1

1

Unë, Pali, i thirrur për të qenë apostull i Jezu Krishtit nëpërmjet vullnetit të Perëndisë dhe vëlla Sosteni,

2 po i shkruajmë kishës së Perëndisë, që është në Korint, të shenjtëruarve përmes Jezu Krishtit, të thirrurve për të qenë të shenjtë, bashkë me të gjithë ata që në çdo vend thërrasin emrin e Zotit tonë Jezu Krisht, Zotit të tyre dhe Zotit tonë:

3

Paçi hir dhe paqe nga Perëndia, Ati ynë, dhe nga Zoti Jezu Krisht!

4

E falënderoj Perëndinë tim gjithnjë për ju, që ju dha hirin e tij me anë të Jezu Krishtit.

5 Jezu Krishti ju pasuroi në gjithçka, në çdo fjalë dhe në çdo dije.

6 Kështu, dëshmia për Krishtin u përforcua aq shumë ndër ju,

7 saqë nuk ju mungon asnjë dhunti, ndërkohë që prisni ardhjen e Zotit tonë Jezu Krisht.

8 Ai do tʼju mbajë të fortë deri në fund, që të jeni të paqortueshëm në Ditën e Zotit tonë Jezu Krisht.

9 Perëndia, që ju thirri në bashkësi me Birin e tij Jezu Krishtin, Zotin tonë, është besnik.

10

Vëllezër, ju lutem në emër të Zotit tonë Jezu Krisht, të jeni të gjithë në një mendje për atë që thoni dhe të mos keni përçarje mes jush, por të jeni të bashkuar në mendime dhe arsyetime.

11 Sepse, vëllezërit e mi, disa nga njerëzit e Kloesë më njoftuan se mes jush ka grindje.

12 Këtë e them sepse një prej jush thotë: «Unë jam i Palit», ndërsa tjetri thotë: «Unë jam i Apolit», ose «Unë jam i Kefës», ose «Unë jam i Krishtit».

13

Pse, i ndarë qenka Krishti? A mos u kryqëzua Pali për ju, apo mos u pagëzuat në emër të Palit?

14 Falënderoj Perëndinë, që, përveç Krispit dhe Gajit, nuk kam pagëzuar asnjë prej jush,

15 që të mos thotë askush se u pagëzua në emrin tim.

16 Po, kam pagëzuar edhe ata të shtëpisë së Stefanait, por nuk di të kem pagëzuar edhe ndonjë tjetër.

17 Krishti nuk më ka dërguar të pagëzoj, por të shpall ungjillin, dhe jo me dituri fjalësh, që të mos humbasë fuqia e kryqit të tij.

18

Predikimi i kryqit është marrëzi për ata që shkojnë në humbje, po për ne të shpëtuarit është fuqia e Perëndisë.

19 Sepse Shkrimi i shenjtë thotë:

Urtinë e të urtëve
do ta shkatërroj,
ndërsa mençurinë e të mençurve
do ta hedh tej.

20

Ku është, pra, i urti? Ku është skribi? Ku është hulumtuesi i kësaj epoke? A nuk e bëri Perëndia marrëzi urtinë e kësaj bote?

21 Meqenëse njerëzit nuk e njohën Perëndinë nëpërmjet urtisë, atëherë Perëndia, me urtinë e tij, parapëlqeu tʼi shpëtojë ata që besojnë nëpërmjet marrëzisë së predikimit.

22 Judenjtë kërkojnë një mrekulli dhe grekët kërkojnë urti,

23 ndërsa ne predikojmë Krishtin të kryqëzuar, gjë që është fyese për judenjtë dhe marrëzi për grekët.

24 Po për ata që janë thirrur nga Perëndia, judenj apo paganë , Krishti është fuqia e Perëndisë dhe urtia e tij.

25 Marrëzia e Perëndisë është më e urtë se njerëzit dhe dobësia e tij është më e fortë se ata.

26

Vëllezër, shikoni kush jeni ju që u thirrët nga Perëndia! Ndër ju, nga ana njerëzore, nuk ka shumë të urtë, as shumë të fortë e as shumë fisnikë.

27 Por Perëndia zgjodhi të marrët sipas botës për të turpëruar të urtët, zgjodhi të dobëtit sipas botës për të turpëruar të fortët.

28

Ai zgjodhi gjërat jo të fisme dhe të përbuzura të botës, ato që nuk janë asgjë në sytë e saj, për të shkatërruar ato që sipas botës janë të rëndësishme.

29 Kështu, askush nuk mund të mburret para Perëndisë.

30 Por, ai bëri që ju të jeni të bashkuar me Jezu Krishtin, që u bë për ne urtia e Perëndisë. Krishti na bëri të drejtë, na shenjtëroi dhe na shpengoi,

31 ashtu siç thotë Shkrimi i shenjtë: Kush krenohet, le të krenohet për ato që ka bërë Zoti.

2

1

Edhe unë, o vëllezër, kur erdha te ju për tʼju shpallur planin e fshehtë të Perëndisë, nuk erdha me fjalë të mëdha apo me urti të madhe.

2 Sepse e gjykova të drejtë që të mos ju mësoja asgjë tjetër, përveç Jezu Krishtit dhe madje, Jezu Krishtit të kryqëzuar.

3

Prandaj erdha te ju me dobësi, me frikë dhe me tmerr.

4 Fjalët e mia dhe predikimi im nuk u mbështetën në fjalë bindëse plot urti, por në dëftimin e Shpirtit të Shenjtë dhe të fuqisë së Perëndisë,

5 që besimi juaj të mos mbështetet në urtinë njerëzore, por në fuqinë e Perëndisë.

6

Megjithatë ne u flasim për urti besimtarëve që janë të pjekur shpirtërisht, por jo për urtinë e kësaj epoke e as për urtinë e prijësve të kësaj bote, që shkojnë drejt shkatërrimit.

7 Ne flasim për urtinë e planit të Perëndisë, të fshehur për njerëzit, por që ai e kishte paracaktuar përpara kësaj jete, që ne të marrim pjesë në lavdinë e tij.

8 Asnjë nga prijësit e kësaj bote nuk e ka njohur këtë urti, sepse po ta njihnin, nuk do ta kishin kryqëzuar Zotin e lavdisë.

9 Por, siç thotë Shkrimi i shenjtë:

Ato gjëra
që syri nuk i pa
e veshi nuk i dëgjoi
dhe që nuk hynë
në zemrën e njeriut,
Perëndia i ka përgatitur
për ata që e duan.

10

Ndërsa neve Perëndia na i zbuloi nëpërmjet Shpirtit të Shenjtë, sepse Shpirti i Shenjtë shqyrton gjithçka, madje dhe vetë thellësitë e Perëndisë.

11 Kush i njeh të fshehtat e njeriut, përveç shpirtit të tij? Po kështu edhe të fshehtat e Perëndisë nuk i njeh askush, përveç Shpirtit të tij të Shenjtë.

12 Ne nuk kemi marrë shpirtin e kësaj bote, por Shpirtin e Shenjtë që vjen nga Perëndia, që të njohim ato që na janë dhuruar prej tij.

13

Këto që themi, nuk i kemi nga fjalë të mësuara me urti njerëzore, por nga fjalë të mësuara prej Shpirtit të Shenjtë, duke ua shtjelluar gjërat shpirtërore atyre që kanë marrë Shpirtin e Shenjtë.

14 Njeriu që nuk e ka marrë Shpirtin e Shenjtë , nuk i pranon të vërtetat e Shpirtit të Perëndisë. I duken marrëzi dhe nuk mund tʼi kuptojë, sepse ato duhet të gjykohen në mënyrë shpirtërore.

15 Ndërsa njeriu që e ka marrë Shpirtin e Shenjtë, kupton gjithçka dhe askush nuk mund ta kuptojë gjykimin e tij,

16

sepse, kush i njohu mendimet e Zotit,
që tʼi japë mend atij?

Por ne kemi mendjen e Krishtit.

3

1

Unë, o vëllezër, nuk munda të flas me ju si me njerëz që kanë Shpirtin e Perëndisë, por si me njerëz të kësaj bote, si me foshnja në besimin e Krishtit.

2 Ju ushqeva me qumësht dhe jo me ushqim të fortë, sepse nuk mund ta përtypnit. Por edhe tani nuk mundni,

3 sepse jeni ende njerëz të kësaj bote. Nëse keni smirë dhe grindje mes jush, a nuk tregoni se jeni të kësaj bote dhe jetoni si të gjithë njerëzit?

4

Kur njëri thotë: «Unë jam i Palit» dhe tjetri: «Unë jam i Apolit», a nuk jeni si të gjithë njerëzit e tjerë?

