хобӣ, бедор шав
Ва аз мурдагон бархез,
То Масеҳ бар ту дурахшад”.
15 Пас, нигоҳ кунед, ки чӣ гуна бо диққат рафтор менамоед, на чун бехирадон, балки чун хирадмандон,"
16 ва фурсатро ғанимат донед, чунки ин рӯзҳо бад мебошанд."
17 Бинобар ин нодон набошед, балки фаҳмед, ки хости Худо чист."
18 Ва масти май нашавед, ки аз он бадахлоқӣ ба амал меояд; балки аз Рӯҳ пур шавед,"
19 ва ба якдигар бо таронаҳои Забур, мадҳияҳо ва сурудҳои рӯҳонӣ сухан гӯед ва дар дилҳои худ барои Худованд сароед ва тарона хонед,"
20 ҳамеша барои ҳама чиз Худои Падарро ба номи Худованди мо Исои Масеҳ шукр гӯед,"
21 дар тарси Худо фармонбардори якдигар шавед."
22 Эй занон, фармобардори шавҳарони худ шавед, монанди он ки ба Худованд бошад,"
23 чунки шавҳар сари зан аст, чунон ки Масеҳ сари ҷамоат аст; ва Ӯ Наҷотдиҳандаи бадан аст."
24 Аммо, чунон ки ҷамоат ба Масеҳ фармонбардор аст, занон низ бояд аз ҳар ҷиҳат ба шавҳарони худ фармонбардор бошанд."
25 Эй шавҳарон, занони худро дӯст доред, чунон ки Масеҳ низ ҷамоатро дӯст дошт ва Худро барои он дод,"
26 то онро бо шустушӯи об пок карда, ба воситаи калом муқаддас гардонад,"
27 ва назди Худ ҷамоатро дар шукӯҳе ҳозир созад, ки на доғе дошта бошад, на нуқсоне, на чизе монанди ин, балки муқаддас ва беайб бошад."
28 Ҳамин гуна бояд шавҳарон занони худро ҳамчун бадани худ дӯст доранд: он ки зани худро дӯст дорад, худро дӯст медорад."
29 Зеро ҳеҷ кас ҳаргиз ҷисми худро бад намебинад, балки онро ғизо медиҳад ва гарм мекунад, чунон ки Худованд низ ҷамоатро;"
30 чунки мо узвҳои бадани Ӯ ҳастем, аз ҷисми Ӯ ва аз устухонҳои Ӯ."
31 “Аз ин сабаб мард падару модари худро тарк карда, бо зани худ мепайвандад, ва ҳар ду як тан мешаванд”."
32 Ин сир бузург аст, вале ман нисбат ба Масеҳ ва ҷамоат сухан мегӯям."
33 Пас бигзор ҳар яке аз шумо зани худро монанди худ дӯст дорад, ва зан аз шавҳари худ тарсад."
1 Эй фарзандон, ба падару модари худ дар Худованд итоат намоед, зеро ин аз рӯи инсоф аст."
2 “Падару модари худро эҳтиром намо”, ин аст фармудаи аввалин бо ваъда:"
3 “то некӯаҳвол бошӣ ва бар замин умри дароз бинӣ”."
4 Ва шумо, эй падарон, фарзандони худро ба хашм наоваред, балки онҳоро бо таълимот ва тарбияти Худованд калон кунед.
Ғуломон ва хоҷагон"
5 Эй ғуломон, ба хоҷагони заминии худ бо тарсу ларз ва бо содадилӣ, монанди он ки ба Масеҳ бошад, итоат намоед,"
6 на бо хизмати зоҳирӣ, ҳамчун одампарастон, балки ҳамчун ғуломони Масеҳ, ки хости Худоро аз таҳти дил ба ҷо меоваранд."
7 Ғайратмандона бандагӣ намоед, монанди он ки ба Худованд бошад, на ба одамон,"
8 зеро медонед, ки ҳар кас, хоҳ ғулом бошад, хоҳ озод, ба андозаи кори неке ки кардааст, аз Худованд подош мегирад."
9 Ва шумо, эй хоҷагон, ба онҳо низ ҳамин гуна амал кунед, ва аз таҳдид даст кашед, ва донед, ки бар сари шумо ҳам дар осмон Хоҷае ҳаст, ва Ӯ рӯйбинӣ надорад."
10 Ниҳоят, эй бародаронам, дар Худованд ва дар тавоноии қудрати Ӯ устувор шавед."
11 Аслиҳаи томи Худоро дар бар кунед, то бар зидди ҳилаҳои иблис истодагарӣ намуда тавонед."
12 Чунки муборизаи мо на бар зидди хун ва ҷисм аст, балки бар зидди сарвариҳо, бар зидди қудратҳо, бар зидди ҷаҳондорони ин давраи торик аст, бар зидди қувваҳои рӯҳонии бадӣ дар ҷойҳои осмонӣ."
13 Бинобар ин, аслиҳаи томи Худоро гиред, то дар рӯзи бад муқобилат намуда ва ҳама корҳоро анҷом дода, истодагарӣ карда тавонед."
14 Пас, бо ҳақиқат камар баста ва ҷавшани росткориро дар бар карда, истед,"
15 ва пойафзоли омодагиро барои расондани Инҷили осоиш ба пои худ пӯшед,"
16 дар айни ҳол сипари имонро гиред, ки бо он ҳамаи тирҳои тафсони шарирро хомӯш карда метавонед;"
17 ва хӯди наҷотро гиред, ва шамшери Рӯҳро, ки каломи Худост;"
18 дар ҳар вақт дар Рӯҳ бо ҳар дуо ва илтимос дуо гӯед, ва барои ҳамин бедор бошед, бо ҳар пойдорӣ ва илтимос барои ҳамаи муқаддасон,"
19 барои ман низ /дуо гӯед/, то ба ман калом ато шавад, ки даҳон кушода, сирри Инҷилро бо ҷуръат баён намоям,"
20 ки барои он ман дар занҷирҳо вазифаи сафирро ба ҷо меоварам, то далерона ва ба таври даркорӣ сухан гӯям."
21 Ва барои он ки шумо низ аз вазъиятам ва корҳоям огоҳ шавед, Тихиқус, ки бародари азиз ва хизматгузори бовафо дар Худованд аст, шуморо аз ҳар хусус хабардор мекунад,"
22 ки ӯро барои ҳамин назди шумо фиристодам, то аз вазъияти мо огоҳ бошед, ва ӯ дилҳои шуморо тасаллӣ диҳад."
23 Бародаронро осоиш ва муҳаббат бо имон аз ҷониби Худои Падар ва Худованд Исои Масеҳ бод."
24 Бо ҳамаи онҳое ки ба Худованди мо Исои Масеҳ муҳаббати намиранда доранд, файз бод, омин.
"