1

1

Unë, Simon Pjetri, shërbëtor dhe apostull i Jezu Krishtit, po ju shkruaj juve që nga drejtësia e Perëndisë tonë dhe e Shpëtimtarit Jezu Krisht keni marrë të njëjtin besim me ne:

2

Hiri dhe paqja u shtofshin mbi ju me njohjen e Perëndisë dhe të Zotit tonë Jezu!

3

Fuqia e tij hyjnore na dhuroi gjithçka që na nevojitet për jetën e përkushtuar ndaj Perëndisë, nëpërmjet njohjes së atij që na thirri në lavdinë dhe fuqinë e tij.

4 Me to na u dhuruan premtimet shumë të mëdha e të çmueshme, që nëpërmjet tyre të bëheni pjesëtarë të natyrës hyjnore, duke shpëtuar nga prishja që sjellin kënaqësitë e botës.

5

Prandaj bëni çdo përpjekje për tʼi shtuar besimit tuaj virtytin, virtytit diturinë,

6 diturisë vetëkontrollin, vetëkontrollit durimin, durimit përkushtimin ndaj Perëndisë,

7 përkushtimit ndaj Perëndisë dashurinë vëllazërore dhe dashurisë vëllazërore dashurinë.

8 Sepse nëse i keni të gjitha këto me shumicë, ato nuk do tʼju lejojnë të bëheni përtacë dhe të pafryt në njohjen e Zotit tonë Jezu Krisht.

9 Kush nuk i ka këto, është i verbër e dritëshkurtër dhe ka harruar se është pastruar nga mëkatet e tij të vjetra.

10

Prandaj, vëllezër, përpiquni ta forconi sa më shumë thirrjen dhe zgjedhjen tuaj nga Perëndia, sepse po tʼi bëni këto gjëra, nuk do të bini kurrë.

11 Kështu do tʼju hapet plotësisht hyrja për në mbretërinë e amshuar të Zotit dhe të Shpëtimtarit tonë Jezu Krisht.

12

Për këtë arsye do të vazhdoj tʼjua kujtoj përherë këto gjëra, edhe pse i dini dhe jeni të palëkundur në këtë të vërtetë.

13 Mendoj se është e drejtë tʼju mbaj zgjuar duke jua kujtuar ato për sa të jem në këtë jetë.

14 Unë e di se do ta lë shpejt këtë trup, sikurse ma ka shfaqur Zoti ynë Jezu Krisht.

15 Prandaj do të përpiqem që të mund tʼi kujtoni të gjitha këto gjëra edhe pas largimit tim.

16

Ne nuk përdorëm përralla të thurura me mjeshtëri për tʼju shpallur fuqinë dhe ardhjen e Zotit tonë Jezu Krisht. Ne e kemi parë me sytë tanë madhështinë e tij.

17 Ai mori nder e lavdi nga Perëndia Atë kur nga lavdia madhështore erdhi zëri që tha: «Ky është Biri im i dashur, me të cilin jam i kënaqur».

18 Këtë zë që vinte nga qielli e dëgjuam kur ishim me të në malin e shenjtë.

19

Kështu jemi më të sigurt për fjalën profetike, të cilën bëni mirë ta keni si një pishtar që ndriçon në një vend të errët, derisa të agojë dita dhe ylli i mëngjesit të lindë në zemrat tuaja.

20 Duhet të dini së pari se asnjë profeci e Shkrimit të shenjtë nuk shpjegohet sipas mendjes së gjithsecilit,

21 pasi asnjë profeci nuk ka ardhur nga vullneti i njeriut, por njerëz të frymëzuar nga Shpirti i Shenjtë folën nga ana e Perëndisë.

2

1

Në popull ka pasur edhe profetë të rremë, ashtu si edhe mes jush do të ketë mësues të rremë. Ata do të fusin fshehurazi herezi që çojnë në shkatërrim dhe do të mohojnë edhe Zotin që i shpagoi nga mëkati. Kështu do të tërheqin mbi vete një shkatërrim të shpejtë.

