1

1 Paweł, apostoł Chrystusa Jezusa z nakazu Boga, naszego Zbawcy i Chrystusa Jezusa, który jest naszą nadzieją,

2 do Tymoteusza: Mój drogi, stałeś się moim synem przez wiarę. Niech Bóg Ojciec i Chrystus Jezus, nasz Pan, obdarzą cię łaską, miłosierdziem i pokojem.

3 Przed moją podróżą do Macedonii nakłaniałem cię do pozostania w Efezie, żebyś pewnym ludziom zabronił rozpowszechniać błędne nauki.

4 Niech się nie zajmują mitologią, ani rodowodami bez końca, bo to przeważnie prowadzi do sporów, a nie służy sprawie Bożej, w którą wierzymy.

5 Ten nakaz prowadzi do miłości płynącej ze szczerego serca, czystego sumienia i niezakłamanej wiary.

6 Niektórzy zeszli z tej drogi i popadli w jałową gadaninę.

7 Chcą być nauczycielami Prawa, a nie rozumieją ani tego, co mówią, ani tego, co tak stanowczo twierdzą.

8 Wiemy, że Prawo jest dobre, jeśli się je właściwie stosuje.

9 Wiadomo, że Prawo nie zostało nadane ze względu na ludzi prawych, lecz ze względu na ludzi zdeprawowanych, bez zasad, bezbożnych grzeszników, nie uznających żadnej świętości, zabójców własnych rodziców, morderców,

10 rozpustników i zboczeńców, handlarzy ludźmi, kłamców, fałszerzy zeznań i wszystkich, którzy popełniają czyny sprzeczne z prawdziwą nauką.

11 zgodną z powierzoną mi ewangelią chwały błogosławionego Boga.

12 Dzięki Chrystusowi Jezusowi, naszemu Panu, za to, że dodaje mi sił w służbie, którą mi powierzył.

13 chociaż dawniej rzucałem na niego obelgi i oszczerstwa, a nawet go prześladowałem; mimo to Bóg zmiłował się nade mną, bo działałem w niewierze.

14 Nasz Pan, Chrystus Jezus okazał mi bezgraniczną dobroć, wierność i miłość.

15 Ta prawda jest godna zaufania i przyjęcia bez zastrzeżeń; Chrystus Jezus przyszedł na świat ocalić grzeszników - ja sam jestem największym grzesznikiem,

16 ale Bóg zmiłował się nade mną, aby najpierw na moim przykładzie Chrystus Jezus dal poznać swoją cierpliwość wobec tych, którzy w przyszłości uwierzą w niego i zyskają życie wieczne.

17 Tobie, Królu wieków, nieśmiertelny, niewidzialny, jedyny Boże, niech będzie cześć i chwała na wieki wieków. Amen

18 Kochany mój Tymoteuszu, daję ci polecenie, abyś - zgodnie z tym, co o tobie przepowiadano -

19 toczył szlachetną walkę, zachowując wiarę i czyste sumienie. Niektórzy ludzie stłumili głos swego sumienia, ich wiara uległa rozbiciu.

20 Tacy właśnie są Hymeneusz i Aleksander, których wydałem na pastwę szatana, aby się oduczyli lżyć Boga.

2

1 Przede wszystkim polecam we wspólnych modlitwach usilnie prosić i dziękować za wszystkich ludzi,

2 za rząd i wszystkie władze, żebyśmy mogli żyć spokojnie, uczciwie i zgodnie z wolą Boga.

3 Jest to postawa właściwa i miła Bogu, naszemu Zbawcy,

4 który chce ocalić wszystkich ludzi i doprowadzić ich do poznania prawdy.

5 Bóg jest jeden i jeden jest pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus,

6 który za cenę swego życia wyzwolił wszystkich ludzi. Potwierdził to Bóg we właściwym czasie.

7 W tym celu zostałem powołany jako rzecznik i apostoł - tak jest naprawdę, nie inaczej - jako wierny i rzetelny nauczyciel pogan.

8 Polecam mężczyznom, aby przystępowali do modlitwy z czystym sercem, bez gniewu i niezgody.

9 Także kobietom polecam, aby przychodziły na nabożeństwo ubrane i uczesane skromnie. Niech się zachowują taktownie i niewyzywająco, a nie stroją się w złoto, perły i drogie suknie.

