1 Paweł, i Sylwan, i Tymoteusz (społeczności) wywołanych* Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu, Jezusie Pomazańcu**; łaska wam i pokój***. [* Tu podaje się znaczenie etymologiczne. W N.T. oznacza Kościół Powszechny bądź jego lokalną gminę. Bliżej o semantyce zob. przypis do Dz 5.11*. Przypis ten dotyczy także pozostałych miejsc tej księgi, w których powyższe słowo występuje.] [** Tu znaczenie etymologiczne, normalnie już jak imię własne: "Chrystus". Przypis ten dotyczy także pozostałych miejsc tej księgi, w których powyższe słowo występuje.] [*** Inne lekcje: "pokój od Boga i Pana, Jezusa Pomazańca"; "pokój od Boga Ojca i Pana, Jezusa Pomazańca": "pokój od Boga, Ojca naszego i Pana, Jezusa Pomazańca"; "pokój od Boga Ojca i Pana naszego. Jezusa Pomazańca"; "pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana naszego, Jezusa Pomazańca".]
2 Dziękujemy Bogu każdej chwili za wszystkich was, wspomnienie czyniąc sobie w modlitwach naszych, nieustannie
3 przypominając sobie (o) waszym dziele wiary, i (o) trudzie miłości, i (o) wytrwałości nadziei (co do) Pana naszego, Jezusa Pomazańca przed Bogiem i Ojcem naszym,
4 wiedząc, bracia umiłowani przez Boga, (o) wybraniu waszym,
5 bo dobra nowina nasza nie stała się w was w słowie jedynie, ale i w mocy, i w Duchu Świętym, i [w] pełni wielkiej, tak jak wiecie, jakimi staliśmy się [w] was dla was.
6 I wy naśladowcami naszymi staliście się i Pana, przyjąwszy słowo w utrapieniu wielkim z radością Ducha Świętego,
7 tak że stać się wy wzorem* (dla) wszystkich wierzących w Macedonii i w Achai. [* Składniej: "staliście się wzorem".]
8 Od was bowiem rozbrzmiało słowo Pana nie jedynie w Macedonii i [w ] Achai, ale w każdym miejscu wiara wasza, (ta) względem Boga, wyszła, tak że nie potrzebę mieć my* mówić coś: [* Składniej: "my mamy". Całe zdanie skutkowe: "tak że nie mamy potrzeby mówić czegoś".]
9 sami bowiem o nas oznajmiają, jakie wejście mieliśmy do was i jak zawróciliście do Boga od wizerunków*, (by) służyć Bogu żyjącemu i prawdziwemu [* O posągach bóstw.]
10 i oczekiwać Syna Jego z niebiosów, którego wskrzesił z martwych, Jezusa, wyciągającego nas z gniewu przychodzącego.
1 Sami bowiem wiecie, bracia, (o) wejściu naszym do was, że nie puste stało się,
2 ale wcześniej doznawszy cierpienia i doznawszy obrazy, jak wiecie, w Filippach, okazaliśmy otwartość w Bogu naszym, (tak że) powiedzieć do was dobrą nowinę Boga w wielkiej walce.
3 Bo zachęta nasza nie z łudzenia, ani z nieczystości, ani w podstępie,
4 ale jak jesteśmy wypróbowani przez Boga (by) mieć powierzoną dobrą nowinę, tak mówimy, nie jak ludziom (starający się przypodobać)*, ale Bogu, próbującemu serca nasze. [* Według oryginału chodzi o czynność teraźniejszą niedokonaną od "przypodobać się".]
5 Ani bowiem kiedykolwiek w słowie schlebiania staliśmy się, jak wiecie, ani w pozorze zachłanności, Bóg świadkiem.
6 ani szukającymi od ludzi chwały, ani od was. ani od innych,
7 mogąc w ciężarze być jako Pomazańca wysłannicy*, ale staliśmy się niemowlętami** w środku was. Jak (by) karmicielka pielęgnowała swoje dzieci, [* W formie spolszczonej: "apostołowie".] [** Inna lekcja: "mili".]
8 tak będąc tkliwymi (dla) was mamy upodobanie, (by) przekazać wam nie jedynie dobrą nowinę Boga, ale i swoje dusze, dlatego że umiłowanymi nam staliście się.
9 Przypominacie sobie bowiem, bracia, (o) trudzie naszym i (o) mozole: nocą i dniem pracując ku nie obciążyć kogoś (z) was, ogłosiliśmy przed wami dobrą nowinę Boga.
