1 Piotr, Apostoł Jezusa Chrystusa, do wybranych, przybyszów rozproszenia w Poncie, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii,
2 którzy wybrani zostali wedle tego, co przewidział Bóg-Ojciec, aby w Duchu zostali uświęceni, do posłuszeństwa [się skłonili] i pokropieni zostali krwią Jezusa Chrystusa. Łaska wam i pokój niech będzie udzielona obficie.
3 Błogosławiony [niech będzie] Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa. On wedle wielkiej swojej litości przez wzbudzenie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził nas do żywej nadziei:
4 do dziedzictwa niezniszczalnego i niepokalanego, i niewiędnącego, które jest w niebie zachowane dla was.
5 Wy bowiem jesteście strzeżeni mocą Bożą przez wiarę do zbawienia gotowego na to, aby się objawić w czasie ostatecznym.
6 Dlatego cieszcie się, choć trochę teraz, jeżeli trzeba, jesteście zasmuceni różnorodnymi doświadczeniami.
7 Przez to wartość wiary, tej waszej, okaże się wiele cenniejsza od złota, które ma przepaść, a które ogniem ma być wypróbowane, [dla was] na sławę, chwałę i cześć przy objawieniu Jezusa Chrystusa.
8 Wy, choć nie widzieliście, miłujecie Go; wy w Niego teraz, choć nie widzieliście, natomiast wierząc cieszycie się radością niewymowną i taką, która was do chwały doprowadzi
9 wtedy, gdy osiągniecie cel waszej wiary: zbawienie dusz.
10 O tym zbawieniu poszukiwania wszczęli i badania prorocy - ci, którzy przepowiadali o łasce dla was [przeznaczonej],
11 badając kiedy i na jaki czas wskazywał ten Duch Chrystusa, który w nich był i który przepowiadał te dla Chrystusa [przeznaczone] męki oraz te potem [mające nastąpić] uwielbienia.
12 Im też zostało objawione, że nie im samym, wam raczej miało służyć to, co teraz jest wam ogłaszane przez tych, którzy wam głoszą Ewangelię mocą Ducha Świętego zesłanego z nieba. Temu aniołowie pragną się przyjrzeć.
13 Dlatego przepasawszy nerki waszego umysłu, trzeźwi, miejcie doskonałą nadzieję co do tej łaski, która przy objawieniu Jezusa Chrystusa będzie wam urzeczywistniona;
14 jak posłuszne dzieci. [Bądźcie] ułożeni nie według dawniejszych waszych, gdy byliście nieświadomi, żądz,
15 ale w całym postępowaniu stańcie się świętymi wy również wzorem Tego, który was powołał, Świętego,
16 gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo ja święty [jestem].
17 Jeżeli bowiem ojcem nazywacie tego, który sądzi nie mając względów na osoby, ale podług uczynku każdego [człowieka], to w obawie spędzajcie czas swojego pobytu na obczyźnie.
18 Wiecie bowiem, że z waszego, po przodkach odziedziczonego złego postępowania zostaliście wykupieni nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem,
19 ale drogocenną krwią jak baranka niepokalanego i bez zmazy, Chrystusa,
20 który był wprawdzie przewidziany przed stworzeniem świata, który jednak objawił się w ostatnich czasach ze względu na was,
21 którzyście przez Niego uwierzyli w Boga. On wzbudził Go z martwych i udzielił Mu chwały, tak że wiara wasza i nadzieja jest [skierowana] ku Bogu.
22 Gdy [już] dusze swoje uświęciliście, będąc posłuszni prawdzie jedni drugim stale czystym sercem okazujcie miłość aż do szczerej przyjaźni.
23 Jesteście bowiem ponownie do życia powołani nie z nasienia, które ginie, ale z niezniszczalnego: dzięki słowu Boga, które żywe jest i trwa.
24 Wszystko bowiem ciało jak trawa, a wszystka jego chwała jak kwiat trawy: uschła trawa, a kwiat jej opadł,
25 słowo zaś Pana trwa na wieki. To zaś jest to słowo, które jest wam głoszone.
