1

1 Ja, Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, piszę ten list do tych, którzy od naszego sprawiedliwego Boga i Zbawcy, Jezusa Chrystusa, otrzymali dar wiary równie cennej jak nasza.

2 Łaska i pokój niech was napełnią obficie przez poznanie Boga i Jezusa, naszego Pana.

3 Bóg, pełen mocy, obdarzył nas wszystkim, czego nam potrzeba do pobożnego życia i dał nam poznać tego, który nas powołał do udziału w swojej chwale i cnocie.

4 W ten sposób otrzymaliśmy cenne i bardzo ważne obietnice, że staniecie się uczestnikami Boskiej natury i uchronicie się przed niszczącym pożądaniem, rozpowszechnionym na świecie.

5 Dlatego starajcie się usilnie, by waszej wierze towarzyszyła cnota, a cnocie poznanie,

6 poznaniu wstrzemięźliwość, wstrzemięźliwości cierpliwość, cierpliwości pobożność,

7 pobożności braterska życzliwość, życzliwości miłość.

8 Jeśli to będziecie pielęgnować i pomnażać, to wasze poznanie Jezusa Chrystusa, naszego Pana, przyniesie owoc w postaci czynów.

9 Komu zaś tego brak, jest tak krótkowzroczny, że nic nie widzi i zapomniał, że został oczyszczony ze swoich dawnych grzechów.

10 Dlatego, bracia, tym bardziej się starajcie o to, by umocnić się w swoim powołaniu i wybraniu, bo tak postępując, nigdy nie upadniecie.

11 Wtedy szeroko otworzy się przed wami wejście do wiecznego Królestwa Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Zbawcy.

12 Tak więc zawsze będę wam o tym przypominał, chociaż dobrze to wiecie i jesteście utwierdzeni w prawdzie, jaka została wam przekazana.

13 Uważam więc za rzecz słuszną wciąż wam o tym przypominać, dopóki pozostaję jeszcze w tej cielesnej powłoce.

14 Świadom jestem bowiem, że niedługo będę musiał porzucić tę powłokę, jak mi oznajmił nasz Pan, Jezus Chrystus.

15 Starać się będę usilnie, abyście nawet po moim odejściu zawsze o tym pamiętali.

16 Nie dając posłuchu mitycznym wymysłom, zapowiadaliśmy wam pełne potęgi przyjście Jezusa Chrystusa, naszego Pana; byliśmy bowiem naocznymi świadkami jego wielkości.

17 Otrzymał on od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy rozległ się pełen dostojeństwa głos Najwyższego: To jest mój ukochany Syn, którego wybrałem.

18 My też słyszeliśmy ten głos z nieba, gdy byliśmy z nim na tej świętej górze.

19 Mamy zatem potwierdzenie prorockiego słowa; wy zaś dobrze czynicie, chroniąc je jak świecę, palącą się w ciemnym miejscu, aż zaświta dzień i jutrzenka zajaśnieje w waszych sercach.

20 Przede wszystkim pamiętajcie, że nie można zapowiedzi prorockich tłumaczyć według własnych zapatrywań.

21 Nigdy bowiem proroctwo nie pochodziło z woli ludzkiej, ale głosili je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym.

2

1 Jak kiedyś wśród ludu występowali fałszywi prorocy, tak wśród was pojawią się fałszywi nauczyciele, którzy będą wprowadzać błędne i zgubne nauki; wyrzekną się oni swego Pana, który ich wykupił z niewoli i ściągną na siebie nieuchronną zagładę.

2 Wielu pójdzie ich śladem, nie przestrzegając karności, przez co droga prawdy będzie narażona na zniewagi.

3 Ci fałszywi nauczyciele w pogoni za zyskiem będą was wykorzystywać i opowiadać zmyślone historie; ale wyrok dawno już zapadł i czeka ich zguba.

4 Nawet upadłych aniołów Bóg nie oszczędził, ale ich strącił w mroczną otchłań podziemia, aby tam czekali na sąd;

5 nie oszczędził też prastarego świata i zesłał potop na bezbożnych mieszkańców, a tylko osiem osób zachował razem z Noem, który nawoływał do sprawiedliwości.

6 Tak samo miasta Sodomę i Gomorę skazał na zagładę i spalił doszczętnie, dając przestrogę tym, którzy by chcieli żyć bezbożnie.

7 Zachował natomiast sprawiedliwego Lota, udręczonego rozwiązłym życiem bezbożników.

8 Ten sprawiedliwy człowiek, mieszkając wśród nich był na co dzień świadkiem ich bezbożnego postępowania i ubolewał nad tym z całej duszy.

9 Pan wie, jak ocalić pobożnych w chwili próby, a bezbożnych zachować na dzień sądu i kary,

10 przede wszystkim tych, którzy ulegają nieczystym pożądaniom ciała, znieważają Pana, są zarozumiali, pewni siebie i nie wahają się obrażać istot niebiańskich.

11 A przecież aniołowie, którzy ich przewyższają potęgą i mocą, nie domagają się od Pana wyroku potępienia przeciwko nim.

