1
Дарийдиң патшалығының екинши жылының сегизинши айында, Иддоның ақлығы, Берехияның улы пайғамбар Зехарияға Жаратқан Ийеден мына сөзлер түсти:2
— Мен, Жаратқан Ийе, ата-бабаларыңызға қатты ғәзепленген едим.3 Сонлықтан халыққа айт, Әлемниң Жаратқан Ийеси былай дейди: «Маған қайтың, Мен де сизлерге қайтаман». Буны Әлемниң Жаратқан Ийеси айтады.
4 «Ата-бабаларыңыз сыяқлы болмаң! Алдынғы пайғамбарлар Әлемниң Жаратқан Ийесиниң атынан оларды ескертип: „Жаман жолларыңыздан ҳәм жаўыз қылмысларыңыздан қайтың“ — деген еди. Деген менен, олар қулақ салмады, Маған итибар да бермеди», — дейди Жаратқан Ийе.
5 — Қәне сол ата-бабаларыңыз? Пайғамбарлар мәңги-бақый жасай ма?
6 Қулларым пайғамбарлар арқалы буйырған сөзлерим ҳәм қағыйдаларым ата-бабаларыңыздың басына түскен жоқ па? Сонда олар тәўбе қылып: «Әлемниң Жаратқан Ийеси бизлердиң жүрген жолларымыз бенен ислеген ислеримизге жараса нени нийетлеген болса, соны иследи», — деди.
7
Дарийдиң патшалығының екинши жылында, он биринши айдың, яғный Шебат айының жигирма төртинши күни Иддоның ақлығы, Берехияның улы пайғамбар Зехарияға Жаратқан Ийеден аян арқалы сөз түсти.8
Түнде мен жырада мирта путалары арасында қызыл атқа минген бир адамды көрдим. Оның артында қызыл, қоңыр ҳәм ақ атлар бар еди.9 Сонда мениң менен сөйлесип баслаған периштеден:
— Мырзам, булар не? — деп сорадым. Ол: — Булардың не екенин саған көрсетемен, — деп жуўап берди.10
Сонда мирта путалары арасындағы адам да: — Жаратқан Ийе буларды дүньяны гезип шықсын деп жиберди, — деди.11
Сонда атлылар мирта путалары арасындағы Жаратқан Ийениң периштесин мақуллап: — Дүньяны гезип шықтық, пүткил дүнья тынышлық ҳәм аманлық ишинде! — деди.12
Сонда Жаратқан Ийениң периштеси: — Әлемниң Жаратқан Ийеси, жетпис жылдан берли Ерусалим ҳәм Яҳуда қалаларына ғәзепленип келдиң. Енди қашанға дейин оларға Өз реҳимиңди көрсетиўден бас тартасаң? — деди.13 Жаратқан Ийе мениң менен сөйлесип турған периштеге меҳрибан ҳәм жубатыўшы сөзлер менен жуўап берди.
14 Мениң менен сөйлесип турған периште маған мына хабарды жәриялаўды буйырды:
— Әлемниң Жаратқан Ийеси былай дейди: «Ерусалим ҳәм Сионды қатты қызғанаман.15 Ал бийғам жасап атырған басқа миллетлерге қатты ғәзеплендим. Өйткени Мен халқыма азғантай ашыўланған ўақтымда, олар халқыма қарсы жаўызлық үстине жаўызлық ислеген еди».
16
Соның ушын, Жаратқан Ийе былай дейди: «Мен Ерусалимге мийрим-шәпәәтимди төгиў ушын қайтаман. Мухаддес үйим ол жерде қайта қурылады ҳәм Ерусалимге өлшейтуғын жип тартылады». Бул Әлемниң Жаратқан Ийесиниң сөзи.17
Маған және мынаны да жәриялаўды буйырды: — Әлемниң Жаратқан Ийеси былай дейди: «Мениң қалаларымда және молшылық болады. Мен, Жаратқан Ийе Сионды және жубатаман, Ерусалим және Мениң таңлаған қалам болады».18
Кейин мен нәзер таслағанымда, төрт мүйизди көрдим.19 Мениң менен сөйлескен периштеден:
— Булар не? — деп сорадым. Ол маған: — Булар Яҳуда, Израил ҳәм Ерусалим халқын тарқатып жиберген мүйизлер, — деп жуўап берди.20
Соннан соң, Жаратқан Ийе маған төрт темиршини көрсетти.21 Мен:
— Булар не ислейин деп атыр? — деп сорадым. Периште: — Мына мүйизлер Яҳуда халқын бас көтере алмайтуғындай етип тарқатып жиберген еди. Бул темиршилер Яҳуда халқын тарқатыў ушын ҳүжим қылған миллетлерди қорқытып, мүйизлерин қулатыў ушын келди, — деп жуўап берди.1
Кейин мен және нәзер тасладым ҳәм қолында өлшейтуғын жиби бар бир адамды көрдим.2 Мен оннан:
— Қаяққа баратырсыз? — деп сорадым. Ол маған: — Ерусалимди өлшеўге, ени ҳәм узынлығы қанша шығатуғынын көриўге баратырман, — деп жуўап берди.3
Кейин, мениң менен сөйлесип атырған периште кетип баратыр еди, басқа бир периште алдынан шығып,4 оған былай деди:
— Тез барып, сол адамға айт: «Ерусалимде адам ҳәм маллар соншелли көп болғанлықтан, дийўалларының ишине сыймай қалады.5 Мениң Өзим оның дөгерегиндеги отлы дийўалы, ишиндеги салтанаты боламан, — дейди Жаратқан Ийе».
