1 Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa.
2 Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który ubłogosławił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym, darami niebieskimi w Chrystusie.
3 Jako wybrał nas w nim przed założeniem świata, abyśmy stali się świętymi i niepokalanymi w miłości przed Jego obliczem.
4 Przeznaczył też nas dla siebie na synów przybranych przez Jezusa Chrystusa z postanowienia swej woli
5 dla uwielbienia chwały łaski swojej, którą nas obdarzył w umiłowanym synu swoim.
6 W nim mamy odkupienie przez krew jego, odpuszczenie grzechów według bogactwa łaski jego,
7 której udzielił nam obficie we wszelkiej mądrości i roztropności,
8 aby ujawnił nam tajemnicę swej woli według upodobania swego.
9 (Polega ona na tym), że postanowił był za nadejściem pełności czasów odnowić wszystko w Chrystusie, to, co jest na niebie, i to, co na ziemi.
10 W nim też i my zostaliśmy wybrani, abyśmy się stali uwielbieniem chwały jego, przeznaczeni na to według wyroku Tego, który wszystko sprawuje postanowieniem swej woli;
11 my, którzyśmy już przedtem nadzieję naszą położyli w Chrystusie.
12 W nim też i wy, gdy usłyszeliście słowo prawdy (ewangelię zbawienia waszego), uwierzywszy weń, naznaczeni byliście pieczęcią obiecanego Ducha Świętego,
13 który jest zadatkiem dziedzictwa naszego w celu zupełnego odkupienia nabytku, ku uwielbieniu chwały jego.
14 Dlatego i ja posłyszawszy o wierze waszej w Panu Jezusie i o miłości ku wszystkim świętym
15 nie przestaję składać za was podzięki, pamiętając o was w modlitwach moich,
16 aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia dla poznania Go.
17 Oby oświecił wzrok waszego serca, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja wezwania Jego, jakie bogactwo chwały dziedzictwa Jego w świętych
18 i jak niezmierna jest wielkość mocy Jego w nas, którzy wierzymy dzięki działaniu potężnej mocy Jego.
19 Moc tę okazał On w Chrystusie wzbudzając go z martwych i nakazując zasiadać po swej prawicy w niebiesiech
20 ponad wszelkim zwierzchnictwem i władzą, ponad mocą, panowaniem i wszelkim imieniem, które może być wymówione nie tylko w tym, ale i przyszłym życiu.
21 I wszystko poddał pod stopy jego, a jego samego ustanowił głową Kościoła.
22 Kościół jest ciałem i pełnią tego, który we wszystkich wszystkiego dopełnia.
23 I wy staliście się przedtem umarłymi przez występki i grzechy wasze,
1 jakich niegdyś dopuszczaliście się według tego świata, według księcia mocy powietrznych, tj. ducha działającego w synach niedowiarstwa.
2 Pośród nich niegdyś i my pędziliśmy życie w pożądliwościach ciała naszego, czyniąc to, co się podobało ciału i złym myślom. I byliśmy z natury synami gniewu jako i inni.
3 Ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował,
4 gdyśmy byli umarłymi przez grzechy, ożywił nas w Chrystusie (bo łaską Jego zbawieni jesteście),
5 wzbudził z martwych, dozwolił zasiadać na niebiosach w Chrystusie Jezusie,
6 aby przyszłym wiekom okazać obfite bogactwa swej łaski w dobroci względem nas w Chrystusie Jezusie.
7 Łaską bowiem zostaliście zbawieni przez wiarę, i to nie z was, bo i ona jest darem Bożym,
8 nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.
9 Albowiem dziełem Jego (tj. Boga) jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie na dobre uczynki, które Bóg przedtem przygotował, abyśmy je pełnili.
10 Pamiętajcie przeto, że wy, niegdyś poganie z urodzenia, nazywani nieobrzezanymi przez tych, którzy zowią się obrzezanymi od znaku ręką na ciele uczynionego,
11 byliście wówczas bez Chrystusa, oddaleni od społeczności Izraela, obcy przymierzom, nie mający nadziei obietnic i bez Boga na tym świecie.
12 Teraz wszakże w Chrystusie Jezusie, wy, co niegdyś byliście dalekimi, staliście się bliskimi w krwi Chrystusowej.
13 On bowiem jest pokojem naszym, który dwoje jednym uczynił, zburzywszy w ciele swoim rozgradzający mur nieprzyjaźni,
14 zniósłszy zakon nieugiętych nakazów, aby czyniąc pokój, stworzył w sobie samym z dwóch jednego człowieka nowego.
