1

1 Symeon Piotr, niewolnik i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy równie godną czci, jak nasza, otrzymują wiarę dzięki sprawiedliwości Boga naszego i Zbawcy, Jezusa Chrystusa:

2 niech łaska wam i pokój dana będzie obficie przez poznanie Boga i Jezusa, Pana naszego.

3 Tak samo wszystkiego tego, co się odnosi do życia i pobożności, udziela nam boska Jego wszechmoc przez poznanie Tego, który powołał nas osobistą swoją chwałą i cnotą.

4 Przez nie drogocenne i największe nam obietnice zostały udzielone, abyście przez nie stali się uczestnikami boskiej natury, gdyż już uciekliście od tego rozkładu [wynikającego] z pożądliwości na świecie.

5 Dlatego też właśnie wkładając wszystkie starania dołóżcie do wiary waszej cnotę, do cnoty poznanie,

6 do poznania powściągliwość, do powściągliwości cierpliwość, do cierpliwości pobożność

7 do pobożności przyjaźń braterską, do przyjaźni braterskiej zaś miłość.

8 Gdy bowiem wy będziecie je mieli, i to w obfitości, nie uczynią [was] bezpłodnymi ani bezowocnymi przy poznawaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa.

9 Komu bowiem ich brak, ślepym jest - krótkowidzem, i zapomina o oczyszczeniu z dawnych swoich grzechów.

10 Dlatego bardziej jeszcze, bracia, starajcie się mocnymi uczynić wasze powołanie i wybór. To bowiem czyniąc nie upadniecie nigdy,

11 [a gdy] w ten sposób [będziecie czynili], szeroko będzie wam otworzone wejście do wiecznego królestwa Pana naszego i Zbawcy, Jezusa Chrystusa.

12 Oto dlaczego będę zawsze wam przypominał o tym, choć znacie i jesteście umocnieni w obecnej [wśród was] prawdzie.

13 Uważam zaś za słuszne podniecić waszą pamięć, dopóki jestem w tym namiocie.

14 Wiem bowiem, że bliskie jest zwinięcie mojego namiotu, jak to nawet Pan nasz Jezus Chrystus dał mi poznać.

15 Starać się zaś będę, żebyście mieli okazję po moim odejściu o tym sobie przypomnieć.

16 Nie za sofistycznymi bowiem bajkami postępowaliśmy [wtedy], gdy daliśmy wam poznać Pana naszego Jezusa Chrystusa moc i przyjście, ale jako naoczni świadkowie Jego wielkości.

17 Otrzymał bowiem od Boga-Ojca cześć i chwałę, gdy taki oto głos został dla Niego wydany przez jakże wielką chwałę: Ten jest Synem moim, umiłowanym, w nim ja mam upodobanie.

18 I ten głos my słyszeliśmy z nieba dochodzący, kiedy z Nim razem byliśmy na górze świętej.

19 Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, [a] dobrze zrobicie, [jeżeli] będziecie przy niej trwali, jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w sercach waszych.

20 To przede wszystkim bierzcie na uwagę, że żadne proroctwo Pisma [świętego] nie jest dla prywatnego wyjaśniania.

21 Nie wolą bowiem ludzką zostało kiedyś przyniesione proroctwo, ale przez Ducha Świętego unoszeni mówili święci od Boga ludzie.

2

1 Znaleźli się jednak fałszywi prorocy wśród ludu tak samo, jak wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzą wśród was zgubne herezje, wypierający się Tego, który ich kupił, władcy, [a] sprowadzający na siebie szybko mającą nastąpić zgubę.

2 A wielu pójdzie za ich rozpustą, przez nich [zaś] droga prawdy bluźnierstwami będzie obrzucana;

3 dla [zaspokojenia swej] chciwości rzeźbionymi słówkami was sprzedadzą [ci], których potępienie od dawna nie zwleka, a zguba ich nie śpi.

4 Jeżeli bowiem Bóg aniołom, którzy grzeszyli, nie odpuścił, ale wydał do ciemnych lochów Tartaru, aby byli zachowani na sąd;

5 [jeżeli] staremu światu nie odpuścił - ale ósmego Noego, który ogłaszał sprawiedliwość, ustrzegł, gdy zesłał potop na świat bezbożnych;

6 [jeżeli] miasta Sodomę i Gomorę w popiół obróciwszy skazał na zagładę dając przykład tego, co się stanie bezbożnym;

7 [jeżeli] sprawiedliwego Lota wyrwał, który uginał się pod ciężarem tego, [ludzi] nie liczących się z Bożym prawem, rozpustnego postępowania -

8 sprawiedliwy bowiem mieszkając wśród nich z dnia na dzień duszę [swą] sprawiedliwą miał umęczoną przeciwnymi Prawu czynami, które widział i o których słyszał -

9 to wie Pan, jak pobożnych wyrwać z doświadczenia, niesprawiedliwych zaś [jak] zachować, aby ich ukarać w dniu sądu,

10 przede wszystkim zaś tych, którzy za ciałem w nieczystej pożądliwości chodzą i pogardę okazują władzy; zuchwalcy, zarozumialcy, którzy nie wahają się przed wypowiadaniem bluźnierstw na "chwały",

11 podczas gdy aniołowie, których siła i władza jest większa, nie wnoszą przeciwko nim przed Pana bluźnierczego potępienia.

