1

1

Яҳуда патшасы Амон улы Иошия дәўиринде Хизкия әўладынан болған Кушийдиң улы, Гедалияның ақлығы, Амарияның шаўлығы Сефанияға Жаратқан Ийеден мынадай сөз түсти:

2

«Жер жүзинен ҳәмме нәрсени сыпырып таслайман,
— Дейди Жаратқан Ийе, —

3
Адамларды, ҳайўанларды,
Аспандағы қусларды, теңиздеги балықларды,
Азғыратуғын затларды ҳәм жаўыз адамларды сыпырып таслайман.
Жоқ етемен жер жүзинен адамзатты».
Бул Жаратқан Ийениң сөзи.

4

«Мен Яҳудаға ҳәм Ерусалим турғынларына қарсы қол көтеремен.
Баалға табыныўшылықтың излерин,
Бут руўханийлериниң ҳәм Өз руўханийлеримниң атларын өширемен.

5
Тамға шығып, аспан денелерине табынатуғынларды,
Маған да, Молох бутына да бирдей табынып,
Мениң атым менен де, Молохтың аты менен де ант ишетуғынларды жоқ қыламан.

6
Олар Меннен жүз бурды, изимнен жүрмеди,
Меннен жәрдем де, жол-жорық та сораўды қәлемейди».

7

Қудай Ийениң алдында үнсизлик сақлаң,
Өйткени Оның ҳүким күни жақынласты.
Жаратқан Ийе қурбанлық асын таярлап,
Мийманларын мирәт етти.

8
Жаратқан Ийе былай дейди:
«Сол қурбанлық күни,
Ҳәмелдарларды, патша улларын,
Жат халықтың кийимлерин кийгенлердиң ҳәммесин жазалайман.

9
Босағадан атлап өтетуғынларды,
Зорлық ҳәм алдаў жолы менен,
Хожайынларының үйлерин байлыққа толтырғанларды,
Сол күни жазалайман».

10

Жаратқан Ийе былай дейди:
«Сол күни Ерусалимниң Балық дәрўазасынан дад,
Қаланың таза бөлиминен пәрияд,
Төбешиклерден күшли ўайрангершилик даўысы еситиледи.

11
Қаланың базар тәрепинде жасайтуғынлар, пәрияд шегиң.
Барлық саўдагерлериңиз жоқ болады,
Алды-сатты қылатуғынлар қырып тасланады.

12
Сол күни шыра менен Ерусалимди аралап излеймен,
„Жаратқан Ийениң қолынан жақсылық та, жаманлық та келмейди“,
Деп өзлеринше ойлағанларды,
Өмирден заўықланып, бийғам жүргенлерди жазалайман.

13
Олардың байлығы талан-тараж болып,
Үйлери ўайран етип бузылады.
Қурған үйлеринде жасамайды,
Тиккен жүзимзарларының шарабынан ишпейди».

14

Жаратқан Ийениң уллы ҳүким күни жақынласты,
Аз қалды, ол жүдә тез киятыр.
Қулақ салың! Жаратқан Ийениң күни келди,
Жаўынгерлердиң даўысы ашшы болады.

15
Сол күн Қудайдың ғәзеп күни!
Қайғы ҳәм азап күн,
Қыйраў ҳәм апат күн,
Тас түнек ҳәм қараңғы күн,
Бултлы ҳәм гүңгиртли күн болады.

16
Сол күни саўаш кәрнайлары шалынып, саўаш даўыслары шығады,
Қорғанлы қалалар менен минараларға қарсы шабыўыл жасалады.

17
Жаратқан Ийе былай дейди:
«Адамлардың басына апат келтиремен,
Соқыр адамдай олар сүрнигеди,
Себеби олар Маған қарсы гүна иследи.
Олардың қаны суўдай ағады,
Денелери жерде қый сыяқлы шашылып жатады».

18

Жаратқан Ийениң ғәзеп күни,
Гүмис ҳәм алтынлары оларды қутқара алмайды.
Жаратқан Ийениң қызғаныш оты пүткил дүньяны жандырып, жоқ қылады.
Жаратқан Ийе жер жүзинде жасап атырғанлардың ҳәммесин,
Қорқынышлы тәризде қыйратады.

2

1

Ҳәй, арсыз халық!
Өртелиў ушын жыйналған сабан сыяқлы топланыңлар!