12 Oni zaś jak nierozumne zwierzęta, z natury skazane na schwytanie i zabicie, znieważają to, czego w istocie nie znają, dlatego poginą jak te zwierzęta

13 i poniosą karę za nieprawość; rozpustę w biały dzień uważają za rozkosz, uczty z wami zamieniają w orgie, przez co okazują własną ohydę i podłość.

14 Wypatrują tylko rozwiązłych kobiet i nigdy im nie dość grzechu, wabią do siebie istoty słabe, doświadczeni w czerpaniu zysku, sami skazani na klątwę.

15 Zeszli oni z drogi prostej, zbłądzili i wstąpili na drogę Bileama, syna Peora, który pokochał pieniądze, jakie otrzymał za niesłuszną sprawę.

16 Został jednak przywołany do porządku, gdy nieme juczne zwierzę przemówiło ludzkim głosem i powstrzymało proroka od niedorzecznego zamiaru.

17 Ludzie ci są jak źródło bez wody, jak chmury pędzone wiatrem; Bóg przeznaczył dla nich wieczny mrok.

18 Używając napuszonych i pustych słów namawiają do rozpusty i korzystania z uciech cielesnych tych, którzy dopiero co wyzwolili się spod wpływu ludzi, żyjących w błędzie.

19 Obiecują im wolność, chociaż sami pozostają w niewoli zepsucia; każdy staje się niewolnikiem swoich namiętności.

20 Jeśli bowiem wyzwolili się od zgubnych wpływów tego świata dzięki temu, że poznali Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Zbawiciela, a potem znowu im ulegają, to ich położenie jest gorsze pod koniec, aniżeli było na początku.

21 Lepiej byłoby dla nich w ogóle nie znać zasad uczciwego życia, aniżeli najpierw poznać, a potem odrzucić te święte, dane im przykazania.

22 Odnoszą się do nich takie przysłowia: "Wraca pies do tego, co zwymiotował..." i "Świnia, choć umyta, znowu wytarza się w błocie..."

3

1 Kochani, jest to już drugi list, który do was piszę; pragnę w nim poprzez przypomnienie pobudzić do czujności wasze szczere umysły,

2 abyście zachowywali w pamięci słowa wypowiedziane niegdyś przez świętych proroków, a także przykazania naszego Pana i Zbawiciela, podane przez waszych apostołów.

3 Powinniście przede wszystkim wiedzieć, że w dniach ostatecznych pojawiają się szydercy, którzy będą drwić i powodowani namiętnością

4 będą pytali: co się stało z obietnicą przyjścia Pana? Ojcowie nasi poumierali, a tymczasem nic się nie zmieniło od początku świata.

5 Rozmyślnie nie biorą pod uwagę tego faktu, że od pradawnych czasów istniało niebo i ziemia, która wyłoniła się z wody mocą Bożego Słowa.

6 Ten prastary świat został zniszczony także przez wody potopu.

7 Natomiast obecne niebo i ziemia - mocą tego samego Słowa Bożego - będą pozostawione na pastwę ognia aż do dnia sądu i zagłady bezbożnych ludzi.

8 Kochani! Nigdy o tym nie zapominajcie, że dla Pana jeden dzień jest jak dla was tysiąc lat, a tysiąc lat - jak jeden dzień.

9 Pan wcale nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy, jak niektórzy sądzą; jest tylko wobec was cierpliwy i nie chce, by ktokolwiek zginął. Pragnie jednak, aby się wszyscy nawrócili.

10 Dzień Pana nadejdzie jak złodziej. W tym dniu niebiosa się rozpadną z wielkim hukiem, żywioły stopią się od żaru, a po ziemi i po wszystkim, co jest na niej nie pozostanie nawet śladu.

11 Skoro to wszystko ma ulec zagładzie, to wasze postępowanie powinno tym bardziej odznaczać się świętością i pobożnością,

12 bo przecież oczekujecie Dnia Bożego, a nawet pragniecie, by nadszedł jak najrychlej; w tym dniu niebiosa rozpadną się, a żywioły roztopią się od żaru.

13 Ale my oczekujemy, zgodnie z Bożą obietnicą, nowych niebios i nowej ziemi, gdzie panuje sprawiedliwość.

14 Dlatego też, kochani, czekając na to starajcie się, aby Pan znalazł was nienagannych i bez skazy, zachowujących pokój.

15 Pamiętajcie, że cierpliwość naszego Pana jest dla was ratunkiem, jak pisał do was obdarzony mądrością drogi brat nasz, Paweł.

16 Pisze on o tym we wszystkich swoich listach, ilekroć porusza tę sprawę; są tam jednak pewne rzeczy trudne do zrozumienia, które - podobnie jak inne pisma - ludzie niedouczeni i słabej wiary przekręcają na własną zgubę.

17 Wy zatem, kochani, wiedząc o tym wcześniej, miejcie się na baczności i nie dajcie się zwieść błędami ludzi bezbożnych, ale zachowajcie stanowczą postawę.

18 Wzrastajcie też w łasce i poznaniu naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Jemu niech będzie chwała teraz i na wieki. Amen.