2 Shumë njerëz do të ndjekin fëlligështitë e tyre dhe për shkak të tyre udha e së vërtetës do të shahet.

3 Nga lakmia për para, ata do tʼju mashtrojnë me fjalë të sajuara. Por gjykimi i tyre, i vendosur që moti, nuk do të vonojë dhe shkatërrimi i tyre nuk do të dremisë.

4

Perëndia nuk kurseu as engjëjt që mëkatuan, por i hodhi në humnerat e ferrit, ku ruhen të lidhur me pranga në errësirë për ditën e gjykimit.

5 Ai nuk kurseu as botën e lashtë, po kur solli përmbytjen mbi botën e të pafeve, shpëtoi vetëm Noeun, vetë i tetë, predikuesin e drejtësisë.

6

Dënoi me shkatërrim edhe qytetet e Sodomës dhe Gomorrës, duke i bërë hi dhe i bëri shembull për ata që në të ardhmen do të jetonin pa besim.

7

Por shpëtoi Lotin e drejtë, i cili vuante nga sjellja e fëlligësht e të pafeve.

8 Ky i drejtë jetonte mes tyre dhe shpirti i tij i drejtë mundohej dita-ditës kur shikonte me sy dhe dëgjonte me veshë veprat e tyre të paudha.

9 Zoti di tʼi shpëtojë nga tundimi ata që i janë përkushtuar atij dhe di tʼi ruajë të padrejtët që të ndëshkohen ditën e gjykimit,

10 sidomos ata që shkojnë pas lakmive të epsheve trupore dhe përbuzin pushtetin e Perëndisë.

Ata janë të paturpshëm, arrogantë dhe njerëz që nuk kanë frikë të fyejnë fuqitë e lavdishme qiellore,

11 ndërsa engjëjt, që janë më të mëdhenj për nga forca dhe pushteti nuk sjellin para Zotit gjykime fyese kundër tyre.

12

Por ata janë pa mend, si kafshët që lindin për tʼu kapur e për tʼu therur. Ata flasin keq për gjërat që nuk i dinë dhe do të shkatërrohen po ashtu si kafshët;

13 do të marrin shpagimin e padrejtësisë.

Ata e kanë për kënaqësi kur e kalojnë ditën në shthurje. Është njollë e turp që ata të marrin pjesë në darkat tuaja kur vazhdojnë ende të kënaqen në mashtrimet e tyre.

14 Sytë i kanë plot dëshirë për të bërë tradhti bashkëshortore dhe nuk pushojnë së mëkatuari. Mashtrojnë shpirtrat e paqëndrueshëm, zemrën e kanë të stërvitur për lakmi dhe janë bij mallkimi.

15

Ata e lanë udhën e drejtë dhe u mashtruan e shkuan pas udhës së Balaamit, birit të Bosorit, që donte të fitonte duke bërë padrejtësi.

16 Por ai u ndëshkua për paudhësinë e tij, sepse kafsha pa gojë foli si njeri dhe e pengoi marrëzinë e profetit.

17

Këta janë burime pa ujë dhe re që shtyhen nga era, për të cilët është ruajtur terri i errësirës.

18 Me fjalë të fryra e të kota bëjnë për vete me anë të kënaqësive trupore dhe me anë të fëlligështive ata që sapo kishin shpëtuar prej atyre që jetojnë në mashtrim.

19 U premtojnë liri kur ata vetë janë skllevër të prishjes, sepse njeriu bëhet skllav i atij që e mposht.

20

Nëse ata që u larguan nga ndyrësitë e botës nëpërmjet njohjes së Zotit dhe të Shpëtimtarit tonë Jezu Krisht ngatërrohen përsëri me këto gjëra dhe mposhten nga ato, atëherë gjendja e tyre e fundit bëhet më e keqe se e para.

