1

1 Paweł, sługa Boży i apostoł Jezusa Chrystusa dla [krzewienia] wiary wybranych Bożych i poznania prawdy wiodącej do pobożności

2 dla nadziei życia wiecznego, które przyobiecał przed wiekami nieomylny Bóg,

3 a w czasie właściwym objawił swoje słowo przez nauczanie powierzone mi z nakazu Zbawiciela, naszego Boga,

4 Tytusowi, prawowitemu [mojemu] dziecku według wiary [nam] wspólnej. Łaska i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, Zbawiciela naszego.

5 Pozostawiłem cię na Krecie po to, abyś uporządkował to, czego niedostaje i ustanowił w każdym mieście prezbiterów, jak ci poleciłem:

6 [wybierając tego], kto jest bez zarzutu, mąż jednej żony, mający dzieci wierzące, nie pomawiane o złe prowadzenie się i nie krnąbrne.

7 Biskup bowiem jako włodarz Boży winien być bez zarzutu: nie zarozumiały, nie gniewliwy, nie skłonny do pijaństwa, ani do bicia, nie chciwy brudnego zysku,

8 lecz gościnny, rozmiłowany w dobrym, rozsądny, sprawiedliwy, pobożny, opanowany,

9 trzymający się nauczania pewnego, zgodnego z nauką [apostolską], aby mógł i napominać w zdrowej nauce, i przekonywać opornych.

10 Jest bowiem wielu krnąbrnych, gadatliwych i zwodzicieli, zwłaszcza spośród obrzezanych.

11 Tych trzeba skłonić do milczenia. Oni to całe rodziny skłócają, nauczając, czego nie należy, dla wstrętnego zysku.

12 Powiedział jeden z nich, ich własny prorok: "Kreteńczycy zawsze kłamcy, złe bestie, brzuchy leniwe".

13 Świadectwo to jest prawdziwe. Dlatego karć ich ostro, aby byli zdrowi w wierze,

14 nie zważając na baśnie żydowskie i nakazy ludzi, którzy odwracają się od prawdy.

15 Dla czystych wszystko jest czyste; dla splamionych zaś i niewiernych nic nie jest czyste, bo splamiony jest ich umysł i sumienie.

16 Mówią, że znają Boga, lecz uczynkami temu przeczą, jako że są obmierzli, nieposłuszni i do żadnego dobrego dzieła niezdolni.

2

1 Ale ty głoś, co zgodne jest ze zdrową nauką:

2 aby starcy byli trzeźwi, poważni, roztropni, zdrowi w wierze, miłości, cierpliwości.

3 Podobnie starsze niewiasty niech się zachowują jak przystoi świętym; niech nie oczerniają, nie nadużywają wina, niech dają dobry przykład,

4 aby mogły pouczać w roztropności młodsze [niewiasty], żeby miłowały mężów, dzieci,

5 żeby były rozsądne, czyste, gospodarne, dobre, uległe swym. mężom, aby nie bluźniono słowu Bożemu.

6 Młodzieńców również upominaj, aby byli umiarkowani

7 we wszystkim, siebie samego dając za wzór dobrych uczynków; w nauczaniu [ukazuj] rzetelność, powagę,

8 treść zdrową, nienaganną, aby przeciwnik poczuł się zawstydzony, nie mogąc o nas nic złego powiedzieć.

9 Niewolnicy niech będą swym panom poddani we wszystkim, niech się starają im podobać, nie sprzeciwiając się

10 ani nie oszukując, ale okazując wierność doskonałą, aby pod każdym względem byli chlubą dla nauki naszego Zbawiciela Boga.

11 Ukazała się bowiem łaska Boga, źródło zbawienia dla wszystkich ludzi,

12 pouczając nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozsądnie, sprawiedliwie i pobożnie żyli na tym świecie,

13 oczekując szczęśliwej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa,

14 który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić wybrany przez siebie lud, gorliwy w praktykowaniu dobra.

15 To mów i napominaj, i karć z całą powagą. Niechaj cię nikt nie lekceważy.

3

1 Przypominaj im, że władzom zwierzchnim winni być ulegli, posłuszni, do wszelkiego dobrego dzieła gotowi,

2 żeby nikogo nie lżyli, nie byli kłótliwi, [lecz] uprzejmi, okazując stale łagodność wszystkim ludziom.

3 Bo i my byliśmy niegdyś bezrozumni, oporni, błądzący, służąc wszelakim żądzom i rozkoszom, wiedliśmy życie w złości i zawiści, godni obrzydzenia, nienawidzący jedni drugich.

4 Ale gdy ukazała się dobroć i łaskawość Zbawiciela naszego Boga

5 zbawił on nas nie dla uczynków sprawiedliwych, jakich dokonaliśmy, lecz według miłosierdzia swego, przez obmycie odrodzenia i odnowienia w Duchu Świętym,

6 którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa Zbawiciela naszego,

7 abyśmy łaską Jego usprawiedliwieni stali się według nadziei dziedzicami życia wiecznego.

8 Godna wiary nauka i chcę, abyś i ty stale to podkreślał, iżby ci, którzy uwierzyli w Boga, przodowali w dobrych uczynkach. Jest to dobre i dla ludzi pożyteczne.

9 Wystrzegaj się natomiast bezrozumnych dociekań, rodowodów, sporów i dysput dotyczących Prawa [Mojżeszowego], bo są bezużyteczne i próżne.

10 Heretyka po jednym i drugim upomnieniu unikaj,

11 wiedząc, że taki [człowiek] jest przewrotny i grzeszy, sam na siebie wyrok wydając.

12 Gdy poślę do ciebie Artemasa albo Tychika, śpiesznie przybądź do mnie, do Nikopolis, tam bowiem postanowiłem przezimować.

13 Zenasa biegłego w prawie i Apollosa zaopatrz troskliwie na drogę, żeby im na niczym nie zbywało.

14 Niech też i nasi [wierni] uczą się przodować w dobrych uczynkach dla [zaspakajania] koniecznych potrzeb, żeby nie byli bezużyteczni.

15 Pozdrawiają cię wszyscy, którzy są ze mną. Pozdrów tych, którzy nas miłują w wierze. Łaska [niech będzie] z wami wszystkimi.