5 Kush është Apoli dhe kush është Pali? Janë vetëm shërbëtorë, nëpërmjet të cilëve besuat dhe që veprojnë, secili sipas fuqisë që i dha Zoti.

6 Unë mbolla farën, Apoli e ujiti, por Perëndia e rriti.

7 Kështu, nuk kanë rëndësi as ai që mbjell e as ai që ujit, por Perëndia që rrit.

8 Ai që mbjell dhe ai që ujit, janë një, dhe secili do të marrë shpërblimin sipas mundit.

9 Sepse ne jemi bashkëpunëtorë të Perëndisë, ndërsa ju jeni ara dhe ndërtesa e tij.

10

Unë, sipas hirit që më dha Perëndia si arkitekt i ditur, vura themelin, por tjetërkush po ndërton mbi të. Secili të ketë kujdes sesi ndërton.

11 Askush nuk mund të vendosë një themel tjetër përveç këtij që kemi dhe që është Jezu Krishti.

12 Disa ndërtojnë mbi këtë themel me ar, argjend apo gurë të çmuar dhe disa të tjerë ndërtojnë me dru, sanë apo kashtë,

13 por vepra e secilit prej tyre do të dalë në dritë dhe vlerën e saj do ta tregojë dita e gjykimit. Ajo ditë do të vijë me zjarr dhe me këtë zjarr do të provohet vepra e kujtdo.

14 Nëse vepra që ndërtoi dikush i qëndron zjarrit, ai do të marrë shpërblimin.

15 Nëse vepra e dikujt digjet, ai do ta humbasë shpërblimin, por vetë do të shpëtojë si një njeri që kalon përmes zjarrit.

16

A nuk e dini se jeni tempull i Perëndisë dhe se Shpirti i Perëndisë banon në ju?

17 Nëse dikush rrënon tempullin e Perëndisë, Perëndia do ta rrënojë atë, sepse tempulli i Perëndisë është i shenjtë dhe ky tempull jeni ju.

18

Mos mashtroni veten! Nëse ndonjë nga ju pandeh se është i urtë në këtë jetë, le të bëhet i marrë, që të mund të bëhet i urtë.

19 Sepse urtia e kësaj bote është marrëzi para Perëndisë, siç thotë Shkrimi i shenjtë:

Ai i zë të urtët
në dinakërinë e tyre.

20

Dhe

Zoti i njeh mendimet e të urtëve
dhe e di se janë të kota.

21

Prandaj, asnjë të mos mburret me njerëzit, sepse gjithçka është juaja:

22 Pali, Apoli, Kefa, bota, jeta, vdekja, e tashmja dhe e ardhmja. Gjithçka është juaja,

23 ndërsa ju jeni të Krishtit dhe Krishti është i Perëndisë.

4

1

Kështu, gjithkush të na shohë si shërbëtorë të Krishtit dhe si kujdestarë të të fshehtave të Perëndisë.

2 Ajo që kërkohet nga kujdestarët është të jenë besnikë.

3 Sa për mua, nuk ka shumë rëndësi nëse gjykohem nga ju apo nga ndonjë gjyq njerëzor dhe, madje, as vetë unë nuk e gjykoj veten.

4 Ndërgjegjja nuk më qorton për asgjë, por nuk është kjo që më bën të drejtë, sepse gjykatësi im është Zoti.

5 Prandaj mos gjykoni para kohe, derisa të vijë Zoti që do të nxjerrë në dritë të fshehtat e errësirës dhe do të zbulojë dëshirat e zemrës. Atëherë gjithsecili do të marrë lëvdimin e vet nga Perëndia.

6

O vëllezër, këto gjëra që ju thashë për veten dhe për Apolin jua dhashë si shembull, që të mësoni kuptimin e thënies «Sa është shkruar dhe jo më shumë» dhe që të mos krenoheni me njërin e të hidhni poshtë tjetrin.

7 Çfarë të dallon nga të tjerët? A nuk tʼi ka dhënë tjetërkush të gjitha ato që ke? Nëse i ke marrë nga Perëndia, përse mburresh si të mos i kishe marrë prej tij?

8 Tani qenkeni ngopur! Tani qenkeni të pasur! Tani qenkeni bërë mbretër pa ne! Ah sikur të ishit bërë mbretër, që të mbretëronim edhe ne me ju.

9

Unë mendoj se Perëndia na ka vënë ne apostujt në vendin e fundit, na ka bërë si të dënuar me vdekje, sepse jemi bërë gazi i botës, i engjëjve dhe i njerëzve.

10 Kështu, për shkak të Krishtit ne jemi të marrë, ndërsa ju të mençur; ne jemi të dobët, ndërsa ju të fortë; ne jemi të poshtëruar, ndërsa ju të nderuar.

11 Sot e kësaj dite ne kemi uri, kemi etje, jemi të zhveshur, na rrahin me shuplaka, endemi pa shtëpi

12 dhe lodhemi duke punuar me duart tona. Kur na fyejnë, bekojmë; kur na përndjekin, durojmë;

13 kur na shajnë, përgjigjemi me mirësi. Jemi bërë si plehrat e botës dhe ende jemi si fundërrinat e njerëzve.

14

Këto nuk jua shkruaj për tʼju turpëruar, po për tʼju këshilluar si bijtë e mi të dashur.

15 Edhe sikur të kishit me mijëra mësues për besimin në Krishtin, nuk keni shumë etër, sepse jam unë ai që ju ktheva në besimin e Krishtit Jezu me anë të ungjillit.

16 Prandaj ju kërkoj të ndiqni shembullin tim .

17 Për këtë arsye ju dërgova Timoteun, që është biri im i dashur dhe besnik në veprën e Zotit. Ai do tʼju kujtojë parimet e mia për jetën me Krishtin Jezu, ashtu siç ua mësoj unë njerëzve në çdo kishë.

18

Disa nga ju filluan të krekosen duke menduar se nuk do të vij tek ju,

19 por do të vij së shpejti, në dashtë Zoti, dhe ata që krekosen do tʼi njoh nga çfarë janë të zotë të bëjnë e jo nga fjalët.

20 Mbretëria e Perëndisë nuk duket nga fjalët, por nga fuqia.

21 Çfarë doni? Të vij te ju me thupër apo me dashuri dhe me shpirtbutësi?

5

1

Kudo dëgjohet se ndër ju ka kurvëri, madje një kurvëri të tillë që nuk e gjen as ndër paganë. Njëri nga ju ka marrë gruan e të atit

2 e ju më krekoseni. A nuk do të ishte më mirë të vajtonit, që të shporret nga ju ai që ka bërë një vepër të tillë?

3

Megjithëse unë nuk jam aty me trup, jam aty me shpirt dhe tashmë e kam gjykuar atë që e ka bërë këtë gjë, si të isha aty.

4 Kur të mblidheni në emër të Zotit tonë Jezu do të jem edhe unë shpirtërisht me ju dhe atëherë me fuqinë e Zotit tonë Jezu

5 dorëzojani atë njeri Satanit për tʼi shkatërruar trupin, që tʼi shpëtojë shpirti Ditën e Zotit.

6

Nuk është mirë të mburreni! A nuk e dini se pak tharm mbrun gjithë brumin?

7 Pastrohuni nga tharmi i vjetër, që të bëheni brumë i ri, ashtu siç jeni pa tharm, sepse Krishti, Pashka jonë, është flijuar.

8 Të mos kremtojmë me tharmin e vjetër, me tharmin e së keqes dhe të ligësisë, por me bukët e pambrujtura të pastërtisë dhe të së vërtetës.

9

Në letër ju shkrova që të mos përziheni me kurvarë.

10 Nuk bëhet fjalë për të gjithë kurvarët e kësaj bote, as për lakmitarët, zhvatësit apo idhujtarët, sepse do të duhej të iknit nga bota,

11 por tani po ju shkruaj që të mos përziheni me ndonjë që e quan veten besimtar , por është kurvar, lakmitar, idhujtar, shpifës, pijanec, apo zhvatës. Mos hani me të!

12 Çʼpunë kam unë të gjykoj ata që janë jashtë kishës? A nuk i gjykoni ju ata që janë brenda saj?

13 Ata që janë jashtë kishës i gjykon Perëndia. Zhdukeni ligësinë nga mesi juaj!

6

1

Kush nga ju, kur ka ndonjë mosmarrëveshje me një vëlla tjetër besimtar, guxon të kërkojë të gjykohet para të padrejtëve dhe jo para besimtarëve të krishterë ?

