1

1 Paweł, apostoł Chrystusa Jezusa, według rozkazu Boga, naszego Zbawiciela i Chrystusa Jezusa, naszej nadziei -

2 Tymoteuszowi, prawowitemu dziecku w wierze. Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, Pana naszego.

3 Jak prosiłem cię, kiedy wybierałem się do Macedonii, abyś pozostał w Efezie, [tak proszę teraz], abyś nakazał niektórym, żeby nie głosili błędnej nauki,

4 ani też nie zajmowali się baśniami i genealogiami roztrząsanymi w nieskończoność, które sprzyjają raczej bezpłodnym dyskusjom, niż porządkowi Bożemu ugruntowanemu na wierze.

5 Celem zaś przepowiadania jest miłość z czystego serca i dobrego sumienia, i wiary nieobłudnej.

6 Niektórzy, zboczywszy od tego, zagubili się w czczej gadaninie.

7 Chcieli uchodzić za nauczycieli Prawa, nie rozumiejąc ani tego, co mówią, ani tego, co stanowczo twierdzą.

8 Wiemy zaś, że Prawo jest dobre, jeśli je ktoś właściwie stosuje,

9 wiedząc o tym, że Prawo nie jest przeznaczone dla sprawiedliwego, ale dla postępujących bezprawnie i dla nieposłusznych, bezbożnych i grzeszników, dla niegodziwych i do wszystkiego zdolnych, dla ojcobójców i matkobójców, morderców,

10 dla nierządników, sodomitów, dla handlarzy niewolnikami, kłamców, krzywoprzysięzców i [dla innych], jeżeli [popełniają] cokolwiek innego, co jest w sprzeczności ze zdrową nauką,

11 zgodną z Ewangelią chwały błogosławionego Boga, która została mi powierzona.

12 Dzięki składam temu, który mnie umocnił, Chrystusowi Jezusowi, naszemu Panu, że uznał mnie godnym zaufania, przeznaczając do posługi, [mnie],

13 który pierwej byłem bluźniercą i prześladowcą, i oszczercą. Dostąpiłem jednak miłosierdzia, ponieważ działałem w nieświadomości, w niewierze.

14 Ale ponad miarę obfitowała łaska naszego Pana z wiarą i miłością, która jest w Chrystusie Jezusie.

15 Wypowiedź zasługująca na wiarę i godna pełnego uznania, że Jezus Chrystus przyszedł na świat zbawić grzeszników, wśród których pierwszy jestem ja.

16 Lecz dostąpiłem miłosierdzia dlatego, żeby we mnie pierwszym Jezus Chrystus okazał całą wielkoduszność jako przykład tym, którzy w Niego wierzyć będą dla życia wiecznego.

17 A Królowi wieków, niezniszczalnemu, niewidzialnemu, jedynemu Bogu, cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

18 Ten oto nakaz powierzam ci, Tymoteuszu, dziecko [moje], zgodnie z proroctwami wypowiedzianymi o tobie, abyś nimi umocniony toczył dobry bój,

19 mając wiarę i dobre sumienie. Niektórzy odrzuciwszy je, ulegli rozbiciu w wierze;

20 do nich należy Hymenajos i Aleksander, których przekazałem szatanowi, ażeby się oduczyli bluźnić.

2

1 Zalecam więc przede wszystkim, aby odprawiane były prośby, modlitwy, wspólne błagania, dziękczynienia za wszystkich ludzi,

2 za królów i za wszystkich zwierzchników, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne we wszelkiej pobożności i uczciwości.

3 Jest to bowiem dobre i miłe w oczach Zbawiciela, naszego Boga,

4 który chce, żeby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy.

5 Albowiem jeden jest tylko Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem i ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus,

6 który wydał siebie samego na okup za wszystkich - świadectwo [obwieszczone] w swoim czasie,

7 dla którego ja zostałem ustanowiony głosicielem i apostołem - mówią prawdę, nie kłamię - nauczycielem pogan w wierze i prawdzie.

