1

1

Unë Pali, apostull i Krishtit Jezu , sipas urdhërit të Perëndisë , Shpëtimtarit tonë, dhe Krishtit Jezu, shpresës sonë,

2 po të shkruaj ty Timote, birit të vërtetë në besim:

Hiri, mëshira dhe paqja nga Perëndia Atë dhe nga Jezu Krishti, Zoti ynë, qofshin me ty!

3

Ashtu si të porosita kur u nisa për në Maqedoni, qëndro në Efes dhe urdhëroi disa të mos u mësojnë besimtarëve një mësim tjetër

4 dhe të mos merren me mite dhe gjenealogji pafund, të cilat shkaktojnë grindje dhe nuk i shërbejnë planit shpëtimtar të Perëndisë, që e njohim përmes besimit.

5

Synimi i këtij urdhri është dashuria që vjen nga një zemër e dëlirë, nga një ndërgjegje e pastër dhe nga një besim pa hipokrizi.

6 Disa, duke shmangur këto gjëra, janë kthyer te bisedat pa kuptim.

7 Ata duan të jenë mësues të ligjit të Moisiut, pa kuptuar as ato që thonë, as ato që pohojnë me kaq siguri.

8

Ne e dimë se ligji i Moisiut është i mirë, në qoftë se njeriu e përdor si duhet.

9 Po ashtu e dimë se ligji i Moisiut nuk u dha për të drejtin, po për shkelësit dhe të pabindurit, për të ligjtë dhe mëkatarët, për të pafetë dhe profanët, për ata që vrasin babë e nënë, për vrasësit,

10 për kurvarët, për meshkujt që shkojnë me meshkuj, për pengmarrësit, për gënjeshtarët, për ata që bëjnë be të rreme dhe çfarëdo gjëje tjetër që kundërshton mësimin e shëndoshë.

11 Ky mësim është sipas ungjillit të lavdisë së të lumit Perëndi, ungjill që mʼu besua mua.

12

I jam mirënjohës Krishtit Jezu, Zotit tonë, që më dha fuqi, sepse më çmoi besnik dhe më vuri në shërbim të tij,

13 ndonëse më përpara e kisha fyer, përndjekur dhe sharë. Por ai më mëshiroi sepse veprova nga padija, kur isha larg besimit të vërtetë.

14 Hiri i Zotit tonë mʼu dha me tepricë bashkë me besimin dhe dashurinë që vijnë përmes Krishtit Jezu.

15

Kjo fjalë është e besueshme dhe e denjë për tʼu pranuar plotësisht: Krishti Jezu erdhi në botë për të shpëtuar mëkatarët, ndër të cilët unë jam i pari.

16 Por prandaj u mëshirova, që Jezu Krishti të shfaqë në mua së pari tërë durimin, si shembull për ata që do të besojnë në të për jetën e amshuar.

17 Prandaj Mbretit të amshuar, të pavdekshmit, të padukshmit, të vetmit Perëndi , i qoftë nder dhe lavdi në shekuj të shekujve! Amen!

18

Këtë detyrë po ta besoj ty, o biri im Timote, sipas profecive që janë thënë për ty. Ti, i mbështetur në to, lufto luftën e mirë!

19 Ruaje besimin dhe ndërgjegjen e pastër, që disa e hodhën tej dhe e mbytën kështu anijen e besimit.

20 Ndër këta janë Himeneu dhe Aleksandri, të cilët ia dorëzova Satanit, me qëllim që të mësojnë të mos fyejnë Perëndinë.

2

1

Para së gjithash, të bëj thirrje që të bëhen përgjërime, lutje, ndërmjetësime dhe falënderime për të gjithë njerëzit,

2 për mbretërit dhe për të gjithë ata që kanë pushtet, që të mund të bëjmë një jetë me paqe e qetësi, plot përkushtim ndaj Perëndisë dhe dinjitet.

3 Kjo gjë është e mirë dhe e pranueshme para Perëndisë, Shpëtimtarit tonë.

4 Ai dëshiron që të gjithë njerëzit të shpëtohen dhe të arrijnë ta njohin të vërtetën plotësisht,

5

sepse një është Perëndia
dhe një është ndërmjetësi
mes Perëndisë dhe njerëzve:
njeriu Jezu Krisht.

6
Ai e dha veten
si shpengim për të gjithë
dhe këtë dëshmi
e dha në kohën e duhur.

7

Për këtë unë u caktova predikues dhe apostull, për tʼu mësuar paganëve besimin dhe të vërtetën. Po them të vërtetën, nuk gënjej.