15 I obydwóch w jednym ciele pojednał z Bogiem przez krzyż, umorzywszy nieprzyjaźń w samym sobie.
16 I przybywszy głosił pokój wam, którzy byliście daleko, i pokój tym, którzy byli blisko,
17 ponieważ przezeń i jedni, i drudzy mamy przystęp w jednym Duchu do Ojca.
18 Nie jesteście już więc obcymi i przychodniami, ale współobywatelami świętych i domownikami Boga,
19 wzniesieni na fundamencie Apostołów i Proroków, którego kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus.
20 W nim wszystko budowanie z sobą spojone rośnie w Kościół święty w Panu,
21 do którego i wasza budowa należy na mieszkanie Boże w Duchu.
22 Z tego powodu ja, Paweł, więzień Jezusa Chrystusa za was, pogan,
1 jeśli tylko słyszeliście o łasce Bożej danej mi ze względu na was,
2 że przez objawienie oznajmiona mi była ta tajemnica, którą pokrótce opisałem wam wyżej.
3 Czytając to możecie pojąć, jakie mam zrozumienie tajemnicy Chrystusowej
4 nieznanej ludziom dawnych pokoleń, tak jak teraz objawiona była w Duchu Świętym, Apostołom jego i Prorokom:
5 tej mianowicie, że i poganie są współdziedzicami, współczłonkami w ciele i współuczestnikami obietnicy jego w Chrystusie Jezusie przez ewangelię.
6 Tej ewangelii sługą stałem się według daru łaski Bożej danej mi przez Boga, przez skuteczną moc jego.
7 Mnie, najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska, abym poganom wieścił niedościgłe bogactwa Chrystusowe
8 i oświecał wszystkich, jak wielkim jest dziełem ta tajemnica zakryta od wieków w Bogu, który wszystko stworzył.
9 (Dzięki niej) księstwa i moce na niebiosach poznają przez Kościół wieloraką mądrość Bożą
10 według odwiecznego przeznaczenia, które (Bóg) wypełnił w Chrystusie Jezusie Panu naszym.
11 W nim przez wiarę mamy ufność i śmiały przystęp (do Boga).
12 Dlatego proszę, abyście nie upadali na duchu z powodu prześladowań moich za was, które są chlubą waszą.
13 Z tej to przyczyny zginam kolana przed Ojcem Pana naszego Jezusa Chrystusa,
14 od którego bierze swe imię wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi,
15 aby dał wam według bogactw chwały swojej, a za sprawą Ducha Jego wzmocnić się potężnie w wewnętrznego człowieka, tak
16 aby przez wiarę Chrystus zamieszkał w sercach waszych.
17 A wy umocnieni i ugruntowani w miłości, abyście wraz ze wszystkimi świętymi pojąć mogli, jak ona jest rozległa i daleka, wzniosła i głęboka,
18 abyście też mogli poznać, jak miłość Chrystusa przewyższa wszelką wiedzę i (w ten sposób) byli napełnieni całą pełnością Bożą.
19 A Temu, który mocen jest uczynić daleko więcej, niż o to prosimy albo pojmujemy, według działającej w nas mocy,
20 Jemu niech będzie chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie na wszystkie czasy i na wieki wieków. Amen.
21 Proszę was tedy, ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, do którego wezwani jesteście,
1 ze wszelką pokorą i łagodnością, z cierpliwością znosząc jedni drugich w miłości,
2 starając się zachować jedność ducha, złączeni węzłem pokoju.
3 Jedno ciało i jeden duch, jako wezwani jesteście do jednej nadziei wezwania waszego.
4 Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest.
5 Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który panuje nad wszystkimi, działa przez wszystkich i jest we wszystkich nas.
6 A każdemu z nas dana jest łaska według miary daru Chrystusowego.
7 Dlatego powiada (Pismo): Wstąpiwszy na wysokość wywiódł więźniów pojmanych i ludzi darami obdarzył.
8 A cóż znaczy to, że wstąpił, jak tylko, że pierwej zstąpił był do niskości ziemskich?
9 Ten, który zstąpił, jest tym samym, co wstąpił ponad wszystkie nieba, aby napełnił wszystko.
10 I on ustanowił jednych Apostołami, a drugich Prorokami, innych Ewangelistami, a innych jeszcze pasterzami i doktorami
11 ku doskonaleniu świętych w dziele posługiwania, ku budowaniu ciała Chrystusowego.
12 Aż wszyscy zejdziemy się w jedności wiary i poznania Syna Bożego, stawszy się mężami doskonałymi na miarę pełnego wzrostu dojrzałości Chrystusowej.