8 Chcę więc, żeby mężczyźni modlili się na każdym miejscu, wznosząc [ku niebu] czyste ręce bez gniewu i swarów.

9 Podobnie też niewiasty [niech się modlą] w skromnym odzieniu, ze wstydliwością i umiarkowaniem niech się przyozdabiają, nie przesadnie splatanymi włosami, albo złotem czy perłami, albo kosztownym strojem,

10 lecz dobrymi uczynkami, jak przystoi niewiastom, oddającym się służbie Bożej.

11 Niewiasta niechaj korzysta z nauki w milczeniu, w pełnej uległości.

12 Nauczać zaś niewieście nie pozwalam, ani też panoszyć się nad mężem, lecz [chcę], by żyła w cichości.

13 Albowiem Adam został pierwszy utworzony, potem Ewa.

14 I nie Adam został uwiedziony, lecz niewiasta, która dała się uwieść, wpadła w przestępstwo.

15 Zbawiona zaś zostanie przez rodzenie dzieci, byle tylko wytrwały ze skromnością w wierze, miłości i świątobliwości.

3

1 Wypowiedź zasługująca na wiarę: jeśli ktoś pragnie biskupstwa, pożąda dobrego dzieła.

2 Biskup powinien być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity, gościnny, zdolny do nauczania,

3 nieskłonny do pijaństwa ani do bicia, ale opanowany, nie kłótliwy, nie chciwy na pieniądze,

4 dobrze zarządzający własnym domem, trzymający dzieci w uległości z wszelką godnością.

5 Bo jeśli ktoś nie umie własnym domem zarządzać, jakżeż będzie się troszczył o Kościół Boży?

6 Nie świeżo ochrzczony, żeby uniesiony pychą nie wpadł w diabelskie potępienie.

7 Powinien też mieć dobre świadectwo od tych, którzy są z zewnątrz, żeby nie popadł w pogardę i sidła diabelskie.

8 Diakoni tak samo [winni być] poważni, nie obłudni w mowie, nie używający nadmiernie wina, nie chciwi brudnego zysku,

9 strzegący tajemnicy wiary w czystym sumieniu.

10 I oni niech będą najpierw poddani próbie, a potem [dopiero], jeśli okażą się bez zarzutu, niech będą dopuszczeni do pełnienia funkcji diakonatu.

11 Niewiasty tak samo [niech będą] skromne, nieskłonne do oczerniania, trzeźwe, wierne we wszystkim.

12 Diakoni niech będą mężami jednej żony, kierujący dobrze dziećmi i własnymi domami.

13 Ci bowiem, którzy dobrze spełnili funkcję diakońską, zdobywają dla siebie stopień zaszczytny i ufną śmiałość w wierze - tej w Chrystusie Jezusie.

14 Piszę ci to, mając nadzieję przybyć do ciebie możliwie najszybciej.

15 Gdybym się zaś opóźniał, [piszę], byś wiedział, jak trzeba postępować w domu Bożym, który jest Kościołem żyjącego Boga, kolumną i podporą prawdy.

16 A bez wątpienia wielką jest tajemnica pobożności. [Chrystus], który objawił się w ciele, usprawiedliwiony został w Duchu, ukazał się aniołom, ogłoszony został narodom, znalazł wiarę w świecie, wzięty został w chwale.

4

1 Duch zaś wyraźnie mówi, że w czasach ostatecznych odstąpią niektórzy od wiary, skłaniając się ku duchom zwodniczym i ku naukom demonów,

2 [uwiedzeni] obłudą kłamców, mających własne sumienie napiętnowane rozpalonym żelazem,

3 zabraniających wchodzić w związki małżeńskie, [nakazujących] powstrzymać się od pokarmów, które Bóg stworzył, aby były pożywane z dziękczynieniem przez wierzących i tych, którzy poznali prawdę.

4 Bo wszystko, co Bóg stworzył, jest dobre, i nie należy odrzucać niczego, co jest pożywane z dziękczynieniem.

5 Staje się bowiem uświęcone przez słowo Boże i modlitwę.

6 Przedkładając te rzeczy braciom, dobrym będziesz sługą Chrystusa Jezusa, karmionym słowami wiary i dobrej nauki, za którą poszedłeś.

