1

1 Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa, do tych mieszkańców Efezu, którzy uwierzyli i poświęcili się Chrystusowi Jezusowi;

2 niech nasz Bóg Ojciec i Chrystus, nasz Pan, obdarzą was łaską i pokojem.

3 Dziękujemy Bogu, Ojcu naszego Pana, Jezusa Chrystusa, bo przez niego obdarzył nas pełnią duchowego błogosławieństwa z niebios.

4 Już przed stworzeniem świata Bóg, z miłości ku nam, wybrał nas w nim, abyśmy byli ludem Bożym, nienagannym w jego oczach.

5 Postanowił już wtedy uznać nas za swoje dzieci, dzięki Jezusowi Chrystusowi. Taka była niczym nieskrępowana jego wola.

6 Rozgłaszajmy więc wspaniałość jego łaski, którą nas obdarzył w umiłowanym Synu,

7 bo za cenę jego życia zostaliśmy uwolnieni od win. Bóg przebaczył je nam w niewyczerpanym bogactwie swojej łaski,

8 tak obficie nam udzielonej. Dzięki wielkiej mądrości i zgodnie ze swym zamiarem

9 dał on nam poznać swój plan, osłonięty tajemnicą, mianowicie to, czego postanowił dokonać przez Chrystusa.

10 Gdy dopełni się czas, połączy wszystko, co jest na niebie i ziemi w jedną całość w Chrystusie i pod jego panowaniem.

11 Zgodnie z zamiarami tego, który wszystko wykonuje tak, jak postanowił, otrzymaliśmy przez Chrystusa udział w zbawieniu

12 i zostaliśmy powołani do głoszenia jego chwały, bo od początku zaufaliśmy Chrystusowi.

13 Również wy, skoro usłyszeliście słowo prawdy, Dobrą Nowinę o zbawieniu i uwierzyliście w niego, zostaliście naznaczeni pieczęcią Ducha Świętego.

14 Jest to potwierdzenie naszego udziału w zbawieniu i wykupieniu nas z niewoli na własność Bożą. Głośmy więc jego wielkość!

15 Odkąd usłyszałem o waszej wierze w Pana, Jezusa, i o miłości do wszystkich jego wyznawców,

16 nieustannie dziękuję za was i nie zapominam o was w modlitwach:

17 niech Bóg naszego Pana, Jezusa Chrystusa, pełen chwały Ojciec, udzieli wam ducha mądrości i objawi sam siebie tak, że będziecie mogli go poznać.

18 Niech oświeci wasz umysł, abyście poznali, czego macie się spodziewać na drodze powołania, jak wspaniałe i bogate jest dziedzictwo tych, którzy mu się poświęcili

19 i jak niezwykłą moc okazuje on wobec nas, wierzących. Jest to ta sama czynna, potężna moc,

20 którą Bóg posłużył się, gdy obudził Chrystusa z martwych i posadził go przy sobie po prawicy w niebie,

21 ponad wszystkimi władzami, mocami, potęgami i państwami, i tytułem do władzy, i nad tymi, których imion nawet wymienić nie potrafimy w teraźniejszych i przyszłych czasach.

22 Bóg złożył mu wszystko do stóp, a jego samego ponad wszystko ustanowił Głową całego Kościoła,

23 który jest jego ciałem. A gdy ciało łączy się do Głowy, wtedy on, który wszystko wypełnia sam będzie całością.

2

1 W przeszłości, z powodu przestępstw i grzechów byliście duchowo martwi,

2 bo postępowaliście według zasad tego świata, byliście pod władzą demonicznych mocy, które panują nad ludźmi nieposłusznymi Bogu.

3 My wszyscy także żyliśmy kiedyś jak oni, ulegając niskim żądzom, robiąc to, do czego pociągały nas zmysły. Jest rzeczą zrozumiałą, że z tego powodu byliśmy jak inni ludzie, narażeni na gniew Boga.

4 Jednak dobroć Boga jest tak wielka, a miłość, którą nam okazał - tak niezmierzona,

5 że jeszcze wtedy, gdy byliśmy martwi z powodu przestępstw, przywrócił nam życie razem z Chrystusem. Ocaleni zostaliście dzięki łasce Boga.

