1 Adam, Set, Enosz,
2 Kenan, Mahalel, Jared,
3 Chenok, Metuszelach, Lemek,
4 Noe, Sem, Cham i Jafet.
5 Synami Jafeta byli: Gomer, Magog, Madaj, Jawan, Tubal, Meszek i Tiras.
6 Synami Gomera byli: Aszkanaz, Rifat i Togarma.
7 Synami Jawana byli: Elisza, Tarszisz, Kittim i Rodanim.
8 Synami Chama byli: Kusz, Micraim, Put i Kenaan.
9 Synami Kusza byli: Seba, Chawila, Sabta, Rama i Sabteka. A synami Ramy byli: Szeba i Dedan.
10 Kusz zrodził Nimroda. Ten zaś stał się mocarzem na ziemi.
11 Micraim zrodził Ludytów, Anomitów, Lehabitów, Naftuchitów,
12 Patrusytów i Kasluchitów. Z nich wywodzą się Filistyni i Kaftoryci.
13 Kenaan był ojcem Sydona, swego pierworodnego i Cheta,
14 nadto Jebuzytów, Amorytów, Girgaszytów,
15 Chiwwitów, Arkitów, Synków,
16 Arwadytów, Cemarytów i Chamatytów.
17 Synami Sema byli: Elam, Aszszur, Arpakszed, Lud i Aram, Us, Chul, Geter i Meszek.
18 Arpakszed zrodził Szelacha a Szelach Ebera.
19 Eberowi urodziło się dwóch synów. Jeden nazywał się Peleg, gdyż za jego dni podzielili się [mieszkańcy] ziemi. Jego brat nazywał się Joktan.
20 Joktan zrodził Almodada, Szefela, Chacarmawela, Jaracha,
21 Hadorama, Uzala, Dikli,
22 Ebela, Abimaela, Szeby,
23 Ofira, Chawili i Jobaba. Ci wszyscy byli synami Joktama.
24 Sem, Arpakszed, Szelach,
25 Eber, Peleg, Reu,
26 Serug, Nachor, Tarach,
27 Abram, to jest Abraham.
28 Synami Abrahama byli: Izaak i Ismael.
29 A to są ich potomkowie: pierworodnym Ismaela był Nebajot, potem Kedar, Adbeel, Mibsam,
30 Miszma, Duma, Massa, Chadad, Tema,
31 Jetur, Nafisz i Kedma. Ci byli synami Ismaela.
32 Synami, których zrodziła Ketura, drugorzędna żona Abrahama, byli Zimran, Jokszan, Medan, Midian, Iszbak i Szuach. Synami Jokszana byli: Szeba i Dedan.
33 Synami zaś Midiana byli: Efa, Efer, Chanok, Abida i Eldaa. Ci wszyscy byli synami Ketury.
34 Abraham zrodził Izaaka. Synami Izaaka byli: Ezaw i Izrael.
35 Synami Ezawa byli: Elifaz, Reuel, Jeusz, Jalam i Korach.
36 Synami Elifaza byli: Teman, Omar, Cefi, Gatam, Kenaz, Timna i Amalek.
37 Synami Reuela byli: Nachat, Zerach, Szamma i Mizza.
38 Synami Seira byli: Lotan, Szobal, Cibon, Ana, Diszon, Ecer i Diszan.
39 Synami Lotana byli: Chori i Homam, a siostrą Lotana była Timna.
40 Synami Szobala byli: Aljan, Manachat, Ebal, Szefi i Onam. Synami Cibona byli: Ajja i Ana.
41 Synem Any był Diszon, a synami Diszona: Chamran, Eszban, Itran i Keran.
42 Synami Ecera byli: Bilhan, Zaawan i Jaakan. Synami Diszana byli: Uc i Aran.
43 A oto królowie, którzy panowali w ziemi Edom, zanim jeszcze król Izraelitów zaczął tam panować: Bela, syn Beora. Jego miasto nazywało się Dinhaba.
44 Po śmierci Beli panował po nim Jobab, syn Zeracha z Bocry
45 Po śmierci Jobaba panował po nim Chuszam z ziemi Temanitów.
46 Po śmierci Chuszama panował po nim Hadad, syn Bedada, który pokonał Midianitów na polach Moabu. Miasto jego nazywało się Awit.
47 Po śmierci Hadada panował po nim Samla z Masreki.
48 Po śmierci Samli panował po nim Szaul z Rechobot nad Rzeką.
49 Po śmierci Szaula panował Baal-Chanan, syn Akbora.
50 Po śmierci Baal-Chanana panował po nim Hadad. Miasto jego nazywało się Pai, a żona jego Mehetabel. Była ona córką Matredy i wnuczką Mezahaba.
51 Po śmierci Hadada książętami Edomu byli: książę z Timny, książę z Alji, książę z Jetet,
52 książę z Oholibamy, książę z Eli, książę z Pinonu,
53 książę z Kenazu, książę z Temanu, książę z Mibcaru,
54 książę z Magdiel i książę z Iramu. Ci są książętami Edomu.
1 Synami Izraela byli: Ruben, Symeon, Lewi, Juda, Issachar, Zebulon,
2 Dan, Józef, Beniamin, Neftali, Gad i Aszer.
3 Synami Judy byli: Er, Onan i Szela. Tych trzech urodziła mu córka Szuy, Kananejka. Er pierworodny Judy, sprzeniewierzył się wobec Jahwe i sprawił On, że umarł.
4 Synowa jego Tamar urodziła mu Pereca i Zeracha. Wszystkich synów Judy było więc pięciu.
5 Synami Pereca byli: Checron i Chamul;
6 synami Zeracha: Zimri, Etan, Heman, Kalkol i Darda - razem pięciu.
7 Synem Zimriego był Karmi, a synem Karmiego Akar, który sprowadził nieszczęście na Izraela z powodu przestępstwa względem rzeczom objętym klątwą.
8 Synem Etana był Azarja.
9 Checronowi urodzili się synowie: Jerachmeel, Ram i Kaleb.
10 Ram był ojcem Amminadaba, Amminadab był ojcem Nachszona, księcia potomków Judy.
11 Nachszon był ojcem Solmy, a Solma ojcem Booza.
12 Booz był ojcem Obeda, a Obed był ojcem Jiszaja.
13 Jiszaj był ojcem Eliaba, swego pierworodnego. Drugim [synem] był Abinadab, trzecim Szima,
14 czwartym Netanel, piątym Raddaj,
15 szóstym Ocem, a siódmym Dawid.
16 Siostrami ich były Ceruja i Abigail. Ceruja miała trzech synów: Abszaja, Joaba i Asaela.
17 Abigail urodziła Amasę; ojcem Amasy był Jeter, Ismaelita.
18 Kaleb, syn Checrona, zrodził Azubę i Jeriota. A to jej synowie: Jeszer, Szobab i Ardon.
19 Po śmierci Azuby pojął Kaleb za żonę Efratę, która urodziła mu Chura.
20 Chur był ojcem Uriego, Uri znów ojcem Bacalela.
21 Potem przyszedł Checron do córki Makira, ojca Gileada, i wziął ją za żonę, mając już sześćdziesiąt lat; urodziła mu Seguba.
22 Segub był ojcem Jaira, który posiadał dwadzieścia trzy miasta w ziemi Gilead.
23 Ale Geszur i Aram zajęli osiedla Jaira oraz Kenat i należące do niego miejscowości: [razem] sześćdziesiąt osad. One wszystkie należały do synów Makira, ojca Gileada.
24 Po śmierci Checrona Kaleb należał do Efrat. Zoną Checrona była Abia, która urodziła mu Aszchura, ojca Tekoi.
25 Synami Jerachmeela, pierworodnego Checrona, byli: pierworodny Ram, następnie Buna, Oren, Ocem i Achijja.
26 Jerachmeel miał też drugą żonę imieniem Atara, która była matką Onama.
27 Synami Rama, pierworodnego Jerachmeela, byli: Maac, Jamin i Eker.
28 Synami Onama byli: Szammaj i Jada. Synami zaś Szammaja: Nadab i Abiszur.
29 Żona Abiszura, imieniem Abihail, urodziła mu Achbana i Molida.
30 Synami Nadaba byli: Seled i Appaim. Seled umarł, nie mając synów.
31 Synem Appaima był Jiszi. Synem Jisziego był Szeszan, a synem Szeszana: Achlaj.
32 Synami Jady, brata Szammaja, byli: Jeter i Jonatan. Jeter umarł nie mając synów.
33 Synami Jonatana byli: Pelet i Zaza. Ci oto są potomkowie Jerachmeela.
34 Szeszan nie miał synów, lecz tylko córki. Szeszan miał jednak niewolnika egipskiego imieniem Jarcha.
35 Szeszan dał więc niewolnikowi Jarsze córkę swą za żonę, a ona urodziła mu Attaja.
36 Attaj znów był ojcem Natana, a Natan był ojcem Zabada.
37 Zabad był ojcem Eflala, a Eflal był ojcem Obeda.
38 Obed był ojcem Jezu, a Jezu był ojcem Azarji.
39 Azarja był ojcem Cheleca, a Chelec był ojcem Elasy.
40 Elasa był ojcem Sismaja, a Sismaj był ojcem Szalluma.
41 Szallum był ojcem Jekamii, a Jekamia był ojcem Eliszamy.
42 Potomkami Kaleba, brata Jerachmeela, byli: jego syn pierworodny Mesza, ojciec Zifa, drugim synem był Maresza, ojciec Chebrona.
43 Synami Chebrona byli: Korach, Tappuach, Rekem i Szema.
44 Szema zrodził Rachama, ojca Jorkoama, a Rekem zrodził Szammaja.
45 Synem Szammaja był Maon, ojciec Betcura.
46 Efa, drugorzędna żona Kaleba, urodziła Charana, Mocę i Gazeza. Charan Jahdaja.
47 Synami Jahdaja byli: Regem, Jotam, Geszan, Pelet, Efa i Szaaf.
48 Drugorzędna żona Kaleba, Maaka, urodziła Szebera i Tirchanę.
49 Urodziła również Szaafa, ojca Madmanny, i Szewę, ojca Makbeny i Gibei. Córką Kaleba była Aksa.
50 Ci są potomkami Kaleba. Synami Chura, pierworodnego z Efraty, byli: Szobal, ojciec Kirjat-Jearima,
51 Salma, ojciec Bet-Lechema, i Charef, ojciec Bet-Gadera.
52 Szobal, ojciec Kirjat-Jearima, miał synów: Reaję, Hasriego i Manachata
53 Oto rody Kifjat-Jearima: Itrytowie, Putytowie, Szumatytowie i Miszraitowie. Od nich pochodzą: Coreatyci i Esztaulici.
54 Synami Salmy byli: Bet-Lechem, Netofatyci, Atrot, Bet- Joab, połowa Manachtytów, Coreici,
55 rody Sofrytów, mieszkańcy Jabbec, Tiratyci, Szimatyci, Sukatyci; ci są Kenitami, pochodzącymi od Chammata, ojca Bet-Rekaba.
1 A oto synowie Dawida, którzy mu się urodzili w Chebronie: pierworodny Amnon z Achinoam Jizreelitki, drugi Daniel z Abigail, pochodzącej z Karmelu,
2 trzeci Abszalom, syn Maaki, córki Talmaja, króla Geszuru, czwarty Adonijja, syn Chaggity,
3 piąty Szefatja z Abital i szósty Itream z jego żony Egli.
4 Tych sześciu [synów] urodziło mu się w Chebronie. Królował tam siedem lat i sześć miesięcy, a w Jeruzalem królował trzydzieści trzy lata.
5 W Jeruzalem urodzili mu się: Szima, Szobab, Natan i Salomon, ci czterej z Bat-Szeby, córki Ammiela
6 Następnie Ibchar, Eliszua,
7 Nefeg, Jafia,
8 Eliszama, Eljada i Elifelet, [razem] siedmiu.
9 Wszyscy oni byli synami Dawida, nie licząc synów z żon drugorzędnych. Siostrą ich była Tamar.
10 Synem Salomona był Roboam, a jego synem Abia, jego synem Asa, jego synem Jozafat,
11 jego synem Joram, jego synem Ochozjasz, jego synem Joas,
12 jego synem Amazjasz, jego synem Azariasz, jego synem Jotam,
13 jego synem Achaz, jego synem Ezechiasz, jego synem Manasse,
14 jego synem Amon, a jego synem Jozjasz.
15 Synami Jozjasza byli: pierworodnym Jochanan, drugim Jojakim, trzecim Sedecjasz, czwartym Szallum.
16 Potomkami Jojakima byli: jego syn Jechoniasz i jego syn Sedecjasz.
17 Synami uprowadzonego do niewoli Jechoniasza byli: Szealtiel,
18 Malkiram, Pedaja, Szenaccar, Jekamja, Hoszama i Nedabja.
19 Synami Pedai byli: Zerubbabel i Szimi. Synami Zerubbabela byli: Meszullam i Chananja, a siostrą ich była Szelomit.
20 Synami Meszullama byli: Chaszuba, Ohel, Berekja, Chasadja i Juszab -Chesed [razem] pięciu.
21 Synami Chananji byli: Pelatja, Joszaja, Refaja, Aman, Obadja i Szekanja.
22 Synem Szekanji był Szemajasz, a synami Szemajasza byli: Chattusz, Jigal, Bariach, Nearia i Szafat [razem] sześciu.
23 Synami Nearji byli: Eljoenaj, Ezechiasz i Azrikam [razem] trzech.
24 Synami Eljoenaja byli: Hodawjahu, Eljaszib, Pelaja, Akkub, Jochanan, Delaja i Anani [razem] siedmiu.
1 Synami Judy byli: Perec, Checron, Kaleb, Chur i Szobal.
2 Reaja, syn Szobala zrodził Jachata, a Jachat zrodził Achumaja i Lahada. To są rody Coreatytów.
3 A ci [pochodzą] od ojca Etama: Jizreel, Jiszma i Jidbasz; siostra ich miała na imię Haclelponi.
4 Penuel zrodził Gedora, a Ezer zrodził Chuszy. To są synowie Chura, pierworodnego Efraty, który zrodził Bet-Lechema.
5 Aszchur, ojciec Tekoi, miał dwie żony: Chelę i Naarę.
6 Naara urodziła mu Achuzzama, Chefera, Temnitów i Achasztarytów. Ci byli synami Naary.
7 Synami Cheli byli: Ceret, Cochar i Etnan.
8 Koc zrodził Anuba, Hacobeba i rody Acharchela, syna Haruma.
9 Jabec miał większe poważanie niż jego bracia. Jego matka nazwała go Jabec, mówiąc: "W bólu go porodziłam".
10 A Jabec wzywał Boga Izraela, mówiąc: "Obyś mi błogosławił i rozszerzał posiadłości moje. Niech ręka Twoja będzie ze mną, zachowaj mnie od złego, żebym był wolny od cierpień". I dał mu Bóg to, o co prosił.
11 Kelub, brat Szuchy, zrodził Mechira, a ten znów zrodził Esztona.
12 Eszton zrodził Bet-Rafy, Iaseacha i Techinny, ojca Ir-Nachasza. Ci oto są mężami z Rekab.
13 Synami Kenaza byli: Otniel i Seraja, a synami Otniela: Chatat i Meonotaj.
14 Meonotaj zrodził Ofry. Seraja zrodził Joaba, który zrodził Ge-Charaszim - byli bowiem rzemieślnikami.
15 Synami Kaleba, który był synem Jefunnego, byli: Ir, Ela i Naam, synem Eli był Kenaz.
16 Synami Jehallelela byli: Zif, Zifa, Tirja i Asarel.
17 Synami Ezry byli: Jeter, Mered, Efer i Jalon. Jeter zrodził Miriam, Szammaja i Jiszbacha, a ten zrodził Esztemoi.
18 Żona jego Judejka, urodziła Jereda, ojca Gedora, Chebera, ojca Soko, i Jekutiela, ojca Zanoacha. To byli synowie Bitji, córki faraona, którą pojął [za żonę] Mered.