6
«Қәнекей, арқа тәрептеги елден қашыңлар, — дейди Жаратқан Ийе. — Себеби сизлерди жердиң төрт тәрепине тарқатып жибердим, — дейди Жаратқан Ийе.7 — Бабилонда жасап атырған Сион халқы, қашып қутылыңлар».
8 Әлемниң Жаратқан Ийеси Өз даңқы ушын мени сизлерди тонаған халықларға жиберди. Ол былай дейди: «Сизлерге тийген Мениң көзимниң қарашығына тийген болады.
9 Мен оларға қарсы қолымды көтеремен. Өзлерине қул еткен халықлар оларды тонайды». Сонда сизлер мени Әлемниң Жаратқан Ийеси жибергенин билип аласызлар.
10
Жаратқан Ийе: «Ҳәй, қыз Сион, шадланып, бақыр! Мине, Мен сизлердиң араңызда жасаў ушын келемен.11 Сол күни көп миллетлер Жаратқан Ийеге, яғный Маған қосылып, Мениң халқым болады. Шынында, Мен сизлердиң араңызда жасайман», — дейди. Сол ўақытта мени Әлемниң Жаратқан Ийеси сизлерге жибергенин билесиз.
12 Яҳуда мухаддес жердеги Жаратқан Ийениң мүлки болады, Ерусалимди және таңлап алады.
13
Ҳәй, пүткил адамзат, Жаратқан Ийениң алдында үнсизлик сақлаң! Ол Өзиниң мухаддес мәканынан шығып киятыр!1
Кейин бас руўханий Ешуаның Жаратқан Ийениң периштесиниң алдында турғанын ҳәм оның оң жағында оны айыплаў ушын шайтанның турғанын көрдим.2 Жаратқан Ийе шайтанды кейип: «Мен саған тыйым саламан, ҳәй, шайтан! Ерусалимди таңлаған Мен саған тыйым саламан! Бул адам от ишинен суўырып алынған шала жанған отын бөлеги емес пе?» — деди.
3
Периштениң алдында Ешуа патас кийим кийип турған еди.4 Периште сол жерде турғанларға: «Үстиндеги патас кийимлерин шешиң», — деди. Кейин Ешуаға: «Тыңла, сениң айыпларыңды алып тасладым. Саған таза, салтанатлы кийим кийдиремен», — деди.
5
Сонда мен: «Оның басына таза сәлле кийдирилсин», — дедим. Олар оның басына таза сәлле, үстине кийим кийдирди. Жаратқан Ийениң периштеси де оның қасында турған еди.6
Кейин Жаратқан Ийениң периштеси Ешуаға ескертип былай деди:7 «Әлемниң Жаратқан Ийеси былай дейди: „Егер Мениң жолларым менен жүрип, Мениң талапларымды орынласаң, Ибадатханамда сен басшылық қылып, ҳәўлимди басқарасаң. Саған усы жерде турғанлар менен бирге дәргайыма кирип-шығыў ҳуқықын беремен.
8 Тыңла, бас руўханий Ешуа, сен ҳәм жаныңда отырған руўханий туўысқанларың менен бирге ҳәммеңиз келешекте жүз беретуғын ўақыялардың нышанысыз. Мен „Нәл“ деп аталатуғын хызметкеримди алып шығаман.
9 Мине, Ешуаның алдына бир тас қойдым. Сол тасқа жети көз қарап турыпты. Мен тастың үстине ойып жазыў жазаман“. Буны Әлемниң Жаратқан Ийеси айтады. „Бир күн ишинде мына елдиң гүнасын алып таслайман.
10 Сол күни сизлер қоңсы-қобаларыңызды өз жүзим ағашларыңыздың ҳәм әнжир ағашларыңыздың астында отырыўға мирәт етесиз“. Буны Әлемниң Жаратқан Ийеси айтады».
1
Мениң менен сөйлескен периште қайтып келип, уйқыдан оятқандай етип мени оятты.2 Ол меннен:
— Нени көрип турсаң? — деп сорады. Мен былай деп жуўап бердим: — Ҳәмме жери алтыннан соғылған ҳәстени көрип турыппан, оның жоқарысында зәйтүн майына арналған бир тостаған турыпты. Ҳәстениң жети шырасы ҳәм олардың жети түтикшеси бар.3 Сондай-ақ, ҳәстениң қасында еки зәйтүн ағашы бар. Биреўи тостағанның оң тәрепинде, екиншиси сол тәрепинде турыпты.
4
Мен өзим менен сөйлесип атырған периштеден: — Булардың мәниси не, мырзам? — деп сорадым.5
Ол: — Булардың мәнисин билмейсең бе? — деди. Мен: — Яқ, мырзам, — деп жуўап бердим.6 Соның ушын, ол маған мыналарды айтып берди:
— Жаратқан Ийе Зеруббабел ушын мына сөзлерди айтты: «Күш ҳәм қүдирет пенен емес, ал Мениң Руўхым менен табысқа ерисесең. Бул Әлемниң Жаратқан Ийесиниң сөзи.7 Сен не болыпсаң, ҳәй, бәлент таў? Зеруббабелдиң алдында сен бир тегислик болып қаласаң! Ол Ибадатхананың ақырғы тасын орнатқанда, халық: „Қандай гөззал, қандай гөззал!“ — деп бақырысады».