2 Apo nuk e dini se këta do të gjykojnë botën? Nëse ju do të gjykoni botën, a nuk mund të gjykoni gjëra më të vogla?

3 A nuk e dini se ne do të gjykojmë engjëjt? Atëherë, si nuk mundemi të gjykojmë çështjet e jetës së përditshme?

4 Nëse keni për të gjykuar çështje të tilla, ju shkoni e caktoni si gjykatës më të papërfillshmit e kishës?

5 Le tʼju vijë turp për këtë që po them! Nuk paska asnjë të urtë ndër ju, që të mund të gjykojë një çështje mes vëllezërve besimtarë?

6 Besimtari çon në gjyq besimtarin dhe madje para jobesimtarëve?

7

Gjyqet që keni me njëri-tjetrin, dëshmojnë se keni dështuar. Përse nuk pranoni që më mirë tʼju bëjnë padrejtësi? Përse nuk pranoni që më mirë tʼju bëjnë dëm?

8 Përkundrazi, ju vetë u bëni padrejtësi dhe u shkaktoni dëm të tjerëve, madje edhe vetë vëllezërve besimtarë.

9

Apo nuk e dini se të padrejtët nuk do ta trashëgojnë mbretërinë e Perëndisë? Mos u mashtroni! As kurvarët, as idhujtarët, as ata që bëjnë tradhti bashkëshortore, as të zhburrëruarit, as meshkujt që shkojnë me meshkuj,

10 as vjedhësit, as lakmitarët, as pijanecët, as shpifësit, as zhvatësit nuk do ta trashëgojnë mbretërinë e Perëndisë.

11 Dhe të tillë ishit disa prej jush, por u latë, u shenjtëruat dhe u bëtë të drejtë në emër të Zotit Jezu Krisht dhe nëpërmjet Shpirtit të Perëndisë tonë.

12

Disa thonë: «Gjithçka më lejohet». Po, por jo gjithçka është e dobishme. Gjithçka më lejohet, por unë nuk do të sundohem nga asgjë.

13 Thonë edhe: «Ushqimi është për barkun dhe barku për ushqimin». Por Perëndia do ta shkatërrojë edhe barkun, edhe ushqimin. Trupi nuk është për kurvëri, po për Zotin dhe Zoti për trupin.

14 Perëndia do të na ngjallë edhe ne me fuqinë e tij, ashtu siç ngjalli Zotin.

15

A nuk e dini se trupat tuaj janë gjymtyrë të Krishtit? Tʼi marr, pra, gjymtyrët e Krishtit e tʼi bëj gjymtyrë të lavires? Larg qoftë!

16 Apo nuk e dini se ai që bashkohet me një lavire bëhet një trup me të? Sepse Shkrimi i shenjtë thotë: Që të dy do të jenë një trup i vetëm.

17 Ai që bashkohet me Zotin, bëhet një shpirt me të.

18

Largohuni nga kurvëria! Çdo mëkat tjetër që bën njeriu është jashtë trupit, ndërsa ai që kurvëron, mëkaton kundër vetë trupit të tij.

19 Apo nuk e dini se trupi juaj është tempulli i Shpirtit të Shenjtë që është në ju dhe që jua dha Perëndia dhe se ju nuk i përkisni vetes tuaj?

20 Perëndia ju bleu me një çmim. Përlëvdojeni, pra, Perëndinë me trupin tuaj !

7

1

Sa për ato që më shkruat, mirë është që njeriu të mos prekë grua.

2 Po për të mos rënë në kurvëri, çdo burrë le të ketë gruan e vet dhe çdo grua të ketë burrin e vet.

3 Burri le të përmbushë detyrimin e tij martesor ndaj gruas dhe po ashtu edhe gruaja ndaj burrit.

4 Gruaja nuk e zotëron trupin e vet, por e zotëron burri i saj. Po ashtu edhe burri nuk e zotëron trupin e vet, por e zotëron gruaja e tij.

5 Mos iu privoni njëri-tjetrit, përveçse kur keni vendosur që për pak kohë tʼi përkushtoheni lutjes . Pastaj bashkohuni përsëri, që për shkak të mospërmbajtjes suaj të mos ju tundojë Satani.

6 Këtë nuk ua them si urdhër, por si diçka që është e lejueshme.

7 Unë do të doja që të gjithë njerëzit të ishin si unë, por secili ka dhuntinë e vet nga Perëndia, njëri kështu e tjetri ashtu.

8

Të pamartuarve dhe vejushave u them se është mirë të qëndrojnë si unë.

9 Por, nëse nuk përmbahen dot, le të martohen, sepse është më mirë të martohen se të digjen nga dëshirat.

10

Të martuarve u urdhëroj, jo unë, por Zoti, që gruaja të mos ndahet nga burri.

11 Nëse ndahet, le të qëndrojë e pamartuar ose të pajtohet me burrin. Dhe burri të mos e lërë gruan.

12

Ndërsa të tjerëve u them unë, jo Zoti, se nëse një vëlla besimtar ka për grua një jobesimtare dhe ajo pranon të jetojë me të, të mos e lërë.

13 Dhe nëse një grua ka për burrë një jobesimtar dhe ai pranon të jetojë me të, të mos e lërë burrin.

14 Sepse burri jobesimtar do të shenjtërohet nga gruaja dhe gruaja jobesimtare do të shenjtërohet nga burri besimtar. Përndryshe fëmijët tuaj do të ishin të papastër, por tani janë të shenjtë.

15

Nëse jobesimtari dëshiron të ndahet, le të ndahet. Besimtari ose besimtarja nuk janë më të lidhur nga këto gjëra, sepse Perëndia ju ka thirrur në paqe.

16 Nga e di ti, o grua? Ndoshta do ta shpëtosh burrin. Nga e di ti, o burrë? Ndoshta do ta shpëtosh gruan.

17

Sa për të tjerat, secili të jetojë ashtu siç i ka dhënë Zoti dhe ashtu siç ka qenë kur e thirri Perëndia. Kështu urdhëroj për të gjitha kishat.

18 Nëse dikush u thirr kur ishte i rrethprerë, të mos mundohet ta ndreqë rrethprerjen. Nëse dikush u thirr kur ishte i parrethprerë, të mos rrethpritet.

19 Rrethprerja dhe parrethprerja nuk janë asgjë, por ajo që ka rëndësi është zbatimi i urdhërimit të Perëndisë.

20 Secili të mbetet siç ishte kur e thirri Perëndia.

21 Ishe skllav kur u thirre nga Perëndia? Mos u shqetëso për këtë, por nëse të jepet mundësia të fitosh lirinë, atëherë më mirë shfrytëzoje.

22 Ai që u thirr nga Zoti kur ishte skllav, mori lirinë prej tij. Po ashtu edhe ai që u thirr kur ishte i lirë, është skllav i Krishtit.

23 Perëndia ju bleu me një çmim. Mos u bëni skllevër të njerëzve!

24 Vëllezër, secili le të mbetet para Perëndisë ashtu siç ishte kur u thirr prej tij.

25

Për virgjëreshat nuk kam ndonjë urdhër nga Zoti, por po shpreh mendimin tim si njeri që, nga mëshira e Zotit, jam i besueshëm.

26 Mendoj se për shkak të vështirësive të tanishme mirë është që njeriu të qëndrojë ashtu siç është.

27 Je i martuar? Mos kërko të ndahesh! Je i pamartuar? Mos kërko grua!

28 Nëse martohesh, nuk mëkaton. Edhe një virgjëreshë nëse martohet, nuk mëkaton. Por ata që martohen hyjnë në mundime dhe unë dua tʼju kursej nga mundimet.

29

Këtë e them, o vëllezër, sepse koha që mbetet është aq e shkurtër, saqë edhe ata që kanë gra, duhet të jetojnë si të mos kishin;

30 ata që qajnë, si të mos qanin; ata që gëzohen, si të mos gëzoheshin; ata që blejnë, si të mos kishin asgjë;

31 dhe ata që i gëzojnë të mirat e kësaj bote, si të mos i gëzonin, sepse trajta e kësaj bote po kalon.

32

Dua që të mos keni kokëçarje. I pamartuari shqetësohet për gjërat e Zotit dhe kërkon si tʼi pëlqejë Zotit,

33 ndërsa i martuari shqetësohet për gjërat e botës dhe kërkon si tʼi pëlqejë gruas

34 dhe është i ndarë më dysh. Po ashtu, si gruaja e pamartuar, edhe virgjëresha shqetësohen për gjërat e Zotit, që të jenë të shenjta në trup e në shpirt, ndërsa e martuara shqetësohet për gjërat e botës dhe kërkon si tʼi pëlqejë burrit.