10 Niech ich ozdobą będą dobre uczynki. To jest stosowne dla kobiet, które naprawdę chcą Bogu oddawać cześć.

11 Kobiety niech się uczą w spokoju i pełnej pokorze.

12 Nie zgadzam się, żeby uczyły i rządziły mężczyznami, ale niech się zachowują spokojnie.

13 Najpierw został ukształtowany Adam, a potem Ewa.

14 To nie Adam, ale kobieta uległa podstępowi i popełniła przestępstwo.

15 W macierzyństwie jest jednak dla niej ratunek, o ile wytrwa w wierze, miłości, poświęceniu i skromności.

3

1 To prawda oczywista: kto przyjmuje urząd biskupa, ten się decyduje na piękną pracę.

2 Tak więc biskup ma być człowiekiem bez zarzutu, mieć jedną żonę, odznaczać się trzeźwością umysłu, statecznością, gościnnością i zdolnościami do nauczania.

3 Nie może nadużywać wina ani wdawać się w kłótnie, lecz być człowiekiem wyrozumiałym, pokojowo usposobionym i nie chciwym na grosz.

4 Ma być wzorowym ojcem rodziny, który się cieszy posłuchem i szacunkiem u własnych dzieci,

5 bo jeśli ktoś nie potrafi kierować własną rodziną, to jakże będzie dbał o Kościół Boży?

6 Nie powinien to być człowiek, który od niedawna jest chrześcijaninem, aby go nie zaślepiła pycha i nie został potępiony jak diabeł.

7 Powinien cieszyć się dobrą opinią także poza Kościołem, aby nie był narażony na zarzuty i diabelskie podstępy.

8 To samo dotyczy diakonów. Niech to będą ludzie, którzy zasługują na szacunek, prawdomówni, nie nadużywający wina, nie chciwi brudnego zysku.

9 Niech z czystym sumieniem strzegą objawionej prawdy wiary.

10 Należy ich najpierw poddać próbie, a gdy się okaże, że są nienaganni, niech wtedy rozpoczną pełnić służbę.

11 Także ich żony powinny zasługiwać na szacunek, nie obmawiać nikogo, odznaczać się trzeźwością i wiernością.

12 Niech diakon ma jedną żonę, niech będzie wzorowym mężem i ojcem,

13 bo ci, którzy dobrze pełnią służbę, zyskują sobie uznanie i odwagę głoszenia wiary w Chrystusa Jezusa.

14 Piszę o tym do ciebie, spodziewając się, że się wkrótce zobaczymy.

15 A choćby nasze spotkanie się opóźniło, będziesz wiedział z tego listu, jak należy postępować w kręgu rodziny Bożej, bo to przecież Kościół żywego Boga, filar i podpora prawdy.

16 Wszyscy zgodnie wyznajemy najgłębszą treść naszej wiary: Dał się poznać w ludzkim ciele, odniósł tryumf w sferze Ducha, aniołowie go ujrzeli i narodom był głoszony. Uwierzono mu na świecie, w niebo wstąpił w blasku chwały.

4

1 Duch mówi wyraźnie, że nastaną takie czasy, kiedy pewni ludzie odwrócą się od wiary i ulegną siłom zwodniczym, i będą słuchać przewrotnych nauk

2 obłudnych kłamców, których sumienie jest napiętnowane.

3 Oni to nie pozwalają na małżeństwa, nakazują wstrzymywać się od pokarmów. A przecież stworzył je Bóg, aby ci, którzy wierzą i znają prawdę z wdzięcznością je przyjmowali,

4 bo wszystko, co Bóg stworzył, jest dobre, nie należy więc gardzić tym, co zasługuje na przyjęcie z wdzięcznością,

5 jako uświęcone Słowem Bożym i modlitwą.

6 To właśnie staraj się wpoić braciom, a wtedy okażesz się dobrym sługą Chrystusa Jezusa, wychowanym na zasadach wiary i czystej nauki, których się trzymasz.

7 Wystrzegaj się przesądów i mitów, które uwłaczają czci Boga, ale dbaj o rozwój duchowy.

8 Troska o rozwój fizyczny daje niewielką korzyść, rozwój duchowy natomiast daje korzyść wszechstronną, bo wiąże się z nim obietnica życia teraz i w przyszłości.