8
Жаратқан Ийеден маған және төмендеги сөз түсти:9 «Бул Ибадатхананың тийкарғы тасы Зеруббабелдиң қоллары менен қойылды, қурылысты да оның қоллары ақырына жеткереди. Сол ўақытта, Әлемниң Жаратқан Ийеси болған Мениң сени жибергенимди билесең.
10 Қурылыстың кишкене иси басланған күнди ким менсинбейди? Адамлар Зеруббабелдиң қолындағы жазыўы бар қалайы тахтаны көргенде, шадланады».
Сонда периште маған былай деди: — Мына жети шыра пүткил жер жүзине қарап туратуғын Жаратқан Ийениң көзлери.11 Мен периштеден мынаны сорадым:
— Ҳәстениң оң ҳәм шеп тәрепиндеги бул еки зәйтүн ағашларының мәниси не?12 Алтындай май ағып турған еки алтын түтикшениң қасындағы бул еки нәл нени аңлатады?
13 Ол меннен:
— Булардың мәнисин билмейсең бе? — деп сорады. Мен: — Яқ, мырзам, — деп жуўап бердим.14 Периште:
— Булар пүткил дүньяның Ийесине хызмет етиўши ҳәм зәйтүн майы менен майланған еки адам болады, — деди.1
Мен және нәзер таслағанымда, ушып баратырған орама китапты көрдим.2 Периште меннен:
— Нени көрип турсаң? — деп сорады. Мен: — Ушып баратырған орама китапты көрип турыппан, оның узынлығы жигирма шығанақ, ени он шығанақ, — деп жуўап бердим.3 Сонда периште маған түсиндирип, былай деди:
— Бул китапқа пүткил жер жүзине келетуғын нәлет жазылған. Урлық қылғанлар орама китаптың бир тәрепиндеги жазыў бойынша, жалған ант ишкенлер екинши тәрепиндеги жазыў бойынша елден жоқ қылынады.4 Әлемниң Жаратқан Ийеси: «Нәлет жаўдыраман. Урының үйине ҳәм Мениң атым менен жалған ант ишетуғынлардың үйине нәлет жаўады. Нәлет сол үйде болып, жайдың ағашлары менен тасларын пүткиллей жоқ қылады», — дейди.
5
Мениң менен сөйлескен периште келип, маған былай деди: — Нәзер тасла, киятырған нәрсени көр.6 Мен:
— Бул не? — деп сорадым. Периште: — Киятырған нәрсе өлшем ыдысы. Бул — елдеги пүткил халықтың гүнасы, — деди.7
Қорғасыннан соғылған қақпағы ашылды, ыдыстың ишинде болса, бир ҳаял отырған екен.8 Периште:
— Бул ҳаял — жаўызлық, — деп, ҳаялды ыдыстың ишине ийтерип жиберди де, аўыр қақпағын жаўып таслады.9
Мен және нәзер таслап, еки ҳаялдың ушып киятырғанын көрдим. Олар ләйлектиң қанатларына уқсаған қанатларын самалда жайған еди. Олар келип, сол ыдысты алды да, аспанға көтерип алып кетти.10 Мен өзим менен сөйлесип атырған периштеден:
— Ыдысты қаяққа алып баратыр? — деп сорадым.11 Ол маған:
— Оны Шынар елине алып баратыр. Ол жерде оған сыйынатуғын үй қурып береди, үй тайын болғанда, ыдысты сол жерде бир түбелдирикке қояды, — деп жуўап берди.1
Мен және нәзер таслағанымда, еки қола таўдың арасынан шығып киятырған төрт саўаш арбасын көрдим.2 Биринши саўаш арба қызыл атларға, екиншиси қара атларға,
3 үшиншиси ақ атларға, төртиншиси ала-шубар атларға жегилген еди. Бул атлардың ҳәммеси күшли еди.
4 Мен өзим менен сөйлесип турған периштеден:
— Мырзам, булар не? — деп сорадым.5 Периште былай деп жуўап берди:
— Булар көктеги төрт самал. Олар пүткил дүньяның Ийесиниң дәргайында болғаннан кейин, айланыўға шығады.6 Қара атларға жегилген саўаш арбасы арқаға, ақ атларға жегилген арба оның изинен барады, ал ала-шубар атларға жегилген арба қублаға кетеди.
7
Сол күшли атлар жолға шығып, жер жүзин айланып шығыўға асықты. Периште оларға: — Барыңлар, жер жүзин айланып шығыңлар, — деди. Сонда олар айланып шығыўға кетти.8 Кейин периште маған даўыслап:
— Қара! Атлар арқадағы елге барды. Ол жерде Жаратқан Ийениң еркин орынлады, Жаратқан Ийе ғәзептен қайтты, — деди.9
Жаратқан Ийеден маған төмендеги сөз түсти:10
— Бабилон сүргининен қайтып келген Хелдай, Тобия ҳәм Едаядан саўғаларын алып, сол күни-ақ, Сефания улы Иошияның үйине бар.11 Берилген гүмис ҳәм алтыннан таж соғып, оны Иосадақ улы бас руўханий Ешуаның басына кийгиз.
12 Оған былай деп айт: «Әлемниң Жаратқан Ийеси былай дейди: Мине, Нәл деген адам! Ол турған жеринен шақалап, Мениң Ибадатханамды қурады.
13 Аўа, Жаратқан Ийениң, яғный Мениң Ибадатханамды қуратуғын ол болады. Ол уллылыққа бөленеди, тахтында отырып, ҳүкимдарлық қылады. Руўханий де өз тахтында отырады, екеўиниң арасында бирлик орнайды».
