1
Unë, Pali, jam shërbëtor i Perëndisë dhe apostull i Jezu Krishtit, për tʼu predikuar besimin të zgjedhurve të Perëndisë dhe për tʼu bërë të njohur të vërtetën e besimit tonë,2 që të kenë shpresën e jetës së amshuar. Perëndia që nuk gënjen, e premtoi këtë jetë që përpara fillimit të kohëve
3 dhe në kohën e duhur e bëri të njohur me fjalën e tij në predikimin që mʼu besua sipas urdhërit të Perëndisë, Shpëtimtarit tonë.
4
Po të shkruaj ty, o Tit, që je për mua bir i vërtetë në besimin tonë të përbashkët: Hiri dhe paqja nga Perëndia atë dhe nga Krishti Jezu, Shpëtimtari ynë, qofshin me ty!5
Arsyeja pse të lashë në Kretë është që të rregullosh gjërat e papërfunduara dhe të caktosh pleq nëpër kisha në çdo qytet, ashtu siç të urdhërova.6 Plaku i kishës duhet të jetë i paqortueshëm, bashkëshort i një gruaje, tʼi ketë fëmijët besimtarë, që nuk përfliten për shthurje a për mosbindje.
7
Peshkopi, si kujdestar i shtëpisë së Perëndisë, duhet të jetë i paqortueshëm, jo arrogant, as gjaknxehtë, as i dhënë pas verës, as i dhunshëm, as lakmitar përfitimesh të pandershme.8 Por ai duhet të jetë mikpritës, dashamirës, i urtë, i drejtë, i shenjtë dhe i matur.
9 Ai duhet tʼi qëndrojë besnik fjalës së besueshme të mësimit që mori, që të jetë i aftë të këshillojë të tjerët me mësimin e shëndoshë dhe të bindë ata që e kundërshtojnë.
10
Në të vërtetë ka shumë të pabindur, dërdëllitës e mashtrues, veçanërisht mes të krishterëve të rrethprerë.11 Atyre u duhet mbyllur goja, sepse për të përfituar në mënyrë të pandershme po shkatërrojnë familje të tëra, duke u mësuar njerëzve gjëra që nuk duhen.
12 Njëri nga ata, njëri nga profetët e tyre, ka thënë: «Kretasit janë gjithnjë gënjeshtarë, shtazarakë të ligj dhe grykës përtacë».
13
Kjo dëshmi është e vërtetë. Prandaj qortoji rreptë që të jenë të shëndetshëm në besim,14 pa përfillur përrallat e judenjve dhe urdhërimet e njerëzve që shtrembërojnë të vërtetën.
15
Të gjitha gjërat janë të pastra për të pastrit, po për të ndoturit dhe të pafetë asgjë nuk është e pastër. Atyre u është ndotur edhe mendja, edhe ndërgjegjja.16 Pohojnë se e njohin Perëndinë, por me veprat e tyre e mohojnë duke qenë të neveritshëm, të pabindur dhe të paaftë për ndonjë vepër të mirë.
1
Por ti mësoju të tjerëve ato që përkojnë me mësimin e shëndoshë.2 Të moshuarit të jenë me mendje të kthjellët, të respektueshëm, të urtë, të fortë në besim, dashuri dhe durim.
3
Po ashtu, edhe të moshuarat të kenë një sjellje prej besimtareje, të mos jenë shpifëse e të mos bëhen skllave të verës së tepërt. Ato tʼu mësojnë të rejave të mirën,4 duke i këshilluar me urti që të duan burrat dhe fëmijët e tyre,
5 të jenë të urta, të dëlira, të zellshme në punët e shtëpisë, të mira, të nënshtruara ndaj burrave të tyre, që të mos shahet fjala e Perëndisë.
6
Po kështu këshillo të rinjtë të jenë të matur7 për çdo gjë.