8

Prandaj dëshiroj që burrat në çdo vend të luten duke ngritur lart duar të shenjta, pa mëri e pa grindje.

9

Po ashtu gratë të vishen me rroba të hijshme, me thjeshtësi e dinjitet, jo me gërsheta e ar, as me margaritarë e rroba të kushtueshme,

10 por me vepra të mira, siç u ka hije grave që i druhen Perëndisë.

11 Gruaja le të mësojë në heshtje dhe me nënshtrim të plotë.

12 Nuk e lejoj gruan të mësojë të tjerët dhe as të ushtrojë autoritet mbi burrin, por të rrijë urtë.

13 Sepse Adami u krijua i pari, pastaj Eva.

14 Nuk ishte Adami ai që u mashtrua, por gruaja u mashtrua dhe shkeli urdhërin e Perëndisë.

15 Gruaja do të shpëtohet përmes lindjes së fëmijëve, nëse qëndron në besim, në dashuri dhe në shenjtëri me dinjitet.

3

1

Kjo fjalë është e besueshme: nëse dikush kërkon të bëhet peshkop , dëshiron një punë të mirë.

2 Peshkopi duhet të jetë i patëmetë, burrë i një gruaje, i përmbajtur, i arsyeshëm, i sjellshëm, mikpritës, mësues i zoti,

3 jo pijanec, jo i dhunshëm , por i durueshëm, jo grindavec, jo lakmitar parash.

4

Ai duhet ta drejtojë mirë shtëpinë e vet dhe tʼi ketë fëmijët të bindur e shumë të sjellshëm.

5 Nëse dikush nuk di se si të drejtojë shtëpinë e vet, si do të kujdeset për kishën e Perëndisë?

6

Peshkopi të mos jetë i ri në besim, që të mos i rritet mendja dhe të bjerë në të njëjtin dënim me djallin.

7 Ai duhet të gëzojë edhe respektin e atyre që janë jashtë kishës, që të mos përgojohet e të bjerë në kurthin e djallit.

8

Po ashtu edhe dhjakët duhet të jenë të denjë, jo me dy fytyra , jo të dhënë pas verës së tepërt, as lakmitarë fitimesh të pandershme.

9 Ata duhet ta mbajnë me ndërgjegje të pastër të fshehtën e besimit.

10 Këta le të vihen më parë në provë, pastaj nëse janë të paqortueshëm, le të shërbejnë.

11

Po ashtu gratë e tyre të jenë me dinjitet, të mos shpifin, të jenë të përmbajtura dhe besnike në gjithçka.

12

Dhjakët të jenë bashkëshortë të një gruaje, tʼi drejtojnë mirë fëmijët dhe shtëpitë e tyre.

13 Sepse ata që e kryejnë mirë shërbesën fitojnë një emër të mirë për veten dhe shumë guxim në besimin që është në Krishtin Jezu.

14

Këto gjëra po tʼi shkruaj me shpresë se do të vij te ti së shpejti,

15 por në qoftë se vonohem, të dish se si duhet të sillet njeriu në shtëpinë e Perëndisë, që është kisha e Perëndisë së gjallë, kolona dhe themeli i së vërtetës.

16 Padyshim, e madhe është e fshehta e besimit:

Perëndia u shfaq me trup njerëzor,
u shpall i drejtë nga Shpirti i Shenjtë,
u pa nga engjëjt,
u predikua mes kombeve pagane,
u besua në botë,
u ngrit në lavdi.

4

1

Shpirti i Shenjtë e thotë qartë se në kohët e fundit disa do të largohen nga besimi, duke dëgjuar shpirtrat e rreme dhe mësimet e djajve.

2 Ata do të mashtrohen nga njerëz hipokritë e gënjeshtarë, ndërgjegjja e të cilëve është damkosur.

3 Ata ndalojnë martesën dhe urdhërojnë të mos hani nga ushqimet që Perëndia i krijoi. Ai i krijoi këto ushqime që, ata që besojnë dhe e njohin të vërtetën, tʼi hanë duke e falënderuar.

4 Çdo gjë që Perëndia krijoi është e mirë dhe asgjë nuk është për tʼu hedhur nëse merret duke e falënderuar atë,

5 sepse është shenjtëruar nga fjala e Perëndisë dhe nga lutja.

6

Nëse ua mëson këto gjëra vëllezërve, do të jesh një shërbëtor i mirë i Krishtit Jezu, i ushqyer me fjalët e besimit dhe të mësimit të mirë që ke ndjekur.