14 Бул таж Хелем , Тобия, Едая ҳәм Сефания улы Хенниң ғамхорлығына тапсырылып, Жаратқан Ийениң, яғный Мениң Ибадатханамда естелик болып қалады.
15
Узақта жасайтуғынлар келип, Жаратқан Ийениң Ибадатханасының қурылысына қатнасады. Солай етип, мени сизлерге Әлемниң Жаратқан Ийесиниң жибергенин билип аласыз. Егер Қудайыңыз Жаратқан Ийениң сөзлерин булжытпай орынласаңыз, усылардың ҳәммеси орынланады.1
Дарийдиң патшалығының төртинши жылының тоғызыншы айы болған Кислеў айының төртинши күни Жаратқан Ийеден Зехарияға сөз түсти.2 Бейт-Элдиң турғынлары Саресерди, Регем-Мелехти ҳәм оның адамларын Ерусалимге жиберип, былай деген еди:
3
— Барып, Әлемниң Жаратқан Ийесиниң Үйиндеги руўханийлер ҳәм пайғамбарлардан: «Бизлер көп жыллардан берли бесинши айда Ибадатхананың ўайран қылынғанын еске түсирип, қайғырып, ораза тутып киятырмыз. Усындай қылыўды даўам ете берейик пе?» — деп сораңлар.4
Әлемниң Жаратқан Ийеси маған жиберген сөзинде былай деди:5
— Елдиң барлық халқына ҳәм руўханийлерине айт: «Жетпис жыл даўамында сизлер бесинши ҳәм жетинши айларда ораза тутып, қайғырдыңыз. Бирақ шынында да усыны Мен ушын ислеген бе едиңиз?6 Ишип-жегениңиз сыяқлы, өз пайдаңыз ушын ораза тутпадыңыз ба?
7 Ерусалим ҳәм оның әтирапындағы аўыллар гүллеп жайнағанда, Негеб ҳәм батыстағы таў етеклери адамларға толы ўақытта, Жаратқан Ийе болған Мен бир неше жыл алдын пайғамбарлар арқалы усы сөзлеримди айтқан жоқпан ба?»
8
Жаратқан Ийеден Зехарияға және сөз түсти:9
Әлемниң Жаратқан Ийеси болған Мен былай деген едим: «Әдил ҳүким шығарыңлар. Бир-бириңизге мийирман ҳәм реҳимли болыңлар.10 Жетим-жесирлерге, келгиндилерге ҳәм кәмбағалларға зулымлық қылмаңлар. Бир-бириңизге жаўызлық қылыўды ойламаңлар».
11 Бирақ халқым қулақ салыўдан бас тартты. Өжетлик етип, еситпеў ушын қулақларын жаўып алды.
12 Әлемниң Жаратқан Ийеси болған Мен Руўхым менен алдынғы пайғамбарлар арқалы сөйледим. Бирақ халқым жүреклерин тас қылып, нызам ҳәм сөзлериме қулақ салмады. Соның ушын, Мен оларға қатты ғәзеплендим.
13
Мен шақырғанда, олар қулақ салмады, олар шақырғанда, Мен де оларға қулақ салмайман, — дейди Әлемниң Жаратқан Ийеси.14 — Мен оларды өзлери танымайтуғын халықлардың арасына шашып тасладым. Олардың ели адамсыз қалды, ол жерге ҳеш ким кирип-шықпайтуғын болды. Гөззал ел қула дүзге айланды.
1
Әлемниң Жаратқан Ийесинен маған және сөз түсти.2 Әлемниң Жаратқан Ийеси былай дейди: «Мен Сионды қатты қызғанаман. Оған болған қызғанышым ишимди жандырады».
3 Жаратқан Ийе былай дейди: «Сионға қайтып келемен, Ерусалим Мениң мәканым болады. Сонда Ерусалим „Садық қала“, Әлемниң Жаратқан Ийесиниң таўы „Мухаддес таў“ деп аталады».
4 Әлемниң Жаратқан Ийеси былай дейди: «Қолларына ҳаса услаған кемпир-ғаррылар және Ерусалим майданларында отырады.
5 Қаланың көшелери ойнап жүрген бала ҳәм қызларға толады».
6
Әлемниң Жаратқан Ийеси былай дейди: «Аман қалған халқымның көзине усы күнлер мүмкин емес болып көрингени менен, Мениң көзиме ондай болып көринбейди». Буны Әлемниң Жаратқан Ийеси айтады.7
Әлемниң Жаратқан Ийеси былай дейди: «Халқымды күншығыс ҳәм батыстағы еллерден қутқарып аламан.8 Ерусалимде жасаўы ушын оларды қайтарып алып келемен. Олар Мениң халқым, Мен олардың садық ҳәм әдил Қудайы боламан».
9
Әлемниң Жаратқан Ийеси былай дейди: «Күшли болыңлар! Мениң Ибадатханам қайта қурылыўы ушын тийкары салынған күнлери пайғамбарлардың айтқан сөзлерин еситип атырсыз.10 Сол ўақытқа дейин мийнети ушын адамларға ис ҳақы, ҳайўанларға жем берилмейтуғын еди. Душпанлар себепли ҳеш ким тынышлық ишинде кирип шыға алмайтуғын еди. Мен ҳәммени бир-бирине қарсы қойған едим.