19 Synami jego żydowskiej żony, siostry Nachama, byli ojciec Keili, Garmita i Esztemoa, Maakatyta.
20 Synami zaś Szimona byli: Amnon, Rinna, Ben-Chanan i Tilon. Synami znów Jiszli byli: Zochet i synowie Zocheta.
21 Synami Szeli, syna Judy, byli: Er, ojciec Leki, i Lada, ojciec Mareszy oraz rodów pracujących w wytwórni bisioru w Bet-Aszbea,
22 Jokim, mężowie z Kozeby, Joasz i Saraf, którzy ożenili się w Moabie, ale powrócili do Betlejem. To są dawne dzieje.
23 Byli oni garncarzami i mieszkali w Netaim oraz w Gederze. Mieszkali przy królu, będąc w jego służbie.
24 Synami Symeona byli: Nemuel, Jamin, Jarib, Zerach, Saul.
25 Jego synem był Szallum, jego synem Mibsam, a jego synem Miszma.
26 Potomkami Miszmy byli: jego syn Chammuel, jego syn Zakkur, jego syn Szimci.
27 Szimci miał szesnastu synów i sześć córek, bracia jego znów nie mieli licznego potomstwa. Wszystkie ich rody nie były tak liczne jak potomkowie Judy.
28 Mieszkali oni w Beerszeba, Molada i Chacar-Szual,
29 w Bilha, Ecem, Tolad,
30 Betuel, Chorma, Ciklag,
31 Bet-Markabot, HacarSusim, Bet-Birei i w Szaraim. Te miasta należały do nich nim Dawid został królem,
32 ponadto osiedla: Etam, Ain, Rimmon, Token i Aszan, czyli pięć miasteczek
33 i wszystkie ich wioski wokół tych miasteczek aż po Baal. Oto ich siedziby i spisy ich rodów:
34 Meszobab, Jamlek i Josza, syn Amacji
35 Joel, Jehu, syn Joszibji, który był synem Seraji, a ten synem Asiela,
36 Eljoenaj, Jaakoba, Jeszochaja, Asaja, Adiel, Jesimiel, Benaja,
37 Ziza, syn Szifiego, który był synem Alona, a ten synem Jedaji, syna Szimriego, a ten synem Szemaji.
38 Wyliczeni tu imiennie byli książętami swoich rodów, a rodziny ich rozrosły się niezmiernie.
39 Dotarli aż do wejścia do Gedor, do wschodniej części doliny, w poszukiwaniu pastwisk dla swych trzód.
40 Znaleźli pastwiska obfite i dobre, ziemię rozległą, spokojną i bezpieczną, gdyż poprzedni mieszkańcy byli potomkami Chama.
41 Dlatego wymienieni tu [mężowie] przybyli w czasach króla judzkiego Ezechiasza, zniszczyli ich namioty, a Meunitów, których tam zastali, obłożyli klątwą aż po dzień dzisiejszy. Potem osiedlili się na ich miejscu, były tam bowiem pastwiska dla trzód.
42 Część ich pięciuset mężów, spośród potomków Symeona, wyruszyła w góry Seiru, a na ich czele synowie Jisziego: Pelatja, Nearja, Rafaja i Uzziel.
43 Pobili oni resztę ocalałych Amalekitów i osiedlili się tam aż po dzień dzisiejszy.
1 Synowie Rubena, pierworodnego Izraela. Istotnie on był pierworodnym, zbezcześcił jednak łoże swego ojca i prawa jego pierworodztwa zostały przekazane synom Józefa, syna Izraela. Przy rodowodach nie zważano jednak na prawa pierworodztwa.
2 Juda bowiem stał się potężniejszy od braci swoich i z jego rodu wyszedł władca, mimo że prawo pierworodztwa należało do Józefa.
3 Synami Rubena, pierworodnego Izraela, byli: Chanok, Pallu, Checron i Karmi.
4 Potomkami Joela byli: jego syn Szemaja, którego synem był Gog, a tego znów synem był Szimi,
5 jego synem był Mika, który miał syna Reaję, a ten miał syna Baala.
6 Synem [Baala] był Beera, którego Tiglat Pileser, król Asyrii, uprowadził do niewoli. On to był księciem Rubenitów.
7 Braćmi jego według ich pochodzenia, zapisanych w ich rodowodach, byli: Jeiel, który był księciem, a następnie Zekarjahu,
8 Bela, syn Azaza, który był synem Szemy, a ten znów synem Joela; zamieszkiwał on [Bela] Aroer aż po Nebo i Baal-Meon.
9 A ku wschodowi zamieszkiwał on aż do wejścia na pustynię, od rzeki Eufratu, ponieważ posiadali dużo trzód w ziemi Gilead.
10 Za czasów Saula prowadzili oni wojnę z Hagrytami, pokonali ich i zamieszkali w ich namiotach w całej wschodniej części Gileadu.
11 Synowie Gada mieszkali naprzeciw nich w ziemi Baszan aż do Salka.
12 Pierwszym był Joel, drugim Szafan, następnymi: Janaj i Szafat w Baszanie
13 oraz ich bracia według rodów: Mikael, Meszullam, Szeba, Joraj, Jakan, Zia i Eber, [razem] siedmiu.
14 A ci są synami Abichajila, syna Churiego, syna Jaroacha, syna Gileada, syna Mikaela, syna Jesziszaja, syna Jachdo, który był synem Buza.
15 Achi, syn Abdiela, syn Guniego, był głową ich rodów.
16 Mieszkali oni w Gileadzie, w Baszanie i zależnych od nich miejscowościach oraz na wszystkich pastwiskach Szaronu aż po ich krańce.
17 Wszyscy oni zostali zapisani w rodowodach w czasach Jotama, króla Judy, oraz w czasach Jeroboama, króla Izraela.
18 Potomków Rubena, Gada i połowy pokolenia Manassego, dzielniejszych spośród nich, mężów, noszących tarczę i miecz, napinających łuk i wyćwiczonych do boju, że mogli wyruszyć w pole, było 44 760.
19 Prowadzili oni wojnę z Hagrytami, z Jeturem, Nafiszem i Nodabem.
20 Znaleźli oni pomoc przeciw nim, tak że Hagryci wraz z wszystkimi sprzymierzeńcami wpadli w ich ręce. Wołali bowiem w czasie walki do Boga, a Ten ich wysłuchał, w Nim położyli nadzieję.
21 Uprowadzili ich mienie: 50 000 wielbłądów, 250 000 owiec, 2000 osłów i 100 000 ludzi.
22 Wielu bowiem padło zabitych, albowiem była to wojna z woli Boga. Później zamieszkali na ich miejscu aż do uprowadzenia w niewolę.
23 Potomkowie połowy pokolenia Manassego zamieszkiwali ziemie od Baszanu aż do Baal-Chermon, do Seniru i do góry Chermon, a byli oni liczni.
24 A oto naczelnicy ich rodów: Efer, Jiszi, Eliel, Azriel, Jirmeja, Hodawja i Jachdiel, mężowie dzielni, ludzie sławni, wodzowie swych rodów.
25 Kiedy sprzeniewierzyli się jednak Bogu swych ojców i cudzołożąc podążali za bogami mieszkańców owego kraju, który Bóg wyniszczył przed nimi,
26 wtedy Bóg Izraela pobudził ducha Pula, króla Asyrii, i ducha Tiglat Pilesera, króla Asyrii, i uprowadził Rubenitów, Gadytów i połowę pokolenia Manassego do niewoli. Przywiódł ich do Chalach, do Chabor, do Hara i nad rzekę Gozan, gdzie przebywają aż po dzień dzisiejszy.
1 Synami Lewiego byli: Gerszom, Kehat i Merari.
2 Synowie Gerszoma nazywali się Libni i Szimi.
3 Synami Kehata byli: Amram, Ishar, Chebron i Uzziel.
4 Synami Merariego byli: Machli i Muszi. To są rody Lewiego według ich ojców.
5 Od Gerszoma pochodzi jego syn Libni, jego syn Jachat, jego syn Zimma,
6 jego syn Joach, jego syn Iddo, jego syn Zerach, jego syn Jeatraj.
7 Potomkiem Kehata był jego syn Amminadab, jego syn Korach, jego syn Assir,
8 jego syn Elkana, jego syn Ebjasaf, jego syn Assir,
9 jego syn Tachat, jego syn Uriel, jego syn Uzzijja i jego syn Saul.
10 Synami Elkany byli: Amasaj i Achimot.
11 Jego synem był Elkana, jego synem Cofaj, jego synem Tochu,
12 jego synem Eliab, jego synem Jerocham, jego synem Elkana, jego synem Szemuel.
13 Synami Szemuela byli: pierworodny Joel i drugi: Abijja.
14 Synem Merariego był Machli, jego synem Libni, jego synem Szimi, jego synem Uzza;
15 jego synem Szima, jego synem Chaggijja, jego synem Asaja.
16 To są ci, którym Dawid powierzył troskę o śpiew w domu Jahwe, odkąd spoczęła tam arka.
17 Pełnili oni obowiązki śpiewaków przed Przybytkiem Namiotu Objawienia, dopóki Salomon nie zbudował domu Jahwe w Jerozolimie. Pełnili zaś swoją służbę zgodnie z przepisami.
18 A oto ci, którzy pełnili służbę razem ze swymi synami: spośród Kehatytów śpiewak Heman, syn Joela, który był synem Szemuela;
19 ten był synem Elkany, syna Jerochama, syna Eliela, syna Toacha;
20 syna Cufa, syna Elkany, syna Machata, syna Amasaja;
21 syna Elkany, syna Joela, syna Azarji, syna Cefanji;
22 syna Tachata, syna Assira, syna Ebiasafa, syna Koracha;
23 syna Ishara, syna Kehata, syna Lewiego, syna Izraela.
24 Jego bratem był Asaf, który stał po jego prawej stronie. Asaf był synem Berekjahu, syna Szimi,
25 syna Mikaela, syna Maasei, syna Malkijji;
26 syna Etniego, syna Zeracha, syna Adaji;
27 syna Etana, syna Zimmy, [syna Szimiego];
28 syna Jachata, syna Libniego, syna Gerszoma, syna Lewiego.
29 Synowie Merariego, ich braci, po lewej stronie: Etan, syn Kisziego, syna Abdiego, syna Malluka;
30 syna Chaszabji, syna Amacji, syna Chilkijji;
31 syna Amcjego, syna Baniego, syna Szamera,
32 syna Machliego, syna Musziego, syna Merariego, syna Lewiego.
33 Bracia ich, lewici, byli przeznaczeni do pełnienia wszelkich obowiązków w przybytku domu Bożego.
34 Aaron zaś i jego synowie składali ofiary na ołtarzu całopalenia i na ołtarzu kadzielnym, wykonywali wszystko, co dotyczyło Świętego Świętych i mieli obowiązek składania ofiar przebłagania za Izraela tak jak to nakazał Sługa Boga, Mojżesz.
35 Potomkami Aarona byli: syn jego Eleazar, jego syn Pinchas, jego syn Abiszua,
36 jego syn Bukki, jego syn Uzzi, jego syn Zerachja,
37 jego syn Merajot, jego syn Amarja, jego syn Achitub,
38 jego syn Cadok, jego syn Achimaac.
39 A te są miasta ich zamieszkania według ich siedzib na swoim terenie: potomkom Aarona z rodu Kehatytów, dla nich bowiem padł pierwszy dział przy losowaniu,
40 dano Chebron w ziemi judzkiej razem z pastwiskami, które są wokół niego.
41 Należącą jednak do miasta rolę razem z osiedlami oddano Kalebowi, synowi Jefunnego.
42 Potomkom Aarona dano nadto miasta ucieczki Chebron i Libnę oraz ich pastwiska, Jattir i Esztemoę oraz ich pastwiska,
43 Chilez i jego pastwiska, Debir i jego pastwiska,
44 Aszan i jego pastwiska oraz Bet-Szemesz i jego pastwiska.
45 Z pokolenia Beniamina przydzielono im Gibeon z jego pastwiskami, Gebę wraz z jej pastwiskami, Alemet wraz z jego pastwiskami, Anatot wraz z jego pastwiskami, razem trzynaście miast z ich pastwiskami.
46 Pozostali synowie Kehata odpowiednio do swych rodów otrzymali losem dziesięć miast od pokolenia Efraima, od pokolenia Dana i od połowy pokolenia Manassego.
47 Synowie Gerszoma otrzymali odpowiednio do swych rodów trzynaście miast od pokolenia Issachara, Aszera, Neftalego i od pokolenia Manassego w Baszanie.
48 Synowie Merariego odpowiednio do swych rodów otrzymali losem dwanaście miast od pokolenia Rubena, Dana i Zebulona.
49 Izraelici dali lewitom miasta wraz z ich pastwiskami.
50 Przydzielili im przez losowanie od pokolenia Judy, od pokolenia Symeona i od pokolenia Beniamina te miasta i nadali im nazwy.
51 Innym rodom Kehatytów przypadły losem miasta w granicach pokolenia Efraima.
52 Dano im jako miasta ucieczki: Sychem wraz z jego pastwiskami w górach Efraim, Gezer wraz z jego pastwiskami,
53 Kibcajim wraz z pastwiskami, Bet-Choron wraz z pastwiskami,
54 z pokolenia Danu: Elteke i jego pastwiskami, Gibeon z jego pastwiskami, Ajjalon wraz z pastwiskami i Gat-Rimmon wraz z pastwiskami.
55 A od połowy pokolenia Manassego [otrzymali] Taanak wraz z pastwiskami i Jibleam wraz z pastwiskami; [te miasta otrzymały] pozostałe rody Kehatytów.
56 Synom Gerszoma przydzielono od rodów połowy pokolenia Manassego Golan w Baszanie wraz z pastwiskami i Asztarot wraz z pastwiskami.
57 Od pokolenia Issachara [otrzymali] Kiszjon wraz z pastwiskami i Deberat wraz z pastwiskami,
58 nadto Ramot wraz z pastwiskami i En-Gannim wraz z pastwiskami,
59 od pokolenia Aszera - Maszal wraz z pastwiskami i Abdon wraz z pastwiskami,
60 Chukok wraz z pastwiskami i Rechob wraz z pastwiskami,
61 od pokolenia Neftalego: Kedesz w Galilei wraz z pastwiskami, Chammat wraz z pastwiskami i Kirjatajim wraz z pastwiskami.
62 Pozostali synowie Merariego otrzymali od pokolenia Zebulona Jokneam ze swymi pastwiskami, Karta z pastwiskami, Rimmono z pastwiskami i Tabor ze swymi pastwiskami.
63 Po drugiej stronie Jordanu, w okolicy Jerycha na wschód od Jordanu [otrzymali] od pokolenia Rubena: Becer na pustyni ze swymi pastwiskami i Jahcę ze swymi pastwiskami,
64 Kedemot ze swymi pastwiskami i Mefaat ze swymi pastwiskami.
65 Od pokolenia Gada: Ramot w Gileadzie ze swymi pastwiskami i Machanajim ze swymi pastwiskami
66 oraz Cheszbon ze swymi pastwiskami i Jazer ze swymi pastwiskami.
67 - - -
68 - - -
69 - - -
70 - - -
71 - - -
72 - - -
73 - - -
74 - - -
75 - - -
76 - - -
77 - - -
78 - - -
79 - - -
80 - - -
81 - - -
1 Synami Issachara byli: Tola, Pua, Jaszub i Szimron [ci] czterej.
2 Synami Toli byli: Uzzi, Refaja, Jeriel, Jachmaj, Jibsam i Szemuel, naczelnicy rodów Toli, bardzo dzielni. Liczba ich według rodowodów wynosiła w czasach Dawida 22 600.
3 Synem Uzziego był Jizrachja; synami Jizrachji byli: Mikael, Obadia, Joel oraz Jiszszijja, razem pięciu. Wszyscy byli naczelnikami rodów.
4 Wystawili oni według swoich rodów i według domów oddziały zbrojne do walki w liczbie 36 000; mieli bowiem wiele żon i dzieci.
5 Braci ich ze wszystkich rodów pokolenia Issachara, bardzo dzielnych, umieszczonych w rodowodach, było 87 000.
6 [Synami] Beniamina byli: Bela, Beker, Jediael, [ci] trzej.
7 Synami zaś Beli byli: Ecbon, Uzzi, Uzziel, Jerimot i Iri, pięciu naczelników rodów, mężów walecznych. Według spisu rodowodów było ich 22 034.