21 Do të ishte më mirë për ta të mos e kishin njohur udhën e drejtësisë, sesa pasi e njohën, ta braktisin urdhërimin e shenjtë që iu dha.

22 Këtu ndodh si te ajo fjala e urtë dhe e vërtetë:

«Qeni u kthye
në të vjellat e veta.»

dhe

«Dosa e larë u kthye
të zhgërryhet sërish në llucë.»

3

1

Fort të dashur, kjo është tashmë letra e dytë që po ju shkruaj. Në të dyja po përpiqem tʼju zgjoj kujtesën, që me mendje të kthjellët

2 të kujtoni fjalët që janë thënë më përpara nga profetët e shenjtë dhe urdhërimin e Zotit dhe të Shpëtimtarit tonë, që ju shpallën apostujt.

3

Së pari, duhet të dini se në ditët e fundit do të vijnë përqeshës, që jetojnë sipas dëshirave të tyre. Ata do tʼju përqeshin

4 dhe do tʼju thonë: «Ku është premtimi i ardhjes së Zotit? Të parët tanë vdiqën, por gjithçka mbeti si në fillim të krijimit».

5

Ata harrojnë me dashje se qiejt, kohë më parë, u bënë me fjalën e Perëndisë. Po ashtu edhe toka, që u bë nga uji dhe nëpërmjet ujit.

6 Po me ujë u shkatërrua bota e atëhershme, kur u bë përmbytja.

7 Ky qiell dhe kjo tokë ruhen nga e njëjta fjalë, për tʼu shkatërruar me zjarr kur të vijë dita e gjykimit dhe e shkatërrimit të të pafeve.

8

Edhe këtë gjë mos e harroni, fort të dashur, se për Zotin një ditë është si një mijë vjet dhe një mijë vjet janë si një ditë.

9 Zoti nuk e vonon premtimin, siç mendojnë disa, por është i duruar me ju, sepse nuk dëshiron që ndokush të humbasë, por dëshiron që të gjithë të kthehen në pendim.

10

Dita e Zotit do të vijë si vjedhësi. Atë ditë qiejt do të zhduken me krisma, elementet e natyrës do të shkrihen nga nxehtësia dhe toka e gjithçka që ajo mban do të digjen.

11

Nëse gjithçka do të tretet në këtë mënyrë, atëherë e kuptoni se duhet të keni një sjellje të shenjtë dhe të jeni të përkushtuar ndaj Perëndisë,

12 duke pritur e duke u përpjekur ta afroni ardhjen e ditës së Perëndisë, në të cilën qiejtë do të treten me zjarr dhe elementet e natyrës do të shkrihen nga nxehtësia.

13 Sipas premtimit të tij, ne presim qiej të rinj dhe tokë të re, ku banon drejtësia.

14

Prandaj, fort të dashur, duke pritur këto, përpiquni të jeni para tij të panjollë, të patëmetë dhe në paqe.

15 Durimin e Zotit çmojeni si mundësi për shpëtim, sikurse ju shkroi edhe vëllai ynë i dashur, Pali, sipas urtisë që i dha Perëndia.

16 Në të gjitha letrat e tij ai shkruan për këto gjëra. Por në to ka disa pjesë të vështira për tʼu kuptuar, që të paditurit e të paqëndrueshmit i shtrembërojnë. Ata bëjnë ashtu edhe me pjesë të tjera të Shkrimit të shenjtë, duke shkaktuar kështu humbjen e vetes së tyre.

17

Ndërsa ju, fort të dashur, meqenëse i dini këto gjëra që më përpara, ruhuni që të mos bini në mashtrimin e të pabesëve dhe të humbisni sigurinë e besimit tuaj.

18 Vazhdoni të përparoni në hirin dhe në njohjen e Zotit dhe të Shpëtimtarit tonë Jezu Krisht! Atij i qoftë lavdia, tani e përherë, deri në ditën e amshimit! Amen!