1 Јаков, слуга на Бога и на Господ Исус Христос, испраќа поздрав до дванаесетте племиња, кои живеат раселени.
2 Радувајте се, браќа мои, кога ќе паднете во разни искушенија,
3 знаејќи дека проверката на вашата вера создава трпеливост:
4 трпеливоста, пак, нека биде совршено дело за да бидете совршени и целосни, без никаков недостаток.
5 Ако некому од вас му недостига мудрост, нека ја побара од Бога, Кој на сите им дава изобилно и без приговарање - и ќе му се даде.
6 Но да моли со вера и никако да не се сомнева; зашто оној кој се сомнева, прилега на морски бран, кого ветрот го издига и растура;
7 таков човек нека не мисли дека ќе добие нешто од Господ.
8 Човек што се двоуми во сите свои патишта е непостојан.
9 Братот, кој е на пониска положба, нека се фали со возвишеноста своја,
10 а богатиот - со својата понизност, бидејќи тоа е минливо како цвет од трева;
11 зашто како што сонцето огрева и со својата жега ја исушува тревата, и цветот нејзин отпаѓа, и убавината на нејзиниот изглед исчезнува, така ќе овене и богатиот во својот пат.
12 Блажен е оној човек кој издржува искушение, бидејќи откако ќе биде проверен, ќе добие венец на животот, што Господ им го ветил на оние кои Го сакаат.
13 Ниеден, кога е во искушение да не вели: „Бог ме искушува”, бидејќи Бог со зло не се искушува, и Тој никого не искушува,
14 но секого го искушува неговата похота која го влече и мами.
15 Потоа похотта, откако ќе се зачне, раѓа грев, а гревот, извршен, раѓа смрт.
16 Не мамете се, браќа мои возљубени.
17 Секој добар дар и секој совршен подарок иде озгора, симнувајќи се од Отецот на светлината, во Кого нема промени ни сенка од измена.
18 Зашто Тој не роди по својата волја преку словото на вистината, за да бидеме првина меѓу Неговите созданија.
19 И така, мои возљубени браќа, секој човек нека биде брз за слушање, а спор за зборување, и бавен за гнев,
20 бидејќи човечкиот гнев не ја извршува Божјата правда.
21 Затоа, отфрлувајќи од себеси секаква нечистота и насобрана злоба, со кроткост примете го насаденото слово, кое може да ги спаси вашите души.
22 Бидете извршители на словото, а не само слушатели, мамејќи се сами себе.
23 Зашто, кој го слуша словото, а не го извршува, тој прилега на човек кој го гледа своето сопствено лице во огледало;
24 ќе се погледне, па ќе си замине, и веднаш заборава каков бил.
25 Но кој ќе се задлабочи во совршениот Закон на слободата и остане во него, тој, бидејќи не е заборавлив слушател, туку извршител кој дејствува, ќе биде блажен во своето дејствување.
26 Ако некој од вас мисли дека е побожен, а не го зауздува јазикот свој, туку го мами срцето свое, неговата побожност е суетна.
27 Чиста и непорочна вера пред Бога Отецот е оваа: да се грижиш за сираци и вдовици во нивните маки и да се пазиш да останеш неосквернет од светот.
1 Браќа мои, држете ја непристрасно верата во Исус Христос, нашиот Господ на славата!
2 Ако во вашето собрание влезе човек со златен прстен, во светли алишта, и влезе сиромав човек со проста облека,
3 па се загледате на облечениот во светли алишта и му речете: „Ти седни овде убаво!”, а на сиромашниот му речете: „Ти стој таму!”, или „Седни овде, крај подножјето мое!”,
4 зарем со тоа не покажувате пристрасност, и не станувате судии со лоши помисли?
5 Послушајте, возљубени браќа мои, не ги избра ли Бог сиромашните од овој свет да бидат богати во верата и наследници на царството, ветено од Него на оние кои Го љубат?
6 А вие го посрамивте сиромавиот! Не се ли богатите тие што ве мачат и ве влечат по судови?
7 Не го хулат ли тие вашето добро име, со кое сте се нарекле?
8 Ако, пак, го извршувате царскиот закон според Писмото: „Возљуби го ближниот како самиот себе” - добро правите.
9 Но, ако сте пристрасни, грев правите; и Законот ве осудува како престапници.
10 Зашто, кој го пази целиот Закон, а згреши само во едно, виновен ќе биде за се.