1 Odrzuciwszy więc wszystko, co złe, jakikolwiek podstęp i udawanie, zazdrości i jakiekolwiek złe mowy...
2 jak niedawno narodzone niemowlęta pragnijcie duchowego, niesfałszowanego mleka, abyście dzięki niemu wzrastali ku zbawieniu -
3 jeżeli tylko posmakowaliście, że słodki jest Pan.
4 Do niego przybliżywszy się, który jest żywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi, ale u Boga wybranym [i] drogocennym,
5 wy również jako żywe kamienie będziecie wbudowani, [jako] duchowa świątynia, jako święte kapłaństwo, aby składać duchowe ofiary, przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa.
6 Zawiera się bowiem w Piśmie: Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, drogocenny, a kto wierzy w niego, na pewno nie zostanie zawiedziony.
7 Wam zatem cześć, którzy wierzycie. Tym zaś, którzy nie wierzą, kamień, który odrzucili budowniczowie, [a] oto on właśnie stał się podstawą węgła,
8 i kamień upadku i skała zgorszenia; którzy upadają słowu nieposłuszni, do czego nawet są przeznaczeni.
9 Wy zaś [jesteście] wybranym plemieniem, królestwem kapłaństwa, świętym narodem, ludem na własność [przeznaczonym], abyście ogłaszali dobroć Tego, który z ciemności was wezwał do przedziwnego swojego światła;
10 wy, którzyście nie ludem [byli], teraz zaś ludem Bożym [jesteście]; którzyście nie dostąpili miłosierdzia, teraz zaś miłosierdzia dostąpili.
11 Umiłowani! Proszę, abyście jak obcy i przybysze powstrzymywali się od cielesnych pożądań, które walczą przeciwko duszy.
12 Postępowanie wasze wśród pogan niech będzie dobre, aby przyglądając się dobrym uczynkom wychwalali Boga w dniu nawiedzenia [za to], w czym oczerniali was jako złoczyńców.
13 Bądźcie poddani każdej ludzkiej władzy ze względu na Pana: czy to królowi jako mającemu władzę,
14 czy to wodzom jako przez niego posłanym celem karania złoczyńców, udzielania zaś pochwały tym, którzy dobrze czynią.
15 Taka bowiem jest wola Boża, abyście czynili dobrze i [tym] zmusili do milczenia ową głupich ludzi ignorancję.
16 Jak wolni [postępujcie], nie jak ci, którzy wolność mają za zasłonę złego, ale jak Boga niewolnicy.
17 Wszystkich szanujcie, braterstwo miłujcie, Boga się bójcie, króla czcijcie.
18 Niewolnicy! Z całym strachem [bądźcie] poddani przełożonym nie tylko dobrym i łagodnym, ale również twardym,
19 To się bowiem podoba, jeżeli ktoś ze względu na sumienie związane z Bogiem znosi smutki i cierpi niesprawiedliwie.
20 Co bowiem za chwała, jeżeli grzeszycie i pod przymusem przetrzymacie [cierpienia]? - ale to się Bogu podoba, jeżeli dobrze czynicie a cierpienia przetrzymacie.
21 Do tego bowiem jesteście powołani. Chrystus przecie również cierpiał za was i zostawił wam wzór, abyście szli za Nim Jego śladami.
22 On grzechu nie popełnił, a podstęp w Jego ustach nie miał miejsca.
23 On, gdy mu złorzeczono, nie złorzeczył, gdy cierpiał, nie groził, ale oddał się Temu, który sądzi sprawiedliwie.
24 On sam, w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo, abyśmy przestali być uczestnikami grzechów, a żyli dla sprawiedliwości - Jego krwią jesteście uzdrowieni.
25 Błądziliście bowiem jak owce, ale nawróciliście się teraz do pasterza i stróża waszych dusz.
1 Tak samo niewiasty niech będą poddane swoim mężom, aby nawet wtedy, gdy niektórzy [z nich] nie słuchają słowa, bez nauczania przez postępowanie żon zostali zdobyci [dla wiary],
2 gdy będą się przypatrywali waszemu pełnemu bojaźni, świętemu postępowaniu.