35 Edhe këto gjëra po jua them për të mirën tuaj dhe jo për tʼju vënë lakun në fyt, por që të jetoni sa më hijshëm dhe sa më të përkushtuar ndaj Zotit pa shqetësime.

36

Por, nëse dikush shikon se do të sillej në mënyrë të pahijshme ndaj të fejuarës së tij, sepse digjet nga dëshira dhe mendon se duhet të martohet, le të bëjë si të dojë, le të martohet, nuk mëkaton.

37 Ndërsa ai që është i palëkundur në zemër dhe ndjen se nuk ka nevojë, por i zotëron dëshirat dhe e ka vendosur me gjithë zemër që ta ruajë të fejuarën e vet, bën mirë.

38 Kështu, ai që martohet me të fejuarën e vet bën mirë; ai që nuk martohet bën edhe më mirë.

39

Gruaja është e lidhur me burrin e saj për sa kohë ai jeton. Nëse vdes burri, ajo është e lirë të martohet me kë të dojë, veçse martesa të bëhet në Zotin.

40 Ajo do të jetë më e lume nëse qëndron ashtu siç është. Ky është mendimi im dhe unë mendoj se e kam Shpirtin e Perëndisë.

8

1

Lidhur me mishin që u flijohet idhujve, e dimë se të gjithë i kemi njohuritë e duhura. Por dija të rrit mendjen, ndërsa dashuria të rrit në besim.

2 Ai që mendon se di diçka, ende nuk di ashtu siç duhet të dijë.

3 Por ai që e do Perëndinë, njihet prej Perëndisë.

4

Lidhur me ngrënien e mishit që u flijohet idhujve, e dimë se idhulli nuk është asgjë në botë dhe se ka vetëm një Perëndi.

5 Edhe pse ka të ashtuquajtura perëndi në qiell apo në tokë, sikurse thuhet se ka shumë perëndi dhe shumë zota,

6 për ne ka vetëm një Perëndi, Ati, nga i cili është krijuar gjithçka dhe të cilit i përkasim, dhe një Zot, Jezu Krishti, përmes të cilit u krijua gjithçka dhe përmes të cilit jetojmë edhe ne.

7

Por jo të gjithë i kanë njohuritë e duhura. Disa që nuk i kanë hequr ende zakonet e idhujtarisë e hanë mishin që u flijohet idhujve si tʼu përkiste idhujve. Kështu, ndërgjegjja e tyre e dobët përlyhet.

8 Ushqimi nuk do të na çojë më pranë Perëndisë. Nuk humbasim asgjë nëse nuk hamë; dhe nuk fitojmë asgjë, nëse hamë.

9

Por kini kujdes që liria juaj të mos bëhet pengesë për më të dobëtit në besim.

10 Nëse ndonjë prej tyre të shikon ty që ke njohuri në një tryezë ku hahet mish që u është flijuar idhujve, a nuk do ta shtyjë atë ndërgjegjja e dobët që të shkojë e të hajë mishin që u flijohet idhujve?

11 Kështu, për shkak të dijes sate do të humbasë besimtari i dobët, vëllai, për të cilin vdiq Krishti.

12 Pra, duke mëkatuar ndaj vëllezërve besimtarë dhe duke lënduar ndërgjegjen e tyre të dobët, mëkatoni ndaj Krishtit.

13 Prandaj, nëse ushqimi im bëhet shkak që vëllai im besimtar të mëkatojë, unë nuk do të ha kurrë mish, që të mos e shtyj atë në mëkat.

9

1

A nuk jam i lirë unë? A nuk jam apostull? A nuk e kam parë unë Jezuin, Zotin tonë? A nuk jeni ju vepra ime në shërbim të Zotit?

2 Nëse për të tjerë nuk jam apostull, për ju patjetër që jam, sepse vetë ju që besoni në Zotin jeni prova që vërteton se unë jam apostull .

3

Mbrojtja ime përballë atyre që më gjykojnë, është kjo:

4 A nuk kemi edhe ne të drejtë të hamë e të pimë?

5 A nuk kemi edhe ne të drejtë të kemi një grua besimtare, siç kanë apostujt e tjerë, vëllezërit e Zotit dhe Kefa?

6 Pse vetëm unë dhe Barnaba duhet të punojmë për të mbajtur veten?

7 Kush shkon në luftë me shpenzimet e veta? Kush është ai që mbjell vreshtin dhe nuk shijon frytet e tij? Apo kush është ai bari që nuk shijon nga qumështi i tufës së tij?

8

Mos po i them këto si njeri? A nuk thotë kështu edhe ligji i Moisiut?

9 Në të shkruhet: Mos ia lidh gojën kaut që shin. Mos shqetësohet për qetë këtu Perëndia,

10 apo flet për ne? Sigurisht që për ne është shkruar, sepse ai që lëron dhe ai që shin duhet ta bëjnë punën me shpresën se do të marrin pjesën e tyre.

11

Nëse ne mbollëm të mirat shpirtërore te ju, kaq gjë e madhe na qenka nëse korrim të mirat materiale nga ju?

12 Nëse të tjerë e paskan këtë të drejtë, a nuk duhet ta kishim ne shumë më tepër?

Por ne nuk e kemi përdorur këtë të drejtë. Përkundrazi, durojmë gjithçka që të mos bëhemi pengesë për ungjillin e Krishtit.

13

A nuk e dini se ata që punojnë në tempull ushqehen nga të ardhurat e tempullit dhe se ata që shërbejnë në altar marrin pjesën e tyre nga ato që flijohen atje?

14 Kështu edhe Zoti ka urdhëruar që ata që predikojnë ungjillin, të jetojnë nga predikimi i ungjillit.

15

Por unë nuk kam përdorur asnjë nga këto të drejta. Këto nuk po jua shkruaj që të veproni kështu edhe me mua. Më mirë të vdes sesa të ma heqë ndokush këtë gjë për të cilën mburrem.

16 Nuk mburrem që predikoj ungjillin, sepse këtë e kam për detyrë. Mjerë unë po nuk e predikova!

17 Po ta kisha bërë me dëshirën time, do të merrja shpërblim, por përderisa e bëj pa dëshirën time, atëherë vetëm bëj detyrën që më ka ngarkuar Perëndia.

18 Cili është shpërblimi im atëherë? Të predikoj ungjillin falas, pa i shpërdoruar të drejtat që më jep predikimi i tij.

19

Megjithëse jam i lirë nga të gjithë, u bëra shërbëtor i të gjithëve, që të fitoj sa më shumë njerëz në besim.

20 Mes judenjve u bëra jude, që tʼi fitoja judenjtë. Mes atyre që ishin nën ligjin e Moisiut u bëra si njeri nën ligjin e Moisiut, pavarësisht se nuk jam , që të fitoja ata që ishin nën këtë ligj.

21 Mes atyre që nuk e njihnin ligjin e Moisiut u bëra si njeri pa ligjin e Moisiut, edhe pse nuk jam pa ligjin e Perëndisë, por jam me ligjin e Krishtit, që të fitoja ata që ishin pa ligjin e Moisiut.

22 Mes të dobtëve në besim u bëra i dobët, që të fitoja të dobëtit. U bëra gjithçka për të gjithë, që të shpëtoja disa prej tyre.

23 Të gjitha këto i bëj për ungjillin, që të kem pjesë në të.

24

A nuk e dini se nga të gjithë ata që vrapojnë në arenë, vetëm njëri e fiton çmimin? Vraponi, pra, dhe ju që të fitoni çmimin.

25 Të gjithë ata që marrin pjesë në vrapim i nënshtrohen një disipline të rreptë , ata për të fituar një kurorë që prishet, ndërsa ne atë që nuk prishet.

26 Kështu vrapoj dhe unë tani, por jo pa synim të qartë, kështu luftoj me grushta, por jo sikur rrah erën.

27 E mundoj trupin dhe e nënshtroj, që të mos përjashtohem vetë, pasi tʼu kem predikuar të tjerëve.

10

1

Vëllezër, nuk dua të mos e dini se etërit tanë ishin nën mbrojtjen e resë dhe që të gjithë kaluan mes për mes detit.

2 Të gjithë ata u bashkuan me Moisiun duke u pagëzuar në re dhe në det.

3 Të gjithë hëngrën të njëjtin ushqim shpirtëror

4 dhe pinë të njëjtën pije shpirtërore, sepse pinin nga shkëmbi shpirtëror që i shoqëronte. Ky shkëmb ishte Krishti.

