1
Unë Jakobi, shërbëtor i Perëndisë dhe i Zotit Jezu Krisht, përshëndes dymbëdhjetë fiset e shpërndara nëpër botë.2
Vëllezërit e mi, gëzohuni kur ndeshni tundime të ndryshme,3 sepse ju e dini se sprova e besimit tuaj sjell durimin.
4 Kini durim deri në fund, që të jeni të përsosur, të plotë dhe pa asnjë të metë.
5
Nëse dikujt nga ju i mungon urtia, le të kërkojë nga Perëndia dhe ai do tʼi japë, sepse Perëndia u jep të gjithëve me zemërgjerësi dhe pa përçmim,6 por le të kërkojë me besim dhe pa dyshuar. Kush dyshon, i ngjan valës së detit, që e ngre era dhe pastaj e përplas.
7 Ky njeri të mos pandehë se do të marrë ndonjë gjë nga Zoti,
8 sepse është njeri me dy mendje dhe i paqëndrueshëm në gjithçka që bën .
9
Vëllai i varfër le të krenohet, se do ta lartësojë Perëndia,10 ndërsa vëllai i pasur se do ta përulë. I pasuri do të shkojë si lulja e barit.
11 Dielli lind dhe nxehtësia e tij e than barin. Lulja e barit vyshket dhe bukuria i zhduket. Kështu do të vyshket edhe i pasuri në gjërat që bën.
12
Lum ai njeri që duron tundimet, sepse, pasi të ketë kaluar sprovën, do të marrë kurorën e jetës, të cilën Perëndia ua premtoi atyre që e duan.13
Askush, kur tundohet, të mos thotë: «Jam tunduar nga Perëndia». Perëndia nuk tundohet nga e keqja dhe nuk tundon askënd.14 Secili tundohet nga lakmia e vet, që e josh dhe e mashtron.
15 Kur lakmia mbarset, pjell mëkatin, ndërsa mëkati që kryhet sjell vdekjen.
16
Vëllezërit e mi të dashur, mos u mashtroni!17 Çdo e mirë që na është dhënë dhe çdo dhuratë e përsosur vjen nga lart dhe zbret nga Ati i dritave qiellore. Perëndia nuk ndryshon dhe nuk lëshon hije.
18 Prej vullnetit të tij na dha jetë me anë të fjalës të së vërtetës, që ne të jemi fryti i parë i krijesave të tij.
19
Vëllezërit e mi të dashur, dijeni se çdo njeri duhet të jetë i gatshëm për të dëgjuar, i ngadaltë për të folur dhe i ngadaltë në zemërim.20 Zemërimi i njeriut nuk kryen drejtësinë e Perëndisë.
21 Prandaj hidhni tej çdo ndyrësi dhe çdo ligësi tjetër dhe me përulësi pranoni fjalën që Perëndia ka mbjellë ndër ju, fjalë e cila mund tʼju shpëtojë shpirtrat.
22
Bëhuni zbatues të fjalës dhe jo vetëm dëgjues, që gënjejnë veten.23 Sepse nëse dikush është vetëm dëgjues i fjalës dhe jo zbatues i saj, ai i ngjan një njeriu që e shikon fytyrën e tij të vërtetë në pasqyrë,
24 por pasi shihet, ikën e menjëherë harron se si ishte.
25 Ndërsa ai që e shikon me kujdes ligjin e përsosur të lirisë dhe ngulmon në të, ai që nuk mbetet vetëm një dëgjues që harron, por zbatues i tij, do të jetë i lum në gjithçka që bën.
26
Kush mendon se është fetar dhe nuk i vë fre gjuhës, mashtron veten dhe feja e tij është e kotë.27 Feja e pastër dhe e panjollë para Perëndisë dhe Atit është kjo: përkujdesja për jetimët dhe vejushat që janë në vështirësi dhe ruajtja e vetes të pastër nga bota.
1
Vëllezërit e mi, mos e përzieni besimin e Zotit tonë të lavdisë, Jezu Krishtit, me dallimet ndërmjet njerëzve.2 E zëmë se kur mblidheni së bashku, vjen dikush që ka unazë ari dhe rroba të shtrenjta, si edhe një i varfër me rroba të vjetra.