10 Wy świadkami i Bóg, jak świątobliwie, i sprawiedliwie, i nienagannie (dla) was wierzących staliśmy się,
11 tak jak wiecie, że jednego każdego (z) was jak ojciec dzieci swoje,
12 zachęcając was, i pocieszając, i świadcząc ku postępować wy* w sposób godny Boga, powołującego** was do swojego królestwa i chwały. [* Składniej: "abyście postępowali".] [** Inna lekcja: "który powołał".]
13 I przez to i my dziękujemy Bogu nieustannie, albowiem przyjąwszy słowo wiadomości od nas (o) Bogu, otrzymaliście nie słowo ludzi, ale, jak jest prawdziwie, słowo Boga, który i działa w was wierzących.
14 Wy bowiem naśladowcami staliście się, bracia, (społeczności) wywołanych Boga, będących w Judei w Pomazańcu Jezusie, bo te same* wycierpieliście i wy od własnych współziomków jak i oni od Judejczyków, [* Domyślnie: prześladowania.]
15 (tych) i Pana (którzy zabili), Jezusa, i proroków*, i nas (którzy zaczęli srogo ścigać), i Bogu nie (którzy starają się przypodobać)**, i wszystkim ludziom przeciwni, [* Inna lekcja: "swoich proroków".] [** W oryginale imiesłów oznaczający czynność trwałą niedokonaną od słowa "przypodobać się".]
16 którzy powstrzymują nas poganom powiedzieć*, aby dali się zbawić, ku wypełnić się ich grzechy każdej chwili**. Pospieszył się zaś przeciwko nim gniew ku końcowi. [* "poganom powiedzieć" - sens: byśmy nie powiedzieli poganom.] [** "ku wypełnić się ich grzechy każdej chwili" - należy odnieść do "Judejczyków". Zwrot ten oznacza skutek wszystkich czynności określonych imiesłowami w wierszach 15 i 16.]
17 My zaś, bracia, osieroceni z was na stosowną porę czasu, obliczem, nie sercem, obficiej wykazaliśmy gorliwość, (by) oblicze wasze zobaczyć, w wielkim pragnieniu*. [* W innych miejscach miewa sens negatywny: pożądanie.]
18 Dlatego zechcieliśmy przyjść do was: ja Paweł, i raz i dwakroć, i przeszkodził nam szatan.
19 Kto bowiem naszą nadzieją, czy radością, czy wieńcem dumy - czy nie i wy przed Panem naszym, Jezusem, podczas Jego przybycia?
20 Wy bowiem jesteście chwałą naszą i radością.
1 Dlatego już nie wytrzymując, znaleźliśmy upodobanie, (by) zostać pozostawionymi w Atenach sami
2 i posłaliśmy Tymoteusza, brata naszego i współpracownika Boga w dobrej nowinie Pomazańca* ku utwierdzić was i zachęcić** co do wiary waszej, [* Zob. 1.1**. Inne lekcje zamiast "i współpracownika Boga w dobrej nowinie Pomazańca": "i współpracownika w dobrej nowinie Pomazańca"; "i sługę w dobrej nowinie Pomazańca"; "i sługę Boga w dobrej nowinie Pomazańca"; "sługę i współpracownika Boga w dobrej nowinie Pomazańca"; "i sługę Boga i współpracownika naszego w dobrej nowinie Pomazańca"; "i współpracownika naszego i Sługę Jego w dobrej nowinie Boga i współpracownika Pomazańca"; "i współpracownika dobrej nowiny Boga i Ojca Pomazańca".] [** "ku utwierdzić was i zachęcić" - wyrażenie oznaczające zamierzony skutek po "posłaliśmy".]
3 (by) nikt (nie) chwiać się* wśród utrapień tych. Sami bowiem wiecie, że do tego jesteśmy położeni. [* Składniej: "by nikt nie chwiał się".]
4 I bowiem gdy przy was byliśmy, wcześniej mówiliśmy wam, że mamy być trapieni*, tak jak i stało się i wiecie. [* "mamy być trapieni" - w oryginale opisowe futurum zamiast: "będziemy trapieni".]
5 Przez to i ja już nie wytrzymując, posłałem ku poznać wiarę waszą, czy nie jakoś doświadczył was doświadczający i na puste stał się* trud nasz. [* Składniej: "by nie na puste stał się".]