7 Shmangu, pra, nga përrallat e marra dhe profane të plakave dhe ushtroje veten në përkushtimin ndaj Perëndisë,

8

sepse ushtrimi i trupit
nuk është shumë i dobishëm,
por përkushtimi ndaj Perëndisë
është i dobishëm për gjithçka.
Ky përkushtim mbart premtimin
e kësaj jete
dhe të jetës së ardhshme.

9
Kjo fjalë është e besueshme
dhe e denjë të pranohet plotësisht.

10

Për këtë, pra, po mundohemi dhe po luftojmë, sepse kemi shpresë në Perëndinë e gjallë, që është Shpëtimtari i të gjithë njerëzve, sidomos i besimtarëve.

11

Këto gjëra tʼua urdhërosh dhe tʼua mësosh të tjerëve.

12 Askush të mos e përbuzë moshën tënde të re, por bëhu shembull për besimtarët me fjalë, në sjellje, në dashuri, në besim dhe në dëlirësi.

13

Kushtoju leximit të fjalës para bashkësisë, këshillimit dhe mësimdhënies derisa të vij unë.

14 Mos e lër pas dore dhuntinë që ke, e cila tʼu dha përmes profecisë dhe vënies së duarve nga pleqtë e kishës.

15 Mbaj mend këto gjëra dhe kushtoju atyre, që përparimi yt të jetë i dukshëm për të gjithë.

16 Kujdesu për veten dhe për mësimin, këmbëngul në këto gjëra, pasi duke vepruar kështu, do të shpëtosh veten dhe ata që të dëgjojnë.

5

1

Të moshuarin mos e qorto ashpër, por këshilloje si atë, të rinjtë si vëllezër,

2 të moshuarat si nëna, të rejat si motra, me shumë dëlirësi.

3

Ndero vejushat që janë vërtet të veja.

4 Por nëse një vejushë ka fëmijë ose nipër, këta le të mësojnë, së pari, të tregojnë përkujdesje për njerëzit e shtëpisë së tyre dhe tʼua shpërblejnë prindërve të tyre, sepse këtë gjë pëlqen Perëndia.

5 Por ajo që është vërtet vejushë dhe ka mbetur e vetme, e ka shpresën në Perëndinë dhe vazhdon në përgjërime dhe lutje natë e ditë.

6

Ndërsa ajo që jeton në shthurje është e vdekur edhe pse rron.

7

Porositi kështu vejushat, që ato të jenë të paqortueshme.

8 Por kush nuk kujdeset për të afërmit e sidomos për ata të shtëpisë së vet, ky e ka mohuar besimin dhe është më i keq se një i pafe.

9

Vejusha të regjistrohet në listën e vejushave kur të jetë jo më pak se gjashtëdhjetë vjeçe dhe të ketë qenë gruaja e një burri të vetëm.

10 Ajo duhet të njihet për vepra të mira: që i ka edukuar mirë fëmijët, ka qenë mikpritëse, u ka larë këmbët besimtarëve të krishterë , i ka ndihmuar nevojtarët, i është kushtuar çdo vepre të mirë.

11

Por mos prano vejusha më të reja, sepse kur dëshirojnë të martohen përsëri, largohen nga Krishti,

12 duke marrë gjykimin për shkak se e lanë mënjanë besimin e parë.

13 Në të njëjtën kohë mësohen të jenë përtace duke shkuar shtëpi më shtëpi, dhe jo vetëm përtace, por flasin gjëra që nuk duhet, duke shpifur e duke u marrë me llafe.

14

Prandaj dua që vejushat e reja të martohen, të lindin fëmijë, të bëhen zonja shtëpie, të mos i japin kundërshtarit asnjë shkak për të na përfolur,

15 pasi disa tashmë e lanë udhën e drejtë dhe ndoqën Satanin.

16

Nëse ndonjë besimtare ka ndonjë vejushë në shtëpi, le tʼa ndihmojë atë dhe të mos i bëhet barrë kishës, kështu që kisha të ndihmojë ato që janë vërtet vejusha.

17

Pleqtë që drejtojnë mirë bashkësinë, le të shpërblehen dyfish, sidomos ata që mundohen në predikim e në mësimdhënie.

18 Sepse Shkrimi i shenjtë thotë: Kaut që shin, mos i vër kapistër, dhe: «Punëtori e meriton pagën e vet».

19

Kundër plakut të kishës mos prano padi, veçse kur vijnë dy ose tre dëshmitarë.

20 Ata që mëkatojnë, qortoji para të gjithëve, që të kenë frikë edhe të tjerët.

21

Të përbetohem para Perëndisë dhe Krishtit Jezu dhe engjëjve të zgjedhur, që tʼi zbatosh këto gjëra pa paragjykim dhe të mos bësh asgjë me anësi.

