1

1

Қандай бахытлы мынадай адам:
Напәклердиң мәсләҳәти менен жүрмейтуғын,
Гүнакарлардың жолына аяқ баспайтуғын,
Сурбетлердиң арасында отырмайтуғын.

2
Ал ол Жаратқан Ийениң көрсетпелеринен рәҳәтленер,
Күни-түни көрсетпелериниң үстинде ой жуўыртар.

3
Ол ағын суў бойына егилген мийўе ағашына мегзер,
Мийўесин өз мәўсиминде берер,
Жапырақлары қуўрап қалмас,
Ол не ислесе де, табысқа ерисер.

4

Ал напәклер болса бундай емес,
Олар самал ушырған қаўыққа уқсар.

5
Соның ушын әдиллик болған жерде напәклер тура алмас,
Ҳақлардың жәмийетинде гүнакарларға орын болмас.

6
Жаратқан Ийе ҳақлардың жолын гүзетер,
Ал наҳақлардың жолы өлимге жетеклер.

2

1

Не ушын көтерилис қылады миллетлер?
Неге бийҳуда жобалар дүзеди халықлар?

2
Жаратқан Ийеге ҳәм Оның майлаған патшасына,
Қарсы сап тартып турар жер жүзиндеги патшалар,
Тил бириктирип, былай дейди ҳүкимдарлар:

3
«Сындырайық олардың салған кисенлерин,
Ылақтырайық мойнымыздағы буғаўларын».

4

Көкте отырған Жаратқан Ийе болса,
Оларды масқаралап, үстинен күлер.

5
Кейин Ол ашыўланып, оларды ескертер,
Ғәзеби менен қорқынышқа салып, былай дер:

6
«Мен мухаддес таўым болған Сионға,
Өзимниң патшамды отырғыздым».

7

Жаратқан Ийениң қарарын жәрия қыламан:
Ол маған былай деди:
«Сен Мениң улымсаң,
Бүгин Мен саған Әке болдым.

8
Сора Меннен, халықларды қолыңа беремен,
Ийелигиңе жер жүзиниң төрт тәрепин тапсыраман.

9
Темир ҳаса менен оларды урып езесең,
Ылай ыдыстай етип, сындырасаң».

10

Ҳәй патшалар, ақыл менен ис тутың!
Ҳәй дүньядағы ҳүкимдарлар, сабақ алың!

11
Қорқыў менен Жаратқан Ийеге хызмет етиң,
Мүләйимлик пенен шадланың.

12
Оның улының алдында бас ийиң,
Болмаса, Оның ғәзеби қайнар,
Сизлер де өмир жолыңызда бирден жоқ боларсыз.
Оның қәҳәри тез лаўлап жанар.
Қандай бахытлы Оннан пана тапқанлар!

3

1

Даўыттың өз улы Абшаломнан қашқан ўақытта жазған жыры.

2

Жаратқан Ийе, душпанларым соншелли көп,
Маған қарсы көп адам бас көтерип атыр!

3
Көплер мен ҳаққында:
«Қудайдан оған қутқарылыў жоқ», — деп айтар.

Селаҳ 3:3 Селаҳ — бул саз термини болыўы мүмкин. Анық мәниси белгисиз.1

4

Бирақ Сен Жаратқан Ийе, мениң қалқанымсаң,
Мени даңққа бөлеп, басымды жоқары көтересең.

5

Жәрдем сорап, Жаратқан Ийеге жалбарынаман,
Жуўап берер Ол маған мухаддес таўынан.

Селаҳ1,2

6

Жаратқан Ийе мени қорғағаны себепли,
Жатаман, уйықлайман, және аман-есен тураман.

7
Ҳәр тәрептен қоршап турған,
Он мыңлаған жаўлардан қорқпайман.

8

Жаратқан Ийе, тур,
Қудайым, мени қутқар!
Сен барлық душпанларымның жүзине урдың,
Жаўызлардың тислерин сындырдың.

9
Қутқарылыў Жаратқан Ийеден келер,
Халқыңның үстине жаўсын берекетиң!

Селаҳ1,2,31

4

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Тарлы саз әсбаплар менен айтылатуғын Даўыттың жыры.

2

Мениң ҳуқықымды қорғаўшы Қудай!
Жалбарынғанымда жуўап бер маған!
Қыйыншылықта қалғанымда, мени азат қылдың,
Реҳим етип маған, қулақ сал дуўама.

3

Ҳәй, инсанлар, қашанға дейин атыма дақ түсиресиз?
Қашанға дейин бийҳуда нәрселерге кеўил берип,
Қашанға дейин жалғанның изинен жүресиз?

Селаҳ

4

Билиңлер, Жаратқан Ийе Өзине садық адамды таңлар,
Жалбарынсам, Ол мени еситер.

5

Қорқып қалтыраң, гүна ислемең,
Төсекте жатқаныңызда, ойланың ҳәм тынышланың.

Селаҳ

6

Жаратқан Ийеге мақул болған қурбанлықлар усынып,
Оған үмит байлаң.

7

«Ким бизлерге жақсылық қылады?» —
деп айтатуғынлар көп.
Жаратқан Ийе, жүзиңниң нурын үстимизге төк!

8
Қуўанар дән ҳәм шарабы мол болғанлар,
Сен жүрегиме оннан да көп шадлық бердиң.

9
Жатқанымда, тыныш уйықлайман,
Жалғыз Сен, Жаратқан Ийе,
Аманлық ишинде сақлайсаң мени.

5

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Най сазында атқарылатуғын Даўыттың жыры.

2

Сөзлериме қулақ сал, Жаратқан Ийе,
Шеккен налаларыма дыққат аўдар.

3
Есите гөр, жәрдем сорап дад саламан,
Патшам ҳәм Қудайым, Саған дуўа етемен.

4
Таңда даўысымды еситесең, Жаратқан Ийе,
Ҳәр ерте таңда усынаман дуўамды,
Сеннен күтемен жуўапты.

5

Сен жаманлықты хош көрмейтуғын Қудайсаң,
Жаўызлық Сениң жаныңда тура алмас.

6
Тәкаббирлер көз алдыңда тура алмас,
Барлық напәклик қылғанларды жек көресең Сен.

7
Жалған сөйлейтуғынларды жоқ қыласаң,
Жаратқан Ийе, қанхор ҳәм мәккарлардан жеркенесең.

8

Мен мол сүйиспеншилигиңниң саясында,
Сениң үйиңе, мухаддес Ибадатханаңа киремен,
Қорқыў менен Саған тәжим қылып, сыйынаман.

9
Душпанларыма бола, Жаратқан Ийе,
Әдиллигиң менен мени жетеле,
Алдымда Өз жолыңды тегисле.

10

Душпанларымның сөзлеринде шынлық жоқ,
Олардың жүреклери бәле-қадаға толы,
Аўызлары ашық бир қәбир сыяқлы,
Майлы тиллери менен жалған сөйлейди.

11
Қудай, оларды ҳүким етип, жазала!
Дүзген жобалары өзлерине апат келтирсин,
Олар Саған қарсы бас көтерер,
Гүналары көп болғаны ушын оларды қуўып жибер.

12

Шадлансын Сеннен пана тапқанлар,
Олар қуўанғанынан мәңги алғыс айтсын.
Сени сүйгенлер атыңды айтып, йошыў ушын,
Оларды Өзиң қорғай гөр!

13
Жаратқан Ийе, Сен ҳақ адамларды жарылқайсаң,
Реҳимиң менен оларды қалқандай қорғайсаң.

6

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Тарлы саз әсбаплар менен төменги даўыста айтылатуғын Даўыттың жыры.

2

Жаратқан Ийе, қәҳәрленип, айыбымды әшкаралама,
Ғәзебиң менен мени жазалама.

3
Маған реҳим ет, Жаратқан Ийе, дәрманым қалмады,
Шыпа бер маған, Жаратқан Ийе, пүткил денем қалтырайды.

4
Жаным азап ишинде қалды,
Жаратқан Ийе, қашанға дейин бул даўам етеди?

5

Жаратқан Ийе, маған қайырылып, қутқар жанымды,
Азат қыл сүйиспеншилигиң ҳақы.

6
Өйткени өлилер арасында ҳеш ким сыйынбас Саған,
Өлилер мәканында ким алғыс айтар Саған?

7

Аҳ урып, гүрсинип, шаршадым,
Түни бойы көз жасым көл-дәрья болады,
Зар еңиреп, төсегим ләм болады.

8
Көзлеримниң нуры сөнди қайғыдан,
Әззиленди көзлерим душпанларым себепли.

9

Жаўызлық ислеўшилер, меннен аўлақ жүриңлер,
Өйткени Жаратқан Ийе еситти дадымды,

10
Жалбарыныўыма қулақ салды.
Ол дуўамды қабыл қылады,

11
Барлық душпанларым уялып қалады,
Ҳәммесин қорқыныш бийлеп алады,
Ҳәпзаматта шерменде болып, қайтып кетеди.

7

1

Бенямин урыўынан болған Куш себепли Даўыттың Жаратқан Ийеге айтқан жыры .

2

Сеннен пана табаман, Қудайым Жаратқан Ийе!
Изиме түскенлерден азат қылып, қутқар мени.

3
Болмаса, олар мени арысландай тилкимлеп таслайды,
Майдалап бөлеклейди, қутқаратуғын ҳеш ким жоқ.

4

Қудайым Жаратқан Ийе,
Егер айыплы ис қылған болсам,
Биреўге наҳақлық қылған болсам,

5
Достымның жақсылығына жаманлық қайтарсам,
Маған себепсиз ҳүжим қылған душпаныма реҳим қылсам ,

6
Онда жаўларым мени изимнен қуўып, услап алсын,
Жанымды аяқ асты қылып, тепкилесин,
Абырайымды жерге урсын.

Селаҳ

7

Қәҳәрленип көтерил, Жаратқан Ийе!
Қарсы шық душпанларымның ғәзебине!
Оян, ҳүким шығарған Қудайым!

8
Халықларды әтирапыңа жыйна,
Жоқарыдағы тахтыңда отырып,
Олардың үстинен ҳүкимдарлық қыл.

9
Жаратқан Ийе, Сен халықлардың үстинен ҳүким шығарасаң,
Жаратқан Ийе, әдиллигим ҳәм минсизлигиме гөре,
Сен мени ақла.

10
Жаўызлардың жаўызлықларына шек қой,
Ҳақларды қоллап-қуўатла,
Ақыл-ой ҳәм жүреклерди Сен сынайсаң,
Ҳақ Қудай!

11

Қудай қалқан сыяқлы мени қорғар,
Пәк жүреклерди Ол қутқарар.

12
Қудай әдалатлы қазыдур,
Жаўызға Ол ҳәр күни ғәзебин шашар.

13
Егер ким де ким тәўбе қылмаса,
Қудай оған қарсы қылышын қайрар,
Садағын керип, таяр турар.

14
Қыратуғын қурал-жарағын алып,
Отлы оқларын таярлап турар.

15

Жаман адамнан жаманлық шығады,
Жаўызлыққа жүкли болады,
Нәтийжеде жалғанды туўады.

16
Ол шуқыр қазады,
Бирақ қазған шуқырына өзи түседи.

17
Оның жаманлығы өзине қайтады,
Жаўызлығы өз басына жетеди.

18

Әдалатлығы ушын Жаратқан Ийениң атына алғыс айтаман,
Саз шертип, Қудай Тааланың атын алғыслайман.

8

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Тарлы әсбаптың шертилиўинде айтылатуғын Даўыттың жыры.

2

Жаратқан Ийе, бизлердиң Ийемиз,
Пүткил жер жүзинде уллыдур Сениң атың!
Көктен де жоқары Сениң даңқың.

3
Душпанларыңның ҳәм жаўларыңның
Үнин өшириў ушын,
Нәрестелер ҳәм емизиўли балалардың аўзынан,
Өзиңе мақтаўлар айтқыздың.

4
Қолларың менен дөреткен аспаныңа,
Өзиң жайластырған ай ҳәм жулдызларға қарасам,
Мынадай сораўлар пайда болар ойымда:

5
«Инсан ким болыпты, ол ҳаққында ойлайсаң?
Адамзат ким болыпты, Сен оған ғамхорлық қыласаң?»

6

Сен оны Қудайдан сәл-ақ пәс қылдың,
Иззет-ҳүрмет тажын оған кийгиздиң.

7
Ҳәр бир дөреткениңниң үстинен оны ҳүкимдар қылдың,
Ҳәммесин аяқларының астына қойдың:

8
Барлық майда ҳәм ири малларды да,
Даладағы жабайы ҳайўанларды да,

9
Аспандағы қусларды, теңиздеги балықларды,
Теңизде жүзетуғын ҳәр түрли мақлуқларды.

10

Жаратқан Ийе, бизлердиң Ийемиз,
Пүткил жер жүзинде уллыдур Сениң атың!

9

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. «Улдың өлими» намасына айтылады. Даўыттың жыры.

2

Жаратқан Ийе, шын жүректен Сени тәрийиплеймен,
Барлық әжайып ислериңди жәриялайман.

3
Сен себепли қуўанып, шадланаман,
Атыңа арнап, саз шертип алғыслайман, Қудай Таала!

4

Душпанларым шегинип қашқанда,
Сүрнигип өлер Сениң алдыңда.

5
Мени ҳүким қылып, даўамды қарап шықтың,
Тахтыңа отырып, әдил ҳүким шығардың.

6

Қәҳәрленип, халықларды айыпладың,
Напәклерди жоқ қылдың,
Мәңги-бақый өширдиң олардың атларын.

7
Ўайран ишинде қалып, душпанымыз мәңги жоқ болды,
Сен олардың қалаларын қулаттың,
Олар енди қайтадан еске алынбас.

8

Жаратқан Ийе мәңги патшалық қылады,
Ҳүким қылыў ушын Өз тахтын қурды.

9
Ол дүньяны басқарар әдалатлық пенен,
Ҳүким қылар халықларды әдиллик пенен.

10
Езилгенлер ушын Жаратқан Ийе бийик қорғандур,
Қыйын жағдайларда оларға қорған болар.

11

Сени таныйтуғынлар, Саған үмит байлар, Жаратқан Ийе,
Өзиңди излегенлерди ҳеш қашан таслап кетпедиң.

12

Саз шертип, Сионда отырған Жаратқан Ийени алғыслаң!
Ислеген ислерин халықлар арасында жәриялаң!

13
Төгилген қанның қунын талап қылады,
Ол буларды есте сақлайды,
Езилгенлердиң пәриядын умытпайды.

14

Реҳим қыл маған, Жаратқан Ийе!
Мени жек көрген жаўларым азап бермекте!
Өлим аўзынан Сен мени қайтарасаң.

15
Соның ушын, қыз Сионның дәрўазалары алдында,
Саған алғыс-мақтаў айтаман,
Шадланаман, мени қутқарған Сенсең.

16

Халықлар өзлери қазған шуқырға өзлери түсти,
Қурған торларына өз аяқлары илинди.

17
Әдил ҳүкими менен Жаратқан Ийе Өзиниң кимлигин көрсетти,
Залымлар өзлери қурған дузаққа түсти.

Ҳиггайон9:17 Ҳиггайон — бул, «Селаҳ» сыяқлы, саз термини болыўы мүмкин. Анық мәниси белгисиз. , Селаҳ1,2

18

Жаўызлар ҳәм Қудайды умытқан барлық халықлар,
Өлилер мәканына түсер.

19
Ал мүтәж адамлар ҳәмме ўақытта умытылып қалмас,
Ғәриплердиң үмити мәңги жоққа шығарылмас.

20

Тур, Жаратқан Ийе! Адамзат жеңип шықпасын,
Дәргайыңда халықлар ҳүким қылынсын.

21
Оларға қорқыныш бер, Жаратқан Ийе!
Халықлар өзлериниң адамзат екенин билсин.

Селаҳ

22

Жаратқан Ийе, не ушын узақта турыпсаң,
Қыйын жағдайларда Өзиңди жасырасаң?

23

Жаўызлар менменлик пенен ғәриплерди аўлайды,
Тоқыған ҳийлелери өз басына жетсин.

24
Жаўыз адам жаўыз ҳәўеслери менен мақтанар,
Ашкөз адам Жаратқан Ийеге нәлет айтып, Оны менсинбес.

25
Қудайға қарай умтылмайды тәкаббир залымлар,
Ҳәмме ўақытта «Қудай жоқ», — деп ойлайды олар.

26
Залымлар ҳәмме ўақытта табысқа ерисер,
Қудайдың буйрықларына олардың ақылы жетпес,
Олар душпанларын писент етпес.

27
Олар өз кеўлинде былай деп ойлайды:
«Бизлер ҳеш қашан сүрникпеймиз,
Әўладтан-әўладқа апатқа дус келмеймиз».

28
Жаўызлардың аўзы нәлетке, ҳийлеге, зулымға толы,
Тилиниң астында тур жаўызлық ҳәм жаман сөзлер.

29
Олар аўылларда жасырынып алады,
Аңлып, айыпсыз адамды өлтиреди.
Көзлери шарасыз қалған қурбанды излейди.

30
Буққыда жатқан арыслан сыяқлы,
Бийшараны услайман, деп тасада жатады.
Өз торына илиндирип, ғәрипти услап алады.

31
Бийшара жеңилип, қулайды,
Жаўыздың олжасына айланады.

32
Олар өз кеўлинде: «Қудай қылмысларымызға итибар бермейди,
Жүзлерин жаўып алған, ҳеш қашан көрмейди», — деп ойлайды.

33

Тур, Жаратқан Ийе, қолыңды соз, Қудай!
Езилгенлерди умытпа!

34
Не ушын жаўызлар Сени менсинбейди?
Не ушын олар өз кеўлинде:
«Қудай меннен есап сорамайды», — дейди?

35
Ал Сен езилгенлерди ҳәм азап шеккенлерди көресең,
Жәрдем бериў ушын оларға нәзер саласаң,
Шарасыз қалғанлар өзлерин Саған тапсырады,
Жетимлердиң жәрдемшиси Сенсең.

36
Напәк ҳәм жаўыздың қолларын сындырып тасла,
Қылмыслары ушын олардан есап сора,
Басқа жаўызлық қылмасын олар.

37

Жаратқан Ийе мәңги-бақый патшадур,
Басқа халықлар жоқ болады Оның елинен.

38

Жаратқан Ийе, езилгенлердиң тилегин еситесең,
Жигерлендирерсең оларды,
Жетим ҳәм езилгенлердиң дадына қулақ салып,

39
Ҳеш адам бендеси оларды қорқынышқа салмасын, деп,
Әдиллик қыласаң оларға.

10

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың жыры.

Жаратқан Ийеде пана табаман,
Қалай маған былай деп айтасыз:
«Қустай болып ушып кет таўыңа,

2
Қара, пәк кеўилли адамларды,
Қараңғылықта атыў ушын,
Жаўызлар садақларын таярлап,
Оқларын салып керди.

3
Тәртип-нызамның тийкары бузылса,
Ҳақ адам не қыла алады?»

4

Жаратқан Ийе мухаддес Ибадатханасындадур,
Оның тахты көклерде,
Барлық адамзатты бақлар,
Нәзери адамларды тексерип турар.

5
Жаратқан Ийе ҳақ адамды сынар,
Наҳақ адамнан, жаўызлықты сүйиўшиден жеркенер.

6

Наҳақлардың үстине шоқ, отлы күкирт жаўдырады,
Олар ушын үлес қылып, ыссы шөл самалын жибереди.

7
Жаратқан Ийе әдалатлыдур, әдил ислерди сүйеди,
Туўры жүретуғын адамлар Оның жүзин көреди.

11

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Төменги даўыста айтылатуғын Даўыттың жыры.

2

Қутқар мени, Жаратқан Ийе, садық қулың қалмады,
Садық адамлар жоқ болды.

3
Ҳәмме бир-бирине жалған сөйлер,
Еки жүзлилик қылып, жалатайлық қылар.

4

Жаратқан Ийе кессин еки жүзлилердиң тиллерин,
Мақтаншақ аўызларды жаўып тасласын.

5
Олар: «Тилимиз бенен жеңиске ерисемиз,
Ким бизге хожайынлық қылады?» — деп айтады.

6

Жаратқан Ийе былай дейди:
«Бийшаралар зулымлық көрди,
Жарлылар ҳәсирет шекти. Енди қозғаламан,
Өзлери умтылған қутқарылыўды беремен».

7
Жаратқан Ийениң сөзлери пәкдур,
Оның сөзлери мегзер,
Жети мәрте ошақта тазаланған гүмиске.

8

Жаратқан Ийе, Сен оларды қорғайсаң,
Жаўыз нәсиллерден бәрқулла сақлайсаң!

9
Адамлар арасында жаманлық мақталғанда,
Толып жүрер жаўызлар ҳәр тәрепте.

12

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың жыры.

2

Жаратқан Ийе, қашанға дейин мени умытасаң?
Мәңгиге ме?
Қашанға дейин, жүзиңди меннен жасырасаң?

3
Қашанға дейин, жаным азапта қалып,
Күн даўамында жүрегим ғамға толады?
Қашанға дейин, душпаным меннен үстем шығады?

4
Аўҳалыма қара, Қудайым, Жаратқан Ийе, маған жуўап бер,
Көзлериме нур бер, өлим уйқысына кетпейин.

5
«Оны жеңдик», — деп айтпасын душпанларым,
Жығылғанымда сүйсинбесин жаўларым.

6

Үмит байлайман сүйиспеншилигиңе,
Мени қутқарып, кеўлимди толтыр қуўанышқа.
Жырлайман Сени, Жаратқан Ийе,
Маған жақсылық қылдың.

13

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың жыры.

Ақмақлар өз кеўлинде: «Қудай жоқ», — дер.
Олар бузылды, жеркенишли ислер қылар,
Жақсылық қылатуғын ҳеш ким жоқ.

2

Ақыллы ҳәм Қудайды излейтуғын бар ма, деп,
Жаратқан Ийе көктен қарар адамзатқа.

3
Ҳәмме адасқан, бирдей бузылған,
Жақсылық қылатуғын ҳеш ким жоқ,
Бир де биреўи жоқ!

4

Жаўызлық қылыўшылардың ҳәммеси,
Халқымды нандай етип жейтуғынлар,
Жаратқан Ийени шақырмайтуғынлар түсинбей ме?

5
Оларды қорқыныш басып баратыр,
Қудай ҳақ адамлар менен биргедур.

6
Напәклер езилгенлердиң нийетин пушқа шығарса да,
Жаратқан Ийе езилгенлердиң панасыдур.

7

Келсе еди Израилдың қутқарылыўы Сионнан!
Жаратқан Ийе Өз халқын абадан турмысқа еристирсе,
Яқыптың урпақлары шадланып, Израил қуўанар еди!

14

1

Даўыттың жыры.

Жаратқан Ийе, ким жасай алады Сениң шатырыңда?
Ким мәканлай алады мухаддес таўыңда?

2

Минсиз жасап, әдил ис қылғанлар,
Жүректен ҳақ гәп айтқанлар.

3
Басқаларға жала жаўмағанлар,
Достына жаманлық ислемегенлер,
Жақынын уятқа қалдырмағанлар.

4
Қудай бийзар адамлардан жеркенетуғынлар,
Жаратқан Ийеден қорқатуғынларды ҳүрмет ететуғынлар,
Өзине зыян болса да, ишкен антында туратуғынлар.

5
Пул берип, сүтхорлық қылмағанлар,
Айыпсызға қарсы гүўалық бериў ушын пара алмағанлар.

Усылай жасағанлар мәңги сүрникпес.

15

1

Даўыттың жыры.

Сақла мени, Қудай!
Мен Сеннен пана тапқанман.

2
Жаратқан Ийеге былай дедим: «Мениң Ийемсең,
Сеннен басқа бахыт жоқ мен ушын».

3

Үлкедеги мухаддеслерге келсек,
Әжайыпдур, маған қатты унайды олар.

4

Басқа қудайларға ергенлердиң дәрти артады,
Олардың ишимлик садақасы қан екен, буған қосылмайман,
Қудайларының атларын аўзыма алмайман.

5

Маған тийисли үлесим ҳәм несийбем Сенсең, Жаратқан Ийе,
Тәғдирим Сениң қолыңда.

6
Әжайып жерлер түсти пайыма,
Жүдә жағымлы мениң үлесим.

7

Маған нәсият берген Жаратқан Ийеге алғыс айтаман,
Ҳәттеки, түнлерде тәлим берер жүрегим.

8
Көзимди айырмайман Жаратқан Ийеден,
Ол оң жағымда болғаны ушын,
Ҳеш қашан сүрникпеспен.

9

Соның ушын, жүрегим қуўанышқа, кеўлим йошқа толы,
Денем де тынышлық ишинде жасайды.

10
Сен мени өлилер мәканына таслап кетпейсең,
Садық қулыңды қәбирде қалдырмайсаң.

11

Өмир жолын маған көрсетесең,
Мол қуўаныш бардур Сениң дәргайыңда,
Оң қолың мәңги бахыт алып келер маған.

16

1

Даўыттың дуўасы.

Жаратқан Ийе, әдиллик ушын дуўа етемен, есит мени,
Пәриядымды тыңла,
Ҳийлесиз аўзымнан шыққан дуўама қулақ сал!

2
Өзиң ҳүким етип, ҳақлығымды көрсет,
Көзлериң әдилликти көрсин.

3

Жүрегимди изертлеп, түнде сынадың,
Мени толық тексерсең де, ҳеш нәрсе таппадың.
Аўзым гүна қылмасын, деп қарар қылдым.

4
Басқа адамлардың қылмысларын қылмадым,
Сениң аўзыңнан шыққан сөзге әмел қылып,
Зорлық қылыў жолынан аўлақ жүрдим.

5
Қәдемлерим менен Сениң жолыңды туттым,
Ҳеш қашан тайып кетпеди аяқларым.

6

Саған жалбарынаман, Қудай,
Маған жуўап бересең.
Қулақ сал, тыңла сөзлеримди!

7
Көрсет Өз сүйиспеншилигиңди,
Душпанларынан пана излеп,
Саған келгенлерди оң қолың менен азат ет!

8
Көзиңниң қарашығындай етип қорға мени,
Қанатларыңның саясына жасыр,

9
Жаўызлардың ҳүжиминен,
Сақла мени жаныма қас болып, қоршап алғанлардан.

10

Олардың жүреклерин май басқан,
Менмен сөзлер шығар аўзынан.

11
Олар изиме түскен, қоршап алған,
Жерге урыў ушын маған көзлерин тиккен.

12
Олар мени тилкимлемекши болған арыслан киби,
Буққыда жатырған жыртқыш арыслан сыяқлы.

13

Кел, Жаратқан Ийе, оларға қарсы тур,
Оларды дизерлетип, тәжим қылдыр,
Қылышың менен напәклерден мени қутқар.

14
Өз қолың менен аман сақла, Жаратқан Ийе,
Несийбеси бул дүньядан болған адамлардан.
Қарынлары Сен таярлап қойған жазаға тойсын,
Балалары да жеп тойсын,
Аўысып қалғаны олардың балаларына да қалсын!

15

Ал мен, әдилликте Сениң жүзиңди көрейин,
Оянып, дийдарыңа тояйын.

17

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Жаратқан Ийениң қулы Даўыттың жыры. Жаратқан Ийе оны пүткил душпанларынан ҳәм Шаулдың қолынан қутқарған күнде, Даўыт усы жырды Оған арнап айтқан.

2

Сени сүйемен, күш-қүдиретим Сенсең, Жаратқан Ийе!

3

Жаратқан Ийе — сүйенген таўым, қорғаным ҳәм қутқарыўшым.
Қудайым мениң қорғаўшы жартасым, Оннан пана табаман,
Ол қалқаным, қүдиретли қутқарыўшым ҳәм қорғанымдур!

4
Мақтаўға ылайықлы Жаратқан Ийени шақыраман,
Қутқарыламан душпанларымнан.

5
Әжел арқанлары шырмап алып,
Набыт қылыў ағыслары қорқытты мени.

6
Өлилер мәканының арқанлары байлады мени,
Өлим дузақлары шықты қарсыма.

7
Азап ишинде Жаратқан Ийеге жалбарындым,
Жәрдемге шақырдым Қудайымды.
Ибадатханасынан Ол даўысымды еситти,
Қышқырғаным қулағына жетип барды.

8

Сол ўақытта жер жүзи титиреп, шайқалды,
Силкинди таўлардың негизги тырнақлары,
Себеби Жаратқан Ийе ғәзепке минген еди.

9
Мурнынан түтин көтерилди,
Аўзынан жалмап жутатуғын жалын шығып,
Оннан көмир шоғы жаўды.

10
Көклерди жарып, төменге түсти,
Қара булт Оның аяғының астында.

11
Бир керубқа минип,
Самалдың қанатлары үстинде ушты.

12
Өзин жасырыў ушын түнекти перде қылды,
Қойыў қара бултларды Өзине шертек қылды.

13
Оның алдындағы нурдан,
Буршақ ҳәм көмир шоғы қара бултларды жарып шықты.

14
Гүркиреди аспанда Жаратқан Ийе,
Даўыс берди Қудай Таала.
Буршақ ҳәм көмир шоғы жаўды.

15
Оқларын атып, душпанларды пытыратты,
Шақмақ шақтырып, оларды албыратып таслады.

16
Жаратқан Ийе, Сениң кейисиңнен,
Мурныңнан шыққан күшли демиңнен,
Суўлардың түби көринди,
Дүньяның тийкары ашылып қалды.

17

Алды мени Жаратқан Ийе қолын созып жоқарыдан,
Ҳәм шығарды терең суўлардан.

18
Қутқарды мени күшли душпанымнан,
Меннен күшлирек болған,
Мени жек көретуғынлардан.

19
Қарсы турды олар маған басыма ис түскенде,
Бирақ тирек болды маған Жаратқан Ийе.

20
Ол кең жерге шығарды мени,
Кеўли толып, қутқарды мени.

21

Жаратқан Ийе ҳақлығым ушын сый берип,
Пәк қолларым ушын есесин қайтарды.

22
Жүрдим Жаратқан Ийениң жолы менен,
Жаманлық ислемедим, Қудайымнан узақласып.

23
Көз алдымда сақладым барлық қарарларын,
Жүз бурмадым Оның қағыйдаларынан.

24
Минсиз болдым Оның алдында,
Өзимди сақладым гүна ислеўден.

25
Есесин қайтарды Жаратқан Ийе ҳақлығым ушын,
Көз алдында қолларымның пәклиги ушын.

26

Сен садыққа садықлық көрсетип,
Минсизге минсиз боласаң.

27
Пәк адамға пәклигиңди көрсетип,
Жалатайға жалатайшылығына гөре ис тутасаң.

28
Кишипейиллерди қутқарасаң,
Менменди болса, жерге урасаң.

29
Қудайым, Жаратқан Ийе, шырағымды жағыўшы,
Қараңғылығымды жақтыландырыўшы Сенсең.

30
Сениң менен ләшкерлерди қыйратып,
Қудайым менен дийўаллардан асарман.

31

Қудайдың жолы минсиз,
Жаратқан Ийениң сөзи исенимлидур,
Ол қалқаны Өзинен пана излеген ҳәр бир адамның.

32
Жаратқан Ийеден басқа Қудай бар ма?
Қудайымыздан басқа қорғаўшы жартас бар ма?

33
Қудай мени күшке толтырар,
Жолымды минсиз қылар.

34
Кийиктиң аяқларындай қылар аяқларымды,
Қояр мени бийикликлерге.

35
Үйретеди қолларымды урысыўға,
Ҳәм қола оқ жайды керип тартыўға.

36
Бересең маған қутқарылыў қалқаныңды,
Оң қолың маған сүйениш болады,
Мәртебели қылар жәрдемиң мени.

37
Кең қыларсаң басар жолымды,
Аяқларым мениң сүрникпес.

38
Душпанларымның изинен қуўып, жетип алдым,
Оларды жоқ қылмай турып, изге қайтпадым.

39
Езип тасладым, тура алмай қалды олар,
Аяқларым астында созылып жатты.

40
Саўаш ушын мени толтырдың күшке,
Маған қарсы шыққанларды бас ийдирдиң алдымда.

41
Душпанларымды меннен қашатуғын қылдың,
Мен де өзимди жек көргенлерди жоқ еттим.

42
Жалбарынды олар, бирақ қутқарған болмады,
Жаратқан Ийени шақырды, бирақ Ол жуўап бермеди.

43
Ездим оларды самал ушырған шаң сыяқлы,
Жердеги ылай сыяқлы шашыратып тасладым.

44

Қутқардың халықтың көтерилисинен,
Миллетлердиң басшысы қылдың мени,
Хызмет етер өзим танымайтуғын халықлар маған.

45
Мен туўралы еситиўден бойсынып,
Жат еллилер маған қуллық етти.

46
Жат еллилердиң жүзлери қуўарып,
Шықты титиреп, паналаған жерлеринен.

47
Жаратқан Ийе тири!
Қорғаўшы жартасыма алғыслар болсын!
Уллылансын қутқарыўшым Қудай!

48
Ол душпанларымнан өш алыўыма жол қойды,
Халықларды маған бағынышлы қылды.

49
Алып шығар Ол душпанларым арасынан,
Аўа, үстин қылар маған қарсы шыққанлардан,
Азат қылар жаўызлардың қолынан.

50
Буның ушын, Жаратқан Ийе,
Тәрийиплеймен Сени халықлар арасында,
Саз шертип алғыс айтаман атыңа арнап.

51
Жаратқан Ийе Өз патшасын уллы жеңислерге еристирер,
Майлаған патшасы Даўытқа ҳәм оның урпағына,
Мәңгиге мийрим-шәпәәтин көрсетер.

18

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың жыры.

2

Қудайдың уллылығын көклер жәриялап турады,
Оның дөретпеси ҳаққында аспан гүмбези хабарлайды.

3
Буны күн күнге жәриялайды,
Түн түнге мәлим қылады.

4
Ол жерде бир сөз де, бир гәп те айтылмас,
Шықпас олардан ҳеш қандай сес.

5
Бирақ хабарлары ҳәр тәрепке тарқалар,
Сөзлери дүньяның төрт тәрепине жетип барар.

Қудай қуяш ушын көклерде шатыр қурды.

6
Қуяш шымылдықтан шыққан күйеў балаға уқсайды,
Жуўырмақшы болған жуўырыўшы яңлы қуўанады.

7
Аспанның бир шетинен шығып,
Жолын басқа бир шетине қарай даўам етеди,
Оның ҳәўиринен ҳеш нәрсе жасырына алмайды.

8

Жаратқан Ийениң нызамы минсиз,
Ол жанға жан қосар,
Жаратқан Ийениң буйрықлары исенимли,
Ол саданы дана қылар.

9
Жаратқан Ийениң пәрманлары дурысдур,
Жүректи шадлыққа толтырар.
Жаратқан Ийениң буйрықлары анықдур,
Олар көзлерге нур берер.

10
Жаратқан Ийеден қорқыў пәклик,
Бул мәңги даўам етер.
Жаратқан Ийениң қағыйдалары ҳақыйқат,
Барлығы әдилдур.

11
Булар алтыннан, сап алтыннан да қәдирли,
Пал көзгенектен тамған палдан да мазалы.

12
Булар қулың болған маған нәсият берер,
Оларға әмел қылғанлар уллы сый алар.

13
Ким өз қәтесин көре алады?
Билмей қылған гүналарымнан Өзиң пәкле.

14
Биле тура гүна ислеўден сақла қулыңды,
Гүнаның мени басқарыўына жол қойма!
Сонда мен минсиз боламан,
Аўыр гүнадан да узақта боламан.

15

Аўзымнан шыққан сөзлер,
Жүрегимдеги ой-пикирлер,
Сениң алдыңда мақул болсын,
Жаратқан Ийе, қорғаўшы жартасым, әменгерим!

19

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың жыры.

2

Қыйыншылықта қалғаныңда, Жаратқан Ийе жуўап берсин,
Яқыптың Қудайының аты сени аман сақласын!

3
Жәрдем жиберсин саған мухаддес Ибадатханасынан,
Сионнан Ол саған сүйениш болсын.

4
Барлық садақаларыңды ядында сақласын,
Жандырылатуғын қурбанлықларыңа ыразы болсын!

Селаҳ

5

Кеўлиңдегини берсин саған,
Барлық жобаларыңды жүзеге асырсын!

6
Сонда жеңисиң ушын бәлент даўыс пенен шадланамыз,
Қудайымыздың аты менен байрақларымызды орнатамыз,
Жаратқан Ийе барлық тилегиңди жүзеге асырсын.

7

Билемен, Жаратқан Ийе Өзи майлаған патшаға жеңис берер,
Оң қолының қутқарыў күши менен,
Мухаддес аспанынан оған жуўап берер.

8
Базылар саўаш арбаларға,
Базылар атларға исенеди,
Бизлер Қудайымыз Жаратқан Ийениң атын шақырамыз.

9
Олар жерге шөгип, қулайды,
Бизлер турып, тиклеймиз қәддимизди.

10

Жаратқан Ийе, патшамызға жеңис сыйла,
Жуўап бере гөр Саған жалбарынғанымызда!

20

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың жыры.

2

Жаратқан Ийе, қүдиретиңе патша қуўанар,
Берген жеңисиңе сондай шадланар!

3
Жүрегиндеги арзыў-әрманын бердиң,
Аўзынан шыққан тилегинен бас тартпадың.

Селаҳ1

4

Оны уллы жарылқаўлар менен қарсы алдың,
Басына сап алтыннан таж кийдирдиң.

5
Сеннен өмир сорағанда, өмир бердиң,
Узақ, мәңги-бақый өмир сыйладың.

6
Жеңис берип, оны уллы даңққа бөледиң,
Оны салтанат ҳәм уллылыққа бөледиң.

7
Оның үстине мәңги берекет жаўдырдың,
Қасында болып, шадлыққа толтырдың.

8

Патша Жаратқан Ийеге үмит байлайды,
Қудай Тааланың сүйиспеншилиги арқалы сүрникпейди.

9

Қолың барлық душпанларыңды,
Оң қолың Сени жек көретуғынларды табады.

10
Жаратқан Ийе, Сен келген ўақтыңда,
Қызған тандырға айландырасаң оларды.
Өз ғәзебиң менен оларды жутып,
Жалын менен жандырасаң.

11
Жоқ етесең урпақларын жер жүзинен,
Зүрядын адамлар арасынан.

12
Душпанларың жаманлық жобасын дүзип,
Саған қарсы жаўызлық ойласа да,
Олар ҳеш нәрсеге ерисе алмайды.

13
Оқ жайыңды керип, жүзине гөзлеп,
Артына қашыўға мәжбүрлейсең.

14

Уллылығың менен көтерил, Жаратқан Ийе!
Қүдиретиңди саз шертип, жырлайық.

21

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. «Таңдағы суўын» намасына айтылады. Даўыттың жыры.

2

Қудайым, Қудайым! Неге мени таслап кеттиң?
Неге меннен соншелли узақтасаң?
Не ушын маған жәрдем бермейсең,
Шеккен налаларымды еситпейсең?

3
Қудайым! Күн бойы шақыраман, жуўап бермейсең,
Түн бойы шақыраман, еле тынышлық таппадым.

4
Сен мухаддессең,
Израилдың алғыслары үстине тахт қурғансаң.

5
Саған үмит қылды ата-бабаларымыз,
Үмит байлады, Сен оларды қутқардың.

6
Саған жалбарынып, азат болды,
Саған үмит байлап, алданып уятқа қалмады.

7

Бирақ мен адам емес, қуртпан,
Адамлар мени кемситеди, халық жек көреди.

8
Мени көргенлердиң ҳәммеси үстимнен күледи,
Басларын шайқап былай дейди:

9
«Жаратқан Ийеге өзин тапсырды, оны қутқарсын,
Оннан кеўли толса, Оның Өзи жәрдем берсин!»

10

Сен едиң мени ана қарнынан шығарған,
Сен едиң емизиўли ўақтымда мени аман сақлаған.

11
Туўылмасымнан алдын, Сениң ғамхорлығыңа өткенмен,
Анамның қарнынан берли, Қудайым Сенсең.

12
Меннен узақ болма,
Апат жақын маған,
Жәрдем беретуғын ҳеш ким жоқ.

13

Сүзетуғын буғалардай қоршап атыр көп душпанлар,
Башанның күшли буғаларындай дөгереклеп тур.

14
Арқыраған жыртқыш арыслан яңлы,
Олар маған қарсы аўзын ашып турыпты.

15
Суў сыяқлы төгилдим,
Барлық сүйеклерим буўынларынан босасты,
Мумдай болып, жүрегим ишимде ериди.

16
Кеўип қалған гүлалдай ҳал-дәрманым қалмады,
Тилим таңлайыма жабысты,
Мени өлим топырағына жатқыздың.