7 Odrzucaj natomiast światowe i babskie baśnie; sam zaś zaprawiaj się do pobożności.

8 Bo ćwiczenie cielesne nie na wiele się przyda; do wszystkiego zaś przydatna jest pobożność, mająca obietnicę życia obecnego i przyszłego.

9 Wypowiedź ta zasługuje na wiarę i godna jest pełnego uznania.

10 Dlatego bowiem trudzimy się i walczymy, ponieważ złożyliśmy nadzieję w Bogu żyjącym, który jest Zbawcą wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących.

11 To zalecaj i tego nauczaj.

12 Niechaj nikt twej młodości nie lekceważy, lecz bądź dla wiernych wzorem w mowie, w postępowaniu, w miłości, w wierze, w czystości [życia].

13 Póki nie przybędę, pilnuj czytania, napominania, nauki.

14 Nie zaniedbuj charyzmatu, który jest w tobie, który został ci dany przez proroctwo i włożenie rąk kolegium prezbiterów.

15 O to zabiegaj i temu się oddaj, aby twój postęp widoczny był dla wszystkich.

16 Uważaj na siebie i na naukę i w tym trwaj. To bowiem czyniąc i siebie samego zbawisz i tych, którzy cię słuchają.

5

1 Starszego wiekiem nie strofuj ostro, lecz upominaj jak ojca; młodszych jak braci;

2 starsze niewiasty jak matki, młodsze jak siostry, z wszelką skromnością.

3 Miej we czci te wdowy, które rzeczywiście są wdowami.

4 Jeśli zaś która wdowa ma dzieci albo wnuki, niechże się [takie] uczą najpierw pieczołowitości względem własnej rodziny i odpłacania rodzicom wdzięcznością. Jest to bowiem rzeczą przyjemną w oczach Bożych.

5 Ta zaś, która istotnie jest wdową i osamotnioną, złożyła nadzieję w Bogu i poświęca dzień i noc na prośby i modlitwy.

6 Ta zaś, która oddaje się rozkoszom, za życia już umarła.

7 I to wszystko nakazuj, aby były nienaganne.

8 A jeśli ktoś nie dba o swoich, zwłaszcza o domowników, wiary się zaparł i gorszy jest od niewierzącego.

9 Do katalogu niech będzie wciągana ta wdowa, która ma nie mniej niż sześćdziesiąt lat, miała tylko jednego męża,

10 znana z dobrych uczynków: że dzieci wychowała, że była gościnna, że nogi świętych obmywała, że strapionym śpieszyła z pomocą, że oddawała się każdemu dobremu dziełu.

11 Młodszych zaś wdów nie przyjmuj. Skoro bowiem znęci je rozkosz przeciwna Chrystusowi, chcą za mąż wychodzić,

12 ściągając na siebie potępienie, gdyż złamały pierwszą obietnicę.

13 Równocześnie będąc bezczynne, uczą się krążyć po domach; a nie tylko są bezczynne, lecz i gadatliwe, wścibskie, rozprawiając o rzeczach niepotrzebnych.

14 Chcę przeto, żeby młodsze wychodziły za mąż, rodziły dzieci, były gospodyniami domu, żeby nie dawały żadnej okazji stronie przeciwnej do rzucania potwarzy.

15 Niektóre bowiem już odeszły [idąc] za szatanem.

16 Jeśli któraś wierząca ma [krewne] wdowy, niechże je wspomaga i niech nie obciąża Kościoła, by tym, które są istotnie wdowami, mógł przyjść z pomocą.

17 Prezbiterzy, którzy dobrze przewodzą, niech będą uznani za godnych podwójnej czci, zwłaszcza ci, którzy trudzą się głoszeniem słowa i nauczaniem.

18 Mówi bowiem Pismo: "Nie zawiążesz pyska wołowi młócącemu" oraz: "Godzien jest robotnik zapłaty swojej".

19 Przeciwko prezbiterowi nie przyjmuj oskarżenia, chyba że je popiera dwu albo trzech świadków.

20 Grzeszących upominaj w obecności wszystkich, żeby i inni przejmowali się lękiem.

21 Zaklinam cię wobec Boga i Chrystusa Jezusa oraz wybranych aniołów, abyś tego przestrzegał bez uprzedzenia, nie kierując się w niczym stronniczością.