3 Nëse tregoni kujdes të veçantë për atë që ka veshur rrobat e shtrenjta dhe i thoni: «Ti ulu këtu në vendin e mirë!», ndërsa të varfrit i thoni: «Ti rri në këmbë atje ose ulu këtu te këmbët e mia!»,
4 a nuk keni bërë kështu dallime ndërmjet jush, duke u bërë gjykatës me mendime të liga?
5
Dëgjoni, vëllezërit e mi të dashur! A nuk i zgjodhi Perëndia të varfrit e botës për tʼi bërë të pasur në besim dhe trashëgimtarë të mbretërisë që ua premtoi atyre që e duan?6 Ndërsa ju nuk e nderuat të varfrin. A nuk janë të pasurit ata që ju sundojnë dhe ju heqin zvarrë nëpër gjyqe?
7 A nuk janë ata që përdhosin emrin e mirë me të cilin jeni quajtur?
8
Nëse zbatoni ligjin e mbretërisë së Perëndisë, siç thuhet në Shkrimin e shenjtë: Duaje tjetrin si veten!, atëherë veproni mirë.9 Por nëse bëni dallime, bëni mëkat dhe ligji i Moisiut ju dënon si shkelës.
10
Kush e zbaton të gjithë ligjin e Moisiut, por e shkel në një pikë, bëhet fajtor ndaj të gjithë ligjit.11 Sepse ai që tha: «Mos bëj tradhti bashkëshortore!», tha edhe: «Mos vrit!». Nëse nuk bën tradhti bashkëshortore por vret, atëherë ke shkelur ligjin e Moisiut.
12
Prandaj flisni dhe veproni si njerëz që do të gjykohen me ligjin e lirisë.13 Gjykimi do të jetë i pamëshirshëm me atë që nuk ka treguar mëshirë, ndërsa mëshira ngadhënjen mbi gjykimin.
14
Çʼdobi ka, vëllezërit e mi, nëse dikush thotë se ka besim, por nuk ka vepra? A mund ta shpëtojë atë besimi?15 Nëse ndonjë vëlla besimtar ose ndonjë motër besimtare nuk ka rroba për të veshur dhe u mungon ushqimi i përditshëm,
16 dhe ndonjë nga ju u thotë: «Shkoni në paqe, ngrohuni dhe ngopuni!», por nuk u jep atyre gjërat e nevojshme për trupin, çʼdobi ka kjo?
17 Kështu, pra, edhe besimi pa vepra është i vdekur në vetvete.
18
Por, dikush do të thotë: «Ti ke besimin, ndërsa unë kam veprat». Unë i them: «Më trego si mund ta kesh besimin pa vepra dhe unë do të të tregoj besimin nga veprat e mia».19 Ti beson se ka vetëm një Perëndi? Mirë bën. Edhe djajtë e besojnë dhe dridhen.
20
A do ta kuptosh, o njeri i kotë, se besimi pa vepra është i padobishëm?21 A nuk u bë i drejtë nga veprat ati ynë Abrahami kur kushtoi birin e tij, Isakun, mbi altar?
22 A e shikon se besimi bashkëveproi me veprat e tij dhe u përsos nëpërmjet tyre?
23 Kështu u përmbush Shkrimi i Shenjtë që thotë: Abrahami i besoi Perëndisë dhe kjo iu numërua për drejtësi. Ai u quajt mik i Perëndisë.
24
Pra, e shihni se njeriu bëhet i drejtë nga veprat e jo vetëm nga besimi.25 Po ashtu edhe lavirja Rahabë. A nuk u bë e drejtë edhe ajo nga veprat kur priti të dërguarit dhe i përcolli nga një rrugë tjetër?
26
Sikurse trupi është i vdekur pa shpirtin, ashtu edhe besimi është i vdekur pa veprat.1
Vëllezërit e mi, mos u bëni shumë prej jush mësues, sepse e dini se do të gjykohemi më ashpër,2 duke qenë se gabojmë në shumë gjëra. Nëse dikush nuk gabon me fjalë, atëherë ai është njeri i përsosur dhe i aftë për të sunduar gjithë trupin e tij.