17
Әтирапымда ийтлер ызғып жүр,
Жаўызлар топары дөгерегимди қоршап тур.
Аяқ-қолларымды тесип атыр.

18
Барлық сүйеклеримди санай аламан,
Душпанларым маған тигилип, тамаша қылып тур.

19
Кийимлеримди өз ара бөлисип,
Оның ушын шек таслап атыр.

20

Меннен узақ болма, Жаратқан Ийе,
Күш-қуўатым мениң, жәрдемге асық!

21
Жанымды қылыш жүзинен,
Өмиримди ийтлердиң пәнжесинен қутқар!

22
Қутқар мени арысланның аўзынан,
Жабайы буғалардың шақынан,
Жалбарыныўыма жуўап бердиң.

23
Туўысқанларыма Сениң атыңды жәриялайман,
Жәмийет алдында Саған алғыс-мақтаў айтаман.

24

Ҳәй, Жаратқан Ийеден қорқатуғынлар,
Оған алғыс-мақтаў айтыңлар!
Оны даңққа бөлең, ҳәй, Яқып урпағы!
Оған ҳүрмет көрсетиң, ҳәй, Израил урпағы!

25
Езилгенниң қайғы-ҳәсиретин көрип,
Ол тиксинип, жеркенип қарамады.
Ал оннан жүзин жасырмай, қулақ салды пәриядына.

26

Уллы жыйында алғыс-мақтаў айтыўымның себеби Сенсең,
Сеннен қорққанлардың алдында орынлайман ўәделеримди.

27
Жарлылар жеп тояды,
Сени излегенлер алғыс-мақтаў айтады,
Олардың өмири узақ ҳәм шад болады!

28
Жер жүзиниң барлығы Жаратқан Ийени еслеп, Оған қайтады,
Дүньядағы барлық миллетлер Оның алдында тәжим қылады.

29
Патшалық Жаратқан Ийеге тийисли,
Барлық миллетлерге Ол ҳүкимдарлық қылады.

30

Жер жүзиндеги барлық байлар ишип-жеп, Оған тәжим қылады,
Ҳәтте, топыраққа кететуғын ҳәм жанын сақлай алмайтуғынлар да,
Оның алдында дизе бүгип, бас ийеди.

31
Келешек әўладлар Оған хызмет етеди,
Туўылатуғын нәсиллерге Ийемиз ҳаққында жәрияланады.

32
Олар келип, Жаратқан Ийениң қутқарыў жолын,
Оның қылған ислерин еле туўылмағанларға жеткереди.

22

1

Даўыттың жыры.

Жаратқан Ийе шопанымдур,
Мен мүтәжлик көрмеспен.

2
Мени жасыл жайлаўларда жатқызар,
Тыныш ағын суў бойына алып барар.

3
Ол жанымды қайта тиклеп,
Өз аты ушын мени туўры жолға жетеклер.

4
Ҳәттеки, өлим қараңғылығы яңлы,
Сол ойпатлықтан өтсем де,
Қорқпайман қәўип-қәтерден.
Сен мениң менен биргесең,
Ҳасаң, шопанлық таяғың,
Тынышлық берер маған.

5

Көз алдында душпанларымның,
Мен ушын дастурхан жаясаң.
Басыма май сүртип,
Кесемди мениң толтырасаң.

6
Өмирим бойы жақсылық ҳәм сүйиспеншилик изимнен жүрер,
Жаратқан Ийениң үйи мәңги мәканым болар.

23

1

Даўыттың жыры.

Жаратқан Ийеге тийисли жер жүзи ҳәм ондағы пүткил барлық,
Әлем ҳәм онда жасайтуғынлар.

2
Ол теңизлердиң үстине әлемди орнатып,
Оны беккемледи суўлар үстине.

3

Жаратқан Ийениң таўына ким шығыўы мүмкин?
Оның мухаддес жеринде ким турыўы мүмкин?

4
Қоллары пәк, жүреги таза болған,
Кеўлин жалған нәрселерге бермеген,
Жалғаннан ант ишпеген адам.

5
Ол Жаратқан Ийеден жарылқаў алады,
Қутқарыўшысы Қудай оны ақлайды.

6
Жаратқан Ийени излегенлер,
Оның жүзин көриўди тилеген Яқыптың нәсили сондай болады.

Селаҳ

7

Кең ашылың, ҳәй дәрўазалар!
Ашылың, ҳәй әзелги қапылар!
Уллы Патша кирсин ишке!

8
Ким бул уллы Патша?
Ол — Жаратқан Ийедур, күшли ҳәм қүдиретли,
Саўашларда қүдиретли болған Жаратқан Ийе.

9
Көтерилип ашылың, ҳәй дәрўазалар!
Ашылың, ҳәй әзелги қапылар!
Уллы Патша кирсин ишке!

10
Ким бул уллы Патша?
Ол — Әлемниң Жаратқан Ийеси,
Ол — уллы Патша!

Селаҳ1

24

1

Даўыттың жыры.

Жаратқан Ийе, пүткил барлығым менен Саған жақынласаман,

2
Қудайым, Сеннен үмит қыламан,
Мен уятқа қалмайын,
Душпанларым меннен үстин шығып, қуўанбасын.

3
Саған үмит байлаған ҳасла уятқа қалмас,
Себепсиз қыянет ететуғынлар уятқа қалар.

4

Жаратқан Ийе, жолларыңды көрсет,
Өз соқпақларыңды маған түсиндир.

5
Ҳақыйқатлыққа жетелеп, үйрет маған,
Қутқарыўшым Қудай Өзиңсең.
Күни бойы үмитим Сеннен.

6
Жаратқан Ийе, реҳимиңди ҳәм сүйиспеншилигиңди есле,
Булар әзелден бери бардур.

7
Еске алма жаслықтағы гүна ҳәм қылмысларымды,
Сүйиспеншилигиң ҳәм ийгилигиң ҳақы,
Мени есле, Жаратқан Ийе.

8

Жаратқан Ийе жақсы ҳәм әдалатлыдур!
Соның ушын, гүнакарларға жол көрсетер.

9
Кишипейиллерди әдиллик жолы менен алып жүрер,
Оларға Өз жолын үйретер.

10
Келисимдеги шәртлерге әмел қылғанлар ушын,
Жаратқан Ийениң соқпақлары сүйиспеншилик ҳәм садықлыққа толыдур.

11

Мениң айыпларым көп,
Жаратқан Ийе, Өз атың ҳақы,
Айыпларымды кешир.

12
Ким Жаратқан Ийеден қорқса,
Жаратқан Ийе оған таңлайтуғын жолды көрсетер.

13
Ол адам бахытлы жасар,
Оның нәсили елди мүлик етип алар.

14
Жаратқан Ийе Өзинен қорққанларға сырлас болар,
Келисимин оларға билдирер.

15
Көзлерим ҳәмме ўақытта Жаратқан Ийе тәрепте,
Ол азат қылар тордан аяқларымды.

16
Аўҳалыма қара, реҳим қыл маған,
Жалғызбан ҳәм езилгенмен.

17
Артып бармақта жүрегимдеги қайғылар,
Усы дәртлерден мени қутқар!

18
Азап-ақыретиме қара,
Кешир барлық гүналарымды!

19
Душпанларыма қара, қаншелли көбейген,
Жаўызларша олар мени жек көреди!

20
Жанымды сақлап, қутқара гөр!
Шерменде қыла гөрме,
Мен Сеннен пана тапқанман!

21
Шынлық ҳәм әдиллик мени қорғасын,
Саған үмит байлағанман.

22

Қудай, қутқар Израилды,
Барлық қайғы-ҳәсиретлеринен.

25

1

Даўыттың жыры.

Мени ақла, Жаратқан Ийе,
Мен пәк жолдан жүрдим,
Екиленбестен Жаратқан Ийеге үмит байладым.

2
Жаратқан Ийе, мени тексерип, имтиханнан өткер,
Жүрегим ҳәм нийетимди сынап көр.

3
Сүйиспеншилигиң көз алдымда,
Сениң садықлығың мени жетеклер.

4
Өтирикшилер менен бирге отырмайман,
Еки жүзлилер менен дос болмайман.

5
Напәклер топарын жек көремен,
Зулымлардың арасында отырмайман.

6
Көрсетиў ушын айыпсызлығымды,
Жуўаман қолларымды, Жаратқан Ийе,
Қурбанлық орныңды айланып жүремен.

7
Бәлент даўыс пенен алғыс қосығын айтаман,
Тәрийиплеймен, барлық әжайып ислериңди.

8
Жақсы көремен, Жаратқан Ийе, Сен мәкан қылған үйди,
Сениң салтанатың орналасқан жерди.

9

Гүнакарлар менен бирге жанымды алма,
Қанхорлар қатарында өмириме шек қойма.

10
Жаўыз жоба дүзеди олардың қоллары,
Оң қоллары параға толы.

11
Ал мен пәк өмир сүремен,
Қутқар мени, реҳим қыл маған!

12

Аяқларым тегис жерде турыпты,
Жаратқан Ийе, уллы жыйында Сени алғыслайман.

26

1

Даўыттың жыры.

Жаратқан Ийе мениң нурым ҳәм қутқарыўшым,
Мен кимнен қорқаман?
Жаратқан Ийе өмиримниң қорғаны,
Мени ким қорқыта алар?

2
Денемди тилкимлеў ушын жаўызлар үстиме бастырып келгенде,
Жаўларым ҳәм душпанларым маған қарсы шабыўыл жасағанда,
Өзлери сүрнигип, қулайды.

3
Бир орда ләшкер мени қамал қылса да,
Жүрегим қорқпас,
Маған қарсы урыс басланса да,
Үмитим үзилмес.

4

Жаратқан Ийеден тилегим, қәлейтуғыным мынаў:
Жаратқан Ийениң үйинде өмир бойы жасаў,
Оның гөззаллығын көриў,
Ибадатханасында сыйынып, ой жуўыртыў.

5
Апатта қалған күнлеримде,
Ол мени Өз панасында аман сақлайды.
Шатырының ишине жасырып мени,
Бәлент жартас үстине алып шығады.

6
Сонда әтирапымдағы душпанларым үстинен,
Басым жоқары көтериледи.
Жаратқан Ийениң шатырында қурбанлық беремен,
Шадланып, алғыслаў қурбанлығын беремен,
Саз шертип, Оны жырлайман.

7

Жаратқан Ийе, қулақ сал даўысыма, Саған жалбарынаман,
Реҳим етип, жуўап бер маған!

8
«Мениң жүзимди изле!» дегениңди кеўлим еситти,
Аўа, Жаратқан Ийе, Сениң жүзиңди излеймен.

9
Жүзиңди меннен жасырма,
Ғәзепленип, қулыңнан жүз бурма!
Жәрдемшим Сен болдың,
Жүз бурып, мени тәрк етпе,
Қудай, қутқарыўшым мениң!

10
Ата-анам мени таслап кетсе де,
Жаратқан Ийе мени қабыл етеди.

11
Жаратқан Ийе, жолыңды үйрет маған,
Буққыда жатқан душпанларыма бола,
Туўры соқпақларыңнан жетеле мени.

12
Жаўларымның қолына тапсырма мени,
Жалған гүўалар, наҳақ айыплаўшылар,
Маған қарсы шықты.

13

Бирақ мынаған анық исенемен:
Мен тирилер әлеминде жүрип,
Жаратқан Ийениң ийгилигин көремен.

14

Жаратқан Ийеге үмит қыл,
Күшли ҳәм мәрт бол,
Жаратқан Ийеге үмит қыл.

27

1

Даўыттың жыры.

Саған жалбарынаман, Жаратқан Ийе,
Қорғаўшы жартасым, еситпей қалма даўысымды.
Егер маған жуўап бермей, үнсиз қалсаң,
Өлим шуқырына түскен адамдай болып қаламан.

2
Сени жәрдемге шақырғанымда,
Қолларымды мухаддес Ибадатханаңа созғанымда,
Қулақ сал жалбарыныўларыма.

3
Мени жаўызлар ҳәм наҳақлық қылатуғынлар менен,
Бир қатарға қойып, жазалама.
Олар адамлар менен досларша қатнаста болып,
Жүреклеринде жаўызлық ислеўди нийет қылар.

4

Қылмысларының, ислеген жаўызлықларының есесин қайтар,
Қоллары менен ислеген наҳақлықларына жараса жаза бер.

5
Олар итибар бермес Жаратқан Ийениң ислерине,
Оның қолларының дөретпесине.
Соның ушын, Жаратқан Ийе оларды қулатады,
Олар қайтадан тиклене алмайды.

6

Жаратқан Ийеге алғыслар болсын!
Ол қулақ салды мениң жалбарыныўларыма.

7
Жаратқан Ийе күш-қуўатым ҳәм қалқанымдур,
Жүректен Оған үмит етемен,
Ол маған жәрдем берди, жүрегим шадланар,
Қосықларым менен Оған алғыс айтаман.

8

Жаратқан Ийе Өз халқының қүдиретидур,
Өзи майлаған патшаның қутқарылыў қорғаныдур.

9
Халқыңды қутқар, Өз меншик халқыңды жарылқа,
Олардың шопаны бол, мәңги ғамхорлық қыл!

28

1

Даўыттың жыры.

Ҳәй, иләҳий барлықлар, Жаратқан Ийени алғыслаң,
Жаратқан Ийениң салтанатын ҳәм қүдиретин алғыслаң,

2
Жаратқан Ийениң уллы атын алғыслаң,
Мухаддес кийимлерде Жаратқан Ийеге сыйының!

3

Суў бетинде еситилер Жаратқан Ийениң даўысы,
Уллы Қудай гүркиреп, даўыс шығарар,
Қүдиретли суў бетинде еситилер Жаратқан Ийениң жаңғырығы.

4
Жаратқан Ийениң даўысы күшлидур,
Жаратқан Ийениң даўысы салтанатлыдур.

5
Жаратқан Ийениң даўысы кедр ағашларын сындырар,
Ҳәттеки, Лебанондағы кедр ағашларын майдалап таслар.

6
Ол Лебанон таўын бузаўдай етип,
Сирйон таўын жабайы танадай етип, секиртер.

7
Шақмақ шақтырады Жаратқан Ийениң даўысы,

8
Шөлистанды титиретеди Оның даўысы,
Жаратқан Ийе Қадеш шөлин ләрзеге салар.

9
Жаратқан Ийениң даўысы суўынларды туўдырар,
Тоғайларды жалаңашлар.
Оның Ибадатханасында ҳәмме «Даңқ болсын!» деп бақырысар.

10
Жаратқан Ийе топан суўы үстине тахтын қурды,
Ол мәңги патша болып қалады.

11
Жаратқан Ийе Өз халқына күш бағышлар,
Халқын тынышлық пенен жарылқар!

29

1

Даўыттың жыры. Жаратқан Ийениң үйи бағышланған ўақытта айтылған қосық.

2

Сени уллылайман, Жаратқан Ийе,
Мени жоқары алып шықтың,
Душпанларымның мениң үстимнен,
Күлиўине жол қоймадың.

3
Қудайым Жаратқан Ийе,
Саған жалбарындым, маған шыпа бердиң.

4
Жаратқан Ийе, жанымды өлилер мәканынан алып шықтың,
Өлим шуқырына түсип баратырғанымда, мени қутқардың.

5
Ҳәй Жаратқан Ийениң садық қуллары,
Саз шертип, Оны алғыслаң,
Оның мухаддес атын тәрийиплең!

6
Оның ғәзеби бир мезгил,
Ал меҳрибанлығы бир өмир даўам етер.
Қайғы-азап бир түн болар,
Бирақ азан менен қуўаныш кирип келер.

7

Әўметли болып, исим жүрискенде,
«Ҳасла сүрникпеспен!» — деген едим.

8
Жаратқан Ийе, меҳриң менен,
Мени таўдай қылып беккемледиң.
Бирақ Сен жүзиңди жасырғаныңда,
Қорқыныш бийлеп алды мени.

9

Жаратқан Ийе, Сени шақырдым,
Ийеме жалбарынып, реҳим сорадым:

10
«Егер мен кирсем қәбирге,
Өлимимнен Саған не пайда?
Топырақ Саған алғыс айта ма?
Сениң садықлығыңды жәриялай ма?

11
Қулақ сал, Жаратқан Ийе, маған реҳим қыл,
Жәрдемшим бол, Жаратқан Ийе!»

12

Қайғымды ойын-күлкиге айландырдың,
Аза кийимимди шешип, шадлыққа бөледиң.

13
Кеўлим Сени алғыслап қосық айтсын, үнсиз қалмасын,
Саған мәңги миннетдаршылық билдиремен, Қудай Ийем.

30

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың жыры.

2

Жаратқан Ийе, Сени паналайман,
Мени ҳасла шерменде қылма!
Әдалатлығың менен қутқар мени!

3
Маған қулақ сал, дәрҳал қутқар мени,
Паналайтуғын жартасым бол,
Қутқарылыўым ушын, беккем қорған бол!

4
Шынында да, Сен жартасым ҳәм қорғанымсаң,
Өз атың ушын мени жетеле, жол көрсет маған.

5
Маған қарсы қойылған тордан узақлат мени,
Өзиңсең мениң панам.

6
Жанымды қолларыңа тапсыраман,
Жаратқан Ийе, садық Қудай, қутқар мени.

7

Бийҳуда бутларға табыныўшылардан жеркенемен,
Жаратқан Ийеге үмит байлайман.

8
Садықлығың арқалы йошып, шад болайын,
Қайғыларымды Өзиң көрдиң,
Шеккен азапларымды билесең.

9
Мени душпанның қолына тапсырмадың,
Ал аяқларымды кең жерге бастырдың.

10

Реҳим қыл маған, Жаратқан Ийе, қыйыншылықтаман,
Қайғыдан көзлеримниң нуры сөнди,
Жан-тәним де тамам болды.

11
Өмирим азап пенен,
Жылларым аҳ урыў менен таўысылар,
Гүналарым себепли күшим қайтып,
Сүйеклерим қуўрап қалар.

12
Душпанларым себепли жек көринши болдым,
Әсиресе өз қоңсыларыма.
Досларым да аўҳалымды көрип қорқады,
Мени көшеде көргенлер меннен қашатуғын болды.

13
Марҳум сыяқлы умыт болдым мен,
Сынып қалған ыдысқа уқсайман.

14
Көплердиң өсек қылып атырғанын еситемен,
Әтирапымды қорқыныш орап алған.
Маған қарсы тил бириктирген,
Жанымды алыў ушын жоба дүзген.

15

Жаратқан Ийе, мен Саған үмит байлайман,
«Қудайым Сенсең!» деп айтаман.

16
Тәғдирим Сениң қолыңда,
Мени душпанларымның қолынан,
Изиме түскенлерден қутқара гөр.

17
Сениң жүзиң қулыңа нурын шашсын,
Сүйиспеншилигиңди көрсетип, қутқар мени!

18
Шерменде қылма мени, Жаратқан Ийе,
Жәрдем сорап, Саған жалбарынаман.
Жаўызлар шерменде болсын,
Өлилер мәканында үнлери өшсин.

19
Менменлик пенен, жоқарыдан қарап,
Әдил адамнан жеркенип, оны кемситип сөйлегенниң,
Өшсин жалған сеслери.

20

Ийгилигиң соншелли молдур, Жаратқан Ийе,
Оны Өзиңнен қорққанлар ушын сақлайсаң,
Ҳәммениң көз алдында,
Сеннен пана тапқанларға жақсы қатнас қыласаң.

21
Адамлардың жаўыз жобасынан,
Дәргайыңда пана болып, оларды қорғайсаң,
Жаман тиллерден,
Өз панаңда сақлайсаң.

22

Жаратқан Ийеге алғыслар болсын,
Қамалдағы қалада қалғанымда,
Әжайып мийрим-шәпәәтиңди көрсеттиң маған.

23
Қорқынышқа түсип, былай дедим:
«Сениң дәргайыңнан шығарылдым!»
Бирақ жәрдемге шақырғанымда Сени,
Еситтиң мениң жалбарыныўымды.

24

Жаратқан Ийени сүйиң, ҳәй Оның садық қуллары!
Жаратқан Ийе Өзине садық болғанларды қорғайды,
Менменлерге толық жаза береди.

25
Ҳәй, Жаратқан Ийеге үмит байлағанлар,
Күшли болың ҳәм мәрт болсын жүрегиңиз!

31

1

Даўыттың айрықша жыры.

Қылмыслары кеширилгенлер,
Гүналары алып тасланғанлар қандай бахытлы!

2
Жаратқан Ийе тәрепинен айыплы саналмаған,
Кеўлинде сумлық болмаған адам қандай бахытлы!

3

Гүнамды мойынлаўдан бас тартқанымда,
Зар жылап жүргенликтен күни бойы,
Сүйеклерим кеўип қалды.

4
Күни-түни қолың үстимде аўыр жүк болды,
Саратан ыссысының қурғақшылығы яңлы, дәрманым қалмады.

Селаҳ

5

Сонда гүнамды алдыңда мойынладым,
Айыбымды жасырмай, былай дедим:
«Жаратқан Ийениң алдында қылмысымды тән аламан».
Ал Сен айып-гүналарымды кеширдиң.

Селаҳ1,2,3

6

Соның ушын, ҳәр бир садық қулың,
Мүмкиншилик бар ўақытта дуўа етсин.
Сонда топан суўы тасып кетсе де, оған жетип бармас.

7
Сен мениң панамсаң,
Мени қәўип-қәтерден сақлайсаң,
Маған берген қутқарылыўың себепли,
Әтирапымдағыларды шадлыққа бөледиң.

Селаҳ1

8

Жаратқан Ийе былай дейди:
«Саған ақыл-нәсият беремен,
Жүретуғын жолыңды көрсетемен,
Мәсләҳәт берип, нәзеримнен қашырмайман.

9
Ат ямаса ғашырдай ойсыз болмаң,
Суўлық ҳәм жүўен керекдур оларды жолға салыў ушын,
Болмаса, олар бойсынбайды».

10
Напәклердиң азабы көп болады,
Бирақ Жаратқан Ийеге үмит еткенлерди,
Оның сүйиспеншилиги қоршап алады.

11
Ҳәй, ҳақ адамлар,
Жаратқан Ийе арқалы қуўанып, шадланың,
Ҳәй, жүреги пәк болғанлар,
Ҳәммеңиз шадланың!

32

1

Ҳәй, ҳақ адамлар, Жаратқан Ийе арқалы шадланың!
Ҳақ адамларға жарасар Оған алғыс-мақтаў айтыў.

2
Лира шертип, Жаратқан Ийени тәрийиплең,
Он тарлы арфада Оған арнап нама шалың.

3
Оған арнап таза қосық айтың,
Бәлент даўыс пенен шадланып, саз шертиң.

4

Жаратқан Ийениң сөзи ҳақыйқатдур,
Оның ҳәр бир иси исенимлидур.

5
Жаратқан Ийе ҳақлықты ҳәм әдалатлықты сүйер,
Жер жүзи Оның сүйиспеншилигине толар.

6

Көклер Жаратқан Ийениң буйрығы менен,
Аспан денелери аўзынан шыққан сөзи менен жаратылғандур.

7
Ол теңиз суўларын бир жерге жыйнар,
Түпсиз суўларды суў сақлағышларға сыйдырар.

8
Пүткил дүнья жүзи Жаратқан Ийеден қорқсын,
Жер жүзинде жасап атырғанның барлығы Оннан сескенсин.

9
Ол сөйледи, айтқаны бар болды,
Буйрық берди, ҳәммеси пайда болды.

10
Жаратқан Ийе миллетлердиң жобаларын бузар,
Халықлардың нийетлерин босқа шығарар.

11
Бирақ Жаратқан Ийениң жобалары мәңги турар,
Жүрегиндеги нийетлери әўладтан-әўладқа даўам етер.

12

Қандай бахытлы, Қудайы Жаратқан Ийе болған миллет,
Қандай бахытлы, Жаратқан Ийе таңлап алған халық.

13
Жаратқан Ийе көктен көз таслар,
Пүткил адамзатты көрер.

14
Ол тахтта отырған жеринен,
Гүзетер жер жүзинде жасайтуғынлардың ҳәммесин.

15
Ол ҳәммениң жүрегин жаратқан,
Олардың ислериниң ҳәммесин билер.

16

Әскери көп болғаны менен, патша қутқарылмас,
Уллы күши менен жаўынгер жеңе бермес.

17
Жеңис ушын саўаш атлары бос үмитдур,
Олар қүдиретли күши менен қутқара алмас.

18
Жаратқан Ийениң көзи Өзинен қорқатуғынларда,
Оның сүйиспеншилигинен үмит ететуғынларда.

19
Олардың жанын өлимнен қутқарар,
Ашлық дәўирде оларды тири қалдырар.

20

Жанымыз Жаратқан Ийеден үмит етер,
Ол жәрдемшимиз ҳәм қалқанымыздур.

21
Ол арқалы жүрегимиз қуўанышқа толар,
Оның мухаддес атына үмит байлаймыз.

22
Жаратқан Ийе, мудамы үмит байлаймыз Саған,
Сүйиспеншилигиң бизлерге яр болсын!

33

1

Абимелехтиң алдында өзин ақылы кемис қылып көрсетип, оның алдынан қуўылған ўақытта Даўыттың айтқан жыры.

2

Ҳәмме ўақытта Жаратқан Ийеге алғыс айтаман,
Алғыс-мақтаў түспейди аўзымнан.

3
Жаратқан Ийе менен мақтанар жаным,
Езилгенлер еситип, шад болсын!

4
Мениң менен бирге Жаратқан Ийени уллылаң,
Атын биргеликте даңққа бөлейик.

5

Жаратқан Ийеге жалбарындым, Ол жуўап берди маған,
Мени азат етти барлық қәўип-қәтерден.

6
Оннан үмит қылғанлардың жүзинде нур жарқырайды,
Уятқа қалып, жүзлери қызармайды.

7
Мен езилип жалбарындым, Жаратқан Ийе еситти,
Мени барлық азапларымнан азат етти.

8
Жаратқан Ийеден қорқатуғынлардың әтирапына,
Оның периштелери орда қурып, қутқарар оларды.

9
Жаратқан Ийениң жақсылығын татың ҳәм көриң.
Қандай бахытлы Оннан пана тапқанлар.

10
Жаратқан Ийеден қорқың, ҳәй, Оның мухаддеслери,
Оннан қорққанлардың болмас мүтәжлиги.

11
Ҳәттеки, арысланлар аш ҳәм мүтәж болар,
Бирақ ҳеш қандай мүтәжлик көрмес Жаратқан Ийеге келгенлер.

12
Келиң, ҳәй балалар, тыңлаң мени:
Үйретейин сизлерге Жаратқан Ийеден қорқыўды.

13
Ким өмирден заўықланып,
Бахытлы өмир сүриўди қәлейди?

14
Онда, тилиңизди жаўызлықтан тыйып,
Аўзыңызды жалған сөзлерден сақлаң.

15
Жаманлықтан қашып, жақсылық қылың,
Тынышлық тилеп, оның изинен жүриң.

16

Жаратқан Ийениң көзи ҳақ адамларда,
Қулағын түрер олардың дадына.

17
Жаратқан Ийе қарсыдур жаманлық қылатуғынларға,
Жер жүзинен олардың атларын өширер.

18

Ҳақ адамлар жалбарынар, Жаратқан Ийе еситер,
Барлық азапларынан оларды азат етер.

19
Жаратқан Ийе кеўли қабарғанларға жақындур,
Руўхы езилгенлерди қутқарар.

20

Ҳақ адамның қайғылары көп болса,
Жаратқан Ийе булардан оны азат қылар,

21
Барлық сүйеклерин аман сақлар,
Сындырылмас оның бир сүйеги де.

22

Жаманлық залымды өлтирер,
Ҳақ адамнан жеркенген жаза алар.

23
Өз қулларын Жаратқан Ийе қутқарар,
Ҳеш қандай жаза алмас Оннан пана тапқанлар.

34

1

Даўыттың жыры.

Жаратқан Ийе, маған қарсы болғанларға Өзиң қарсы шық,
Маған ҳүжим қылғанларға Өзиң қарсы ҳүжим қыл!

2
Үлкен ҳәм кишкене қалқан алып,
Маған жәрдемге кел!

3
Мени қуўып киятырғанларға қарсы,
Найза ҳәм балтаңды ал.
«Сени Мен қутқараман», — деп ўәде бер маған!

4

Жаныма қаслық қылып жүргенлер,
Уятқа қалып, масқара болсын!
Маған қарсы жаўыз нийет еткенлер,
Шермендеси шығып, артқа шегинсин!

5
Олар самалда ушқан қаўық сыяқлы болсын,
Жаратқан Ийе, Сениң периштең изине түссин!

6
Қараңғы ҳәм сырғанақ болсын олардың жолы,
Жаратқан Ийе, Сениң периштең қуўсын оларды!

7

Себепсиз маған тор қурды,
Мени тутып алыў ушын, себепсиз шуқыр қазды.

8
Тосаттан олардың басына апат келсин,
Қойған торына өзлери түссин,
Қазған шуқырына өзлери қуласын.

9

Сонда Жаратқан Ийе, Сен арқалы шадланаман,
Мени қутқарғаның ушын қуўанаман.

10
Пүткил барлығым былай дейди:
«Ҳәлсизди күшлиниң қолынан,
Бийшара ҳәм жарлыны тонаўшылардан қутқаратуғын,
Саған уқсаған ким бар, Жаратқан Ийе?»

11

Жаўыз нийетли гүўалар турып,
Билмейтуғын нәрселер ҳаққында меннен сорар.

12
Олар жақсылығыма жаманлық қайтарар,
Жаным жалғызланып қалды.

13
Олар кесел болған ўақытта,
Аза кийим кийип, ораза туттым.
Басымды ийип, дуўа қылдым .

14
Достым, туўысқаным, деп қайғырдым,
Анам ушын аза тутқандай етип,
Қайғыдан басымды ийип жүрдим.

15
Олар болса, жығылғанымда жыйналып, шад болды,
Маған қарсы жыйналды бийтаныс адамлар,
Тоқтамастан мени талап таслады.

16
Қудайсызлардай аямай масқара қылды,
Маған қарап, тислерин қайрады.

17

Ийем, қашанға дейин қарап турасаң?
Қутқара гөр жанымды олардың ҳүжиминен,
Азат қыла гөр бул арысланлардан!

18
Уллы жәмийет ишинде Саған шүкир айтаман,
Сансыз халық арасында Саған алғыс-мақтаў айтаман.

19

Үстимнен күлмесин себепсиз маған душпан болғанлар,
Көзлерин алартпасын айыпсыз мени жек көргенлер.

20
Тынышлық сөзин аўзына алмас олар,
Ал елде тыныш жасап атырғанларға қарсы,
Жалған сөзлерди ойлап табар.

21
Маған қарсы аўзын кең ашып, былай деп айтар:
«Ҳа-ҳа, өз көзимиз бенен көрдик қылмысларыңды!»

22

Ҳәммесин көрдиң, Жаратқан Ийе, үнсиз қалма,
Ийем, меннен узақ болма!

23
Оян, тур, ҳуқықымды қорғап,
Мен ушын гүрес, Қудайым, Ийем!

24
Әдиллигиңе гөре, мени ақлай гөр, Қудайым, Жаратқан Ийе!
Үстимнен күлмесин душпанлар!

25
Олар ишинен былай деп айтпасын:
«Әне, болды-ғо бизиң қәлегенимиз!»
«Оның басына жеттик!» — демесин.

26

Аўыр аўҳалыма шадланғанлар,
Уялып, шерменде болсын,
Меннен өзлерин үстин қойғанлар,
Уят ҳәм шерменделикке шырмалып қалсын.

27

Мениң ҳақ болып шығыўымды қәлегенлер,
Шад болып, қуўансын.
Тынбастан былай деп айтсын олар:
«Қулының аманлығын қәлеген Жаратқан Ийе уллылансын!»

28
Сонда күни бойы тилимнен түспес Сениң әдиллигиң,
Саған арнап алғыс-мақтаў айтаман.

35

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Жаратқан Ийениң қулы Даўыттың жыры.

2

Наҳақлардың гүнасы жүрегинде сөйлейди.
Қудайдан қорқпас ол.

3
Ол өзин жоқары қойып,
Гүнамды Қудай көрмейди,
Ҳүким қылмайды, деп айтар.

4
Аўзынан жаманлық ҳәм жалған шығар,
Даналықтан ҳәм жақсылық қылыўдан бас тартар.

5
Ҳәттеки, жатқанда да, напәкликти ойлар,
Жаман жолға түсип, бас тартпас жаўызлықтан.

6

Жаратқан Ийе, сүйиспеншилигиң көклерге,
Садықлығың бултларға жайылғандур.

7
Әдиллигиң уллы таўларға мегзер,
Әдалатың түпсиз теңизге уқсар.
Сен адамзатты да, ҳайўанды да қорғайсаң, Жаратқан Ийе!

8

Сүйиспеншилигиң қаншелли баҳалыдур, Қудай!
Қанатларыңның саясында пана табар адамлар.

9
Олар жеп тояр үйиңдеги молшылықтан,
Оларға ишкизерсең ләззетке толы дәрьяңнан.

10
Өмир булағы Сенде,
Жақтылықты көремиз нурың арқалы.

11

Сени таныйтуғынларға сүйиспеншилигиңди,
Жүреги пәклерге ҳақлығыңды көрсет.

12
Менменниң аяғы мени баспасын,
Напәклердиң қоллары мени қуўмасын.

13
Қара, жаўызлық ислеўшилер жерге жығылды,
Қайтып тура алмастай етип, төменге ылақтырылды.

36

1

Даўыттың жыры.

Жаманлық қылғанларға ашыўланба,
Наҳақлық ислеўшилерге қызықпа!

2
Олар майса шөптей тез солып қалар,
Көк шөптей тез қуўрап қалар.

3

Сен Жаратқан Ийеге үмит байлап, жақсылық қыл,
Усы елде жасап, садықлықты сақла.

4
Жаратқан Ийеден заўықлан,
Ол жүрегиңдеги қәлеўиңе жеткизер.

5

Өмир жолыңды Жаратқан Ийеге тапсыр,
Оған исен, сонда Ол сен ушын ҳәрекет етер.

6
Ол сениң әдиллигиңди нур сыяқлы жарқыратып,
Ҳақлығыңды күндизги қуяштай қылар.

7

Жаратқан Ийениң алдында сабырлы бол, Оған үмит байла,
Ҳәўес қылма өз жолында әўметли болып,
Жаўыз нийетлерин әмелге асырғанларға.

8
Ғәзебиңди тыйып, ашыўыңды бас,
Қызба болма, бул тек зыян алып келер.

9
Жаўызлық етиўшилер жоқ етилер,
Жаратқан Ийеден үмит етиўшилер елге ийелик етер.

10

Тез арада напәктиң күни питеди,
Қанша излесең де, бул жерде таба алмайсаң оны.

11
Кишипейиллер болса, елге ийелик қылар,
Мол бахытқа ерисип, рәҳәт табар.

12
Напәк адам пәк адамға қарсы жаман нийет қылар,
Оған қарсы тислерин ғышырлатар.

13
Бирақ Ийе напәклер үстинен күлер,
Олардың күни питкенин билер.

14

Бийшара ҳәм жарлыны қулатып,
Туўры жолда жүргенлерди өлтириў ушын,
Напәклер қылышын жалаңашлап, керди садақларын.

15
Бирақ қылышлары өзлериниң жүрегине суғылар,
Садақлары да сынып кетер.

16

Ҳақ адамның аз заты,
Напәктиң байлығынан гөре абзалдур.

17
Напәктиң күши қырқылар,
Ҳақ адамды болса, Жаратқан Ийе қоллап-қуўатлар.

18

Минсизлердиң ҳәр күни Жаратқан Ийеге белгили,
Мәңги даўам етер олардың мийрасы.

19
Уятқа қалмас олар жаман күнлерде,
Қарынлары тоқ болар ашлық ўақытта да.

20

Бирақ напәклер сөзсиз қырылып қалар,
Жаратқан Ийениң душпанлары дала гүлиндей солып,
Түтин яңлы тарқалып, жоқ болар.

21

Напәклер қарыз алар, қайтып бермес,
Ҳақ адам болса сақыйлық пенен берер.

22
Жаратқан Ийе жарылқаған адамлар елге ийелик қылар,
Ал Ол ғарғаған адамлар жоқ болып кетер.

23

Адамның жүрген жолына,
Жаратқан Ийениң кеўли толса,
Оның қәдемлерин беккемлер.

24
Ол сүрниксе де, жығылмас,
Жаратқан Ийе қолынан услап қалар.

25

Мен жас едим, енди қартайдым,
Ҳақ адамның таслап кетилгенин,
Оның урпағының нан сорағанын көрмедим.

26
Ол ҳәмме ўақытта сақыйлық пенен қарыз берер,
Урпағы да жарылқаў алып келер.

27

Жаманлықтан қашып, жақсылық қыл,
Сонда елиңде мәңги жасарсаң.

28
Жаратқан Ийе ҳақлықты сүйер,
Ол садық қулларын тәрк етпес.
Оларды мәңги қорғар,
Напәклердиң урпағы жоқ болар.

29
Ҳақ адамлар елди мүлик етип алар,
Сол елде мәңги жасап қалар.

30

Ҳақтың аўзынан даналық шығар,
Оның тили әдалатты сөйлер.

31
Қудайының нызамы жүрегиндедур,
Соның ушын, қәдеминде адаспас.

32

Напәк адам ҳақ адамды аңлып жүрер,
Оны өлтириўдиң жолын излер.

33
Жаратқан Ийе ҳақ адамды напәклердиң қолына тапсырмас,
Ҳүким етилгенде, оны айыплы қылмас.

34

Жаратқан Ийеге үмит байла, Оның жолынан жүр,
Ол сени мәртебели қылып, бул елди мүлик қылып берер.
Напәктиң қырылып кеткенин көрерсең.

35

Көрдим напәк ҳәм жаўыз адамның,
Өз топырағында жасыл теректей өсип-өнгенин.

36
Бирақ узақ турмай, ол өтип кетти, жоқ болды,
Қанша излесем де, таба алмадым оны.

37

Минсизге итибар бер, ҳақ адамға қара,
Тынышлықты сүйетуғынлардың келешеги бар.

38
Гүнакарлардың ҳәммеси қырылып кетер,
Напәктиң келешеги жоқ болар.

39

Ҳақлардың қутқарылыўы Жаратқан Ийеден,
Апат күнинде оларға болар қорған.

40
Жаратқан Ийеден пана тапқаны ушын,
Жаратқан Ийе оларды қоллап-қуўатлап, қутқарар,
Напәклердиң қолынан аман сақлап, азат қылар.

37

1

Даўыттың ядқа салыў жыры.

2

Жаратқан Ийе, ғәзепленип, мени әшкаралама,
Қәҳәрленип, мени жазалама!

3
Ишиме қадалды оқларың,
Үстиме басылды қолларың.

4
Ғәзебиңнен денемде қалмады саў жерим,
Гүнам себепли сырқырайды сүйеклерим.

5
Айыпларым басымнан асты,
Олар аўыр жүк болып, желкемди басты.

6

Ақылсызлығым себепли,
Жараларым сасып, ириң басып кетти.

7
Ийилип, еки бүкленип қалдым,
Күни бойы ғам шегип жүремен.

8
От болып жанар мениң белим,
Денемде қалмады саў жерим.

9
Диңкем қурып, пүткиллей езилдим,
Жүрегимниң сызлаўынан нала шегемен.

10

Ийем, жүрегимдеги барлық қәлеўлеримди билесең,
Налаларым жасырын емесдур Сеннен.

11
Жүрегим титирейди, күш-қуўатым кетти,
Көзлеримниң нуры пүткиллей сөнди.

12
Дос-яранларым қашты жараларым себепли,
Жақынларым қасыма келмей қойды.

13
Жаныма қас адамлар маған дузақ қурар,
Нийети жаўызлар маған өлим тилер,
Күни бойы маған қарсы ҳийле ойлап жүрер.

14

Ал мен герең сыяқлы еситпеймен,
Тилсиз адамдай аўзымды ашпайман.

15
Шынында да, мен гүңге уқсайман,
Тилинде жуўабы жоқ адамдайман.

16
Үмитим Сенде, Жаратқан Ийе,
Сен жуўап бересең, Қудай Ийем!

17
Саған дуўа етип, былай дедим:
«Жағдайымды көрип, душпанларым күлмесин,
Аяқларым сүрниккенде, өзлерин меннен үстин қоймасын!»

18

Жығылайын деп турыппан,
Ашшы қайғымды ишиме жутып атырман.

19
Жынаятларымды мойынлайман,
Гүналарым себепли қайғыраман.

20
Ал душпанларым күшли ҳәм аман жүрипти,
Себепсиз мени жек көретуғынлар көбейип кетти.

