1

1 (Apostoł) nadziei życia wiecznego, które przed wiekami przyobiecał nieomylny Bóg

2 i w swoim czasie objawił przez przepowiadadanie zwierzone mi z rozkazu Zbawiciela naszego, Boga:

3 do Tytusa, miłego syna we wspólnej wierze. Łaska i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa Zbawiciela naszego.

4 Dlatego zostawiłem cię na Krcie, abyś uporządkował to, czego nie dostaje, i po miastach ustanowił przełożonych, jak ci poleciłem.

5 (Tych mianowicie), którzy są bez zarzutu, jednożeńcy, mający dzieci wyznające wiarę. Chrystusową, nie pomawiane o rozwiązłość i nie krnąbrne.

6 Biskup bowiem winien być nienaganny jako włodarz Boży, nie pyszny, nie gniewliwy, nie skłonny do pijaństwa lub bicia, nie chciwy szkaradnego zysku,

7 ale gościnny, uprzejmy, rozsądny, sprawiedliwy, świątobliwy, wstrzemięźliwy,

8 w mowie trzymający się przyjętej nauki, aby opierając się na zdrowej nauce mógł napominać i karcić opornych.

9 Bo wielu jest nieposłusznych, gadatliwych i zwodzicieli, zwłaszcza spośród żydów —

10 tych należy skłonić do milczenia. Wywracają oni całe domy nauczając tak, jak nie należy, dla szkaradnego zysku.

11 Powiedział jeden z nich, ich własny wieszcz: Kreteńczycy zawsze łgarze, złe bestie, brzuchy leniwe.

12 Świadectwo to jest prawdziwe. Dlatego karć ich ostro, aby byli zdrowi w wierze

13 i nie słuchali baśni żydowskich i nakazów ludzi, którzy odwracają się od prawdy.

14 Czystym wszystko jest czyste, a skalanym i poganom nic nie jest czyste, bo skalany jest ich umysł i sumienie.

15 Utrzymują, że znają Boga, ale uczynkami swymi tego się zapierają, bo są wstrętni i niewierzący, do żadnego dzieła dobrego niezdolni.

16 Ale ty głoś, co przystoi zdrowej nauce:

2

1 aby starcy byli rozsądni, wstydliwi, roztropni, nieugięci w wierze, miłości i cierpliwości.

2 Podobnie starsze niewiasty niech się ubierają, jak przystoi świętym, nie szkalują, nie nadużywają wina, niech dają innym dobre nauki,

3 aby młodsze od siebie mogły nauczać roztropności, miłości do swoich mężów i dzieci,

4 aby były roztropne, czyste, rozsądne, gospodarne, uprzejme, mężom swym uległe, tak żeby nie bluźniono nauce Pańskiej.

5 Młodzieńców także napominaj, aby byli rozsądni.

6 A we wszystkim z samego siebie dawaj przykład dobrych uczynków, nauki, prawości i powagi.

7 W mowie swej bądź czysty i nienaganny, aby przeciwnik musiał się zawstydzić nie mogąc o nas powiedzieć nic złego.

8 Słudzy niech będą panom swym poddani, starając się im podobać we wszystkim, nie sprzeciwiając się

9 ani nie oszukując, ale we wszystkim okazując im wierność nienaganną, aby pod każdym względem byli chlubą dla nauki Boga Zbawiciela naszego.

10 Albowiem okazała się wszystkim ludziom łaska Boga, Zbawiciela naszego,

11 i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych rozsądnie, sprawiedliwie i pobożnie żyli na tym świecie,

12 oczekując błogosławionej nadziei i przyjścia chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.

13 Wydał on samego siebie za nas, aby nas wykupił od wszelkiej nieprawości i przygotował sobie na własność lud czysty, dobrych uczynków strzegący.

14 To mów i napominaj, i o tym przekonywaj z całą powagą. Nit dopuszczaj, aby kto mógł lekceważyć ciebie.

15 Przypominaj im, aby władzom i zwierzchnościom poddani, a rozkazowi ich posłuszni byli i do każdego dobrego uczynku gotowi.

3

1 Aby nikogo nie lżyli, nie byli kłótliwi, ale skromni i okazywali wszelką uprzejmość wszystkim ludziom.

2 Bo i my byliśmy niegdyś bezrozumni, niewierni, błądzący, pożądliwościom i rozkoszom oddani, żyliśmy w złości i w zazdrości, jedni drugim nienawistni i nienawidzący jedni drugich.

3 Ale gdy okazała się dobroć i łaskawość Boga, Zbawiciela naszego,

4 zbawił on nas nie dla uczynków sprawiedliwych, których dokonaliśmy, ale z miłosierdzia swego przez obmycie odrodzenia i odnowienia w Duchu Świętym.

5 Zesłał go nam obficie przez Jezusa Chrystusa Zbawiciela naszego,

6 abyśmy łaską jego usprawiedliwieni, stali się według nadziei dziedzicami żywota wiecznego.

7 Niezawodna to nauka i chcę, abyś i ty to stwierdzał, iżby ci, którzy uwierzyli w Boga, przodowali w dobrych uczynkach. Rzecz to dobra i dla ludzi pożyteczna.

8 A bezrozumnych dociekań i genealogii, sporów i kłótni o Zakon wystrzegaj się, bo są bezużyteczne i próżne.

9 Heretyka po pierwszym i drugim upomnieniu unikaj

10 wiedząc, że jest przewrotny i grzeszy, własnym swym sądem potępiony.

11 Gdy przyślę do ciebie Artemasa albo Tychika, pospieszaj, aby przybyć do mnie do Nikopolis, tam bowiem postanowiłem przezimować.

12 Zenasa biegłego w prawie i Apolla wypraw naprzód i postaraj się, aby im na niczym nie zbywało.

13 A niech się uczą i nasi przodować dobrymi uczynkami na konieczne potrzeby, aby nie byli bezużyteczni.

14 Pozdrawiają cię wszyscy, którzy są ze mną. Pozdrów tych, którzy nas miłują w wierze. Łaska Boża niech będzie z wami wszystkimi. Amen.

15 Paweł, więzień Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz brat do ukochanego Filemona, a pomocnika naszego,