11 Бирақ халқымның аман қалғанларына бурынғыдай ислемеймен». Бул Әлемниң Жаратқан Ийесиниң сөзи.
12 «Енди туқым тынышлық ишинде себилип, жүзимзар өз мийўесин береди, топырақ өнимли болып, аспан өз шығын түсирип турады. Булардың барлығын аман қалған халықтың ийелигине беремен.
13 Ҳәй, Яҳуда ҳәм Израил халқы, Мен сизлерди қутқараман! Сизлер миллетлер арасында нәлет тымсалы едиңиз, енди сизлер берекет тымсалы боласыз. Қорқпаңлар, күшли болыңлар!»
14
Әлемниң Жаратқан Ийеси былай дейди: «Ата-бабаларыңыз ғәзебиме тийгенде, сизлерге апат жибериўди шештим ҳәм аямадым, — буны Әлемниң Жаратқан Ийеси айтады.15 — Енди болса, Ерусалимге ҳәм Яҳуда халқына және жақсылық қылыўды шештим. Қорқпаңлар!
16 Сизлер ислеўиңиз керек болған нәрселер мыналар: бир-бириңизге ҳақыйқатты сөйлеңлер. Ҳүким шығарғаныңызда, әдалатлықты ҳәм әдилликти сақлаң.
17 Жүрегиңизде бир-бириңизге қарсы жаўызлық жобаластырмаң, жалғаннан ант ишпең. Себеби Мен булардың барлығынан жеркенемен. Буны Жаратқан Ийе айтады».
18
Әлемниң Жаратқан Ийесинен маған және төмендеги сөз түсти.19 Әлемниң Жаратқан Ийеси былай дейди: «Төртинши, бесинши, жетинши ҳәм оныншы айлардағы ораза Яҳуда халқы ушын қуўанышлы ҳәм шадлыққа толы бахытлы байрамларға айланады. Сонлықтан әдалатлықты ҳәм тынышлықты сүйиң».
20
Әлемниң Жаратқан Ийеси былай дейди: «Келешекте көп халықлар ҳәм басқа қалаларда жасайтуғын адамлар Ерусалимге келеди.21 Бир қаланың турғынлары басқа қалаға барып: „Жаратқан Ийеден реҳим сорап, Оның жүзин излеў ушын барайық. Мен де сизлер менен бараман“, — дейди.
22 Әлемниң Жаратқан Ийеси болған Мени излеп, Меннен реҳим сораў ушын көп миллетлер ҳәм күшли халықлар Ерусалимге келеди».
23
Әлемниң Жаратқан Ийеси былай дейди: «Сол күнлерде ҳәр түрли тилде сөйлейтуғын миллетлерден он адам бир яҳудийдиң етегине асылып: „Рухсат бер, сениң менен бирге барайық. Себеби Қудайдың сениң менен бирге екенин еситтик“, — деп айтады».1
Пайғамбаршылық сөз. Жаратқан Ийениң сөзи Хадрах журтына, әсиресе Дамаск қаласына қаратылған: Инсанлардың ҳәм Израил урыўларының көзи Жаратқан Ийеде.2
Бул сөз Хадрах пенен шегаралас Хаматқа,
Уқыплыларға толы болса да Тир ҳәм Сидон қалаларына да қаратылады.
3
Тир өзине бир қорған қурды,
Гүмисти топырақтай етип,
Алтынды даладағы қумдай етип үйди.
4
Деген менен, Ийе оның мал-дүньясын алып қояды,
Байлығын теңизге ылақтырады,
Қаланы болса, от жалмайды.
5
Ашкелон буны көрип, зәрреси ушады,
Газа да қорқынышқа түсип, қалтырайды,
Усы аўҳалға түскен Экрон үмити сөнеди.
Газа өз патшасынан айырылады,
Ашкелон қаңырап босап қалады.
6
Жаратқан Ийе былай дейди:
«Ашдодта қаны аралас халық жасайды,
Филист халқының тәкаббирлигине шек қояман.
7
Мен олардың аўызларынан қанлы гөшти,
Тислериниң арасынан ҳарам аўқатларды алып таслайман.
Аман қалғанлары болса, Қудайға, Маған тийисли болады,
Яҳуда урыўының бир бөлегине айланады.
Экрон қаласы ебус халқы сыяқлы Меники болады.
8
Үйимниң дөгерегине орда қураман,
Басқыншылардан қорғайман.
Мениң Өзим оны бақлап турғаным ушын,
Ҳеш ким халқымның жерине қарсы жүре алмайды.
9
Ҳәй, қыз Сион, қатты шадлан!10
Эфрайымнан саўаш арбаларын,
Ерусалимнен атларды алып таслайман.
Саўаш садақлары жоқ қылынады,
Патшаңыз халықларға тынышлық жәриялайды,
Оның ҳүкимдарлығы теңизден теңизге,
Евфрат дәрьясынан дүньяның шетине дейин созылады.
11
Сион, сизлерге келсек, қурбанлық қаны менен бекиткен келисимим себепли,12
Ҳәй, үмит еткен тутқынлар,
Қорғаныңызға қайтың.
Бүгин Мен сизлерге айтаман,
Жойтқанларыңызды еки есе етип қайтараман.
13
Яҳуданы садағым сыяқлы,
Эфрайымды оқ сыяқлы қолланаман.
Ҳәй, Сион, сени қылыштай етип қолланаман,
Греклерге қарсы қозғайман.