13 Tak abyśmy już nie byli chwiejącymi się dziećmi, unoszonymi każdym podmuchem wiatru nauki przez złość ludzką i przez podstęp wiodący do błędu,
14 ale byśmy czyniąc prawdę w miłości wzrastali we wszystko w tym, który jest głową, tj. w Chrystusie.
15 Z niego całe ciało złączone i zjednoczone wszystkimi spojeniami wzajemnych usług według sposobu działania właściwego każdemu członkowi, przyczynia sobie wzrostu i buduje się w miłości.
16 To tedy powiadam i oświadczam w Panu, abyście już nie postępowali, jako postępują i poganie w próżności umysłu swego,
17 mając rozum pogrążony w ciemnościach i będąc dalekimi od życia Bożego przez swą nieświadomość i zaślepienie serca.
18 Utraciwszy nadzieję oddali się rozpuście, dopuszczając się wszelkiej nieczystości przez nienasycenie.
19 Ale wy nie tak poznaliście Chrystusa.
20 Jeśli jednak posłyszeliście go i w nim pouczeni zostaliście (według prawdy, która jest w Jezusie),
21 to abyście wraz z życiem dawniejszym zwlekli z siebie dawniejszego człowieka, który niszczeje przez zwodnicze żądze.
22 Odnówcie się tedy duchem umysłu waszego
23 i obleczcie się w nowego człowieka, który według Boga stworzony jest w sprawiedliwości i w świętości prawdy.
24 Dlatego odrzuciwszy kłamstwo mówcie każdy prawdę z bliźnim swoim, bo jesteśmy jedni drugich członkami.
25 Gniewajcie się, ale nie grzeszcie: niechaj słońce nie zachodzi nad zagniewaniem waszym.
26 Nie dawajcie przystępu szatanowi: kto kradł, niech już nie kradnie,
27 lecz raczej niech pracuje wykonując rękoma swymi to, co dobre jest, aby miał skąd udzielić potrzebującemu.
28 Żadna zła mowa niech nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobra ku zbudowaniu wiary, aby była łaską dla słuchających.
29 A nie zasmucajcie Ducha Świętego Bożego, którym naznaczeni jesteście na dzień odkupienia.
30 Wszelkie zgorzknienie i unoszenie się, i gniew, krzyk i złorzeczenie wraz z wszelką złością niech zostanie usunięte spośród was.
31 A bądźcie jedni dla drugich łaskawi, miłosierni, przebaczający sobie nawzajem, jako i Bóg przebaczył wam w Chrystusie.
32 Bądźcież tedy naśladowcami Bożymi jako synowie najmilsi
1 i postępujcie w miłości, jako i Chrystus umiłował nas i wydał samego siebie za nas na dar i na ofiarę, na wonność wdzięczności.
2 A rozpusta i wszelka nieczystość albo chciwość niech nie będą nawet wspominane między wami, jak przystoi świętym.
3 Podobnie też i bezwstyd albo głupie mowy lub nieprzystojne żarty nie należące do rzeczy, ale raczej składanie dziękczynienia.
4 Bo o tym winniście być przekonani, że żaden rozpustnik albo nieczysty lub chciwiec (co jest bałwochwalstwem) nie ma dziedzictwa w Królestwie Chrystusowym i Bożym.
5 Niechże was nikt nie zwodzi próżnymi słowy, bo za to nadciąga gniew Boży na synów niedowiarstwa.
6 Nie wchodźcie więc z nimi w uczestnictwo.
7 Niegdyś bowiem byliście ciemnością, ale teraz staliście się światłością w Panu. Postępujcie jako synowie światłości.
8 Bo owoc światłości polega na wszelkiej dobroci, sprawiedliwości i prawdzie.
9 Ćwiczcie się w tym, co miłe jest Bogu,
10 i nie miejcie nic wspólnego z płonnymi dziełami ciemności; raczej je zwalczajcie.
11 Bo wstyd nawet i mówić, co się u nich dzieje tajemnie.
12 A wszystko, co się zwalcza, przez światło na jaw wychodzi, bo cokolwiek staje się jawne, światłością jest.
13 Dlatego powiedziane jest: Zbudź się, który śpisz, i powstań z martwych, a oświeci cię Chrystus.
14 Baczcie tedy pilnie, bracia, abyście postępowali z uwagą, nie jak nieroztropni,
15 ale jako mądrzy, wyzyskując czas, ponieważ złe są dnie.
16 Nie bądźcie więc nierozważni, ale rozumiejący, jaka jest wola Boża.
17 A nie upijajcie się winem, w którym tkwi rozpusta, ale napełniajcie się Duchem Świętym
18 wygłaszając psalmy, hymny i pieśni duchowe, nucąc i śpiewając w sercach waszych Panu.
