1 Пётар, апостал Езуса Хрыста, выбраным перасяленцам, расьсеяным у Понце, у Галятыі, у Кападоцыі, у Азіі і ў Бітыніі,
2 якія выбраны оглядам Бога Айца, асьвечаныя Духам, каб былі паслухмянымі і пакропленымі крывёй Езуса Хрыста: хай ласка і супакой будуць вам шчодра памножаны.
3 Багаслаўлены Бог і Айцец Госпада нашага Езуса Хрыста, які ў вялікім міласэрдзі сваім праз уваскрасеньне з памёршых Езуса Хрыста адрадзіў нас да жывой надзеі;
4 да спадчыны незьнішчальнай, і без заганы, і нявянучай, захаванай у небе вам,
5 якія моцай Божай праз веру ўхаваныя дзеля збаўленьня, маючага аб’явіцца ў апошні час.
6 З гэтага радуйцеся, хоць цяпер мусіце перажыць крыху смутку дзеля шматлікіх выпрабаваньняў,
7 каб выспрабаваная вашая вера выявілася шмат даражэйшай ад зьнішчальнага хоць выпрабаванага ў агні золата, на славу, пахвалу і чэсьць пры аб’яўленьні Езуса Хрыста.
8 Яго, хоць ня бачылі, вы любіце, і хоць цяпер ня бачыце Яго, але верыце і цешыцеся радасьцю невымоўнаю і найслаўнейшаю,
9 дасягаючы нарэшце вераю вашаю збаўленьне душаў.
10 Гэтага збаўленьня шукалі і выглядалі прарокі, якія прадказвалі будучую для вас ласку,
11 дасьледваючы, калі і на якую пару паказваў Дух Хрыстовы, у іх прабываючы, які прадказваў цярпеньні Хрыста і будучую хвалу.
12 Ім (прарокам) было аб’яўлена, што яны не сабе, а вам прыслужыліся тымі весткамі, якія вам цяпер абвясьцілі вястуны Эвангельля моцай спасланага ім з неба Духа Сьвятога, у што заглянуць прагнуць і анёлы.
13 Таму, падперазаўшы паясьніцы вашага розуму, цьвярозыя, мейце моцную надзею на ласку, прызначаную вам у аб’яўленьні Езуса Хрыста.
14 Як паслухмяныя дзеці, не кіруйцеся вашымі ранейшымі жаданьнямі, калі вы былі яшчэ несьвядомымі,
15 але ва ўсіх паводзінах будзьце вы таксама сьвятымі на ўзор Сьвятога, які вас паклікаў,
16 бо напісана: “Будзьце сьвятымі, бо Я — Сьвяты”.
17 І калі Айцом завіцё Таго, хто ня гледзячы на асобу судзіць кожнага паводле яго ўчынкаў, дык у страху праводзьце час жыцьця вашага,
18 ведаючы, што адкуплены вы ад сапсутага жыцьця вашага, перададзенага вам бацькамі, ня марным серабром або золатам,
19 але найдаражэйшай крывёй Хрыста, як Ягняці беззаганнага і без спракуды,
20 які быў прызначаны перад стварэньнем сьвету, але аб’явіўся ў апошнія часы дзеля вас,
21 якія праз Яго ўверылі ў Бога, каторы ўваскрасіў Яго з памёршых і даў Яму славу, каб вера вашая і надзея былі скіраваныя да Бога.
22 Ачысьціўшы душы вашыя паслухмянасьцю праўдзе дзеля здабыцьця шчырай братняе любові, шчыра адны другіх любіце,
23 як адроджаныя не з марнеючага насеньня, але з незьнішчальнага праз Слова Божае, жывое і трывалае.
24 Бо кожнае цела — як трава, і ўсякая слава ягоная — як краска травы” засохла трава, і краска апала”.
25 Але слова Госпада трывае вечна. Гэта вось слова абвешчана вам як добрая вестка.