14
Сонда Жаратқан Ийе Өз халқының үстинде пайда болады,15
Әлемниң Жаратқан Ийеси Өз халқын қорғайды,
Халық өз душпанларын жоқ қылады,
Сақпан таслары менен жеңиске ериседи.
Олар шарап ишкен мәскүнемлердей бақырады,
Олар қурбанлық қанын серпиўге арналған табақтай,
Қурбанлық орынның төрт мүйешиндей қанға толы болады».
16
Сол күни олардың Қудайы Жаратқан Ийе,17
Бул қандай әжайып ҳәм гөззал болады!
Жас жигит ҳәм қызлар,
Дән менен шараптың молшылығынан гүллеп жаснайды.
1
Ерте бәҳәрде Жаратқан Ийеден жаўын тилең,2
Бутлардың сөйлейтуғыны өтирик,
Палкерлердиң ашқан палы жалған,
Олар көрмеген түслерин жалғаннан тоқыйды,
Пайдасы жоқ жубаныш сөзлерин айтады.
Соның ушын, бул халық сүриўдей гезип жүр,
Шопансыз болғаны ушын азап шегип атыр.
3
Жаратқан Ийе былай дейди:4
Күшли мүйеш тасы, шатырдың қазығы ҳәм саўаш қуралындай,
Барлық басшылар Яҳудадан шығады.
5
Олар саўашта көшедеги батпақты басқылаған жаўынгерлердей болады,
Жаратқан Ийе, Мен олар менен бирге болғаным ушын,
Олар урысқа шығып,
Душпанының атлыларын шерменде қылады.
6
Яҳуда халқын күшейтемен,7
Эфрайым халқы батыр жаўынгерлердей болады,
Шарап ишип алғандай, жүреклери йошады.
Балалары буны көрип, шадланады,
Жүреклери Жаратқан Ийе себепли қуўаныш табады.
8
Шопандай шақырып, оларды жыйнайман,9
Оларды халықлардың арасына тарқатып жиберсем де,
Узақ жерлерде Мени еслейди,
Балалары менен бирге аман қалып, қайтып келеди.
10
Оларды Мысырдан қайтарып алып шығаман,
Ассирия жеринен жыйнап аламан.
Олар көбейгенликтен, өз елиндеги жерлерге сыймайды,
Соның ушын, оларды Гиладқа ҳәм Лебанонға алып келемен.
11
Халқым апат теңизинен өтеди,
Олар теңиздиң толқынларын тынышландырады,
Нил дәрьясының түби қурып қалады.
Ассирияның тәкаббирлиги басылады,
Мысыр патшалық ҳасасынан айырылады.
12
Халқымды Өз күшим менен қүдиретли қыламан,
Олар Мениң атым менен жүреди».
Булар Жаратқан Ийениң сөзи.
1
Ҳәй, Лебанон, дәрўазаларыңды аш,2
Ҳәй, сәрўи ағашы, дад сал!
Кедр ағашы қулады,
Уллы тереклер жоқ болды!
Ҳәй, Башандағы емен ағашлары, дад салың,
Қалың тоғайлар кесилди!
3
Қулақ сал, шопанлардың шеккен пәриядына,
Олардың әжайып жайлаўлары жоқ болды!
Қулақ сал, арысланлардың ақырған даўысына,
Иордан дәрьясының бойындағы тоғайлық жоқ болды!
4
Қудайым Жаратқан Ийе былай дейди: «Сойылыўға арналған сүриўге шопанлық қыл.5 Сүриўди сатып алғанлар, оларды сойса да, өкинбей жүрипти. Қойларды сатқанлар болса: „Жаратқан Ийеге шүкирлер болсын, байып кеттим!“ — дейди. Шопанлар өз сүриўлерине жаны ашымайды.
6 Мен енди елде жасап атырған халыққа артық реҳим қылмайман, — дейди Жаратқан Ийе. — Мен олардың ҳәр бирин өз қоңсы халқына ҳәм патшасының қолына тапсыраман. Олар елди езеди, Мен де халықты олардың қолынан қутқармайман».
7
Солай етип, сойылыўға арналған сүриўге, олардың езилгенлерине шопанлық қылдым. Қолыма еки таяқ алдым, биреўин «Ырзашылық», екиншисин «Бирлик» деп атап, сүриўди бақтым.8 Бир айдың ишинде үш шопанды қуўып жибердим. Мениң сүриўге болған сабыр-тақатым таўысылды, олар да мени жек көрди.
9 Сонда мен сүриўге: «Артық сизлерди бақпайман. Өлетуғыны өлсин, набыт болатуғыны набыт болсын, аман қалғанлары бир-бириниң етин жесин», — дедим.
10
Кейин «Ырзашылық» деген таяғымды алып, оны сындырдым. Усылай қылып, Жаратқан Ийениң барлық халықлар менен дүзген келисимин бузғанын көрсеттим.11 Солай етип, келисим сол күни бузылды. Мени гүзетип турған сүриўдиң езилгенлери бул истиң Жаратқан Ийениң жиберген хабары екенин түсинди.