8 Synami Bekera byli: Zemira, Joasz, Eliezer, Elioenaj, Omri, Jeremot, Abijja, Anatot i Alemet. Ci wszyscy byli synami Bekera.
9 Ich spis według pochodzenia, według naczelników ich rodów i wytrawnych wojowników wynosił 20 000.
10 Synem Jediaela był Bilhan. Synami Bilhana byli: Jeusz, Beniamin, Ehud, Kenaana, Zetan, Tarszisz i Achiszachar.
11 Ci wszyscy byli synami Jediaela, naczelnikami swoich rodów i bardzo dzielnymi [mężami]. Było [ich] 17 200 zdolnych do walki.
12 Szuppim i Chuppim byli synami Ira; Chuszim był synem Achera.
13 Synami Neftalego byli: Jachaciel, Guni, Jecer i Szallum. Byli oni synami Bilhy
14 Synami Manassego byli: Asriel, którego urodziła Aramejka - jego drugorzędna żona. Urodziła ona Makira, ojca Gileada.
15 Makir wziął żony dla Chuppima i Szuppima, a siostrze jego było na imię Maaka. Drugi [syn] nazywał się Celofchad. Celofchad miał tylko córki.
16 Maaka, żona Makira, urodziła syna i nadała mu imię Peresz; brat jego nazywał się Szeresz. Jego synami byli Ulam i Rekem.
17 Synem Ulama był Bedan. To są synowie Gileada, syna Makira, syna Manassego.
18 Siostra jego Hammoleket urodziła Iszhoda, Abiezera i Machlę.
19 Synami Szemidy byli: Achian, Szekem, Likchi i Aniam.
20 Synami Efraima byli: Szutelach, jego synem był Bered, który miał syna Tachata, ten zaś miał syna Eladę, a jego synem był Tachat.
21 Jego synem był Zabad, jego synem Szutelach, jego synami Ezer i Elad. Zabili ich ludzie z Gat, którzy urodzili się w kraju; wyszli bowiem, aby zabrać ich stada.
22 Ojciec ich, Efraim, opłakiwał ich przez wiele lat a bracia jego przybyli, aby go pocieszyć.
23 Potem współżył z żoną swoją, która poczęła i urodziła syna, nazwał go Beria, ponieważ stało się nieszczęście w jego domu.
24 Jego córką była Szeera. Ona to zbudowała Dolne i Górne Bet-Choron oraz Uzen-Szeera.
25 Jego synem był Refach i Reszef, a jego synem Telach, a tego synem Tachan.
26 Jego synem był Ladan, jego synem Ammihud, jego synem Eliszama,
27 jego synem Non, a tego synem znów Jehoszua.
28 Ich posiadłością i miejscem zamieszkania były: Betel i należące do niego miejscowości, od strony wschodniej Naaram, od strony zachodniej Gezer i należące do niego miejscowości aż do Ajji i należące do niej miejscowości.
29 W ręku potomków Manassego były: Bet-Szean i należące do niego miejscowości, Taanak i należące do niego miejscowości, Megiddo i należące do niego miejscowości, Dor i należące do niego miejscowości. W nich mieszkali potomkowie Józefa, syna Izraela.
30 Synami Aszera byli: Jimna, Jiszwa, Jiszwi i Beria. Siostrą ich była Serach.
31 Synami Berii byli: Cheber i Malkiel, który był ojcem Birzaita.
32 Cheber był ojcem Jafleta, Szomera, Chotama oraz ich siostry Szuy
33 Synami Jafleta byli: Pasak, Bimhal i Aszwat. Ci byli synami Jafleta.
34 Synami Szemara byli: Achi, Rohga, Chubba i Aram.
35 Synami Chotama, jego brata, byli: Cofach, Jimna, Szelesz i Amal.
36 Synami Cofacha byli: Suach, Charnefer, Szual, Beri, Jimra,
37 Becer, Hod, Szamma, Szilsza, Jitran i Beera.
38 Synami Jetera byli: Jefunne, Pispa i Ara.
39 Synami Ulli byli: Arach, Channiel i Ricja.
40 Wszyscy ci byli synami Aszera, znakomitymi naczelnikami rodów, dzielnymi wojownikami, najprzedniejszymi wśród książąt. Wymienionych w spisie wojska było 26 000.
1 Pierworodnym synem Beniamina był Bela, drugim Aszbel, trzecim Achrach,
2 czwartym Nocha, piątym Rafa.
3 Synami Beli byli: Addar, Gera, Abihud,
4 Abiszua, Naaman, Achiram,
5 Szefufan i Huram.
6 A ci oto są synami Ehuda; byli oni naczelnikami rodów, mieszkających w Geba. Zostali oni uprowadzeni do Manachat,
7 Naaman, Achia i Gera. Ten ich przesiedlił. Był on ojcem Uzzy i Achichuda.
8 Szacharajim miał synów w krainie Moab, po odesłaniu swoich żon: Chuszimy i Baary.
9 Jego żona Chodesz urodziła mu: Jobaba, Cibję, Meszę, Malkama,
10 Jeuca, Sakję i Mirmę. To byli synowie, naczelnicy rodów.
11 A z Chuszimy miał Abituba i Elpaala.
12 Synami Elpaala byli: Eber, Miszam i Szemed, który zbudował Ono i Lod wraz z należącymi do nich osiedlami.
13 Beria i Szema byli naczelnikami rodów mieszkających w Ajjalonie. Wypędzili oni mieszkańców Gat.
14 [ich braćmi byli] Elpaal, Szaszak i Jeremot.
15 Zebadja, Arad, Ader,
16 Midael, Jiszpa i Jocha byli synami Berii.
17 Zebadja, Meszullam, Chizki, Cheber,
18 Jiszmeraj, Jizlia i Jobab [byli synami] Elpaala.
19 Jakim, Zikri, Zabdi,
20 Elienaj, Cilletaj, Eliel,
21 Adaja, Beraja i Szimrat byli synami Szimiego.
22 Jiszpan, Eber, Eliel,
23 Abdon, Zikri, Chanan,
24 Chananja, Elam, Antotijja,
25 Jifdeja i Feniel byli synami Szaszaka.
26 Szamszeraj, Szecharja, Atalja,
27 Jaareszja, Elijja i Zikri byli synami Jerochama.
28 Oni to byli naczelnikami rodów spokrewnionych, a mieszkali w Jerozolimie.
29 W Gibeonie mieszkał ojciec Gibeonu Jeiel, a żona jego miała na imię Maaka.
30 Jego pierworodnym synem był Abdon, [a następnymi] Cur, Kisz, Baal, Nadab,
31 Gedor, Achjo i Zeker.
32 Miklot był ojcem Szimiego. Oni również wraz ze swymi braćmi mieszkali w Jerozolimie naprzeciw tych braci.
33 Ner zrodził Abnera a Kisz zrodził Saula, a Saul zrodził Jonatana, Malkiszui, Abinadaba i Eszbaala.
34 Synem Jonatana był Meribbaal. Meribbaal był ojcem Miki.
35 Synami Miki byli: Piton, Melek, Tarea i Achaz.
36 Achaz zrodził Jehoaddy, a Jehoadda zrodził Alemeta, Azmaweta i Zimriego. Zimri zrodził Mocy.
37 Moca był ojcem Biny, którego synem był Rafa, jego synem był Elasa, a jego synem Acel.
38 Acel miał sześciu synów. Oto ich imiona: Azrikam, Bokru, Jiszmael, Szearja, Abadja i Chanan. Ci wszyscy byli synami Acela.
39 Synami jego brata Eszeka byli: pierworodny Ulam, drugi Jeusz, trzeci Elifelet.
40 Synowie Ulama byli dzielnymi wojownikami, sprawnymi łucznikami. Mieli oni wielu synów i wnuków [razem] 150. Oni wszyscy należeli do synów Beniamina.
1 Cały Izrael był wpisany w rodowodach, które się znajdują w Księdze Królów Izraela i Judy. Z powodu swojej niewierności zostali uprowadzeni do Babilonu.
2 Pierwszymi osadnikami, którzy [powrócili] do swych posiadłości i do miast swoich, byli Izraelici, kapłani, lewici i służba świątyni.
3 W Jerozolimie zaś zamieszkali następujący potomkowie Judy, Beniamina, Efraima i Manassego:
4 Utaj, syn Ammihuda, syna Omriego, syna Imriego, syna Baniego, z potomków Pereca, który był synem Judy.
5 Z [potomków] Szelanitów: pierworodny Asajasz i jego synowie.
6 Z potomków Zeracha: Jeuel i bracia jego [razem] 690.
7 Z potomków Beniamina: Sallu, syn Meszullama, syna Hodawji, syna Hassenui;
8 dalej Jibneja, syn Jerochama, i Ela, syn Uzziego, który był synem Mikriego, a także Meszullam, syn Szefatiji, który był synem Reuela, syna Jibnijji.
9 poza tym ich bracia według rodowodu, razem 956. Wszyscy byli naczelnikami swych rodów.
10 Spośród kapłanów: Jedaja, Jehojarib, Jakin
11 i Azarja, syn Chilkijji, syna Meszullama, syna Cadoka, syna Merajota, syna Achituba przełożonego domu Bożego.
12 Również Adaja, syn Jerochama, syna Paszchura, syna Malkijji, syna Masaja, syna Adiela, syna Jachzery, syna Meszullama, syna Meszillemita, syna Immera,
13 oraz bracia ich, naczelnicy rodów, razem 1760, bardzo dzielnych w pełnieniu służby w domu Bożym.
14 Spośród lewitów: Szemaja, syn Chaszszuba, syna Azrikama, syna Chaszabji, z potomków Merariego.
15 Bakbaker, Cheresz, Galal, Mattnja, syn Miki, syna Zikriego, syna Asafa,
16 Obadja, syn Szemaji, syna Galala, syna Jedutuna, oraz Berekja, syn Asy, syna Elkany, który mieszkał w osiedlach Netofatytów.
17 Następnie odźwierni: Szallum, Akkub, Talmon i Achiman, a ich brat Szallum był zwierzchnikiem
18 i aż dotąd [pełni straż] przy bramie Królewskiej od strony wschodniej. Ci byli odźwiernymi w obozach lewitów.
19 Szallum, syn Korego, syna Ebjasafa, syna Koracha, i bracia z domu jego ojca Korachici, pełnili służbę jako stróże progów namiotu, a ojcowie ich byli stróżami wejścia do obozu Jahwe.
20 Pinchas, syn Eleazara, był kiedyś zwierzchnikiem. - Niech Jahwe będzie z nim! -
21 Zekarja, syn Meszelemji, był stróżem bramy Namiotu Objawienia
22 Wszystkich przeznaczonych na stróżów bram było dwustu dwunastu. Oni to zostali zapisani w rodowodach swoich osiedli. Na urząd ten powołali ich: Dawid i Samuel "widzący".
23 Oni to oraz ich synowie trzymali straż przy bramach domu Jahwe i domu namiotu.
24 Trzymali straż z czterech stron: od wschodu, zachodu, północy i południa.
25 Bracia ich, mieszkający w swoich osiedlach, winni byli przybyć do nich na siedem dni w oznaczonych odstępach.
26 Stałą bowiem służbę pełniło tylko czterech zwierzchników nad strażnikami. Byli oni lewitami i mieli pieczę nad zabudowaniami i skarbcem domu Bożego.
27 Noce spędzali w pobliżu domu Bożego, im bowiem powierzono tam straż i oni otwierali go co dzień rano.
28 Część spośród nich miała pieczę nad naczyniami kultu; liczono je przy wnoszeniu i wynoszeniu.
29 Inni mieli pieczę nad zwykłymi sprzętami, nad wszystkimi sprzętami świętymi, starali się o najprzedniejszą mąkę, wino, olej, kadzidło i wonności.
30 Natomiast tylko synowie kapłanów sporządzali pachnące olejki z wonności.
31 Jeden spośród lewitów, Mattitja, pierworodny Szalluma Korachity opiekował się przygotowaniem ofiarnego pieczywa.
32 Część Kehatytów, ich braci, troszczyli się o chleby pokładne, które przygotowywali na każdy szabat.
33 Śpiewacy [...] naczelnicy rodów lewickich mieszkali w przedpokojach i byli wolni od innych zajęć, ze względu na obowiązującą służbę we dnie i w nocy.
34 Byli oni naczelnikami rodów lewickich, naczelnikami według ich rodowodów. Naczelnicy ci mieszkali w Jerozolimie.
35 W Gibeonie mieszkał ojciec Gibeonitów Jeiel, a żona jego miała na imię Maaka.
36 Jego synem pierworodnym był Abdon, [następnymi] Cur, Kisz, Baal, Ner, Nadab,
37 Gedor, Achjo, Zekarja i Miklot.
38 Miklot zrodził Szimama. Również oni wraz ze swymi braćmi mieszkali w Jeruzalem, naprzeciw swych braci.
39 Ner zrodził Abnera, a Kisz zrodził Saula, a Saul zrodził Jonatana, Malkiszui, Abinadaba i Eszbaala.
40 Synem Jonatana był Meribbaal, a Meribbaal zrodził Mikiego.
41 Synami Miki byli: Pitom, Melek, Tachrea i Achaza.
42 Achaz zrodził Jarę, a Jara zrodził Alemeta, Azmaweta i Zimriego. Zimri zrodził Mocę.
43 Moca zrodził Binę, którego synem był Refaja; jego synem był Elasa, który znów miał syna Acela.
44 Acel miał sześciu synów. Oto ich imiona: Azrikam, Bokru, Jiszmael, Szearja, Obadja i Chanan. Byli to synowie Acala.
1 Filistyni walczyli przeciw Izraelowi. Izraelici uciekali przed Filistynami i poginęli pobici na Górze Gilboa.
2 Filistyni ścigali Saula i jego synów. Zabili Jonatana, Abinadaba i Malkiszię, synów Saula.
3 Gdy walka wokół Saula się wzmogła i łucznicy go wytropili, został przez nich zraniony.
4 Wtedy Saul rozkazał swemu giermkowi: "Dobądź swego miecza i przebij mnie nim, aby nie nadciągnęli ci nieobrzezańcy i nie urągali mi. Lecz giermek nie posłuchał, gdyż bardzo się bał. Wtedy Saul dobył miecza i rzucił się nań.
5 Gdy giermek spostrzegł, że Saul nie żyje, i on rzucił się na swój miecz i umarł.
6 Tak to zginęli Saul, jego trzech synów wraz z całym jego domem.
7 Gdy wszyscy Izraelici z równiny dowiedzieli się o ucieczce i o śmierci Saula i jego synów, opuścili swe miasta i zbiegli, a Filistyni przybyli i zamieszkali w nich.
8 Następnego dnia zjawili się Filistyni, aby obrabować poległych. Znaleźli też Saula i jego synów, których zabito na wzgórzu Gilboa.
9 Rozebrali go, zabrali jego głowę i zbroje, i obnosili po całej krainie Filistynów, aby swoim bożkom i ludowi obwieścić swoje zwycięstwo.
10 Jego zbroję złożyli w świątyni swoich bożków, jego głowę zaś powiesili w świątyni Dagona.
11 Gdy wszyscy mieszkańcy Jabesz w Gileadzie dowiedzieli się o tym wszystkim, co Filistyni uczynili Saulowi
12 wyruszyli wszyscy mężowie doświadczeni w boju, zabrali zwłoki Saula i jego synów i przynieśli je do Jabesz. Pogrzebali ich szczątki pod terebintem w Jabesz i pościli przez czterdzieści dni.
13 W taki to sposób zginął Saul z powodu niewierności, jakiej dopuścił się wobec Jahwe. Nie posłuchał bowiem Jego słowa, usiłując zasięgnąć rady u ducha zmarłych.
14 Nie pytał więc Jahwe o radę. Dlatego też dopuścił do tego, by on zginął, a królestwo po nim przekazał Dawidowi, synowi Iszaja.
