1

1 Paweł, więzień Pomazańca* Jezusa, i Tymoteusz, brat**, Filemonowi umiłowanemu i współpracownikowi naszemu, i [* Tu znaczenie etymologiczne, normalnie już jak imię własne: "Chrystus".] [** O współwyznawcy.]

2 Apfii, siostrze*, i Archipowi, współżołnierzowi naszemu, i (tej) w domu twym (społeczności) wywołanych**; [* O współwyznawczyni.] [** Tu podaje się znaczenie etymologiczne. W N.T., jako termin techniczny, oznacza Kościół Powszechny bądź lokalną gminę Kościoła. Bliżej o semantyce zob. przypis do Dz 5.11*. Przypis ten dotyczy także pozostałych miejsc tej księgi, w których powyższe słowo występuje.]

3 łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i Pana, Jezusa Pomazańca.

4 Dziękuję Bogu memu, każdej chwili wspomnienie (o) tobie czyniąc sobie w modlitwach mych,

5 słysząc (o) twej miłości i wierze, którą masz względem Pana, Jezusa. i przed wszystkimi świętymi*, [* Jest to określenie chrześcijan.]

6 żeby wspólnota wiary twej sprawna stałaby się przez uznanie każdego dobra. (tego) w nas* względem Pomazańca; [* Inne lekcje zamiast "w nas": "w was": bez "w nas".]

7 radość bowiem wielką posiadłem i zachętę z powodu miłości twej, bo serca świętych* są pokrzepione przez ciebie, bracie. [* Określenie chrześcijan.]

8 Dlatego, wielką w Pomazańcu otwartość mając, (by) nakazywać ci będące stosownym,

9 z powodu miłości raczej proszę, takim będąc jako Paweł starcem, teraz zaś i więźniem Pomazańca Jezusa -

10 proszę cię za moim synem*, którego zrodziłem w więzach: Onezyma, [* Przenośnie o synostwie duchowym w zakresie wiary.]

11 (tego) niegdyś ci niedogodnego, teraz zaś [i] tobie i mnie bardzo dogodnego,

12 którego wysłałem ci, jego, to jest moje serce*; [* Inne lekcje zamiast słów "wysłałem ci, jego, to jest moje serce": "wysłałem, ty zaś jego, to jest moje serce"; "wysłałem ci, to jest serce moje przyjmij"; "wysłałem ci jego, to jest serce moje przyjmij"; "wysłałem, ty zaś jego, to jest moje serce przyjmij"; "posłałem ci, ty zaś jego to jest moje serce przyjmij"; "wysłałem; ty zaś jego przyjmij, to jest moje serce"; "wysłałem ci, ty zaś jego przyjmij, to jest moje serce".]

13 jego ja postanowiłem przy mnie samym zatrzymywać, aby za ciebie mi służyłby w więzach dobrej nowiny,

14 bez zaś twojego zdania niczego (nie) zechciałem uczynić, aby nie jakby według konieczności (to) dobro twe byłoby, ale według dobrowolnego*. [* Z domyślnym: wyboru.]

15 Może bowiem z powodu tego został oddzielony na czas, aby (jako) wiecznego go otrzymywałbyś,

16 już nie jako niewolnika, ale bardziej niewolnika: brata umiłowanego, najbardziej (dla) mnie, jak wielce zaś bardziej (dla) ciebie i w ciele, i w Panu.

17 Jeśli więc mię masz (za) wspólnika, dobierz* jego jak mnie. [* Lepiej: przyjmij.]

18 Jeśli zaś jakąś uczynił niesprawiedliwość tobie lub jest winien, to mnie zaliczaj*; [* Nadawca używa tu języka handlowego.]

19 ja Paweł napisałem moją ręką, ja spłacę; aby nie mówiłbym ci, że i ciebie samego mi nadto jesteś winny*. [* I w tym wierszu występuje język handlowy.]

20 Tak, bracie, ja (z) ciebie obym miał korzyść w Panu: pokrzep me serce w Pomazańcu.

21 Będąc przekonany (o) posłuszeństwie twym, napisałem ci, wiedząc, że i ponad, co mówię, uczynisz.

22 Równocześnie zaś i przygotuj mi gościnę, mam nadzieję bowiem, że poprzez modlitwy wasze zostanę darowany wam.

23 Pozdrawia cię Epafras, współwięzień mój w Pomazańcu Jezusie,

24 Marek, Arystarch, Demas, Łukasz, współpracownicy moi.

25 Łaska Pana*, Jezusa Pomazańca z - duchem waszym**. [* Inna lekcja: "Pana naszego".] [** Inne lekcje: "waszym. Amen"; "twoim. Amen".]