12
Мен оларға: «Егер мақул деп тапсаңыз, мениң ис ҳақымды бериң, болмаса бермей-ақ қойың», — дедим. Сонда олар маған отыз шекел гүмисти ис ҳақым ушын өлшеп берди.13
Жаратқан Ийе маған: «Буны гүлалшының алдына тасла», — деди. Солай етип, өзлери жоқары деп баҳалаған отыз шекел гүмисти алып, Жаратқан Ийениң Ибадатханасындағы гүлалшының алдына тасладым.14
Кейин «Бирлик», деп аталған екинши таяғымды сындырдым. Усылай етип, Яҳуда менен Израил арасындағы туўысқанлық бирликти буздым.15
Жаратқан Ийе маған және былай деди: «Бар, және бир мәрте шопанлық қыл, надан шопандай ҳәрекет ет.16 Елге сондай бир шопан жиберемен, ол набыт болып атырғанларға қарамайды, жойтылғанларды излемейди, жарақатланғанларға шыпа бермейди, саўларын азықландырмайды. Ал семиз қойлардың гөшин жеп, туяқларын жулып таслайды.
17
Ҳәсирет шегесең, сүриўди тәрк ететуғын надан шопан!1
Пайғамбаршылық сөз. Бул Жаратқан Ийениң Израил ҳаққында айтқан сөзлери. Көклерди жайып, жер жүзиниң негизин қурған ҳәм инсанға өмир демин берген Жаратқан Ийе былай дейди:2 «Ерусалимди дөгерегиндеги халықларды теңселдиретуғын шарап кесеси қыламан. Ерусалим сыяқлы Яҳуда да қамал ишинде қалады.
3 Сол күни Мен Ерусалимди басқа халықлар ушын аўыр тастай қыламан, оны көтериўге ҳәрекет еткенлер өзлерин майырып қояды. Жер жүзиндеги барлық халықлар Ерусалимге қарсы биригеди.
4 Сол күни, — дейди Жаратқан Ийе, — ҳәр бир атты қорқыныштан сасқалатып, атқа мингенлерди ес-ақылынан айыраман. Яҳуда халқына нәзеримди салып, басқа халықлардың барлық атларын соқыр қылып таслайман.
5 Сонда Яҳуда басшылары ишинен: „Қудайы болған Әлемниң Жаратқан Ийесине үмит байлаған Ерусалим халқы күш-қүдирет булағымыз“, — деп ойлайды.
6
Сол күни Яҳуда басшыларын отынлардың ортасында жанып турған бир шоқ сыяқлы, дән баўларының арасында жанып турған бир шомдай қыламан. Ол оң ҳәм солдағы, дөгеректеги барлық халықларды жандырып жоқ қылады. Ерусалим болса, саў-саламат өз жеринде турады.7
Даўыт әўладының ҳәм Ерусалим турғынларының даңқы Яҳудадан асып кетпеўи ушын, Жаратқан Ийе болған Мен Яҳуда ордасына алды менен жеңис беремен.8 Мен, Жаратқан Ийе сол күни Ерусалим турғынларын қорғайман. Солай етип, араңыздағы ең ҳәлсиз адам Даўыттай күшли, Даўыт әўлады болса Қудай сыяқлы, өзлерине басшылық еткен Жаратқан Ийениң периштесиндей болады.
9 Сол күни Ерусалимге қарсы ҳүжим қылған барлық халықларды жоқ етиўге кирисемен.
10
Даўыттың әўлады менен Ерусалим турғынларына мийрим ҳәм дуўа етиў руўхын жиберемен. Олар Маған, яғный өзлери денесин тескенге қарайды. Олар жалғыз улы ушын аза тутқандай, азалайды, туңғыш улы ушын зар жылағандай, жылайды.11 Сол күни Ерусалимдеги аза Мегиддо ойпатлығындағы Ҳадад-Риммонда болған аза сыяқлы жүдә үлкен болады.
12 Пүткил ел азалайды. Ҳәр бир әўлад өз алдына аза тутады: Даўыт әўлады өз алдына, олардың ҳаяллары өз алдына, Натан әўлады өз алдына, олардың ҳаяллары өз алдына,
13 Лебий әўлады өз алдына, олардың ҳаяллары өз алдына, Шимей әўлады өз алдына ҳәм олардың ҳаяллары өз алдына аза тутады.
14 Қалған барлық әўладлар да өз алдына аза тутады. Олардың ҳаяллары да өз алдына аза тутады».
1
«Сол күни Даўыт әўладын ҳәм Ерусалим турғынларын гүнадан ҳәм ҳарамылықтан тазалаў ушын ағып турған бир булақ болады.2 Сол күни елден бутлардың атларын өширемен, артық олар еске алынбайды, — дейди Әлемниң Жаратқан Ийеси, — жалған пайғамбарларды да, напәк руўхты да жоқ қыламан.
3 Егер және биреў пайғамбаршылық қылатуғын болса, оның өз туўған ата-анасы: „Сен өлесең, себеби Жаратқан Ийениң аты менен жалған сөйлеп турсаң“, — дейди. Ал ол пайғамбаршылық еткен жағдайда, оның өз ата-анасы оның денесин түйреп, өлтиреди.
4
Сол күни ҳәр бир жалған пайғамбар аян көрип, пайғамбаршылық етиўге уялатуғын болады. Пайғамбардың жүнли кийимин киймейди ҳәм адамларды қайтып алдамайды.5 Оның орнына ол: „Мен пайғамбар емеспен, дийханман. Жаслығымнан берли бир адамның қолында атызға қарайман“, — дейди.
6 Биреў оннан: „Денеңдеги жаралар қай жерден пайда болды?“ — деп сорағанда, ол: „Булар досларымның үйинде арттырған жаралар“, — деп жуўап береди».
7
«Оян, ҳәй қылыш!8
Пүткил елде, — дейди Әлемниң Жаратқан Ийеси, — халықтың үштен екиси қырылып, жоқ болады,
Үштен бири аман қалады.