6 Właśnie zaś (gdy przyszedł) Tymoteusz do nas od was i (gdy ogłosił dobrą nowinę) nam (o) wierze i miłości waszej, i że macie wspomnienie (o) nas dobre każdej chwili, pragnąc nas zobaczyć tak jak i my was,
7 przez to doznaliśmy zachęty, bracia, z powodu was w każdej konieczności i utrapieniu naszym przez waszą wiarę,
8 bo teraz żyjemy, jeśli wy trwacie w Panu.
9 Jakie bowiem dziękowanie możemy Bogu oddać w zamian za was z powodu całej radości, którą radujemy się przez was przed Bogiem naszym.
10 nocą i dniem ponad wszelką miarę prosząc ku zobaczyć* wasze oblicze i wydoskonalić braki wiary waszej? [* "ku zobaczyć" - sens zamiarowy: "by zobaczyć".]
11 Sam zaś Bóg i Ojciec nasz i Pan nasz, Jezus, oby wyprostował drogę naszą do was;
12 was zaś Pan oby uczynił większymi i oby uczynił obfitującymi miłością ku jedni drugim i ku wszystkim, tak jak i my ku wam,
13 ku utwierdzić wasze serca (jako) nienaganne w uświęceniu przed Bogiem i Ojcem naszym podczas przybycia Pana naszego, Jezusa, z wszystkimi świętymi Jego. [Amen*.] [* Inne lekcje zamiast "Jego. Amen": "Jego"; "Amen".]
1 W końcu więc, bracia, prosimy was i zachęcamy w Panu, Jezusie, aby jak przyjęliście od nas (to) jak trzeba, (by) wy postępować* i przypodobać się** Bogu, jak i postępujecie, aby obfitowalibyście bardziej. [* Składniej: "byście postępowali".] [** Składniej: "byście przypodobali się"; ściśle chodzi o czynność trwałą niedokonaną.]
2 Wiecie bowiem, jakie nakazy daliśmy wam w obecności Pana, Jezusa.
3 To bowiem jest wolą Boga: uświęcenie wasze, (by) powstrzymywać się wy* od nierządu, [* Składniej: "byście powstrzymywali się".]
4 (by) umieć każdy* (z) was swoje naczynie** nabywać w uświęceniu i szacunku, [* Składniej: "by każdy umiał".] [** Niezbyt jasna metafora. Może odnosić się do żony (tak interpretacja rabinistyczna), ale takie do własnego ciała.]
5 nie w namiętności pożądania tak jak i poganie nie znający Boga,
6 (by) nie wykraczać przeciwko i oszukiwać w sprawie* brata** jego, dlatego że obrońcą Pan co do wszystkich tych***, jak i wcześniej powiedzieliśmy wam i zaświadczyliśmy. [* Sens szerszy: w działaniu.] [** Sens szeroki: człowieka.] [*** Z domyślnym: rzeczy, wykroczeń.]
7 Nie bowiem powołał nas Bóg do nieczystości, ale na uświęcenie.
8 Przeto odrzucający nie człowieka odrzuca, ale Boga, (Tego) [i] dającego Ducha Jego* Świętego do was.
9 O zaś kochaniu braci nie potrzebę macie pisać wam, sami bowiem wy nauczeni przez Boga jesteście ku miłować jedni drugich; [* Zamiast: "swego".]
10 i bowiem czynicie to względem wszystkich braci*, [(tych)] w całej Macedonii. Zachęcamy zaś was, bracia, (by) obfitować bardziej, [* Prawdopodobnie tylko o współwyznawcach.]
11 i uważać za szacowne być cichym, i działać swoje, i pracować [swoimi] rękami waszymi, jak wam nakazaliśmy,
12 aby postępowalibyście dostojnie względem (tych) z zewnątrz i nikogo* potrzebę (nie) mielibyście. [* Możliwe też, "niczego".]
13 Nie chcemy zaś, (by) wy nie wiedzieć*, bracia, o zasypiających**, aby nie smucilibyście się jak i pozostali, (ci) nie mający nadziei. [* Składniej: "żebyście nie wiedzieli".] [** Metafora śmierci.]
14 Jeśli bowiem wierzymy, że Jezus umarł i wstał*, tak i Bóg (tych), (którzy zasnęli) dla Jezusa, poprowadzi razem z Nim. [* O zmartwychwstaniu.]
