1 Was vu Afang a war, was ma (mir) ghärt hän, was ma (mir) gsäh hän mit unsere Auge, was ma (mir) agluegt hän un unsreri Händ (Pfode) aglengt hän, vum Wort vum Läbä
2un des Läbä isch erschiene, un ma (mir) hän gsähne un beziige un vukindige äich des Läbä, des ewig isch, des bim Vada (Babbe) war un uns (us) erschiene isch -,
3 was ma (mir) gsähne un ghärt hän, des vukindige ma (mir) auch äich, dmit au ihr mit uns (us) Gmeinschaft ha kene; un unsereri Gmeinschaft isch mit däm Vada (Babbe) un mit sinem Bue Jesus Christus.
4 Un des schribe ma (mir), dmit unseri Fräid (Freud) ganz un gar isch.
5 Un des isch de Botschaft, de ma (mir) vu ihm ghärt hän un äich vukindige: Gott isch Lecht, un in ihm isch kei Finschtanis.
6 Wenn ma (mir) sage, daß ma (mir) Gmeinschaft mit ihm hän, un wandle in dr Finschtanis, so lege ma (mir) un den nit de Wohret.
7 Wenn ma (mir) aba im Lecht wandle, we na (er) im Lecht isch, so hän ma (mir) Gmeinschaft undaänander, un s Bloet vu Jesus, sinem Bue, macht uns (us) sufa vu allar Sind.
8 Wenn ma (mir) sage, ma (mir) hän keini Sinde, so lege ma (mir) uns (us) selba a, un d Wohret isch nit in uns (us).
9 Wenn ma (mir) aba unsri Sinde sage, so isch scha (er) treui un grecht, daß sa uns (us) d Sinde vugit un uns (us) sufa macht vu allar Ungrechtigkeit.
10 Wenn ma (mir) sage, ma (mir) hän nit gsindigt, so mache ma (mir) ihn zum Legner, un si Wort isch nit in uns (us).
1 Mini ,Kinda des schrib i (ich) äich, dmit ihr nit sindige den. Un wenn jemads sindigt, so hän ma (mir) ä Firschprecha bim Vada (Babbe), Jesus Christus, der grecht isch.
2 Un na (er) isch d Vusehnig fir unsri Sinde, nit ällei aba fir unsri, sundern au fir de vu dr ganze Welt.
3 Un dodra merke ma (mir), daß ma (mir) nen kenne, wenn ma (mir) sini Gebote halte den.
4 Wer sait: Ich kenn nen, un haltet sini Gebote nit, der isch ä Legner, un in däm isch d Wohret nit.
5 Wer aba si Wort haltet, in däm isch gwiß d Liebi Gottes ganz un gar. Dodra erkenne ma (mir), daß ma in ihm sin.
6 Wer sait, daß sa in nem bliebt, der soll au läbä, we na (er) gläbt het.
7 Mini Liebi Frind, i (ich) schrib äich nit ä neies Gebot, sundern des alte Gebot, des ihr vu Afang a gha hän. Des alte Gebot isch des Wort, des sa ghärt hän.
8 Un doch schrib i (ich) äich ä neies Gebot, des wohr isch in ihm un in äich; denn d Finschtanis vugoht, un s echte Lecht schint etzed scho.
9 Wer sait, er isch im Lecht, un haßt si Brueda, der isch noh in dr Finschtanis.
10 Wer si Brueda leb (lieb) het, der bliebt im Lecht, un durch den kummt nemads z Fall.
11 Wer aba si Brueda haßt, der isch in dr Finschtanis un wandlet in dr Finschtanis un weiß nit, wo na (er) higoht; denn d Finschtanis het sini Augen vublendet.
12 Liebi Kinda, i (ich) schrib äich, daß äich d Sinde vuge sin wägä sinem Name.
13 Ich schrib äich Vädare; denn ihr kenne den, der vu Afang a do gsi isch. Ich schrib äich junge Männa; denn ihr hän d Bese ibawunde.
14 Ich ha äich Kinda gschribe; denn ihr kenne d Vada (Babbe). Ich ha äich Vädare gschribe; denn ihr kenne den, der vu Afang a do gsi isch. Ich ha äich junge Männa gschribe; denn ihr sin schtark, un s Wort Gottes bliebt in äich, un ihr hän d Bese ibawunde.
15 Den nit d Welt leb (lieb) ha noh was in dr Welt isch. Wenn jemads d Welt leb (lieb) het, in däm isch nit d Liebi vum Vada (Babbe).