3
Ja, kuajve ua vëmë frerët në gojë, që të na binden dhe tʼu drejtojmë të gjithë trupin.4 Shikoni edhe anijet! Megjithëse janë aq të mëdha dhe shtyhen nga erëra të forta, drejtohen nga një timon i vogël atje ku dëshiron timonieri.
5 Kështu edhe gjuha është gjymtyrë e vogël, por mund të mburret për gjëra të mëdha.
Ja çʼpyll të madh mund të djegë një zjarr i vogël!6 Gjuha është zjarr dhe botë padrejtësie. Ajo është vendosur midis gjymtyrëve tona dhe ndyn gjithë trupin. Ajo e bën shkrumb gjithë rrjedhën e jetës sonë dhe ndizet prej ferrit.
7 Çdo lloj egërsire e shpendi, zvarraniku e kafshe deti zbutet. Dhe njeriu i ka zbutur.
8 Por gjuhën nuk ka mundur ta zbusë asnjeri. Ajo është një e keqe e papërmbajtshme dhe plot me helm vdekjeprurës.
9
Me atë bekojmë Zotin dhe Atin dhe po me atë mallkojmë njerëzit që janë krijuar sipas përngjasimit të Perëndisë.10 Nga e njëjta gojë del bekimi dhe mallkimi. Vëllezërit e mi, nuk duhet të ndodhë kështu.
11 A mund të dalë nga i njëjti burim ujë i ëmbël dhe i hidhur?
12 O vëllezërit e mi, a mund të prodhojë fiku ullinj apo hardhia fiq? Kështu, as burimi i kripur nuk mund të nxjerrë ujë të ëmbël.
13
Cili nga ju është i urtë e i mençur? Ai le ta tregojë këtë me sjelljen e tij të mirë dhe me veprat e bëra me butësi e urti.14 Nëse keni në zemër smirë të hidhur dhe shpirtin e grindjes, mos u mburrni dhe mos gënjeni kundër së vërtetës.
15 Kjo lloj urtie nuk vjen nga lart, por është tokësore, shqisore e djallëzore.
16 Atje ku ka smirë e grindje, ka trazirë dhe gjithfarë gjërash të liga.
17 Ndërsa urtia që vjen nga lart së pari është e pastër, pastaj paqësore, e butë, e bindur, plot me mëshirë dhe me fryte të mira, e paanshme dhe jo hipokrite.
18 Fryti i drejtësisë mbillet paqësisht nga ata që bëjnë paqen.
1
Nga vijnë luftërat dhe grindjet mes jush? A nuk vijnë nga epshet që luftojnë në gjymtyrët tuaja?2 Ju lakmoni, por nuk keni. Pastaj vrisni dhe keni smirë, por gjë nuk fitoni. Grindeni dhe luftoni, por nuk keni, sepse nuk kërkoni nga Perëndia.
3 Kërkoni dhe nuk merrni, sepse kërkoni me qëllim të keq, që tʼi përdorni për epshet tuaja.
4
O njerëz të pafe! A nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Perëndinë? Ai që dëshiron të jetë mik me botën, bëhet armik me Perëndinë.5 Mos vallë pandehni se Shkrimi i shenjtë thotë më kot se shpirti i vendosur nga Perëndia brenda nesh, priret drejt smirës ?
6 Por, Perëndia na jep edhe më shumë hir, prandaj thuhet:
Perëndia u kundërvihet krenarëve,7
Nënshtrojuni Perëndisë, ndërsa djallin kundërshtojeni dhe ai do të largohet nga ju.8 Afrojuni Perëndisë dhe ai do tʼju afrohet. Pastroni duart, o mëkatarë, dhe pastroni zemrat, o njerëz me dy mendje!