6 Tak, jak Jezusa Chrystusa, obudził nas z martwych i wprowadził do Królestwa Niebios.

7 Uczynił to, aby po wszystkie czasy okazywać niewyczerpane bogactwo swej łaski w dobroci, jaką nam wyświadczył przez Chrystusa Jezusa.

8 Tak więc łaska Boża sprawiła, że zostaliście ocaleni, a zyskaliście to przez wiarę. Nie osiągnęliście tego własnymi siłami, lecz otrzymaliście w darze od Boga.

9 Dlatego nikt nie może się powoływać na swoje zasługi.

10 Jesteśmy bowiem dziełem Boga, który przez Chrystusa Jezusa dał nam możność spełniania dobrych uczynków. Taką właśnie drogę Bóg dla nas wyznaczył.

11 Pamiętajcie, że urodziliście się jako poganie, nazywani przez Żydów nieobrzezanymi. A samych siebie nazywają oni obrzezanymi, bo zostali poddani czynności rytualnej, wykonanej na ciele.

12 Pamiętajcie, że niegdyś nie mieliście pojęcia o Mesjaszu, odgraniczeni od narodu izraelskiego, nie znaliście obietnic zawartych w Przymierzu, żyliście na świecie bez nadziei i bez Boga.

13 Tak więc wy, kiedyś obcy, staliście się teraz bliscy dzięki Chrystusowi Jezusowi, który przelał swoją krew za was.

14 On przyniósł nam pokój, pojednał pogan i Żydów. Swoją śmiercią zburzył rozdzielający ich mur nienawiści.

15 Zniósł zakazy starego Prawa, aby z pogan i Żydów stworzyć jeden naród i w ten sposób zaprowadzić pokój.

16 Jednych i drugich, jak jeden naród, pojednał z Bogiem; przez swoją śmierć na krzyżu uśmiercił nienawiść.

17 Przyszedł i ogłosił pokój między wami, tymi, którzy byli i tymi, którzy są.

18 Dzięki niemu jedni i drudzy mamy w duchu jedności dostęp do Ojca.

19 Tak więc nie jesteście już obcymi ani wygnańcami, lecz należycie do ludu Bożego i do Bożej rodziny.

20 Wy również jesteście cząstką gmachu, wznoszącego się na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus.

21 Cały ten dom na nim się wspiera i rośnie jako świątynia, poświęcona Panu.

22 Wy także, wraz z innymi, jesteście częścią domu, w którym przebywa Bóg przez swego Ducha.

3

1 Dlatego właśnie ja, Paweł, więzień za sprawę Chrystusa Jezusa, modlę się o was, pogan.

2 Z pewnością słyszeliście o zadaniu wobec was, jakie Bóg mi powierzył w swej łasce.

3 Odsłonił przede mną i dał mi poznać swoje okryte tajemnicą plany, o czym przed chwilą krótko pisałem.

4 Gdy przeczytacie to, będziecie sami mogli się przekonać, jak dalece wniknąłem w tajemnicę Chrystusa.

5 W dawnych czasach nie była ona znana ludziom, ale teraz Bóg za pośrednictwem Ducha odsłonił ją swoim wybranym apostołom i prorokom.

6 Sens tej tajemnicy jest taki, że poganie są jak my, dopuszczeni do wspólnego dziedzictwa, są członkami tego samego ciała, a więc również ich dotyczy spełniona w Chrystusie Jezusie obietnica, o której mówi Ewangelia.

7 Zostałem sługą tej Ewangelii, ponieważ Bóg obdarzył mnie łaską i udzielił swojej mocy.

8 Właśnie mnie, najmniej godnego ze wszystkich wyznawców, spotkała ta łaska, że mam poganom głosić Dobrą Nowinę o niewyczerpanych bogactwach, którymi obdarza Chrystus

9 i objaśnić wszystkim, jaki jest sens ukrytego planu Bożego. On, Stwórca wszystkiego, zachowywał to przez wieki w tajemnicy,

10 aby nadziemskie władze i moce mogły teraz, dzięki Kościołowi, poznać jego mądrość w całej swej różnorodności.

11 Stało się to zgodnie z odwiecznymi zamiarami, wypełnionymi przez Boga w Chrystusie Jezusie, naszym Panu,

12 dzięki któremu, jeśli tylko wierzymy w niego, mamy śmiałość zbliżyć się z ufnością do Boga.