21
Олар жақсылығыма жаманлық қайтарар,
Ийгиликли ислерим ушын маған душпан болар.

22

Мени таслап кетпе, Жаратқан Ийе!
Қудайым, меннен узақ болма!

23
Маған жәрдем бериўге асық,
Қутқарыўшым, Ийем!

38

1

Атқарыўшылардың жетекшиси Едутунға. Даўыттың жыры.

2

Мен өзиме былай дедим:
«Атқан адымыма дыққат қылайын,
Тилимди гүнадан тыйып жүрейин,
Алдымда напәклер турса да,
Аўзыма қум қуйып қояйын».

3
Тилимди тыйып, үнсизлик сақладым,
Ҳәтте, жақсы нәрсени айтыўдан бас тарттым.
Артып кетти мениң дәртим.

4
Жүрегим оттай болып, лаўлап кетти,
Ойлаған сайын, кеўлим өртенди,
Мына сөзлер тилимнен төгилди:

5

«Билдире гөр ақыбетимди, Жаратқан Ийе,
Қанша күнлерим қалғанын билдир,
Билейин өмиримниң қаншелли қысқа екенин!

6
Қысқа өмир бергенсең маған,
Сениң нәзериңде ҳеш нәрседур өмирим,
Бир демдур ҳәр бир адамның өмири.

Селаҳ1,2,3,4,5,6,7

7

Ҳәр бир адамның өмири саядай өтип кетер,
Адамзаттың ҳәрекети бийҳуда болар,
Мал-дүнья жыйнар,
Бирақ оның кимге қалатуғынын билмес.

8

Мен енди не күтиўим мүмкин, Жаратқан Ийе?
Барлық үмитим Сеннен.

9
Азат қыла гөр барлық жынаятларымнан,
Ақмақлардың үстимнен күлиўине жол қойма.

10
Үнсизлик сақлайман, ашпайман аўзымды,
Себеби Сен иследиң буны.

11
Жудырығыңды узақластыр меннен,
Сен берген соққылардан тамам болдым.

12
Гүналары ушын адамзатты,
Жазалап, жолға саласаң.
Күйе жегендей, әзиз нәрселерин жоқ қыласаң,
Сөзсиз, адамзат бир демде өтип кетеди.

Селаҳ

13

Дуўамды есит, Жаратқан Ийе,
Қулақ сал жалбарыныўыма,
Көз жасларыма бийпәрўа болма!
Мен бир қонақпан алдыңда Сениң,
Ата-бабаларым сыяқлы келгиндимен.

14
Қәҳәрли нәзериңди узақластыр меннен,
Бул дүньядан өтип кетпесимнен бурын шадланайын!»

39

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың жыры.

2

Сабыр етип күттим Жаратқан Ийени,
Ол маған бурылып, жалбарыныўымды еситти.

3
Мени өлим шуқырынан,
Батпақлықтан шығарып алды.
Аяқларымды тастың үстине бастырды,
Қәдемлеримди беккемледи.

4
Аўзыма жаңа бир қосық,
Қудайымызға арналған алғыс салды.
Көплер буны көрип, қорқар,
Жаратқан Ийеге үмит байлар.

5

Қандай бахытлы Жаратқан Ийеге үмит байлаған,
Менмен ҳәм өтирикшилерге сүйенбейтуғын.

6
Жаратқан Ийе, Қудайым,
Бизлер ушын әжайып ислериң ҳәм нийетлериң көпдур,
Ҳеш бир зат Саған тең келе алмас,
Буларды тилге алып, сөйлей басласам,
Көплигинен санап таўыса алмаспан.

7

Сен қурбанлық ҳәм садақаларды қәлемедиң,
Жандырылатуғын ҳәм гүна қурбанлықларын талап қылмадың,
Бирақ бойсыныўым ушын қулақларымды аштың.

8
Сонда мен былай дедим: «Мине, мен келдим,
Орама китапта мен ҳаққында жазылған.

9
Сениң еркиңди орынлаўдан рәҳәтленемен, Қудайым,
Жүрегимниң төриндедур Сениң нызамың».

10

Уллы жәмийетиңде әдиллигиңди жәрия қылдым,
Жаратқан Ийе, Өзиң билесең,
Тилимди ҳеш тыймадым.

11
Әдиллигиңди ишиме сақламадым,
Исенимли екениңди ҳәм қутқарғаныңды жәрияладым,
Мийрим-шәпәәтиңди, садықлығыңды,
Уллы жәмийеттиң алдында сыр тутпадым.

12

Жаратқан Ийе, реҳимиңди аяма меннен,
Сүйиспеншилигиң ҳәм садықлығың мени мәңги қорғасын.

13
Сансыз апатлар орап алды әтирапымды,
Гүналарым басыма жетти, көзим көрмейди,
Булар шашымнан көпдур,
Енди жүрексиз болып қалдым.

14

Жаратқан Ийе, маған мийримиң түссин, қутқар мени!
Жәрдемге асық, Жаратқан Ийе!

15
Жанымды алыўды қәлегенлер,
Шерменде болып, уятқа қалсын!
Маған жаўызлық ислеўди қәлеўшилер,
Масқара болып, кейнине қайтсын!

16
«Ҳа-ҳа-ҳа!» деп масқара қылыўшылар,
Шерменде болып, сасқалақлап қалсын.

17

Сени излегенлердиң ҳәммеси,
Сен арқалы шадлық ҳәм қуўанышқа толсын.
Сениң қутқарыўыңды сүйгенлер:
«Жаратқан Ийе уллыдур!» деп бәрқулла айтып жүрсин.

18

Мен бир бийшара ҳәм жарлы адамман,
Бирақ ғамхорлық қылар маған Ийем.
Жәрдемшим ҳәм қутқарыўшым Өзиңсең,
Кешикпе, Қудайым!

40

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың жыры.

2

Қандай бахытлы жарлыны ойлайтуғын!
Апат күнинде оны Жаратқан Ийе қутқарар.

3
Жаратқан Ийе оны қорғап, өмирин сақлар,
Ол елде бахытлы болар,
Душпанларының қолына тапсырылмас.

4
Төсекке жатып қалғанында,
Жәрдем берер оған Жаратқан Ийе,
Оны кеселинен толық айықтырар.

5

Мен: «Оҳ, Жаратқан Ийе, маған реҳим қыл,
Саған қарсы гүна қылдым, шыпа бер!» — дедим.

6
Душпанларым жаўыз нийет пенен:
«Қашан өлип, аты өшер екен?» — дейди.

7
Олар мени көриў ушын келгенде, жалған сөйлейди,
Ишинен өсек сөзлер тоқыйды,
Кейин сыртқа шығып, өсек тарқатады.

8

Мени жек көретуғынлардың ҳәммеси,
Маған зыян тийгизиўди жобаластырады,
Биргеликте мен ҳаққында сыбырласып:

9
«Аўыр кеселликке шалынған ол,
Енди тура алмас төсегинен», — дейди.

10
Мениң нанымды жеген жақын достым,
Маған қарсы қол көтерди.

11

Сен маған реҳим қыл, аяққа турғыз, Жаратқан Ийе,
Қылмысларына жараса, өзлерине қайтарайын.

12
Душпанларым меннен үстин шықпаса,
Меннен кеўлиң толғанын билемен.

13
Айыпсызлығым ушын мени аман сақлайсаң,
Мени дәргайыңда мәңги турғызасаң.

14

Әзелден мәңгиге дейин,
Израилдың Қудайы Жаратқан Ийеге алғыслар болсын!
Аўмийин! Аўмийин!

41

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Қорах әўладының айрықша жыры.

2

Суўын ағын суўды қалай аңсаса,
Қудай, мениң жаным да Сени солай аңсайды!

3
Жаным Қудайға, тири Қудайға шөллейди,
Қашан бараман Қудайдың жүзин көриўге?

4
Ҳәр күни: «Қудайың қай жерде?» дегени ушын,
Көз жасларым азығым болды күни-түни.

5

Жүрер едим аламан арасында,
Барар едим Қудайдың үйине.
Байрамды белгилер едик көпшилик пенен,
Қуўаныш ҳәм алғыс жаңғырығы менен.
Усылар түссе ядыма, сырқырайды жүрегим.

6

Не ушын түскинликке түсесең, ҳәй жаным?
Не ушын ишимде тынышсызланасаң?
Қудайға үмит байла,
Мен Оған және алғыс айтаман,
Қутқарыўшым ҳәм Қудайыма.

7

Түскинликке түсип кеткенмен,
Соның ушын, Қудайым, Сени Иордан бойында,
Хермон ҳәм Мисар таўларында еслеймен.

8
Гүркиреген теңизлердей,
Гүўилдеген булақлардай,
Сениң жиберген қүдиретли толқынларың,
Басып өтти үстимнен мениң.

9

Күндиз Жаратқан Ийе көрсетер сүйиспеншилигин,
Түнде Оған арнап қосық айтаман.
Өмирим болған Қудайға дуўа етемен.

10

Қорғаўшы жартасым болған Қудайға былай деймен:
«Не ушын мени умыттың?
Душпанларымның зулымынан,
Не ушын қайғы-ғам шегип жүриўим керек?»

11
Күни бойы душпанларым: «Қай жерде Қудайың?» деп,
Мени кемситкенде, сырқырайды сүйеклерим.

12

Не ушын түскинликке түсесең, ҳәй жаным?
Не ушын ишимде тынышсызланасаң?
Қудайға үмит байла,
Оған және алғыс айтаман,
Қутқарыўшым ҳәм Қудайыма.

42

1

Қудай, Сен мени ақла!
Опасыз халыққа қарсы даўымда мени жақла.
Өтирикши ҳәм әдилсиз адамлардан қутқар.

2
Мениң қорғаным — Қудай Сенсең,
Неге мени таслап кеттиң?
Душпанларымның зулымынан,
Не ушын ҳәсирет шегип жүриўим керек?

3

Нурыңды ҳәм ҳақыйқатыңды жибер,
Олар жол көрсетсин маған,
Алып барсын мени Сениң мухаддес таўыңа, мәканыңа.

4
Бараман мен Қудайдың қурбанлық орнына,
Қуўанышым ҳәм шадлығым болған Қудайыма.
Лира шертип алғыслайман Сени, Қудай, Қудайым!

5

Не ушын түскинликке түсесең, ҳәй жаным?
Не ушын тынышсызланасаң?
Қудайға үмит байла,
Оған және алғыс айтаман,
Қутқарыўшым ҳәм Қудайыма.

43

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Қорах әўладының айрықша жыры.

2

Қудай, қулақларымыз бенен еситтик,
Әййемги заманда, ата-бабаларымыздың дәўиринде,
Айтып берди олар ислеген ислериң ҳаққында.

3
Өз қолың менен қуўып шығып басқа миллетлерди,
Ата-бабаларымызға жер бердиң,
Сол халықларды қырып тасладың.

4
Шынында, олар жерди қылыш пенен алмады,
Өз қоллары менен жеңиске ериспеди,
Ал Сениң оң қолың, қүдиретиң,
Жүзиңниң нуры менен жеңиске еристи.
Олардан Сениң кеўлиң толған еди.

5

Қудай, Сен патшамсаң,
Буйыр, Яқыптың урпағы жеңсин!

6
Сениң саяңда душпанымызды сүзип шығарамыз,
Бизге қарсы болғанларды атың менен басқылап таслаймыз.

7
Мен өз садағыма исенбеспен,
Қылышым да жеңис алып келмес маған.

8
Душпанларымыздан қутқарған Сенсең,
Бизлерди жек көретуғынларды шерменде қылдың.

9
Күни бойы Қудайымыз бенен мақтанамыз,
Мәңги алғыслаймыз Сениң атыңды.

Селаҳ

10

Бирақ Сен бизлерди таслап кетип, шерменде қылдың,
Әскерлеримиз бенен саўашқа шықпай қойдың.

11
Душпанларымыздың алдында шегиндирдиң,
Жек көретуғынлар бизлерди арқайын тонап кетти.

12
Бизлерди сойылатуғын қойдай қылдың,
Миллетлер арасына дағытып жибердиң.

13
Халқыңды арзан баҳаға саттың,
Олардың баҳасын жоқарылатпадың.

14
Қоңсы халықларға бизлерди шерменде қылдың,
Дөгерегимиздегилерге масқара ҳәм күлки қылдың.

15
Миллетлерге әпсана еттиң,
Халықлар бизге басын шайқар.

16
Күни бойы масқарашылық мениң алдымда,
Шерменделик жүзимди қаплаған.

17
Еситетуғынымыз масқара сөз, көретуғынымыз хорлық,
Көз алдымызда өш алыўшы душпанлар.

18

Булардың барлығы басымызға түсти,
Бирақ бизлер Сени умытпадық,
Келисимиңди бузбадық.

19
Жүрегимиз Сеннен жүз бурмады,
Сениң жолларыңнан шетке шықпадық.

20
Бизлерди сағаллар мәканында езип тасладың,
Үстимизге тас түнек қараңғылықты жаўдың.

21

Егер бизлер Қудайымыздың атын умытқанымызда,
Басқа қудайларға қолларымызды жайғанымызда,

22
Онда Қудай буны билмес пе еди?
Ол жүректеги сырларды биледи.

23
Сен себепли күни бойы бизлерди өлтиреди,
Шалынатуғын қой деп, бизлерди есаплайды.

24

Тур, Ийе! Неге уйықлап атырсаң?
Оян, мәңгиге бизлерди таслап кетпе!

25
Не ушын жүзиңди жасырып атырсаң?
Қайғы ҳәм азапларымызды не ушын умытасаң?

26

Бизлер топырақта жатырмыз,
Денемиз жерге жабысып қалды.

27
Тур, жәрдем бер бизлерге,
Сүйиспеншилигиң ҳақы қутқар бизлерди!

44

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. «Лала гүл» намасына айтылады. Қорах әўладының айрықша жыры. Муҳаббат қосығы.

2

Жүрегимнен гөззал сөзлер төгилди,
Патшаға арнайман қосығымды,
Тилим шебер жазыўшының қәлеминдей болсын.

3

Адам уллары арасындағы ең сулыўысаң,
Мийрим төгилер тилиңнен.
Аўа, Қудай сени мәңги жарылқаған.

4
Ҳәй батыр, даңқың ҳәм салтанатың менен,
Белиңе қылышыңды байла.

5
Уллылығың менен атланып, алға бас,
Ҳақыйқат, кишипейиллик ҳәм әдалат ушын жеңиске ерис!
Оң қолың таң қаларлық ислер көрсетсин.

6
Патшаның душпанларының жүрегин,
Өткир оқларың тесип өтер.
Халықлар аяқларыңның астына жығылар.

7

Қудай, тахтың мәңги-бақый турар,
Сениң патшалық ҳасаң — әдалат ҳасасыдур.

8
Сен әдилликти сүйип, жаўызлықты жек көресең,
Соның ушын, Қудай, сениң Қудайың,
Досларыңнан гөре көбирек сени,
Қуўаныш майы менен майлады.

9
Барлық кийимиңнен мирра, алоэ ҳәм кассия хош ийислери шығар,
Пил сүйегинен безелген сарайларда тарлы әсбаплардың ҳаўазы,
Сениң кеўлиңди көтереди!

10
Патша қызлары иззетли ҳаялларың арасында,
Офир алтынлары менен безелген ханбийке турар оң жағыңда.

11

Тыңла, ҳәй қыз, қара, қулақ сал,
Халқыңды ҳәм әкеңниң үйин умыт.

12
Патша сениң гөззаллығыңа ҳәўес,
Хожайының болғаны ушын, алдында тәжим қыл.

13
Қыз Тир саўғалар алып келер,
Халықтың бай адамлары мийримиңе ерисиўди қәлер.

14

Сарайға кирип киятырған сол қыз қандай гөззал,
Кийимлери безелгендур алтын сабақ пенен.

15
Нағыслы кийимде оны алып келер патша алдына,
Оның артынан қызлар, оның дослары ерип келер.

16
Олар қуўаныш ҳәм шадлық пенен алып келинер,
Патшаның сарайына кирип келер.

17

Бабаларыңның орнын улларың алсын,
Оларды ҳәким етип қоярсаң пүткил үлкеге.

18
Атыңды әўладтан-әўладқа умытылмас қыламан,
Солай етип, халықлар сени мәңги алғыслайды.

45

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Қорах әўладының қосығы. Жоқарғы даўыста айтылады.

2

Қудай бизлердиң панамыз ҳәм күшимиз,
Апатта қалғанымызда, исенимли жәрдемшимиз.

3
Соның ушын, қорқпаймыз жер қыймылдаса да,
Таўлар теңизлердиң түбине қуласа да.

4
Олардың суўлары гүркиреп, жоқары көтерилсе де,
Күшли толқынлар таўларды титиретсе де.

Селаҳ1

5

Бир дәрья бар, суўлары қуўаныш алып келер Қудайдың қаласына,
Қудай Тааланың мухаддес мәканына.

6
Қалада Қудай болғаны ушын,
Қала ҳеш қашан қуламастан турар.
Таң атыўдан, Қудай оған жәрдем берер.

7
Миллетлер шуўласып, патшалықлар қулар,
Қудайдың даўысы гүркиреп, жер жүзи ерип кетер.

8

Әлемниң Жаратқан Ийеси бизлер менен биргедур,
Яқыптың Қудайы қорғанымыздур.

Селаҳ

9

Келиң, көриң Жаратқан Ийениң ислерин,
Жер жүзине алып келген апатын.

10
Ол жер жүзиндеги саўашларды тоқтатар,
Садақларды сындырып, найзаларды бөлеклеп,
Қалқанларды отқа жағып, былай дер:

11
«Тоқтаң ҳәм билиң, Мен Қудайман!
Мен уллыланаман халықлар арасында,
Уллыланаман жер жүзинде!»

12

Әлемниң Жаратқан Ийеси бизлер менен биргедур,
Яқыптың Қудайы қорғанымыздур.

Селаҳ

46

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Қорах әўладының жыры.

2

Ҳәй, барлық халықлар, шаппатлаң!
Шадлық даўыслары менен Қудайды алғыслаң.

3
Қудай Таала, Жаратқан Ийе қандай айбатлы!
Пүткил дүньяның уллы патшасы.

4

Ол бизлерге бойсындырды халықларды,
Аяғымыздың астына таслады миллетлерди.

5
Өзи сүйген Яқыптың мақтаўлы мүлкин,
Ол таңлап, бизлерге мүлик қылып берди.

Селаҳ

6

Қудай шадлық даўыслары,
Жаратқан Ийе кәрнай сеслери менен жоқары шықты.

7
Саз шертип алғыслаң Қудайды, саз шертип алғыслаң,
Саз шертип алғыслаң Патшамызды, саз шертип алғыслаң.

8
Қудай пүткил дүньяның патшасыдур,
Саз шертип, айрықша жыр айтың!

9

Қудай мухаддес тахтына отырып,
Барлық миллетлердиң патшасы болар.

10
Халықлардың ҳүкимдарлары,
Ибрайымның Қудайының халқы менен бир жерге жыйналар,
Қудайға тийислидур жер жүзиниң патшалары,
Ол жүдә уллыдур.

47

1

Қосық. Қорах әўладының жыры.

2

Жаратқан Ийе уллыдур!
Қудайымыздың қаласында, мухаддес таўында,
Ол аса мақтаўға ылайықлыдур.

3
Бийик ҳәм гөззалдур,
Пүткил жер жүзиниң қуўанышы Сион таўы,
Мухаддес таў — уллы Патшаның қаласы.

4
Қудай оның бекиниси ишинде отырып,
Оның Өзи беккем қорған болады.

5

Мине, патшалар жыйналып,
Биргеликте Сион таўына жүрис қылды.

6
Бирақ буны көрип, албырап,
Қорқынышқа түсип, қашып кетти.

7
Толғақ тутқан ҳаялдай,
Сол жерде оларды титиреў басты.

8
Үлкен саўда кемелерин қыйратқан шығыс самалы сыяқлы,
Жоқ еттиң оларды.

9
Әлемниң Жаратқан Ийесиниң қаласында,
Қудайымыздың қаласында,
Нени еситкен болсақ, соны көрдик.
Қудай оның қәўипсизлигин мәңги беккемлейди.

Селаҳ

10

Қудай, Сениң Ибадатханаңда,
Сүйиспеншилигиң ҳаққында ойлаймыз.

11
Атың сыяқлы, Қудай, Саған арналған алғыс-мақтаў да,
Дүньяның төрт тәрепине жайылғандур.
Оң қолың әдилликке толыдур.

12
Сениң ҳүкимиңнен қуўансын Сион таўы,
Шадлансын Яҳуда қалалары!

13

Сионның дөгерегин айланып жүриң,
Оның минараларын санап шығың.

14
Келешектеги әўладыңызға айтып бериў ушын,
Дийўалларына дыққатыңызды қаратың,
Қорғанларына қараң.

15
Бул Қудай мәңги-бақый бизлердиң Қудайымыз болады,
Бизлерди өмиримиздиң ақырына дейин жетелейди.

48

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Қорах әўладының жыры.

2

Тыңлаң, ҳәй, барлық халықлар!
Қулақ салың ҳәммеңиз, жер жүзинде жасайтуғынлар,

3
Әпиўайы ҳәм ақсүйеклер, бай ҳәм жарлылар!

4
Аўзымнан шығар даналық сөзлер,
Кеўлимдеги пикирим түсиник берер.

5
Қулақ түремен ҳикметли сөзлерге,
Лира менен мәнисин ашып беремен.

6

Не ушын қорқаман апат күнлерде,
Нийети бузық душпанларым мени қоршап алғанда?

7
Олар өз мал-дүньясына исенер,
Есапсыз байлықлары менен мақтанар.

8
Ҳеш ким биреўдиң өмириниң төлемин өтей алмас,
Ол ушын Қудайға қун төлей алмас.

9
Адам өмириниң төлеми қымбат,
Ҳеш ким ҳеш қашан өтей алмас.

10
Олай болмағанда, мәңги жасар еди адамзат,
Көрмес еди қәбир жүзин.

11

Ҳәмме билер даналардың да өлетуғынын,
Ақмақ ҳәм биймәни адамлардың жоқ болатуғынын.
Олардың байлығын басқалар ийелер.

12
Жерлерине өз атларын қойса да,
Қәбирлери мәңги үйи болып,
Әўладтан-әўладқа мәканы болар.

13
Абырайлы инсан да мәңги турмас,
Өлип кететуғын ҳайўанға мегзер.

14
Өзине исенгенлердиң ақыбети,
Олардың сөзин мақуллағанлардың тәғдири мынадай болар:

Селаҳ

15

Сүриў сыяқлы өлилер мәканына айдалар,
Өлим олардың шопаны болар.
Таңда ҳақ адамлар оларға ҳүкимдарлық қылар,
Денелери ширип кетер,
Өлилер мәканы олардың үйи болар.

16
Бирақ Қудай мени өлилер мәканының пәнжесинен қутқарар,
Ол мени Өз дәргайына алар.

Селаҳ1,2

17

Қорқпа, егер бир адам байып кетсе,
Үйиниң мал-дүньясы артып кетсе.

18
Ол өлгенде, өзи менен ҳеш нәрсе алып кете алмас,
Байлығы да оның изинен қәбирге ерип кетпес.

19
Тири ўақтында, ол өзин бахытлы санаса да,
Табыслы болғаны ушын көплерден мақтаў алса да,

20
Ол да ата-бабалары жатқан жерге кетип,
Жақтылықты артық көрмес.

21
Абырайлы болса да, ақылсыз болғанлар,
Өлип кететуғын ҳайўанларға мегзер.

49

1

Асафтың жыры.

Қүдиретли болған Қудай, Жаратқан Ийе сөйлер,
Күн шығыстан, батысқа дейин,
Пүткил жер жүзин шақырар.

2
Гөззаллықта минсиз Сионнан,
Қудай жарқырап келер.

3

Қудайымыз келер, үнсиз болмас,
Алдындағы жанып турған от ҳәммесин жалмайды,
Дөгерегинде күшли даўыл есер.

4
Халқын ҳүким қылыў ушын,
Жер ҳәм аспанды гүўа қылып шақырар:

5
«Жыйнаң алдыма садық қулларымды,
Қурбанлық шалып, Мениң менен келисим дүзгенлерди».

6
Көклер Оның әдиллигин жәриялар,
Ҳүким шығарыўшы Қудайдың Өзидур.

Селаҳ1,2,3

7

«Ҳәй, халқым, тыңлаң, Мен сөйлеймен,
Ҳәй, Израил, саған қарсы гүўалық берейин:
Мен Қудайман, сениң Қудайыңман!

8
Қурбанлықларың ушын,
Ҳәм күнделикли жандырылатуғын қурбанлықларың ушын,
Даўа қылып атырған жоқпан.

9
Қораңдағы буғаға да,
Сүриўиңдеги текеге де зар емеспен.

10
Меникидур тоғайдағы барлық жаныўарлар,
Мың-мыңлаған таўлардағы ҳайўанлар.

11
Таўлардағы барлық қусларды билемен,
Далалардағы ҳәр бир жабайы ҳайўан Меники.

12
Аш болсам, сорамаспан сеннен,
Пүткил дүнья ҳәм оның ишиндегилер Меники.

13
Мен буғаның гөшин жейтуғын ба едим?
Текениң қанын ишетуғын ба едим?

14
Маған, Қудайға шүкирлик қурбанлығын усын,
Қудай Таала алдында ишкен антыңды орынла.

15
Азап-қайғы күниңде шақыр Мени,
Сени қутқараман, сен де Мени даңққа бөлейсең».

16

Бирақ Қудай напәк адамға былай дейди:
«Не ҳақың бар қағыйдаларым ҳаққында сөйлеўге?
Не ҳақың бар келисимимди аўзыңа алыўға?

17
Өзиңе берген тәрбиямды жек көресең,
Сөзлеримнен жүз бурасаң.

18
Урыны көргениңде, оған қосыласаң,
Бузықлық қылып атырғанлар менен шерик боласаң.

19
Аўзыңды жаўызлыққа кең ашасаң,
Тилиң менен жалған сөзлер тоқыйсаң.

20
Отырып, туўысқаныңа қарсы сөйлейсең,
Туўған-туўысқаныңа да жала жаўасаң.

21
Сен усыларды иследиң, Мен үндемедим,
Мени де өзиңдей деп ойладың.
Енди сени әшкаралап, айыбыңды көз алдыңа қояман.

22

Дыққат салың, ҳәй, Қудайды умытқанлар!
Болмаса, сизлерди тилкимлеп таслайман,
Қутқаратуғын ҳеш ким болмайды сизлерди.

23
Маған шүкир қурбанлығын усынғанлар,
Мени ҳүрмет қылған болады.
Ким өз жолын туўрылап жүрсе,
Соған Өз қутқарыўымды көрсетемен».

50

1

[1-2] Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыт Бат-Шеба менен жатқаннан кейин, Натан пайғамбар оның алдына келгенде, Даўыттың айтқан жыры.

2

3

Қудай, реҳим ет маған,
Сүйиспеншилигиң менен.
Жынаятларымды алып тасла,
Шексиз мийрим-шәпәәтиң менен.

4
Жуўып тасла айыпларымды,
Пәкле мени гүналарымнан.

5
Билемен қылмысларымды,
Гүнам ҳәр қашан турар көз алдымда.

6
Саған қарсы, жалғыз Саған қарсы гүна иследим,
Сениң нәзериңде жаўызлық болған нәрсеге қол урдым.
Соның ушын, айыпласаң Сен ҳақсаң,
Ҳүким шығарғаныңда, Сен әдилсең.

7
Мине, гүнакар болып туўылғанман,
Анамның қарнында-ақ гүнакар едим.

8

Сен адамның кеўлинде шынлық болыўын қәлейсең,
Жан дүньяма даналық үйрет.

9
Мени майоран шөби менен пәкле, таза болайын,
Жуўа гөр мени, қардан да аппақ болайын.

10
Шадлық ҳәм қуўаныш даўысын еситтир маған,
Йошсын Сен сындырған сүйеклерим.

11
Жүзиңди бур гүналарымнан,
Алып тасла айыпларымды.

12
Қудай, менде таза жүрек жарат,
Ишимдеги турақлы руўхты жаңала.

13
Мени дәргайыңнан шығарып таслама,
Мухаддес Руўхыңды меннен алма.

14
Қайтара гөр маған қутқарылыў шадлығыңды,
Бойсыныў қәлеўин оята гөр менде.

15
Жынаятшыларға Сениң жолыңды үйретемен,
Гүнакарлар қайтып келер Саған.

16

Кешир мени қан төккеним ушын,
Қудай, Қутқарыўшы Қудай,
Тилим алғыслайды Сениң әдиллигиңди.

17
Жаратқан Ийе, аша гөр ләблеримди,
Аўзым Саған алғыслар айтсын.

18

Сен қәлемейсең қурбанлықларды,
Болмаса, Саған усынар едим,
Жандырылатуғын қурбанлықтан да кеўлиң толмайды.

19
Саған мақул болатуғын қурбанлық — езилген руўхдур,
Езилген ҳәм тәўбе қылған жүреклерден,
Сен жүз бурмассаң, Қудай.

20

Реҳим етип, Сионға жақсылық қыл,
Ерусалим дийўалларын қайтадан тикле.

21
Сонда туўры усынылған қурбанлықлар,
Толығы менен жандырылатуғын қурбанлықлар Саған мақул болар.
Қурбанлық орныңда буғалар усынылар.

51

1

[1-2] Атқарыўшылардың жетекшисине. Эдомлы Доег Шаулдың алдына барып: «Даўыт Ахимелехтиң үйине кирди», деп хабар берген ўақытта, Даўыттың айтқан айрықша жыры.

2

3

Не ушын мақтанасаң жаўызлығың менен, ҳәй, күшли адам?
Қудайдың мийрим-шәпәәти ҳәмме ўақытта мениң менен бирге.

4
Тилиң менен апат келтирерсең,
Өткир пәкиге уқсар тилиң,
Алдаўға сен шеберсең.

5
Сен жақсылықтан гөре, жаўызлықты,
Ҳақыйқаттан гөре, өтирикти жақсы көресең.

Селаҳ

6

Зыян тийгизетуғын сөзлерди жақсы көресең,
Өтирикши тилди сүйесең.

7

Бирақ Қудай сени мәңги ўайран қылады,
Сени услап, шатырыңнан тартып шығарады,
Тирилер әлеминен тамырың менен қуртады.

Селаҳ1

8

Ҳақ адамлар буны көрип, қорқады,
Үстиңнен күлип, былай дейди:

9
«Қараңлар, бул адам Қудайға қорғаным деп сүйенбеди,
Мол байлығына үмит байлады,
Басқаларға қырғын келтирип, күшейди».

10

Ал мен Қудайдың үйинде жасыл зәйтүн ағашындайман,
Қудайдың сүйиспеншилигине мәңги-бақый исенемен.

11
Ислериң ушын Саған мәңги алғыс айтаман,
Садық қулларыңның жәмийетинде,
Ийгиликли атыңа үмит байлап, күтемен.

52

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Муңлы айтылатуғын Даўыттың айрықша жыры.

2

Ақмақлар өз кеўлинде: «Қудай жоқ», дер.
Олар бузық, жеркенишли ислер қылар.
Жақсылық қылатуғын ҳеш ким жоқ.

3

Бар ма екен деп, ақыллы ҳәм Қудайды излейтуғын,
Қудай көктен қарар адамзатқа.

4
Ҳәммеси жолдан азғырылған, бирдей бузылған,
Жақсылық қылатуғын ҳеш ким жоқ,
Бирде биреўи жоқ!

5

Жаўызлық қылыўшылар,
Нан жеген киби халқымды жалмайтуғынлар,
Қудайды шақырмайтуғынлар ҳеш нәрсеге түсинбей ме?

6

Олар қорқыныш жоқ жерде қорқынышқа түседи,
Қудай саған қарсы ләшкер тартып келгенлердиң,
Сүйеклерин шашып таслайды,
Қудай олардан жүз бурғаны ушын, сен оларды шерменде қыласаң.

7

Келсе еди, Израилдың қутқарылыўы Сионнан!
Қудай Өз халқын абадан турмысқа еристирсе,
Яқыптың урпақлары шадланып, Израил қуўанар еди.

53

1

[1-2] Атқарыўшылардың жетекшисине. Тарлы саз әсбапларында айтылады. Зифлилер Шаулдың алдына барып: «Даўыт бизлердиң арамызда жасырынып жүрипти», — дегенде, Даўыттың айтқан айрықша жыры.

2

3

Қудай, мени атың менен қутқар,
Күш-қүдиретиң менен ҳуқықымды қорға!

4
Қудай, дуўамды есите гөр,
Қулақ сал аўзымнан шыққан сөзлерге.

5
Өзге журтлылар маған қарсы бас көтерди,
Залымлар алмақшы мениң жанымды,
Олар Сени писент етпейди.

Селаҳ1

6

Мине, Қудай мениң жәрдемшимдур,
Жанымды қоллап-қуўатлайтуғын Ийемдур.

7
Ол душпанларымның жаўызлығын өзлерине қайтарар,
Қудайым, садықлығың ҳақы оларды қырып тасла!

8

Саған өз ықтыярым менен қурбанлық усынаман,
Атыңды тәрийиплеймен, Жаратқан Ийе, өйткени ол ийгидур.

9
Қутқардың мени ҳәр түрли апатлардан,
Көзлерим көрди душпанларымның жеңилисин.

54

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Тарлы саз әсбапларында айтылатуғын Даўыттың айрықша жыры.

2

Қудай, қулақ сал дуўама,
Жалбарыныўыма итибарсыз болма.

3
Қулақ салып, тыңла мени,
Тынышсызланып, азап шегемен,

4
Душпанларымның даўысынан, жаўыздың зулымынан.
Олар басыма қайғы-ғам алып келеди,
Ғәзепленип, маған душпанлық қылады.

5

Жүрегим сызлайды ишимде,
Өлим қорқынышы туўды басыма.

6
Сескениў ҳәм титиреў басты мени,
Қәўетер қаплады денемди.

7
Сонда мен: «Қәнекей, кептердей қанатларым болса,
Ушып кетип, тынышланар едим.

8
Шынында да, алысларға кетип,
Елсиз жерде мәканлар едим.

Селаҳ1

9

Күшли самал ҳәм боранлардан қашып,
Өзиме пана табыўға асығар едим», — дедим.

10
Ийем, оларды алжастыр,
Олардың жобаларын бузып жибер.
Қалада зорлық ҳәм жәнжелди көрип турыппан.

11
Олар күни-түни қала дийўалларының үстинде ызғыйды,
Жаўызлық ҳәм апат қала ишинде жүз берип атыр.

12
Оның ортасында ўайраншылық бар,
Жалған ҳәм ҳийлекерлик арымас майданынан.

13

Егер жаўым мени кейисе,
Буны көтере алар едим,
Душпаным меннен өзин жоқары қойса,
Оннан жасырынған болар едим.

14
Бирақ сен, маған теңлес болған адам,
Достым ҳәм жақыным.

15
Бизлер сырлас дос едик,
Қудайдың үйине бирге барар едик.

16
Өлимге дуўшар болсын душпанларым,
Тирилей өлилер мәканына түссин,
Себеби үйлери ҳәм жүреклери жаўызлыққа толыдур.

17

Ал мен Қудайды шақыраман,
Жаратқан Ийе қутқарар мени.

18
Түнде, таңда ҳәм күндиз,
Жалбарынып, дад саламан,
Ол еситеди даўысымды.

19
Маған қарсы шыққанлар көп болса да,
Аманлық ишинде қутқарар жанымды.

20
Әзелден тахтта отырған Қудай,

Селаҳ

Мени еситип, оларды бойсындырады.
Оларда өзгерис жоқ,
Қудайдан қорқпайды.

21

Жолдасым достына қарсы қол көтерди,
Дүзген келисимимизди бузды.

22
Оның аўзынан пал тамады,
Бирақ жүрегинде душпанлық.
Сөзлери майдан да жағымлы,
Бирақ булар жалаңашланған қылышдур.

23

Жүгиңди Жаратқан Ийеге тапсыр,
Ол саған сүйениш болады.
Ҳасла жол қоймас,
Ҳақ адамның қулаўына.

24

Сен, Қудай, өлим шуқырына ылақтырасаң жаўызларды,
Өмириниң жартысын да көрмес қанхор ҳәм қыянетшилер.
Ал мен Саған үмит байлайман.

55

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. «Узақтағы үнсиз кептер» намасына. Филист халқы Даўытты Гат қаласында тутып алғанда, оның айтқан жыры.

2

Қудай, маған реҳим ет,
Адамлар мени қуўдалап атыр,
Күни бойы ҳүжим қылып, қысқыға алып атыр.

3
Душпанларым күни бойы изиме түсип, мени излеп атыр,
Маған қарсы шыққанлар көпдур, уллы Қудай!

4
Қорққанымда, Саған үмит байлайман.

5
Қудай, сөзиңди мақтайман,
Қудайға үмит байлайман, қорқпайман.
Адамзат маған не қыла алады?

6

Күни бойы жаўларым сөзлеримди бузып көрсетеди,
Олардың ой-пикирлери маған жаўызлық ислеў.

7
Олар тил бириктирип, буққыда жатады,
Жанымды алыў ушын, ҳәр бир адымымды аңлыйды.

8
Жынаятларының жазасынан қутылып қала ма олар?
Қудай, ғәзебиң менен оларды жерге ур!

9

Сергиздан күнлерим Сениң алдыңда есаплы,
Көз жасларымды ыдысыңа салып қой.
Булар китабыңда жазылған емес пе?

10
Сени шақырған ўақтымда,
Душпанларым артқа шегинеди.
Мынаны билемен: Қудай мен тәрепте.

11

Сөзин өзим мақтап атырған Қудайға,
Сөзин өзим мақтап атырған Жаратқан Ийеге,

12
Қудайға үмит байлайман, қорқпайман,
Адамзат маған не қыла алады?

13

Қудай, Саған берген ўәделеримди орынлайман,
Миннетдаршылық қурбанлықларын Саған арнайман.

14
Жанымды өлимнен қутқарып қалдың,
Аяқларымды сүрнигиўден сақладың,
Соның ушын, Қудай, Сениң алдыңда,
Өмир нурында жүремен.

56

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. «Жоқ етпе» намасына айтылады. Даўыттың Шаулдан қашып, үңгирге киргенде айтқан жыры.

2

Реҳим ет маған, Қудай, реҳим ет маған,
Жаным Сени паналайды.
Апат өтип кеткенше,
Қанатларыңның саясында паналайман.

3

Жалбарынаман Қудай Таалаға,
Мен ушын ийгилик қылатуғын Қудайға.

4
Көктен маған қутқарылыў жибереди,
Мени қуўдалағанларға кейис сөз айтады,

Селаҳ

Қудай Өз сүйиспеншилигин ҳәм садықлығын жибереди.

5

Жаным арысланлар арасында қалды,
Адам денесин жейтуғынлардың арасында жатырман,
Тислери найза ҳәм садақ оғы,
Тиллери өткир қылыш.

6

Көктен де жоқары уллылана бер, Қудай,
Даңқың пүткил жер жүзине жайылсын!

7

Душпанларым аяқларым астына аў таслады,
Руўхым түсип кетти.
Жолыма шуқыр қазды,
Ишине олардың өзлери түсти.

Селаҳ1

8

Мениң жүрегим Саған садық, Қудай, жүрегим садық,
Сени жырлап, саз шертемен.

9
Оян, ҳәй жаным,
Оян, ҳәй арфа ҳәм лира,
Ерте таңды мен оятайын!

10
Халықлар арасында Сени алғыслайман, Ийе,
Миллетлер арасында саз шертип, Саған алғыс айтаман.

11
Сүйиспеншилигиң көклерге жетер,
Садықлығың бултларға уласар.

12
Көктен де жоқары уллылана бер, Қудай,
Даңқың пүткил жер жүзине жайылсын!

57

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. «Жоқ етпе» намасына айтылады. Даўыттың жыры.

2

Ҳәй, ҳүкимдарлар, шынында да, сизлер әдил қарар шығарасыз ба?
Адам улларын әдалатлық пенен ҳүким қыласыз ба?

3
Яқ, сизлер жүрегиңизде наҳақлық дүзесиз,
Зорлық шашар қолларыңыз жер жүзинде.

4

Жаўызлар еле туўылмасынан алдын жолдан адасар,
Анасының қарнында-ақ адасып, жалған сөйлер.

5
Олардың зәҳәри жыланның зәҳәриндей,
Кобрадай қулақларын бекитеди.

6
Жылан ойнатыўшылардың даўысын,
Күшли порханның зикирин еситпейди.

7

Қудай, олардың аўзындағы тислерин сындыр,
Арысланлардың жақларын сындыр, Жаратқан Ийе!