16 Denn alles, was in dr Welt isch, vum Fleisch d Luscht un dr Auge Luscht un igebildet si, isch nit vum Vada (Babbe), sundern vu der Welt.
17 Un d Welt vugoht mit ihra Luscht; wer aba d Wille Gottes doet, der bliebt in Ewigkeit.
18 Kinda, s isch die letschte Schtund! Un we na ghärt hän, daß dr Antichrist kummt, so sin au scho vieli Antichriste kumme; drun erkenne ma, daß ses die letschte Schtund isch.
19 Sie sin vu uns (us) üsgange, aba sie ware nit vu uns (us). Denn wenn sie vu uns (us) gsi wäre, so wäre sie jo bi uns (us) bliebe; aba s het solle offebar werde , daß sie nit alli vu uns (us) sin.
20 Doch ihr hän d Salbig vu däm, der heilig isch, un hän alli s Wisse.
21 Ich ha äich nit gschribe, als wißte ihr d Wohret nit, sundern ihr wißet sie un wißt au, daß kei Lug üs dr Wohret kummt.
22 Wer isch ä vulogene, wenn nit der, der lignet, daß Jesus dr Christus isch? Des isch dr Antichrist, der d Vada (Babbe) un d Bue lignet.
23 Wer d Bue lignet, der het au d Vada (Babbe) nit; wer d Bue kund doet, der het au d Vada (Babbe).
24 Was ihr ghärt hän vu Afang a, des soll in äich bliebe. Wenn in äich bliebt, was ihr vu Afang a ghärt hän, so den ihr au im Bue un im Vada (Babbe) bliebe.
25 Un des isch de Vuheißig, de na uns (us) vuheiße het: s ewige Läbä.
26 Des ha i (ich) äich gschribe vu däne, de äich vufihre.
27 Un d Salbig, de ihr vu nem gregt hän, bliebt in äich, un ihr hän nit nedig, daß äich jemads lehrt; sundern, we äich sini Salbig alles lehrt, so isch's wohr un isch kei Lug, un we sie äich glehrt het, so bliebe in nem.
28 Un jetze, Kinda, bliebe in nem, dmit ma (mir), wenn na offebart wird, Gwißheit hän un nit zschande werde vor rem, wenn na kummt.
29 Wenn ihr wißt, daß sa (er) grecht isch, so erkenne ihr au, daß, wer`s recht doet, der isch vu nem geboren.
1 Luege, weli Liebi het uns (us) dr Vada (Babbe) ge, daß ma (mir) Gottes Kinda heiße solle - un ma (mir) sin`s au! Drum kennt uns (us) d Welt nit; denn sie kennt den nit.
2 Mini Lebi (Liebe), ma (mir) sin scho Gottes Kinda; s isch aba noh nit offebar wore, was ma (mir) si werde. Mir wisse aba: wenn s offebar wird, werde ma ihm glich si; denn ma (mir) werde nen sähne, we na (er) isch.
3 Un jeder, der solchi Hoffnig uf nen het, der wäscht sich, we au er sufa isch.
4 Wer Sindige doet, der doet au Urecht, un d Sinde isch s Urecht.
5 Un ihr wißet, daß sa (er) kumme isch, dmit da (er) d Sinde wegnihmt, un in ihm isch kei Sinde.
6 Wer in ihm bliebt, der sindigt nit; wer sindigt, der het ihn nit gsäh un nit kenne glernt.
7 Kinda, len äich vu nemads vufihre! Wer recht doet, der isch grecht, we au er grecht isch.
8 Wer Sinde doet, der isch vum Deufel; denn dr Deufel sindigt vu Afang a. Dzue isch scha (er) kumme dr Bue Gottes, daß sa d Arbet vum Deufels kabut macht.
9 Wer üs Gott geboren isch, der doet keini Sinde; denn Gottes Kinda bliebe in nem un kenne nit sindige; denn sie sin vu Gott geboren.
10 Dodra wird offebar, welchi d Kinda Gottes un welchi de Kinda vum Deufels sin: Wer nit recht doet, der isch nit vu Gott, un wer nit si Brueda leb (lieb) het.
11 Denn des isch de Botschaft, de ihr ghärt hän vu Afang a, daß ma (mir) uns (us) undaänander liebe solle,
12 nit we Kain, der vum Bese schtammte un si Brueda umbrocht het. Un wurum het da nen umbrocht? Wel sini Sache bes ware un de vu sinem Brueda grecht.