15 To bowiem wam mówimy w słowie Pana, że my żyjący. nadal pozostawiani na przybycie Pana nie przybędziemy pierwsi (niż) (ci) (którzy zasnęli);
16 że sam Pan na wezwanie. na głos archanioła i na trąbę Boga zejdzie z nieba. i martwi w Pomazańcu wstaną (z martwych) najpierw,
17 następnie my żyjący, nadal pozostawiani, równocześnie razem z nimi zostaniemy porwani w chmurach na spotkanie Pana w powietrze; i tak każdej chwili razem z Panem będziemy.
18 Tak że zachęcajcie jedni drugich przez słowa te.
1 O zaś czasach i stosownych porach, bracia, nie potrzebę macie wam pisać,
2 sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pana jak kradnący w nocy, tak przychodzi.
3 Kiedy mówić będą: "Pokój i niezawodność", wtedy niespodziewana (na) nich nadciąga zagłada, jak właśnie bóle porodowe (na) w łonie mającą, i nie wymkną się.
4 Wy zaś, bracia, nie jesteście w ciemności, aby dzień* was jak kradnący** złapałby, [* O dniu powtórnego przyjścia Chrystusa Pana.] [** Inna lekcja: "kradnących"; sens: zaskakujący. Metafora złodzieja.]
5 wszyscy bowiem wy synami światła jesteście i synami dnia. Nie jesteśmy nocy ani ciemności;
6 zatem więc nie śpijmy jak pozostali, ale czuwajmy i bądźmy trzeźwi.
7 Bo śpiący nocą śpią, i upijający się nocą są pijani*. [* Metafora człowieka nietrzeźwego.]
8 My zaś dnia będąc bądźmy trzeźwi, wdziawszy na siebie pancerz wiary i miłości i (jako) hełm nadzieję zbawienia;
9 bo nie umieścił nas Bóg ku gniewowi, ale ku pozyskaniu dla siebie zbawienia przez Pana naszego, Jezusa Pomazańca,
10 umarłego za nas aby, czy to czuwalibyśmy, czy to spalibyśmy, równocześnie razem z Nim żylibyśmy.
11 Dlatego zachęcajcie jedni drugich i budujcie jeden jednego, jak i czynicie.
12 Prosimy zaś was, bracia, (by) wiedzieć (o) trudzących się wśród was i (o) stawianych na czele was w Panu i (o) kładących do rozumu wam,
13 i (by) uznawać ich ponad wszelką miarę w miłości z powodu dzieła ich. Zachowujcie pokój wśród siebie samych.
14 Zachęcamy zaś was. bracia, kładźcie do rozumu nie trzymającym szyku, pocieszajcie małodusznych, podtrzymujcie nie mających siły, bądźcie wielkoduszni względem wszystkich.
15 Patrzcie, aby nie ktoś zła za zło komuś oddałby, ale każdej chwili dobro ścigajcie [i] względem jedni drugich i względem wszystkich.
16 Każdej chwili radujcie się,
17 nieustannie módlcie się,
18 w każdym* dziękujcie, to bowiem wolą Boga w Pomazańcu Jezusie względem was. [* Sens: w każdym miejscu, w każdej okoliczności, każdej chwili.]
19 Ducha nie gaście,
20 prorokowań nie za nic miejcie;
21 wszystko zaś* próbujcie**, piękno*** nabywajcie, [* Niektóre rękopisy nie posiadają partykuły "zaś".] [** Sens: poddawajcie próbie.] [*** Chodzi o piękno moralne.]
22 od każdej postaci niegodziwości powstrzymujcie się.
23 Sam zaś Bóg pokoju oby uświęcił was (jako) całkowicie dojrzałych i w pełni wyposażonym* wasz duch, i dusza, i ciało nienagannie na przybycie Pana naszego, Jezusa Pomazańca, oby zostały ustrzeżone. [* Sens: nienaruszonym, nieuszczuplonym.]
24 Wiernym Powołujący was, Ten i uczyni.
25 Bracia, módlcie się [i*] za nas. [* Niektóre rękopisy nie posiadają spójnika "i".]
26 Pozdrówcie braci* wszystkich przez pokochanie święte. [* O współwyznawcach.]
27 Poprzysięgam was (na) Pana, (by) zostać odczytany (ten) list* wszystkim braciom**. [* Składniej: "by list ten został odczytany".] [** O współwyznawcach. Inna lekcja zamiast "braciom": "świętym"; "świętym braciom".]
28 Łaska Pana naszego Jezusa Pomazańca z wami*. [* Inna lekcja: "wami. Amen".]