8
Ағып кететуғын суўдай жоқ болсын,
Садақларын кергенде, оқлары сынып кетсин.

9
Ерип кеткен суў өгизиндей жоқ болсын,
Ана қарнынан түскен түсиктей, олар қуяшты көрмесин.

10
Жанып турған тикен қазанды қыздырмай турып,
Оларды соншелли тез жоқ қыл.

11

Жаўыздан өш алынғанын көрип, ҳақ адам қуўанар,
Аяқларын жаўызлардың қанына жуўар.

12
Сонда адамлар: «Шынында, ҳақ адамға сыйлық бар,
Жер жүзинде ҳүким шығарыўшы Қудай бар», — дейди.

58

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. «Жоқ етпе» намасына айтылады. Шаул Даўытты өлтириў ушын, үйин аңлыўға адам жибергенде, Даўыттың айтқан жыры.

2

Қудайым, мени душпанларымнан қутқар!
Маған қарсы шыққанлардан аман сақла.

3
Жынаятшылардан мени сақла,
Қанхорлардан қутқар.

4

Қара, олар жанымды алыў ушын, аңлып жатыр,
Жазығым ҳәм гүнам болмаса да, Жаратқан Ийе,
Күшлилер маған қарсы бирлеспекте.

5
Айыбым болмаса да,
Маған қарсы ҳүжим етиўге асығып атыр.
Маған жәрдем бериў ушын тур, аўҳалыма қара!

6
Сен, Әлемниң Қудайы Жаратқан Ийе,
Израил халқының Қудайы,
Тур, барлық халықларды жазала,
Ҳеш бир жаўыз жынаятшыларды аяма.

Селаҳ

7

Олар кеште қайтып келеди,
Ийтлердей ырылдасып, қаланың ишинде ызғып жүреди.

8
Қара, олардың тиллеринен сөгис төгиледи,
Аўызларынан қылыш шығады.
Олар: «Ким бизлерди еситер еди?» — деп ойлайды.

9
Бирақ Сен олардың үстинен күлесең, Жаратқан Ийе,
Барлық халықларды масқара қыласаң.

10
Күш-қуўатым Сенсең, Саған интизарман,
Сен мениң қорғанымсаң, Қудай!

11
Қудайым сүйиспеншилиги менен қарсы алар мени,
Мени аңлыған жаўларымның қулаўын көрсетер маған.

12

Оларды өлтирме, болмаса халқым умытып кетеди,
Қүдиретиң менен оларды гезенде қылып, тарқат,
Кейин оларды жерге ур, Ийе, қалқанымыз.

13
Олардың аўзынан шыққан гүналары ушын,
Тиллери менен сөйлеген сөзлери ушын,
Айтқан нәлет ҳәм жалған сөзлери ушын,
Өзлериниң менменлигиниң дузағына түссин.

14
Ғәзебиң менен жоқ қыл оларды,
Биреўин де қалдырмай қырып тасла.
Сонда Қудайдың Яқып урпақларының үстинен ҳүкимдар екенин,
Жер жүзиниң шетине дейин биледи.

Селаҳ

15

Душпанларым кеште қайтып келер,
Ийтлердей ырылдасып, қаланың ишинде ызғып жүрер.

16
Аўқат табыў ушын гезер,
Түнди аш қарны менен өткерер.

17

Ал мен Сениң күш-қүдиретиңди жырлайман,
Таң азаннан сүйиспеншилигиңди жәриялайман.
Өйткени Сен маған қорған,
Апатта қалғанымда, пана болдың.

18
Күш-қуўатым мениң, саз шертип, Сени алғыслайман,
Сен мениң қорғанымсаң,
Маған сүйиспеншилик көрсеткен Қудайымсаң.

59

1

[1-2] Атқарыўшылардың жетекшисине. «Келисим лала гүли» намасына айтылады. Тәлим ушын арналған. Даўыт Арам-Наҳарайым ҳәм Арам-Соба халқы менен урысқаннан соң, Иоаб қайтып келип, он еки мың эдомлыны Дуз ойпатлығында өлтиргенде, Даўыттың айтқан жыры.

2

3

Қудай, бизлерден бас тарттың,
Бизлердиң қорғанымызды жарып өттиң,
Ғәзеплендиң, енди алдынғы аўҳалымызға бизлерди қайтар!

4
Жерди силкип, оны жардың,
Жарықларын дүзет, ол шайқалып атыр.

5
Халқыңа аўыр жағдайлар бердиң,
Тентиреклеп жүрсин, деп бизлерге шарап ишкиздиң.

6

Душпан оқларынан сақланыў ушын,
Өзиңнен қорқатуғынларға байрақ көтерт.

Селаҳ

7

Оң қолың менен жеңис бер, есит бизлерди,
Өз сүйгенлериң қутқарылсын!

8

Қудай Мухаддес мәканында былай деди:
«Шадланып, Шехемди бөлемен,
Суккот ойпатлығын өлшеп беремен.

9
Гилад Меникидур, Менашше де Меники,
Эфрайым дуўлығам, Яҳуда ҳүкимдарлық ҳасам.

10
Моаб жуўынатуғын ләгеним,
Эдомға аяқ кийимимди таслайман,
Филист жеринде жеңис дабылын қағаман».

11

Ким мени қорғанлы қалаға алып барады?
Ким маған Эдомға дейин жол көрсетеди?

12
Сен болсаң, Қудай, бизлерден жүз бурдың,
Әскерий ордамызға басшылық етпей қойдың.

13
Душпанға қарсы гүресте жәрдем бер,
Адамзаттың жәрдеми бийҳудадур.

14
Қудай, Сениң жәрдемиң менен бирге қаҳарманлық көрсетемиз,
Душпанларымызды басқылап таслайсаң.

60

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Тарлы саз әсбапларында айтылатуғын Даўыттың жыры.

2

Қудай, есит наламды,
Тыңла мениң дуўамды!

3
Жердиң арғы шетинен Саған жалбарынаман,
Жүрегимди қәўетер басты.

Шығып болмас бәлент жартасқа алып шық мени.

4
Сен мениң панам болып киятырсаң,
Душпанға қарсы беккем қорғансаң.

5

Шатырыңда мәңги жасайын,
Қанатларың саясына паналайын.

Селаҳ1,2,3

6

Қудай, Сен ўәделеримди еситтиң,
Маған атыңнан қорқатуғынларға берилетуғын сыйлықтан бердиң.

7

Патшаның өмирин узақ қыл,
Өмир жыллары әўладтан-әўладқа даўам етсин.

8
Қудайдың алдында ол мәңги тахтында отырсын,
Оны сүйиспеншилигиң ҳәм садықлығың менен қорға!

9

Сонда саз шертип, Сениң атыңды мәңги алғыслайман,
Ҳәр күни берген ўәдемди орынлайман.

61

1

Атқарыўшылардың жетекшиси Едутун ушын. Даўыттың жыры.

2

Жаным тек ғана Қудайда тынышлық табар,
Қутқарылыў маған Оннан келер.

3
Жалғыз Ол мениң қорғаўшы жартасым,
Қутқарылыўым ҳәм қорғаным,
Мен ҳасла сүрникпеймен.

4

Ҳәй, душпанлар, қыйсық дийўалға уқсаған,
Қулайын деп турған қорадай болған маған,
Қашанға дейин ҳүжим қыласыз?

5
Сизлердиң жобаңыз жоқарғы дәрежемнен төмен түсириў,
Жалған сөзлерден ләззет аласыз,
Аўзыңыз бенен пәтия берип,
Ишиңизден нәлет айтасыз.

Селаҳ1,2

6

Ҳәй жаным, жалғыз Қудайдан тынышлық тап,
Мениң үмитим Оның Өзи.

7
Жалғыз Қудай мениң қорғаўшы жартасым, қутқарыўшым,
Қорғаным Олдур, соның ушын, сүрникпеспен.

8
Қутқарылыўым ҳәм абырайым Қудайдан келер,
Қүдиретли жартасым, панам Олдур.

9

Ҳәй халық, ҳәмме ўақытта Оннан үмит қылың,
Жүрегиңизди Оған ашың,
Бизлердиң панамыз Қудайдур.

Селаҳ

10

Адамзат ҳеш нәрсе емес,
Аўа, адам баласы өткинши.
Егер тәрезиге тартылса,
Олар ҳаўадан да жеңил.

11
Тонаўшылыққа исенип қалма,
Урланған малға үмит байлама,
Егер байлығың көбейип қалса, оған кеўил қойма.

12

Қудай бир мәрте сөйледи,
Буны еки мәрте еситтим:
Күш-қүдирет Қудайда.

13
Сүйиспеншилик те Сенде, Ийе!
Ҳәр бир адамға қылған исине жараса қайтарасаң.

62

1

Даўыттың Яҳуда шөлинде айтқан жыры.

2

Қудай, Сен мениң Қудайымсаң,
Сени барлығым менен излеймен,
Жаным Сени аңсайды,
Кеўип, қуўрап ҳәм суўсыз қалған жерде,
Денем Саған интизар.

3
Мухаддес Ибадатханаңда нәзер тасладым Саған,
Күш-қүдиретиңди ҳәм даңқыңды көрдим.

4
Сениң сүйиспеншилигиң өмирден абзалдур,
Соның ушын, тилим Сени алғыслар.

5
Өмирим бойы Саған алғыс айтаман,
Сениң атың менен қолларымды жоқары созаман.

6
Майлы жилик жегендей жаным тояды,
Шадлы даўыс пенен аўзым Саған алғыс-мақтаў айтады.

7

Төсегимде жатқанымда, Сени еслеймен,
Түни бойы Сени ойлап шығаман.

8
Сен маған жәрдемши болдың,
Қанатларыңның саясында шадланаман.

9
Кеўлим Саған беккем байланған,
Оң қолың мени қоллап-қуўатлайды.

10

Ал жанымды алыўды қәлеп атырғанлар,
Жердиң түбине түсип, жоқ болады.

11
Олар қылыштың соққысына дуўшар болып,
Сағалларға жем болады.

12
Патша болса, Қудайдан шадлық табады,
Қудайдың аты менен ант еткенлер қуўанышын жәриялайды,
Өтирикшилердиң аўзы жабылады.

63

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың жыры.

2

Қудай, қулақ сал арзыма,
Жанымды душпан қорқынышынан қорға.

3
Напәклердиң жаўыз жобасынан,
Жаўызлардың топарынан сақла мени.

4
Олар тиллерин қылыштай етип қайрап,
Зәҳәрли сөзлери оқ сыяқлы нышанды гөзлеген.

5
Олар айыпсызға оқ атыў ушын буққыда жатады,
Оған күтилмегенде қорқпастан атады.

6
Бир-бириниң жаўыз нийетлерин қоллап-қуўатлайды,
Жасырын дузақ қурыў ушын тил бириктиреди,
«Буны ким көрер еди?» деседи.

7
Олар әдилсизликти излеп,
«Әжайып бир жоба дүздик», — деп айтады.
Адамзаттың ишки дүньясы ҳәм жүреги терең сырдур.

8

Бирақ Қудай оларға оқ атады,
Тосаттан олар жарақатланады.

9
Өз тиллери менен өз басына жетеди,
Аўҳалын көргенлердиң жүреги суўлайды.

10
Барлық адамларды қорқыў бийлейди,
Олар Қудайдың ислерин жәриялайды,
Оның ислери ҳаққында ойланады.

11
Ҳақ адам Жаратқан Ийеде қуўанышқа толады,
Оннан пана табады,
Барлық пәк жүреклилер қуўанышын жәриялайды.

64

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың жыры. Қосық.

2

Қудай, Сионда алғыс-мақтаў Саған тийисли,
Саған берилген антлар орынланады.

3
Сен дуўаларымызды еситесең,
Барлық адамзат Саған келеди.

4
Гүна аўырманлығынан қыйналып жүргенде,
Сен қылмысларымызды кеширесең.

5
Қандай бахытлы, ҳәўлилериңде жасаўы ушын,
Оны таңлап, Өзиңе жақынлатқан адам!
Үйиңниң, мухаддес Ибадатханаңның,
Жақсы жемислерине тоямыз.

6

Қутқарыўшымыз Қудай, ҳақлығың менен,
Таң қаларлық ислериң менен бизлерге жуўап бер.
Сен жер жүзиниң төрт тәрепиниң,
Узақ теңизлердиң үмитисең.

7
Күш-қүдирет пенен қуралланғансаң,
Өз күшиң менен таўларды жайластырғансаң.

8
Теңизлердиң ҳәм олардың толқынларының шаўқымын,
Және де, халықлардың қозғалаңын тынышландырасаң.

9
Дүньяның арғы шетинде жасайтуғынлар,
Кәраматлы белгилериңди көрип қорқыўға түсер.
Шығыстан батысқа дейинги халықларды,
Қуўанышлы даўысларға толтырасаң.

10

Жерге ғамхорлық қылып, оның шөлин қандырасаң,
Оны молдан байытасаң.
Қудай, Сениң салмаларың суўға толы,
Адамларға ғәлле бересең,
Жерди соған таярлағансаң.

11
Қарықларын қандырып, суўғарасаң,
Бийик жерлерин тегислейсең.
Жаўының менен оны жумсартасаң,
Оның өнимин берекетли қыласаң.

12
Ийгилигиң менен жылға таж кийдиресең,
Жүрген жолларыңнан байлық ағып турар.

13
Шөл отлақ жерге айланар,
Төбешиклер шадлыққа бөленер.

14
Жайлаўлар сүриўлер менен қапланар,
Ойпатлықлар дәнге кийинер,
Олар қуўаныштан бақырысып, қосық айтар.

65

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Қосық, жыр.

Ҳәй, жер жүзиндеги барлық адамлар,
Бәлент даўыс пенен Қудайда шадланың!

2
Оның уллы атын саз шертип, алғыслаң,
Оған салтанатлы түрде алғыс айтың!

3
Қудайға айтың: «Сениң ислериң қандай қорқынышлы!
Қүдиретиңниң уллылығынан,
Душпанларың Саған қуллық етеди.

4
Пүткил жер жүзи Саған тәжим қылады,
Олар Саған арнап қосық айтады,
Аўа, саз шертип, Сениң атыңды алғыслайды».

Селаҳ1

5

Келиң, Қудайдың не ислегенлерин көриң!
Қандай қорқынышлы ислер иследи адамзат ушын:

6
Ол теңизди қурғақ жерге айландырды,
Ата-бабаларымыз дәрьядан жүрип өтти,
Шадланайық Оның сол ислерине!

7
Қүдирети менен мәңги ҳүкимдарлық етеди,
Көзлери миллетлерди бақлап турады.
Қозғалаңшылар менменликке берилмесин.

Селаҳ

8

Ҳәй, халықлар, Қудайымызға алғыс айтың,
Оған айтқан алғыс-мақтаўыңыз жаңласын.

9
Ол өмиримизди сақлады,
Аяқларымыздың тайып кетиўине жол қоймады.

10

Қудай, Сен бизлерди сынадың,
Гүмисти отта тазалағандай етип тазаладың.

11
Бизлерди дузаққа жолықтырдың,
Желкемизге аўыр жүк жүкледиң.

12
Саўаш арбаларын басымыздың үстинен жүргиздиң,
Оттан ҳәм суўдан кешип өттик,
Бирақ кейин абаданшылыққа алып келдиң.

13

Жандырылатуғын қурбанлықлар менен Үйиңе бараман,
Берген ўәделеримди орынлайман.

14
Апатта қалғанымда, аўзымнан шыққан еди,
Тилим менен берген едим ўәделерди.

15
Семиртилген ҳайўанларды жандырылатуғын қурбанлыққа беремен,
Қошқарды түтетип Саған усынаман.
Мал ҳәм текелерди қурбанлық етип беремен.

Селаҳ

16

Келиң, тыңлаң, ҳәй, Қудайдан қорқатуғынлар,
Мен ушын Оның не ислегенин сизлерге айтып берейин.

17
Аўзым менен Оны шақырдым,
Тилим менен Оны уллыладым.

18
Егер жүрегимде жаўыз нийет болса,
Онда Ийе мени еситпес еди.

19
Бирақ Қудай тыңлады мени,
Дуўа еткенимде, даўысыма қулақ салды.

20
Алғыслар болсын Қудайға,
Ол дуўамнан бас тартпады,
Сүйиспеншилигин меннен аямады.

66

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Тарлы саз әсбапларында айтылады. Жыр. Қосық.

2

Қудай, бизлерге мийримли болып, жарылқа,
Жүзиңниң нуры түссин үстимизге.

Селаҳ1,2

3

Солай етип, жер жүзи Сениң жолыңды,
Барлық миллетлер Сениң қутқарыўыңды билсин.

4

Халықлар Саған алғыс айтсын, Қудай,
Барлық халықлар Саған алғыс айтсын!

5

Миллетлер шадланып, қуўансын,
Сен халықларды әдалатлық пенен ҳүким қыласаң,
Жер жүзиндеги миллетлерди жетелейсең.

Селаҳ1

6

Қудай, халықлар Саған алғыс айтсын,
Барлық халықлар Саған алғыс айтсын!

7

Жер өз өнимин берди,
Қудай, Қудайымыз бизлерди жарылқасын.

8
Қудай бизлерди жарылқасын,
Дүньяның төрт тәрепиндегилер Оннан қорқсын!

67

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың жыры. Қосық.

2

Қудай қозғалады, тарқалып кетеди душпанлары,
Оны жек көргенлер алдынан қашады.

3
Самал айдаған түтин сыяқлы,
Сен оларды айдап жибересең,
Отта ериген мум сыяқлы,
Қырылады жаўызлар Қудайдың алдында.

4
Ал ҳақ адамлар болса, қуўанышқа толады,
Қудайдың алдында шадланады,
Кеўилленип, йошып, шадланады.

5

Қудайымызды жырлаң,
Саз шертип, Оның атына алғыс айтың.
Бултлар үстинде келетуғынды уллылаң,
Оның аты — Жаратқан Ийе!
Оның алдында шадланың!

6
Мухаддес мәканындағы Қудай,
Жетимлердиң әкеси, жесирлердиң ҳуқықын қорғаўшы.

7
Қудай жалғыз баслыны үйли қылар,
Тутқынларды аман-есен азат етер,
Қозғалаңшылар болса, ыссы шөл жерде қалар.

8

Қудай, Өз халқыңның алдында жүргениңде,
Шөл арқалы жүргениңде,

Селаҳ1

9

Қудайдың, Синайдағы Қудайдың алдында,
Қудайдың, Израилдың Қудайының алдында,
Жер силкинди, көклерден жаўын жаўды.

10
Мол жаўын жаўдырдың, Қудай,
Күшсизленген жериңе қайтадан күш бердиң.

11
Халқың ол жерге мәкан басты,
Қудай, ийгилигиң менен мүтәжлерди тәмийинледиң.

12

Ийеден хабар келеди,
Көп ҳаяллар мына хабарды жеткизеди:

13
«Душпан әскерлери қашып баратыр,
Патшалары менен бирге қашып баратыр!»
Үйде қалған ҳаяллар олжаны бөлисип алады!

14
Олар қанатлары гүмиске,
Пәрлери сап алтынға қапланған кептерге мегзер.
Ҳәй, еркеклер, саўаш күни не ушын жайлаўда жатырсыз?

15
Қүдирети күшли Қудай патшаларды тарқатып жибергенде,
Салмон таўында қар боранға мегзеди.

16

Ҳәй, уллы таў, Башан таўы!
Ҳәй, шоққылары көп таў, Башан таўы!

17
Ҳәй, шоққылары көп таў,
Қудай мәкан қылыўға таңлаған таўына,
Қудай мәңги мәкан қылатуғын таўға,
Не ушын қызғаныш пенен қарайсаң?

18

Қудайдың саўаш арбалары сан-санақсыздур,
Ийемиз мухаддеслик ишинде Синайдан келер.

19
Сен жоқары шықтың, тутқынларды алып жүрдиң,
Адамлардан, қозғалаңшылардан да сыйлар қабылладың,
Ол жерде жасайсаң, Қудай, Жаратқан Ийе.

20

Ҳәр күни жүгимизди көтеретуғын Ийеге,
Бизлерди қутқаратуғын Қудайға алғыслар болсын.

Селаҳ1,2,3

21

Қудайымыз — қутқарыўшы Қудайдур,
Өлимнен қутқаратуғын — Қудай Ийедур.

22

Аўа, Қудай Өз душпанларының басын,
Гүна жолында жүргенлердиң шашлы геллесин езеди.

23
Ийе былай дейди:
«Душпанларыңды Башаннан қайтарып алып келемен,
Теңиз түбинде болса да алып шығаман.

24
Сонда аяқларыңды олардың қанына батырасаң,
Ийтлер де қан жалап, өз үлесин алады».

25

Қудай, Сениң жеңис кәрўаныңның,
Қудайымның, Патшамның мухаддес Ибадатханасына,
Салтанатлы киятырғаны көринер.

26
Алдында жыршылар, кейининде сазенделер,
Ортасында дәп қаққан жас қызлар.

27
«Ҳәй, сизлер, Израил туқымынан болғанлар,
Жыйыныңызда Қудайға, Жаратқан Ийеге алғыс-мақтаў айтыңлар!»

28
Алдында ең кишкенеси Бенямин урыўы,
Изинен өз топарлары менен Яҳуда басшылары келеди,
Зебулон ҳәм Нафталий басшылары оларға ереди.

29

Қудай, көрсет күш-қүдиретиңди,
Және көрсет бизлер ушын қолланған күшиңди,

30
Ерусалимдеги Ибадатханаңнан!
Патшалар Саған саўғалар алып келеди.

31
Бақыр, қамыс арасындағы сол бир жабайы ҳайўанға,
Бузаўлар арасында күшли буғалардай болғанларға.
Олар алдыңда мүләйим болып, гүмислерин Саған саўға қылсын,
Тарқатып жибер саўаштан рәҳәтленетуғын халықларды!

32
Мысырдан елшилер келеди,
Куш халқы асығып, қолларын Саған созады.

33

[33-34] Жер жүзиндеги патшалықлар,
Көклерде, әййемнен бар көклерде айланып жүрген Қудайды жырлаң,
Ийеге арнап саз шертип, алғыс айтың,

Селаҳ

Тыңлаң, Оның айбатлы даўысы гүркирейди!

34

35
Қудайдың қүдиретин жәрия қылың,
Оның уллылығы Израилдың үстинде,
Күш-қүдирети көклерде.

36
Қудай айбатлыдур Өзиниң мухаддес Ибадатханасында,
Израилдың Қудайы күш-қуўат берер Өз халқына.
Қудайға алғыслар болсын!

68

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. «Лала гүл» намасына айтылады. Даўыттың жыры.

2

Қудай, қутқар мени,
Суўлар алқымыма келди.

3
Түпсиз батпаққа шөгип баратырман,
Аяғымды басатуғын қатты жер жоқ.
Терең суўларға шөгип кеттим,
Күшли ағыс мени тартып кетпекте.

4
Дад салыўдан диңкем қурыды,
Тамағым кеўип қалды,
Қудайымды күтип, көз нурым сөнди.

5

Себепсиз мени жек көретуғынлар,
Басымдағы шашымнан да көпдур.
Душпанларым маған қарсы жалған сөйлер,
Олар күшли, мени өлтирмекши,
Урламаған нәрсемди қайтарыўды талап қылады.

6
Қудай, ақылсызлығымды Өзиң билесең,
Айыпларым Сеннен жасырын емес.

7

Қудай Әлемниң Ийеси,
Мен себепли уятқа қалмасын Саған үмит қылғанлар!
Израилдың Қудайы,
Сени излегенлер мен себепли шерменде болмасын!

8
Сен ушын шыдайман сөгислерге,
Шерменделик қаплайды жүзимди.

9
Аға-инилериме жат адамдай болдым,
Анамның уллары ушын келгинди сыяқлыман.

10

Сениң үйиңе болған ықласым ишимди жейди,
Сени масқаралағанлар мени масқаралаған болады.

11
Ораза тутып, дад салсам,
Мен масқара боламан.

12
Аза кийим кийсем,
Оларға күлки боламан.

13
Қала дәрўазасы жанында отырғанлар,
Мен туўралы өсек тоқыйды.
Мәскүнемлер мени мысқыллап, қосық айтады.

14

Бирақ мен Саған дуўа етемен, Жаратқан Ийе,
Мақул ўақытта, уллы сүйиспеншилигиңниң саясында, Қудай,
Исенимли қутқарыўың менен жуўап бер маған.

15
Мени қутқар, батпаққа батып кетпейин,
Мени жек көретуғынлардан азат қыл,
Терең суўлардан мени сақлап қал.

16
Күшли ағыс мени тартып кетпесин,
Түпсиз суўлар мени жутпасын,
Қәбир үстимнен аўзын жаппасын.

17

Жуўап бер маған, Жаратқан Ийе,
Ийгиликлидур сүйиспеншилигиң.
Уллы реҳимиң себепли маған қарай бурыл.

18
Өз қулыңнан жүзиңди жасырма,
Апат ишинде қалдым, тез жуўап бер маған!

19
Жақынлап маған, қутқар жанымды,
Душпанларымнан азат ет мени.

20

Мени қандай масқара қылғанын,
Шерменде болып, уятқа қалғанымды билесең,
Душпанларымның ҳәммеси Сениң қарсыңда.

21
Кейислер кеўлимди жарақатлады, дәртке толғанман,
Дәртлесетуғын биреўди изледим, ҳеш ким жоқ,
Жигерлендиретуғын биреўди изледим, оны да таппадым.

22
Аўқатыма олар зәҳәр салды,
Шөллегенимде, маған сирке суўын берди.

23

Алдындағы дастурханы өзлерине қақпан болсын,
Дослары ушын дузақ болсын!

24
Көзлерин қараңғылық басып, көрмей қалсын,
Беллери мәңгиге бүгилип қалсын.

25
Ғәзебиңди төк олардың үстине,
Қәҳәриңниң оты оларды жутсын!

26
Олардың мәканы қаңырап қалсын,
Шатырларында жасайтуғын ҳеш ким қалмасын!

27
Олар Сен урған адамларды қуўғын қылар,
Сен жарақатлаған адамлардың жарасын өсек қылар.

28
Гүналары үстине гүна қоса гөр,
Сен оларды ақлама.

29
Атлары өмир китабынан өширилсин,
Ҳақ адамлар менен бирге жазылмасын!

30

Мен бийшараман ҳәм азап шегип атырман,
Қудай, қутқар мени ҳәм қәўипсиз жерде сақла!

31
Қудайдың атын қосық айтып мақтайман,
Шүкирлик пенен Оны уллылайман.

32
Бул шақлы ҳәм туяқлы буға ямаса танадан гөре,
Жаратқан Ийеге көбирек мақул болады.

33
Езилгенлер буны көрип, қуўансын,
Ҳәй, Қудайды излегенлер, жүрегиңиз жанлансын!

34
Жаратқан Ийе мүтәжлерди еситеди,
Тутқын болған халқын жек көрмейди.

35

Оған алғыс-мақтаў айтың, ҳәй, аспан ҳәм жер,
Теңизлер ҳәм ондағы барлық жаныўарлар.

36
Қудай Сионды қутқарады,
Яҳуда қалаларын қайта тиклейди,
Халық орналасып, ол жерди ийелейди.

37
Оның қулларының урпағы жерди мийрас қылады,
Оның атын сүйгенлер ол жерге мәкан басады.

69

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың ядқа салыў жыры.

2

Қудай, мени қутқарыўға,
Жаратқан Ийе, Маған жәрдем бериўге асық!

3
Жанымды алыўды ойлағанлар,
Уятқа қалып, жүзлери қызарсын!
Маған зыян тийгизиўди қәлегенлер,
Шерменде болып, кейнине қайтсын!

4
«Ҳа-ҳа-ҳа!» деп үстимнен күлгенлер,
Масқара болып, изине қайтсын.

5

Сени излегенлердиң ҳәммеси,
Сен арқалы шадлық ҳәм қуўанышқа толсын.
Сениң қутқарыўыңды сүйгенлер:
«Қудай уллыдур!» деп тынбастан айтсын!

6

Мен бийшара ҳәм ғәриппен,
Қудай, тезирек кел маған!
Жәрдемшим ҳәм қутқарыўшым Өзиңсең,
Кешикпе, Жаратқан Ийе!

70

1

Жаратқан Ийе, Сени паналайман,
Шерменде болыўыма ҳасла жол қойма!

2
Әдалатлығың менен қутқарып, азат қыл мени!
Маған қулақ сал, қутқар мени!

3
Паналайтуғын жартасым бол,
Ҳәмме ўақытта паналаўға ол жерге бара алайын.
Мени қутқарыў ушын буйрық бер,
Шынында да, Сен жартасым ҳәм қорғанымсаң.

4

Қудайым, мени жаўызлардың қолынан,
Әдалатсыз ҳәм залым адамның пәнжесинен қутқар!

5
Сен мениң үмитимсең, Қудай Ийе,
Жаслығымнан Саған исенемен.

6
Туўылғанымнан баслап, Саған сүйендим,
Мени анамның қарнынан Сен алып шықтың,
Ҳәмме ўақытта Саған алғыс-мақтаў айтаман.

7

Көплер ушын өрнек болдым,
Сен мениң беккем панамсаң.

8
Аўзым толып-тассын алғыс-мақтаўға,
Күни бойы салтанатыңды жәриялайман.

9
Қартайған шағымда, меннен жүз бурма,
Күшим қайтқаннан кейин, мени тәрк етпе!

10
Душпанларым маған қарсы тил бириктирер,
Мени өлтириўди қәлегенлер бир-бири менен кеңесер.

11
Олар: «Қудай оны тәрк етти,
Қуўып, услап алыңлар,
Оны қутқаратуғын ҳеш ким жоқ!» — дейди.

12

Қудай, меннен узақласпа,
Қудайым, маған жәрдем бериўге асық!

13
Шерменде болып, жоқ болсын, мени айыплаўшылар,
Маған жаўызлық қылмақшы болғанлар,
Уятқа қалып, бийабырай болсын.

14
Ал мен ҳәмме ўақытта Сеннен үмит қыламан,
Үсти-үстине Саған алғыс айтаман.

15
Күни бойы Сениң әдил ислериңди,
Қутқарыўың туўрысында жәриялайман,
Оларды санап, ада болмаспан.

16
Қудай Ийе, қүдиретиң себепли келемен,
Сениң, жалғыз Сениң әдиллигиңди баян қыламан.

17

Қудай, жаслығымнан маған Сен тәлим бердиң,
Елеге дейин, Сениң әжайып ислериңди айтып жүремен.

18
Шашларым ағарып, қартайғанымда да,
Тәрк етпе мени, Қудай!
Күшиңди келешек әўладқа,
Қүдиретиңди кейинги урпақларға жеткерейин.

19

Қудай, көклерге жетер әдиллигиң,
Уллы ислер қылдың Сен,
Саған уқсаған ким бар, Қудай?

20
Сен маған көп аўыр апатлар жибердиң,
Бирақ мени қайтадан жанландырасаң,
Мени жердиң түбинен және шығарып аласаң.

21
Абырайымды жоқарылатасаң,
Маған және жубаныш бересең.

22

Мен де арфа шертип, Саған алғыс айтаман,
Садықлығыңды қосық етип айтаман, Қудайым.
Лира шертип, Саған алғыс айтаман, Израилдың Мухаддеси!

23
Саз шертип, Саған алғыс айтқанымда,
Аўзымнан шадлық даўысы шығып,
Өзиң қутқарған жаным қуўанады.

24
Тилим күни бойы Сениң әдалатың ҳаққында жәриялайды,
Маған жаўызлық қылыўды қәлегенлер,
Уятқа қалып, шерменде болды.

71

1

Сулайманның жыры.

Қудай, ҳүким шығарыўды патшаға,
Әдалатлығыңды патшаның улына сыйла.

2
Ол Сениң халқыңды әдалатлық пенен,
Ғәриплериңди туўрылық пенен ҳүким қылсын!

3
Таўлар халыққа абаданшылық,
Төбешиклер ҳақыйқатлық алып келсин.

4
Патша жарлыларды қорғасын,
Кәмбағаллардың балаларын қутқарсын,
Залымларды езип тасласын.

5
Қуяш ҳәм ай турғанындай,
Халқың әўладтан-әўладқа Сеннен қорқып жасасын.

6
Патшамыз жаңа орылған атызға жаўған жаўындай,
Топырақты суўғаратуғын берекетли жаўындай болсын.

7
Оның дәўиринде ҳақ адам гүллеп, жаснасын,
Ай жоқ болып кеткенше, абаданшылық мол болсын.

8

Ол ҳүкимдарлық етсин бир теңизден екинши теңизге дейин,
Евфрат дәрьясынан жер жүзиниң шетине дейин!

9
Оның алдында шөлде жасайтуғынлар бас ийсин,
Душпанлары топырақ жаласын.

10
Таршиш ҳәм атаў үлкелериниң патшалары,
Оған салық алып келсин.
Шеба ҳәм Себа патшалықлары саўғалар усынсын.

11
Барлық патшалар алдында тәжим қылсын,
Пүткил халықлар оған хызмет етсин!

12

Ол нала шеккен жарлыға жәрдем берер,
Сүйениши жоқ бийшараны қутқарар.

13
Ғәрип ҳәм жарлыға реҳими келер,
Жарлылардың жанын қутқарар.

14
Зорлық ҳәм зулымлықтан оларды азат қылар,
Олардың қаны оның нәзеринде әзиздур.

15

Патшаның өмири узақ болсын!
Шебаның алтыны оған берилсин,
Тынымсыз дуўа етилсин ол ушын,
Күни бойы оны жарылқасын!

16
Үлкеде дән мол болсын,
Таў басларында дән өнимлери шайқалып турсын!
Масақлары Лебанон тоғайындай мол болсын,
Қала халқы жердеги шөп яңлы көбейсин!

17
Патшаның аты мәңги жасасын,
Қуяш сөнгенше, аты өшпесин,
Ол арқалы адамлар жарылқансын,
Пүткил халықлар: «Ол қандай бахытлы», деп айтсын!

18

Жаратқан Ийе Қудайға, Израилдың Қудайына алғыслар болсын.
Кәраматлар ислейтуғын жалғыз Олдур.

19
Оның уллы атына мәңги алғыслар болсын,
Пүткил жер жүзи Оның даңқына толсын!
Аўмийин! Аўмийин!

20

Ишай улы Даўыттың дуўалары усы жерде тамамланды.

72

1

Асафтың жыры.

Қудай ҳақыйқаттан да Израилға,
Жүреги пәк болғанларға ийгиликли.

2
Аяқларым тайып кете жазлады,
Сырғанап жығылыўдан сәл қалдым.

3
Жаўызлардың абаданшылығын көрип,
Сол менменлерге ишим күйди.

4

Олар өмириниң ақырына дейин, қайғы не екенин билмес,
Денелери саў-саламат.

5
Адамзатта болатуғын қыйыншылықты көрмес,
Басқалар сыяқлы азап шекпес.

6
Менменлик олардың мойнындағы моншағы,
Жаўызлық үстиндеги кийими сыяқлы.

7
Олардың көзлерин май басқан,
Жүреклери тәкаббирликке толып тасқан.

8
Адамлардың үстинен күлип, жаўыз нийетте сөйлер,
Менменлик етип, зулымлық қылыўды жобаластырар.

9
Көклерге қарсы аўзын ашар,
Тиллери менен жер жүзин ийелер.

10
Соның ушын, халық соларға қарай жүз бурар,
Сөзлерин болса, суўдай етип ишип алар.

11
Олар былай дейди: «Қудай қалай биледи?
Қудай Тааланың хабары бар ма еди?»

12
Мине, усындайдур жаўызлар,
Ҳәмме ўақытта тәшиўишсиз жасар,
Өз байлығын арттырар.

13

Мен бийкарға жүрегимди пәк тутқан екенмен-дә,
Айыпсызбан, деп қолларымды жуўған екенмен-дә.

14
Күни бойы азап шегемен,
Ҳәр күни азанда жазаланаман.

15

«Мен де олар сыяқлы сөйлейин» деп айтсам,
Қыянет еткен болар едим Сениң ҳақыйқый халқыңа.

16
Буларды түсиниў ушын ойланғанымда,
Мен ушын қыйын болды бул.

17
Сениң мухаддес Ибадатханаңа киремен дегенше,
Түсинбеген едим олардың ақырети не болатуғынын.

18

Шынында да, оларды тайғақ жерге қойғансаң,
Жерге қулатып, ўайран қыласаң.

19
Олар соншелли бирден қырылып қалады,
Қорқынышлы апат ишинде пүткиллей жоқ болады.

20
Оянғанда умытылып кететуғын түс сыяқлы,
Сен қозғалғанда, Ийе,
Оларды елес сүлдердей көрип, менсинбейсең.

21

Жүрегим ғамға толып,
Қәлбимде дәрт пайда болғанда,

22
Надан болып билмеген екенмен,
Саған ҳайўандай қатнаста болдым.

23
Сонда да ҳәмме ўақытта Сениң менен биргемен,
Мениң оң қолымнан услағансаң.

24
Нәсиятларың менен маған жол көрсетесең,
Кейин мени даңққа қарай жетелейсең.

25
Сеннен басқа кимим бар аспанда?
Сеннен басқаны қәлемеймен жер жүзинде.

26
Денем ҳәм қәлбим ҳәлсиреп баратыр,
Бирақ Қудай — Сен жүрегимниң күш-қуўатысаң,
Мениң мәңгилик үлесимсең.

27

Сеннен узақласқанлар өлип кетеди,
Қырып таслайсаң Саған опасызлық қылғанларды.

28
Ал мен ушын Қудай, Саған жақын болыў жақсы,
Барлық ислериңди жәриялайын деп,
Ийе, Жаратқан Ийе, Сени пана қылып алдым өзиме.

73

1

Асафтың айрықша жыры.

Қудай, не ушын бизлерден мәңги бас тарттың?
Не ушын Өзиң бағып атырған қойларға ғәзебиңди шашасаң?

2
Есле өтмиштеги ийелик қылған жәмийетиңди,
Өз халқың қылыў ушын азат еткен қәўимиңди,
Өзиң мәкан қурған усы Сион таўын.

3
Адымларыңды тикленбей турған қарабақанаға қарай бур,
Душпан Мухаддес орындағы барлық нәрсени қыйратты.

4

Ибадатханаңда душпанларың қышқырысты,
Ол жерге өз байрақларын тикти.

5
Олар тоғайда терек шабыў ушын,
Балтасын көтерген адамға уқсайды.

6
Кейин олар ай балта ҳәм балғалары менен,
Қыйратып таслады барлық ойма ислерди.

7
Мухаддес мәканыңды өртеди,
Атың орналасқан мәканыңды пүткиллей ҳарамлады.

8
Олар өз кеўлинде: «Оларды пүткиллей қуртамыз», — деп,
Елдеги сыйыныў орынларын өртеп жиберди.

9

Кәраматлы белгилериңди көрмеймиз,
Енди пайғамбарлар да қалмады,
Бул қашанға дейин даўам ететуғынын билетуғын,
Ҳеш ким қалмады бизлердиң арамызда.

10
Қудай, қашанға дейин душпан хор қылады?
Жаў Сениң атыңа мәңгиге тил тийгизе ала ма?

11
Не ушын қолыңды, оң қолыңды артқа тартасаң?
Қойныңнан қолыңды шығарып, оларды қырып тасла!

12

Қудай, әзелден мениң патшамсаң,
Жер жүзине жеңис алып келесең.

13
Күшиң менен теңизди екиге бөлдиң,
Теңиз айдарҳаларының басларын суў ишинде ездиң.

14
Лиўятанның басларын ездиң,
Шөлде жасайтуғынларға оны азық қылып бердиң.

15
Суўдың көзлерин ҳәм булақларды ашып ағызған Сенсең,
Ағып турған дәрьяларды қурғатып таслаған Сенсең.

16
Күндиз Сеники, түн де Сеники,
Ай ҳәм қуяшты Сен орнаттың.

17
Сен жер жүзиниң барлық шегараларын орнаттың,
Жазды да, қысты да Өзиң жараттың.

18

Есиңде тут, Жаратқан Ийе, душпан масқаралап атыр,
Ақмақ халықлар атыңа тил тийгизип атыр.

19
Қумырыңның жанын жыртқышларға тапсырма,
Бийшара бенделериңди мәңгиге умытпа.

20

Дүзген келисимиңе нәзер сал,
Елдиң қараңғы жерлери зорлыққа толған.

21
Езилген адам шерменде болып қайтпасын,
Бийшара ҳәм жарлылар атыңа алғыс-мақтаў айтсын.

22

Тур, Қудай, Өз исиңди қорға,
Ақмақлардың күни бойы Сени масқара қылыўын есле.

23
Душпанларыңның қышқырығын,
Саған қарсы шыққанлардың тынбай көтерилген шаўқымын умытпа.