5 Por shumica e tyre nuk gjetën pëlqimin e Perëndisë dhe ranë të vdekur në shkretëtirë.

6

Këto ngjarje u bënë shembull për ne, që të mos dëshirojmë edhe ne gjëra të këqija, siç dëshiruan ata.

7 Mos u bëni idhujtarë si disa prej tyre, sikurse thotë Shkrimi i shenjtë: Populli u ul për të ngrënë e për të pirë dhe pastaj u ngrit për të luajtur.

8 As të mos kurvërojmë si disa prej tyre, që ranë të vdekur njëzet e tre mijë veta në një ditë.

9 As Krishtin të mos e vëmë në provë, siç bënë disa prej tyre, që vdiqën nga gjarpërinjtë.

10 As mos murmurisni, siç bënë disa prej tyre, që u vranë nga engjëlli shkatërrues.

11 Këto gjëra u ndodhën atyre si shembull dhe janë shkruar që të bëhen mësim për ne që jetojmë në fund të kohëve.

12

Kush mendon se qëndron i sigurt, kujdes se mos rrëzohet!

13 Sprovat që kishit deri tani kanë qenë brenda mundësive njerëzore. Perëndia është besnik dhe nuk do të lejojë të viheni në provë përtej mundësive tuaja, por bashkë me sprovat do tʼju japë edhe rrugëdaljen, që të mund tʼi përballoni.

14

Prandaj, fort të dashurit e mi, largohuni nga idhujtaria!

15 Po flas me ju si me njerëz të arsyeshëm: gjykojini vetë këto që po them.

16 Kur pijmë nga kupa për të cilën bekojmë Perëndinë, a nuk marrim pjesë në gjakun e Krishtit? Kur hamë nga buka që thyejmë, a nuk marrim pjesë në trupin e Krishtit?

17 Ashtu si buka është një e vetme, ashtu edhe ne, edhe pse jemi shumë, bëhemi një trup i vetëm, sepse marrim pjesë në të vetmen bukë.

18

Shikoni popullin e Izraelit! A nuk marrin pjesë në altar ata që hanë flijimet që kushtohen mbi të?

19 A dua të them me këtë se mishi që u flijohet idhujve ka ndonjë vlerë, apo që idhujt janë ndonjë gjë?

20 Jo, por dua të them se ato ua flijojnë djajve e jo Perëndisë dhe unë nuk dua që të keni pjesë me djajtë.

21 Nuk mund të pini edhe nga kupa e Zotit edhe nga kupa e djajve; nuk mund të hani edhe nga tryeza e Zotit edhe nga tryeza e djajve.

22 Mos duam të nxisim xhelozinë e Zotit? Vallë, mos jemi më të fortë se ai?

23

Disa thonë: «Gjithçka më lejohet». Po, por jo gjithçka është e dobishme. Gjithçka më lejohet, por jo gjithçka ndihmon për tʼu rritur në besim.

24 Askush të mos kërkojë të mirën e vet, por të mirën e tjetrit.

25 Hani çdo gjë që shitet në thertore, pa e shqyrtuar atë dhe pa e rënduar ndërgjegjen tuaj,

26 sepse toka dhe gjithçka që ndodhet në të janë të Zotit.

27

Nëse ndonjë jobesimtar ju fton në shtëpi dhe pranoni të shkoni, hani gjithçka që ju vënë përpara, pa e shqyrtuar atë dhe pa e rënduar ndërgjegjen tuaj.

28 Por nëse dikush ju thotë: «Ky është mish që u është flijuar idhujve», mos hani për shkak të atij që jua tha këtë dhe për shkak të ndërgjegjes ,

29 jo për ndërgjegjen tuaj, po për ndërgjegjen e tjetrit. Por, pse të kufizohet liria ime nga ndërgjegjja e tjetrit?

30 Nëse unë falënderoj Perëndinë për atë që ha, përse të shahem për shkak të ushqimit për të cilin kam falënderuar Perëndinë?

31

Edhe kur hani, edhe kur pini, edhe kur bëni ndonjë gjë tjetër, bëjeni për lavdi të Perëndisë.

32 Por mos u bëni pengesë as për judenjtë, as për paganët e as për kishën e Perëndisë.

33 Bëni si unë që mundohem tʼu pëlqej të gjithëve, pa kërkuar përfitimin tim, por dobinë e të gjithëve, që të shpëtohen.

11

1

Ndiqni shembullin tim, sikurse edhe unë ndjek shembullin e Krishtit.

2

Ju përgëzoj, se më kujtoni në çdo rast dhe i ruani traditat ashtu siç jua kam dhënë.

3 Por dua ta dini se kreu i çdo burri është Krishti, kreu i gruas është burri dhe kreu i Krishtit është Perëndia.

4 Çdo burrë që lutet apo profetizon me kokë mbuluar, turpëron kreun e tij, Krishtin.

5

Çdo grua që lutet apo profetizon me kokë zbuluar, turpëron kreun e saj, burrin, sepse është njëlloj si të kishte rruar kokën.

6 Nëse gruaja nuk mbulon kokën, atëherë le të qethet. Por, nëse për të është turp të qethet a të rruajë kokën, atëherë le ta mbulojë kokën.

7

Burri nuk duhet ta mbulojë kokën, sepse është shëmbëllimi dhe lavdia e Perëndisë, ndërsa gruaja është lavdia e burrit.

8 Nuk u krijua burri nga gruaja, por gruaja nga burri.

9 Burri nuk u krijua për gruan, por gruaja për burrin.

10 Prandaj, për shkak të engjëjve, gruaja duhet të mbajë mbi kokë një shenjë varësie.

11

Megjithatë në jetën tonë me Zotin as burri nuk është i pavarur nga gruaja dhe as gruaja nga burri.

12 Sikurse gruaja u krijua nga burri, ashtu edhe burri lindet nëpërmjet gruas dhe gjithçka vjen nga Perëndia.

13 Gjykoni vetë: A i ka hije gruas tʼi lutet Perëndisë pa mbuluar kokën?

14 A nuk na mëson vetë natyra se për burrin është çnderim nëse i mban flokët të gjatë,

15 ndërsa për gruan është nder? Flokët i janë dhënë asaj si mbulesë.

16 Por, nëse ndokush mendon ndryshe për këtë çështje, duhet ta dijë se një zakon të tillë nuk e kemi as ne, e as kishat e Perëndisë.

17

Megjithatë, për këto që do tʼju them tani, nuk mund tʼju përgëzoj. Kur ju mblidheni bashkë, kjo ju bën më shumë keq sesa mirë.

18 Së pari, dëgjova se kur mblidheni së bashku në kishë, mes jush ka përçarje dhe pjesërisht e besoj.

19 Njëmend që duhet të ketë edhe ndasi ndër ju, që të duken ata që janë besimtarë të sprovuar.

20

Dëgjoj se kur mblidheni në një vend, nuk mblidheni për të ngrënë darkën e Zotit.

21 Secili nga ju ha më përpara darkën që ka sjellë me vete dhe, kështu, dikush mbetet i uritur, ndërsa tjetri dehet.

22 A nuk keni shtëpi për të ngrënë e për të pirë? Apo doni të përbuzni kishën e Perëndisë dhe të turpëroni ata që nuk kanë? Çfarë tʼju them? Tʼju përgëzoj? Për këtë nuk ju përgëzoj.

23

Ajo që mora prej Zotit dhe jua dhashë edhe juve është kjo:

Zoti Jezu atë natë që po tradhtohej mori bukën,

24 tha lutjen e falënderimit, e theu dhe tha: «Ky është trupi im për ju . Bëjeni këtë në përkujtimin tim».

25

Po ashtu, pas darkës, mori edhe kupën dhe tha: «Kjo kupë është besëlidhja e re në gjakun tim. Sa herë që të pini prej saj, bëjeni këtë në përkujtimin tim».

26

Sa herë që hani nga kjo bukë dhe pini nga kjo kupë, ju lajmëroni vdekjen e Zotit derisa të vijë ai.

27

Prandaj ai që ha bukën e Zotit, apo pi kupën e tij padenjësisht, është fajtor për trupin dhe për gjakun e Zotit.

28 Kështu, secili të shqyrtojë më parë veten dhe pastaj të hajë nga buka dhe të pijë nga kupa.

29 Kush ha dhe kush pi pa e dalluar trupin e Zotit, ha e pi dënimin e vet.

30 Për këtë arsye ka mes jush shumë të dobët, të sëmurë dhe mjaft kanë vdekur.

31 Sepse po të shqyrtojmë veten, nuk do të dënohemi.

32 Kur na gjykon Zoti, na gjykon për të na ndrequr e jo për të na dënuar bashkë me botën.

33

Kështu, o vëllezër, kur të mblidheni për të ngrënë darkën e Zotit, prisni njëri-tjetrin.