22

Mos u nxito që me anë të vënies së duarve tʼi japësh përgjegjësi dikujt, e as mos u bëj pjesëtar në mëkatet e të tjerëve.

Ruaje veten të dëlirë!

23

Mos pi më vetëm ujë, por pi pak verë për shkak të stomakut dhe të sëmundjeve të tua të shpeshta.

24

Disa njerëzve u duken qartë mëkatet, edhe përpara se të gjykohen, ndërsa disa të tjerëve u dalin sheshit më pas.

25 Po ashtu edhe veprat e mira duken qartë, ndërsa ato që nuk duken qartë, nuk mund rrinë të fshehura përgjithnjë.

6

1

Të gjithë ata që janë nën zgjedhën e skllavërisë le të tregojnë nderim për zotërinjtë e tyre, që të mos shahen emri i Perëndisë dhe mësimi ynë.

2 Ata që i kanë besimtarë zotërinjtë e tyre le të mos i shpërfillin, sepse janë vëllezër. Përkundrazi, tʼu shërbejnë edhe më mirë, sepse u shërbejnë vëllezërve besimtarë e të dashur.

Këto gjëra mësoju dhe këshilloju të tjerëve.

3 Kush u mëson njerëzve një mësim tjetër dhe nuk ndjek fjalët e vërteta të Zotit tonë Jezu Krisht dhe mësimet e besimit tonë,

4 ai është mburravec dhe nuk di asgjë. Atij i janë bërë sëmundje debatet e kapja pas fjalëve. Nga këto vijnë smira, grindjet, fyerjet, dyshimet e liga,

5 zënkat pafund të njerëzve me mendje të shthurur, të privuar nga e vërteta dhe që e shohin besimin në Perëndinë si mjet përfitimi .

6 Besimi në Perëndinë është pasuri e madhe për atë që kënaqet me aq sa ka,

7 sepse asgjë nuk kemi sjellë në këtë botë dhe asgjë nuk mund të marrim prej saj.

8 Nëse kemi ushqim e veshmbathje, le të mjaftohemi me kaq.

9 Ata që dëshirojnë të pasurohen, bien në tundim, në kurthin e djallit dhe në shumë dëshira të marra e të dëmshme, që i fundosin njerëzit në rrënim e shkatërrim.

10 Lakmia për para është rrënja e gjithë të këqijave. Duke rendur pas parasë, disa u larguan nga besimi dhe i shkaktuan vetes shumë dhimbje.

11

Por ti, o njeri i Perëndisë, largohu nga këto gjëra. Përkundrazi kërko drejtësinë, jetën e përkushtuar ndaj Perëndisë, besimin, dashurinë, durimin dhe zemërbutësinë.

12 Lufto luftën e mirë të besimit dhe rrok jetën e amshuar, për të cilën të thirri Perëndia e për të cilën ke dhënë dëshminë e mirë të besimit para shumë dëshmitarëve.

13 Të bëj thirrje para Perëndisë, që i jep jetë gjithçkaje dhe para Krishtit Jezu, që dha dëshminë e mirë në kohën e Ponc Pilatit,

14 që ti ta zbatosh këtë urdhërim të panjollë dhe të paqortueshëm deri në ardhjen e Zotit tonë Jezu Krisht.

15

Kur të vijë koha,
ardhjen e tij
do ta tregojë Perëndia,
i lumi,
i vetmi sundues,
mbreti i mbretërve
dhe Zoti i zotërve.

16
Vetëm ai është i pavdekshëm
dhe banon në dritën
që asnjeri nuk i afrohet dot.
Atë nuk e ka parë asnjë njeri
dhe as nuk mund ta shohë.
Atij i qoftë
nderi
dhe fuqia e amshuar!
Amen!

17

Pasanikët e kohës së tanishme urdhëroji të mos u rritet mendja, as të mos e mbajnë shpresën në pasigurinë e pasurisë, por në Perëndinë që na jep gjithçka me zemërgjerësi për të mirën tonë.

18 Urdhëroji të bëjnë të mirën, të jenë të pasur në vepra të mira, të jenë zemërgjerë dhe të gatshëm për të dhënë.

19 Kështu ata do të grumbullojnë për vete një thesar e do të vënë themel të mirë për të ardhmen, që të marrin jetën e vërtetë .

20

O Timote, ruaje atë që të është besuar! Largohu nga fjalët e zbrazëta, që janë kundër besimit, si dhe nga kundërthëniet e së ashtuquajturës dituri,

21 të cilën disa e pranuan dhe humbën besimin.

Hiri qoftë me ju!