1 Cały Izrael zgromadził się przy Dawidzie w Chebronie i powiedział: "Jesteśmy kośćmi twoimi i ciałem twoim.
2 Już przedtem, gdy Saul był jeszcze królem, ty prowadziłeś Izrael do wojny i szczęśliwie przyprowadziłeś. Jahwe zaś, Bóg twój dał ci obietnicę: "Ty właśnie będziesz pasł lud mój Izraela i ty będziesz wodzem dla mojego ludu - Izraela"".
3 Wszystka starszyzna Izraela przybyła do króla do Chebronu, a Dawid zawarł z nimi przymierze w Chebronie wobec Jahwe. Wtedy też namaścili Dawida na króla nad Izraelem, zgodnie z obietnicą Jahwe przekazaną przez Samuela.
4 Dawid wyruszył z całym Izraelem przeciw Jerozolimie, to jest Jebus. Tam znajdowali się jeszcze Jebuzyci, mieszkańcy tej krainy.
5 Mieszkańcy Jebus oznajmili Dawidowi: - "Tu nie wejdziesz". Dawid jednak zdobył twierdzę Syjon, to jest miasto Dawidowe.
6 I rzekł Dawid: "Kto pierwszy pokona Jebuzytów, ten będzie wodzem i księciem". Wtedy Joab, syn Cerni, pierwszy poszedł w górę i został wodzem.
7 Dawid zamieszkał w twierdzy i dlatego nazwano ją miastem Dawida.
8 Zbudował on miasto dokoła od Millo aż do Okręgu. Joab zaś odnowił dalszą część miasta.
9 Dawid stawał się coraz potężniejszy, gdyż Jahwe Zastępów był z nim.
10 A oto wodzowie bohaterów Dawida, którzy w sprawach królestwa całkowicie mu byli oddani wraz z całym Izraelem. Oni to uczynili go królem nad Izraelem, zgodnie ze słowem Jahwe.
11 Oto imiona bohaterów Dawida: Jiszbaal, syn Chakmoniego, dowódca Trzech. On to wymachiwał włócznią swoją nad trzystoma, których pobił za jednym razem.
12 Po nim jest Eleazar, syn Dodo Achochity, należący również do Trzech bohaterów.
13 Był przy Dawidzie w Pas-Dammim, kiedy Filistyni zgromadzili się przed walką [...] tam na polu obsianym jęczmieniem. Lud uciekał przed Filistynami,
14 a on stanął w pośrodku pola, obronił je i pobił Filistynów. W taki to sposób Jahwe sprawił wielkie zwycięstwo.
15 Zeszło też Trzech spośród trzydziestu dowódców po skale do Dawida, do jaskini Adullam. Natomiast obóz Filistynów był rozłożony w dolinie Refaim.
16 Dawid wtedy przebywał w twierdzy, a załoga Filistynów znajdowała się w Betlejem.
17 Dawid poczuł pragnienie i rzekł: "Kto mi przyniesie wody z cysterny, z tej przy bramie w Betlejem?"
18 Wtedy przebili się ci Trzej przez obóz Filistynów, zaczerpnęli wody z cysterny przy bramie Betlejem i przynieśli ją Dawidowi. Dawid jednak nie chciał jej pić, lecz wylał ją przed Jahwe
19 dodając: "Uchowaj mnie Boże mój, abym miał to uczynić?" Czyż mam pić krew tych ludzi wraz z ich życiem? Czyż nie przynieśli jej z narażeniem własnego życia? I nie chciał jej pić. Oto czyny tych Trzech bohaterów.
20 Abiszaj, brat Joaba, był dowódcą Trzydziestu. On to wymachiwał włócznią nad trzystoma, zabijając ich. Zdobył tedy uznanie pośród Trzech.
21 Miał podwójną sławę wśród Trzydziestu i stał się ich wodzem, ale tym Trzem nie dorównał.
22 Benajahu, syn Jehojady z Kabceel, człowieka dzielnego i sławnego z wielu czynów, pobił on dwóch bohaterów z Moabu. On również zszedł do cysterny i zabił tam lwa, kiedy spadł śnieg.
23 Zabił też Egipcjanina, olbrzyma wysokiego na pięć łokci. On zaś podszedł do niego z kijem, wyrwał Egipcjanowi dzidę i zabił go tą jego własną dzidą.
24 Tego dokonał Benajahu, syn Jehojady. Stał się tedy sławny wśród Trzech bohaterów. Otaczało go też wielką czcią Trzydziestu, jednakże owym Trzem nie dorównał.
25 Dawid powołał go na dowódcę swej straży przybocznej.
26 Dzielnymi wojownikami byli także: Asael, brat Joaba, Elchanan, syn Dodo z Betlejem,
27 Szammot z Harodi, Chelec z Pelonu,
28 Ira, syn Ikkesza z Tekoa, Abiezer z Anatot,
29 Sibbekaj z Chuszy, Ilaj z Achoch,
30 Mahraj z Netofy, Cheled, syn Baany z Netofy,
31 Itaj, syn Ribaja z Pireatonu;
32 Churaj z Nachale-Gaasz, Abiel z Araby;
33 Azmawet z Bacharum, Eliachba z Szaalbonu;
34 synowie Haszema z Gizonu, Jonatan, syn Szagego z Hararu,
35 Achiam, syn Sakara z Hararu; Elifal, syn Ura;
36 Chefer z Mekery, Achijja z Pelonu;
37 Checro z Karmelu, Naaraj, syn Ezbaja;
38 Joel, brat Natana, Mibchar, syn Hagriego;
39 Celek z Ammonu, Nachraj z Berot, giermek Joaba, syn Ceruji;
40 Ira z Jattiru, Gareb z Jattiru;
41 Urjja Chittyta, Zabad, syn Achlaja;
42 Adina, syn Szizy, Rubenita, dowódca Rubenitów, a wraz z nim Trzydziestu;
43 Chanan, syn Maaki, Joszafat, Mitnita;
44 Uzijja z Asztarot, Szama i Jeiel, synowie Chotama z Aroeru;
45 Jediael, syn Szimriego, i jego brat Jocha z Tic;
46 Eliel z Machawu, Jeribaj i Joszawja, synowie Elnaama, Jitma z Moabu;
47 Eliel, Obed i Jaasiel z Coby.
1 A oto ci, którzy przyszli do Dawida do Ciklag jeszcze wtedy, kiedy się ukrywał przed Saulem, synem Kisza. Należeli oni do bohaterów, pomocników w wojnie.
2 Byli między nimi łucznicy, którzy prawą i lewą ręką miotali kamienie i wypuszczali strzały z łuku, bracia Saula z Beniamina.
3 Wodzem ich był Achiezer i Joasz, synowie Szemai z Gibea, Jeziel i Pelet, synowie Azmaweta, Beraka i Jehu z Anatot,
4 Jiszmaja z Gibeonu, bohater jeden z Trzydziestu i przywódca Trzydziestu, Jirmeja, Jachaziel, Jochanan i Jozabad z Gedery;
5 Eluzaj, Jerimot, Baalia, Szemarjahu i Szefatjachu z Harif;
6 Elkana, Iszszijjahu, Azarel, Joezer i Jeszobam, Korachici;
7 Joela i Zebadja, syn Jerochama z Gedoru.
8 Spośród Gadytów przyłączyli się do Dawida na pustyni dzielni bohaterowie, mężowie sprawni w boju. Posługiwali się zręcznie tarczą i dzidą, z wyglądu jak lwy, a zwinni byli jak kozice górskie.
9 Byli to: Ezer wódz, drugi Obadja, trzeci Eliab;
10 czwarty Miszmannach, piąty Irmeja,
11 szósty Ataj, siódmy Eliel;
12 ósmy Jochanan, dziewiąty Elzabad;
13 dziesiąty Jirmejahu, jedenasty Makbannaj.
14 Wywodzili się z pokolenia Gadytów i dowodzili wojskiem: mniej sławni na czele stu, a znakomitsi na czele tysiąca.
15 Oni to przeprawili się przez Jordan w pierwszym miesiącu, gdy był wezbrany po brzegi, i zmusili do ucieczki wszystkich z dolin na wschodzie i zachodzie.
16 Przybyli również na pomoc Dawidowi niektórzy spośród synów Beniamina i Judy
17 Dawid wyszedł naprzeciw nich i rzekł: -"Jeśli przybyliście do mnie w pokoju, aby mi pomóc, gotów jestem szczerze połączyć się z wami; jeśli jednak chcecie mnie podstępnie wydać wrogom moim, chociaż ręce moje są bez winy, niech osądzi to Bóg ojców naszych i niech wymierzy karę".
18 Wtedy duch ogarnął Amasaja, wodza Trzydziestu [i zawołał]: - "Do ciebie Dawidzie należymy, synu Iszaja, pokój z tobą i pokój z wszystkimi, którzy cię wspierają, bo i Bóg twój cię wspiera". Wówczas przyjął ich Dawid i ustanowił wodzami oddziałów.
19 Również niektórzy mężowie z [pokolenia] Manassego przyłączyli się do Dawida, gdy ciągnął razem z Filistynami na wojnę przeciw Saulowi. Nie udzielił im jednak pomocy, ponieważ wodzowie Filistynów umyślnie odesłali go mówiąc: - "Za cenę naszych głów wróć do swego pana, Saula!"
20 Gdy powracał do Ciklag, przyłączyli się do niego z pokolenia Manassego: Adnach, Jozabad, Jediael, Mikael, Jozabad, Elihu, Cilletaj, tysiącznicy Manassytów.
21 Oni to wspomogli Dawida przeciw bandom, bo wszyscy oni byli dzielnymi żołnierzami i stali się wodzami wojska,
22 gdyż dzień za dniem przybywali na pomoc Dawidowi, aż jego obóz stał się wielki jak wojsko Boże.
23 A oto liczba naczelników gotowych do walki, którzy przybyli do Dawida w Chebronie, aby mu przekazać królestwo Saula zgodnie ze słowem Jahwe.
24 Synów Judy, uzbrojonych w tarcze i dzidy, było 6800 przygotowanych do walki;
25 synów Symeona dzielnych w boju było 7100.
26 Synów Lewiego było 4600.
27 Prócz nich Jehojada, wódz Aaronitów, a z nim 3700 mężów
28 i Cadok, młody bohater dzielny, a u jego rodów dwudziestu dwóch naczelników.
29 Synów Beniamina, braci Saulowych, było 3000, gdyż większość ich pozostawała w służbie domu Saula.
30 Synów Efraima było 20 800, dzielnych wojowników w swoim rodzie.
31 Z połowy pokolenia Manassego było 18 000 imiennie wyznaczonych, aby ogłosili Dawida królem.
32 Z plemienia Issachara, mężów umiejących rozpoznawać sytuację chwili, tak iż wiedzieli, kiedy i jak ma postąpić Izrael, było dwudziestu naczelników i wszyscy ich bracia, którzy podlegali ich rozkazom.
33 Z [pokolenia] Zebulona było 50 000 wojowników gotowych do boju, chętnie władających każdą bronią wojenną, którzy stawali w przydzielonym szyku bojowym.
34 Z pokolenia Neftalego było tysiąc naczelników, a z nimi 37 000 mężów uzbrojonych w tarcze i dzidy.
35 Z pokolenia Dana 28 600 gotowych do boju.
36 Z pokolenia Aszera 40 000 przygotowanych do boju i znających rzemiosło wojenne.
37 Od Rubenitów, Gadytów i połowy pokolenia Manassego z tamtej strony Jordanu 120 000 mężów, uzbrojonych we wszelką broń.
38 Wszyscy ci wojownicy wyćwiczeni w rzemiośle wojennym przybyli jednomyślnie do Chebronu, aby uczynić Dawida królem nad całym Izraelem. Również i cały pozostały Izrael jednomyślnie zgadzał się, by ogłosić Dawida królem.
39 Pozostali tam z Dawidem przez trzy dni jedząc i pijąc, ponieważ bracia ich przygotowali dla nich ucztę.
40 Także mieszkańcy z pobliża aż do Issachara, Zebulona i Neftalego przywozili żywność na osłach, wielbłądach, mułach i wołach: mąkę, figi, ciastka z rodzynkami, wino, oliwę, woły i owce w wielkiej ilości, albowiem radość zapanowała w Izraelu.
1 Dawid odbył naradę z dowódcami tysiączników i setników oraz z wszystkimi książętami.
2 Potem przemówił do całego zgromadzenia Izraela: - "Jeśli uznacie za słuszne, a będzie to od Jahwe naszego Boga, roześlijmy wieść wszędzie do naszych braci, w całej ziemi Izraela. Wśród nich przecież są kapłani i lewici w ich posiadłościach miejskich, ażeby przyłączyli się do nas
3 i sprowadzimy arkę Boga naszego, gdyż nie troszczyliśmy się o nią za dni Saula".
4 A całe zgromadzenie odpowiedziało, że tak należy postąpić, gdyż sprawa ta znalazła poparcie wśród całego ludu.
5 Tak więc Dawid zgromadził całego Izraela od Szichor w Egipcie aż do Wejścia do Chamat, by przenieść arkę Boga z Kirjat-Jearim.
6 Wyruszył tedy Dawid z całym Izraelem do Baalata, to jest Kirjat-Jearim, należącego do Judy, aby stamtąd przenieść arkę Boga Jahwe, który tronuje wśród Cherubów, którego imię się wysławia.
7 I wieziono arkę Boga na nowym wozie z domu Abinadaba a Uzza i Achjo kierowali wozem.
8 Dawid zaś i cały Izrael tańczył przed Bogiem ze wszystkich sił przy śpiewach i grze na cytrach, harfach, lutniach, bębnach, cymbałach i trąbach.
9 Gdy wkroczyli na klepisko Kidona, woły szarpnęły arkę, Uzza wyciągnął rękę, by ją podtrzymać.
10 Wtedy gniew Jahwe zapłonął przeciw Uzzie i poraził go za to. Tak to umarł tam przed Bogiem, ponieważ wyciągnął rękę swą i dotknął arkę.
11 Dawid zaś się zasmucił, że Jahwe dotknął tak straszliwie Uzzę i nazwał to miejsce Pere-Uzza [tak nazywa się] po dzień dzisiejszy.
12 Dawida ogarnął lęk przed Bogiem w owym dniu, mówiąc: - "Jakże mam wprowadzić do siebie arkę Bożą?"
13 Dlatego też Dawid nie skierował arki do siebie, do Miasta Dawidowego, lecz sprowadził ją do domu Obed-Edoma z Gat.
14 Tak to arka Boża pozostała w domu Obed-Edoma przez trzy miesiące. A Jahwe błogosławił domowi Obed-Edoma i wszystkiemu, co posiadał.
1 Chiram, król Tyru, wyprawił posłów do Dawida z drzewem cedrowym, murarzami i cieślami, aby mu zbudowali pałac.
2 Wtedy Dawid zrozumiał, że Jahwe zatwierdził go jako króla nad Izraelem i wywyższył jego królestwo ze względu na lud swój - Izrael.
3 Dawid pojął jeszcze żony w Jerozolimie i zrodził synów i córki.
4 A to są imiona tych, którzy mu się urodzili w Jerozolimie: Szammua, Szobad, Natan, Salomon,
5 Jibszar, Eliszua, Elpelet,
6 Nogah, Nefeg, Jafia,
7 Eliszama, Beeljada i Eliphelet.
8 Gdy Filistyni usłyszeli, że Dawid został namaszczony na króla nad całym Izraelem, wyruszyli wszyscy, aby go pochwycić. Dawid jednak dowiedział się o tym i ruszył przeciw nim.
9 Filistyni więc nadciągnęli i rozlokowali się w dolinie Refaim.
10 Wtedy Dawid pytał o radę Boga: "Czy mam wyruszyć przeciw Filistynom i czy wydasz ich w moje ręce?". Jahwe mu odpowiedział: "Wyruszaj i oddam ich w twoje ręce".
11 A gdy zbliżyli się do Baal-Peracim, pobił ich tam Dawid. Wtedy rzekł: "Bóg rozbił ręką moją wrogów moich jak woda rozbija wały. Dlatego nazwano to miejsce Baal-Peracim".
12 Pozostawili tam swoje bożki, a Dawid kazał je spalić w ogniu.
13 Gdy Filistyni ponownie rozłożyli się w dolinie Refaim
14 Dawid również pytał Boga o radę. A On odpowiedział: "Nie nacieraj podążając za nimi, lecz obejdź ich i uderz na nich od strony drzew balsamowych.