34 Kush ka uri, le të hajë në shtëpi, që të mos mblidheni për të marrë gjykimin e Zotit.

Të tjerat do tʼi rregulloj kur të vij vetë.

12

1

Vëllezër, lidhur me dhuntitë e Shpirtit të Shenjtë, nuk dua të jeni të paditur.

2 Ju e dini se, kur ishit paganë, të mashtruar, tërhiqeshit prej idhujve të pagojë.

3 Prandaj dua ta dini se asnjë nuk mund të flasë i udhëhequr nga Shpirti i Perëndisë e të thotë: «Mallkuar qoftë Jezui!» dhe asnjë nuk mund të thotë: «Zoti Jezu» nëse nuk është i udhëhequr nga Shpirti i Shenjtë.

4

Ka dhunti të ndryshme, por është i njëjti Shpirt i Shenjtë.

5 Ka edhe shërbesa të ndryshme, por është i njëjti Zot.

6 Ka edhe larmi veprash, por është i njëjti Perëndi që bën gjithçka në të gjithë.

7

Secilit i shfaqet Shpirti i Shenjtë për të mirën e të gjithëve.

8 Dikujt Shpirti i Shenjtë i jep dhuntinë për të folur me urti, një tjetri i njëjti Shpirt i Shenjtë i jep dhuntinë për të folur me dituri.

9 Dikujt i njëjti Shpirt i jep besim, ndërsa një tjetri dhuntinë për të shëruar të tjerët,

10 dikujt fuqinë për të bërë mrekulli, një tjetri për të profetizuar, një tjetri për të dalluar shpirtrat, një tjetri i jep larmi gjuhësh, ndërsa një tjetri shpjegimin e gjuhëve.

11 Të gjitha këto i bën i njëjti dhe i vetmi Shpirt i Shenjtë, duke i dhënë secilit dhunti të veçantë, sipas vullnetit të tij.

12

Ashtu si trupi është një, por ka shumë gjymtyrë dhe të gjitha gjymtyrët e trupit, megjithëse janë shumë, përbëjnë një trup të vetëm, ashtu është edhe Krishti.

13 Edhe ne, qofshim judenj apo paganë, skllevër apo të lirë, u pagëzuam me të njëjtin Shpirt të Shenjtë për tʼu bërë një trup i vetëm dhe kemi pirë të gjithë nga i njëjti Shpirt i Shenjtë.

14

Trupi nuk ka një gjymtyrë, por shumë.

15 Nëse këmba do të thoshte: «Ngaqë nuk jam dorë, nuk i përkas trupit», mos për këtë nuk i përket trupit?

16 E nëse veshi do të thoshte: «Ngaqë nuk jam sy, nuk i përkas trupit», mos për këtë nuk i përket trupit?

17 Nëse i gjithë trupi do të ishte sy, ku do të ishte dëgjimi? Po të ishte i gjithi dëgjim, ku do të ishte nuhatja?

18 Por Perëndia i vuri gjymtyrët në trup një nga një, ashtu siç deshi.

19

Nëse të gjitha do të ishin një gjymtyrë e vetme, ku do të ishte trupi?

20 Por tani ka shumë gjymtyrë dhe një trup.

21 Syri nuk mund tʼi thotë dorës: «Nuk ta kam nevojën», e as koka nuk mund tʼu thotë këmbëve: «Nuk jua kam nevojën».

22 Përkundrazi, ato gjymtyrë të trupit që duken më të papërfillshmet, janë më të nevojshmet.

23 Ne kujdesemi më shumë për gjymtyrët që i vlerësojmë më pak dhe përpiqemi tʼi zbukurojmë sa më shumë gjymtyrët më të pahijshme,

24 gjë që nuk e kanë të nevojshme gjymtyrët e hijshme.

Por Perëndia e ndërtoi trupin duke u dhënë më shumë nderim gjymtyrëve më të papërfillshme,

25 që të mos ketë përçarje në trup, por që gjymtyrët të kujdesen për njëra-tjetrën.

26 Nëse njëra gjymtyrë vuan, atëherë vuajnë të gjitha me të. Nëse njëra gjymtyrë nderohet, të gjitha gëzohen me të.

27

Ju jeni trupi i Krishtit dhe secili prej jush është gjymtyrë e tij.

28 Prandaj Perëndia i caktoi disa në kishë, së pari apostuj, së dyti profetë, së treti mësues, pastaj ata me dhuntitë për të bërë mrekulli, të shërimeve, të përkujdesjes, të drejtimit e të larmive të gjuhëve.

29 A mos janë të gjithë apostuj, apo mos janë të gjithë profetë? A mos janë të gjithë mësues, apo mos kanë të gjithë dhuntinë për të bërë mrekulli?

30 A mos kanë të gjithë dhuntinë e shërimeve, apo mos flasin të gjithë shumë gjuhë? A mos janë të gjithë shpjegues gjuhësh?

31 Por kërkoni me zell dhuntitë më të larta.

Unë po ju tregoj udhën më të lartë.

13

1

Sikur të flisja gjuhët e njerëzve
dhe të engjëjve,
por të mos kisha dashuri
do të isha si bronzi që kumbon,
ose si cimbali që tingëllon.

2
Edhe sikur të kisha dhuntinë e profecisë,
të njihja të gjitha të fshehtat,
të zotëroja të gjitha dijet,
dhe të kisha gjithë besimin
për të lëvizur malet prej vendit,
por të mos kisha dashuri,
nuk do të isha asgjë.

3
Edhe sikur tʼua ndaja të varfërve
gjithë pasurinë
dhe ta jepja trupin të digjej,
por të mos kisha dashuri,
nuk do të më vlente asgjë.

4
Dashuria është zemërgjerë,
dashuria është e mirë,
nuk ka smirë,
nuk krekoset,
nuk mburret,

5
nuk sillet në mënyrë të pahijshme,
nuk kërkon përfitim,
nuk pezmatohet,
nuk mendon të ligën,

6
nuk gëzohet për padrejtësinë,
por gëzohet me të vërtetën.

7
Dashuria përballon gjithçka,
beson gjithçka,
shpreson gjithçka
dhe duron gjithçka.

8
Dashuria nuk shteron kurrë,
ndërsa profecitë do të reshtin,
gjuhët do të pushojnë
dhe dijet do të marrin fund.

9
Në të vërtetë,
ne kemi dije deri diku
dhe profetizojmë deri diku.

10
Po kur të vijë përsosmëria,
ajo që është e paplotë
do të marrë fund.

11
Kur isha fëmijë,
flisja si fëmijë,
mendoja si fëmijë
dhe arsyetoja si fëmijë;
po kur u bëra burrë,
i hodha tej gjërat fëminore.

12
Tani shohim në mënyrë të errët
si në pasqyrë,
por një ditë do të shohim
ballë për ballë.
Tani njoh deri diku,
por një ditë do të njoh plotësisht,
ashtu siç më njeh Perëndia.

13
Tani mbeten këto të tria:
besimi,
shpresa
dhe dashuria,
por më e madhja ndër to
është dashuria.

14

1

Kërkoni që të fitoni dashurinë dhe dëshironi me zell dhuntitë shpirtërore, sidomos atë të profecisë.

2 Ai që flet gjuhë të panjohur, nuk flet me njerëzit, por me Perëndinë, sepse askush nuk e kupton. Me fuqinë e Shpirtit të Shenjtë ai thotë gjëra të fshehta,

3 ndërsa ai që profetizon, u flet njerëzve me fjalë që rrisin shpirtërisht, nxisin dhe ngushëllojnë.

4

Ai që flet gjuhë të panjohur, ndihmon veten për tʼu rritur në besim; ndërsa ai që profetizon, ndihmon kishën për tʼu rritur në besim.

5 Do të doja që të gjithë ju të flisnit gjuhë të panjohura, por më shumë do të doja të profetizonit. Ai që profetizon është më i madh se ai që flet gjuhë të panjohura, vetëm nëse ky e shpjegon gjuhën që flet, që kjo të shërbejë për rritjen shpirtërore të kishës.

6

Nëse vij te ju, o vëllezër, duke folur në gjuhë të panjohura, çfarë dobie do të keni nëse nuk ju flas për ndonjë zbulesë, njohuri, profeci apo mësim?

7 Nëse veglat muzikore që nuk kanë shpirt, qoftë fyelli, qoftë qestja, nuk japin tinguj të qartë, si do të dallohet melodia e fyellit nga e qestes?