9 Ta prawda jest godna zaufania i przyjęcia bez zastrzeżeń.

10 Pracujemy i walczymy dlatego, że mamy nadzieję w żywym Bogu, Zbawcy wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących.

11 Takie niech będą twoje nakazy i pouczenia.

12 Nikt nie powinien cię lekceważyć z powodu młodego wieku; staraj się jednak być dla wierzących wzorem, jak mówić, postępować, kochać i zachować czystość.

13 Dbaj o czytanie, rozważanie i nauczanie Pism, dopóki nie przyjdę.

14 Nie zaniedbuj daru Ducha, jaki - zgodnie z zapowiedzią - otrzymałeś w chwili nałożenia rąk przez prezbiterów.

15 Powinieneś w tym doskonalić się nieustannie, aby wszyscy widzieli twoje postępy.

16 Zważaj na siebie i na to, czego nauczasz, bądź w tym wytrwały, bo w ten sposób ocalisz siebie i tych, którzy cię słuchają.

5

1 Jeśli masz udzielić napomnienia, bądź oględny; do starszych odnoś się jak syn do ojca, a do młodszych jak do braci.

2 Starsze kobiety traktuj jak syn matkę, młodsze jak siostry, bez nieczystych myśli.

3 Miej szacunek dla tych wdów, które z godnością noszą swoje wdowieństwo.

4 Dzieci i wnuki wdów niech przede wszystkim uczą się wypełniać swoje obowiązki wobec rodziny i tak odwdzięczać się rodzicom i dziadkom, zgodnie z wolą Boga.

5 Wdowy, które z godnością noszą swoje wdowieństwo i są zupełnie samotne, ufają tylko Bogu, w dzień i w nocy zwracają się do niego z prośbami i modlitwą.

6 Jeśli któraś na wszystko sobie pozwala, jest martwa za życia.

7 Powinieneś wymagać od nich, by żyły nienagannie.

8 Kto nie dba o swoich, zwłaszcza o rodzinę, sam zaprzecza temu, w co wierzy i gorszy jest od niewierzącego.

9 Do wdów pełniących służbę może być zaliczona kobieta co najmniej sześćdziesięcioletnia, która była tylko raz zamężna,

10 wykazała się dobrymi uczynkami, wychowała dzieci, jest gościnna, pokorna i usłużna wobec współwyznawców, pomaga nieszczęśliwym i nieustannie czyni dobro.

11 Młodszych wdów do służby nie przyjmuj, bo pod wpływem namiętności mogą się oddalić od Chrystusa i wyjść za mąż,

12 czym narażą się na zarzut, że nie dochowały wierności poprzednim ślubom.

13 Co więcej, przyzwyczajają się do próżnowania, chodzą po domach, nie tylko próżnują, ale stają się gadatliwe i wścibskie, mówiąc, czego nie trzeba.

14 Wolę więc, żeby młode wdowy wychodziły za mąż, miały dzieci, zajmowały się domem i nie dawały przeciwnikowi podstaw do zarzutów.

15 Tym bardziej, że niektóre już poszły za szatanem.

16 Kto z chrześcijan ma wdowy w rodzinie, niech im pomaga, aby nie były ciężarem dla zboru, który powinien otoczyć opieką wdowy całkiem samotne.

17 Prezbiterom, którzy sumiennie wypełniają swoje obowiązki należy się szczególny szacunek, zwłaszcza jeśli zajmują się głoszeniem Słowa i nauczaniem.

18 Pismo Święte tak mówi: Gdy wół młóci zboże, nie zawiązuj mu pyska!, i: Kto pracuje, wart jest swego wynagrodzenia!

19 Nie przyjmuj oskarżeń przeciwko prezbiterom, chyba, że potwierdzą je dwaj lub trzej świadkowie.

20 Niepoprawnych grzeszników przywołuj do porządku publicznie, aby i inni mieli się na baczności.

21 Zobowiązuję cię wobec Boga, Chrystusa Jezusa i wybranych aniołów, żebyś tego wszystkiego przestrzegał bez zastrzeżeń i zawsze był bezstronny.