13 Wunderet äich nit, mini Breda, wenn äich d Welt haßt.
14 Mir wisse, daß ma (mir) üs sem Dod in s Läbä kumme sin; denn ma (mir) liebe unseri Breda. Wer nit liebt (leb hän), der bliebt im Dod.
15 Wer si Brueda haßt, der isch ä Dotschläger, un ihr wißt, daß kei Dotschläger s ewige Läbä imma in sich het.
16 Dodra hän ma (mir) d Liebi erfahre, daß sa (er) si Läbä fir uns (us) glosse het; un ma (mir) solle au s Läbä fir unseri Breda lo.
17 Wenn aba jemads Sache vu d Welt het un sieht si Brueda hunga lide un schleßt si Herz vor rem zue, we bliebt dann (dnoh) d Liebi Gottes in nem?b
18 Mini Kinda, len uns (us) nit liebe mit Worte noh mit dr Zunge, sundern mit dr Tat un mit dr Wohret.
19 Dodra kenne ma (mir), daß ma (mir) üs dr Wohret sin, un kenne unsa Herz vor ihm dmit zum Schwige bringe,
20 daß, wenn uns (us) unsa Herz vudammt, Gott greßer isch als unsa Herz un kennt alli Dinge in uns (us).
21 Ihr Liebi, wenn uns (us) unsa Herz nit vudammt, so hän ma (mir) Gwißheit zu Gott,
22 un was ma (mir) bitte, den ma (mir) vu nem gregä; denn ma (mir) halte sini Gebote un den, was vor rem agnähm isch.
23 Un des isch si Gebot, daß ma (mir) glaube an d Namen vu sinem Bue Jesus Christus un liebi hän undaänander, we na (er) uns (us) des Gebot ge het.
24 Un wer sini Gebote doet, der bliebt in Gott un Gott in ihm. Un dodra erkenne ma (mir), daß sa (er) in uns (us) bliebt: an däm Geischt, den na uns (us) ge het.
1 Ihr Liebi, glaubt nit einem jedem Geischt, sundern prefe de Geischter, ob sie vu Gott sin; denn s sin vieli falschi Prophete üsgange in d Welt.
2 Dodra solle na d Geischt Gottes erkenne: Jeder Geischt, der sait, daß Jesus Christus in s Fleisch kumme isch, der isch vu Gott;
3 un jeder Geischt, der Jesus nit so akindigt, der isch nit vu Gott. Un des isch der Geischt vum Antichrists, vu däm ihr ghärt hän, daß sa kumme wird, un na isch etzed scho in dr Welt.
4 Kinda, ma (mir) sin vu Gott un hän de ibawunde; denn der der in äich isch, isch greßer als der, der in dr Welt isch.
5 Sie sin vu der Welt; drum schwätze sie, we d Welt schwätzt, un d Welt härt sie.
6 Mir sin vu Gott, un wer Gott kennt, der härt uns (us); wer nit vu Gott isch, der härt uns (us) nit. Dodra kenne ma (mir) d Geischt dr Wohret un d Geischt vum Irrtum.
7 Ihr Liebi, len uns (us) änander leb (lieb) han; denn d Liebi isch vu Gott, un wer liebt (leb hän), der isch vu Gott geboren un kennt Gott.
8 Wer nit liebt (leb hän), der kennt Gott nit; denn Gott isch d Liebi.
9 Dorum isch ku d Liebi Gottes unda uns (us), daß Gott si einzige Bue gschickt het in d Welt, dmit ma (mir) durch nen läbä solle.
10 Wäge däm bschtoht d Liebi: nit, daß ma (mir) Gott gliebt (leb ka) hän, sundern daß sa (er) uns (us) gliebt (leb ka) het un si Bue gschickt het zur Vusehnig fir unsri Sinde.
11 Ihr Liebi, het uns (us) Gott so gliebt (leb ka), so solle ma (mir) uns (us) au undaänander leb (lieb) ha.
12 Nemads het Gott jemols gsähne. Wenn ma (mir) uns (us) undaänander leb (lieb) hän, so bliebt Gott in uns (us), un sini Liebi isch in uns (us) ganz un gar.
13 Dodra erkenne ma, daß ma (mir) in nem bliebe un na (er) in uns (us), daß sa (er) uns (us) vu sinem Geischt ge het.
14 Un ma (mir) hän gsähne un bzige, daß dr Vada (Babbe) d Bue gschickt het als Heiland dr Welt.
15 Wer also sait, daß Jesus Gottes Bue isch, in däm bliebt Gott un na (er) in Gott.
16 Un ma (mir) hän kenne glernt un hän glaubt de Liebi, de Gott zue uns (us) het. Gott isch d Liebi; un wer in dr Liebi bliebt, der bliebt in Gott un Gott in nem.