8 Nëse trumbeta nuk lëshon tingull të qartë, kush do të bëhej gati për betejë?

9

Po ashtu edhe ju, nëse flisni fjalë të pakuptueshme, kush do tʼi kuptonte fjalët tuaja? Ato do të ishin fjalë në erë!

10 Në botë ka larmi gjuhësh, por asnjëra nuk është pa kuptim.

11 Nëse nuk e kuptoj gjuhën që më flasin, do të jem i huaj për atë që më flet, dhe ai do të jetë i huaj për mua.

12 Kështu edhe ju, meqë dëshironi shumë të keni dhunti shpirtërore, kërkoni që tʼi keni me tepri për rritjen shpirtërore të kishës.

13

Prandaj, ai që flet gjuhë të panjohur, të lutet që të marrë edhe dhuntinë për ta shpjeguar.

14 Nëse lutem në gjuhë të panjohur, shpirti im lutet, por mendja ime nuk bashkëvepron.

15 Çfarë të bëj, atëherë? Do të lutem me shpirt, por do të lutem edhe me mendje. Do të këndoj himne me shpirt, por do të këndoj edhe me mendje.

16

Sepse, nëse ti e bekon Perëndinë me shpirt, si do tʼi përgjigjet ‘Amen’ falënderimit tënd dëgjuesi i thjeshtë i bashkësisë, përderisa nuk i kupton ato që thua?

17 Ti mund të bësh një lutje të bukur falënderimi, por tjetri nuk rritet në besim.

18 E falënderoj Perëndinë, sepse flas më shumë gjuhë të panjohura se të gjithë ju,

19 por në kishë dua të them pesë fjalë që kuptohen, që të tjerët të mësojnë më mirë sesa dhjetë mijë fjalë në një gjuhë të panjohur.

20

Vëllezër, mos u bëni si fëmijë nga mendja. Jini si foshnja para së keqes, por të pjekur nga mendja.

21 Në ligjin e Moisiut është shkruar:

«Këtij populli
do tʼi flas me njerëz
që flasin gjuhë të tjera
dhe me gojën e të huajve,
por as kështu
nuk do tëdëgjojnë.»,

thotë Zoti.

22

Prandaj gjuhët nuk janë shenjë për ata që besojnë, po për ata që nuk besojnë, ndërsa profecia nuk është për ata që nuk besojnë, po për ata që besojnë.

23 Nëse mblidhet kisha në një vend dhe të gjithë flasin gjuhë të panjohura dhe po të hyjnë njerëz që nuk dinë ose që nuk besojnë, a nuk do të thonë se jeni marrosur?

24 Por nëse të gjithë do të profetizojnë dhe aty hyn ndonjë që nuk beson apo nuk di, atëherë ai do të ndihet i qortuar dhe i dënuar nga ato që dëgjon.

25 Të fshehtat e zemrës së tij do të shfaqen dhe duke rënë me fytyrë përdhe do të adhurojë Perëndinë dhe do të thotë: «Perëndia është me të vërtetë mes jush».

26

Çfarë duhet bërë atëherë, o vëllezër? Kur të mblidheni së bashku, dikush mund të këndojë një himn, dikush mund të japë një mësim, dikush mund të ketë një zbulesë, dikush një gjuhë të panjohur dhe dikush një shpjegim të gjuhës. Të gjitha le të bëhen për rritjen shpirtërore të kishës.

27 Nëse dikush dëshiron të flasë në gjuhë të panjohur, le të flasin dy ose e shumta tre veta, njëri pas tjetrit dhe njëri të shpjegojë.

28 Po të mos ketë ndonjë që mund të shpjegojë, atëherë ai që flet në gjuhë të panjohur të heshtë në kishë dhe të flasë me veten dhe me Perëndinë.

29

Nga profetët të flasin dy ose tre, ndërsa të tjerët të gjykojnë ato që thuhen.

30 Por nëse ndonjëri nga ata që rrinë ulur ka ndonjë zbulesë, atëherë ai që është duke folur, le të heshtë.

31 Një nga një të gjithë mund të profetizoni, që të mësojnë dhe të marrin zemër të gjithë.

32 Profetët duhet ta zotërojnë mirë dhuntinë që u është dhënë,

33 sepse Perëndia nuk është Perëndi trazirash, por paqeje.

Ashtu siç ndodh në të gjitha kishat e besimtarëve të krishterë ,

34 gratë le të heshtin në kishë. Atyre nuk u lejohet të flasin, por duhet të nënshtrohen, siç thotë ligji i Moisiut.

35 Nëse duan të mësojnë ndonjë gjë, le të pyesin burrat e tyre në shtëpi, sepse është turp për gruan të flasë në kishë.

36 A thua doli nga ju fjala e Perëndisë, apo mbërriti vetëm te ju?

37

Nëse ndokush mendon se është profet apo njeri shpirtëror, ai duhet ta kuptojë se këto që ju shkruaj janë urdhërime të Zotit.

38 Kush nuk i pranon, të mos pranohet.

39 Kështu, vëllezërit e mi, kërkoni më shumë të profetizoni, por mos ndaloni të flitet në gjuhë të panjohura.

40 Gjithçka të bëhet siç ka hije dhe me rregull.

15

1

Vëllezër, dua tʼju kujtoj ungjillin që ju kam predikuar, të cilin e keni pranuar dhe në të cilin qëndroni.

2 Nëpërmjet tij shpëtoheni, nëse e ruani siç jua kam predikuar, përndryshe keni besuar kot.

3

Para së gjithash ju kam shpallur të vërtetën
që mʼu dha edhe mua,
se Krishti, sipas Shkrimeve të shenjta,
vdiq për mëkatet tona,

4
u varros dhe u ngjall ditën e tretë,
po sipas Shkrimeve të shenjta.

5
Ai iu shfaq Kefës
dhe pastaj të dymbëdhjetë apostujve.

6
Pastaj iu shfaq njëherësh
mbi pesëqind vëllezërve besimtarë,
nga të cilët disa kanë vdekur,
por shumica jeton ende.

7
Më pas iu shfaq Jakobit,
e pastaj të gjithë apostujve.

8

Në fund, mʼu shfaq edhe mua, dështakut.

9

Unë jam më i vogli i apostujve dhe nuk jam i denjë as të quhem apostull, sepse e kam pëndjekur kishën e Perëndisë,

10 por me hirin e Perëndisë jam ai që jam, dhe hiri i tij për mua nuk ka shkuar kot. Unë jam munduar më shumë se të gjithë ata, jo unë vetë, por hiri i Perëndisë bashkë me mua.

11 Edhe unë, edhe ata, këtë kemi predikuar dhe këtë keni besuar edhe ju.

12

Nëse predikojmë se Krishti u ngjall prej të vdekurve, si mund të thonë disa prej jush se të vdekurit nuk do të ngjallen?

13 Nëse të vdekurit nuk do të ngjallen, atëherë nuk është ngjallur as Krishti.

14 Nëse Krishti nuk është ngjallur, atëherë edhe predikimi ynë është i kotë, edhe besimi juaj është i kotë.

15 Kështu, qenkemi dëshmitarë të rremë të Perëndisë, sepse dëshmojmë kundër tij dhe themi se ka ngjallur Krishtin, të cilin nuk e paska ngjallur, po të jetë se të vdekurit nuk u ngjallkan.

16

Nëse nuk ngjallen të vdekurit, atëherë nuk është ngjallur as Krishti.

17 Nëse Krishti nuk është ngjallur, atëherë besimi juaj është i kotë dhe ju jeni ende në mëkatet tuaja.

18 Atëherë kanë humbur edhe ata që kanë vdekur e kanë besuar në Krishtin.

19 Nëse shpresojmë në Krishtin vetëm për këtë jetë, atëherë jemi njerëzit më të mjerë.

20

Por tani Krishti është ngjallur prej të vdekurve dhe u bë risia e ngjalljes së të vdekurve.

21 Ashtu siç erdhi vdekja nëpërmjet një njeriu, ashtu erdhi edhe ngjallja e të vdekurve nëpërmjet një njeriu.

22 Ashtu siç vdesin të gjithë njerëzit për shkak të lidhjes me Adamin, ashtu do të marrin jetë të gjithë për shkak të lidhjes me Krishtin.

23 Secili sipas radhës: në fillim Krishti dhe pastaj, kur ai të kthehet, të gjithë ata që janë të tijët.

24 Pastaj do të vijë fundi, kur Krishti tʼia dorëzojë mbretërinë Perëndisë dhe Atit, pasi të ketë shkatërruar çdo sundim, pushtet dhe fuqi shpirtërore.