11 Зашто Оној, Кој рекол: „Не прави прељуба!”, рекол и: „Не убивај!” Па затоа, ако не вршиш прељуба, а убиеш, ти ќе станеш престапник на Законот.
12 Зборувајте и постапувајте како оние што ќе бидат судени според законот на слободата.
13 Зашто судот ќе биде безмилосен спрема оној кој не покажува милост; милоста надвива над судот.
14 Каква е ползата, браќа мои, ако некој рече дека има вера, а дела нема? Може ли верата да го спаси?
15 Ако некој брат или сестра се голи и немаат што да јадат,
16 па некој од вас им рече: „Одете си со мир, грејте се и наситете се!”, а не им даде што им е потребно за телото - каква полза?
17 И така, верата, ако нема дела, сама по себе е мртва.
18 Но може некој да рече: ти имаш вера, а јас имам дела. Покажи ми ја својата вера без дела, а јас преку моите дела ќе ти ја покажам мојата вера.
19 Ти веруваш дека Бог е еден: добро правиш; но и злите духови веруваат, а треперат.
20 Не сакаш ли да разбереш, о суетен човеку, дека верата без дела е мртва?
21 Нели со дела беше оправдан Авраам, нашиот татко, откако врз жртвеникот го положи својот син Исак?
22 Гледаш ли дека верата дејствуваше заедно со делата негови, и дека преку делата, верата стана совршена?
23 И се изврши Писмото, кое вели: „Му поверува Авраам на Бога, и тоа му се сметаше за праведност”, и тој се нарече - пријател Божји.
24 Гледате ли дека човекот се оправдува со дела, а не само со вера?
25 А така не се оправда ли со дела и блудницата Раав, откако ги прими извидувачите и ги изведе по друг пат?
26 Зашто, како што е телото без дух мртво, така и верата без дела е мртва.
1 Не барајте, браќа мои, мнозина да станете учители, зашто знаете дека поголемо осудување ќе добиеме.
2 Сите ние многу грешиме. Но оној, кој во зборови не греши, тој е совршен човек, силен да го заузда и целото тело.
3 Ете, ако и ние на коњите им ставиме узда на устите, за да ни се покоруваат, тогаш управуваме со целото нивно тело.
4 Па, ете, и корабите: иако се толку многу големи и силно гонети од бурни ветрови, со мало кормило се управуваат онаму каде што кормиларот сака;
5 а така и јазикот е мал орган, но големи работи зборува. Ете, мал оган, а колку голема гора запалува;
6 и јазикот е оган, свет полн со неправда; јазикот се наоѓа во таква положба меѓу нашите органи, што го осквернува целото тело и го пали времето на нашиот живот, воспалувајќи се сам од пеколот.
7 Секаков вид ѕверови и птици, лазачи и риби, се скротува и се припитомува од човечкиот род,
8 а јазикот никој не може да го скроти: тој е немирно зло и полн со смртоносен отров.
9 Со него Го благословуваме Бога и Отецот, со него ги колнеме луѓето создадени според подобието Божјо.
10 Од истата уста излегува и благослов и клетва. Не треба, браќа мои, тоа така да биде.
11 А тече ли од еден ист извор слатка и горчлива вода?
12 Може ли, браќа мои, смоквата да раѓа маслинки, или лозата смокви? Така, од еден ист извор не може да тече солена и слатка вода.
13 Кој е меѓу вас мудар и умен, нека ги покаже преку своето добро однесување делата свои во кротост и мудрост.
14 Но, ако во срцата свои имате горчлива завист и карање, не фалете се и не лажете против вистината:
15 тоа не е мудрост која доаѓа озгора, туку земна, душевна, бесовска;
16 зашто, каде што има завист и карање, таму има неслога и се е лошо.
17 А мудроста, што иде озгора, е најнапред чиста, а потоа мирна, кротка, покорна, полна со милост и добри плодови, непристрасна и нелицемерна.
18 Плодот, пак, на правдата во мир се сее од миротворците.
1 Од каде се војните и расправиите меѓу вас? Не оттаму ли - од вашите похоти, кои се борат во органите ваши?
2 Пожелувате и немате; убивате и завидувате, и не можете да добиете; се препирате и војувате, а немате, бидејќи не се молите.
3 Просите, а не добивате, зашто зло барате, за да го трошите во вашите похоти.