15 Jak usłyszysz odgłos kroków w wierzchołkach drzew balsamowych, wtedy ruszaj do walki, Bóg bowiem wyruszył przed tobą, aby rozbić wojsko Filistynów.
16 A Dawid postąpił tak, jak mu polecił Bóg. I rozgromili wojsko Filistynów od Gibeonu do Gezer.
17 Tak to sława Dawida rozeszła się po całej ziemi, a Jahwe rzucił postrach przed nim na wszystkie narody.
1 Pobudował sobie pałace w Mieście Dawidowym, przygotował miejsce dla arki Boga i rozbił dla niej namiot.
2 Następnie powiedział: "Nikt nie powinien nosić arki Boga oprócz lewitów, ich to bowiem przeznaczył Jahwe do noszenia arki Jahwe i do obsługiwania jej na zawsze.
3 Dawid więc zgromadził całego Izraela w Jerozolimie, aby przenieść arkę Jahwe na to miejsce, które dla niej przygotował.
4 Dawid zebrał tedy synów Aarona i lewitów:
5 z potomków Kehata: Uriela, księcia i jego 120 braci;
6 z potomków Merariego: Asaję, księcia i jego 220 braci;
7 z potomków Gerszona, księcia Joela i jego 130 braci;
8 z potomków Elicafana: księcia Szemaję i jego 200 braci;
9 z potomków Chebrona: księcia Eliela i jego 80 braci;
10 z potomków Uzziela: księcia Amminadaba i jego 112 braci;
11 Wezwał również Dawid kapłanów: Cadoka i Ebjatara oraz lewitów: Uriela, Asaję, Joela, Szemaję, Eliela i Amminadaba.
12 I rzekł do nich: - "Wy jesteście książętami rodów lewickich. Uświęćcie się razem z braćmi wszystkimi i przenieście arkę Jahwe, Boga Izraela, na miejsce, które jej przygotowałem".
13 Za pierwszym razem nie byliście z nami i dlatego Jahwe nasz zesłał na nas nieszczęście. Nie postąpiliśmy bowiem względem Niego zgodnie z Prawem.
14 Wtedy oczyścili się kapłani i lewici, aby przenieść arkę Jahwe, Boga Izraela.
15 I nieśli lewici arkę Boga, jak to nakazał Mojżesz według słowa Jahwe, na drążkach na swoich ramionach.
16 I rozkazał Dawid naczelnikom lewitów ustanowić swoich braci śpiewakami przy instrumentach muzycznych: cytrach, harfach i cymbałach, aby donośnie rozbrzmiewały radosne dźwięki.
17 Ustanowili więc lewici Hemana, syna Joela, a z jego braci Asafa, syna Berekjahu; z synów Merariego braci ich Etana, syna Kuszajahu,
18 a z nimi braci ich drugiego stopnia: Zekarjahu, Bena, Jaaziela, Szemiramota, Jechiela, Unniego, Eliaba, Benajahu, Maasejahu, Mattitjahu, Eliflehu i Miknejahu, Obed-Edoma i Jeiela.
19 Śpiewacy: Heman, Asaf i Etan mieli grać na spiżowych cymbałach;
20 Zekarja, Aziel, Szemiramot, Jechiel, Unni, Eliab, Maasejahu i Benajahu na harfach [...]
21 Mattitjahu, Eliflehu, Miknejahu, Obed-Edom, Jeiel i Azazjahu na cytrach w oktawie, aby prowadzić.
22 Kenanjahu, książę nad lewitami przeznaczonymi do niesienia arki, kierował pochodem, ponieważ znał się na tym.
23 Berekja i Elkana byli odźwiernymi przy arce.
24 Kapłani: Szebanjahu, Joszafat, Netanel, Amasaj, Zakarjahu, Benajahu i Eliezer grali przed arką Bożą na trąbach. Obed- Edom i Jechijja byli odźwiernymi przy arce.
25 Dawid, starszyzna Izraela i książęta Tysiączników ruszyli radośnie, by przenieść arkę przymierza Jahwe z domu Obed-Edoma.
26 Ponieważ Jahwe wspierał lewitów, niosących arkę przymierza Jahwe, złożono w ofierze siedem wołów i siedem baranów.
27 Dawid odziany był w płaszcz z bisioru, tak jak wszyscy lewici, niosący arkę, śpiewacy i Kenanja - kierownik pochodu. Dawid nadto przywdział lniany efod.
28 Cały Izrael brał udział w przeniesieniu arki przymierza Jahwe wśród radosnych okrzyków, przy graniu rogu, dźwięku trąb, cymbałów, harf i cytr.
29 Gdy wnoszono arkę Przymierza Jahwe do Miasta Dawidowego, Mikal, córka Saula, spojrzała z okna i zobaczywszy króla Dawida tańczącego i grającego wzgardziła nim w swym sercu.
1 Przyniesiono więc arkę Bożą i umieszczono ją pośrodku namiotu, który dla niej przygotował Dawid. Następnie złożono przed Bogiem ofiary całopalne i dziękczynne.
2 Gdy dokończył Dawid składania ofiar całopalnych i dziękczynnych, pobłogosławi ludowi w imię Jahwe.
3 Rozdał też wszystkim Izraelitom, każdemu mężczyźnie i kobiecie, po bochenku chleba, po placku daktylowym i po placku z rodzynek.
4 Przed arką Jahwe postawił lewitów przeznaczonych do służby, aby wielbili, sławili i wychwalali Jahwe, Boga Izraela:
5 Asafa jako przełożonego, a jako jego zastępcę Zakarję, dalej Jaaziela, Szemiramota, Jechiela, Mattitję, Eliaba, Benejahu, Obed-Edoma i Jeiela z harfami i cytrami. Asaf znów grał na cymbałach,
6 nadto kapłanów: Benajahu i Jachaziel, grających ustawicznie na trąbach przed arką przymierza Boga.
7 Wtedy, w dniu kiedy Asaf i jego bracia wszczęli uwielbienie Jahwe, Dawid taką dał im pieśń:
8 "Dziękujcie Jahwe, wzywajcie Jego imienia! Głoście Jego dzieła wśród narodów?
9 Śpiewajcie Mu, grajcie Mu, rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda!
10 Rozsławiajcie nieustannie święte imię Jego! Wszyscy szukający Jahwe, niech się z serca radują!
11 Pamiętajcie o Jahwe i Jego potędze! Szukajcie wciąż Jego oblicza!
12 Wspominajcie o cudach, które uczynił, o znakach i rozkazach Jego ust.
13 Wy, potomkowie Izraela, sługi Jego synowie Jakuba, Jego wybrani!
14 On, Jahwe, jest Bogiem naszym na całej ziemi ważne jest Jego Prawo!
15 On pamięta zawsze o swoim przymierzu - o słowie, danemu dla tysiąca pokoleń.
16 Zawarł je z Abrahamem i przysięgę dał Izaakowi.
17 Potwierdził ją Jakubowi Izraelowi na wieczne przymierze.
18 Albowiem oświadczył: Tobie dam ziemię Kanaanu jego przydzielone dziedzictwo.
19 Nie było ich wielu, nieliczni i obcy w niej.
20 Wędrowali od ludu do ludu, od jednego królestwa do innego.
21 A On nie dozwolił nikomu ich uciskać, i strofował królów z powodu nich;
22 Nie dotykajcie moich pomazańców nie czyńcie krzywdy moim prorokom.
23 Śpiewajcie dla Jahwe, wszystkie krainy ogłaszajcie co dzień Jego zbawienie.
24 Rozpowiadajcie wśród narodów Jego chwałę cuda Jego pośród wszystkich ludów.
25 Zaprawdę, wielki jest Jahwe i czci najgodniejszy, lękać się go trzeba, ponad wszystkich bogów
26 Albowiem wszyscy bogowie pogan są niczem, gdyż Jahwe uczynił niebiosa.
27 Przed nim majestat i wspaniałość, potęga i radość w miejscu Jego przebywania.
28 Oddajcie Jahwe chwałę rodziny narodów, oddajcie Jahwe chwałę i potęgę.
29 Oddajcie Jahwe chwałę Jego imienia, nieście dary i przystąpcie przed Jego oblicze, oddajcie chwałę Jahwe w odzieniu świętym.
30 Niech cała ziemia zadrży przed Jego obliczem, umacnia świat i się nie poruszy.
31 Niech się cieszą niebiosa i raduje się ziemia, niech rozpowiadają wśród narodów: Jahwe jest królem.
32 Niech szumi morze i wszystko co je napełnia, niech się radują pola i wszystko co w nich.
33 Niechaj i drzewa leśne się uradują przed obliczem Jahwe gdy nadejdzie, aby sądzić ziemię.
34 Chwalcie Jahwe, bo jest dobry bo na wieki miłosierdzie Jego
35 I powtarzajcie: Zachowaj nas Boże Zbawienie nasze! Zgromadź nas i wybaw spośród narodów, byśmy mogli wielbić święte imię Twoje i chlubić się w chwale Twojej!
36 Błogosławiony Jahwe, Bóg Izraela od wieków na wieki!" A wszystek lud odpowiedział "Amen" i uwielbiał Jahwe.
37 I zostawił tam [Dawid] przed arką przymierza Jahwe Asafa i jego braci, aby nieprzerwanie pełnili służbę przed arką według porządku dziennego.
38 Zaś Obed-Edoma i sześćdziesięciu jego braci; Obed-Edoma, syna Jedutuna oraz Chodę zamianował odźwiernymi,
39 natomiast kapłana Cadoka i jego braci kapłanów pozostawił na wyżynie Gibeonu przed przybytkiem Jahwe,
40 aby stale składali ofiary całopalne rano i wieczorem dla Jahwe na ołtarzu całopalenia, dokładnie, jak to przepisuje Prawo Jahwe, które On nadał Izraelowi.
41 Był też z nimi Heman i Jedutun oraz reszta wybranych i wyznaczonych imiennie do wielbienia Jahwe, gdyż na wieki miłosierdzie Jego.
42 U Hemana i Jedutuna przechowywano trąby i cymbały dla grających oraz instrumenty do towarzyszenia pieśni Bożej. Synowie Jedutuna znów stali przy bramie.
43 Potem wszyscy powrócili - każdy do swego domu. Wrócił też Dawid, aby pobłogosławić swój dom.
1 Gdy Dawid już mieszkał w swoim pałacu, rozmawiał z prorokiem Natanem: "Popatrz, ja mieszkam w domu cedrowym, a arka przymierza Jahwe pod zasłonami namiotu".
2 Na to Natan do Dawida "Uczyń wszystko, co postanowiłeś w twoim sercu, gdyż Bóg jest z tobą".
3 Jednakże jeszcze tej nocy Bóg przemówił do Natana:
4 "Idź i powiedz słudze memu Dawidowi: Tak mówi Jahwe: Nie ty masz mi zbudować dom na mieszkanie.
5 Przecież nie mieszkałem w domu od dnia, w którym wyprowadziłem Izraela aż do dnia dzisiejszego i przechodziłem z namiotu do namiotu czy też przybytku.
6 Jak długo wędrowałem z całym Izraelem, czy komukolwiek z Sędziów, którym zleciłem opiekę nad moim ludem, powiedziałem: Dlaczego nie budujecie mi domu cedrowego?
7 Oznajmisz więc słudze memu Dawidowi: Tak mówi Jahwe Zastępów: Zabrałem cię z pastwiska od owiec, abyś był księciem nad ludem moim Izraelem.
8 Byłem z tobą na wszystkich twoich drogach i wytraciłem przed tobą wszystkich nieprzyjaciół twoich. Dam ci sławę jaką się cieszą najwięksi tego świata.
9 Dam też ludowi memu Izraelowi miejsce i wszczepię go, aby mógł zamieszkać na swojej ziemi. Nie będzie się już musiał więcej lękać, ani gwałtownicy nie będą go niszczyć jak w dawniejszych czasach,
10 od czasu, kiedy ustanowiłem Sędziów nad moim ludem Izraelem. Upokorzę wszystkich nieprzyjaciół twoich a ciebie wywyższę, Jahwe zbuduję ci dom.
11 Kiedy znów wypełnią się twoje dni i pójdziesz do twoich ojców, wzbudzę po tobie potomstwo, jednego spośród twoich synów i utwierdzę jego królestwo.
12 Ja mu będę ojcem, a on będzie mi synem. Nie cofnę od niego mojej łaskawości, jak cofnąłem od tego, który był przed tobą.
13 []
14 Osadzę go w moim domu i w moim królestwie na zawsze. Jego tron będzie utwierdzony na wieki".
15 Dokładnie z tymi słowami i zgodnie z tym widzeniem przemówił Natan do Dawida.
16 Poszedł wtedy król Dawid i usiadł przed Jahwe i rzekł: "Czymże ja jestem, o Jahwe, Boże, i czymże jest mój dom, żeś mnie prowadził aż dotąd?
17 Nawet to było niewiele w Twoich oczach Boże. Dałeś domowi sługi Twego obietnicę na daleką przyszłość a na mnie wejrzałeś jako na człowieka szlacheckiego stanu, Jahwe, Boże.
18 Co Dawid może ponadto do Ciebie powiedzieć? Znasz przecież sługę Twego!
19 O Jahwe, przez wzgląd na sługę Twego i według serca Twego uczyniłeś to wielkie dzieło, aby obwieścić wszystkie te wspaniałości.
20 Nie masz o Jahwe podobnego Tobie, i nie ma Boga oprócz Ciebie według tego wszystkiego, cośmy usłyszeli naszymi uszami.
21 I który inny lud na ziemi może się równać z Twoim ludem Izraelem? Bóg przyszedł, aby go wykupić jako swój lud i obdarzyć go sławą wielkich i cudownych dzieł. Przed ludem Twoim, który wyzwoliłeś z Egiptu, przepędzasz narody.
22 Obrałeś sobie lud Izraela na zawsze na Twój lud. Ty Jahwe stałeś się jego Bogiem.
23 O Jahwe, oby słowo, któreś wyrzekł nad sługą Twoim i domem jego, trwało na wieki! Uczyń jak powiedziałeś.
24 Wtedy imię Twoje przetrwa na zawsze i będzie wielkie a będą wołali: Jahwe Zastępów, Bóg Izraela, zaiste On Bogiem Izraela! A dom Dawida, sługi Twego, będzie utwierdzony przed Tobą.
25 Albowiem Ty, Boże mój oznajmiłeś obietnicę słudze Twemu, że zbudujesz mu dom. Dlatego sługa Twój ośmielił się modlić przed obliczem Twoim.
26 A teraz Jahwe: Ty jesteś Bogiem i dałeś słudze Twemu tę wspaniałą obietnicę.
27 I spodobało się Tobie pobłogosławić dom sługi Twego, aby trwał przed Tobą na wieki. Co Ty Jahwe pobłogosławisz, pozostanie błogosławione na wieki".
1 Po tych wydarzeniach Dawid pobił Filistynów i ujarzmił ich. Odebrał też z rąk Filistynów Gat łącznie z miasteczkami należącymi do niego.
2 Pobił również Moabitów, którzy stali się jego poddanymi, zmuszeni do składania daniny.
3 Ponadto Dawid pokonał Hadadezera króla Coby leżącej w pobliżu Chamat, gdy ten wyruszył, by swoją władzę rozciągnąć aż do rzeki Eufratu.
4 Zabrał mu wtedy Dawid 1000 rydwanów, 7000 jeźdźców i 20 000 pieszych. Podciął Dawid ścięgna wszystkim koniom zaprzęgowym, a tylko 100 nie ruszył.
5 Gdy Aramejczycy z Damaszku śpieszyli z pomocą Hadadezerowi, królowi Coby, Dawid pobił 22 000 ludzi spośród Aramejczyków
6 i zostawił załogi w Aramie Damasceńskim a Aramejczycy jako poddani Dawida płacili daniny. Jahwe zaś wspierał Dawida w każdym jego przedsięwzięciu.
7 Dawid zabrał także złote tarcze, które nosili ludzie Hadadezera i przyniósł je do Jerozolimy.
8 Z Tibchat i Kun, miast Hadadezera, wyniósł Dawid bardzo dużo miedzi. Z niej później Salomon zbudował morze miedziane, filary i miedziane naczynia.
