1 i Appii, siostry najdroższej, oraz Archippa, towarzysza broni wraz z Kościołem gromadzącym się w twym domu.
2 Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa.
3 Dzięki czynię Bogu mojemu, zawsze wspominając ciebie w modlitwach moich,
4 a to dlatego, że słyszę o twej miłości i wierze, którą masz w Panu Jezusie i okazujesz wszystkim świętym.
5 A tak społeczność wiary twojej staje się jawna przez uznanie wszelkiego dobra, które dokonywa się pośród was w Chrystusie Jezusie.
6 Miałem bowiem wielką radość i pociechę z miłości twojej, bracie, bo przez ciebie serca wiernych pokrzepione zostały.
7 Dlatego też chociaż miałbym pełną swobodę rozkazywać tobie, gdyby zaszła tego potrzeba,
8 skoro takim jesteś jako Paweł starzec, a teraz i więzień dla Jezusa Chrystusa, proszę cię raczej dla miłości,
9 a proszę za synem moim, którego ojcem stałem się w wiezieniu, za Onezymem.
10 Niegdyś żadnego nie miałeś z niego pożytku, a teraz i dla mnie, i dla ciebie stał się on użyteczny.
11 Odsyłam ci go, a ty go przyjmij jako serce moje.
12 Chciałem zatrzymać go przy sobie, aby zamiast ciebie służył mi w więzach ewangelii.
13 Ale bez zezwolenia twego nic nie chciałem czynić, aby dobrodziejstwo twoje nie było jakoby z przymusu, ale z wolnej woli.
14 Bo może dlatego odszedł od ciebie na czas pewien, abyś go odzyskał na wieki
15 już nie jako niewolnika, ale zamiast niewolnika jako najmilszego brata, jakim jest zwłaszcza dla mnie, a cóż dopiero dla ciebie, tak według ciała, jak w Panu.
16 Jeśli przeto masz mnie za przyjaciela, przyjmij go tak jak mnie.
17 A jeśli ci szkodę jaką wyrządził albo ci co winien, mnie to poczytaj.
18 Ja, Paweł, piszę to własną ręką, ja ci to odpłacę, a nie chcę już nawet mówić ci o tym, żeś mi i samego siebie winien.
19 Tak, bracie. Niech doznam od ciebie tej pociechy w Panu. Pokrzep me serce w Panu.
20 Piszę ci to ufny w posłuszeństwo twoje i świadom, że uczynisz i więcej, niż mówię.
21 Przygotuj mi też zarazem u siebie gościnę, bo spodziewam się, że przez modlitwy wasze będę wam zwrócony.
22 Pozdrawia cię Epafras, współwięzień mój w Chrystusie Jezusie,
23 i Marek, Arystarch, Demas i Łukasz, pomocnicy moi.
24 Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z duchem waszym. Amen.
25 Po rozlicznych i przeróżnych sposobach, jakimi niegdyś mówił Bóg do ojców przez Proroków — na koniec