9 Pikëllohuni, vajtoni dhe qani! E qeshura juaj të kthehet në vajtim dhe gëzimi në trishtim.
10 Përuluni para Zotit dhe ai do tʼju lartësojë.
11
Mos flisni keq për njëri-tjetrin, o vëllezër! Ai që flet keq për vëllain apo e gjykon atë, flet keq për ligjin e Mosiut dhe e gjykon atë ligj. Nëse gjykon ligjin e Mosiut, nuk je zbatues i këtij ligji, por gjykues i tij.12 Vetëm njëri është ligjvënësi dhe gjykuesi, ai që mund të shpëtojë apo të çojë në humbje. Po ti, kush je që gjykon tjetrin?
13
Dhe tani më dëgjoni ju që thoni: «Sot ose nesër do të shkojmë në atë qytet, do të rrimë atje një vit, do të bëjmë tregti dhe do të fitojmë».14 Ju nuk e dini si do të jetë e nesërmja dhe se çfarë është jeta juaj. Ajo është si avulli që duket për pak kohë dhe pastaj zhduket.
15 Në vend që të thoni: «Në dashtë Zoti dhe në qofshim gjallë, do të bëjmë këtë apo atë gjë»,
16 ju mburreni me krenari. Çdo mburrje e tillë është e ligë.
17 Ai që di të bëjë të mirën dhe nuk e bën, bën mëkat.
1
Dhe tani, ju o të pasur! Qani e vajtoni për mundimet që ju presin.2 Pasuria juaj u kalb dhe rrobat tuaja i brejti tenja.
3 Ari dhe argjendi juaj u ndryshkën. Ndryshku i tyre do të jetë dëshmi kundër jush dhe do të përpijë trupat tuaj si zjarri. Ju u pasuruat në ditët e fundit.
4 Ja, paga që u keni ngrënë punëtorëve që korrën arat tuaja po këlthet dhe klithmat e korrësve arritën në vesh të Zotit të ushtrive qiellore.
5
Këtu në tokë jetuat në qejfe dhe bëtë shpenzime të kota. U majmët si kafshët për therje,6 dënuat e vratë të drejtin dhe ai nuk ju kundërshtoi.
7
Vëllezër, bëni durim derisa të vijë Zoti. Edhe bujku e pret me durim frytin e çmuar të tokës derisa të bien shirat e vjeshtës dhe të pranverës.8 Kini edhe ju durim dhe forcojini zemrat, se dita e ardhjes së Zotit është afër.
9 Vëllezër, mos u ankoni për njëri-tjetrin, që të mos gjykoheni. Ja, gjykatësi është te dera!
10 Shembull të vuajtjes dhe të durimit kini profetët, që folën në emër të Zotit.
11 Ne i quajmë të lumë ata që duruan. Ju keni dëgjuar për durimin e Jobit dhe e patë çfarë fundi i ruajti Zoti, sepse Zoti është mëshirëplotë dhe i dhembshur.
12
Para së gjithash, vëllezërit e mi, mos bëni be: as për qiellin, as për tokën dhe as ndonjë betim tjetër. Le të jetë po-ja juaj po dhe jo-ja juaj jo, që të mos gjykoheni nga Perëndia.13
A vuan ndonjë prej jush? Le të lutet! A është ndonjë i gëzuar? Le të këndojë psalme!14 A është ndonjë nga ju i sëmurë? Le të thërrasë pleqtë e kishës që të luten për të dhe ta lyejnë me vaj në emër të Zotit.
15 Lutja me besim do ta shërojë atë që lëngon dhe Zoti do ta mëkëmbë. Nëse ka bërë mëkate, ato do tʼi falen.
16
Rrëfejani mëkatet njëri-tjetrit dhe lutuni për njëri-tjetrin, që të shëroheni. Lutja e të drejtit ka fuqi të madhe!17 Elia ishte njeri si ne. Ai u lut me gjithë shpirt që të mos binte shi dhe nuk ra shi mbi tokë për tre vjet e gjashtë muaj.
18 Pastaj u lut përsëri dhe qielli dha shi e toka dha frytet e saj.
19
Vëllezërit e mi, nëse ndonjë prej jush largohet nga e vërteta dhe një tjetër e kthen përsëri në besim20 duhet ta dini se ai që kthen një mëkatar nga udha e mashtrimit, ia shpëton shpirtin nga vdekja dhe atij vetë do tʼi falen shumë mëkate.