3 Ich ozdobą niech będzie nie to, co zewnątrz, uczesanie włosów i złote pierścienie ani wkładanie sukien,
4 ale ukryty w sercu człowiek, w nienaruszalnym spokoju i łagodności ducha, który jest tak cenny wobec Boga.
5 Tak samo bowiem również niegdyś święte niewiasty, które miały nadzieję w Bogu, same siebie ozdabiały, [a] były poddane swoim mężom.
6 Tak Sara była posłuszna Abrahamowi nazywając go panem. Stałyście się jej dziećmi, gdyż dobrze czynicie i nie obawiacie się żadnego strachu.
7 Mężowie tak samo mieszkając razem pamiętajcie o słabszym ciele niewieścim. Darzcie [żony] szacunkiem jako te, które są razem z wami dziedzicami łaski, [to jest] życia, aby nie stawiać przeszkód waszym modlitwom.
8 Na koniec zaś bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, pełni braterskiej miłości, łagodni, pokorni.
9 Nie oddawajcie złym za złe ani złorzeczeniem za złorzeczenie. Przeciwnie zaś, błogosławcie. Do tego bowiem jesteście powołani, abyście odziedziczyli błogosławieństwo.
10 Kto bowiem chce miłować życie i widzieć dobre dni, niech wstrzyma język od złego i wargi, aby nie mówić podstępnie.
11 Niech zaś odsunie się od złego, a niech czyni dobrze, niech szuka pokoju i niech idzie za nim.
12 Oczy bowiem Pana na sprawiedliwych [są zwrócone], a jego uszy na ich prośby; oblicze zaś Pana przeciwko tym, którzy czynią źle.
13 Kto zaś będzie wam szkodził, jeżeli gorliwie będziecie czynili dobrze?
14 Ale jeżelibyście nawet coś wycierpieli dla sprawiedliwości, błogosławieni [jesteście]. Strachów zaś ich się nie obawiajcie i nie bądźcie zaniepokojeni.
15 Pana zaś Chrystusa miejcie jako świętość w swych sercach i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej, która w was [jest], nadziei.
16 Z łagodnością i bojaźnią [Bożą] zachowujcie czyste sumienie, ażeby ci, którzy ganią wasze dobre w Chrystusie postępowanie, zostali zawstydzeni [w tym], w czym wy jesteście obrzucani oszczerstwami.
17 Lepiej bowiem dobrze czyniąc, jeżeli taka wola Boża, cierpieć, aniżeli czyniąc źle.
18 Chrystus bowiem również raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zamordowany wprawdzie na ciele, ale powołany do życia duchem,
19 w którym poszedł nawet, aby głosić [zbawienie] duchom w więzieniu [zamkniętym],
20 niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego wielka cierpliwość Boża oczekiwała, a budowana była arka, w której niewielu, to jest osiem dusz zostało uratowanych przez wodę.
21 Teraz również zgodnie z tym typem ratuje was ona we chrzcie nie przez cielesnego obmycie brudu, ale przez prośbę o dobre sumienie [zwróconą] do Boga dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa,
22 który jest po prawicy Bożej, gdyż poszedł do nieba, gdzie poddani mu zostali aniołowie i moce, i potęgi.
1 Skoro więc Chrystus cierpiał w ciele, wy również tą samą myślą się uzbrójcie. Ten bowiem, kto cielesne ponosi cierpienia, przestaje grzeszyć,
2 aby resztę czasu w ciele przeżyć już nie dla ludzkich pożądliwości, ale dla woli Bożej.
3 Wystarczy bowiem, że w ubiegłym czasie zachowywaliście wolę pogan i postępowaliście w rozwiązłościach, pożądliwościach, nadużywaniu wina, obżarstwach, pijaństwach i w niedozwolonym kulcie bóstw.
