1

1 Starszy* Gajuszowi umiłowanemu, którego ja miłuję w prawdzie. [* Prezbiter.]

2 Umiłowany, co do wszystkich życzę, (by) ci (dobrze się wiodło) i (byś był zdrowym), jako dobrze się wiedzie twej duszy.

3 Uradowałem się bowiem bardzo, (gdy przychodzili) bracia i (gdy świadczyli) twej prawdzie, jako ty w prawdzie chodzisz.

4 Większej (od) tych nie mam radości, (że) słyszę (że) moje dzieci w prawdzie chodzące.

5 Umiłowany. godnie wiary czynisz, co jeśli pracujesz dla braci i to obcych*, [* Cudzoziemców.]

6 którzy poświadczyli twą miłość wobec (społeczności) zwołanych*; tych dobrze uczynisz wyprawiając** godnie Boga. [* O gminie, Kościele lokalnym.] [** Zaopatrzonych na drogę.]

7 Dla bowiem imienia wyszli, nic (nie) biorąc od pogan.

8 My więc winniśmy podejmować takich, aby współpracownikami staliśmy się prawdy.

9 Napisałem coś (do) (społeczności) zwołanych*, ale kochający pierwszeństwo (wśród) nich Diotrefes nie przyjmuje nas. [* Gmina, Kościół lokalny.]

10 Dla tego, jeśli przyjdę, przypomnę jego dzieła, które czyni, słowami złymi wygadując (na) nas. I nie zadowalając się tymi, ani on przyjmuje (tych) braci, i chcącym zabrania, i ze (społeczności) zwołanych* wyrzuca. [* Gmina, Kościół lokalny.]

11 Umiłowany, nie naśladuj zła, ale dobro. Dobro czyniący z Boga jest; zło czyniący nie ujrzał Boga.

12 Demetriuszowi zaświadczone jest przez wszystkich i przez samą prawdę. I my zaś świadczymy i wiesz, że świadectwo nasze prawdziwe jest.

13 Wiele miałem napisać ci, ale nie chcę przez atrament i trzcinę ci pisać.

14 Mam nadzieję zaś zaraz cię zobaczyć, i ustami do ust pomówimy. [15] Pokój ci. Pozdrawiają cię przyjaciele. Pozdrów przyjaciół imiennie.