17 Wäge däm isch d Liebi bi uns (us) ganz un gar, daß ma (mir) Gwißheit hän am Dag vum Gricht; denn we na (er) isch, so sin au ma (mir) in däre Welt. Angscht isch nit in dr Liebi,
18 sundern de ganze Liebi tribt d Angscht üs; denn d Angscht rechnet mit Schtrof. Wer sich aba firchtet, der isch nit ganz in dr Liebi.
19 Len uns (us) leb (lieb) ha, denn na (er) het uns (us) zerscht liebt (leb hän) ka.
20 Wenn jemads sait: Ich leb (lieb) Gott, un haßt si Brueda, der isch ä Legner. Denn wer si Brueda nit leb (lieb) het, den na sieht, we kann na Gott leb (lieb) ha, den na nit sieht?
21 Un des Gebot hän ma (mir) vu nem, daß, wer Gott leb (lieb) het, daß der au si Brueda leb (lieb) het.
1 Wer glaubt, daß Jesus der Christus isch, der isch vu Gott geboren; un wer den leb (lieb) het, der ihn geboren het, der liebt (leb hän) au den, der vu ihm geboren isch.
2 Dodra kenne ma (mir), daß ma (mir) Gottes Kinda leb (lieb) kän, wenn ma (mir) Gott leb (lieb) hän un sini Gebote halte.
3 Denn des isch d Liebi zu Gott, daß ma (mir) sini Gebote halte; un seini Gebote sin nit schwer.
4 Denn alles, was vu Gott geboren isch, ibawindet d Welt; un unsa Glaube isch dr Sieg, der d Welt ibawunden het.
5 Wer isch s aba, der d Welt ibawindet, wenn nit der, der glaubt, daß Jesus Gottes Bue isch?
6 Der isch's, der kumme isch durch Wassa un Bloet, Jesus Christus; nit im Wassa alleinig, sundern im Wassa un im Bloet; un dr Geischt isch's, der s sagt, denn dr Geischt isch d Wohret.
7 Denn dräi sin, de s sage:
8 dr Geischt un s Wassa un s Bloet; un de dräi schtimme ibai.
9 Wenn ma (mir) dr Lit ihr Zignis anehme, so isch Gottes Zignis doch greßer; denn des isch Gottes Zeugnis, daß sa (er) Zignis ge het vu sinem Bue.
10 Wer an d Bue Gottes glaubt, der het des Zignis in sich. Wer Gott nit glaubt, der macht den zum Legner; denn na (er) glaubt nit däm Zignis, des Gott ge het vu sinem Bue.
11 Un des isch des Zignis, daß uns (us) Gott s ewige Läbä ge het, un des Läbä isch in sinem Bue.
12 Wer d Bue het, der het s Läbä; wer d Bue Gottes nit het, der het s Läbä nit.
13 Des ha i (ich) äich gschribe, dmit da wißt, daß ihr s ewige Läbä hän, de ihr glaube an d Namen vu Gottes Bue.
14 Un des isch de Gwißheit, de ma (mir) hän zu Gott: Wenn ma (mir) um ebis bitte nohch sinem Wille, so härt er uns (us).
15 Un wenn ma (mir) wisse, daß sa (er) uns (us) härt, worum ma (mir) au bitte, so wisse ma (mir), daß ma (mir) gregä, was ma (mir) vu nem ha wen.
16 Wenn jemads si Brueda sindige sieht, ä Sind nit zum Dod, so mag er bitte, un Gott wird nem s Läbä ge - däne, de nit sindige zum Dode. S git aba ä Sinde zum Dod; bi der sag i (ich) nit, daß jemads bitte soll.
17 Jedi Ungrechtigkeit isch ä Sind; aba s git Sinde nit zum Dod.
18 Mir wisse, daß, wer vu Gott geboren isch, der sindigt nit, sundern wer vu Gott geboren isch, den bewahrt da, un dr Bese rührt nen nit a.
19 Mir wisse, daß ma (mir) vu Gott sin, un d Welt liet im Arge.
20 Mir wisse aba, daß dr Bue Gottes kumme isch un uns (us) d Sinn dfir ge het, daß ma (mir) s Wahrhaftige kenne lerne. Un ma (mir) sin in däm Wahrhaftige, in sinem Bue Jesus Christus. Der isch dr wahrhaftige Gott un s ewige Läbä.
21 Kinda, nähmä äich in acht vor d Götze!