12 Ci zaś jak nierozumne zwierzęta, przeznaczone z natury na schwytanie i zagładę, wypowiadając bluźnierstwa na to, czego nie znają, ich zagładą również zgładzeni będą,

13 karę otrzymując jako zapłatę za niesprawiedliwość. Przekonani, że przyjemność, to za dnia rozkosz, zakały i plugawcy, oddają się rozkoszy podczas agap, gdy z wami są przy stole.

14 Oczy mają pełne kobiety cudzołożnej i [oczy] nie przestające grzeszyć, uwodzą dusze nieutwierdzone, serce wyćwiczone w chciwości mają, synowie przekleństwa.

15 Opuszczając prawą drogę zbłądzili, a poszli drogą Balaama [syna] Bosora, który zapłatę niesprawiedliwości umiłował,

16 ale został skarcony za swoje przestępstwo; juczne bydlę, które nie mówi, ludzkim głosem przemówiwszy powstrzymało głupotę proroka.

17 Ci to są źródła bez wody i obłoki wichrem pędzone, których czeka pomroka ciemności.

18 Wyniosłe bowiem a próżne słowa wypowiadając uwodzą w pożądliwościach ciała, w rozpuście tych, którzy [zbyt] mało odsunęli się od tych, którzy w błędzie postępują.

19 Wolność im zwiastują, a sami są niewolnikami zepsucia. Komu bowiem kto uległ, temu też służy jako niewolnik.

20 Jeżeli bowiem uciekają od zgnilizny świata przez poznanie Pana i Zbawcy Jezusa Chrystusa, [a potem] oddając się jej ponownie zostają pokonani, [to] koniec ich jest gorszy od początków.

21 Lepiej bowiem byłoby im nie znać drogi sprawiedliwości, aniżeli gdy poznali odwrócić się od podanego im świętego przykazania.

22 Spełnia się na nich to, o czym słusznie [mówi] przysłowie: pies, który powraca do tego, co sam zwymiotował, i "świnia umyta - do kałuży błota".

3

1 Ten już, umiłowani, drugi do was piszę list; w nich podniecam wasz zdrowy umysł i pamięć,

2 abyście przypomnieli [sobie] słowa, które były dawno już przepowiedziane przez świętych proroków, i to [podane przez] Apostołów waszych przykazanie Pana i Zbawcy.

3 To przede wszystkim wiecie, że przyjdą w ostatnich dniach pełni szyderstw szydercy, którzy według własnych pożądliwości swych będą postępowali

4 i będą mówili: "Gdzie jest obietnica Jego przyjścia? Odkąd bowiem ojcowie zasnęli, wszystko jednakowo trwa od początku świata".

5 Nie wiedzą bowiem ci, którzy tego pragną, że niebo było od dawna i ziemia, która z wody i przez wodę zaistniała na Boże słowo

6 [i] przez nią ówczesny świat wodą zatopiony zaginął.

7 Obecne zaś niebiosa i ziemia tym samym słowem są odłożone, dla ognia zachowane na dzień sądu i zguby bezbożnych ludzi.

8 Jedno zaś to niech wam nie będzie niewiadome, umiłowani, że jeden dzień u Pana jak tysiąc łat, a tysiąc lat jak dzień jeden.

9 Nie odwleka Pan [z wypełnieniem] obietnicy - bo niektórzy są przekonani, [że Pan] odwłóczy - ale jest cierpliwy w stosunku do was. Nie chce bowiem niektórych zgubić, ale wszystkich do pokuty [chce] doprowadzić.

10 Przyjdzie zaś dzień Pański jak złodziej, w którym niebo ze świstem przeminie, gwiazdy w ogniu się rozsypią, a ziemia i te na niej dzieła zostaną znalezione.

11 Jeżeli to wszystko w ten sposób pójdzie na zagładę, to jakimi trzeba, żebyście byli wy w świętym postępowaniu i pobożności,

12 gdy oczekujecie i staracie się przyśpieszyć przyjście Bożego dnia, przez który niebo zapalone pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozpadną.

13 Oczekujemy jednak, według jego obietnicy, nowego nieba i ziemi nowej, w których sprawiedliwość będzie mieszkała.

14 Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się, abyście niepokalani i bez zmazy dla niego zostali znalezieni w pokoju,

15 a Pana naszego cierpliwość uważajcie za zbawienną, jak to również umiłowany nasz brat, Paweł, wedle danej mu mądrości napisał do was,

16 jak również we wszystkich listach, w których mówi o tym. Pewne sprawy są w nich trudne do zrozumienia, którym niedouczeni, a mało utwierdzeni zadają tortury tak samo, jak i innym pismom, na własną swoją zgubę.

17 Wy więc, umiłowani, wiedząc o tym wcześniej, strzeżcie się, abyście dając się uwieść błędom tych, którzy nie szanują Bożych praw, własnego utwierdzenia nie doprowadzili do upadku.

18 Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawcy, Jezusa Chrystusa. Jemu chwała zarówno teraz, jak i do dnia wieczności. Amen.