4 Прељубодејци и прељубодејки, не знаете ли дека пријателството со овој свет е непријателство на Бога? Зашто, кој сака да му е пријател на светот, му станува непријател на Бога.
5 Или, пак, мислите дека Писмото напразно зборува: „Со ревност го љуби духот што го вселил во нас.”
6 Но Тој дава поголема благодат; затоа е речено: „Бог се противи на горделивите, а на понизните им дава благодат.”
7 Па затоа, покорете Му се на Бога; а противете се на ѓаволот, и тој ќе побегне од вас.
8 Приближете се кон Бога, и Тој ќе се приближи кон вас; исчистете ги рацете, грешници, поправете ги срцата свои, непостојани!
9 Бидете нажалени и плачете и липајте: смевот ваш нека се претвори во плач, а радоста во тага!
10 Понизете се пред Господ и ќе ве подигне!
11 Не озборувајте се еден со друг, браќа: зашто, кој го озборува братот свој или го суди, тој го напаѓа Законот и го суди Законот. А ако, пак, го судиш Законот, тогаш ти не си извршител на Законот, туку судија.
12 Еден е Законодавецот и Судијата, Кој може да спаси и погуби: а ти, кој си што осудуваш друг?
13 Слушајте сега вие, кои велите: „Денес или утре ќе тргнеме во оној град и таму ќе останеме една година, ќе тргуваме и ќе спечалиме”,
14 вие, кои не знаете што ќе стане утре. Што е вашиот живот? Тој е пареа, која се појавува за кратко време, па исчезнува.
15 Место да велите: „Ако сака Господ да бидеме живи, ќе направиме тоа и тоа.”
16 А сега се фалите со својата гордост. Секоја таква фалба е зла.
17 И така, грев е за оној кој знае да прави добро, а не го прави.
1 Ајде сега вие, богати, плачете и липајте за страшните маки што идат на вас.
2 Богатството ваше изгни, а алиштата ваши молци ги изгризаа.
3 Златото ваше и среброто ви за‘рѓаа, и ‘рѓата нивна ќе биде сведоштво против вас и ќе го изеде телото ваше како оган! Сте насобрале богатство за последните дни.
4 Ете, платата што сте ја задржале од работниците, кои работеле на вашите ниви, и извиците на жетварите дојдоа до ушите на Господ Саваот.
5 Се веселевте на земјата и се насладувавте, ги згоивте срцата ваши како за ден на клање.
6 Го осудивте, Го убивте праведникот; и тој не се спротивставуваше.
7 Бидете трпеливи, браќа мои, до доаѓањето на Господ! Ете, земјоделецот чека драгоцен плод од земјата и долго трпи за него, додека не добие дожд, ран или доцен.
8 Па трпете и вие, укрепете ги срцата свои, зашто доаѓањето на Господ се приближи.
9 Не оплакувајте се, браќа, еден на друг, та да не бидете осудени: ете, Судијата стои пред вратата.
10 Браќа, како пример на страдања и долготрпенија земете ги пророците што зборуваа во името Господово.
11 Ете, блажени се оние што истрајаа. Сте чуле за трпението на Јов и узнавте каков крај му даде Господ, затоа што Господ е многумилостив и се смилува на него.
12 А пред се, браќа мои, не колнете се ни во небото, ни во земјата, ниту пак со некоја друга заклетва. И зборот нека ви биде да - да и не - не, за да не паднете под суд!
13 А ако некој од вас страда, нека Му се моли на Бога; весел ли е, нека Го фали Господа!
14 Болен ли е некој меѓу вас, нека ги повика свештениците црковни, та да се помолат и да извршат помазание над него со елеј во името Господово.
15 И молитвата со вера ќе го исцели болниот, и Господ ќе го крене; и гревови, ако направил, ќе му се простат.
16 Исповедајте си ги гревовите еден на друг и молете се еден за друг за да се исцелите. Голема сила има усрдната молитва на праведникот.
17 Илија беше човек смртен, како и ние, и со молитва Му се помоли на Бога да нема дожд, и не падна дожд на земјата три години и шест месеци.
18 И пак се помоли, па небото даде дожд и земјата го даде својот плод.
19 Ако, браќа, некој од вас се отклони од вистината, и ако некој друг го поврати,
20 тој нека знае дека оној што обрати грешник од лажлив пат, спасува една душа од смрт и ќе покрие многу гревови.