74

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. «Жоқ етпе» намасына айтылады. Асафтың жыры. Қосық.

2

Алғыслаймыз Сени, Қудай, алғыслаймыз,
Атың Сениң бизлерге жақын,
Адамлар әжайып ислериңди жәриялайды.

3

Қудай былай дейди: «Белгиленген ўақыт келгенде,
Әдиллик пенен қазылық етемен.

4
Жер жүзи ҳәм онда жасайтуғынлар шайқалады,
Бирақ беккем қылдым оның сүтинлерин.

Селаҳ1,2

5

„Мақтанбаң!“ — дедим мақтаншақларға,
Наҳақларға: „Көкирек көтермең!

6
Көкирегиңизди жоқары көтермең!
Менменлик пенен сөйлемең!“ — дедим».

7

Шығыстан да, батыстан да,
Таўлы шөлден де ҳүким шықпас.

8
Бирақ қазылық етиўши Қудай,
Бирин төменлетип, екиншисин жоқарылатар.

9
Жаратқан Ийе қолында бир кесе услап тур,
Ол дәмли араласпалы көпирген шарапқа толы.
Оннан жер жүзиндеги барлық наҳақларға қуяды,
Олар түбине дейин оны ишеди.

10

Ал мен Оның ислерин мәңги жәриялайман,
Саз шертип, Яқыптың Қудайына алғыс айтаман.

11
Ол барлық наҳақлардың көкирегин басады,
Ҳақ адамлардың күшин жоқарылатады.

75

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Тарлы саз әсбапларында айтылатуғын Асафтың жыры. Қосық.

2

Яҳудада Қудай белгили,
Израилда Оның аты уллы.

3
Оның қонысы Салим қаласында,
Жасайтуғын мәканы Сионда.

4
Ол жерде сындырды отлы оқларды,
Қалқан, қылыш ҳәм саўаш қуралларын.

Селаҳ1,2,3

5

Аңға толы таўлардағы арыслан киби,
Салтанатлы ҳәм қүдиретлисең.

6
Қаза таўып тоналған батыр жаўынгерлер,
Мәңги уйқыға кетти.
Күшли жигитлердиң ҳеш бири қолын қозғалта алмайды.

7
Яқыптың Қудайы, Сениң қорқынышлы даўысыңнан,
Атлар ҳәм арбакешлер естен танды.

8

Жалғыз Сен айбатлысаң,
Ким алдыңда тура алады ғәзепленгениңде?

9
[9-10] Дүнядағы езилгенлерди қутқарайын деп,
Ҳүким шығарыў ушын турдың, Қудай,
Көклерден ҳүкимиңди жәриялағаныңда,
Жер жүзи қорқып, тым-тырыс болып қалды.

Селаҳ

10

11

Адамзаттың ғәзеби Сениң даңқыңа айланар,
Қалған ғәзебин Өзиң басасаң.

12

Ўәде бериңлер Қудайыңыз Жаратқан Ийеге,
Орынлаңлар өз ўәделериңизди.
Оның дөгерегинде болған барлығыңыз,
Қорқынышлы Қудайға сыйлар алып келиң.

13
Ол ҳүкимдарлардың руўхын сөндирер,
Қорқыныш салар жер жүзиндеги патшаларға.

76

1

Атқарыўшылардың жетекшиси Едутун ушын. Асафтың жыры.

2

Даўыслап Қудайға жалбарынаман,
Даўыслап Қудайды шақыраман,
Ол мени еситеди.

3
Қыйын күнимде Ийени изледим,
Түни менен қолларымды түсирмей жайдым,
Кеўлим бас тартты жубаныштан.

4
Қудайды еслесем, аҳ ураман,
Ой жуўыртсам, руўхым ҳәлсирейди.

Селаҳ

5

Көзлериме уйқы бермейсең,
Ҳәўлирип кеткенликтен, сөйлей алмайман.

6
Өтмиштеги күнлер ҳаққында,
Өткен жыллар ҳаққында ойлайман.

7
Түнде айтқан қосықларымды еске аламан,
Өзим менен өзим сөйлесип,
Руўхым сораўларға жуўап излер:

8
Ийе бизлерден мәңги бас тартты ма?
Енди қайтып ҳеш қашан маған мийримиң түспей ме?

9
Оның сүйиспеншилиги мәңги жоқ болғаны ма?
Берген сөзи әўладтан-әўладқа даўам етпей ме?

10
Қудай реҳим етиўди умытқаны ма?
Мийрим-шәпәәтиниң орнын ғәзеп басқаны ма?

Селаҳ

11

Өзиме өзим былай дедим:
«Мине, мениң дәртим —
Қудай Тааланың Өз күшин көрсетпеўи».

12

Жаратқан Ийениң, Сениң ислериңди еске аламан,
Бурынғы кәраматларыңды еслеймен.

13
Сениң барлық ислериңди түсиниўге тырысаман,
Уллы ислериң үстинде ой жуўыртаман.

14

Қудай, жолың мухаддесдур!
Қудай, Сен сыяқлы басқа уллы қудай бар ма?

15
Сен — кәраматлар ислейтуғын Қудайсаң,
Халықлар арасында Өз қүдиретиңди көрсеттиң.

16
Өз күшиң менен халқыңды,
Яқып ҳәм Юсуп әўладларын азат қылдың.

Селаҳ

17

Суўлар Сени көрип, Қудай,
Суўлар Сени көрип, қорқып кетти.
Түпсиз теңизлер титиреди.

18
Бултлардан жаўын қуйды,
Көклерден шақмақ шақты,
Сонда Сениң оқларың ушты.

19
Дүбелей ишинде даўысың гүркиреди,
Жылдырымлар жер жүзин жарық қылды.
Жер титиреп, ләрзеге келди.

20
Жолың теңиз арқалы,
Соқпағың уллы суўлар арқалы өтти,
Излериң болса, көринбеди.

21
Муўса ҳәм Харонның қоллары менен,
Халқыңды сүриў сыяқлы алып жүрдиң.

77

1

Асафтың айрықша жыры.

Тыңлаң, ҳәй халқым, көрсетпелеримди,
Мениң сөзлериме қулақ түриң.

2
Ҳикмет айтыў ушын аўзымды ашаман,
Өтмиштеги сырлы сабақларды баян етемен,

3
Не еситип, билгенимизди,
Ата-бабаларымыздың бизлерге айтып бергенин.

4
Балаларымыздан буларды жасырмаймыз,
Жаратқан Ийениң даңқын, Оның күшин,
Оның әжайып ислерин келешек әўладқа баян етемиз.

5

Жаратқан Ийе Яқып урпағына қағыйдалар орнатып,
Израилға нызам тайынлады.
Буларды балаларына үйретсин деп,
Ата-бабаларымызға буйрық берди.

6
Солай етип, келешек әўладлар билсин,
Келешекте туўылатуғын балалар да,
Буларды өз балаларына жеткерсин.

7
Сөйтип, олар Қудайға үмит байласын,
Қудайдың ислерин умытпасын,
Оның буйрықларын орынласын.

8
Жүреклери турақлы болмаған,
Руўхлары Қудайға садық болмаған,
Ата-бабалары сыяқлы өжет, қозғалаңшы әўлад болмасын.

9

Садақ ҳәм оқлар менен қуралланған Эфрайым әўлады,
Саўаш күни кейнине бурылып қашты.

10
Олар Қудайдың келисимин сақламады,
Оның нызамы бойынша жүриўден бас тартты.

11
Умытты Оның ислерин,
Өзлерине көрсеткен кәраматларын.

12
Мысырда, Соан даласында,
Ол кәрамат иследи ата-бабаларының көз алдында,

13
Теңизди екиге бөлип, оларды алып өтти,
Суўларды дийўал сыяқлы етип қойды.

14
Күндиз булт пенен,
Түнде оттың жақтысы менен оларды алып жүрди.

15
Шөлде жартасларды қақ айырып,
Теңиздей мол етип суў берди.

16
Жартастан булақлар ашып,
Суўларды дәрьядай ағызды.

17

Бирақ олар Оның алдында гүна ислеўди,
Шөлде Қудай Таалаға қарсы бас көтериўди даўам етти:

18
Олар арнаўлы түрде Қудайды сынап,
Кеўли күсеген аўқатты талап қылды.

19
Олар Қудайға қарсы сөйлеп, былай деди:
«Қудай шөлде дастурхан жая ала ма?

20
Мине, Ол тасты урып, суў шығарды,
Суўды дәрья қылып ағызды.
Енди халқына нан бере ала ма,
Гөш пенен де тәмийинлей ала ма?»

21

Жаратқан Ийе буны еситип, қатты ғәзепленди,
Яқыпқа қарсы отын лаўлатып,
Израилға қәҳәрин шашты.

22
Олар Қудайға исенбеди,
Оның қутқарыўынан үмит етпеди.

23
Ол жоқарыдағы бултларға буйрық берип,
Аспан қақпақларын ашты.

24
Халыққа жейтуғын манна жаўдырды,
Көктеги дәннен берди оларға.

25
Адамлар периштелердиң нанын жеди,
Тойғанынша аўқат жиберди оларға.

26
Шығыс самалын естирди аспанда,
Қүдирети менен қубла самалын алып келди.

27
Шаңдай қылып, оларға гөш,
Теңиз қумындай мол етип қуслар жаўдырды.

28
Оларды ордасының ортасына,
Мәкан қылған жердиң дөгерегине қондырды.

29
Солай етип, халық тойғанынша жеди,
Қәлегенинше оларға Қудай берди.

30
Бирақ олардың күсеўи қайтпай турып,
Аўқатлары еле аўзында екен,

31
Қудайдың ғәзеби оларға шашылды,
Ең күшлилерин өлтирди,
Жерге қулатты Израилдың жас жигитлерин.

32

Буған қарамастан, олар даўам етти гүна ислеўин,
Оның әжайып ислерине исенбеди.

33
Соның ушын, Қудай олардың күнлерин бийҳудалық пенен,
Жылларын қорқыныш ишинде ақырына жеткерди.

34
Қудай оларды өлтирип баслағанда,
Олар Оны излеп, қайта бет бурды,
Пүткил барлығы менен Қудайды изледи.

35
Қудай — өзлериниң қорғаўшы жартасы екенин,
Қудай Таала — әменгери екенин еследи.

36
Бирақ аўызлары менен Оған жағымпазлық қылды,
Тиллери менен Оның алдында өтирик сөйледи.

37
Оның алдында жүреклери садық болмады,
Оның келисимине бийопалық қылды.

38

Деген менен, Қудай реҳимли,
Гүналарды кеширеди, гүнакарларды жоқ етпейди,
Көп мәрте Өз ғәзебин басады,
Қәҳәрин толық шашпайды.

39
Қудай олардың тәннен ибарат екенин,
Есип өтип, қайтып келмейтуғын самал екенин еследи.

40

Шөлде Оған қарсы нешше рет бас көтерди,
Қула дүзде Оны қапа қылды.

41
Қайта-қайта сынады Қудайды,
Израилдың Мухаддесин иренжитти.

42
Еслемеди Оның қүдиретли қолын,
Өзлерин душпаннан қутқарған күнин.

43
Мысырда көрсеткен белгилерин,
Соан даласында ислеген кәраматларын.

44
Сонда Мысырдың өзеклерин қанға айландырды,
Олар суўларынан ише алмай қалды.

45
Оларға шақсын деп, ийтшыбын,
Ўайран қылсын деп, қурбақалар жиберди.

46
Олардың егинлерин ҳәм қол мийнетлерин,
Шегирткелерге тапсырды.

47
Буршақ пенен жүзимзарларын,
Жабайы әнжир ағашларын жоқ етти.

48
Олардың ири малларын буршақтың,
Сүриўлерин жылдырымның астында қалдырды.

49
Олардың үстине отлы ғәзебин шашты,
Оларға ашыў, қәҳәр ҳәм азап,
Апат алып келетуғын периштелерин жиберди.

50
Өз қәҳәрине жол қойды,
Оларды өлимнен сақламады,
Жанларын оба иллетине тапсырды.

51
Қырып таслады Мысырдағы барлық туңғышларды,
Хамның шатырларындағы белиндеги күшиниң,
Биринши жемиси болған балаларын.

52

Өз халқын қой сыяқлы жетеклеп шықты,
Шөлде сүриўдей етип баслап жүрди.

53
Оларды аман-есен алып жүрди, олар қорқпады,
Душпанлары болса, теңизге ғарқ болды.

54
Оларды Өзиниң мухаддес жерине,
Қүдиретли оң қолы менен ерискен таўлы үлкеге алып келди.

55
Алдыларынан басқа халықларды қуўып шығарды,
Жерлерин оларға мүлик етип, бөлип берди,
Израил урыўларын олардың шатырларына жайластырды.

56

Бирақ олар еле де Қудайды сынады,
Қудай Тааланы иренжитти,
Оның тәртиплерине бойсынбады.

57
Ата-бабалары сыяқлы опасызлық қылып, қыянет етти,
Жарамсыз садақ яңлы исенимсиз болды.

58
Табынатуғын орынлары менен Оны иренжитти,
Мүсин қудайлары менен Оның қызғанышын оятты.

59
Қудай буларды еситип, ғәзеби лаўлады,
Израилдан пүткиллей жүз бурды.

60
Адамлар арасындағы мәкан жерин,
Шилодағы Мухаддес мәканын тәрк етти.

61
Өз қүдиретин тутқынлыққа,
Өз салтанатын душпан қолына тапсырды.

62
Халқын қылыш жүзине тапсырды,
Өз меншик халқына ғәзепленди.

63
Жас жигитлерин от жалмады,
Жас қызларына той қосықлары айтылмады.

64
Руўханийлери қылыштан өлди,
Жесирлери жоқлаў да айта алмады.

65
Бирақ Ийе уйқыдан оянғандай,
Шараптың тәсиринен қышқырған батырдай қозғалды.

66
Душпанларын шегиндирип, жеңилиске ушыратты,
Оларды мәңги шерменделикке дуўшар қылды.

67

Кейин Ол Юсуптиң урпағынан бас тартты,
Эфрайым урыўын таңламады.

68
Бирақ Яҳуда урыўын,
Өзи сүйген Сион таўын таңлады.

69
Өз мухаддес Ибадатханасын аспан сыяқлы қурды,
Оны жер жүзиндей етип мәңги беккемледи.

70
Өз қулы Даўытты таңлады,
Қой қорасынан оны шақырып алды.

71
Өз халқы Яқыпты, меншиги Израилды бағыў ушын,
Саўлық қойлардың арасынан алып келди.

72
Солай етип, ол халқына әдалатлық пенен шопанлық қылды,
Шебер қоллары менен оларды жетекледи.

78

1

Асафтың жыры.

Қудай, басқа миллетлер Сениң елиңе басып келди,
Мухаддес Ибадатханаңды ҳарамлады,
Ерусалимди қарабақанаға айландырды.

2
Жем қылды қулларыңның өликлерин қусларға,
Садық адамларыңның денелерин жабайы ҳайўанларға.

3
Қанларын суўдай ағызды Ерусалим бойлап,
Оларды жерлейтуғын ҳеш ким болмады.

4
Бизлер қоңсы халықларға масқара,
Дөгерегимиздегилерге күлки ҳәм шерменде болдық.

5

Қашанға дейин, Жаратқан Ийе,
Мәңги даўам ете ме ғәзебиң,
От сыяқлы жанған қәҳәриң?

6
Ғәзебиңди шаш Сени билмейтуғын халықларға,
Сениң атыңды шақырмайтуғын патшалықларға.

7
Олар Яқып урпақларын жалмады,
Оның мәканын ўайран қылды.

8

Өтмиштеги гүналарды бизлерге жүклеме,
Өз реҳимиңди бизлерге тез арада көрсет,
Бизлер жүдә ҳәлсиреп қалдық.

9
Қутқарыўшымыз Қудай, даңқыңа бола, бизлерге жәрдем бер,
Азат ет, Өз атың ушын гүналарымызды кешир.

10
Не ушын басқа халықлар:
«Олардың Қудайы қаяқта?» — деп айтыўы керек?
Қулларыңның қанының өшин алғаныңды,
Өз көзимиз бенен көрейик, буны басқа миллетлер де билсин.

11

Тутқынлардың дады жетип барсын алдыңа,
Өлимге ҳүким етилгенлерди,
Өз қүдиретли күшиң менен қутқар.

12
Сениң атыңа тил тийгизип, мазақ қылған қоңсы халықларға,
Жети есе етип, өзлерине қайтар, Ийе!

13
Ал бизлер Сениң халқың ҳәм Өзиң бағып атырған қойларыңбыз.
Сени мәңги тәрийиплеймиз,
Әўладтан-әўладқа Саған алғыс-мақтаў айтамыз.

79

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Асафтың жыры. «Лала гүллердиң келисими» намасына айтылады.

2

Израилдың шопаны! Қулақ сал,
Юсупти қой сыяқлы алып жүриўши,
Нурыңды шаш, керублар арасында тахтта отырған.

3
Эфрайым, Бенямин ҳәм Менашше алдында,
Өз күшиңди көрсет,
Келип, бизлерди қутқар.

4

Қудай! Бизлерди алдынғы ҳалымызға қайтар,
Бизлерге жүзиңниң нурын шаш, қутқарылайық!

5

Жаратқан Ийе, Әлемниң Қудайы!
Қашанға дейин, халқыңның дуўаларына қәҳәрленесең?

6
Бизлерге нан орнына көз жас бердиң,
Көз жасқа әбден тойдырдың.

7
Қоңсыларымызды бизлерге қарсы ийтермеледиң,
Душпанларымыз күлер үстимизден.

8

Әлемниң Қудайы! Бизлерди алдынғы ҳалымызға қайтар,
Бизлерге жүзиңниң нурын шаш, қутқарылайық!

9

Мысырдан бир жүзим ағашын алып келип,
Басқа халықларды қуўып, оны отырғыздың.

10
Ол ушын жер таярлап, тазаладың,
Ол тамыр жайып, елди толтырды.

11
Көлеңкеси таўларды қаплады,
Шақалары нәҳән кедр ағашын қаплады.

12
Шақалары созылды Жер Орта теңизине дейин,
Бөртиклери болса, Евфрат дәрьясына дейин.

13
Не ушын қулаттың оның дийўалларын?
Жолдан өткенлердиң ҳәммеси жүзимин жулсын деп пе?

14
Тоғайдағы доңызлар оны қопарып таслайды,
Жабайы ҳайўанлар жеп қояды.

15

Әлемниң Қудайы, бизлерге жүзиңди бур,
Көклерден қарап, нәзер сал,
Ғамхорлық қыл усы жүзим ағашына.

16
Оң қолың менен отырғызғаныңды,
Өзиң ушын күшейткен нәлиңди қорға!

17
Душпанларымыз оны отқа жағып, қырқып атыр,
Ғәзебиң менен оларды өлтир.

18
Жәрдем қолың оң тәрепиңдегилердиң үстинде,
Өзиң ушын тәрбиялаған халқыңның үстинде болсын.

19
Бизлер Сеннен ҳеш қашан безбеймиз,
Бизлерди қайта тирилт, атыңды шақырамыз.

20
Жаратқан Ийе, Әлемниң Қудайы!
Бизлерди алдынғы ҳалымызға қайтар,
Бизлерге жүзиңниң нурын шаш, қутқарылайық!

80

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Тарлы әсбаптың шертилиўинде айтылатуғын Асафтың жыры.

2

Шадланың күш-қуўатымыз болған Қудайға,
Қуўанышлы түрде қышқырың Яқыптың Қудайына!

3
Қосық айтың, дәп қағың,
Жағымлы даўыслы лира ҳәм арфа шертиң.

4
Кәрнай шертиң жаңа айда,
Толық айда, байрам күнимизде.

5
Бул Израил ушын бир қағыйдадур,
Яқыптың Қудайының қарарыдур.

6
Қудай Мысырға қарсы жүрис қылғанда,
Ол буны Юсуп урпағына нызам қылып қойды.

Мен бир таныс болмаған даўысты тыңлап турман:

7
«Желкеңизден жүкти алып тасладым,
Қолларыңызды аўыр себеттен азат қылдым.

8
Басыңызға апат түскенде, Мени шақырдыңыз,
Сонда сизлерди қутқарып алдым,
Шақмақ арасынан сизлерге жуўап бердим,
Мериба суўлары жанында сизлерди сынадым.

Селаҳ1,2,3

9

Тыңла, халқым, сизлерге ескертемен:
Израил, қәне енди, сен Маған қулақ салғаныңда!

10
Араңызда басқа қудай болмасын,
Жат қудайға табынбаң.

11
Сени Мысырдан алып шыққан,
Қудайың Жаратқан Ийе — Мен боламан.
Аўзыңды аш, оны толтыраман.

12

Бирақ халқым, сен даўысыма қулақ салмадың,
Израил, сен Маған бойсыныўдан бас тарттың.

13
Мен де жүреклериңиздиң қайсарлығынша қалдырып,
Жол қойдым өз қәлеўлериңиз бенен жүриўиңизге.

14
Қәне енди халқым, сен Маған қулақ салғаныңда,
Израил, сен Мениң жолларым менен жүргениңде!

15
Душпанларыңызды дәрҳал бойсындырар едим,
Жаўларыңызға қарсы қолымды көтерер едим!

16
Мени жек көретуғынлар Маған қуллық ететуғын еди,
Олардың бул аўҳалы мәңги даўам етер еди.

17
Халқым, сизлерди ең жақсы бийдай менен азықландырар едим,
Жартастағы пал менен тойдырар едим».

81

1

Асафтың жыры.

Қудай иләҳийлер жыйынын басқарып,
Қудайлардың арасында ҳүкимин жәриялайды:

2
«Қашанға дейин, сизлер жаўызлардың тәрепин алып,
Наҳақ қазылық етесиз?

Селаҳ1,2,3

3

Кәмбағал ҳәм жетимлерге әдалатлық көрсетиң,
Ғәрип ҳәм жарлылардың ҳуқықын қорғаң.

4
Кәмбағал ҳәм ғәриплерди қутқарың,
Жаўызлардың қолынан оларды азат қылың.

5
Сизлер ҳеш нәрсени билмейсиз, түсинбейсиз,
Қараңғылықта жүресиз.
Жер жүзиниң тийкары ләрзеге келеди.

6
„Сизлер қудайларсыз,
Ҳәммеңиз — Қудай Тааланың улларысыз“, — дедим.

7
Бирақ сизлер инсан сыяқлы өлесиз,
Ҳәр қандай ҳүкимдар сыяқлы қулайсыз!»

8

Тур, Қудай, қазылық ет жер жүзине,
Пүткил халық Саған тийислидур.

82

1

Қосық. Асафтың жыры.

2

Қудай, үнсиз қалма,
Сөйлемей, тып-тыныш болма, Қудай!

3
Мине, душпанларың шаўқым шығарып,
Сени жек көретуғынлар бас көтермекте.

4
Халқыңа қарсы ҳийлели жоба дүзип,
Қәдирлегенлериңе қарсы ойласық өткермекте.

5
Олар: «Келиң, оларды халықлар арасынан жоқ қылайық,
Израилдың аты қайтадан еске алынбасын», — дейди.

6

Мыналардың ҳәммеси тил бириктирип,
Саған қарсы аўқам дүзген:

7
Эдомлылар ҳәм Исмайыл урпағы,
Моаблылар ҳәм Ажар урпағы,

8
Гебал, аммон ҳәм амалек халықлары,
Филист халқы ҳәм Тир турғынлары.

9
Ассирия да оларға қосылған,
Олар Лут урпағына қосымша күш болған.

Селаҳ1

10

Мидянға не ислеген болсаң,
Кишон сайында Сисера ҳәм Ябинге не қылған болсаң,
Оларға да соны исле.

11
Олар Эн-Дорда жоқ қылынып,
Жер ушын төгин болып қалды.

12
Олардың ақсүйеклерине Ореб ҳәм Зеебке ислегениңди исле,
Барлық көсемлерине Зебах ҳәм Салмуннаға қылғаныңды қыл.

13
Олар: «Келиң, Қудайдың жайлаўларына,
Ийелик етейик», — деген еди.

14

Қудайым! Оларды қуйын көтерген шаңдай,
Самал ушырған қаўықтай етип тасла,

15
От тоғайды жалмағандай,
Жалын таўлардағы шөплерди күйдиргендей,

16
Боранларың менен оларды қуўып,
Өз даўылларың менен қорқынышқа сал.

17
Шерменделиктен қызарсын жүзлери,
Солай етип, олар Сениң атыңды излесин, Жаратқан Ийе.

18
Олар мәңги уятқа қалып, қорқынышқа түссин,
Хорланып, жоқ болсын.

19
Билсин олар Сениң атың Жаратқан Ийе екенин,
Жер жүзиниң жалғыз Қудай Тааласы екениңди.

83

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Тарлы әсбаптың шертилиўинде. Қорах әўладының жыры.

2

Қандай әжайып Сениң мәканың,
Әлемниң Жаратқан Ийеси!

3
Жаным Сениң ҳәўлилериңди аңсап, шаршады,
Жүрегим ҳәм пүткил барлығым,
Тири Қудайға шадланады.

4
Әлемниң Жаратқан Ийеси, Патшам, Қудайым!
Қурбанлық орныңның қасында,
Қус та жасаў ушын өзине орын табар,
Палапанлары ушын қарлығаш уя қурар.

5
Қандай бахытлы Сениң үйиңде жасайтуғынлар,
Олар тынбастан Саған алғыс-мақтаў айтар!

Селаҳ1,2

6

Қандай бахытлы Сеннен күш тапқан адам,
Шын жүректен Сионға барыўға умтылғанлар.

7
Жылаў ойпатлығынан өтип,
Олар суў өзеклерин ашар,
Биринши жаўын ол жерди берекетке толтырар.

8
Жол жүрип, олардың күшине күш қосылар,
Сионда Қудайдың алдында болар.

9

Жаратқан Ийе, Әлемниң Қудайы, дуўамды тыңла,
Қулақ сал, Яқыптың Қудайы!

Селаҳ

10

Қудай, бизлердиң қалқанымызға қара,
Өзиң майлаған патшаңа нәзер сал!

11

Сениң ҳәўлилериңдеги бир күн мың күннен артық.
Наҳақлардың шатырында жасаўдан гөре,
Қудайдың үйиниң босағасында турғаным абзал.

12
Жаратқан Ийе, Қудай — қуяш ҳәм қалқандур,
Ол мийрим ҳәм даңқ берер,
Минсиз жүргенлерден жақсылықты аямас.

13
Әлемниң Жаратқан Ийеси,
Қандай бахытлы Саған үмит байлаған адам!

84

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Қорах әўладының жыры.

2

Жаратқан Ийе, Өз елиңе мийрим көрсеттиң,
Яқып урпағын бахытлы күнлерге қайтардың.

3
Халқыңның айыбын кеширдиң,
Олардың барлық гүналарынан өттиң.

Селаҳ1

4

Пүткил ғәзебиңди услап қалдың,
Лаўлаған қәҳәриңнен қайттың.

5

Бизлерди қутқарған Қудай, алдынғы аўҳалымызға қайтар,
Бизлерге деген ғәзебиңди тоқтат.

6
Мәңги ғәзепленесең бе бизлерге?
Ғәзебиңди әўладтан-әўладқа даўамлайсаң ба?

7
Халқың Сенде қуўаныш табыўы ушын,
Бизлерди қайтадан жанландырмайсаң ба?

8
Жаратқан Ийе, сүйиспеншилигиңди көрсет,
Бизлерге қутқарыўыңды инам ет.

9

Қудайдың, Жаратқан Ийениң сөзине қулақ түремен,
Ол Өз халқына, Өзиниң садық адамларына тынышлық сөзин айтады,
Енди олар ақылсыз жолларына қайтпасын.

10
Оның салтанаты елимизде мәканлаўы ушын,
Сөзсиз, Оннан қорққанларға Оның қутқарыўы жақын.

11

Сүйиспеншилик ҳәм садықлық ушырасады,
Әдиллик пенен тынышлық сүйиседи.

12
Садықлық жерден көгерип шығады,
Әдалатлық аспаннан қарайды.

13
Жаратқан Ийе ийгиликти жаўдырады,
Жеримиз өз өнимин береди.

14
Әдалатлық Оның алдында жүреди,
Оның қәдемлери ушын жол таярлайды.

85

1

Даўыттың дуўасы.

Жаратқан Ийе, қулақ салып, жуўап бер маған,
Мен ғәрип ҳәм мүтәжбен.

2
Жанымды қорға, Саған садықпан,
Қудайым, Саған үмит байлаған қулыңды қутқар!

3
Маған мийрим-шәпәәтиңди түсир, Ийе,
Саған күни бойы жалбарынаман.

4
Қулыңның қәлбин қуўанышқа толтыр,
Жүрегимди ашаман Саған, Ийе.

5
Сен ийгиликли ҳәм кеширимлисең, Ийе,
Сени шақырғанлардың ҳәммесине сүйиспеншилигиң мол.

6
Қулақ сал мениң дуўама, Жаратқан Ийе,
Жалбарынған даўысыма дыққат ет!

7
Қыйын күнлеримде Сени шақыраман,
Сен мени еситесең.

8

Қудайлар арасында Саған теңлесетуғыны жоқ, Ийе,
Сениң ислериңдей ислер жоқ.

9
Сен жаратқан барлық миллетлер,
Ийе, Сениң алдыңа келип, тәжим қылады,
Сениң атыңды даңққа бөлейди.

10
Сен уллысаң, әжайып ислер ислейсең,
Сен жалғыз Қудайсаң.

11
Жаратқан Ийе, жолыңды маған үйрет,
Саған садық болып жүрейин,
Сениң атыңнан қорқатуғын етип, жүрегимди беккемле.

12
Қудай Ийем, шын жүрегим менен алғыслайман,
Сениң атыңды мәңги даңққа бөлеймен.

13
Маған деген сүйиспеншилигиң уллы,
Жанымды өлилер мәканының туңғыйығынан аман сақлайсаң.

14

Қудай, арсызлар маған қарсы көтерилди,
Қарақшылар топары жанымды алыў ушын мени излеп жүр,
Олар Сени писент етпейди.

15
Сен, Ийе, реҳимли ҳәм мийримли Қудайсаң,
Сабыр-тақатлы, сүйиспеншилигиң шексиз ҳәм садықсаң.

16
Аўҳалыма қара, реҳим қыл маған,
Қулыңа күш-қуўат бер,
Шорыңның улын қутқар.

17
Қайырқомлығыңнан бир белги көрсет маған,
Мени жек көретуғынлар көрип, уялып қалсын.
Жаратқан Ийе, жәрдем көрсетип,
Маған жубаныш берген Өзиңсең.

86

1

Қорах әўладының жыры. Қосық.

2

Жаратқан Ийе мухаддес таўлар үстине
Сионның тийкарын қурды,
Яқыптың барлық мәкан жайларынан гөре,
Сионның дәрўазаларын сүйеди.

3
Қудайдың қаласы,
Сен ҳаққында әжайып сөзлер айтылады.

Селаҳ1

4

Қудай былай дейди:
«Мени таныйтуғынлар ишинде,
Раҳаб ҳәм Бабилонды есапқа аламан.
Мине, Филистия, Тир ҳәм Куш та,
Сол жерде туўылған».

5

Сион ҳаққында былай деп айтылады:
«Ҳәр бири сол жерде туўылған!
Қудай Тааланың Өзи Сионды беккемлейди».

6
Жаратқан Ийе халықларды дизимге алғанда,
«Бул да Сионда туўылды», — деп жазады.

Селаҳ

7

Жыршылар ҳәм ойынға түсиўшилер:
«Өмиримниң булағы сендедур!» — дейди.

87

1

Қосық. Қорах әўладының жыры. Атқарыўшылардың жетекшиси ушын. Муңлы айтылатуғын Эзрахлы Ҳеманның айрықша жыры.

2

Жаратқан Ийе, мени қутқарыўшы Қудай,
Күни-түни алдыңа келип, жалбарынаман.

3
Дуўам Сениң алдыңа жетип барсын,
Қулақ сал жалбарыныўыма.

4

Жаным азапқа толы,
Өмирим өлилер мәканына жақынласты.

5
Қәбирге киргенлер арасында деп есапланаман,
Ҳал-дәрманы қалмаған адамға уқсайман.

6
Мен өлилер арасына тасланғанман,
Сен енди еске алмайтуғын,
Жәрдем қолыңнан маҳрум еткен,
Қазаланып қәбирде жатырғанларға уқсайман.

7
Сен мени қәбирдиң түбине,
Қараңғылық ҳәм туңғыйыққа тасладың.

8
Ғәзебиң үстимди зилдей басып,
Барлық толқынларың менен ездиң мени.

Селаҳ1

9

Жолдасларымнан айырдың,
Мени оларға жеркенишли қылдың,
Қамалып қалдым, шыға алмайман.

10
Көзлерим қайғыдан ҳәлсиреген,
Ҳәр күни Сени шақырдым, Жаратқан Ийе,
Қолларымды Саған жайдым.

11

Кәраматларыңды көрсетер ме едиң өлилер ушын?
Руўхлары турып, Сени тәрийиплер ме еди?

Селаҳ1,2

12

Сениң сүйиспеншилигиң қәбирде,
Садықлығың набыт болыў мәканында айтыла ма?

13
Қараңғылықта Сениң әжайып ислериң ҳаққында,
Умытылыў мәканында әдалатлығың ҳаққында айтыла ма?

14

Ал мен, Жаратқан Ийе, Сени жәрдемге шақыраман,
Қылған дуўам таңда жетип барар Саған.

15
Не ушын меннен жүз бурдың, Жаратқан Ийе,
Неге жүзиңди меннен жасырасаң?

16
Жаслығымнан қыйналаман, өлимим жақын қалған,
Қорқынышың алдында шарасыз қалдым.

17
Қәҳәрли ғәзебиң үстимнен басып таслады,
Қорқынышларың мени тамам қылды.

18
Күни бойы булар суў сыяқлы орап алды,
Дөгерегимди пүткиллей қоршап алды.

19
Досларымнан ҳәм жақынымнан айырдың,
Тек ғана қараңғылық жолдасым болып қалды.

88

1

Эзрахлы Этанның айрықша жыры.

2

Жаратқан Ийениң сүйиспеншилигин мәңги жырлайман,
Садықлығын әўладтан-әўладқа жәриялайман.

3
Сүйиспеншилигиң мәңги орналасқан,
Садықлығыңды көклерде беккемледиң, деймен.

4
Сен былай дедиң: «Таңлағаным менен келисим дүздим,
Қулым Даўытқа былай деп ант иштим:

5
„Урпағыңды мәңги беккем қыламан,
Тахтыңды әўладтан-әўладқа даўам еттиремен“».

Селаҳ1,2

6

Жаратқан Ийе, көклер алғыслар әжайып ислериңди,
Мақталар садықлығың периштелер жыйынында.

7
Көклерде Жаратқан Ийеге ким теңлесе алады?
Иләҳий барлықлар ишинде Жаратқан Ийеге уқсайтуғыны бар ма?

8
Периштелер кеңесинде Қудай оғада қорқынышлы,
Әтирапындағылардың ҳәммесинен айбатлы.

9
Әлемниң Қудайы Жаратқан Ийе,
Сен сыяқлы күшли бар ма, Жаратқан Ийе?
Садықлығың әтирапыңды орап алған.

10

Қутырған теңизлер үстинен Сен ҳүкимдарлық қыласаң,
Көтерилген толқынларды Сен тынышландырасаң.

11
Сен Раҳабты өликтей етип езип тасладың,
Қүдиретли қолың менен душпанларды тарқатып жибердиң.

12
Көклер Сеники, жер жүзи де Сеники,
Дүньяны ҳәм ондағы барлық нәрсени Сен орнаттың.

13
Арқа ҳәм қубланы Өзиң жараттың,
Табор ҳәм Хермон таўлары атың себепли бәлент даўыста шадланады.

14
Билегиң күшли, қолың қүдиретли,
Оң қолың ҳәммесинен бәлентте.

15

Әдиллик ҳәм әдалатлық тахтыңның тийкары,
Сүйиспеншилик ҳәм садықлық алдыңда жүреди.

16
Қандай бахытлы бәлент даўыста шадланған халық, Жаратқан Ийе!
Олар Сениң жүзиңниң нурында жүреди.

17
Күни бойы Сениң атың себепли шадланады,
Әдиллигиң арқалы жоқары көтериледи.

18
Сен даңққа бөлейтуғын күшимизсең,
Ыразылығың арқалы күшимиз артады.

19
Қалқанымыз Жаратқан Ийеники,
Патшамыз Израилдың Мухаддесине тийисли.

20

Бурын аян арқалы сөйлеп,
Өз садық адамларыңа былай дедиң:
«Бир жаўынгерди қоллап-қуўатладым,
Халық ишинен бир жигитти жоқары көтердим.

21
Қулым Даўытты таптым,
Мухаддес майым менен оны майладым.

22
Қолым оны қоллап-қуўатлайды,
Билегим оған күш береди.

23
Душпан оны алдай алмайды,
Жаўызлар оған зулымлық қыла алмайды.

24
Жаўларын оның көз алдында еземен,
Оны жек көргенлерди қыраман.

25
Садықлығым ҳәм сүйиспеншилигим оның менен бирге,
Мениң атым менен ол жеңиске ериседи.

26
Оның қолын теңиздиң үстине,
Оң қолын дәрьялардың үстине қояман.

27
Ол Мени шақырып, былай дейди:
„Сен мениң әкемсең, Қудайымсаң,
Қутқарыўшы жартасымсаң“.

28
Мен де оны туңғыш ул қылып аламан,
Дүньядағы патшалардың ең уллысы қыламан.

29
Оған болған сүйиспеншилигимди мәңги сақлайман,
Оның менен дүзген келисимим беккем турады.

30
Әўладын мәңгиге,
Тахтын көклер турғанша даўам еттиремен.

31

Егер оның нәсили көрсетпелеримнен жүз бурып,
Нызамларым бойынша жүрмесе,

32
Қағыйдаларымды бузып,
Буйрықларымды орынламаса,

33
Жынаятлары ушын таяқ пенен ураман,
Гүналары ушын оларды жазалайман.

34
Бирақ Даўытқа болған сүйиспеншиликтен ўаз кешпеймен,
Садықлығыма немқурайды қарамайман.

35
Келисимимди бузбайман,
Аўзымнан шыққан сөзимнен ҳасла қайтпайман.

36
Бир мәрте мухаддеслигим ҳақы ант иштим,
Даўытты алдамайман.

37
Оның әўлады мәңги даўам етеди,
Оның тахты Мениң алдымда қуяш яңлы турады.

38
Ай сыяқлы мәңги-бақый аман турады,
Көклерде садық гүўа болады».

Селаҳ1

39

Бирақ Сен оннан жеркенип, жүз бурдың,
Майлаған патшаңа қатты ғәзеплендиң.

40
Қулың менен дүзген келисимнен бас тарттың,
Оның тажын топыраққа былғадың.

41
Оның барлық дийўалларын қулаттың,
Ўайран қылдың қорғанларын.

42
Жолдан өткенлердиң ҳәммеси оны тонады,
Қоңсы халықларға масқара болды.

43
Жаўларының оң қолын оннан жоқары қылдың,
Барлық душпанларын қуўанышқа бөледиң.

44
Қылышының жүзин артқа қайтардың,
Саўашта оны қоллап-қуўатламадың.

45
Оның салтанатына шек қойдың,
Тахтын жерге қулаттың.

46
Оның жаслық күнлерин қысқарттың,
Оны шерменде қылдың.

Селаҳ1

47

Қашанға дейин бул даўам етеди, Жаратқан Ийе?!
Өзиңди бизлерден мәңги жасырасаң ба?
Қашанға дейин, ғәзебиң оттай лаўлап жанады?

48
Есиңе түсир өмиримниң қаншелли қысқа екенин,
Не ушын адамзатты бийҳуда жараттың?!

49
Бул дүньяда өмир сүрип, өлим көрмейтуғын,
Өлилер мәканының қолынан жанын қутқаратуғын адам бар ма?

Селаҳ1

50

Қаяқта сениң бурынғы сүйиспеншилигиң, Ийе?
Даўытқа садықлық пенен ант ишкен едиң!

51
Есле, Ийе, қулыңның шерменде болғанын,
Барлық халықлардың хорлықлы сөзлерин көтерип жүриппен.

52
Есле, душпанларыңның масқаралаўын,
Майлаған патшаңның ҳәр бир қәдемин масқара қылыўын.

53

Жаратқан Ийеге мәңги алғыслар болсын!
Аўмийин! Аўмийин!

89

1

Қудайдың адамы болған Муўсаның дуўасы.

2

Ийе, әўладтан-әўладқа,
Бизлердиң пана жеримиз болдың.