4 Temu też się dziwią, że wy nie biegniecie razem z nimi w tym samym prądzie rozpusty, bluźniercy.
5 Oni złożą sprawozdanie Temu, który jest gotów sądzić żywych i umarłych.
6 Dlatego bowiem umarłym nawet głoszona jest ewangelią, aby wprawdzie byli sądzeni w ciele jak ludzie, aby żyli jednak w duchu, po Bożemu.
7 Wszystkich zaś koniec jest blisko. Bądźcie więc roztropni i trzeźwi, abyście mogli się modlić.
8 Przede wszystkim między sobą miłość ustawiczną miejcie, gdyż miłość zakrywa wiele grzechów.
9 Gościnni [bądźcie] wzajemnie bez narzekania.
10 Każdy tą łaską, jaką otrzymał, służcie sobie wzajemnie, jako dobrzy ekonomowie różnorodnej łaski Bożej.
11 Jeżeli kto przemawia, niech [głosi] słowo Boże; jeżeli kto służy, niech [to czyni] mocą, której udziela Bóg, aby we wszystkim Bóg był uwielbiony przez Jezusa Chrystusa, który ma chwałę i moc na wieki wieków. Amen.
12 Umiłowani! Nie dziwcie się temu, który w was [jest], żarowi, który was doświadcza, jak by coś obcego miało was spotkać,
13 ale w takim stopniu, w jakim jesteście uczestnikami mąk Chrystusowych, cieszcie się, abyście się cieszyli i radowali przy objawieniu się Jego chwały.
14 Jeżeli złorzeczą wam dla imienia Chrystusa, szczęśliwi [będziecie], albowiem ten Duch chwały, właśnie ten Boży Duch na was spoczywa.
15 Nikt bowiem z was niech nie cierpi jako morderca albo złodziej, albo złoczyńca, albo jako [nieuczciwy] nadzorca obcych dóbr.
16 Jeżeli zaś jako chrześcijanin, niech się nie wstydzi, ale niech wychwala Boga w tym imieniu.
17 Czas bowiem, aby sąd rozpoczął się od domu Bożego. Jeżeli zaś najpierw od nas, to jaki [będzie] koniec tych, którzy nie są posłuszni ewangelii Bożej?
18 A jeżeli sprawiedliwy z trudem dojdzie do zbawienia, gdzie znajdzie się bezbożny i grzesznik?
19 Zatem również ci, którzy cierpią zgodnie z wolą Bożą, niech dobrze czyniąc wiernemu Stwórcy oddają swe dusze.
1 Starszych więc, którzy [są] wśród was, proszę [ja], również starszy, a przy tym świadek Chrystusowych mąk, a również tej, mającej się objawić, chwały, uczestnik:
2 paście wasze stado Boże strzegąc je nie pod przymusem, ale z własnej woli, jak Bóg [chce]; nie ze względu na niegodziwe zyski, ale bezinteresownie;
3 i nie jak ci, którzy tyranizują gminę, ale jako ci, którzy są przykładem dla stada.
4 Kiedy zaś objawi się Arcypasterz, otrzymacie niewiędnący chwały wieniec.
5 Tak samo [wy], młodzieńcy, bądźcie poddani starszym. Wszyscy zaś wobec siebie wzajemnie przybierzcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, pokornym zaś daje łaskę.
6 Upokórzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wyniósł w czasie [nawiedzenia].
7 Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was.
8 Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć.
9 Mocni we wierze stańcie przeciwko niemu. Wiecie, że spośród cierpień to samo ponosi to na świecie wasze braterstwo.
10 Bóg zaś wszystkich łask, ten, który powołał was do wiecznej swojej chwały w Chrystusie, gdy trochę pocierpicie, sam [was] udoskonali, utwierdzi, umocni, ugruntuje.
11 Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen.
12 Przy pomocy Sylwana, wiernego brata, wam, jak mi się wydaje, krótko napisałem upominając i stwierdzając, że taka jest prawdziwa łaska Boża, w której trwajcie.
13 Pozdrawia was ta w Babilonie razem z wami wybrana, oraz Marek, mój syn.
14 Pozdrówcie się wzajemnie pocałunkiem miłości. Pokój wam wszystkim, którzy w Chrystusie [trwacie].