Tregoje veten shembull të veprave të mira. Kur u mëson të tjerëve besimin, të jesh i sinqertë dhe me dinjitet.8 Përdor fjalët e duhura e që nuk kanë të sharë, që kundërshtari të turpërohet e të mos ketë asgjë të keqe për të thënë kundër nesh.
9
Skllevërit tʼu nënshtrohen zotërinjve të tyre në gjithçka, të përpiqen tʼu pëlqejnë atyre, të mos ua kthejnë fjalën10 dhe të mos i vjedhin, por të tregohen tërësisht të mirëbesueshëm, që mësimi i Perëndisë, Shpëtimtarit tonë të zbukurohet në çdo gjë.
11
Hiri shpëtues i Perëndisë iu shfaq të gjithë njerëzve.12 Ky hir na mëson që të mohojmë jetën e mbrapshtë dhe dëshirat e liga të botës, të jetojmë me maturi, me drejtësi dhe të jemi të përkushtuar ndaj Perëndisë në këtë jetë,
13 duke pritur shpresën e lume dhe ardhjen e lavdisë së Perëndisë madhështor dhe Shpëtimtarit tonë Jezu Krisht.
14 Ai e dha veten për ne, që të na shpengojë nga çdo paudhësi dhe të na bëjë një popull të pastër për veten e tij dhe të zellshëm për vepra të mira.
15
Këto gjëra thuaju të tjerëve dhe këshillo e qorto me autoritet të plotë. Mos lejo njeri të të përçmojë.1
Kujtoju besimtarëve tʼu nënshtrohen pushtetarëve dhe autoriteteve, të jenë të bindur, të jenë të gatshëm për çdo vepër të mirë,2 të mos fyejnë askënd, të jenë të paqtë, të durueshëm dhe të tregojnë butësi me të gjithë njerëzit.
3 Dikur edhe ne ishim të marrë, të pabindur, të mashtruar, skllevër të dëshirave dhe të epsheve të ndryshme. Ne jetonim në ligësi dhe në smirë, të urryer dhe duke urryer njëri-tjetrin.
4
Po kur u shfaq për njerëzit5
ai na shpëtoi,
jo për shkak të ndonjë vepre drejtësie
që bëmë ne,
po për shkak të mëshirës së tij,
përmes larjes së rilindjes
dhe ripërtëritjes
që Shpirti i Shenjtë kryen në ne.
6
Këtë Shpirt të Shenjtë
ai e derdhi mbi ne
pa u kursyer,
përmes Jezu Krishtit,
Shpëtimtarit tonë,
7
që ne,
duke u bërë të drejtë
prej hirit të tij,
të bëhemi trashëgimtarë të jetës së amshuar,
që është shpresa jonë.
8
Kjo fjalë është e besueshme. Unë dua që këto gjëra tʼi pohosh me siguri, me qëllim që ata që i kanë besuar Perëndisë të përkushtohen për të kryer vepra të mira. Këto gjëra janë të mira dhe të dobishme për njerëzit.9 Por ti shmangu nga debatet e marra, gjenealogjitë, grindjet e zënkat për ligjin e Moisiut, pasi ato janë të padobishme dhe të kota.
10
Shmangu edhe nga përçarësit, pasi tʼi kesh qortuar një ose dy herë.11 Ti e di se njerëz të tillë janë çoroditur dhe mëkatojnë duke dënuar veten.
12
Kur të dërgoj te ti Artemain ose Tikikun, nxito të vish tek unë në Nikopojë , sepse kam vendosur ta kaloj dimrin aty.13
Kujdesu për udhëtimin e Zenës, juristit, dhe Apolonit, që të mos u mungojë asgjë.14
Edhe tanët le të mësojnë tʼu kushtohen veprave të mira, që të mund të përballojnë nevojat e ngutshme e që jeta e tyre të jetë e frytshme.15
Të përshëndesin të gjithë ata që janë me mua. Përshëndeti vëllezërit besimtarë që na duan. Hiri qoftë me ju të gjithë!