3
Таўлар пайда болмасынан алдын,
Жер жүзи ҳәм дүньяны бар қылмасыңнан алдын,
Әзелден мәңгиге Сен — Қудайсаң.

4

Адамзатты топыраққа қайтарасаң,
«Адам уллары топыраққа қайтың», — дейсең.

5
Сениң нәзериңде мың жыл өткен бир күн сыяқлы,
Өтетуғын түнги бир нәўбетшилик яңлы.

6
Адамларды тасқын суў сыяқлы ығызып кетесең,
Олар таңда умыт болатуғын түс сыяқлы,
Азанда гүллеп, өсетуғын,
Ал кеште солып қалатуғын шөп киби.

7

Жоқ болып кетемиз ғәзебиңнен,
Қорқынышқа түсемиз Сениң қәҳәриңнен.

8
Сен айыпларымызды Өзиңниң алдыңа,
Жасырын гүналарымыз жүзиңниң нуры алдына қойдың.

9

Күнлеримиз ғәзебиң астында өтер,
Жылларымыз бир дем яңлы таўысылар.

10
Өмиримиз жетпис жыл екен,
Егер күшли болсақ, сексен жыл болар.
Әжайып жылларымыз да машқала ҳәм қыйыншылықта өтти,
Өмиримиз тез өтер, ушып кетермиз.

11

Ким биле алар Сениң ғәзебиңниң күшин?
Адамлар қорққандай, ол сондай күшли!

12
Дана жүрекке ийе болыўымыз ушын,
Өмиримиздиң күнлерин санаўды үйрет.

13

Бизлерге қайт, Жаратқан Ийе!
Қашанға дейин бул даўам етеди?
Қулларыңа реҳим қыл!

14
Таңда бизлерди сүйиспеншилигиң менен тойдыр,
Өмир бойы шадланып, қуўанайық.

15
Бизлерди азапқа қалдырған күнлериңниң,
Бахытсыз жасаған жылларымыздың есесине,
Бизлерди шадлыққа бөле.

16
Сениң ислериң қулларыңа,
Салтанатың олардың балаларына көринсин.

17
Қудай Ийемиз, Сениң бизлерге мийримиң түссин,
Қол мийнетимизди табыслы қыл,
Аўа, қол мийнетимизди табыслы қыл.

90

1

Қудай Тааланың панасында жасаған адам,
Қүдирети күшли Қудайдың саясында түнейди.

2
Жаратқан Ийеге былай деймен:
«Сен мениң панамсаң, бекинисимсең,
Мен үмит байлаған Қудайымсаң».

3

Сөзсиз Ол сени аңшының дузағынан,
Өлтиретуғын обадан қутқарады.

4
Ол сени орайды Өз пәрлери менен,
Оның қанатларының астынан пана табасаң,
Оның садықлығы қалқаның ҳәм қорған дийўалың болады.

5
Сонда сен түнде қәўип-қәтерден,
Күндиз ушқан оқлардан,

6
Қараңғылықта келетуғын обадан,
Түски ўақытта қырғын келтиретуғын апаттан қорқпайсаң.

7

Қапталыңда мың адам,
Оң тәрепиңде он мың адам қырылса да,
Бул апатлар саған жақынламайды.

8
Тек ғана сен өз көзиң менен,
Жаўыз адамлардың жазаланыўын көресең.

9

Егер Жаратқан Ийени өз панаң,
Қудай Тааланы мәканлайтуғын жериң қылсаң,

10
Бәлеге дуўшар болмайсаң,
Шатырыңа апат жақынламайды.

11
Ол периштелерине буйрық береди,
Периштелер барлық жолларыңды қорғайды.

12
Аяғың тасқа сүрникпеўи ушын,
Олар сени өз қолларында алып жүреди.

13
Арыслан ҳәм жыланның үстинен басып өтесең,
Күшли арыслан ҳәм жыланды басқылап таслайсаң.

14

Жаратқан Ийе былай дейди:
«Мени сүйгени ушын, оны қутқараман,
Мениң атымды билгени ушын, оны аман сақлайман.

15
Мени шақырғанда, оған жуўап беремен,
Басына ис түскенде, оның қасында боламан,
Оны қутқарып, иззет көрсетемен.

16
Оған узақ өмир бағышлайман,
Өз қутқарыўымды оған көрсетемен».

91

1

Жыр. Шаббат ушын арналған қосық.

2

Жаратқан Ийеге миннетдаршылық билдириў,
Саз шертип, Қудай Тааланың атын алғыслаў,

3
Таңда сүйиспеншилигиңди,
Түнде садықлығыңды жәриялаў қандай жақсы!

4
Буларды он тарлы әсбап, арфа,
Және лира ҳаўазында айтыў қандай жақсы!

5
Ислериң менен мени қуўандырдың, Жаратқан Ийе,
Қолларыңның ислери себепли шадланаман.

6

Қандай уллы ислеген ислериң, Жаратқан Ийе,
Ой-пикирлериң жүдә терең!

7
Надан адам буны билмейди,
Ақмақ адам буны түсинбейди.

8
Наҳақлар майса шөптей өсип шыққаны менен,
Жаўызлық ислеўшилер жайнап-жаснағаны менен,
Олар мәңгиге жоқ қылынады.

9
Бирақ Сен мәңгиге уллысаң, Жаратқан Ийе.

10

Мине, Жаратқан Ийе, душпанларың сөзсиз,
Аўа, сөзсиз қырылып кетеди,
Жаўызлық ислеўшилердиң ҳәммеси тарқалып кетеди.

11
Мени жабайы буғадай күшли қылдың,
Таза зәйтүн майы менен майладың.

12
Душпанларымның жеңилисин көрди көзлерим,
Маған қарсы шыққан жаўызларға не болғанын еситти қулағым.

13

Ҳақ адам пальма ағашындай гүллеп-жаснайды,
Лебанондағы кедр ағашындай бийик болып өседи.

14
Олар Жаратқан Ийениң Үйине отырғызылған болып,
Қудайымыздың ҳәўлисинде гүллеп-жаснайды.

15
Ҳәттеки, қартайса да, мийўесин береди,
Жапырақлары қойыў, тап-таза болып турады.

16
Олар былай деп жәрия қылады:
«Жаратқан Ийе әдалатлы! Сүйенген жартасым!
Онда ҳеш қашан наҳақлық болмас!»

92

1

Жаратқан Ийе патшалық қылады!
Ол уллылықты кийим етип кийип,
Қүдиретти белине байлаған,
Дүнья беккем орнатылған, тербелмейди.

2
Сениң тахтың әзелден орнатылған,
Сен әзелден барсаң.

3

Суў толқынлары гүркиреп шуўылдайды, Жаратқан Ийе,
Толқынлар гүркиреп даўыс шығарады,
Толқынлар гүркиреп шуўылдап, урылады.

4
Жоқарыдағы Жаратқан Ийе уллы суўлардың гүркиреўинен,
Күшли теңиз толқынларынан да қүдиретли.

5

Сениң қағыйдаларың турақлы,
Ибадатханаңа мухаддеслик мәңги жарасады, Жаратқан Ийе.

93

1

Өш алыўшы Қудай, Жаратқан Ийе,
Өш алыўшы Қудай, нурыңды шаш!

2
Тур, жер жүзин ҳүким етиўши,
Менменлерге ылайықлы жазасын бер!

3
Жаўызлар қашанға дейин, Жаратқан Ийе,
Қашанға дейин, үстем болып шадланады?

4

Аўызларынан менмен сөзлер шығып,
Залымлардың ҳәммеси мақтанып атыр.

5
Жаратқан Ийе, олар халқыңды езип,
Өзиң таңлаған халқыңа азап берип атыр.

6
Жесир ҳәм келгиндини өлтирип,
Жетимлерди жоқ қылып атыр.

7
Олар: «Жаратқан Ийе көрмейди,
Яқыптың Қудайы итибар бермейди», — дейди.

8

Ҳәй, халықтың ишиндеги ойсызлар, дыққат етиң,
Ҳәй, ақмақлар, қашан сизлерге ақыл киреди?

9
Қулақты жаратқан еситпей ме?
Көзди дөреткен көрмей ме?

10
Миллетлерге тәртип берген,
Адамзатқа билим берген жазаламай ма?

11
Жаратқан Ийе адамзаттың пикирлерин,
Ҳәм оның бийҳуда екенин биледи.

12

Жаратқан Ийе, қандай бахытлы Сен тәртип берген,
Нызамыңды Өзиң үйреткен адам!

13
Қыйын күнлерде оған тынышлық бересең,
Жаўызлар ушын шуқыр қазылғанша, ол аман болады.

14
Аўа, Жаратқан Ийе халқын таслап кетпейди,
Өз меншик халқын тәрк етпейди.

15
Ҳүкимниң тийкары және әдалат болады,
Әдил адамлар оның изине ереди.

16

Ким мени қорғаў ушын жаўызларға қарсы шығады?
Ким мен ушын залымларға қарсы турады?

17
Егер Жаратқан Ийе маған жәрдем бермегенде,
Жаным үнсиз өлим мәканына түсер еди.

18
«Аяғым тайып атыр», — дегенимде,
Сениң сүйиспеншилигиң мени қоллады, Жаратқан Ийе.

19
Ишим қайғы-уўайымға толып кеткенде,
Сениң жубанышың кеўлимди көтерди.

20

Қағыйданы бәнелеп, наҳақлық қылған ҳүкимдар,
Сениң менен шерик бола ала ма?

21
Олар ҳақ адамға қарсы бирлеседи,
Айыпсызға өлим жазасын береди.

22
Бирақ Жаратқан Ийе мениң қорғаным,
Қудайым, паналайтуғын жартасым.

23
Қудайымыз Жаратқан Ийе олардың жаўыз ислерин,
Өз басына келтиреди.
Жаўызлықлары ушын оларды жоқ қылады,
Аўа, оларды жоқ қылады.

94

1

Келиң, Жаратқан Ийеге бәлент даўыс пенен шадланайық,
Қутқарыўшы жартасқа шадланайық.

2
Алғыс айтып, Оның алдына келейик,
Оған бәлент даўыс пенен қосық айтайық!

3
Жаратқан Ийе уллы Қудайдур,
Барлық қудайлардан үстем турыўшы уллы патшадур.

4
Жердиң туңғыйықлары Оның қолында,
Таў шыңлары да Оған тийисли.

5
Теңиз Оныки, оны Өзи жаратты,
Қурғақ жерди де Өз қолы менен дөретти.

6

Келиң, тәжим қылып, ийилейик,
Бизлерди жаратқан Жаратқан Ийениң алдында дизе бүгейик.

7
Ол бизлердиң Қудайымыз,
Бизлер Оның бағып атырған халқымыз,
Қолының астындағы қойларымыз.

Бүгин Оның даўысына қулақ салың:

8
«Мерибада , сол күни шөлдеги Массада болғаны сыяқлы,
Тас қылмаңлар жүреклериңизди.

9
Ислеген ислеримди көрсе де,
Ата-бабаларыңыз сол жерде Мени сынап, тексерди.

10
Қырық жыл даўамында ол әўладтан жеркенип, былай дедим:
„Олар жүреклери азғырылған халық,
Жолларымды билмейди“.

11
Сонлықтан ғәзепленип, былай деп ант иштим:
„Олар Мениң дем алыў ушын беретуғын елиме ҳасла кирмейди!“»

95

1

Жаратқан Ийеге таза қосық айтың!
Ҳәй, пүткил дүнья, Жаратқан Ийеге арнап қосық айтың!

2
Жаратқан Ийеге арнап қосық айтың,
Оның атын алғыслаң,
Ҳәр күни жәриялаң Оның қутқарыўын!

3
Жәриялаң Оның даңқын миллетлер арасында,
Әжайып ислерин барлық халықлар ишинде!

4

Жаратқан Ийе уллы, алғысқа жүдә ылайықлы,
Барлық қудайлардан да айбатлы.

5
Халықлардың барлық қудайлары жалған,
Жаратқан Ийе болса, көклерди жаратқан.

6
Салтанат ҳәм уллылық Оның дәргайында,
Қүдирет ҳәм гөззаллық мухаддес Ибадатханасында.

7

Ҳәй, барлық халықлар, Жаратқан Ийени алғыслаң,
Жаратқан Ийениң қүдирет ҳәм салтанатын алғыслаң,

8
Жаратқан Ийениң даңқлы атына алғыс айтың,
Садақалар усынып, ҳәўлисине кириң!

9
Мухаддес салтанатлы Жаратқан Ийеге сыйының!
Ҳәй, пүткил жер жүзи, Оның алдында титирең!

10

Миллетлер арасында: «Жаратқан Ийе патшалық етеди,
Дүнья беккем орнатылған, қозғалмайды,
Ол халықларды әдалатлық пенен ҳүким қылады», — деп айтың.

11
Қуўансын көклер, йошлансын жер жүзи!
Гүўлесин теңиз ҳәм оның ишиндегилер!

12
Қуўансын қыр ҳәм оның үстиндегилер!
Сонда қуўаныштан бәлент даўыс шығарады тоғайдағы тереклер.

13
Киятырған Жаратқан Ийениң алдында.
Ол жер жүзин ҳүким етиў ушын киятыр,
Дүньяны әдалатлық пенен,
Халықларды Өз әдиллиги менен ҳүким етеди.

96

1

Жаратқан Ийе патшалық қылады,
Шадлансын жер жүзи,
Барлық атаўлар қуўансын!

2

Булт ҳәм қойыў қараңғылық Оның дөгерегин қаплаған,
Әдиллик ҳәм әдалатлық тахтының тийкары.

3
От жүрер Оның алдында,
Әтирапындағы душпанларын жандырып жибереди.

4
Шақмақлары дүньяны жақтыландырады,
Жер жүзи оны көрип, титирейди.

5
Жаратқан Ийениң алдында,
Пүткил жер жүзиниң Ийесиниң алдында,
Таўлар мумдай ерип кетеди.

6
Көклер Оның әдалатлығын жәриялайды,
Пүткил халықлар уллылығын көреди.

7

Бутқа табыныўшылар,
Жарамсыз бутлары менен мақтанатуғынлар шерменде болсын!
Жаратқан Ийеге сыйының, ҳәй, барлық қудайлар!

8
Жаратқан Ийе, ҳүкимлериңди еситип, Сион қуўанады,
Яҳуда қалалары шадланады.

9
Жер жүзиндеги ең уллысы Сенсең, Жаратқан Ийе,
Барлық қудайлардан үстемсең, уллысаң.

10

Жаратқан Ийени сүйетуғынлар,
Жаманлықты жек көриң.
Ол садық қулларының жанын қорғайды,
Оларды жаўызлардың қолынан қутқарады.

11
Ҳақ адамларға нур шашылып,
Пәк жүреклилер қуўанышқа бөленеди.

12
Ҳәй, ҳақ адамлар, Жаратқан Ийе менен шадланың,
Оның мухаддес атын тәрийиплең!

97

1

Жыр.

Жаратқан Ийеге таза қосық айтың,
Ол әжайып ислер қылды,
Жеңис алып келди Оның оң қолы ҳәм мухаддес билеги.

2
Жаратқан Ийе миллетлерге Өз жеңисин аян етти,
Әдалатлығын оларға көрсетти.

3
Израил халқына болған сүйиспеншилигин,
Оларға болған садықлығын есинде сақлады,
Қудайымыздың жеңисин көрди дүньяның төрт тәрепи.

4

Пүткил жер жүзи шадланып бақырың, Жаратқан Ийеге,
Қуўанышлы түрде саз шертип, қосық айтың.

5
Лира шертип, Жаратқан Ийеге алғыс-мақтаў айтың,
Лира ҳәм саз ҳаўазлары астында!

6
Ҳәр түрли кәрнайлар шертип,
Бәлент даўыста шадланың патшамыз Жаратқан Ийениң алдында.

7

Гүўлесин теңиз ҳәм оның ишиндегилер,
Жер жүзи ҳәм онда жасайтуғынлар.

8
Дәрьялар қол шаппатласын,
Таўлар биргеликте шадлансын,

9
Жаратқан Ийениң алдында!
Ол жер жүзин ҳүким етиў ушын киятыр.
Ол дүньяны әдалатлық пенен,
Халықларды теңлик пенен ҳүким етеди.

98

1

Жаратқан Ийе патшалық қылады,
Титиресин халықлар!
Керублардың арасында тахтына отырады,
Шайқалсын жер жүзи!

2
Жаратқан Ийе уллыдур Сионда,
Ол барлық халықлардан да жоқары.

3
Олар Сениң уллы ҳәм айбатлы атыңды алғысласын!
Ол мухаддесдур.

4

Әдалатлықты сүйетуғын қүдиретли Патша,
Сен әдилликти орнаттың,
Яқып урпағында әдалатлық ҳәм әдиллик орнаттың.

5
Қудайымыз Жаратқан Ийени уллылаң,
Оның аяқ қойғышының алдына жығылып, сыйының!
Ол мухаддесдур.

6

Оның руўханийлери арасында Муўса менен Харон да бар еди,
Самуел де Оның атын айтып шақырғанлар арасында еди.
Олар Жаратқан Ийеге жалбарынды,
Ол да оларға жуўап берди.

7
Минара сыяқлы булт ишинен олар менен сөйлести,
Олар Оның буйрықларына,
Өзлерине берилген қағыйдаларға әмел қылды.

8

Қудайымыз Жаратқан Ийе, Сен оларға жуўап бердиң,
Ислеген жаўызлықлары ушын жазаласаң да,
Кешириўши Қудай болдың.

9
Қудайымыз Жаратқан Ийени уллылаң,
Сыйының Оған мухаддес таўында!
Қудайымыз Жаратқан Ийе мухаддесдур!

99

1

Миннетдаршылық жыры.

Пүткил дүнья, бәлент даўыста Жаратқан Ийеге шадланың!

2
Қуўанышлы түрде Оған хызмет қылың,
Бәлент даўыста шадланып, Оның дәргайына барың!

3

Жаратқан Ийе — Қудай екенин тән алыңлар,
Ол бизлерди жаратты, бизлер де Оған тийислимиз,
Оның халқымыз, бағып атырған қойларымыз.

4

Дәрўазаларына мақтаўлар менен,
Ҳәўлилерине алғыс пенен кириң!
Оны тәрийиплеп, атын алғыслаң!

5

Жаратқан Ийе ийгиликли,
Сүйиспеншилиги даўам етер мәңги,
Садықлығы әўладтан-әўладқа даўам етеди.

100

1

Даўыттың жыры.

Сүйиспеншилик ҳәм әдилликти қосық қылып айтаман,
Саз шертип, Сени алғыслайман, Жаратқан Ийе.

2
Минсиз жолдан жүриўге дыққатлы боламан,
Маған қашан келесең?

Пәк жүрек пенен өмир сүремен үйимде.

3
Жеркенишли нәрседен көзлерим жырақ болады,
Қыйсық жолларды жаман көремен,
Ондай ислердиң маған жабысыўына жол қоймайман.

4
Азғын жүрек меннен аўлақ болсын,
Жаўызлықты билиўди де қәлемеймен.

5
Достының артынан мыш-мыш айтқанның үнин өширемен,
Тәкаббир ҳәм менмен адамларға тақатым жоқ.

6
Көзим елдеги садық адамлардың үстинде болады,
Олардың жанымда болыўын қәлеймен,
Минсизлик жолынан жүретуғын адам,
Маған хызмет етеди.

7

Ҳийлекерлик қылатуғын мениң сарайымда жасамайды,
Өтирик сөйлейтуғын көз алдымда тура алмайды.

8
Ҳәр таңда елдеги жаўызларды жоқ қыламан,
Барлық залымларды Жаратқан Ийениң қаласынан жоқ қыламан.

101

1

Езилген бийшараның Жаратқан Ийеге өз дәртин айтып, еткен дуўасы.

2

Жаратқан Ийе, дуўамды есит,
Пәриядым Саған жетип барсын.

3
Қыйын күнимде жүзиңди меннен жасырма,
Қулақ сал мениң даўысыма,
Сени шақырғанымда, тез жуўап бер маған.

4

Өмирим түтиндей жоқ болып,
Сүйеклерим оттай жанып атыр.

5
Жүрегим қуўраған шөптей болып қалды,
Аўқат жеўди де умыттым.

6
Дад салып, аҳыў-нала шеккенликтен,
Етим сүйеклериме жабысқан.

7
Мен қула дүздеги узақшаға уқсайман,
Қарабақанаға айланған жерлердеги байыўлы сыяқлыман.

8
Көзиме уйқы келмейди,
Там басындағы жалғыз бир қус яңлыман.

9
Күни бойы душпанларым мени мазақ қылады,
Мени мазақлаўшылар атымды нәлет айтыў ушын қолланады.

10

Нан орнына күл жеп атырман,
Көз жасымды ишимлигиме араластыраман.

11
Сениң ашыў ҳәм қәҳәриң себепли усындай қылып атырман.
Аўа, Сен мени көтерип, ылақтырдың.

12
Кешки ўақыттағы көлеңкеге уқсайды өмирим,
Шөп сыяқлы, сарғайып солып атырман.

13

Бирақ Сен, тахтыңда мәңги отырасаң, Жаратқан Ийе,
Сениң даңқың әўладтан-әўладқа даўам етеди.

14
Орныңнан турып, Сионға реҳим ет,
Оған мийрим-шәпәәт көрсететуғын ўақыт келди,
Белгиленген ўақыт-саат жетип келди.

15
Қулларың оның тасларын да қәдирлейди,
Оның топырағы ушын жанлары ашыйды.

16
Миллетлер Жаратқан Ийениң атынан,
Жер жүзиндеги патшалар Оның салтанатынан қорқады.

17
Жаратқан Ийе Сионды қайта тиклейди,
Өз салтанаты менен пайда болады.

18
Гедейлердиң дуўасына қулақ салады,
Пәриядынан бас тартпайды.

19

Еле туўылмаған халық Жаратқан Ийеге алғыс-мақтаў айтсын,
Мыналар кейинги әўлад ушын жазылсын:

20
[20-21] Тутқынлардың наласын тыңлаў ушын,
Өлимге ҳүким етилгенлерди қутқарыў ушын,
Жаратқан Ийе жоқарыдағы мухаддес мәканынан қарады,
Көклерден жер жүзине нәзер таслады.

21

22
Солай етип, Жаратқан Ийениң аты Сионда,
Алғыс-мақтаў Ерусалимде жәрияланады.

23
Халықлар ҳәм патшалықлар,
Жаратқан Ийеге сыйыныў ушын жыйналады.

24

Өмир жолымда Ол мени күштен қалдырды,
Өмир жасымды қысқартты.

25
Мен былай дедим:
«Қудайым, өмиримниң жартысында жанымды алма!
Сениң жылларың даўам етер әўладтан-әўладқа!

26
Әзелден жер жүзин орнаттың,
Көклер Сениң қолларыңның дөретпеси.

27
Олар жоқ болады, ал Сен даўам етесең,
Олардың ҳәммеси кийимдей тозып қалады,
Шапандай етип оларды алмастырасаң,
Олар жоқ болып кетеди.

28
Бирақ Сен өзгермейсең,
Ҳеш таўысылмайды Сениң жылларың.

29
Қулларыңның балалары усы жерди мәканлайды,
Әўладлары Сениң алдыңда қәўипсиз жасайды».

102

1

Даўыттың жыры.

Жаратқан Ийеге алғыслар айт, ҳәй жаным!
Оның мухаддес атына алғыслар айт, ҳәй пүткил барлығым!

2
Жаратқан Ийеге алғыслар айт, ҳәй жаным!
Умытпа Оның барлық жақсылықларын!

3
Барлық айыпларымды кеширетуғын,
Ҳәмме кеселиме шыпа беретуғын,

4
Жанымды өлим шуқырынан азат ететуғын,
Сүйиспеншилик ҳәм реҳим тажын кийдиретуғын,

5
Өмиримди ийгилик пенен толтыратуғын Ол,
Мени бүркиттей етип, жаслығымды тиклейди.

6

Жаратқан Ийе барлық езилгенлерге,
Ҳақлық ҳәм әдалатлық қылады.

7
Өз жолларын Муўсаға,
Ислерин израиллыларға көрсетти.

8
Жаратқан Ийе реҳимли ҳәм мийримли,
Ол сабыр-тақатлы ҳәм сүйиспеншилиги шексиз.

9
Ол бәрқулла айыплай бермейди,
Мәңгиге кек те сақламайды.

10
Бизлерге гүналарымызға қарап қатнас қылмайды,
Жаманлықларымызды өзимизге қайтармайды.

11
Көклер жер жүзинен қаншелли жоқары болса,
Оның Өзинен қорқатуғынларға болған сүйиспеншилиги де соншелли уллы.

12
Шығыс батыстан қаншелли узақ болса,
Ол жынаятларымызды бизлерден соншелли узақластырды.

13
Әке балаларына қандай реҳим қылса,
Жаратқан Ийе де Өзинен қорқатуғынларға сондай реҳим қылады.

14
Ол бизлердиң қалай жаралғанымызды биледи,
Топырақтан екенимизди умытпайды.

15

Адамзаттың өмири шөпке уқсайды,
Даладағы гүлдей болып гүллейди.

16
Самал ескенде, жоқ болып кетеди,
Болған жери оны қайтып танымайды.

17
[17-18] Бирақ Жаратқан Ийе Өзинен қорқатуғынларды мәңги сүйеди,
Оның келисимине әмел қылғанлардың,
Ҳәм пәрманларына муқыятлы түрде бойсынғанлардың,
Балаларының балаларына садықлығы даўам етеди.

18

19

Жаратқан Ийе Өз тахтын көклерге орнатты,
Оның патшалығы ҳәмме жерди өз ишине алады.

20
Оның сөзине қулақ салып,
Айтқанларын орынлайтуғын,
Қүдирети күшли периштелер,
Жаратқан Ийеге алғыслар айтың!

21
Жаратқан Ийениң көктеги ләшкерлери,
Оның еркин орынлайтуғын хызметкерлери,
Оған алғыс-мақтаўлар айтың!

22
Жаратқан Ийеге алғыслар айтың,
Ҳәй, Оның патшалығындағы барлық жаратылыс!
Жаратқан Ийеге алғыслар айт, ҳәй жаным!

103

1

Жаратқан Ийеге алғыслар айт, ҳәй жаным!
Қудайым Жаратқан Ийе, Сен оғада уллысаң!
Салтанат ҳәм уллылыққа бөленгенсең,

2
Шапандай етип нурға оранғансаң,
Көклерди шатырдай етип жайғансаң,

3
Сарайыңды жоқарыдағы суўлардың үстине қурғансаң,
Бултларды Өзиңе саўаш арбасы қылғансаң,
Самал қанатларына минип кетесең.

4
Самалларды Өзиңе хабаршы,
От жалынларын хызметкер қыласаң.

5

Сен жерди тийкар үстине орнаттың,
Ол мәңги-бақый орнынан қозғалмас.

6
Оған туңғыйықты кийим сыяқлы кийгиздиң,
Ҳәттеки, таўлардың жоқарысын да суў қаплаған.

7
Сениң кейислериңнен суўлар қашты,
Гүркиреген даўысыңнан олар шегинди.

8
Таўлардан асып, ойпатлықларға түсти,
Олар ушын Өзиң белгилеген жерлерге ақты.

9
Суўлар тасымасын, жер жүзин және қапламасын деп,
Олар ушын шегара қойдың.

10

Булақларды сайларға қарай,
Таўлар арасы менен ағызасаң.

11
Олар барлық жабайы ҳайўанларды суўғарады,
Қуланлардың шөлин қандырады.

12
Қуслар суў бойларында жасайды,
Путалар арасынан олар сайрайды.

13
Көктеги үйиңнен таўларды суўғарасаң,
Жер жүзи ислериңниң мийўесинен тояды.

14

Малларды шөплер менен тәмийинлейсең,
Адамлар мийнет пенен азығын алсын деп,
Жерге егинлер өсиресең.

15
Кеўиллерин көтеретуғын шарапты,
Жүзлерине нур беретуғын зәйтүн майын,
Күш-қуўат беретуғын нанды Сен бересең.

16

Жаратқан Ийениң тереклери,
Өзи тиккен Лебанондағы кедр ағашлары суўға қанады.

17
Қуслар тереклерде уя қурады,
Ләйлектиң уясы бар сәрўи ағашларында.

18
Таў ешкилери бийик таўларда жасайды,
Жартасларда даманлардың инлери бар.

19

Ўақытты белгилесин деп, айды,
Бататуғын ўақтын билетуғын қуяшты жараттың.

20
Қараңғылық шөктиргениңде, түн болады,
Сонда тоғай ҳайўанлары гезип жүреди.

21
Арысланлар ақырып, олжа излейди,
Қудайдан азығын сорайды.

22
Қуяш шыққанда, олар изине қайтады,
Өзлериниң инлерине барып жатады.

23
Адам өз жумысларына шығады,
Кешке дейин жумысы менен бәнт болады.

24

Қаншелли ислер қылдың, Жаратқан Ийе!
Ҳәммесин даналық пенен жараттың,
Жер жүзи жаратқанларың менен толы.

25
Мине, ушы-қыйыры жоқ теңизлер,
Ишинде қайнаған сансыз жанзатлар,
Үлкен-киши жаныўарлар.

26
Ол жерде кемелер жүзеди,
Ишинде ойнасын деп, жараттың Лиўятанды .

27

Ўақтында ырысқымызды берсин, деп,
Олардың ҳәммеси Саған көз тигеди.

28
Ырысқысын бергениңде, олар жыйнап алады,
Қолларыңды ашқаныңда, олар жеп тояды.

29
Жүзиңди жасырғаныңда, олар сасқалақлап қалады,
Жанларын алсаң, олар өлип, топыраққа қайтады.

30
Жан берсең, олар жаратылады,
Жаңадан өмир бересең жер жүзине.

31

Жаратқан Ийениң салтанаты мәңги даўам етсин!
Жаратқан Ийе шадлансын Өз жаратқанларына!

32
Ол жер бетине көз тасласа, жер титирейди,
Таўларға қол тийгизсе, таўлар түтейди.

33

Өмирим бойы Жаратқан Ийени жырлайман,
Бар екенмен, саз шертип, Қудайыма алғыслар айтаман.

34
Ой-пикирлерим Оған мақул болсын,
Жаратқан Ийе себепли шадланаман!

35
Жер жүзинен гүнакарлар жоқ болсын,
Жаўызлар артық болмасын!
Жаратқан Ийеге алғыслар айт, ҳәй жаным!

Ҳалилуйя!

104

1

Жаратқан Ийени алғыслап, атын айтып шақырың,
Оның ислерин халықлар арасында билдириң!

2
Оны жырлап, саз шертип алғыс айтың,
Барлық әжайып ислерин жәрия қылың!

3
Оның мухаддес аты менен мақтаның,
Жаратқан Ийени излегенлер шадлансын!

4
Жаратқан Ийени ҳәм Оның қүдиретин,
Оның дәргайын тынымсыз излең!

5
Умытпаң Оның әжайып ислерин,
Оның кәраматларын ҳәм шығарған ҳүкимлерин,

6
Ҳәй, Оның қулы Ибрайымның әўлады,
Қудай таңлаған Яқыптың урпағы!

7

Ол — Қудайымыз Жаратқан Ийедур,
Шығарған ҳүкимлери пүткил жер жүзиндедур.

8
Мәңги еслейди Өз келисимин,
Мыңлап әўладларға берген ўәдесин,

9
Ибрайым менен дүзген келисимин,
Ысаққа ант ишип, берген ўәдесин.

10
Буны Яқып ушын бир қағыйда етип тастыйықлады,
Израил ушын мәңги бир келисим қылды.

11
Ол былай деди: «Кенаан жерин саған беремен,
Оны пайыңызға түскен мүлик етип беремен».

12

Сол ўақытта олар саны жағынан аз еди,
Сол жерде аз санлы ҳәм келгинди еди.

13
Бир халықтан екинши халыққа,
Бир елден екинши елге гезип жүрди.

14
Жаратқан Ийе ҳеш кимниң оларды езиўине жол қоймады,
Олар ушын патшаларға ескертиў берип,

15
Былай деди: «Майлағанларыма тиймең,
Пайғамбарларыма жаманлық қылмаң!»

16

Елге ашлық жиберди,
Бир тислем нанға зар қылды.

17
Олардың алдынан бир адамды жиберди,
Аўа, Юсуп қул болып сатылды.

18
Оның аяқлары шынжырланды,
Мойнына буғаў салынды.

19
Оның айтқанлары орынланғанша,
Жаратқан Ийениң сөзи оны сынады.

20
Патша адам жиберип, Юсупти босатты,
Халықлардың ҳүкимдары оны азат қылды.

21
Оны өз сарайының басқарыўшысы,
Пүткил ийелигиниң ҳүкимдары етип тайынлады.

22
Қәлесе, хызметкеримди шынжырласын,
Ақсақалларыма даналық үйретсин, деди.

23

Кейин Израил Мысырға келди,
Яқып Мысырға, яғный Хам үлкесине орналасты.

24
Жаратқан Ийе оның халқын берекетледи,
Душпанларына қарағанда, олардың санын көбейтти.

25
Кейин Ийемиз Мысыр халқының жүрегинде,
Өз халқына деген жек көриўшилик оятты.
Мысыр халқы Оның қулларына қарсы,
Ҳийлекерлик қыла баслады.

26

Ол Өз қулы Муўсаны,
Өзи таңлап алған Харонды жиберди.

27
Олар көрсетти Жаратқан Ийениң кәраматлы белгилерин,
Хам үлкесинде әжайып ислерин.

28
Жаратқан Ийе қараңғылық жиберип, елди тас түнек қылды,
Муўса менен Харон Оның сөзлерине қарсы шықпады.

29
Олардың суўларын қанға айландырды,
Ондағы балықларды набыт қылды.

30
Мысыр жери қурбақаларға толып кетти,
Ҳәттеки, патшасының бөлмесине кирди.

31
Жаратқан Ийе буйырғанда, ийтшыбын ушып келди,
Ширкейлер пүткил елди қаплады.

32
Жаўынның орнына буршақ жаўдырды,
Шақмақ шақтырды олардың елинде.

33
Жүзимзарларын ҳәм әнжир ағашларын қуртты,
Елдеги барлық тереклерди сындырды.

34
Ол буйырғанда, шегирткелер келди,
Сансыз шекшеклер қайнады.

35
Олар елдеги барлық өсимликлерди,
Атызлардағы егинлерди жеп таўысты.

36
Жаратқан Ийе елдеги туңғышлардың ҳәммесин,
Ҳәр бириниң белиндеги күшиниң биринши жемиси болған балаларын өлтирди.

37

Израиллыларды елден гүмис ҳәм алтын менен шығарды,
Урыўларының ишинде сүрниккени болмады.

38
Олар шығып кеткенде, Мысыр қуўанды,
Мысыр халқы Израилдан қорқып қалған еди.

39
Жаратқан Ийе Израилды булт пенен жаўды,
Түнде жақты болсын, деп от берди.

40
Халық сорағанда, оларға бөденелер жиберди,
Аспаннан нан жаўдырып, оларды тойдырды.

41
Тасты жарды, суў атлығып шықты,
Қуўраған жерден дәрья болып ақты.

42
Ол Өз мухаддес ўәдесин,
Қулы Ибрайымға берген сөзин ядына алды.

43

Халқын қуўаныш ишинде,
Таңлағанларын шадлық пенен елден алып шықты.

44
Басқа миллетлердиң жерлерин оларға берди,
Сол халықлардың мийнетин мүлик қылып алды.

45
Ол «буйрықларымды орынласын,
Нызамларыма бойсынсын» деп усылай иследи.

Ҳалилуйя!

105

1

Ҳалилуйя!

Жаратқан Ийени тәрийиплең, Ол ийгиликли,
Сүйиспеншилиги мәңги даўам етеди.

2
Жаратқан Ийениң уллы ислерин ким айтып бере алады?
Ким Оған ылайықлы түрде алғыс айта алады?

3
Қандай бахытлы әдалатлық пенен ис тутқанлар,
Ҳәмме ўақытта туўры ислерди қылғанлар!

4

Жаратқан Ийе, халқыңа реҳим еткениңде, есле мени,
Қутқарғаныңда, мени де итибарға ал.

5
Таңлағанларыңның ығбалын көрейин,
Халқыңның қуўанышын көрип, қуўанайын,
Халқыңның мақтанышын бирге бөлисейин.

6

Ата-бабаларымыз сыяқлы, бизлер де гүна иследик,
Айып ислер ҳәм жаўызлық қылдық.

7
Ата-бабаларымыз Мысырда болған ўақытта,
Ислеген әжайып ислериңе итибар бермеди,
Сениң мол сүйиспеншилигиңди еслемеди,
Теңиз бойында, Қамыс теңизинде қозғалаң көтерди.

8
Бирақ Жаратқан Ийе қүдиретин көрсетиў ушын,
Өз аты ушын оларды қутқарды.

9
Қамыс теңизине бақырды, теңиз қурып қалды,
Қурғақ жерден жүргизгендей,
Оларды теңиз түби арқалы өткерди.

10
Оларды жек көретуғынлардың қолынан қутқарды,
Душпанларының қолынан азат қылды.

11
Жаўларын суў басты,
Олардың ҳеш бири аман қалмады.

12
Сонда ата-бабаларымыз Оның сөзине исенди,
Оны алғыслап, қосық айтты.

13

Деген менен, олар Жаратқан Ийениң ислерин дәрҳал умытты,
Оның көрсететуғын жол-жорығын күтип отырмады.

14
Шөлде олар нәпсихорлыққа берилди,
Изсиз далада Қудайды сынады.

15
Қудай олардың сорағанын берди,
Бирақ оларға аўыр кеселлик жиберди.

16

Ордада олар Муўсаны,
Жаратқан Ийениң мухаддеси болған Харонды күнледи,

17
Жер жарылып, Датанды жутып жиберди,
Абирам менен оның шериклерин жалмады.

18
Олардың изинен жүргенлерге от түсти,
Жалын жандырып жиберди жаўызларды.

19

Хореб таўында тананың мүсинин ислеп алды,
Сол қуйып ислеген бутына табынды.

20
От жейтуғын тананың мүсинине,
Қудайдың уллылығын алмастырды.

21
Олар умытты өзлерин қутқарған Қудайды,
Мысырда уллы ислерди ислегенди,

22
Хам үлкесинде әжайып ислерди көрсеткенди,
Қамыс теңизинде таң қаларлық ислерди қылғанды.

23
Соның ушын, Қудай оларды жоқ қылатуғынын айтты,
Бирақ таңлаған адамы Муўса араға түсип,
Оны қуртаман деген ғәзебинен қайтарды.

24

Кейин әжайып елден жүз бурды,
Қудайдың берген ўәдесине исенбеди.

25
Өз шатырларында тоңқылдады,
Жаратқан Ийениң айтқанларына қулақ салмады.

26
Соның ушын, Жаратқан Ийе қолын көтерип, ант ишип:
«Сизлерди шөлде қуртып таслайман,

27
Урпақларыңызды миллетлер арасына тарқатаман,
Өзге еллерге шашып жиберемен», — деди.

28

Олар Пеордағы Баалға байланып қалды,
Өлилерге берилген қурбанлық гөшинен жеди.

29
Олар өз қылмыслары менен Жаратқан Ийени ғәзеплендирди,
Сонлықтан оба кеселлиги олардың арасына жайылды.

30
Пинехас турып, араға түсти,
Сонда апат та тоқтады.

31
Оның бул иси әдиллик саналып,
Әўладтан-әўладқа мәңги даўам етеди.

32

Мериба суўлары жанында олар Жаратқан Ийени және ғәзеплендирди,
Олар себепли Муўсаның басына қайғы түсти.

33
Олар Муўсаның ашыўына тийди,
Ол да ойланбастан сөйледи.

34

Жаратқан Ийе жоқ етиўди буйырса да,
Олар жоқ етпеди халықларды.

35
Басқа халықлар менен араласты,
Олардың үрп-әдетлерин үйренди.

36
Олардың бутларына табынды,
Бутлар олар ушын дузақ болды.

37
Ул ҳәм қызларын,
Жинлерге қурбанлық қылды.

38
Кенаан бутларына қурбанлық болсын деп,
Ул ҳәм қызларының қанын,
Айыпсызлардың қанын төкти.
Ел төгилген қан себепли ҳарамланды.

39
Олар ислери менен ҳарам болды,
Қылмыслары менен опасызлық қылды.

40

Жаратқан Ийениң ғәзеби лаўлады халқына қарсы,
Жеркенди Өзиниң меншик халқынан.

41
Оларды басқа халықларға тәслим қылды,
Жек көретуғынлары оларға ҳүкимдар болды.

42
Душпанлары оларды езди,
Олардың қол астында баслары ийилди.