22 Nikogo zbyt pośpiesznie nie wprowadzaj do służby przez nałożenie rąk, by nie uwikłać się w cudze grzechy. Dbaj o swoją nieskazitelność.

23 Gdy pijesz wodę, mieszaj ją z winem ze względu na swoje częste dolegliwości żołądkowe.

24 Grzechy niektórych ludzi są tak widoczne, że natychmiast wywołują potępienie, u innych zaś wychodzą na jaw o wiele później.

25 Podobnie jest z dobrymi uczynkami: łatwo je dostrzec, a jeśli nawet są ukryte, wyjdą kiedyś na jaw.

6

1 Niewolnicy niech uważają swoich panów za godnych szacunku, aby nie dawać powodu do znieważania Boga i naszej nauki.

2 Ci niewolnicy zaś, którzy służą u chrześcijan, niech nie nadużywają tego, że są ich braćmi; niech raczej jeszcze lepiej wykonują swoje obowiązki, bo ci, którzy korzystają z ich pracy, wierzą w Boga i są przez niego kochani. Tak właśnie powinieneś nauczać i do tego zachęcać.

3 Jeżeli ktoś uczy innych zasad i nie przestrzega zbawiennych słów naszego Pana, Jezusa Chrystusa, ani wskazań wiary,

4 ten jest zarozumiały, a niczego nie rozumie. Taki człowiek ulega chorobliwej skłonności do sporów i kłótni o każde słowo, co prowadzi do zawiści, gniewu, obrazy, złośliwych podejrzeń,

5 do sporów bez końca między ludźmi pozbawionymi zdrowego rozsądku i poczucia prawdy. Dla takich religia jest okazją do wzbogacenia się.

6 Istotnie, religia wzbogaca człowieka, jeżeli umie on zadowalać się tym, co ma.

7 Niczego przecież na ten świat nie przynieśliśmy i niczego stąd nie możemy zabrać.

8 Jeżeli mamy co jeść i w co się ubrać, bądźmy zadowoleni.

9 Kto chce być bogaty, naraża się na pokusy i wpada w sidła wielu bezsensownych i szkodliwych pożądań, które strącają ludzi w otchłań zguby.

10 Źródłem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy. Niektórzy tak się za pieniądzem uganiają, że odchodzą od wiary w Boga i ściągają na siebie wiele nieszczęść.

11 Ty jednak jesteś człowiekiem, który należy do Boga, więc wystrzegaj się tego wszystkiego. Idź drogą sprawiedliwości, bojaźni Bożej, wiary, miłości, cierpliwości i życzliwości.

12 Stawaj do słusznej walki pod znakiem wiary, sięgaj po nagrodę wiecznego życia; jesteś przecież do tego powołany, co słusznie potwierdziłeś przy wielu świadkach.

13 Zobowiązuję cię wobec Boga, który jest źródłem wszelkiego życia i wobec Chrystusa Jezusa, który przed Poncjuszem Piłatem potwierdził prawdziwe świadectwo o sobie,

14 abyś niezachwianie i nienagannie wykonywał dane ci pełnomocnictwo aż do chwili przyjścia naszego Pana, Jezusa Chrystusa.

15 Ta chwila nastąpi w czasie, który wyznaczył święty, jedyny władca, Król królów, Pan panujących.

16 Jedynie on jest nieśmiertelny i przebywa w świetle niedostępnym. Nie widział go żaden człowiek i nikt zobaczyć nie może. Jemu niech będzie chwała, bo władza jego trwa na wieki. Amen.

17 Ludziom bogatym w dobra tego świata nakazuj skromność; niech nie liczą na niepewne bogactwa, lecz na Boga, który obficie obdarza nas wszystkim, co niezbędne do życia.

18 Ich bogactwem niech będą dobre uczynki i niech tym, co posiadają chętnie dzielą się z innymi.

19 W ten sposób zgromadzą sobie skarby jako pewną podstawę przyszłości i dzięki temu zdobędą prawdziwe życie.

20 Tymoteuszu! Pilnuj tego, co ci powierzono. Unikaj jałowych sporów i sprzecznych twierdzeń, i rzekomej uczciwości.

21 Niektórzy chełpili się nią i utracili wiarę. Dobroć Boża niech wam zawsze towarzyszy.