13 Proszę was więc, nie upadajcie na duchu dlatego, że za was cierpię. Bądźcie raczej z tego dumni.

14 Z tego powodu na kolanach modlę się do Ojca,

15 w którym jest wzór prawdziwego ojcostwa w niebie i na ziemi.

16 Proszę go, aby z bogactwa swej potęgi dał wam siłę i wzmocnił was wewnętrznie przez swego Ducha.

17 Proszę też, żeby Chrystus, w którego uwierzyliście, zamieszkał w sercach waszych, pełnych niezachwianej miłości.

18 Będziecie wtedy zdolni, tak jak inni jego wyznawcy, pojąć ogrom, bezmiar i głębię

19 miłości Chrystusa i stwierdzić, że przerasta ona możliwości naszego rozumu. Proszę Boga, aby was ubogacił pełnią swej doskonałości.

20 Bóg może uczynić o wiele więcej niż moglibyśmy prosić, czy nawet pomyśleć. Tak wielka jest jego moc, która w was działa.

21 Jemu niech będzie chwała w Kościele przez Chrystusa Jezusa, z pokolenia na pokolenie po wieczne czasy. Amen.

4

1 Wzywam was więc ja, więzień za sprawę naszego Pana, abyście swoim życiem wykazali, że jesteście godni powołania, jakie otrzymaliście.

2 Bądźcie zawsze skromni, łagodni i cierpliwi, odnoście się do siebie wzajemnie z miłością.

3 Starajcie się zachować jedność, która jest darem Ducha, żyjąc ze sobą w pokoju.

4 Jedno jest ciało, jeden Duch, jak jedna jest też nadzieja, którą czerpiecie ze swego powołania.

5 Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest,

6 jeden Bóg, Ojciec wszystkich ludzi, który jest ponad wszystkimi i działa przez wszystkich i we wszystkich.

7 Każdy z nas otrzymał łaskę w miarę tego, jak jej udzielił Chrystus.

8 Tak przecież mówi Pismo: Gdy wzniósł się na wyżyny niebios, niewolę pojmał w niewolę, ludzi obdzielił darami.

9 Cóż znaczy, że wzniósł się na wyżyny? Czyż nie to, że najpierw zszedł w głąb ziemi?

10 On sam najpierw zszedł, a potem wzniósł się wysoko ponad całe niebiosa, aby wszystko napełnić swoją obecnością.

11 On też udzielił jednym daru apostolstwa, innym daru prorokowania, jeszcze innym daru głoszenia Ewangelii, innym wreszcie daru przewodzenia i nauczania.

12 Ich zadanie polega na tym, aby przygotowali lud Boży do wypełniania służby i budowania ciała Chrystusowego,

13 dopóki nie dojdziemy do jedności w wierze i do poznania Syna Bożego; staniemy się wtedy ludźmi dojrzałymi i dorośniemy do tej pełni, jaka jest w Chrystusie.

14 Nie będziemy wtedy jak dzieci, rzucone w odmęt i miotane wiatrem fałszywej nauki, zdane na przewrotnych ludzi, którzy podstępnie sprowadzają na bezdroża.

15 Przeciwnie, kierując się prawdą i miłością, będziemy pod każdym względem dorastać do Chrystusa, który jest Głową.

16 Dzięki niemu zespolone jest całe ciało, którego wszystkie członki są wzajemnie powiązane ścięgnami. On sprawia, że każdy z członków działa zgodnie ze swoim przeznaczeniem, a całe ciało rośnie i rozwija się w miłości.

17 W imieniu Pana mówię do was i przestrzegam, abyście nie postępowali tak głupio, jak poganie

18 o ograniczonym umyśle. Obce jest im życie w społeczności z Bogiem z powodu niewiedzy i twardego serca.

19 Zatracili wszelkie poczucie wstydu, prowadzą rozwiązłe życie, z upodobaniem nurzają się w brudach.

20 Wy przecież nie po to staliście się uczniami Chrystusa.

21 Skoro słyszeliście o nim i nauczyliście się prawdy zgodnie z Ewangelią Jezusa,

22 zerwijcie ze swoim poprzednim życiem, ze swoim starym "ja", którego zdradliwe namiętności prowadzą was do zguby.

23 Trzeba wam duchowej odnowy,

24 nowego "ja", człowieczeństwa stworzonego na obraz Boży, pełnego świętości, prawości i prawdy.