2
Қудайдың пәрманы орынланса,
Тәўбе қылыў мүмкиншилигиңиз самал ушырған қаўықтай жоқ болады.
Сонлықтан Жаратқан Ийениң күшли қәҳәрине ушырамасыңыздан алдын,
Жаратқан Ийениң ғәзеп күни келмесинен алдын, есиңизди жыйнап алың!

3
Ҳәй, Жаратқан Ийениң нызамларына әмел қылатуғынлар,
Елдеги барлық кишипейиллилер, Жаратқан Ийеге келиң.
Ҳақ ҳәм кишипейил болыўға умтылың.
Сонда Жаратқан Ийениң ғәзеп күнинде аман сақланыўыңыз мүмкин.

4

Газа қаласы қаңырап, босап қалады,
Ашкелон қаласы қарабақанаға айланады,
Ашдод турғынлары түске дейин қуўып шығарылады,
Экрон қаласы түп-тамыры менен жоқ қылынады.

5
Криттен келип, теңиз бойында жасап атырғанлар, ҳәсирет шегесиз!
Ҳәй, филистлердиң жери Кенаан,
Жаратқан Ийениң саған қарсы ҳүкими мынадай:
«Мен сени бирде бир турғының қалмағанша, қырып таслайман».

6
Теңиз бойындағы елиңиз,
Қой-ешкилердиң жайлаўларына,
Сүриўлердиң қораларына айланады.

7
Яҳуда халқының аман қалғанлары сол елди ийелик қылады,
Ол жерде сүриўлерин отлатады,
Ашкелондағы үйлерде түнейди.
Өйткени Қудайы Жаратқан Ийе оларға ғамхорлық қылады,
Бурынғы абаданшылығына еристиреди.

8

«Мен моаблылардың кемситкен мысқыллы сөзлерин,
Аммон халқының мазақ сөзлерин еситтим.
Олар Мениң халқымды аяқ асты қылып,
Халқымның жерине көз алайттырғанын еситтим.

9
Сонлықтан, тирилигим ҳақы ант ишемен,
— дейди Израилдың Қудайы, Әлемниң Жаратқан Ийеси:
— Моаб ели Содом, аммон халқының ели Гомора сыяқлы болып қалады.
Сонда оларды жабайы шөплер қаплап,
Дузлы шуқырларға толып кетеди,
Мәңги қаңыраған елсиз далаға айланады.
Халқымның аман қалғанлары оларды тонайды,
Яҳудада аман қалғанлары олардың жерлерин мүлик етип алады».

10

Олардың менменликлери ушын,
Әлемниң Жаратқан Ийесиниң халқын аяқ асты қылып,
Олардың жерине көз алайттырғаны ушын,
Усы апатлар олардың басына түседи.

11
Жаратқан Ийе оларға қарсы айбат қылады,
Жер жүзиндеги барлық қудайларды қуртады.
Теңиз жағаларындағы барлық миллетлер,
Өз еллеринде Жаратқан Ийеге сыйынады.

12
«Ҳәй, кушлылар,
Сизлер де Мениң қылышымнан өлесиз», — дейди Жаратқан Ийе.

13
Жаратқан Ийе арқа тәрепке қарсы қол көтерип,
Ассирияны жоқ қылады.
Ниневия қаласын ўайран қылады,
Оны суўсыз шөлге айландырады.

14
Оның ортасы сүриўлердиң,
Ҳәр түрли жабайы ҳайўанлардың жататуғын орны болады.
Сүтинлердиң жоқарысында узақша ҳәм байыўлылар уйықлайды,
Айналардан олардың даўысы шығады.
Қулатылған таслары босағаларында үйилип қалады,
Тек ғана кедр ағашлары қалады.

15
Мине, тынышлық ишинде жасаған мақтаншақ қала,
«Маған теңлесе алатуғыны жоқ», — деп өзинше айтқан еди.
Ал енди болса, ол ўайран болды,
Жабайы ҳайўанлардың мәканына айланды.
Жанынан өткен-кеткенлер,
Көргенлерине қолларын шошайтып, мазақлап кетеди.

3

1

Ҳәсирет шегеди, бойсынбайтуғын ҳәм ҳарамланған қала,
Езиўшилерге толы қала!

2
Ол ҳеш қулақ салмады,
Өзине сабақ алмады,
Жаратқан Ийеден үмит етпеди,
Өз Қудайына бет бурмады.

3

Қала ҳүкимдарлары ақырған арыслан яңлы,
Қазылар түнде гезип жүрген аш қасқырлар сыяқлы,
Олар таңға дейин олжадан ҳеш нәрсе қалдырмайды.