22 Na nikogo rąk pośpiesznie nie wkładaj, nie bierz udziału w grzechach cudzych. Siebie samego czystym zachowaj.

23 Wody samej już nie pij, lecz używaj po trosze wina ze względu na żołądek i częste twe słabości.

24 Grzechy ludzi niektórych są jawne, wyprzedzając sąd; za innymi zaś idą nawet w ślad.

25 Podobnie też czyny dobre [są] znane, a i te, które nie są takimi, nie mogą pozostać w ukryciu [na zawsze].

6

1 Wszyscy, którzy są pod jarzmem jako niewolnicy, niech własnych panów uznają za godnych wszelkiej czci, ażeby nie bluźniono imieniu Boga i nauce.

2 Ci zaś, którzy mają panów wierzących, niechaj ich nie lekceważą z tego powodu, że są braćmi, ale niech raczej rzetelniej im służą, ponieważ są wierzącymi i umiłowanymi [ci], którzy korzystają z [ich] usług. Tych rzeczy nauczaj i [do nich] zachęcaj.

3 Jeśli ktoś naucza inaczej i nie trzyma się zdrowych słów naszego Pana Jezusa Chrystusa oraz nauki - zgodnie z pobożnością,

4 [ten] oślepiony pychą niczego nie pojmuje, lecz choruje na dociekania i słowne utarczki; z tego rodzą się: zawiść, sprzeczka, bluźnierstwa, złośliwe podejrzenia,

5 ostre przemawianie się ludzi o wypaczonym umyśle i którym niedostaje prawdy, [ludzi], co uważają, że pobożność jest źródłem zysku.

6 Wielkim zaś zyskiem jest pobożność z poprzestaniem na tym, co się ma.

7 Nic bowiem nie przynieśliśmy na ten świat, nic też wynieść nie możemy.

8 Mając natomiast pożywienie i odzienie, i dach nad głową, bądźmy z tego zadowoleni.

9 A ci, co się chcą bogacić, wpadają w pokusę i w zasadzkę oraz w liczne pożądliwości nierozumne i szkodliwe, które pogrążają ludzi w ruinę i zatracenie.

10 Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest chciwość, za którą uganiając się, zbłądzili niektórzy w wierze i siebie samych bardzo boleśnie pokłuli.

11 Ty natomiast, o człowiecze Boży, uciekaj od tego, a ubiegaj się o sprawiedliwość, pobożność, wiarę, miłość, cierpliwość, łagodność.

12 Staczaj dobry bój o wiarę, zdobądź życie wieczne, do którego zostałeś powołany i złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków.

13 Nakazuję [ci] w obliczu Boga, który ożywia wszystko i Chrystusa Jezusa, który poświadczył dobre wyznanie przed Poncjuszem Piłatem,

14 abyś zachował przykazanie bez skazy [i] bez zarzutu, aż do objawienia się naszego Pana Jezusa Chrystusa,

15 które w swoim czasie pokaże błogosławiony i jedyny władca, Król królujących i Pan panujących,

16 jedyny, który posiada nieśmiertelność, który zamieszkuje światłość niedostępną, którego nikt z ludzi nie widział ani zobaczyć nie może: Jemu cześć i panowanie wieczne. Amen.

17 Bogatym na tym świecie nakazuj, ażeby się nie pysznili ani nie pokładali nadziei w niepewnym bogactwie, lecz w Bogu, który nam udziela wszystkiego obficie do używania;

18 by czynili dobrze; by się bogacili w czyny dobre; żeby byli hojnymi, uspołecznionymi;

19 by odkładali do skarbca dla siebie samych dobre oparcie na przyszłość, aby osiągnęli prawdziwe życie.

20 O Tymoteuszu, strzeż depozytu, unikając światowych, czczych słów i sprzecznych twierdzeń rzekomej wiedzy.

21 Niektórzy, wyznając ją, odpadli od wiary. Łaska z wami.