25

Ai duhet të mbretërojë derisa tʼi nënshtrojë nën këmbë të gjithë armiqtë.

26 Armiku i fundit që do të shkatërrohet do të jetë vdekja.

27 Shkrimi i shenjtë thotë: Gjithçka e nënshtroi nën këmbët e tij. Kur Shkrimi i shenjtë thotë: «iu nënshtrua gjithçka», do të thotë gjithçka, përveç Perëndisë që bëri që Krishtit tʼi nënshtrohet gjithçka.

28 Kur gjithçka tʼi jetë nënshtruar Krishtit, atëherë edhe vetë Biri do tʼi nënshtrohet Perëndisë që bëri tʼi nënshtrohet atij gjithçka, që Perëndia të jetë gjithçka në të gjithë.

29

Nëse nuk është kështu, përse disa pagëzohen për të vdekurit? Nëse qenka e vërtetë se të vdekurit nuk do të ngjallen, atëherë përse pagëzohen disa për ta?

30 Përse e vëmë edhe ne veten në rrezik në çdo çast?

31 Unë ndeshem me vdekjen çdo ditë, o vëllezër, dhe këtë e them nga krenaria që kam për ju, falë Krishtit Jezu, Zotit tonë.

32 Nëse në Efes qenkam ndeshur me bishat për arsye njerëzore, çʼdobi më solli kjo? Nëse të vdekurit nuk ngjallen, atëherë:

Le të hamë e le të pimë,
sepse nesër do të vdesim.

33

Mos u mashtroni:

shoqëritë e këqija prishin zakonet e mira .

34

Ejani në vete dhe mos mëkatoni, sepse disa prej jush nuk e njohin Perëndinë dhe këtë e them për turpin tuaj.

35

Dikush do të thotë: «Si do të ngjallen të vdekurit? Çfarë trupi do të kenë?».

36 O i marrë! Fara që mbjell në arë, nuk merr jetë po nuk vdiq më parë.

37 Ti nuk mbjell trupin që do të ketë bima në të ardhmen, por një kokërr të zhveshur gruri ose të ndonjë fare tjetër.

38 Pastaj trupin ia jep Perëndia, ashtu siç dëshiron, dhe çdo farë ka trupin e vet.

39 Jo çdo trup është i njëjtë me një trup tjetër. Tjetër është trupi i njeriut, tjetër trupi i kafshëve, tjetër trupi i shpendëve dhe tjetër ai i peshqve.

40 Ka trupa qiellorë, ashtu siç ka edhe trupa tokësorë. Tjetër është shkëlqimi i trupave qiellorë dhe tjetër shkëlqimi i trupave tokësorë.

41 Tjetër është shkëlqimi i diellit, tjetër shkëlqimi i hënës dhe tjetër shkëlqimi i yjeve, sepse ylli nga ylli ndryshon në shkëlqim.

42

Kështu ndodh edhe me ngjalljen e të vdekurve: trupi mbillet në kalbje dhe ngjallet në moskalbje,

43 mbillet në çnderim dhe ngjallet në lavdi, mbillet në dobësi dhe ngjallet në fuqi,

44 mbillet trup tokësor dhe ngjallet trup shpirtëror. Ashtu siç ka trup tokësor, ka edhe trup shpirtëror.

45

Prandaj Shkrimi i shenjtë thotë: Njeriu i parë, Adami, u bë qenie tokësore, ndërsa Adami i fundit, Krishti, u bë Shpirti që jep jetë.

46 Nuk ishte njeriu shpirtëror i pari, por ai tokësor. Njeriu shpirtëror erdhi më pas.

47 Njeriu i parë u bë nga dheu dhe është lëndor, ndërsa njeriu i dytë erdhi nga qielli.

48 Ashtu siç është njeriu i bërë nga dheu, ashtu janë edhe lëndorët, dhe, ashtu siç është njeriu që erdhi nga qielli, ashtu janë edhe qiellorët.

49 Ashtu siç jemi në përngjasim me njeriun lëndor, do të jemi edhe në përngjasim me njeriun qiellor.

50

Ja se çʼdua të them, o vëllezër: njerëzit prej mishi dhe prej gjaku nuk mund ta trashëgojnë mbretërinë e Perëndisë e as kalbja nuk mund të trashëgojë moskalbjen.

51 Po ju them një të fshehtë: nuk do të vdesim të gjithë, por të gjithë do të shndërrohemi.

52 Në çast, sa hap e mbyll sytë, kur të bjerë trumbeta e fundit, të vdekurit do të ngjallen në moskalbje, ndërsa ne do të shndërrohemi.

53 Sepse ky trup i kalbshëm duhet të veshë moskalbjen dhe ky trup i vdekshëm duhet të veshë pavdekësinë.

54 Kur ky trup i kalbshëm të ketë veshur moskalbjen dhe ky trup i vdekshëm të ketë veshur pavdekësinë, atëherë do të shkojë në vend fjala e Shkrimit të shenjtë:

Vdekja u përpi nga fitorja.

55
O vdekje, ku është fitorja jote?
O vdekje, ku është thumbi yt?

56

Thumbi i vdekjes është mëkati, ndërsa fuqia e mëkatit është ligji i Moisiut.

57 Por le të falënderojmë Perëndinë që na dha fitoren nëpërmjet Zotit tonë, Jezu Krishtit.

58

Kështu, o vëllezër të dashur, qëndroni të fortë e të palëkundur dhe përparoni vazhdimisht në veprën e Zotit, duke e ditur se mundi juaj për Zotin nuk do të shkojë dëm.

16

1

Lidhur me mbledhjen e ndihmave për besimtarët e krishterë , veproni edhe ju ashtu siç i urdhërova kishat e Galatisë.

2 Çdo të dielë secili të vërë mënjanë aq sa ka mundur të kursejë, që të mos bëhet mbledhja e ndihmave kur të vij unë.

3 Kur të vij do të dërgoj me letër shoqëruese ata që keni miratuar për të çuar dhuratën tuaj në Jerusalem.

4 Po të jetë e udhës që të shkoj edhe unë, atëherë le të vijnë me mua.

5

Te ju do të vij pasi të kem kaluar nga Maqedonia, sepse dua të kaloj nga Maqedonia.

6 Ka mundësi të qëndroj te ju, ose edhe të kaloj dimrin, që të më ndihmoni për të shkuar atje ku duhet të shkoj.

7 Nuk dua tʼju shoh kalimthi, por shpresoj të rri ca kohë me ju, në e lejoftë Zoti.

8 Në Efes do të qëndroj deri për Rrëshajët,

9 sepse mʼu dha një mundësi e madhe për të vepruar, megjithëse kundështarët janë të shumtë.

10

Po të vijë Timoteu, kujdesuni që të rrijë te ju pa frikë, sepse edhe ai bën veprën e Zotit sikurse dhe unë.

11 Mos ta përçmojë askush, por ndihmojeni të niset prej jush në paqe, që të vijë tek unë, sepse bashkë me vëllezërit besimtarë e presim të vijë.

12

Lidhur me vëlla Apolin, iu luta shumë që të vijë te ju bashkë me vëllezërit besimtarë, por nuk donte kurrsesi të vinte tani, kështu që do të vijë kur të mundet.

13

Rrini zgjuar, qëndroni të fortë në besim, bëhuni burra, jini të fortë!

14 Bëni gjithçka me dashuri!

15

Ju e njihni shtëpinë e Stefanait dhe e dini se është i pari që besoi në Akai dhe se iu kushtua shërbesës për besimtarët e krishterë . Ju lutem, o vëllezër,

16 tʼu bindeni njerëzve të tillë dhe të gjithë atyre që bashkëpunojnë dhe që mundohen.

17

Jam gëzuar shumë për ardhjen e Stefanait, Fortunatit dhe Akaikut, sepse ata plotësuan mungesën tuaj.

18 Ata qetësuan shpirtin tim dhe tuajin, prandaj nderojini të tillë njerëz!

19

Ju përshëndesin kishat e Azisë.

Ju përshëndesin shumë, në emër të Zotit, Akuili dhe Priska, bashkë me kishën që mblidhet në shtëpinë e tyre.

20

Ju përshëndesin të gjithë vëllezërit besimtarë.

Përshëndetni njëri-tjetrin me puthjen e dashurisë vëllazërore .

21

Përshëndetjen e kam shkruar vetë unë, Pali, me dorën time.

22

Kush nuk do Zotin, mallkuar qoftë. Marana-tha !

23

Hiri i Zotit Jezu qoftë me ju!

24

Dashuria ime qoftë me ju të gjithë në emër të Krishtit Jezu që na bashkon!