43
Жаратқан Ийе оларды көп мәрте қутқарды,
Бирақ олардың ақыл-еси қозғалаң көтериў болды,
Гүналары себепли пәске урылды.

44
Сонда да, Жаратқан Ийе халықтың қыйыншылығына итибар берди,
Дад-пәриядына қулақ салды.

45
Олар ҳақы Өз келисимин еследи,
Уллы сүйиспеншилиги себепли оларға реҳим қылды.

46
Оларды тутқынға алғанларды,
Реҳимли болыўға ийтермеледи.

47

Қутқар, Қудайымыз Жаратқан Ийе,
Миллетлер арасынан бизлерди жыйна.
Мухаддес атыңды тәрийиплейик,
Алғысқа ылайық ислериң менен мақтанайық.

48

Әзелден мәңгиге дейин,
Израилдың Қудайы Жаратқан Ийеге алғыслар болсын!
Пүткил халық: «Аўмийин!» — десин.

Ҳалилуйя!

106

1

Жаратқан Ийени тәрийиплең, Ол ийгиликли,
Сүйиспеншилиги мәңги даўам етеди.

2
Солай десин Жаратқан Ийениң қутқарғанлары,
Душпан қолынан азат етип алғанлары,

3
Шығыс, батыс, арқа ҳәм қубладан,
Шет еллерден жыйнап алғанлары.

4

Базылары изсиз далаларда гезип жүрди,
Мәканлаў ушын қалаға жол таппады.

5
Аш болып, шөллеп қалды,
Жанлары ҳәлсиреп, өле жазлады.

6
Сонда олар ҳәсирет шегип, Жаратқан Ийеге жалбарынды,
Жаратқан Ийе оларды азаптан азат етти.

7
Мәканлай алатуғын қалаға оларды,
Туўры жол менен жетелеп, баслап барды.

8
Алғыслар айтсын Жаратқан Ийеге сүйиспеншилиги ушын,
Адамларға ислеген әжайып ислери ушын.

9
Ол шөллегенниң шөлин қандырды,
Аш болғанды жақсы азықлар менен тойдырды.

10

Базылары тас түнек қараңғылықта,
Шынжырланып, азап ишинде отырды.

11
Олар Қудайдың сөзлерине қарсы шығып,
Қудай Тааланың үгит-нәсиятларын менсинбеген еди.

12
Ол аўыр жумыслар менен олардың көкирегин басты,
Жығылғанда, жәрдем беретуғын ҳеш ким болмады.

13
Сонда олар ҳәсирет шегип, Жаратқан Ийеге жалбарынды,
Жаратқан Ийе оларды азаптан қутқарды.

14
Алып шықты тас түнек қараңғылықтан,
Үзип таслады шынжырларын.

15
Алғыслар айтсын Жаратқан Ийеге сүйиспеншилиги ушын,
Адамларға ислеген әжайып ислери ушын!

16
Ол қола дәрўазаларды сындырды,
Темир тәмбилерди екиге бөлип таслады.

17

Базылары жынаят қылып, ақмақтай болды,
Гүналары себепли азап шекти.

18
Барлық азық-аўқаттан жүреклери айнып,
Өлилер мәканының дәрўазасына жақынлап қалды.

19
Сонда олар ҳәсирет шегип, Жаратқан Ийеге жалбарынды,
Жаратқан Ийе оларды азаптан қутқарды.

20
Сөзин жиберип, шыпалады,
Қәбирден оларды қутқарды.

21
Алғыслар айтсын Жаратқан Ийеге сүйиспеншилиги ушын,
Адамларға ислеген әжайып ислери ушын!

22
Миннетдаршылық қурбанлықларын усынсын,
Оның ислерин бәлент даўыс пенен жәрияласын!

23

Базылары кемелер менен теңизге шығып,
Шексиз суўларда саўда қылды,

24
Жаратқан Ийениң ислерин,
Терең суўларда ислеген әжайып ислерин көрди.

25
Ол буйрық бергенде, даўыл басланды,
Теңиз толқынлары бийик көтерилди.

26
Кемелер жоқары көтерилип, және шуқыр суўға түсти,
Апаттан кемедегилердиң руўхлары түсип кетти.

27
Олар мәскүнемдей шайқалып жүрди,
Олардың шеберликлери нәтийже бермеди.

28
Сонда олар ҳәсирет шегип, Жаратқан Ийеге жалбарынды,
Жаратқан Ийе оларды апаттан алып шықты.

29
Ол даўылды тынышландырды,
Теңиз толқынлары да басылды.

30
Даўыл тоқтағанда, олар қуўанды,
Өзлери қәлеген мәнзилге Жаратқан Ийе жеткерди.

31
Алғыслар айтсын Жаратқан Ийеге сүйиспеншилиги ушын,
Адамзатқа ислеген әжайып ислери ушын!

32
Оны уллыласын жәмийет ишинде,
Алғыслар айтсын ақсақаллар жыйынында.

33

Ол дәрьяларды шөлге,
Булақларды кеўип қалған жерге айландырады.

34
Турғынларының жаўызлығы себепли,
Өнимли топырақты шор жерге айландырады.

35
Ал шөлди көллерге,
Кеўип қалған жерди булақларға айландырады.

36
Ашларды сол жерге жайластырады,
Олар жасаў ушын қала қурады.

37
Егин егип, жүзимзарлар отырғызады,
Солардан мол өним алады.

38
Жаратқан Ийениң жарылқаўы астында,
Олар өсип-өнеди,
Малларының саны көбейеди.

39

Кейин күшли езиўшиликтен ҳәм азаптан,
Олардың саны азайып, көкиреклери басылды.

40
Жаратқан Ийе хор қылды ақсүйеклерди,
Изсиз бир шөлде гездирди оларды.

41
Ал жарлыларды болса, езиўшиликтен қутқарды,
Қой сүриўиндей етип, зүрядын көбейтти.

42
Ҳақ адамлар буны көрип шадланады,
Наҳақлар болса аўызларын жабады.

43

Ким дана болса, усыларға итибар берсин,
Жаратқан Ийениң сүйиспеншилигин аңласын.

107

1

Қосық. Даўыттың жыры.

2

Жүрегим Саған садық, Қудай,
Пүткил барлығым менен Сени жырлап, саз шертемен.

3
Оян, ҳәй арфа ҳәм лира,
Ерте таңды мен оятайын!

4
Халықлар арасында Сени алғыслайман, Жаратқан Ийе,
Миллетлер арасында саз шертип, Саған алғыс айтаман.

5
Сүйиспеншилигиң көклерден асар,
Садықлығың бултларға тийер.

6

Көктен де жоқары уллылана бер, Қудай,
Даңқың пүткил жер жүзине жайылсын!

7
Оң қолың менен жеңис бер, есит бизлерди,
Өз сүйгенлериң қутқарылсын!

8
Қудай Мухаддес мәканында былай деди:
«Шадланып, Шехемди бөлемен,
Суккот ойпатлығын өлшеп беремен.

9
Гилад Меникидур, Менашше де Меники,
Эфрайым дуўлығам, Яҳуда ҳүкимдарлық ҳасам.

10
Моаб жуўынатуғын ләгеним,
Эдомға аяқ кийимимди таслайман,
Филист жеринде жеңис дабылын қағаман».

11

Ким мени бекинисли қалаға алып барады?
Ким маған Эдомға дейин жол көрсетеди?

12
Қудай, Сен емессең бе?
Бирақ Сен бизлерден жүз бурдың.
Әскерий ордамызға басшылық етпей қойдың.

13
Душпанға қарсы гүресте жәрдем бер,
Адамзаттың жәрдеми бийҳудадур.

14
Қудай, Сениң жәрдемиң менен қаҳарманлық көрсетемиз,
Душпанларымызды басқылап таслайсаң.

108

1

Атқарыўшылардың жетекшиси ушын. Даўыттың жыры.

Мен алғыслап жүрген Қудай,
Үнсиз қалма!

2
Жаўызлар ҳәм өтирикшилер маған қарсы аўзын ашып,
Жалғаншы тиллери менен мени алдайды.

3
Жеркенишли сөзлер менен мени дөгереклеп,
Себепсиз маған қарсы ҳүжим қылады.

4
Сүйиспеншилигиме қарсы айып тағады,
Бирақ дуўа етиўди даўам етемен.

5
Жақсылығыма жаманлық қайтарады,
Сүйиспеншилигим ушын мени жек көреди.

6

Жаўыз адамды оларға қарсы қой,
Оң жағында айыплаўшы биреўи турсын!

7
Ҳүким етилгенде, олар айыплы болсын,
Олардың дуўасы гүна саналсын!

8
Олардың өмири қысқа болсын,
Ислейтуғын ўазыйпасын басқа биреў алсын!

9
Балалары жетим,
Ҳаяллары жесир болып қалсын!

10
Балалары гезенде болып, тиленшилик қылсын,
Қарабақанаға айланған үйлеринен кетип, нан излесин!

11
Мал-мүликлерин сүтхорлар ийелесин,
Жыйнап-тергенлерин жат адамлар тартып алсын!

12
Ҳеш ким оларға жақсылық қылмасын,
Жетимлерине ҳеш ким реҳим етпесин!

13
Олардың әўлады жоқ болсын,
Бир әўладтан соң атлары өшип қалсын!

14
Олардың ата-бабаларының гүналарын,
Жаратқан Ийе, Сен еске ал,
Аналарының гүнасы өширилмесин!

15
Гүналары ҳәмме ўақытта, Жаратқан Ийе, Сениң алдыңда турсын,
Олардың атларын жер жүзинен жоқ ет!

16

Себеби олар жақсылық қылыўға урынбады,
Бийшара ҳәм мүтәжлерди қуўдалап,
Үмитсизликке түскенлерди өлтирди.

17
Басқаларды нәлетлеўди жақсы көрди,
Енди сол нәлетлер өз басына түссин!
Ҳеш кимди жарылқаўды хош көрмеди,
Енди жарылқаў олардан узақ болсын!

18
Нәлетти олар кийимдей етип кийип алды,
Нәлетлер суўдай ишине кирсин,
Майдай сүйеклерине сиңсин!

19
Кийим кийгендей, нәлетке оранып алсын,
Оны ҳәр күни белине қайыс қылып тақсын!

20
Жаратқан Ийе усылай етип қайтарсын мени айыплаўшыларға,
Маған қарсы жаман сөз айтыўшыларға!

21

Ал Сен, Қудай Ийе,
Атыңның ҳүрмети ушын маған жәрдем бер,
Сүйиспеншилигиң ийгиликли, мени қутқар!

22
Мен бийшара ҳәм мүтәжбен,
Ишимдеги жүрегим жараланған.

23
Кешки көлеңкедей жоқ болып баратырман,
Қағып жиберилдим шегиртке сыяқлы.

24
Ораза тутыўдан дизелеримде дәрман қалмады,
Азып, сүйек болып қалдым.

25
Мени айыплап атырғанлардың алдында жүзим төмен болды,
Мени көргенде, олар басын шайқайды!

26

Маған жәрдем бер, Қудайым, Жаратқан Ийе,
Сүйиспеншилигиң ҳақы қутқар мени!

27
Олар билсин бул исте Сениң қолың бар екенин,
Буны Сениң ислегениңди, Жаратқан Ийе!

28
Мейли, олар мени нәлетлесин, бирақ Сен мени жарылқайсаң,
Маған ҳүжим қылғанда, олар шерменде болсын,
Қулың болған мен шадланаман.

29
Мени айыплаўшылар кийим кийгендей уятқа бөленсин,
Шапан жамылғандай, шерменделикти жамылсын!

30

Жаратқан Ийени көп тәрийиплеймен,
Жәмәәт ишинде Оны алғыслайман.

31
Ол мүтәж адамның оң тәрепинде турады,
Оны ҳүким етип атырғанлардан қутқарады.

109

1

Даўыттың жыры.

Жаратқан Ийе ийеме былай деди:
«Душпанларыңды аяғыңның астына бастырмағанымша,
Мениң оң жағымда отыр».

2

Жаратқан Ийе Сионнан баслап патшалығыңды кеңейтеди,
Душпанларыңның үстинен ҳүкимдарлық қыл!

3
Сен саўашқа атланғаныңда,
Ләшкерлериң өз қәлеўи менен изиңе ереди.
Таң қушағынан туўылған шық сыяқлы,
Мухаддес кийимлер ишинде,
Жаслар сениң алдыңа келеди.

4
Жаратқан Ийе ант ишти, Өз қарарынан қайтпайды:
«Сен Мелкиседек сыяқлы,
Мәңгиге руўханий болып қаласаң!» — деди.

5

Жаратқан Ийе сениң оң жағыңда,
Ол Өзиниң ғәзеп күнинде патшаларды езип таслайды.

6
Миллетлерге қарсы ҳүким шығарып,
Өликлерди үйип таслайды,
Пүткил жер жүзиндеги ҳүкимдарларды езип таслайды.

7
Патша жол бойындағы өзектен суў ишеди,
Ол басын жоқары көтереди.

110

1

Ҳалилуйя!

Ҳақ адамлардың жыйынында,
Жәмийет ишинде,
Пүткил жүрегим менен Жаратқан Ийени тәрийиплеймен.

2
Жаратқан Ийениң ислери уллы,
Олардан ләззет алатуғынлар оларды изертлейди.

3
Оның ислери салтанатлы ҳәм уллы,
Әдалатлығы мәңгиге даўам етеди.

4

Жаратқан Ийе умытылмас әжайып ислер қылды,
Ол мийримли ҳәм реҳимли.

5
Өзинен қорқатуғынларға нан береди,
Дүзген келисимин ҳеш ўақытта умытпайды.

6
Басқа халықлардың жерлерин Өз халқына берип,
Көрсетти оларға қүдиретли ислерин.

7
Ислеген ҳәр бир исинде садық ҳәм әдил,
Оның барлық пәрманлары исенимли.

8
Булар мәңги-бақый беккем турады,
Садықлық ҳәм әдалатлық пенен орынланыўы тийис.

9
Ол Өз халқын азат етти,
Олар менен мәңгиге келисим дүзди.
Оның аты мухаддес ҳәм айбатлыдур.

10

Жаратқан Ийеден қорқыў — даналықтың басы,
Оның буйрықларын орынлағанның ҳәммеси,
Ақыл-парасаттың ийеси болады.
Оған мәңги алғыс-мақтаў айтылады!

111

1

Ҳалилуйя!

Қандай бахытлы Жаратқан Ийеден қорқатуғын,
Оның буйрықларын орынлап, рәҳәтленетуғын адам!

2

Оның әўлады қүдиретли болар жер жүзинде,
Ҳақлардың әўлады жарылқаў алады.

3
Молшылық ҳәм байлық үйинде болады,
Ҳақлығы мәңги даўам етеди.

4
Қараңғылықта нур шығады ҳақлар ушын,
Мийрим-шәпәәтли, реҳимли ҳәм әдил адамлар ушын.

5
Қолы ашық, қарыз беретуғын,
Ислерин әдалатлық пенен ислейтуғын адам абадан турмысқа ериседи!

6
Ол ҳасла сүрникпейди,
Ҳақ адам мәңги еске алынады.

7
Ол жаман хабардан қорқпайды,
Жаратқан Ийеге исенген жүреги беккем.

8
Оның жүреги мықлы, қорқыў дегенди билмейди,
Душпанларының жеңилисин көреди.

9
Ол мүтәжлерге сақыйлық пенен жәрдем береди,
Оның ҳақлығы мәңги даўам етеди,
Қүдиретли ҳәм абырайлы болады.

10

Жаўыз адам буны көрип, ашыўланады,
Тисин ғышырлатып, өз-өзин жеп, жоқ болады,
Жаўызлардың қәлеўи пушқа шығады.

112

1

Ҳалилуйя!

Алғыслар айтың, ҳәй Жаратқан Ийениң қуллары,
Жаратқан Ийениң атына алғыслар айтың!

2

Ҳәзир ҳәм мәңгиге,
Жаратқан Ийениң атына алғыслар болсын!

3
Шығыстан батысқа дейин,
Жаратқан Ийениң атына алғыслар айтылсын!

4
Жаратқан Ийе барлық миллетлерден бәлентте,
Оның салтанаты көклерден де жоқары.

5

Жоқарыда тахтта отырған,
Қудайымыз Жаратқан Ийеге ким теңлесе алады?

6
Ол көклердегилерге ҳәм жер жүзиндегилерге
Ийилип қарайды.

7
Жарлыны топырақтан көтерип алып,
Бийшараны тасланды арасынан алып шығады.

8
Оларды отырғызады ақсүйеклер менен,
Халқының ақсүйеклери менен.

9
Бийперзент ҳаялды өз үйинде жарылқап,
Оған перзент сыйлап, бахытлы қылады.

Ҳалилуйя!

113

1

Израил Мысырдан шыққанда,
Яқыптың урпағы тили басқа халықтан кеткенде,

2
Яҳуда Жаратқан Ийениң мухаддес жери,
Израил Оның патшалығы болды.

3

Теңиз оларды көрип, артқа шегинди,
Иордан дәрьясы терисине ақты.

4
Таўлар қошқарлар сыяқлы,
Төбешиклер қозылар киби секирди.

5

Ҳәй, теңиз, не ушын артқа шегиндиң?
Ҳәй, Иордан, не ушын терис қарай ақтың?

6
Ҳәй, таўлар, не ушын қошқар сыяқлы,
Ҳәй, төбешиклер, не ушын қозы киби секирдиң?

7

Титире, ҳәй жер жүзи, Ийениң алдында,
Яқыптың Қудайының алдында.

8
Ол жартасты суў ҳаўызына,
Қатты тасты булаққа айландырды.

9

Бизлердиң емес, Жаратқан Ийе, бизлердиң емес,
Сүйиспеншилигиң ҳәм садықлығың ҳақы,
Сениң атың даңққа бөленсин!

10

Не ушын басқа халықлар:
«Олардың Қудайы қаяқта?» — деп айтыўы керек?

11
Бизлердиң Қудайымыз көклерде,
Ол нени қәлесе, соны ислейди.

12
Басқа халықлардың қудайлары гүмис ҳәм алтыннан,
Адамның қоллары менен соғылған.

13
Аўызлары бар, сөйлемейди,
Көзлери бар, көрмейди,

14
Қулақлары бар, еситпейди,
Мурынлары бар, ийис сезбейди,

15
Қоллары бар, бирақ сезбейди,
Аяқлары бар, жүрмейди,
Тамақларынан даўыс шығара алмайды.

16
Оларды соққан ҳәм оларға үмит байлағанлардың ҳәммеси,
Солар сыяқлы болып қалады!

17

Израил халқы, Жаратқан Ийеге үмит байлаң,
Ол жәрдемшиңиз ҳәм қалқаныңыздур!

18
Харон урпағы, Жаратқан Ийеге үмит байлаң,
Ол жәрдемшиңиз ҳәм қалқаныңыздур!

19
Жаратқан Ийеден қорқатуғынлар, Жаратқан Ийеге үмит байлаң,
Ол жәрдемшиңиз ҳәм қалқаныңыздур!

20

Жаратқан Ийе бизлерди еслеп, жарылқайды,
Израил халқын жарылқайды,
Харон урпағын жарылқайды.

21
Үлкенди-кишини,
Өзинен қорқатуғынлардың ҳәммесин жарылқайды.

22

Сизлердиң ҳәм балаларыңыздың санын,
Жаратқан Ийе көбейтсин!

23
Аспан-жерди дөреткен Жаратқан Ийе,
Сизлерди жарылқасын!

24

Көклер Жаратқан Ийеге тийисли,
Ал жер жүзин Ол адамларға берди.

25
Марҳумлар, үнсизлик мәканына түскенлер,
Жаратқан Ийеге алғыслар айтпайды.

26
Бизлер Жаратқан Ийени алғыслаймыз,
Ҳәзир ҳәм мәңгиге дейин.

Ҳалилуйя!

114

1

Жаратқан Ийени сүйемен,
Ол дадымды еситеди.

2
Маған қулақ түргени ушын,
Өмирим бойы, Оны шақыраман.

3

Өлим арқанлары мени орап алды,
Өлилер мәканының қорқынышы қыйнады,
Мени ҳәсирет ҳәм қайғы басты.

4
Сонда Жаратқан Ийениң атын айтып шақырдым,
«О Жаратқан Ийе, жанымды қутқар!» — дедим.

5

Жаратқан Ийе меҳрибан ҳәм әдил,
Қудайымыз реҳимли.

6
Жаратқан Ийе сада адамларды сақлайды,
Қәўип-қәтерде қалғанымда, мени қутқарады.

7
Ҳәй, жаным, және рәҳәтлене гөр,
Жаратқан Ийе саған жақсылық қылды.

8

Жаратқан Ийе, Сен жанымды өлимнен,
Көзлеримди жастан,
Аяқларымды сүрнигиўден сақладың.

9
Тирилердиң әлеминде,
Жаратқан Ийениң дәргайында жүремен.

115

1

«Қатты азап шегип атырман», — дегенимде де,
Мен исенимимди жойтпадым.

2
Асығып, албырағанымда,
«Барлық адамлар өтирикши», — дедим.

3

Маған қылған жақсылықларының есесин,
Жаратқан Ийеге қалай қайтараман?

4
Қутқарғаны ушын ишимлик садақасын усынаман,
Жаратқан Ийениң атын айтып шақыраман.

5
Пүткил халқының алдында,
Жаратқан Ийеге айтқан антымды орынлайман.

6

Садық қулларының өлими,
Жаратқан Ийениң нәзеринде қымбатлыдур.

7
О Жаратқан Ийе, шынында мен Сениң қулыңман,
Шорыңның улыман,
Сен мени буғаўдан азат еттиң.

8

Миннетдаршылық қурбанлығын Саған усынып,
Сениң атыңды айтып шақыраман, Жаратқан Ийе.

9
[9-10] Жаратқан Ийениң Ибадатханасының ҳәўлисинде,
Ерусалим, сениң қақ ортаңда,
Пүткил халықтың алдында,
Жаратқан Ийеге айтқан антымды орынлайман.

Ҳалилуйя!

116

1

Барлық миллетлер, Жаратқан Ийеге алғыс-мақтаўлар айтың!
Барлық халықлар, Оны даңққа бөлең!

2
Бизлерге көрсеткен сүйиспеншилиги уллы,
Жаратқан Ийениң садықлығы мәңгиге даўам етеди.

Ҳалилуйя!

117

1

Жаратқан Ийени тәрийиплең, Ол ийгиликли,
Сүйиспеншилиги мәңги даўам етеди!

2
«Сүйиспеншилиги мәңги даўам етеди!» — десин Израил халқы.

3
«Сүйиспеншилиги мәңги даўам етеди!» — десин Харонның урпағы.

4
«Сүйиспеншилиги мәңги даўам етеди!» — десин Жаратқан Ийеден қорқатуғынлар.

5

Қыйын жағдайымда Жаратқан Ийеге жалбарындым,
Жуўап берип, Ол мени кеңисликке шығарды.

6
Жаратқан Ийе мениң менен бирге, қорқпайман,
Не қыла алады адамлар маған?

7
Жаратқан Ийе мениң менен бирге, Ол мениң мәдеткерим,
Мени жек көргенлердиң жеңилисин көремен.

8
Адамнан үмит еткеннен гөре,
Жаратқан Ийеден пана излеген жақсы.

9
Ақсүйеклерден үмит еткеннен гөре,
Жаратқан Ийеден пана излеген жақсы.

10

Барлық миллетлер мени қоршап алды,
Жаратқан Ийениң аты менен қырдым оларды.

11
Қоршап алып, маған ҳүжим қылды,
Жаратқан Ийениң аты менен қырдым оларды.

12
Ҳәррелердей мени қоршап алды,
Бирақ жанған тикен путасындай тез өшип қалды,
Жаратқан Ийениң аты менен қырдым оларды.

13
Мени қулатыў ушын қатты ийтерди,
Бирақ Жаратқан Ийе маған жәрдем берди.

14
Жаратқан Ийе күш-қүдиретим,
Қутқарыўға келди Ол мени.

15

Шадлық ҳәм жеңис даўыслары,
Жаңлайды ҳақ адамлардың шатырларында:
«Жаратқан Ийениң оң қолы қүдиретли ислер қылады!

16
Жаратқан Ийениң оң қолы жеңис береди,
Жаратқан Ийениң оң қолы қүдиретли ислер қылады!»

17
Мен өлмеймен, жасайман,
Жаратқан Ийениң ислерин жәриялайман.

18
Жаратқан Ийе мени қатаң жазалап, жолға салды,
Бирақ өлимге тапсырмады.

19

Ашың маған әдалат дәрўазаларын,
Кирип, Жаратқан Ийени тәрийиплейин.

20

Бул Жаратқан Ийениң дәрўазасы!
Ҳақ адамлар оннан кире алады.

21

Сени тәрийиплеймен, себеби маған жуўап бердиң,
Мениң қутқарыўшым болдың.

22
Қурылысшылардың керексиз деп таслаған тасы,
Үйдиң мүйешиниң негизги тасы болды.

23
Ийемиз қылған бул ис,
Көзимизге әжайып көринди!

24
Бүгин Жаратқан Ийениң жаратқан күни,
Усы күни қуўанып, шадланайық!

25
Жалбарынамыз, Жаратқан Ийе, қутқар бизлерди,
Жалбарынамыз, Жаратқан Ийе, бизлерге әўмет бер!

26

Жаратқан Ийениң аты менен келетуғын жарылқансын!
Жаратқан Ийениң үйинен саған пәтия беремиз.

27
Жаратқан Ийе — Қудайдур, бизлерге нур береди,
Байрамды белгилеп баслаң,
Жапырақлы шақаларды алып, қурбанлық орынға барың.

28

Сен мениң Қудайымсаң, Сени тәрийиплеймен,
Сен мениң Қудайымсаң, Сени уллылайман.

29

Жаратқан Ийени тәрийиплең, Ол ийгиликли,
Сүйиспеншилиги мәңги даўам етеди.

118

1

Қандай бахытлы минсиз жолдан жүргенлер,
Жаратқан Ийе, Сениң нызамың бойынша жасайтуғынлар!

2
Қандай бахытлы Сениң шәртлериңе әмел қылатуғынлар,
Шын жүреги менен Сени излегенлер!

3
Олар ҳеш қандай наҳақлық қылмас,
Сениң жолыңда жүрер.

4
Берген пәрманларыңды,
Муқыятлы түрде орынлаўымызды тапсырдың.

5
Қәне енди, турақлы болсам,
Сениң қағыйдаларыңды орынлаўда!

6
Егер барлық буйрықларыңнан нәзеримди айырмасам,
Мен шерменде болмайман.

7
Сениң әдил нызамларыңды үйренгенимде,
Пәк жүрек пенен Саған алғыс-мақтаў айтаман.

8
Қағыйдаларыңды орынлайман,
Мени пүткиллей таслап кетпе!

9

Жас жигит қалай пәк жол менен жүре алады?
Сениң сөзиң бойынша жасаў арқалы соған ериседи.

10
Пүткил жүрегим менен Саған умтыламан,
Буйрықларыңнан аўып кетиўиме жол қойма!

11
Саған қарсы гүна ислемеўим ушын,
Жүрегимде сақладым сөзлериңди.

12
Алғыслар болсын Саған, Жаратқан Ийе,
Маған қағыйдаларыңды үйрет.

13
Аўзыңнан шыққан барлық қарарларыңды,
Өз аўзым менен жәриялайман.

14
Шәртлериң менен жасап, шадланаман,
Үлкен байлық тапқандай боламан.

15
Пәрманларың ҳаққында терең ой жуўыртаман,
Сениң жолларыңа дыққат қыламан.

16
Қағыйдаларыңнан ләззет аламан,
Сөзлериңди умытпайман.

17

Маған, қулыңа ийгилик қыл,
Өмир сүрип, сөзиңе әмел қыламан.

18
Көзлеримди аш,
Нызамыңдағы әжайып ислериңди көрейин.

19
Мен бир келгиндимен бул дүньяда,
Буйрықларыңды меннен жасырма.

20
Бәрқулла Сениң ҳүкимлериңди,
Жаным сағынып сарғаяды.

21
Буйрықларыңнан аўып кеткен,
Нәлетленген тәкаббирлерди кейийсең.

22
Масқарашылық ҳәм хорлықты меннен узақластыр,
Себеби шәртлериңди орынлап киятырман.

23
Басшылар жыйналып, маған қарсы өсек айтса да,
Мен, қулың Сениң қағыйдаларың ҳаққында терең ой жуўыртаман.

24
Шәртлериңнен ләззет аламан,
Олар маған ақыл береди.

25

Жаным әжелге жақынлап қалды,
Ўәдең бойынша өмир бер маған.

26
Жүрген жолларымды айтып бердим, маған жуўап бердиң,
Қағыйдаларыңды үйрет маған!

27
Пәрманларыңның мәнисин түсиндир,
Солай етип, әжайып ислериң ҳаққында ой жуўыртайын.

28
Ғам-қайғыдан жаным ада болды,
Ўәде қылғаныңдай, мени аяққа турғыз!

29
Жаман жолдан узақластыр,
Мийримиң менен маған нызамыңды үйрет.

30
Садықлық жолын таңладым,
Әдалатлы қағыйдаларыңды көз алдыма қойдым.

31
Шәртлериңди беккем услайман,
Жаратқан Ийе, уятқа қалдырма мени!

32
Шын жүректен буйрықларыңның жолынан жүремен,
Кеўлиме кең түсиник бердиң.

33

Қағыйдаларыңның жолын үйрет маған, Жаратқан Ийе,
Мен оларды ақырына дейин орынлайман.

34
Түсиник бер, нызамыңа әмел қыламан,
Шын жүрегимнен оған бойсынаман.

35
Буйрықларыңның жолы менен мени жетеле,
Мен оннан рәҳәт аламан.

36
Жүрегимди наҳақ пайдаға емес,
Ал Өз шәртлериңе қарай бур.

37
Көзлеримди бийҳуда нәрселерден қайтар,
Өз жолыңда жанымды сақлай гөр.

38
Адамлар Сеннен қорқыўы ушын,
Маған, Өз қулыңа берген ўәдеңди орынла.

39
Мени өзим қорққан шерменделиктен узақ қыл,
Сениң қағыйдаларың ийгиликли.

40
Пәрманларыңа талпынаман,
Сен әдалатлысаң, өмиримди сақла.

41

Маған сүйиспеншилигиңди көрсет, Жаратқан Ийе,
Ўәдең бойынша қутқар мени!

42
Сонда мени мазақлағанларға жуўап қайтара аламан,
Сениң сөзиңе исенемен.

43
Ҳақыйқат сөзиңди алып қойма аўзымнан,
Сениң қарарларыңа үмит байлайман.

44
Нызамыңа ҳәмме ўақытта,
Ҳәзир ҳәм мәңги-бақый әмел қыламан.

45
Мен еркин жүремен,
Себеби пәрманларыңды орынлаўға тырысаман.

46
Патшалар алдында шәртлериңди айтаман,
Буннан уялмайман.

47
Буйрықларыңнан ләззет аламан,
Оларды жақсы көремен.

48
Буйрықларыңды сүйип, ҳүрмет етемен,
Қағыйдаларың ҳаққында ой жуўыртаман.

49

Қулың болған маған берген ўәдеңди есле,
Ол арқалы Сен маған үмит бердиң.

50
Сениң ўәдең өмиримди сақлайды,
Азап ишинде қалғанымда усы маған жубаныш береди.

51
Тәкаббирлер мени ҳәдден тыс мазақлайды,
Сонда да Сениң нызамыңнан жүз бурмадым.

52
Әййемги қағыйдаларыңды еслеймен,
Солар маған жубаныш береди, Жаратқан Ийе.

53
Нызамыңнан жүз бурған жаўызлар себепли,
Ғәзепке толып кетемен.

54
Қай жерде жасасам да,
Сениң қағыйдаларыңды жырлап жүремен.

55
Түнде атыңды еслеймен, Жаратқан Ийе,
Нызамыңа әмел қыламан.

56
Бул маған әдет болып қалған,
Сениң пәрманларыңа әмел қыламан.

57

Мүтәжликлеримниң булағы Сенсең, Жаратқан Ийе,
Сөзлериңди орынлайман, деп ўәде бердим.

58
Шын жүрегимнен Сениң жүзиңди излеймен,
Ўәдең бойынша маған реҳим ет.

59
Тутқан жолларыма дыққат еттим,
Шәртлериң бойынша адым аттым.

60
Буйрықларыңды орынлаўға,
Асығаман ҳәм кешиктирмеймен.

61
Жаўызлардың арқанлары мени орап байлады,
Ал мен нызамыңды умытпадым.

62
Әдил ҳүкимлериң ушын,
Түн ортасында турып, Сени тәрийиплеймен.

63
Сеннен қорқатуғынлардың,
Пәрманларыңа әмел қылатуғынлардың достыман.

64
Жер жүзи сүйиспеншилигиңе толы, Жаратқан Ийе,
Қағыйдаларыңды үйрет маған!

65

Жаратқан Ийе, жақсылық қылдың қулыңа,
Берген ўәдеңде турдың.

66
Маған зейин ҳәм түсиник бер,
Сениң буйрықларыңа исенемен.

67
Азап шегиўден алдын жолдан адастым,
Бирақ енди Сениң сөзиңе әмел қыламан.

68
Сен ийгиликлисең, жақсылық қыласаң,
Маған қағыйдаларыңды үйрет.

69
Тәкаббирлер жалған сөйлеп, мени қаралады,
Бирақ мен шын жүрегим менен пәрманларыңа бойсынаман.

70
Олардың жүреклерин май басқан,
Ал мен нызамыңнан ләззет аламан.

71
Жақсы болды азап шеккеним,
Усы арқалы қағыйдаларыңды үйрендим.

72
Аўзыңнан шыққан нызам мен ушын,
Мыңлаған алтын ҳәм гүмистен баҳалыдур.

73

Сениң қолларың мени жаратып, пишим берди,
Түсиник берип, буйрықларыңды үйрет.

74
Сеннен қорқатуғынлар мени көрип қуўансын,
Мен Сениң сөзиңе үмит байладым.

75
Жаратқан Ийе, Сениң ҳүкимлериң әдил екенин билемен,
Маған әдалатлы түрде азап шектирдиң.

76
Қулың болған маған берген ўәдең бойынша,
Сүйиспеншилигиң мени жубатсын.

77
Маған реҳим қыл, аман жасайын,
Нызамың мен ушын ләззетли.

78
Мени жалған айыплағаны ушын,
Тәкаббирлер шерменде болсын.
Ал мен пәрманларың ҳаққында ой жуўыртаман.

79
Шәртлериңди билетуғынлар, Сеннен қорқатуғынлар,
Маған бет бурсын.

80
Шерменде болмаўым ушын,
Қағыйдаларыңа бола жүрегим минсиз болсын.

81

Қутқарыўыңа интизар болып, жаным ада болды,
Сениң сөзиңе үмит байладым.

82
Берген сөзиңниң орынланыўын күтип,
Көзлеримниң нуры сөнди,
«Қашан мени жубатасаң?» — деп сорайман.

83
Тозған шапандай болып қалсам да,
Умытпайман Сениң қағыйдаларыңды.

84
Қулың болған мен және қанша күтиўим керек?
Мени қуўғын қылып атырғанларды қашан ҳүким қыласаң?

85
Нызамыңа бойсынбайтуғын тәкаббирлер,
Шуқыр қазды мен ушын.

86
Барлық буйрықларың исенимли,
Мени наҳақ қуўдаламақта, жәрдем бер!

87
Олар мени жер жүзинен жоқ қыла жазлады,
Бирақ мен Сениң пәрманларыңнан айырылмадым.

88
Сүйиспеншилигиң ҳақы жанымды қорға,
Аўзыңнан шыққан шәртлериңе әмел қыламан.

89

Жаратқан Ийе, сөзиң мәңги,
Ол көклерде беккем турады.

90
Садықлығың әўладтан-әўладқа даўам етеди,
Сен орнатқан жер жүзи беккем турады.

91
Қарарларың бойынша олар бүгинге дейин турыпты,
Олардың ҳәммеси Саған хызмет етеди.

92
Егер нызамың маған ләззет бағышламағанда,
Шеккен азапларымнан өлип кетер едим.

93
Пәрманларыңды ҳасла умытпайман,
Солар арқалы өмиримди сақладың.

94
Мен Саған тийислимен, қутқар мени,
Сениң пәрманларыңа талпынаман.

95
Жаўызлар мени жоқ қылыў ушын аңлыйды,
Ал мен Сениң шәртлериңе дыққат аўдараман.

96
Сениң буйрықларыңнан басқа,
Ҳеш бир нәрсе минсиз емес.

97

Нызамыңды қаншелли сүйемен!
Күни бойы оның үстинде ой жуўыртаман.

98
Буйрықларың мени душпанларымнан гөре дана қылады,
Буйрықларың мәңги мениң менен бирге.

99
Барлық устазларымнан гөре, ақыллырақ болдым,
Себеби шәртлериң үстинде ой жуўырттым.

100
Жасы үлкенлерден гөре, данаман,
Өйткени пәрманларыңа бойсындым.

101
Сениң сөзиңе әмел қылыў ушын,
Жаман жолға аяқ басыўдан аўлақ болдым.

102
Қағыйдаларыңнан шетке шықпадым,
Сен маған тәлим бергенсең.

103
Сөзлериң тамағыма соншелли мазалы,
Палдан да татлы мениң аўзыма!

104
Пәрманларың арқалы даналыққа ийе боламан,
Соның ушын, ҳәр қандай жалған жолдан жеркенемен.

105

Сөзлериң қәдемлерим ушын шыра,
Жолымды жарық қылатуғын нур.

106
Әдил қағыйдаларыңды орынлаўға ант иштим,
Сөзимде турып, антымды орынлайман.

107
Көп азап шектим, Жаратқан Ийе,
Ўәдең бойынша жанымды қорға.

108
Ықтыярлы садақам болған алғысларымды қабыл ет,
Маған қағыйдаларыңды үйрет.

109
Жаным ҳәмме ўақытта қәўип астында,
Сонда да нызамыңды умытпайман.

110
Жаўызлар дузақ қурды маған,
Сонда да пәрманларыңнан шетке шықпадым.

111
Шәртлериң мәңги мийрасым,
Жүрегимниң қуўанышы олар.

112
Қағыйдаларыңа ақырына дейин,
Мәңгиге бойсыныўды қарар еттим.

113

Еки жүзлилерден жеркенемен,
Сениң нызамыңды сүйемен.

114
Панам ҳәм қалқаным Сенсең,
Сениң сөзиңе үмит байладым.

115
Ҳәй, жаўызлар, меннен аўлақ жүриң,
Мен Қудайымның буйрықларын орынлайман.

116
Қудай, жасаўым ушын, ўәдең бойынша мени қоллап-қуўатла,
Үмитимди босқа шығарып, уялтпа!

117
Қутқарылыўым ушын, мени қоллап-қуўатла,
Мудамы дыққат саламан қағыйдаларыңа.

118
Қағыйдаларыңнан аўып кеткенлерден жүз бурасаң,
Олардың ҳийлелери бийҳудадур.

119
Дүньядағы жаўызларды шығындыдай етип таслайсаң,
Сонлықтан сүйемен Сениң шәртлериңди.

120
Сеннен қорққанымнан денем титирейди,
Ҳүкимлериңнен қорқаман.

121

Әдил ҳәм туўры ислер қылдым,
Езиўшилердиң қолына қалдырма мени!

122
Қулыңның бахтына кепиллик бер,
Тәкаббирлердиң мени езиўине жол қойма.

123
Мени қутқарыўыңды күтип,
Көзлеримниң нуры сөнди.
Мени азат етиўди ўәде қылған едиң.

124
Қулыңа сүйиспеншилигиңди көрсет,
Маған қағыйдаларыңды үйрет.

125
Мен Сениң қулыңман, маған ақыл бер,
Шәртлериңди билип алайын.

126
Жаратқан Ийе, Өз исиңди қылатуғын ўақтың келди,
Адамлар нызамыңды бузды.

127
Сениң буйрықларыңды,
Алтыннан, сап алтыннан да жақсы көремен.

128
Сен берген барлық пәрманларың бойынша қәдем басаман,
Ҳәр бир жалған жолдан жеркенемен.

129

Сениң шәртлериң әжайып,
Сонлықтан оларға әмел қыламан.

130
Мәниси ашылғанда, сөзлериң нур шашады,
Садаларға ақыл береди.

131
Шөллеп, аўзымды ашаман,
Сениң буйрықларыңа қуштарман.

132
Атыңды сүйгенлерге мудам қылғаныңдай,
Нәзер салып, маған реҳим көрсет.

133
Сөзиң менен қәдемлеримди беккемле,
Ҳеш бир гүна мениң үстимнен ҳүкимдарлық қылмасын.

134
Адамлардың зулымлығынан азат қыл мени,
Солай етип, пәрманларыңа әмел қыламан.