9 Gdy Tou, król Chamat, usłyszał, że Dawid rozgromił całą siłę zbrojną Hadadezera, króla Coby,
10 wysłał do króla Dawida swojego syna Hadorama, by mu przekazał pozdrowienie i powinszowania zwycięskiej walki przeciw Hadadezerowi. Tou bowiem żył w wojnie z Hadadezerem. Równocześnie przesłał różne naczynia ze złota, srebra i miedzi.
11 Król Dawid poświęcił je jednak dla Jahwe, jak również srebro i złoto, które zdobył od wszystkich innych ludów: od Edomu, Moabu, Ammonitów, Filistynów i Amalekitów.
12 Abiszaj znów, syn Ceruji, pobił 18 000 Edomitów w Dolinie Soli.
13 Także tam Dawid rozmieścił załogi, a wszyscy Edomici stali się podwładnymi Dawida. Tak to Jahwe wspierał Dawida w każdej wyprawie, w którą wyruszył.
14 Dawid panował nad całym Izraelem, wykonując sądy i sprawiedliwość nad całym swoim ludem.
15 Joab, syn Ceruji, stał na czele wojska, Jehoszafat zaś, syn Achiluda, był kanclerzem.
16 Cadok, syn Achituba i Ebiatora, syn Abimeleka, byli kapłanami, Szusza znów był pisarzem,
17 Benajahu, syn Jehojady, dowodził Keretami i Peletami. Synowie Dawida zaś byli pierwszymi w służbie króla.
1 Po jakimś czasie umarł Nachan, król Ammonitów. Po nim został królem jego syn.
2 Wtedy pomyślał Dawid: "Zawrę przyjaźń z Chanunem, synem Nachasza, gdyż ojciec jego był dla mnie życzliwy". Dawid wyprawił więc posłów z wyrazami współczucia z powodu śmierci jego ojca. Gdy przybyli posłowie Dawida do Chanuna do kraju Ammonitów, aby go pocieszyć,
3 książęta Ammonitów przyszli na rozmowę do Chanuna: "Czy sądzisz, że Dawid przysłał do ciebie pocieszycieli, żeby uczcić twego ojca? A może po to, aby rozpoznać i wybadać kraj, by potem go zniszczyć?"
4 Wtedy Chanun kazał przytrzymać podwładnych Dawida, ogolić i obciąć im szaty aż do połowy, do pośladków. Potem ich odesłano.
5 Odeszli więc. A gdy Dawidowi doniesiono o wielkiej zniewadze tych mężów rozkazał im: "Pozostańcie w Jerychu, dopóki wam nie odrosną brody. Dopiero potem wróćcie!"
6 Gdy Ammonici spostrzegli, że Dawid ich znienawidził, posłał Chanun i Ammonici tysiąc talentów srebra, aby za nie nająć rydwany i jezdnych z Aram-Naharaim, z Aram-Maaka oraz z Coby.
7 I najęli 32 000 rydwanów oraz króla Maaki z jego ludźmi. Nadciągnęli tedy i rozłożyli się obozem naprzeciw Medeby. Również Ammonici zebrali się ze swoich miast i przybyli na wojnę.
8 Gdy Dawid dowiedział się o tym, wysłał Joaba z całym wojskiem - walecznych ludzi.
9 Ruszyli tedy Ammonici i uszykowali się do walki przed bramą miejską. Natomiast królowie, którzy również przybyli, zatrzymali się oddzielnie na otwartym polu.
10 Gdy Joab zauważył, że szykuje się atak z przodu i z tyłu, dokonał wyboru z pośród najdzielniejszych Izraela i przygotował się do walki z Aramejczykami.
11 Resztę wojska przekazał komendzie bratu swemu Abiszaji. Ci znów stanęli do walki przeciw Ammonitom.
12 Dodał jeszcze: "Gdyby Aramejczycy okazali się silniejsi ode mnie, przybądź z pomocą. Gdyby znów Ammonici byli silniejsi od ciebie, ja przybędę ci z odsieczą".
13 Bądź dzielny! Będziemy dzielnie walczyć za nasz naród, za miasta naszego Boga. A Jahwe niechaj postąpi według swojego upodobania.
14 A gdy Joab ruszył do walki przeciw Aramejczykom ze swoimi ludźmi, oni rzucili się do ucieczki przed nim.
15 Ammonici zaś widząc, że Aramejczycy uciekają, również rzucili się do ucieczki przed jego bratem Abiszajem i wycofali się do miasta. Joab wtedy powrócił do Jerozolimy
16 Aramejczycy widząc, że zostali pokonani przez Izraelitów, wysłali posłów, by sprowadzić Aramejczyków, znajdujących się po drugiej stronie rzeki. Przyprowadził ich Szofak, wódz wojsk Hadadezzera.
17 Gdy o tym doniesiono Dawidowi zebrał on cały Izrael, przeprawił się przez Jordan, zbliżył się do nich i zajął stanowisko naprzeciw Aramejczyków i ruszył do boju.
18 Oni jednak byli zmuszeni udać się do ucieczki przed Izraelitami. Dawid wtedy zabił 7000 walczących na rydwanach i 40 000 pieszych. Poległ też dowódca wojsk, Szofak.
19 A podwładni Hadadezera, widząc że zostali pobici przez Izraelitów, zawarli pokój z Dawidem i stali się jego poddanymi. Aramejczycy odtąd nie mieli już ochoty spieszyć na pomoc Ammonitom.
1 Po upływie roku, w tym czasie, kiedy królowie wyruszają na wojnę, Joab poprowadził siły zbrojne i spustoszył kraj Ammonitów. Potem podążał w stronę Raby i obiegł ją. Dawid natomiast pozostał w Jerozolimie (...) Joab zdobył Rabbę i zburzył ją.
2 Dawid zabrał Milkomowi koronę z jego głowy, jej waga wynosiła jeden talent złota. Na niej znajdował się bardzo drogocenny kamień, który włożono na głowę Dawida. Bardzo wiele łupów wywiózł wtedy Dawid z tego miasta.
3 Ludność, mieszkającą tam, uprowadził i zatrudnił przy piłach, żelaznych kilofach i siekierach. Podobnie postąpił Dawid z innymi miastami Ammonitów. Dopiero potem powrócił z całym wojskiem do Jerozolimy.
4 Doszło jednak ponownie do wojny z Filistynami w pobliżu Gezer. Wtedy to Sibbehaj z Chuszy zabił Sippaja, potomka Refaitów i tak zostali pobici.
5 I wybuchła znowu wojna z Filistynami. Wtedy znów Elchanan, syn Jaira zabił Lachniego, brata Goliata z Gat. Drzewce jego włóczni było podobne do wałów tkackich.
6 Była jeszcze inna wojna w Gat, gdzie mieszkał człowiek - olbrzym, mający po sześć palców, czyli dwadzieścia cztery. Pochodził on także z Refraitów.
7 Kiedy urągał Izraelitom, zabił go Jonatan, syn Szimi, brata Dawida.
8 Ci wywodzili się z Refraitów w Gat i zginęli z ręki Dawida i jego wojowników.
1 I powstał szatan przeciw Izraelowi i podjudził Dawida, aby policzył Izraela.
2 Wtedy Dawid powiedział Joabowi i książętom ludu: "Idźcie, a policzcie Izraela od Beerszeby aż do Dan i zdajcie mi sprawę, abym znał ich liczebność".
3 Ale Joab dał taką odpowiedź: "Niech Jahwe pomnoży stokroć twój lud! Czyż oni wszyscy, panie mój, królu, nie są poddanymi mego pana? Dlaczego pan mój tego żąda? Czemu ma to się stać powodem grzechu Izraela?
4 Jednakże słowo króla zmusiło Joaba do tego. Wyruszył tedy Joab, obszedł całego Izraela, i powrócił do Jerozolimy.
5 Joab przekazał więc Dawidowi liczbę policzonego ludu. Cały Izrael liczył wtedy 1 100 000 mężczyzn przydatnych do wojny z Judy 470 000 mężczyzn zdolnych do walki.
6 Lecz nie policzył razem z wszystkimi Lewiego i Beniamina, gdyż rozkaz króla wzbudził w Joabie niechęć do króla.
7 Bogu ta rzecz nie podobała się i ukarał Izraela.
8 Wtedy Dawid przeprosił Boga: "Zgrzeszyłem bardzo, podejmując się takiej rzeczy. Teraz jednak błagam Cię, daruj łaskawie winę sługi Twego, popełniłem bowiem wielki błąd".
9 I przemówił Jahwe do Gada, "widzącego" Dawida, tymi słowami.
10 "Idź i oznajmij Dawidowi Tak mówi Jahwe: Trzy sprawy ci przedkładam. Wybierz jedną z nich i ja ją spełnię".
11 Przyszedł więc Gad do Dawida i doniósł mu: "Tak mówi Jahwe. Możesz wybierać
12 albo trzy lata głodu, albo trzy miesiące ucieczki przed nieprzyjaciółmi twymi, przy czym dotknie cię miecz twoich wrogów, albo też trzy miesiące miecza Jahwe, tj. zarazy w kraju, tak że anioł Jahwe wszędzie w całym Izraelu będzie siał spustoszenie. Rozważ więc, jaką odpowiedź mam dostarczyć temu, który mnie posłał".
13 Dawid wtedy dał Gadowi taką odpowiedź: "Jestem w wielkiej udręce. Wolałbym raczej wpaść w ręce Jahwe, albowiem wielkie jest miłosierdzie jego, niż wpaść w ręce ludzi".
14 Tak więc zesłał Jahwe zarazę na Izraela i padło z Izraela 70 000 mężów.
15 Posłał też Jahwe anioła do Jerozolimy, aby ją wyniszczyć. Gdy ten zaczął niszczyć, wejrzał Jahwe, ulitował się nad tym nieszczęściem i rzekł do anioła, który szerzył spustoszenie. "Dosyć tego, wstrzymaj swoją rękę"! Anioł Jahwe stał wtedy obok klepiska Ornana Jebuzyty.
16 A gdy Dawid podniósł oczy, ujrzał anioła Jahwe, stojącego pomiędzy ziemią a niebem z wyciągniętym mieczem w ręku, który był zwrócony przeciw Jerozolimie. Wtedy Dawid i starszyzna upadli na twarz, obleczeni w wory pokutne.
17 Dawid zaś wołał do Boga. "Czyż nie ja rozkazałem policzyć ludność? Zgrzeszyłem. To ja jako pasterz popełniłem zło. Te owieczki jednak, cóż one uczyniły? Jahwe, Boże mój, niech ręka Twoja obróci się przeciwko mnie i przeciw domowi ojca mego, ale nie uderzy ludu Twego".
18 Wtedy anioł Jahwe zlecił Gadowi, aby oznajmił Dawidowi: "Niech pójdzie i niech zbuduje ołtarz dla Jahwe na klepisku Ornana Jebuzyty".
19 Poszedł więc Dawid, posłuszny słowu Gada, gdyż ten przemówił w imieniu Jahwe.
20 A gdy Ornan się obrócił i zobaczył anioła, ukrył się ze swymi czteroma synami, którzy byli przy nim. Ornan młócił wtedy pszenicę.
21 Dawid podszedł więc do Ornana. Gdy Ornan obejrzał się i spostrzegł Dawida, wyszedł z klepiska i pokłonił się Dawidowi twarzą do ziemi.
22 Wtedy Dawid rzekł do Ornana: "Odstąp mi teren klepiska. Chcę bowiem na nim zbudować ołtarz dla Jahwe. Odstąp mi go za pełną cenę, aby plaga oddaliła się od ludu".
23 Na to Ornan odpowiedział Dawidowi: "Zabieraj! Panie mój i królu! Uczyń, co uważasz za słuszne. Otóż daję także woły na całopalenie, sanie młockarskie na drwa, pszenicę na ofiarę z pokarmów, wszystko to daję".
24 Ale król Dawid odpowiedział Omanowi: "Nie! Muszę to nabyć za pełną sumę pieniężną. Nie mogę bowiem odbierać twojego, a dać Jahwe, by złożyć ofiary całopalenia, darmo mi danej".
25 Dał tedy Dawid Omanowi za to miejsce sześćset syklów złota.
26 Potem zbudował tam ołtarz dla Jahwe, złożył ofiary całopalne i dziękczynne i wzywał Jahwe. A Ten wysłuchał go, zsyłając ogień z nieba na ołtarz całopalenia.
27 I rozkazał Jahwe aniołowi, aby schował miecz swój do pochwy.
28 Dawid zaś widząc, że Jahwe go wysłuchał na klepisku Ornana Jebuzyty, składał tam ofiary.
29 Przybytek Jahwe, który Mojżesz zbudował na pustyni, a także ołtarz całopalenia znajdowały się wówczas na wyżynie Gibeonu.
30 Jednakże Dawid nie ważył się tam pójść, aby szukać Boga, gdyż przeląkł się miecza anioła Jahwe.
1 I rzekł Dawid: "Niech tu będzie dom Jahwe, Boga i ołtarz dla ofiar całopalnych dla Izraela".
2 Rozkazał więc Dawid, aby zebrano cudzoziemców, znajdujących się w ziemi izraelskiej i wyznaczył kamieniarzy do obróbki kamieni ciosanych na budowę domu Boga.
3 Następnie kazał Dawid nagromadzić duże ilości żelaza na gwoździe do podwoi w bramach i na spojenia oraz niezliczoną wagę brązu.
4 Nadto nadmiar drzewa cedrowego, gdyż Sydończycy i Tyryjczycy nawieźli Dawidowi wielką ilość drzew cedrowych.
5 Dawid powiedział bowiem: "Mój syn Salomon jest młody i brak mu doświadczenia. Dom zaś, który ma stanąć dla Jahwe, powinien być bardzo okazały i wspaniały ku chwale i wspaniałości przed wszystkimi narodami. Ja znów powinienem wszystko przygotować". Tak więc rozpoczął Dawid wielkie przygotowania jeszcze przed śmiercią.
6 Potem zawołał swojego syna Salomona i powierzył mu zbudowanie domu dla Jahwe Boga Izraela.
7 I rzekł Dawid do Salomona: "Synu mój, zamierzałem osobiście zbudować dom dla imienia Jahwe, Boga mego.
8 Doszło jednak do mnie słowo Jahwe: "Rozlałeś ogrom krwi i prowadziłeś wielkie wojny. Ty więc nie możesz budować domu dla mojego imienia, gdyż rozlałeś dużo krwi na ziemi przede mną.
9 Otóż urodzi ci się syn. On będzie mężem pokoju i ja udzielę mu pokoju od wszystkich nieprzyjaciół jego wokoło. Będzie bowiem miał na imię Salomon. Pokojem i wytchnieniem obdarzę Izraela za jego dni.
10 On zbuduje dom dla imienia mego. On będzie mi synem a ja będę mu ojcem. Umocnię też tron jego królestwa w Izraelu na zawsze".
11 A teraz, synu mój, niech Jahwe będzie z tobą, aby ci się dobrze wiodło i abyś zbudował dom Jahwe, Boga twego, jak to zapowiedział o tobie.
12 Niech Jahwe ci również udzieli roztropności i rozsądku, gdy cię ustanowi nad Izraelem, abyś strzegł Prawa Jahwe, Boga twego.
13 Wtedy też powiedzie ci się, gdy będziesz zważał na to, aby wypełniać przepisy i nakazy, które Jahwe dał Mojżeszowi dla Izraela.
14 Oto ja przy moich możliwościach przygotowałem dla domu Jahwe 100 000 talentów złota i 1 000 000 talentów srebra, brązu zaś i żelaza trudno zważyć, gdyż jest to przeogromna ilość. Postarałem się także o drewno i kamienie. Ty najwyżej dołożysz do tego.
15 Do twojej dyspozycji jest wielu pracowników; murarzy, kamieniarzy, cieśli i przeróżnych rzemieślników do każdej roboty.
16 Złota, srebra, brązu i żelaza jest więcej niż wystarczająco. A więc zabieraj się do dzieła a Jahwe niech będzie z tobą".