4
Пайғамбарлары тәкаббир ҳәм бийопа,
Руўханийлери мухаддес нәрсени ҳарамлайды,
Олар Қудайдың нызамын бузады.

5
Бирақ әдил Жаратқан Ийе еле сол қалада,
Ол наҳақлық қылмайды,
Ҳәр күни азанда әдалатлығын жүзеге асырады,
Ҳәр таңда буны тоқтатпайды.
Деген менен, наҳақлар уят дегенди билмейди.

6
Жаратқан Ийе былай дейди:
«Мен халықларды жоқ еттим,
Қорғанларын қулаттым,
Көшелерин ўайран қылдым, енди олардан ҳеш ким жүрмейди,
Қалалары ўайран болып, босап қалды,
Бирде бир адамзаты қалмады.

7
Халқым Меннен қорқар,
Буннан өзине сабақ алар, деп ойладым.
Сондай қылғанда, мәканлаған жерине тиймеген болар едим,
Беретуғын жазама ушырамаған болар еди.
Деген менен, олар ҳәр бир исинде гүна ислеўге ҳәўес еди.

8
Енди Мени күтиңлер, — дейди Жаратқан Ийе, —
Халықларды тонайтуғын күнимди күтиңлер.
Мен халықларды жыйнаўды,
Патшалықларды бир жерге топлаўды шештим.
Олардың үстине отлы ғәзебимди,
Күшли қәҳәримди шашаман.
Отлы қәҳәрим пүткил жер жүзин жандырып таслайды.

9
Кейин Мен барлық халықлардың аўызларын пәклеймен,
Сонда олар Мениң атымды айтып шақырып,
Биргеликте Маған хызмет етеди.

10
Шашырап кеткен, Маған сыйынатуғын халқым,
Куш елиндеги дәрьялардың арғы жағынан,
Маған сыйлар алып келеди.

11
Ҳәй, Ерусалим, Маған қарсы шыққан қозғалаңларың ушын,
Сол күни уялып қалмайсаң,
Өйткени сендеги менмен ҳәм мақтаншақларды жоқ қыламан.
Мухаддес таўымда сен ҳеш қашан және көкирек көтермейсең.

12
Сендеги кишипейил ҳәм қарапайым адамларды қалдыраман,
Олар Жаратқан Ийе болған Мениң атымнан пана табады.

13
Израиллылардан аман қалғанлары наҳақлық қылмайды,
Жалған сөйлемейди,
Ҳеш кимди алдамайды,
Олар қойлардай тыныш отлайды, жатады,
Оларды қорқытатуғын ҳеш ким болмайды».

14

Ҳәй, қыз Сион, шадланып қышқыр!
Ҳәй, Израил, қуўанышлы түрде бақыр!
Шын жүректен шадланып, йош,
Ҳәй, қыз Ерусалим!

15
Жаратқан Ийе саған қарсы ҳүкимди алып таслады,
Душпанларыңды қуўып жиберди.
Израилдың Патшасы Жаратқан Ийе сениң ишиңде.
Енди қайтып апаттан қорқпайсаң.

16
Сол күни Ерусалимге мынадай сөзлер айтылады:
«Қорқпа, ҳәй, Сион, қолларың босаспасын.

17
Қудайың Жаратқан Ийе сениң ишиңде,
Ол қүдиретли қутқарыўшы.
Ол сизлерди деп қуўанып, шадланады,
Сүйиспеншилиги менен сизлерди жубатады,
Сен ушын бәлент даўыс пенен шадланады».

18

«Ҳәй, сүргин болып, байрамлардан бос қалғанлар,
Сизлер қапа болған едиңлер,
Енди Мен сизлерден апатты алып таслайман,
Буннан былай, масқара болмайсыз.

19
Мине, сизлерге зулым қылғанларды Өзим жазалайман,
Ақсағанларды қутқарып, тарап кеткенлерди жыйнап аламан.
Шерменде болған еллеринде,
Оларды абырай ҳәм ҳүрметке еристиремен.

20
Сол ўақытта Мен сизлерди жыйнап,
Елиңизге жетелеп, алып келемен.
Сизлерди және абаданшылыққа еристиремен,
Буны өз көзиңиз бенен көресиз,
Дүньядағы барлық халықлардың алдында,
Сизлерди ҳүрмет ҳәм абырайға еристиремен», — дейди Жаратқан Ийе.