25 Dlatego wystrzegajcie się kłamstwa i niech każdy mówi prawdę bliźniemu, ponieważ jesteśmy członkami jednego ciała.

26 Jeśli jesteście rozgniewani, strzeżcie się, aby w gniewie nie popełnić grzechu; pojednajcie się jeszcze przed zachodem słońca.

27 Nie poddawajcie się diabłu.

28 Kto kradnie, niech zaraz przestanie i zabierze się do uczciwej pracy, aby mógł udzielać pomocy ludziom, znajdującym się w potrzebie.

29 Niech na waszych wargach nie pojawia się żadne złe słowo, ale tylko słowo dobre, przynoszące pożytek i miłe dla tych, którzy słuchają.

30 Nie zasmucajcie Ducha Świętego, przez którego Bóg was upewnił, że nadejdzie dzień wyzwolenia.

31 Nie dopuszczajcie wśród siebie żadnej złości, obelżywych krzyków, słowem niczego, co pochodzi ze złych uczuć.

32 Bądźcie natomiast dla siebie serdeczni i życzliwi, przebaczajcie sobie wzajemnie, jak Bóg przebaczył wam w Chrystusie.

5

1 Wy, ukochane dzieci Boga, bierzcie go sobie za wzór.

2 Kierujcie się w życiu miłością, jak Chrystus, który nas umiłował i oddał za nas swoje życie, a Bóg przyjął jego ofiarę jako miły dar.

3 Skoro jesteście uświęceni przez Boga nie powinno być wśród was nawet śladu rozwiązłości, wszelkiej nieczystości ani chciwości.

4 To samo dotyczy nieprzyzwoitych i głupich rozmów oraz żartów. Używajcie raczej miłych słów, aby dziękować Bogu.

5 Bądźcie pewni, że kto jest rozwiązły, nieczysty i chciwy, to znaczy hołduje bałwochwalstwu, nie może mieć udziału w Królestwie Chrystusa i Boga.

6 Nie dajcie się zwodzić słowami bez sensu, bo ludzie nieposłuszni Bogu ściągają na siebie jego gniew.

7 A więc nie miejcie z nimi nic wspólnego.

8 Kiedyś żyliście w mrokach, a teraz dzięki Bogu żyjecie w blasku światła. Zachowujcie się więc jak ludzie, którzy znajdują się w blasku światła.

9 Z światłości rodzą się dobro, sprawiedliwość i prawda.

10 Starajcie się poznać, co jest miłe Panu.

11 Nie miejcie nic wspólnego z tym, co się lęgnie w mrokach, bo to do niczego nie prowadzi; raczej to potępiajcie.

12 Wstyd nawet mówić o rzeczach, które ludzie robią potajemnie.

13 Gdy dzięki światłu wychodzi to na jaw, okazuje się godne potępienia.

14 Rzeczy ujawnione stają w pełnym świetle. Dlatego mówimy: Ze snu się obudź i powstań z martwych, a Chrystus światłem twoim się stanie.

15 Tak więc zwracajcie baczną uwagę na to, jak żyjecie. Nie zachowujcie się jak głupcy, tylko jak ludzie mądrzy.

16 Wykorzystujcie każdą chwilę, bo czasy są złe.

17 Dlatego nie bądźcie głupi i starajcie się zrozumieć wolę Boga.

18 Nie upijajcie się winem, bo to prowadzi do rozwiązłości, ale niech napełnia was Duch Boży.

19 Gdy jesteście razem śpiewajcie psalmy, hymny i wzniosłe pieśni, z całego serca śpiewajcie i grajcie Panu.

20 Zawsze dziękujcie za wszystko Bogu Ojcu w imieniu Jezusa Chrystusa, naszego Pana.

21 Aby okazać cześć Chrystusowi, podporządkowujcie się sobie wzajemnie,

22 żony swoim mężom, tak jak samemu Panu.

23 Mąż kierować ma żoną, tak jak Kościołem kieruje Chrystus, który jest Zbawicielem ciała - Kościoła.

24 Jak Kościół jest podporządkowany Chrystusowi, tak samo żony niech będą we wszystkim podporządkowane mężom.

25 Mężowie kochajcie swoje żony tak, jak Chrystus kocha Kościół, za który oddał swoje życie.

26 Chciał w ten sposób uświęcić go, oczywiście przez Słowo i obmyć wodą,

27 aby zgromadzić przy sobie Kościół wspaniały, bez żadnej plamy, wady czy jakiejś skazy, święty i nienaganny.