17 Nakazał też Dawid wszystkim książętom Izraela aby wspierali jego syna Salomona, mówiąc:
18 "Czy Jahwe, Bóg wasz, nie był z wami, i czy nie obdarzył was wokoło pokojem? Oddał przecież mieszkańców tego kraju w moje ręce, tak że kraj ten poddany jest Jahwe i Jego ludowi.
19 Skierujcie więc wasze serce i waszą duszę ku szukaniu Jahwe, Boga waszego. Przeto budujcie świątynię Jahwe, Boga, aby przeprowadzić arkę przymierza Jahwe i święte naczynia Boga do domu, który ma być wzniesiony dla imienia Jahwe".
1 A gdy Dawid był już stary i syty dni życia, ustanowił Salomona królem nad Izraelem.
2 Zgromadził więc wszystkich książąt izraelskich, kapłanów i lewitów.
3 Policzono lewitów od trzydziestu lat wzwyż, a liczba ich wynosiła według głów 38 000 mężczyzn.
4 spośród nich przeznaczono na służbę w domu Jahwe, a pisarzy i sędziów było 6000.
5 [Prócz tego] 4000 odźwiernych i 4000 tych, co mieli wysławiać Jahwe na instrumentach, które [Dawid] na ten cel przygotował.
6 Podzielił ich Dawid na klasy według synów Lewiego: Gerszona, Kehata i Merariego.
7 Z Gerszonitów byli: Ladan i Szimi.
8 Synami Ladana byli: pierwszy Jechiel, następnie Zetam i Joel - ci trzej.
9 Synami Szimiego byli: Szelomit, Chaziel i Haran - ci trzej. Byli oni naczelnikami rodów Ladana.
10 Synami Szimiego byli: Jachat, Ziza, Jeusz i Beria. To byli czterej synowie Szimiego.
11 Spośród nich Jachat był pierworodnym, a Ziza drugim. Jeusz i Beria nie mieli wiele dzieci i dlatego zostali zaliczeni do jednego rodu, do jednej klasy.
12 Synami Kehata byli: Amram, Jishar, Chebron i Uzziel - ci czterej.
13 Synami Amrama byli: Aaron i Mojżesz. Lecz Aaron został odłączony, aby wraz z synami służyć po wieczne czasy sprawom najświętszym, składać przed Jahwe ofiary z kadzidła, usługiwać Mu i błogosławić w Jego imieniu na wieki.
14 Synowie Mojżesza, męża Bożego, zostali zaliczeni do pokolenia Lewiego.
15 Synami Mojżesza byli: Gerszona i Eliezer.
16 Spośród synów Gerszoma pierworodnym był Szebuel.
17 Synem Eliezera był pierworodny Rechabja; innych synów Eliezer wprawdzie nie miał, za to synowie Rechabji rozmnożyli się bardzo.
18 Spośród synów Jishara pierworodnym był Szelomit.
19 Synami Chebrona byli: pierworodny Jerijjahu, drugi Amarja, trzeci Jachaziel, a czwarty Jekamam.
20 Synami Uzziela byli: pierworodny Mika i drugi Jiszszijja.
21 Synami Marariego byli: Machli i Muszi, a synami Machliego byli: Eleazar i Kisz.
22 Eleazar umarł nie mając synów, tylko córki. Pojęli je za żony synowie Kisza jego brata.
23 Synami Musziego byli: Machli, Eder i Jeremot - ci trzej.
24 Oto są synowie Lewiego według swych rodów, głowy rodzin, policzeni w imiennym spisie po kolei, którzy pełnili służbę w domu Jahwe od lat dwudziestu wzwyż.
25 Rzekł tedy Dawid: "Jahwe, Bóg Izraela, który użyczył pokoju ludowi swemu, będzie przebywał w Jerozolimie na wieki.
26 A lewici nie będą już musieli nosić przybytku i innego sprzętu do jego obsługi".
27 Według ostatnich bowiem zarządzeń Dawida, przeprowadzono spis lewitów od dwudziestego roku życia wzwyż.
28 Mieli oni pomagać synom Aarona przy służbie domu Jahwe: na dziedzińcach, w komnatach, przy oczyszczaniu wszystkich rzeczy poświęconych i przy pracy wokół domu Jahwe.
29 Mieli się też starać o chleby pokładne, o najczystszą mąkę na ofiarę, o ciasto niekwaszone, o pokarmy pieczone i smażone i o wszystko, co było ważone i mierzone.
30 Mieli się stawić każdego poranka i wieczorem, aby wysławiać i wielbić Jahwe.
31 Ponadto do obowiązków ich należało składanie wszystkich ofiar całopalnych dla Jahwe w każdy szabat, w czasie nowiu księżyca i w święta w liczbie ustalonej przez Prawo, które obowiązywało po wieczne czasy wobec Jahwe.
32 Winni również mieć pieczę nad namiotem zjednoczenia, nad świątynią i nad synami Aarona, swymi braćmi w służbie domu Jahwe.
1 A oto podział potomków Aarona: synami Aarona byli: Nadab, Abihu, Eleazar oraz Itamar.
2 Nadab i Abihu umarli wcześniej niż ich ojciec i nie mieli synów, dlatego urząd kapłański sprawowali: Eleazar i Itamar.
3 Dawid oraz Cadok z potomstwa Eleazara i Achimelek z potomstwa Itamara podzielili ich na zmiany uwzględniając rodzaj ich służby.
4 I okazało się, że pośród synów Eleazara było więcej mężów niż pośród potomków Itamara. Wybrano więc spośród synów Eleazara szesnastu naczelników rodów, a spośród synów Itamara - ośmiu.
5 Jedni i drudzy zostali wybrani przez losowanie, gdyż książętami świątyni i książętami przed Bogiem byli zarówno potomkowie Eleazara jak i potomkowie Itamara.
6 Spisał ich Szemaja, syn Netanela, pisarz z pokolenia Lewiego, w obecności króla, książąt i kapłana Cadoka, Ebjatara syna Achimeleka oraz naczelników rodów kapłańskich i lewickich. Losowano na przemian ród Eleazara i ród Itamara.
7 Pierwszy los padł na Jehojariba, drugi na Jedaję,
8 trzeci na Charima, czwarty na Seorima,
9 piąty na Malkijję, szósty na Mijjamina,
10 siódmy na Hakkoca, ósmy na Abijję,
11 dziewiąty na Jeszuę, dziesiąty na Szekanjahu,
12 jedenasty na Eljasziba, dwunasty na Jakima,
13 trzynasty na Chuppę, czternasty na Jeszebaba,
14 piętnasty na Bilgę, szesnasty na Immera,
15 siedemnasty na Chezira, osiemnasty na Happicceca,
16 dziewiętnasty na Petachję, dwudziesty na Jechezkela,
17 dwudziesty pierwszy na Jakina, dwudziesty drugi na Gamula,
18 dwudziesty trzeci na Delajahu, dwudziesty czwarty na Maazjahu.
19 Taki był ich podział na zmiany w służbie. Zgodnie z nimi udawali się do domu Jahwe według ustaw otrzymanych od ojca ich Aarona z nakazu Jahwe, Boga Izraela.
20 Pozostali lewici to: z synów Amrama Szubael, z synów Szubaela: Jechdejahu,
21 z Rechabjahu, to jest synów Rechabjahu pierworodny Jiszszijja.
22 Z Icharytów: Szelomot, a z synów Szelomota: Jachat.
23 Synami Chebrona byli: Jerijjahu, drugi Amarjahu, trzeci Jachaziel, czwarty Jekamam.
24 Synem Uzziela był Mika, z synów Miki był Szamir.
25 Bratem Miki był Isszijja, a synem Iszszijji: Zekarjahu.
26 Synami Merariego byli: Machli i Muszi, którzy byli potomkami jego syna Jaazijjahu.
27 Synami Merariego z jego syna Jaazijjahu byli: Szoham, Zakkur i Ibri.
28 Z Machliego: Eleazar, który nie miał synów oraz Kisz.
29 Z Kisza: Jerachmeel, syn Kisza.
30 Synowie Musziego: Machli, Eder i Jerimot. Ci byli synami lewitów według ich rodów.
31 Oni również podobnie jak ich bracia, synowie Aarona, rzucali los w obecności króla Dawida, Cadoka, Achimeleka, naczelników rodów kapłańskich i lewickich; mianowicie rodziny naczelnika rodu jak i ich młodszego brata.
1 Dawid wraz z dowódcami wojska wyłączył ze służby spośród synów Asafa, Hemana i Jedutuna tych, którzy wykonywali pobożne śpiewy przy dźwięku cytr, harf i cymbałów. Oto spis mężów, pełniących tę służbę:
2 z synów Asafa: Zakkur, Josef, Netania i Asarela, synowie Asafa pod przewodnictwem Asafa, który wykonywał śpiewy według rozporządzeń króla.
3 Z Jedutuna, synowie Jedutuna: Gedaljahu, Ceri, Jeszajahu, Szimi, Chaszabjahu, Mattitjahu, [razem] sześciu pod kierunkiem ich ojca Jedutuna, który wykonywał śpiewy przy cytrze, wielbiąc i chwaląc Jahwe.
4 Z Hemana, synowie Hemana: Bukkijjahu, Mattanjahu, Uzziel, Szebuel, Jerimot, Chananja, Chanani, Eliata, Giddalti, Bomamti, Ezer, Joszbekasza, Malloti, Hotir, Machaziot.
5 Ci wszyscy byli synami Hemana, "widzącego" króla według obietnicy Boga, by podnieść jego potęgę; a dał Bóg Hemanowi czternastu synów i trzy córki.
6 Ci wszyscy pod kierunkiem swych ojców: Asafa, Jedutuna i Hemana wykonywali śpiewy w domu Bożym przy dźwięku cymbałów, harf i cytr, w czasie służby w domu Bożym, zgodnie z zarządzeniem króla.
7 Liczba ich wraz z ich braćmi wyszkolonymi i uzdolnionymi w śpiewaniu pieśni dla Jahwe wynosiła 288.
8 Wszyscy oni ciągnęli losy co do swej służby, tak młodszy jak i starszy, uczeń z mistrzem.
9 Pierwszy los padł dla Asafa, na Josefa, drugi na Gedaljahu, wraz z jego synami i braćmi razem dwunastu;
10 trzeci na Zakkura, jego synów i braci także dwunastu;
11 czwarty na Icriego, jego synów i braci - dwunastu;
12 piąty na Netanjahu, jego synów i braci - dwunastu;
13 szósty na Bukkijjahu, jego synów i braci - dwunastu;
14 siódmy na Jesarela, jego synów i braci - dwunastu
15 ósmy na Jeszajahu, jego synów i braci - dwunastu;
16 dziewiąty na Mattanhaju, jego synów i braci - dwunastu;
17 dziesiąty na Szimiego, jego synów i braci - dwunastu;
18 jedenasty na Azarela, jego synów i braci - dwunastu;
19 dwunasty na Chaszabiasza, jego synów i braci - dwunastu;
20 trzynasty na Szubaela, jego synów i braci - dwunastu;
21 czternasty na Mattitjahu, jego synów i braci - dwunastu;
22 piętnasty na Jeremota, jego synów i braci - dwunastu;
23 szesnasty na Chananjahu, jego synów i braci - dwunastu;
24 siedemnasty na Joszbekaszę, jego synów i braci - dwunastu;
25 osiemnasty na Chananiego, jego synów i braci - dwunastu;
26 dziewiętnasty na Mallotiego, jego synów i braci - dwunastu;
27 dwudziesty na Elijjatę, jego synów i braci - dwunastu;
28 dwudziesty pierwszy na Hotira, jego synów i braci - dwunastu;
29 dwudziesty drugi na Giddaltiego, jego synów i braci - dwunastu;
30 dwudziesty trzeci na Machaziota, jego synów i braci - dwunastu;
31 dwudziesty czwarty na Romamti-Ezera, jego synów i braci - dwunastu.
1 A oto zmiany odźwiernych: z Korachitów - Meszelemjahu, syn Korego, z synów Ebjasafa.
2 Z synów Meszelemjahu, pierworodny Zekarjahu, drugi Jediael, trzeci Zebadjachu, czwarty Jatniel,
3 piąty Elam, szósty Jeholchanan, siódmy Eljehoenaj.
4 Synami Obed-Edoma byli: Szemaja pierworodny, drugi Jehozabad, trzeci Joach, czwarty Sakar, piąty Netanel,
5 szósty Ammiel, siódmy Jissakar, ósmy Peulletaj. Bóg mu bowiem błogosławił.
6 Również Szemaji, jego synowi, urodzili się potomkowie, naczelnicy swoich rodów. Byli to mężowie bardzo dzielni.
7 Synami Szemaji byli: Otni, Refael, Obed, Elzabad i bracia jego, mężowie bardzo waleczni: Elihu i Semakjahu.
8 Wszyscy ci byli potomkami Obed-Edoma - oni, synowie ich i bracia - mężowie dzielni i zdolni do służby - sześćdziesięciu dwóch z Obed-Edoma.
9 Meszelemjahu miał osiemnastu synów i braci, dzielnych mężów.
10 Synami Chosy, który pochodził z Merarytów, byli: pierwszy Szimri. Mimo, że nie był pierworodnym, to jednak ojciec jego powołał go na wodza;
11 drugi Chilkijjahu, trzeci Tebaljahu, czwarty Zekarjahu; wszystkich synów i braci Chosy było trzynastu.
12 Spośród nich wyznaczono zmiany odźwiernych, którzy mieli opiekę nad strażą z uwzględnieniem całościowej liczby ich ludzi a równocześnie wspomagali ich braci w służbie domu Jahwe.
13 Według swoich rodów, tak mały jak i wielki, rzucali losy o każdą bramę.
14 Dla Szelemjahu padł los na stronę wschodnią; dla Zekarjahu, jego syna, roztropnego doradcy, rzucali los i padł dla niego na stronę północną;
15 Obed-Edomowi przypadła strona południowa, a synom jego spiżarnie.
16 Dla Szuppima i Chosy wypadła strona zachodnia z bramą Szalleket przy drodze, wiodącej ku górze. Jedno stanowisko straży było obok drugiego;
17 od wschodu [czuwało] codziennie sześciu, od północy codziennie czterech, od południa codziennie czterech, a przy spiżarniach po dwóch.
18 Przy Parbar na zachodzie było: czterech od strony drogi i dwóch od strony Parbar.
19 To były warty odźwiernych spośród Korachitów i spośród Merarytów.
20 Lewici, ich bracia, czuwali nad skarbcami domu Bożego i nad skarbcami darów poświęconych.
21 Synowie Ladana byli potomkami Gerszonitów; od Ladana pochodzili naczelnicy rodów, od Ladana Gerszonity pochodził też Jechiel.
22 Synami Jechiela byli: Zetam i jego brat Joel; czuwający nad skarbcami domu Jahwe.
23 Spośród Amramitów, Jisharytów, Chebronitów i Uzzielitów:
24 Szebuel, syn Garszona, potomek Mojżesza, był przełożonym nad skarbcem.
25 Bracia jego, potomkowie Eliezara, to: jego syn Rechabjahu, jego syn Jeszajahu, jego syn Joram, jego syn Zikri i jego syn Szelomit.
26 Szelomit i jego bracia czuwali nad całym skarbcem rzeczy świętych, które ofiarowali: król Dawid, naczelnicy rodów, tysiącznicy, setnicy i dowódcy wojska.
27 To, co mieli z wojen i łupów, oddawali na wyposażenie domu Jahwe.
28 Wszystko, co złożył w ofierze Samuel, "widzący" i Saul, syn Kisza, Abner, syn Nera, Joab, syn Ceruji, wszystko, cokolwiek złożono w ofierze, dano pod straż Szelomicie i jego braciom.
29 Spośród Jisharytów, Kenanjahu i jego synowie byli urzędnikami i sędziami dla spraw cywilnych w Izraelu.
30 Z Chebronitów - Chaszabjahu i jego bracia w liczbie 1700 dzielnych mężów mieli nadzór nad Izraelem za Jordanem od strony zachodniej we wszystkich sprawach, odnoszących się do Jahwe, i do służby dla króla.
31 Co się tyczy potomków Chebrona ich rodów i rodzin przeprowadzono badania w czterdziestym roku panowania Dawida i znaleziono wśród nich dzielnych mężów w Jazar i w Gileadzie. Wśród nich był naczelnik Jerijja.