9
Аман қалған үштен бирин оттан өткеремен,
Оларды гүмистей еритип, тазалайман,
Алтынды сынағандай, сынайман.
Олар Мениң атымды айтып шақырады,
Мен де оларға жуўап беремен,
„Булар Мениң халқым“, — деймен,
Олар да Мени: „Жаратқан Ийе — бизлердиң Қудайымыз“, — дейди».
1
Мине, Жаратқан Ийениң ҳүким күни киятыр! Ҳәй, Ерусалим халқы, көз алдыңызда мал-мүлкиңиз талан-тараж болады.2
Ерусалимге қарсы саўаш ашыўы ушын барлық халықларды бир жерге топлайман. Қала басып алынып, жаўлар үйлерди тонайды, ҳаяллардың намысын аяқ асты қылады. Қалада жасайтуғынлардың жартысы сүргинге әкетиледи, қалғанлары болса, қалада қалдырылады.3
Кейин Жаратқан Ийе бурын саўаш ўақтында ислегениндей, сол халықларға қарсы урысады.4 Сол күни Оның аяқлары Ерусалим қаласының шығысындағы Зәйтүн таўының үстинде турады. Зәйтүн таўы екиге бөлинеди. Таўдың ортасында шығыстан батысқа қарап кеткен кең бир ойпатлық пайда болады. Сонда таўдың бир тәрепи арқаға, екинши тәрепи болса, қублаға жылысады.
5 Сизлер бөлинген таўдың ортасындағы ойпатлық арқалы қашасыз. Бул ойпатлық Аселге дейин созылады. Яҳуда патшасы Уззия дәўиринде болған жер силкиниў ўақтында қалай қашқан болсаңыз, солай қашасыз. Сонда Қудайым Жаратқан Ийе барлық периштелер менен бирге келеди!
6
Сол күни нур болмайды, нур тарқатып туратуғын аспан денелери қараңғыласады.7 Күн даўам ете береди, сонда күндиз бенен түнниң айырмашылығы болмайды. Кеште де жақты болып турады. Бул қашан жүз беретуғынын тек ғана Жаратқан Ийе биледи.
8
Сол күни Ерусалимнен ағын суў ағып шығады, оның ярымы Өли теңизге, қалған ярымы Жер Орта теңизине қуйылады. Суў жазда да, қыста да ағып турады.9
Жаратқан Ийе пүткил дүньяның патшасы болады. Сол күни Жаратқан Ийе жалғыз Қудай болып, тек ғана Оның аты уллыланады.10
Пүткил ел Гебадан Ерусалимниң қубласындағы Риммонға дейин Иордан тегислигиндей болып қалады. Ал Ерусалим болса жоқарыда болып, Бенямин дәрўазасынан Биринши дәрўазаға дейин, Мүйеш дәрўазасына дейин, Хананел минарасынан патшаның жүзим искенжесине дейин өз орнында қалады.11 Адамлар сол жерге орналасып, тынышлық ишинде жасайды. Ерусалим енди қайтып жоқ қылыныўға тапсырылмайды.
12
Ерусалимге қарсы урыс ашқан барлық халықларға Жаратқан Ийе мына обаны жиберип, жазалайды: еле аяғында турған ўақтында-ақ денелери ирип, көзлери уясында, тиллери аўзының ишинде ширип кетеди.13 Сол күни Жаратқан Ийе адамларды үлкен албыраўшылыққа түсиреди. Ҳәмме жанындағы адамның қолынан услап, бир-бирине қол көтереди.
14 Яҳуда халқы да Ерусалимде урысады. Дөгеректеги барлық халықлардың байлығы, көп муғдарда алтыны, гүмис ҳәм кийимлери олжа етип алынады.
15 Душпан ордасының атлары, ғашырлары, түйелери, ешеклери ҳәм барлық ҳайўанлары жоқарыда айтылған оба кеселлигине шатылады.
16
Ерусалимге қарсы саўаш ашқанлардан аман қалғанлары болса, ҳәр жылы Әлемниң Жаратқан Ийеси болған Патшаға тәжим қылыў ушын ҳәм Қос байрамын нышанлаў ушын Ерусалимге келеди.17 Егер жер жүзиндеги халықлардың биреўи Әлемниң Жаратқан Ийеси болған Патшаға тәжим қылыў ушын Ерусалимге келмесе, олардың елинде жаўын жаўмайды.
18 Егер Мысыр халқы байрамға келиўден бас тартса, Жаратқан Ийе Қос байрамына келиўден бас тартқан басқа халықлардың басына салған обаны олардың басына да салады.
19 Қос байрамын нышанлаўға шықпаған Мысыр халқының ҳәм басқа барлық халықлардың жазасы усы болады.
20
Сол күни атлардың қоңыраўларында „Жаратқан Ийеге бағышланған“, деп жазылады. Жаратқан Ийениң Ибадатханасындағы қазанлар қурбанлық орынның алдында қолланылатуғын табақлар сыяқлы мухаддес болады.21 Ерусалим ҳәм Яҳудадағы ҳәр бир қазан Әлемниң Жаратқан Ийесине бағышланады. Сонда қурбанлық шалыўға келгенлер сол қазанларды қурбанлықтың гөшин писириў ушын қолланыўына болады. Сол күннен баслап, Әлемниң Жаратқан Ийесиниң Ибадатханасында саўдагерлер болмайды.