28 Tak właśnie, jak swoje ciało, powinni mężowie kochać swoje żony. Kto kocha żonę, kocha siebie samego.

29 Przecież nikt nie odnosi się z nienawiścią do własnego ciała, ale jedząc i ubierając się, dba o nie tak, jak Chrystus dba o Kościół.

30 To my właśnie jesteśmy członkami jego Ciała.

31 Wiecie, że opuści mężczyzna ojca i matkę i połączy się ze swoją żoną. Oboje staną się wtedy jednym ciałem.

32 A w tym kryje się wielka tajemnica - mam na myśli związek Chrystusa z Kościołem.

33 Każdy z was jednak niech kocha swoją żonę jak samego siebie, a żona niech szanuje swego męża.

6

1 Dzieci, bądźcie posłuszne swoim rodzicom, bo to jest zgodne z wolą Pana.

2 Będziesz czcił ojca swego i matkę - to jest pierwsze przykazanie, z którym łączy się obietnica:

3 aby ci się dobrze powodziło i abyś długo żył na ziemi.

4 Wy zaś, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu swych dzieci, lecz pouczajcie i wychowujcie je w karności ze względu na wolę Pana.

5 Słudzy, bądźcie posłuszni swym ziemskim panom. Okazujcie im należny szacunek, a czyńcie to ze szczerego serca, jakbyście służyli Chrystusowi,

6 nie dla pozoru tylko, aby się ludziom przypodobać, lecz jako słudzy Chrystusa, którzy chętnie spełniają wolę Boga.

7 Wykonujcie swoje obowiązki, jakbyście służyli samemu Panu, a nie ludziom.

8 Wiecie przecież, że Pan wynagrodzi dobre czyny każdego człowieka, tak niewolnika, jak wolnego.

9 Wy zaś, panowie, tak samo odnoście się do niewolników. Niczego nie wymuszajcie groźbami, pamiętając, że wy macie, jak oni, swego Pana w niebie, a on nie ma względu na osoby.

10 Na koniec, bracia moi, niech waszą siłą będzie Pan, którego potęga jest ogromna.

11 Załóżcie całą zbroję, jaką daje Bóg, abyście mogli przeciwstawiać się diabelskim zakusom.

12 Nie toczymy przecież walki z ludźmi, lecz z mocami i potęgami, które panują nad światem mroków, z duchami zła między ziemią a niebem.

13 Dlatego weźcie całą zbroję, jaką daje Bóg, abyście mogli stawić czoła wrogowi w dniach złych i walcząc do końca nie poddać się.

14 Stójcie więc w gotowości. Prawdą się opaszcie, jak rycerskim pasem, uzbrójcie się w sprawiedliwość, jak w pancerz.

15 Nałóżcie buty i ruszajcie w drogę z Dobrą Nowiną o pokoju.

16 Przede wszystkim zaś osłońcie się wiarą, jak tarczą, która zniweczy wszystkie ogniste strzały złego.

17 Weźcie przyłbicę zbawienia i miecz Ducha - Słowo Boże.

18 W każdej chwili módlcie się do Boga i zanoście swoje prośby pod natchnieniem Ducha. Czuwajcie wytrwale i módlcie się za współwyznawców.

19 Módlcie się też za mnie, abym - gdy otworzę usta - znalazł właściwe słowa i odwagę głoszenia tajemnicy Ewangelii.

20 Jestem posłem tej Ewangelii, mimo że znajduję się w więzieniu. Módlcie się więc, abym mógł ją głosić z odwagą, tak jak powinienem.

21 Nasz drogi brat i wierny sługa sprawy Pańskiej, Tychikus, zawiadomi was o wszystkim, żebyście wiedzieli, co się ze mną dzieje i co robię.

22 Dlatego właśnie posłałem go do was, abyście wiedzieli, co się ze mną dzieje i aby dodał wam otuchy.

23 Niech Bóg Ojciec i nasz Pan, Jezus Chrystus, obdarzą braci pokojem, miłością i wiarą.

24 Niech łaska ogarnie wszystkich, którzy kochają naszego Pana, Jezusa Chrystusa, miłością niegasnącą. Amen.