19 A dzięki czyńcie zawsze i za wszystko Bogu i Ojcu w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa.
20 Bądźcie ulegli jedni drugim w bojaźni Chrystusowej.
21 Niewiasty niech będą uległe mężom swym jako Panu,
22 bo mąż jest głową żony, jako Chrystus jest głową Kościoła, ciała swojego, którego jest Zbawicielem.
23 A jako Kościół poddany jest Chrystusowi, tak też żony mężom swym we wszystkim poddane być mają.
24 Mężowie, miłujcie żony wasze, jako i Chrystus umiłował Kościół i wydał zań samego siebie,
25 aby go uświęcić obmyciem wodą w słowie żywota.
26 I zgotował sobie Kościół pełen chwały, nieskalany i bez zmazy, bez czegokolwiek, co by mu ujmę przynosiło, ale święty i niepokalany.
27 Tak mężowie mają miłować swe żony jak własne swe ciało. Kto miłuje żonę swoją, siebie samego miłuje.
28 Nikt bowiem jeszcze nie miał w nienawiści ciała swego, ale je żywi i pielęgnuje, jak i Chrystus Kościół.
29 Bo jesteśmy członkami ciała jego, z ciała i z kości jego.
30 Dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę swoją i złączy się z żoną swoją: i będą dwoje jednym ciałem.
31 Tajemnica to wielka jest, a ja mówię w Chrystusie i w Kościele.
32 Ale i każdy z was niechaj miłuje żonę swoją, jak siebie samego, a żona niechaj się boi męża swego.
33 Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom waszym w Panu, bo to jest rzecz słuszna.
1 Czcij ojca twego i matkę twoją — jest to pierwsze przykazanie z dołączeniem obietnicy:
2 aby ci się dobrze działo i abyś długo żył na ziemi.
3 A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu dzieci waszych, ale wychowujcie je w karności i w nauce Pańskiej.
4 Słudzy, bądźcie posłuszni panom ziemskim z bojaźnią i z lękiem, w prostocie serca waszego jako Chrystusowi,
5 nie służąc tylko pozornie, aby się ludziom podobać, ale jako słudzy Chrystusowi wolę Bożą wypełniając z serca.
6 Służąc z dobrą wolą jako Panu, a nie ludziom,
7 wiedzcie, że każdy wolny czy niewolnik odbierze od Pana to dobro, które czyni.
8 A wy, panowie, czyńcie im to samo i gróźb zaniechajcie wiedząc, że tak wy, jak i oni macie Pana w niebiesiech, który nie ma względu na osoby.
9 W końcu, bracia, umacniajcie się w Panu i w działaniu mocy Jego.
10 Przyobleczcie się w zbroję Bożą, abyście mogli się ostać przeciw zasadzkom diabelskim.
11 Albowiem prowadzimy walkę nie z ciałem i z krwią, ale przeciw książętom i władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw złym duchom w przestworzach niebieskich.
12 Przeto przyobleczcie się w zbroję Bożą, abyście mogli stawić opór w dzień zły i wypełniwszy wszystko, ostać się.
13 Bądźcie przeto w pogotowiu przepasawszy biodra wasze prawdą i przyodziawszy pancerz sprawiedliwości,
14 a nogi obuwszy w gotowość ewangelii pokoju.
15 We wszystkim trzymajcie się tarczy wiary, którą moglibyście zagasić wszystkie strzały ogniste złego ducha.
16 Przyodziejcie też przyłbicę zbawienia i weźmijcie miecz ducha (którym jest słowo Boże),
17 a w każdej modlitwie i w prośbie zanosząc błaganie w duchu w każdym czasie. Dlatego czuwajcie z całą wytrwałością, błagając za wszystkich świętych
18 i za mnie, aby gdy otworzę me usta, dana mi była mowa do śmiałego głoszenia tajemnicy ewangelii.
19 Dla niej to poselstwo sprawuję w okowach, tak żebym też o niej z odwagą mówił jak należy.
20 A żebyście i wy wiedzieli, co się ze mną dzieje i co czynię, o tym wszystkim powiadomi was Tychikus, najmilszy brat i sługa wierny w Panu.
21 Posłałem go do was właśnie w tym celu, abyście się dowiedzieli, co się z nami dzieje, i żeby pocieszył serca wasze.
22 Pokój niech będzie braciom i miłość z wiarą od Boga Ojca i Pana Jezusa Chrystusa.
23 Łaska niech będzie ze wszystkimi, którzy miłują w nieskazitelności Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.
24 Paweł i Tymoteusz, słudzy Jezusa Chrystusa, do wszystkich świętych w Chrystusie Jezusie, którzy są w Filippach z biskupami i diakonami.