135
Сениң жүзиң қулың болған маған нурын шашсын,
Қағыйдаларыңды үйрет маған.

136
Дәрья болып, жас төгилер көзлеримнен,
Нызамыңа әмел қылмай атыр адамлар.

137

Сен әдилсең, Жаратқан Ийе,
Ҳүкимлериң әдалатлы.

138
Буйырған шәртлериң әдалатлы,
Олар толық исенимли.

139
Сөзлериңди умытты душпанларым,
Соған деген ғәзебим диңкемди қуртты.

140
Сөзиң сондай пәк,
Қулың оны сүйеди.

141
Мен керексизбен, хорланғанман,
Бирақ пәрманларыңды умытпайман.

142
Сениң әдалатың мәңгидур,
Нызамың ҳақыйқатдур.

143
Қайғы ҳәм азапқа дус келсем де,
Ләззет аламан буйрықларыңнан.

144
Шәртлериң мәңгиге әдалатлыдур,
Жасаўым ушын маған ақыл бер.

145

Пүткил жүрегим менен жалбарынаман,
Жуўап бер маған, Жаратқан Ийе!
Сениң қағыйдаларыңа әмел қыламан.

146
Мени қутқар деп, Саған дад саламан,
Шәртлериңе әмел қыламан.

147
Күн шықпастан турып, жәрдем сорайман,
Сениң сөзиңе үмит байлайман.

148
Берген ўәдеңди түсинейин деп,
Түни бойы уйқы келмес көзиме.

149
Сүйиспеншилигиң бойынша даўысыма қулақ сал,
Ҳүкимлериң бойынша, жанымды аман сақла, Жаратқан Ийе!

150
Жаўыз жоба дүзетуғынлар жақынлап қалды,
Олар нызамыңнан узақласқан.

151
Бирақ Жаратқан Ийе, Сен жанымдасаң,
Барлық буйрықларың ҳақыйқатдур.

152
Шәртлериңди мәңгиге тайынлағаныңды,
Бурыннан мен түсиндим.

153

Шеккен азапларыма қара, қутқар мени,
Нызамыңды умытпадым.

154
Сен мени жақлап, мени қутқар,
Ўәдең бойынша жанымды сақла.

155
Қутқарылыў жаўызлардан узақдур,
Сениң қағыйдаларыңды олар излемес.

156
Реҳимиң уллыдур, Жаратқан Ийе,
Ҳүкимлериң бойынша жанымды сақла.

157
Мени қуўдалайтуғын душпанларым көп,
Сонда да шәртлериңнен шетке шықпадым.

158
Опасызларды көргенимде жеркенемен,
Олар көрсетпелериңе әмел қылмайды.

159
Қара, пәрманларыңды қаншелли сүйемен,
Сүйиспеншилигиң менен жанымды сақла.

160
Сөзиңниң негизи ҳақыйқатдур,
Әдил ҳүкимлериңниң ҳәммеси мәңги даўам етеди.

161

Ҳүкимдарлар мени айыпсыз қуўдалайды,
Ал жүрегим сөзиңнен қорқады.

162
Көп олжа тапқан адамдай,
Сениң сөзлериңе сондай қуўанаман.

163
Жалғаннан тиксинип, жеркенемен,
Бирақ Сениң нызамыңды сүйемен.

164
Әдил ҳүкимлериң ушын,
Күнине жети мәрте Саған алғыслар айтаман.

165
Нызамыңды сүйгенлер уллы абаданшылыққа жетисер,
Олар ҳеш нәрсеге сүрникпес.

166
Жаратқан Ийе, қутқарыўыңнан үмит қыламан,
Буйрықларыңды орынлайман.

167
Шәртлериңе әмел қыламан,
Мен оларды жүдә жақсы көремен.

168
Пәрман ҳәм шәртлериңе әмел қыламан,
Барлық жолларымнан хабарың бар.

169

Пәриядым Саған жетсин, Жаратқан Ийе,
Сөзиң бойынша даналық бер маған.

170
Жалбарыныўым Саған жетип барсын,
Ўәдең бойынша қутқар мени!

171
Аўзым алғыс-мақтаўға толып-тассын,
Маған қағыйдаларыңды үйретесең.

172
Тилим сөзиңди жырласын,
Барлық буйрықларың әдил.

173
Қолың маған жәрдем берсин,
Пәрманларыңа бойсыныўды таңладым.

174
Қутқарыўыңды аңсайман, Жаратқан Ийе,
Нызамыңнан ләззет аламан.

175
Жанымды сақла, Саған алғыслар айтайын,
Ҳүкимлериң маған жәрдем берсин.

176
Жойтылған қойдай жолдан адастым,
Қулыңды излеп таўып ал,
Себеби буйрықларыңды умытпадым.

119

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын жыр.

Қыйын жағдайға түскенимде, Жаратқан Ийеге пәрияд салдым,
Ол маған жуўап берди.

2
Жаратқан Ийе, қутқар жанымды жалған сөзлерден,
Өтирикши тиллерден.

3

Ҳәй, өтирикши тил,
Жаратқан Ийе басыңа не салады?
Және саған нелерди қылар екен?

4
Ол сени жаўынгердиң өткир оқлары менен,
Жанып турған отынның шоқлары менен жазалайды.

5

Сорым қурысын, Мешехте келгиндимен,
Кедар халқының шатырлары арасында жасайман.

6
Тынышлықты жек көретуғынлардың арасында,
Узақ ўақыт бирге турдым.

7
Мен тынышлық тәрепдарыман,
Сөйлейин деп аўзымды ашсам,
Олар урысыўға таяр.

120

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын жыр.

Көзлеримди таўларға тигемен,
Қай жерден жәрдем келеди маған?

2
Аспан ҳәм жерди дөреткен
Жаратқан Ийеден келеди жәрдем.

3

Ол аяқларыңның сүрнигиўине жол қоймас,
Сени қорғаўшы мүлгимес.

4
Қара, Израилдың қорғаўшысы,
Мүлгимейди де, уйықламайды да.

5

Жаратқан Ийе — сениң қорғаўшың,
Ол — сениң оң жағыңдағы көлеңкең.

6
Күндиз қуяштың ыссылығы,
Түнде айдың сәўлеси саған зыян тийгизбес.

7

Жаратқан Ийе сени барлық жаманлықтан сақлайды,
Ол сениң жаныңды қорғайды.

8
Барар ҳәм қайтар жолларыңда,
Жаратқан Ийе ҳәзир ҳәм мәңгиге сени қорғайды.

121

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын Даўыттың жыры.

«Жаратқан Ийениң үйине барайық», деп,
Маған айтқанда, қуўанып кеттим.

2
Ерусалим, дәрўазаларыңның ишине қәдем бастық!

3

Дийўаллары бир-бири менен тутасқан,
Ерусалим беккем қала болып салынған.

4
Израилға берилген нызам бойынша,
Жаратқан Ийениң атына алғыс айтыў ушын,
Урыўлар, Жаратқан Ийеге тийисли урыўлар,
Ол жерге көтерилип барады.

5
Ол жерде ҳүким тахтлары,
Даўыт урпағының тахтлары қурылған.

6

Тынышлық тилең Ерусалимге:
«Сени сүйетуғынлар тыныш өмир сүрсин!

7
Сениң дийўалларыңның ишинде тынышлық,
Қорғанларыңда бийқәтерлик болсын!»

8
Туўысқанларым ҳәм досларым ҳақы,
«Тынышлық болсын саған!» — деймен.

9
Қудайымыз Жаратқан Ийениң үйи ҳақы,
Саған ийгилик тилеймен.

122

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын жыр.

Көклерде тахт қурған Қудай!
Көзлеримди Саған тигемен.

2
Қуллардың көзлери хожайынының,
Шорылардың көзлери ханымының қолына тигилсе,
Бизлерге реҳим қыл, деп,
Бизлердиң көзлеримиз Жаратқан Ийеге, Қудайымызға тигилген.

3

Реҳим қыл бизлерге, Жаратқан Ийе, реҳим қыл,
Көрген хорлығымыз жетип артады.

4
Рәҳәтте жасап атырғанлардың масқаралаўы,
Тәкаббирлердиң хорлаўы,
Жанымыздан тойдырып жиберди.

123

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын Даўыттың жыры.

«Егер Жаратқан Ийе бизлер тәрепте болмағанда»,
— деп айтсын Израил, —

2
«Егер Жаратқан Ийе бизлер тәрепте болмағанда,
Адамлар бизлерге ҳүжим қылғанда,

3
Ғәзеплери бизлерге қарсы лаўлағанда,
Олар бизлерди тирилей жутар еди.

4
Топан суў бизлерди жуўып таслар еди,
Селлер үстимизден басып кетер еди.

5
Қутырған суўлар бизлерди басып кетер еди».

6

Олардың тислерине бизлерди олжа қылмаған Жаратқан Ийеге,
Алғыслар болсын!

7
Аңшының дузағынан қутылған қусларға уқсаймыз,
Дузақ сынып, бизлер қутылдық.

8
Аспан-жерди жаратқан,
Жаратқан Ийениң атынан бизге жәрдем келеди.

124

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын жыр.

Жаратқан Ийеге үмит еткенлер Сион таўына уқсайды,
Ҳеш қашан шайқалмай, мәңги беккем турады.

2
Таўлар Ерусалимди қоршап турғанындай,
Ҳәзирден мәңгиге дейин,
Жаратқан Ийе Өз халқын қоршап турыпты.

3

Шынында, жаўыз патшаның бийлик ҳасасы,
Ҳақлардың үлесине тийген жерде мәңги турмайды,
Болмаса, ҳақлар надурыс ислерге қол урар еди.

4

Жақсылық қыл, Жаратқан Ийе,
Жақсыларға, жүреги пәк болғанларға.

5
Ал надурыс жолларға түскенлерди,
Жаўызлар менен бирге қосып шығарып жибер.

Израилға тынышлық болсын!

125

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын жыр.

Жаратқан Ийе Сионның абаданшылығын және қайтарғанда,
Түс көрип атырған адамға уқсаған едик.

2
Аўзымыз күлкиге,
Тиллеримиз шадлық шаўқымларына толды.
Сонда халықлар өз ара былай дести:
«Жаратқан Ийе олар ушын уллы ислер қылды».

3
Жаратқан Ийе бизлер ушын уллы ислер қылды,
Бизлер қуўанышқа толдық.

4

Негеб шөлиндеги сайларды суўға толтырғаның яңлы,
Жаратқан Ийе, абаданшылығымызға қайтар.

5
Көз жас төгип дән еккенлер,
Шадлық пенен зүрәәт орар.

6
Туқым қалтасын көтерип, жылап баратырғанлар,
Шадланып, дән баўларын алып қайтар.

126

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын Сулайманның жыры.

Егер Жаратқан Ийе үйди қурмаса,
Қурылысшылар бийкарға мийнет қылар.
Егер Жаратқан Ийе қаланы қорғамаса,
Гүзетши бийкарға қараўыллар.

2
Бийкарға ерте турып, кеш жатасыз,
Аўқат табыў ушын көп мийнет етесиз.
Жаратқан Ийе Өз сүйгенлериниң мүтәжликлерин,
Уйықлағанда да тәмийинлейди.

3

Балалар Жаратқан Ийениң сыйы,
Перзентлер Оннан берилген саўға.

4
Жаслықта туўылған уллар,
Жаўынгердиң қолындағы оқлардай болар.

5
Қандай бахытлы оқ қалтасы толы адам!
Қала дәрўазасында душпаны менен даўаласқанда,
Ол шерменде болып қалмайды.

127

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын жыр.

Қандай бахытлы Жаратқан Ийеден қорқатуғынлар,
Оның жоллары менен жүретуғынлар!

2

Еткен мийнетиңниң жемисин жейсең,
Бахытлы болып, абадан турмыс кеширесең.

3
Ҳаялың үйиңде жемисли бир жүзим путасындай,
Балаларың дастурхан дөгерегинде зәйтүн нәлшесиндей болады.

4
Жаратқан Ийеден қорқатуғын адам,
Мине, усылай жарылқанады.

5

Жаратқан Ийе сени Сионнан жарылқасын!
Пүткил өмириң бойы, Ерусалимниң табысқа ерискенин көресең!

6
Балаларыңның балаларын көресең!

Израилға тынышлық болсын!

128

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын жыр.

«Душпанларым жаслығымнан мени көп жәбирледи»,
Израил былай деп айтсын,

2
«Аўа, олар жаслығымнан мени көп жәбирледи,
Бирақ мени жеңе алмады.

3
Жер айдаўшылар арқамда қос айдады,
Узын қарықтай етип, из қалдырды.

4
Бирақ Жаратқан Ийе әдилдур,
Қырқып таслады жаўызлардың арқанларын».

5

Сионды жек көретуғынлардың ҳәммеси,
Шерменде болып, артқа шегинсин.

6
Олар өспей атырып, қуўрап қалатуғын,
Там үстиндеги шөпке уқсап қалсын.

7
Буған орақшылардың қысымы толмайды,
Баўлаўшылардың қушағы толмайды.

8
Сонда жолдан өткен-кеткенлер:
«Жаратқан Ийе сизлерди жарылқасын,
Жаратқан Ийениң аты менен сизлерге ақ пәтия беремиз», — деп айтпайды.

129

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын жыр.

Түпсизликтен Сени шақыраман, Жаратқан Ийе,

2
Ийе, даўысымды есит,
Жалбарыныўыма дыққат етип, қулақ сал!

3

Егер Сен, Жаратқан Ийе, гүналардың есабын алғаныңда,
Ким Сениң алдыңда тура алады, Ийе?

4
Бирақ Сен кеширимлисең,
Соның ушын, Сеннен қорқамыз.

5

Жаратқан Ийеге интизарман,
Жаным Жаратқан Ийеге интизар,
Үмит байлайман Оның сөзине.

6
Таңды күткен сақшылардан көбирек,
Аўа, таңды күткен сақшылардан да көбирек,
Жаным Жаратқан Ийени күтеди.

7

Ҳәй, Израил, Жаратқан Ийеге үмит байла!
Жаратқан Ийеде сүйиспеншилик бар,
Ол азатлық бериўге жүдә уқыплы.

8
Израилды барлық гүналарынан,
Азат ететуғын Оның Өзидур.

130

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын Даўыттың жыры.

Жаратқан Ийе, жүрегимде менменлик жоқ,
Көзим тәкаббирлик пенен қарамайды,
Уллы ислер менен,
Ақылым жетпейтуғын ислер менен өзимди бәнт қылмайман.

2
Бала анасының баўырында тынышланғанындай,
Мен де жеңил тартып, тынышландым.
Аўа, тынышланған баладай жаным жай тапты.

3

Ҳәй, Израил, бүгиннен баслап мәңгиге,
Жаратқан Ийеге үмит байла!

131

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын жыр.

Жаратқан Ийе, есле Даўытты,
Оның көрген барлық қыйыншылықларын.

2
Ол Саған ант ишкен еди,
Яқыптың Күшли Қудайы,
Ол Саған ўәде берген еди:

3
«Мен кирмеймен үйиме,
Жатпайман төсегиме,

4
Көзлериме уйқы бермеймен,
Қабақларымның жумылыўына жол қоймайман,

5
Жаратқан Ийеге бир орын,
Яқыптың Күшли Қудайына бир мәкан салмағанша!»

6

Келисим сандығының Эфратада екенин еситтик,
Бизлер оны Яар далаларынан таптық.

7
«Жаратқан Ийениң мәканына барайық,
Оның аяқ қойғышының алдында сыйынайық», — дедик.

8

Көтерил, Жаратқан Ийе, Өз мәканыңа,
Қүдиретиңниң белгиси болған сандығың менен бирге.

9
Руўханийлериң әдилликке бүркенип алсын,
Садық қулларың шадланып, бақырыссын.

10

Қулың Даўыт ушын,
Майлаған патшаңнан жүз бурма.

11
Жаратқан Ийе, Сен Даўытқа ант ишкен едиң,
Сен усы антыңнан ҳасла қайтпайсаң:
«Урпағыңнан, улларыңнан бирин,
Сениң тахтыңа отырғызаман.

12
Егер улларың келисимиме әмел қылса,
Оларға үйреткен шәртлеримди орынласа,
Олардың балалары да мәңгиге,
Сениң тахтыңа отырады».

13

Жаратқан Ийе Сионды таңлады,
Онда Өзи жасаўды қәледи.

14
Ол былай деди:
«Мениң мәңги мәканым усы,
Усы жерге орналасаман, буны Өзим қәледим.

15
Ол жердиң азық-аўқатын берекетлеймен,
Ондағы жарлыларды тойдыраман.

16
Қутқарылыўға бөлеймен руўханийлерди,
Маған садықлар бәлент даўыста шадланады.

17
Ол жерде Даўыт урпағынан бир күшли патша шығараман,
Мен майлаған патшаның шырағын сөндирмеймен.

18
Душпанларын шерменделикке бүркеймен,
Ал оның басындағы таж жарқырап тура береди».

132

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын Даўыттың жыры.

Туўысқанлар биргеликте жасаса,
Қандай жақсы ҳәм қандай жағымлы!

2
Бул — басқа қуйылған баҳалы майға уқсайды,
Сақаллар бойлап, Харонның сақаллары бойлап,
Кийимлериниң жағасына ағып баратырған майға мегзейди.

3
Сион таўларына түскен,
Хермон таўының шығы сыяқлы,
Жаратқан Ийе Сионнан берекет,
Мәңгилик өмир буйырды.

133

1

Ибадатханаға баратырғанда айтылатуғын жыр.

Ҳәй, сизлер, Жаратқан Ийениң барлық қуллары,
Жаратқан Ийениң Ибадатханасында түни менен хызмет етип атырғанлар,
Оған алғыс-мақтаўлар айтың!

2
Қолларыңызды Мухаддес орынға қарата созып,
Жаратқан Ийеге алғыс-мақтаўлар айтың!

3

Аспан-жерди жаратқан Жаратқан Ийе,
Жарылқасын сени Сионнан.

134

1

Ҳалилуйя!

Жаратқан Ийениң атына алғыс-мақтаўлар айтың!
Жаратқан Ийениң қуллары, алғыс-мақтаўлар айтың,

2
Ҳәй, сизлер, Жаратқан Ийениң Үйинде,
Қудайымыздың Үйиниң ҳәўлисинде хызмет қылатуғынлар!

3
Жаратқан Ийеге алғыс-мақтаўлар айтың,
Жаратқан Ийе — ийгиликли.
Оның атына арнап, саз шертип, алғыс айтың,
Оның аты сүйкимли.

4
Жаратқан Ийе Өзиники етип Яқып урпағын,
Өз ғәзийнеси етип Израилды таңлады.

5

Билемен, Жаратқан Ийе уллыдур,
Ийемиз барлық қудайлардан мәртебелидур.

6
Көклерде, жер жүзинде,
Теңизлерде, пүткил түпсизликлерде,
Жаратқан Ийе нени қәлесе, соны ислейди.

7
Жер жүзиниң шетинен бултларды көтерер,
Жаўын ушын шақмақ шақтырар,
Телеклеринен самал естирер.

8

Мысырда биринши туўылғанларды,
Адамлардан баслап ҳайўанларға дейин өлтирди.

9
Фараон ҳәм оның хызметкерлерине қарсы,
Мысырдың ортасында белгилер ҳәм кәраматлар көрсетти.

10
Ол көп миллетлерди қырып таслады,
Қүдиретли патшаларды өлтирди:

11
Амор патшасы Сихонды,
Башан патшасы Огты,
Пүткил Кенаан патшалықларын.

12
Олардың жерлерин мүлик етип,
Аўа, мүлик етип халқы Израилға берди.

13

Жаратқан Ийе, Сениң атың мәңги турады,
Әўладтан-әўладқа Сени шақырады.

14
Жаратқан Ийе халқын қорғап,
Қулларына реҳим қылады.

15

Халықлардың бутлары гүмис ҳәм алтындур,
Инсан қолының дөретпесидур.

16
Аўызлары бар, сөйлей алмас,
Көзлери бар, көре алмас,

17
Қулақлары бар, есите алмас,
Ҳәттеки, дем ала алмас.

18
Оларды соққан, оларға исенгенлердиң ҳәммеси,
Оларға уқсап қалар!

19

Ҳәй, Израил халқы, Жаратқан Ийеге алғыслар айтың!
Ҳәй, Харон урпағы, Жаратқан Ийеге алғыслар айтың!

20
Ҳәй, Лебий урпағы, Жаратқан Ийеге алғыслар айтың!
Ҳәй, Жаратқан Ийеден қорқатуғынлар, Оған алғыслар айтың!

21
Ерусалимде орналасқан Жаратқан Ийеге,
Сионда алғыслар айтылсын!

Ҳалилуйя!

135

1

Жаратқан Ийени тәрийиплең, Ол ийгиликли,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

2
Алғыс айтың қудайлар Қудайына,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

3
Миннетдаршылық билдириң ийелер Ийесине,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

4

Жалғыз Ол кәраматлы ислер ислейди,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

5
Даналық пенен көклерди жаратты,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

6
Жерди суўлар үстине орнатты,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

7
Уллы жарықлықларды жаратты,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

8
Күндизди басқарыў ушын қуяшты жаратты,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

9
Түнди басқарыў ушын ай ҳәм жулдызларды жаратты,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

10

Мысырдың биринши туўылғанларын өлтирди,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

11
Израилды Мысырдан алып шықты,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

12
Буны күшли ҳәм қүдиретли қолын созып, жүзеге асырды,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

13
Қамыс теңизин екиге бөлди,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

14
Израилды теңиздиң ортасы менен алып өтти,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

15
Фараон ҳәм оның ләшкерлерин,
Қамыс теңизине батырып жиберди,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

16
Өз халқын шөл арқалы алып жүрди,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

17
Уллы патшаларды қыйратты,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

18
Қүдиретли патшаларды жоқ қылды,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

19
Амор патшасы Сихонды өлтирди,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

20
Башан патшасы Огты өлтирди,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

21
Олардың жерлерин мүлик қылып берди,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

22
Қулы Израилға мүлик қылып берди,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

23

Жағдайымыз төменлегенде, бизлерди еследи,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

24
Жаўларымыздан бизлерди қутқарды,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

25
Барлық жанзатларды азықландырады,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

26

Алғыс айтың көклердиң Қудайына,
Садықлығы мәңги даўам етеди.

136

1

Бабилондағы дәрьялардың бойында отырып,
Сионды еслеп, жыладық.

2
Дөгеректеги талларға,
Лираларымызды илдирип қойдық.

3
Ол жерде тутқынға алғанлар бизлерден жыр айтыўымызды,
Бизлерге зулымлық қылғанлар шадлық қосығын талап етип:
«Сион қосықларынан айтыңлар», — деди.

4

Бөтен журтта жүргенимизде,
Қалай Жаратқан Ийениң қосығын айта аламыз?

5
Ҳәй, Ерусалим, егер сени умытсам,
Қолым саз шерте алмай қалсын.

6
Егер мен сени еслемесем,
Ерусалимди ең үлкен шадлығымнан үстем қоймасам,
Тилим қосық айта алмай қалсын.

7

Ерусалим қулаған күни,
Эдомлылардың не ислегенин есле, Жаратқан Ийе.
Олар: «Қулатың, тийкарына дейин жығып таслаң оны!» — деген еди.

8

Ҳәй, қыз Бабилон, сен ўайран етилесең,
Бизлерге не қылған болсаң,
Соны сениң басыңа салатуғынлар қандай бахытлы!

9
Бөпелериңди услап алып,
Тасқа урып, шыл-пәрше қылатуғынлар қандай бахытлы!

137

1

Даўыттың жыры.

Шын жүректен Саған миннетдаршылық билдиремен, Жаратқан Ийе,
Иләҳий барлықлар алдында Саған саз шертип, алғыслар айтаман.

2
Мухаддес Ибадатханаң алдында тәжим қыламан,
Сүйиспеншилигиң ҳәм садықлығың ушын,
Сениң атыңа миннетдаршылық билдиремен.
Өз атыңды ҳәм сөзиңди ҳәмме нәрседен жоқары қойдың.

3
Шақырғанымда, маған жуўап бердиң,
Мени жигерлендирип, жүрегимди батыр қылдың.

4

Алғысласын Сени, Жаратқан Ийе, жер жүзиндеги патшалардың ҳәммеси,
Олар аўзыңнан шыққан сөзлерди еситти,

5
Ислеген ислериңди қосық қылып айтсын,
Сен уллы даңққа бөленгенсең.

6

Жаратқан Ийе, Сен жоқарыда болсаң да,
Кишипейил адамларға нәзер аўдарасаң,
Менменлерди узақтан билесең.

7

Қыйын жағдайда жүрсем де, жанымды аман сақлайсаң,
Душпанларымның ғәзебине қарсы қол көтересең,
Оң қолың мени қутқарады.

8
Мен ушын өш аласаң.
Сүйиспеншилигиң мәңгидур, Жаратқан Ийе,
Өзиң жаратқанларды таслап кетпе!

138

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың жыры.

О, Жаратқан Ийе, мени тексердиң ҳәм мени билесең,

2
Қашан отырып, қашан туратуғынымды билесең,
Нийетимди узақтан түсинип турасаң.

3
Жүрсем де, жатсам да, мени тексересең,
Хабарың бар барлық жолларымнан.

4
Аўзымнан еле бир сөз де шықпай турып,
Не айтажағымды Сен толық билесең, Жаратқан Ийе.

5
Мени алды-артымнан орап алғансаң,
Қолыңды үстиме қойғансаң.

6
Усы билимиң мен ушын жүдә әжайыпдур,
Дым бәлент, оны түсинип жете алмайман.

7

Сениң Руўхыңнан қаяққа қаша аламан?
Сениң дәргайыңнан қаяққа кете аламан?

8
Көклерге шықсам, Сен сол жерде барсаң,
Өлилер мәканына түссем, Сен ол жерде де барсаң.

9
Таңның қанатларына минип ушсам,
Теңиздиң арғы жағасына қонсам,

10
Ол жерде де қолың мени жетелер,
Оң қолың мени услап турар.

11
Егер: «Қараңғылық мени қапласын,
Әтирапымдағы жақтылық түнге айлансын», — десем,

12
Қараңғылық Сен ушын қараңғы емес,
Түн күндиздей жақты,
Қараңғылық та, жақты да, Сен ушын бирдей.

13

Сен мениң жан-тәнимди жараттың,
Анамның қурсағында мени дөреттиң.

14
Саған алғыс айтаман,
Мен таң қаларлық ҳәм әжайып етип жаратылғанман.
Сениң ислериң әжайып,
Буны жүдә жақсы билемен.

15
Жасырын жерде жаратылғанымда,
Жердиң түбинде дөретилгенимде,
Сүйеклерим Сеннен жасырын емес еди.

16
Жатырға түскен ўақтымнан-ақ мени Сениң көзлериң көрди,
Маған ажыратылған күнлердиң еле ҳеш бири келместен бурын,
Ҳәммеси Сениң китабыңа жазылған еди.

17
Мен ҳаққында нийетлериң қаншелли сырлы, Қудай,
Олардың есап-саны жүдә көп!

18
Егер санасам, олар қумнан да көп,
Оянғанымда, мен еле Сениң менен биргемен.

19

Қәне енди, жаўызларды өлтирсең, Қудай!
Қанхорлар меннен узақласың!

20
Олар Сен арқалы ант ишип, сум жоба дүзеди,
Душпанларың Сениң атың менен жалған ант ишеди.

21
Жаратқан Ийе, Сени жек көргенлерди қалай жаман көрмейин?
Саған қарсы шыққанлардан қалай жеркенбейин?

22
Мен оларды пүткиллей жек көремен,
Оларды өзимниң душпаным деп есаплайман.

23

Қудай, мени тексерип, жүрегимди бил,
Мени сынап көр ҳәм пикирлеримди бил.

24
Қара, қәўипли жолда жүрген жоқпан ба?
Мени Өзиң мәңгилик жолы менен жетеле!

139

1

Атқарыўшылардың жетекшисине. Даўыттың жыры.

2

Жаратқан Ийе, мени жаўызлардан қутқар,
Залымлардан қорға.

3
Олар жүреклеринде жаўыз жоба дүзеди,
Бәрқулла урыс-жәнжел қозғайды.

4
Өткир тиллери жыландай шағады,
Тиллеринде жылан зәҳәри бар.

Селаҳ1,2

5

Жаратқан Ийе, мени жаманның қолынан сақла,
Залымнан қорға.
Олар аяғымнан шалып, мени қулатпақшы.

6
Менменлер мен ушын дузақ қурды,
Жаўызлар жолыма тор таслады,
Олар маған қақпан қойды.

Селаҳ1,2

7

Жаратқан Ийе, Саған былай деп айтаман:
«Қудайым — Сенсең,
Жалбарыныўыма қулақ сал, Жаратқан Ийе.

8
Қудай Ийе, қүдиретли қутқарыўшым,
Саўаш күни Сен басымды аман сақладың.

9
Жаўызлардың тилеклерин орынлама, Жаратқан Ийе,
Дүзген жобаларын табыслы қылма,
Болмаса, олар көкиреклерин көтерип кетеди».

Селаҳ

10

Мени қоршап алғанлардың аўызларынан шыққан зулымлықлар,
Өзлериниң басына түссин.

11
Көмир шоғы жаўсын үстилерине!
Олар отқа, түпсиз шуқырларға ылақтырылсын,
Ҳасла қайтып шықпасын.

12
Жалахорларға жер жүзинде ҳасла орын қалмасын,
Апат залымның изине түсип, жоқ қылсын.

13

Билемен, Жаратқан Ийе, Сен езилгенниң ҳуқықын қорғайсаң,
Жарлыларға әдалатлық қыласаң.

14
Аўа, пәк адамлар атыңа алғыс айтады,
Ҳақлар Сениң дәргайыңда жасайды.

140

1

Даўыттың жыры.

Сени шақыраман, Жаратқан Ийе, жәрдемге асық!
Сени шақырғанымда, даўысыма қулақ сал!

2
Дуўам хош ийисли түтеткидей алдыңа жетип барсын,
Көтерген қолларым кешки садақа сыяқлы болсын!

3

Аўзыма қараўыл қой, Жаратқан Ийе,
Еринлеримниң есигин қорға.

4
Жүрегим жаманлыққа аўып кетпесин,
Жаўыз адамлардың гүналы ислерине қатнаспайын,
Олардың мазалы аўқатларынан жемейин.

5

Пәк адам мени жазаласын — бул жақсылық,
Әшкараласын — бул басыма сүртилген май.
Дуўам жаўызлардың ислерине пүткиллей қарсыдур.

6
Олардың басшылары жартастан ылақтырылады,
Сонда наҳақлар сөзлеримниң дурыс екенин билип алады.

7

Сүриўши жерди жарып, сүргениндей,
Сүйеклеримиз өлилер мәканының аўзында шашылды.

8
Көзлерим Сенде, Қудай Ийе,
Сени паналайман, жанымды қорғаўсыз қалдырма!

9
Жаўызлардың мен ушын қурған дузақларынан,
Олар қойған қақпанлардан мени сақла.

10
Жаўызлар өзлери қойған дузаққа өзлери түссин,
Ал мен аман-есен өтип кетейин.

141

1

Үңгирде болған ўақытта, Даўыттың айтқан айрықша жыры. Дуўа.

Даўыслап дад саламан Жаратқан Ийеге,
Даўыслап жалбарынаман Жаратқан Ийеге.

2

Оған дәртлеримди төгемен,
Оның алдында қайғыларымды баян етемен.

3
Руўхым түскенде,
Жүрер жолымды Сен билесең.
Мен жүретуғын соқпақларда,
Жаўларым дузақ қойған.

4
Оң жағыма қарап көр,
Ҳеш ким мени ойламайды,
Паналайтуғын жерим қалмады,
Ҳеш ким мени қайғырмайды.

5

Саған жалбарынаман, Жаратқан Ийе,
«Сен мениң панамсаң,
Тирилер әлеминде үлесим Өзиңсең», — деп жалбарынаман.

6
Дадыма қулақ сал,
Мен жүдә ҳәлсиредим.
Изиме түскенлерден қутқар мени,
Олар меннен күшлирек.

7
Шығарып ал жанымды қамақтан,
Солай етип, атыңа алғыс айтайын.
Әтирапымды ҳақ адамлар қоршайды,
Себеби Сен маған жақсылық қыласаң,

142

1

Даўыттың жыры.

Жаратқан Ийе, дуўамды есит,
Жалбарыныўыма қулақ сал!
Садықлығың, әдалатлығың менен жуўап бер маған!

2
Өз қулың менен даўаласпа,
Тирилердиң ҳеш бири Сениң алдыңда минсиз болмас.

3

Душпанларым мени қуўғын қылды,
Өмиримди жер менен жексен қылды.
Әзелде әлемнен өткенлер сыяқлы,
Мени қараңғылықта жасаўға мәжбүрледи.

4
Соның ушын, руўхым түсти,
Жүрегим суўлап кетти.

5

Өткен күнлерди еслеймен,
Сениң барлық ислериң ҳаққында ой жуўыртаман,
Қолларыңның ислери ҳаққында пикир жүритемен.

6
Қолларымды Саған созаман,
Кеўип қалған топырақ яңлы, жаным Саған шөллейди.

Селаҳ1,2

7

Тез жуўап бер маған, Жаратқан Ийе,
Руўхым түсип кетти.
Қәбирге кирген өлилердей болып қалмаўым ушын,
Меннен жүзиңди жасырма.

8
Азанда сүйиспеншилигиңди маған еситтир,
Өйткени мен Саған исенемен,
Жүретуғын жолымды Өзиң көрсет,
Жүрегимди ашаман Саған.

9

Душпанларымнан қутқар мени, Жаратқан Ийе,
Сеннен пана табаман.

10
Өз қәлеўиңди орынлаўды маған үйрет,
Сен мениң Қудайымсаң,
Сениң ийгиликли Руўхың,
Тегис жолдан мени жетелесин!

11

Жаратқан Ийе, Өз атың ҳақы жанымды сақла,
Әдалатлығың менен мени апаттан қутқар.

12
Сүйиспеншилигиң ҳақы душпанларымды жоқ қыл,
Жанымда қасты барлардың ҳәммесин қырып тасла,
Мен Сениң қулыңман.

143

1

Даўыттың жыры.

Қолларымды урысқа,
Бармақларымды саўашқа үйреткен,
Қорғаўшы жартасым болған Жаратқан Ийеге алғыслар болсын!

2
Ол мени сүйеди, Ол мениң қорғаным,
Бекинисим ҳәм қутқарыўшым,
Ол мениң қалқаным ҳәм панам,
Халықларды Ол маған бойсындырады.

3

Жаратқан Ийе, Сен ғамхорлық қылғандай, инсан ким болыпты?
Сен нәзериңди салғандай, адам баласы ким болыпты?

4
Инсан бир дем сыяқлы,
Адамзаттың өмири өткинши бир көлеңке яңлы.

5

Жаратқан Ийе, көклерди ашып, төменге түс,
Таўларға қол тийгиз, олардан түтин шықсын.

6
Шақмақ шақтырып, жаўларды шашып тасла,
Оқларыңды атып, оларды албырат.

7
Жоқарыдан қолыңды созып, қутқар мени,
Терең суўлардан шығарып ал мени,
Жат журтлылардың қолынан азат ет.

8
Олардың аўзы жалғанға толы,
Оң қолларын көтерип, өтирик ант ишеди.

9

Қудай, Саған жаңа қосық айтаман,
Он тарлы арфа шертип, Сени алғыслайман.

10
Патшаларға Сен жеңис сыйлайсаң,
Қулың Даўытты қылыштан қутқарасаң.

11
Жат жерлилердиң қолынан,
Мени қутқарып, азат қыл.
Олардың аўзы жалғанға толы,
Оң қолларын көтерип, өтирик ант ишеди.

12

Улларымыз жаслығында жақсы өскен өсимликке уқсасын,
Қызларымыз сарайдың нағыслы сүтинлери сыяқлы болсын.

13
Телеклеримиз түрли өнимлерге толып-тассын.
Қойларымыз мыңлап, он мыңлап көбейип,
Жайлаўларымызды толтырсын,

14
Өгизлеримиз семиз болсын.
Қорғанларымыз ҳеш қашан жарылмасын,
Адамларымыз сүргин болмасын,
Көшелеримизде зар жылаған даўыс шықпасын!

15

Усындай тилеклери әмелге асқан халық қандай бахытлы!
Қудайы — Жаратқан Ийе болған халық қандай бахытлы!

144

1

Даўыттың айтқан алғыс-мақтаўы.

Қудайым, Патша, Сени уллылайман,
Атыңды мәңги-бақый алғыслайман.

2
Сени ҳәр күни алғыслайман,
Атыңды мәңги-бақый даңққа бөлеймен.

3

Жаратқан Ийе уллы, Ол алғысқа жүдә ылайықлы,
Оның уллылығына ақыл жетпес.

4

Ислериңди бир әўлад екинши әўладқа мақтап жеткизеди,
Қүдиретли ислериңди айтып береди.

5
Сениң салтанатлы уллылығың,
Әжайып ислериң ҳаққында ой жуўыртаман.

6
Адамлар таң қаларлық ислериңниң қүдирети ҳаққында айтады,
Мен жәриялайман уллы ислериңди!

7
Адамлар уллы ийгилигиң ҳаққында баян етеди,
Әдалатлығыңды бәлент даўыс пенен жәриялайды.

8

Жаратқан Ийе мийримли ҳәм реҳимли,
Сабыр-тақатлы ҳәм сүйиспеншилиги мол.

9
Жаратқан Ийе ҳәммеге ийгиликли,
Жаратқанларының ҳәммесине реҳимли.

10

Барлық жаратқанларың Сени алғыслайды, Жаратқан Ийе,
Садық қулларың Саған алғыс-мақтаўлар айтады.

11
Олар патшалығыңның уллылығы ҳаққында сөйлеп,
Күш-қүдиретиң туўрысында айтып береди.

12
Солай етип, ҳәмме Сениң күш-қүдиретиңди,
Патшалығыңның уллы даңқын биледи.

13
Сениң патшалығың — мәңги патшалық болар,
Ҳүкимдарлығың әўладтан-әўладқа даўам етер.

14

Жаратқан Ийе жығылғанларға сүйениш болады,
Еки бүгилгенлердиң қәддин туўрылайды.

15

Ҳәмме үмит етип, Саған қарайды,
Өз ўақтында олардың ырысқысын бересең.

16
Сен қолыңды ашып,
Пүткил жанзатларды қәлегенинше тойдырасаң.

17
Жаратқан Ийе барлық жолларында әдил,
Ислеген барлық ислеринде сүйиспеншилигин көрсетеди.

18
Жаратқан Ийе Өзин шақырғанларға,
Шын кеўилден шақырғанларға жақын болады.

19
Өзинен қорққанлардың тилегин береди,
Наласын еситип, оларды қутқарады.

20
Жаратқан Ийе Өзин сүйгенлердиң ҳәр бирин қорғайды,
Жаўызлардың ҳәммесин жоқ етеди.

21

Аўзым Жаратқан Ийеге алғыслар айтсын!
Пүткил жанзатлар Оның мухаддес атына,
Мәңги-бақый алғыс-мақтаўлар айтсын.

145

1

Ҳалилуйя!

Ҳәй, жаным, Жаратқан Ийеге алғыс-мақтаўлар айт.

2
Тири екенмен, Жаратқан Ийеге алғыс-мақтаўлар айтаман,
Бар екенмен, Қудайыма саз шертип, Оны алғыс айтаман.

3

Үмит байламаң ақсүйеклерге,
Сизлерди қутқара алмайтуғын инсанларға.

4
Олардың деми таўысылып, топыраққа қайтар,
Сол күни-ақ, ой-нийети жоқ болар.

5

Қандай бахытлы жәрдемшиси Яқыптың Қудайы болған инсанлар,
Үмити Қудайы Жаратқан Ийеде болғанлар!

6
Аспанды, жерди, теңизди,
Ҳәм олардың ишиндегилердиң ҳәммесин жаратқан,
Мәңгиге садық болған,

7
Езилгенлерге әдалатлық қылатуғын,
Аш болғанларға нан беретуғын Ол болады.

Жаратқан Ийе тутқынларды азат қылады,

8
Соқырлардың көзин ашады,
Еки бүгилгенлердиң қәддин тиклейди,
Ҳақ адамларды сүйеди.

9
Жаратқан Ийе келгиндилерди қорғайды,
Жетим-жесирлерди қоллап-қуўатлайды,
Жаўызларды жолларынан адастырады.

10

Ҳүкимдарлық қылады Жаратқан Ийе мәңгиге,
Сион, сениң Қудайың ҳүкимдар болады әўладтан-әўладқа.

Ҳалилуйя!