1

1 Starszy* (do) wybranej Pani i dzieci jej, które ja miłuję w prawdzie, i nie ja jedyny, ale i wszyscy znający** prawdę; [* Prezbiter.] [** Którzy poznali.]

2 ze względu na prawdę pozostającą w nas, i z nami będzie na wiek.

3 (Niech) będzie z nami łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i od Jezusa Pomazańca, Syna Ojca, w prawdzie i miłości.

4 Uradowałem się bardzo, że znalazłem z dzieci twych chodzące w prawdzie, jako przykazanie wzięliśmy od Ojca.

5 I teraz proszę cię, Pani, nie jak przykazanie nowe pisząc ci, ale które mamy od początku, aby miłowaliśmy jedni drugich.

6 I ta jest miłość, aby chodziliśmy według przykazań jego. To przykazanie jest, jako usłyszeliście od początku, aby w nim chodziliście.

7 Bo liczni zwodziciele wyszli na świat, nie wyznający Jezusa Pomazańca przybyłego w ciele. To jest zwodziciel i przeciwnik Pomazańca.

8 Patrzcie na siebie, aby nie zatraciliście, co wypracowaliśmy, ale zapłatę pełną odebraliście.

9 Każdy wyprzedzający i nie pozostający w nauce Pomazańca, Boga nie ma. Pozostający w nauce, ten i Ojca i Syna ma.

10 Jeśli ktoś przychodzi do was i tej nauki nie przynosi, nie przyjmujcie go do domu i ( ,,raduj się")* mu nie mówcie. [* Słowo "raduj się" używane było przy przywitaniu. Tu w bezokoliczniku.]

11 Mówiący bowiem mu ("raduj się")* jest wspólnikiem dzieł jego złych. [* Słowo "raduj się" używane było przy przywitaniu. Tu w bezokoliczniku.]

12 Wiele mając wam pisać, nie chciałem przez kartę i atrament*, ale nadzieję mam (być) u was i ustami do ust powiedzieć, aby radość nasza wypełniona była. [* Jakby "czarność".]

13 Pozdrawiają cię dzieci siostry twej wybranej.