32 Braci jego, mężów dzielnych, było 2700 naczelników swych rodów. Ich to powołał król Dawid wśród Rubenitów, Gadytów i połowy pokolenia Manassego nad wszystkie sprawy Boże i sprawy królewskie.
1 A oto poszczególni Izraelici, naczelnicy rodów, tysiącznicy, setnicy, ich sekretarze służący królowi we wszelkich sprawach, związanych z oddziałami, przychodzącymi i odchodzącymi każdego miesiąca przez wszystkie miesiące roku. Każdy oddział liczył 24 000 [ludzi].
2 Na czele pierwszego oddziału, na pierwszy miesiąc, stał Jaszobam, syn Zabdiela, a oddział jego liczył 24 000 [ludzi].
3 Był on z potomków Pereca i wodzem naczelnym wszystkich dowódców wojskowych w pierwszym miesiącu.
4 Dodaj Achochita dowodził oddziałem złożonym z 24 000 [ludzi] w drugim miesiącu; dowódcą jego oddziału był Miklot.
5 Trzecim wodzem wojska, na trzeci miesiąc, był Benajahu, syn Kapłana Jehojady; Jego oddział liczył 24 000 [ludzi].
6 Tenże Benajahu był bohaterem pomiędzy Trzydziestoma i ich dowódcą. Syn jego, Ammizabad, należał do jego oddziału.
7 Czwartym, na czwarty miesiąc, był Asael, brat Joaba, a po nim syn jego Zebadja. Jego oddział liczył 24 000 [ludzi].
8 Piątym, na piąty miesiąc, był Szamhut Izrachita. Jego oddział liczył 24 000 [ludzi].
9 Szóstym, na szósty miesiąc, był Ira, syn Ikkesza z Tekoa. Jego oddział liczył 24 000 [ludzi].
10 Siódmym, na siódmy miesiąc, był Chelec Pelonita, z potomków Efraima. Jego oddział liczył 24 000 [ludzi].
11 Ósmym, na ósmy miesiąc, był Sibbekaj, z Chuszy z Zarchitów. Jego oddział liczył 24 000 [ludzi].
12 Dziewiątym, na dziewiąty miesiąc, był Abiezer z Anatot, Beniaminita. Jego oddział liczył 24 000 [ludzi].
13 Dziesiątym, na dziesiąty miesiąc, był Mahraj z Netofy, Zarchita. Jego oddział liczył 24 000 [ludzi].
14 Jedenastym, na jedenasty miesiąc, był Benaja z Piratonu, Efraimita. Jego oddział liczył 24 000 [ludzi].
15 Dwunastym, na dwunasty miesiąc, był Cheldaj z Netofy od Otniela. Jego oddział liczył 24 000 [ludzi].
16 A oto przywódcy pokoleń Izraela: nad Rubenitami księciem był Eliezer, syn Zikriego; nad Symeonitami - Szefatjahu, syn Maaki;
17 nad Lewitami - Chaszabja, syn Kemuela; nad Aaronitami - Cadok;
18 nad Juda - Elihu, z braci Dawida; nad Jissakarytami - Omri, syn Mikaela;
19 nad Zebulonitami - Jiszmajahu, syn Obedjahu; nad Neftalitami - Jerimot, syn Azuriela;
20 nad Efraimitami - Hoszea, syn Azazjahu; nad połową pokolenia Manassego- Joel, syn Pedajahu;
21 nad połową pokolenia Manassego w Gileadzie - Iddo, syn Zekarjahu; nad Beniaminitami - Jaasiel, syn Abnera;
22 nad Danitami - Azarel, syn Jerochama. Oni to byli książętami pokoleń izraelskich.
23 Dawid nie włączył do spisu tych, którzy mieli dwadzieścia lat lub mniej, albowiem Jahwe przyrzekł, że rozmnoży Izrael jako gwiazdy na niebie.
24 Joab, syn Ceruji, rozpoczął spis ludności, ale nie dokończył, gdyż gniew Jahwe spadł z tego powodu na Izrael. Dlatego też liczba spisu nie weszła do Kronik króla Dawida.
25 Nad skarbcami królewskimi był Azmawet, syn Adiela; nad dochodami zaś z pól, miast, wsi i zamków - Jehonatan, syn Uzzijjahu.
26 Nad rolnikami, uprawiającymi pole, był Ezri, syn Keluba.
27 Nad winnicami był Szimi z Ramy. Nad zapasami wina w piwnicach Zabdi Szifmita.
28 Nad oliwkami i sykomorami w Szefeli był Baal-Chanan z Gederu, a nad zapasami oliwy - Joasz.
29 Nad bydłem, które wypasano w Szaronie, był Szitraj z Szaronu, a nad bydłem w dolinach - Szafat, syn Adlaja.
30 Nad wielbłądami był Obil, Ismaelita, nad oślicami znów Jechdejahu z Meronot.
31 Nad owcami był Jaziz Hagryta. Ci wszyscy byli zarządcami majątków króla Dawida.
32 Jehonatan, krewny Dawida, mąż rozumny i uczony, był jego doradcą. Jechiel, syn Chakmaniego, wychowywał znów synów króla.
33 Achitofel był doradcą króla, a Chuszaj Arkita - przyjacielem króla.
34 Po Achitofelu był Jehojada, syn Benajahu, i Ebjatar. Zaś wodzem wojska królewskiego był Joab.
1 Dawid zwołał do Jerozolimy wszystkich książąt Izraela, książąt plemion i naczelników oddziałów, będących w służbie króla, nadto przywódców tysiączników i setników, zarządców wszystkich dóbr i stad króla jak również synów swoich i dworzan, bohaterów i wszystkich dzielnych wojowników.
2 Król Dawid tedy powstawszy przemówił: "Słuchajcie mnie, bracia moi i ludu mój! Pragnąłem zbudować dom, w którym mogłaby spocząć arka przymierza Jahwe jako podnóżek dla stóp Boga naszego i poczyniłem przygotowania do budowy.
3 Jednakże Bóg rzekł do mnie: "Nie będziesz budował domu dla mojego imienia, gdyż jesteś mężem wojen i przelałeś krew".
4 Jahwe, Bóg Izraela wybrał mnie spośród wszystkich należących do domu ojca mego, abym był królem nad Izraelem na zawsze, albowiem Judę wybrał na księcia a w domu Judy dom mego ojca. Spośród synów mego ojca mnie zechciał uczynić królem nad całym Izraelem.
5 Spośród wszystkich moich synów, a Jahwe obdarzył mnie wielu synami, wybrał mego syna Salomona, aby panował nad Izraelem na tronie królewskim Jahwe.
6 I przyrzekł mi: "Twój syn Salomon zbuduje mój dom i moje dziedzińce, gdyż jego obrałem sobie na syna - a ja będą mu Ojcem.
7 Królestwo jego utwierdzę na wieki, gdy wiernie przestrzegać będzie moich przykazań i przepisów jak obecnie".
8 [Upominam więc was] przed oczyma całego Izraela, zgromadzenia Jahwe, i wobec uszu naszego Boga: Zachowujcie i przestrzegajcie wszystkie nakazy Jahwe, waszego Boga, abyście mogli zatrzymać wasz dobry kraj i żebyście mogli go przekazać w dziedzictwie waszym synom na wieki.
9 A ty Salomonie, synu mój, wyznawaj Boga twego ojca i służ mu z niepodzielnym sercem i ochoczym duchem, albowiem Jahwe przenika wszystkie serca i wie o każdym zamierzeniu myśli. Jeśli Go będziesz szukał, pozwoli ci się znaleźć. Jeśli Go zaś rzucisz i On odrzuci cię na zawsze.
10 Pamiętaj więc! Jahwe cię powołał, abyś Mu wybudował dom - świątynię. Bądź dzielny i zabierz się do dzieła!"
11 Potem Dawid wręczył swemu synowi Salomonowi plan przedsionka i domu łącznie z pomieszczeniami skarbów, dalej sal górnych, pomieszczeń wewnętrznych oraz miejsca dla płyty nadkrywczej,
12 a także plan do wszystkiego co w duchu postanowił odnośnie co do dziedzińców przy domu Jahwe, wszystkich pomieszczeń wokoło, dla skarbca oraz skarbów z darów ofiarniczych,
13 dla oddziałów kapłanów i lewitów, dla całościowego przebiegu posługi w domu Bożym i dla wszystkich naczyń do posługi w domu Jahwe.
14 Przekazał również rozliczenia złota w wymiarze wagowym, przeznaczone dla poszczególnych przedmiotów liturgicznych, dalej wszystkich przedmiotów ze srebra także w wymiarze wagowym dla każdego z nich.
15 Podał także ciężar złotych świeczników i złotych lampionów, przy każdym z nich wagowy wymiar, podobnie przy srebrnych świecznikach także z wymiarem wagowym każdego pojedynczego świecznika i lampionu, zgodnie z odpowiednim ich użytkowaniem.
16 Wymierzył także wagę złota dla stołów chlebów pokładnych, dla każdego z nich, podobnie i wagę srebra dla stołów ze srebra;
17 dalej na widełki, kociołki i kadzielnice ze szczerego złota, na złote czasze i na srebrne według ustalonej wagi dla każdej czaszy.
18 Przeznaczył także na ołtarz kadzenia odpowiednią ilość szczerego złota, nadto na wyobrażenie złotego wozu Cherubów, okrywających arkę przymierza Jahwe swymi rozpostartymi skrzydłami.
19 To wszystko wyjaśniał na podstawie Pisma, pochodzącego z ręki Jahwe, która była nad nim, o wszystkich pracach podanych w planie.
20 Potem przemówił Dawid do swego syna Salomona: "Bądź odważny i mocny i bierz się do dzieła! Nie lękaj się i nie daj się przestraszyć, gdyż Jahwe, mój Bóg jest z tobą. Nie opuści cię ani też nie odstąpi od ciebie, dopóki nie zostaną ukończone wszystkie prace dla posługi w domu Jahwe.
21 Oto gotowe oddziały kapłanów i lewitów dla wszystkich posług w domu Jahwe. Przy wszelkich pracach każdy cię wspomoże, ochoczo i gorliwie, przystępując do wszelkiej służby. Również książęta i cały lud będą przy tobie na każde twoje wezwanie".
1 Potem przemówił król Dawid do całego zgromadzenia: "Syn mój, Salomon, którego jednego tylko wybrał Bóg, jest młody i niedoświadczony, dzieło zaś jest wielkie, albowiem nie dla człowieka ma być ten pałac, ale dla Boga Jahwe.
2 Dlatego ze wszystkich sił swoich przygotowałem dla domu Boga mego: złoto - na to, co ma być ze złota, srebro - na to, co ma być ze srebra, miedź - na to, co ma być z miedzi, żelazo - na to, co ma być z żelaza, drzewo - na to, co ma być z drzewa, kamienie onyksowe i kamienie do ozdabiania, kamienie fuk i rikma oraz wszelkie drogie kamienie i marmuru bardzo wiele.
3 Ponadto z radości nad domem Boga mego, oprócz tego wszystkiego, co przeznaczyłem na świątynię, oddaję na dom mego Boga mój osobisty skarbiec jaki posiadam - złoto i srebro,
4 talentów złota z ofiru oraz 7000 talentów najczystszego srebra na pokrycie ścian budowli;
5 złoto na przedmioty złote, a srebro na srebrne i na wszystkie ręczne prace rzemieślnicze. A kto z was gotów jest hojną ręką jeszcze dziś złożyć dar dla Jahwe?
6 Wyrazili tedy zgodę naczelnicy rodów, naczelnicy pokoleń izraelskich, tysiącznicy i setnicy oraz przełożeni nad robotami królewskimi.
7 A złożyli na służbę w domu Bożym: 5000 talentów złota, 10 000 darejków, 10 000 talentów srebra, 18 000 talentów miedzi oraz 100 000 talentów żelaza.
8 Ci, którzy posiadali drogie kamienie, oddawali je do skarbca domu Bożego na ręce Jechiela Gerszonity.
9 I weselił się lud z ofiar ochotnie składanych; ofiarowywano je bowiem dla Jahwe dobrowolnie i ze szczerego serca. Także i król Dawid był tym bardzo uradowany.
10 Dawid wielbił Jahwe wobec całego zgromadzenia i mówił: "Niech będzie uwielbiony Jahwe, Bóg Izraela, naszego ojca, od wieków do wieków.
11 Twoja, o Jahwe, jest wielkość, potęga, sława, uwielbienie, okazałość i chwała, gdyż wszystko co jest na niebie i na ziemi to Twoje. Twoje też Jahwe jest królestwo. Ty, jako król, górujesz nad wszystkim.
12 Majętność i słowa od Ciebie pochodzą i wszystkim rozporządzasz. W Twojej ręce spoczywa siła i moc. Twoja ręka rozdziela każdemu wielkość i potęgę.
13 Dlatego też, nasz Boże, wielbimy Cię i wysławiamy Twoje chwalebne Imię.
14 Kim bowiem ja jestem i czym jest mój lud, żeśmy zdołali ofiarować Ci tak wielkie dary. Przecież wszystko od ciebie pochodzi i z Twojej ręki składaliśmy dary Tobie.
15 Jesteśmy obcymi i przychodniami przed Tobą, podobnie jak wszyscy ojcowie nasi. A dni nasze na ziemi jak cień i bez nadziei.
16 Jahwe, Boże nasz, cała ta majętność, którą zebraliśmy, aby Tobie, Twojemu świętemu imieniu zbudować dom, pochodzą z Twojej ręki i wszystko należy do Ciebie.
17 Wiem o tym, mój Boże, że badasz serca i masz upodobanie w prawości. Ze szczerego serca to wszystko ofiarowałem Tobie. A stwierdzić mogę, że także lud, który się tutaj zgromadził, radośnie składa dobrowolne dary.
18 O Jahwe, Boże Abrahama, Izaaka i Izraela, ojców naszych, podtrzymuj tę postawę na wieki w myślach i uczuciach ludu Twego i skieruj ich serca ku Sobie!
19 Zaś synowi mojemu, Salomonowi, użycz serce niepodzielne, aby strzegł rozkazów, rozporządzeń i przykazań Twoich, aby wszystko mógł dokonać i zbudował dom, którego starałem się przygotować".
20 Następnie Dawid przepowiadał całemu zgromadzeniu: "Uwielbiajcie Jahwe, Boga waszego! A całe zgromadzenie wielbiło Jahwe, Boga ojców swoich. Pokłonili się i upadli na kolana przed Jahwe i królem.
21 Potem złożyli ofiary dla Jahwe, a następnego dnia złożono dla Jahwe jako ofiary całopalne tysiąc młodych wołów, tysiąc baranów i tysiąc jagniąt wraz z ofiarami z płynów i wiele innych ofiar z całego Izraela.
22 Jedli też i pili przed Jahwe owego dnia radując się wielce. Obwołali jeszcze raz Salomona, syna Dawida, królem i namaścili go na księcia dla Jahwe, Cadoka zaś na kapłana.
23 Tak to zasiadł Salomon na tronie Jahwe jako król po swoim ojcu Dawidzie. Cieszył się sukcesami a cały Izrael był mu posłuszny.
24 Również wszyscy książęta i bohaterowie, łącznie z synami króla Dawida stali się poddanymi króla Salomona.
25 Jahwe zaś uczynił Salomona wielkim w oczach całego Izraela i udzielił mu królewskiego splendoru, jakiego żaden król przed nim nie posiadał w Izraelu.
26 Dawid, syn Jiszaja, był królem nad całym Izraelem.
27 Czas jego królowania wynosił czterdzieści lat. W Chebronie sprawował rządy przez siedem lat, a w Jerozolimie trzydzieści trzy.
28 Zmarł w podeszłym wieku, syty dni, bogactwa i sławy. Po nim został królem jego syn Salomon.
29 Dzieje króla Dawida, te wcześniejsze i późniejsze, zostały spisane w Historii Samuela "widzącego", w historii proroka Natana oraz w Historii Gada "widzącego",
30 wraz z jego królowaniem, potęgą i wydarzeniami za jego czasów, czasów Izraela i wszystkich krajów ziemi.