1 Дык адкінуўшы ўсякае зло і ўсякую падступнасьць, і крывадушнасьць, зайздрасьць ды ўсякае ачарненьне,
2 як нованароджаныя дзеці запрагніце духовага і непадробленага малака, каб ад яго ўзрасьці да збаўленьня,
3 бо вы пакаштавалі, які салодкі Госпад.
4 Прыступаючы да Яго, жывога каменя, адкінутага людзьмі, але выбранага Богам і каштоўнага,
5 і вы самі, як жывыя камяні, будуйцеся ў дом духовы, у сьвятарства сьвятое, каб складаць духовыя ахвяры, мілыя Богу праз Езуса Хрыста.
6 Дзеля гэтага сказана ў Пісаньні: “Вось Я кладу на Сыёне вуглавы камень, выбраны і дарагі, і хто верыць у Яго, ня будзе асаромлены”.
7 Дык Ён для вас, веручых, — гонар, а для няверучых: “Камень, каторы адкінулі будаўнікі, які стаўся галавою вугла”,
8 ды “каменем спаткненьня і каменем згаршэньня”; аб яго спатыкаюцца няверучыя Слову, на што і пакіненыя.
9 Але вы — выбранае племя, каралеўскае сьвятарства, сьвяты народ, люд набыты (на ўласнасьць Богу), каб абвяшчалі магутнасьць Таго, хто паклікаў вас з цемры ў чароўнае сьвятло сваё;
10 вас, якія калісьці былі не народ, а цяпер народ Божы, якія не даступіўшыя былі міласэрдзя, а цяпер тыя, што міласэрдзя даступіліся.
11 Умілаваныя, прашу вас, як прыбыльцоў і падарожнікаў, паўстрымацца цялесных пажаданьняў, каторыя ваююць супраць душы.
12 Паводзіны вашыя сярод паганаў хай будуць добрыя, каб тыя, што адносяцца да вас як да злачынцаў, бачачы вашыя добрыя ўчынкі, хвалілі Бога ў дзень адведзінаў.
13 Падпарадкоўвайцеся кожнай людзкой уладзе дзеля Госпада: ці гэта каралю, маючаму ўладу,
14 ці то намесьнікам праз яго пасланым дзеля пакараньня злачынцаў або пахвалы тых, што дабро чыняць.
15 Бо такая воля Божая, каб вы добрымі ўчынкамі затыкалі вусны невуцтву неразумных людзей.
16 Як людзі свабодныя рабіце, ды не як тыя, для якіх свабода ёсьць апраўданьнем зла, але як слугі Божыя.
17 Усіх паважайце, братоў любіце, Бога бойцеся, караля шануйце!
18 Нявольнікі! З усім страхам падчыняйцеся гаспадарам сваім, і ня толькі добрым і спагадным, але таксама і строгім.
19 Гэта бо ласка, калі хто ў імя Бога пераносіць гора, церпячы несправядліва.
20 Марная слава, калі вас за грахі б’юць па твары. Але калі церпіце, робячы дабро, дык гэта ласка ў Бога.
21 Вы ж на гэта пакліканы; бо і Хрыстос цярпеў за вас, пакідаючы вам прыклад, каб ішлі вы Яго сьлядамі.
22 Ён не дапусціўся грэху, і ў Яго вуснах ня знойдзена подступу.
23 Ён, зьняважаны, не зьневажаў, церпячы, не пагражаў, але ўсё перадаў справядліваму Суддзі.
24 Ён сам у сваім целе занёс нашыя грахі на дрэва, каб мы перасталі быць удзельнікамі грахоў, а жылі для справядлівасьці; Ягонай Крывёю вы аздароўлены.
25 Бо блукалі вы як блудныя авечкі, але цяпер вярнуліся да Пастыра і Настаўніка душаў вашых.
1 Таксама і вы, жонкі, падчыняйцеся мужам сваім, каб нават тады, калі некаторыя з іх ня слухаюць Слова, праз самыя паводзіны жонак прыхіліліся да веры бяз слова,
2 аглядаючы вашае чыстае, поўнае страху жыцьцё.
3 Хай вас упрыгожвае ня вонкавае заплятаньне валасоў, ані залатыя пярсьцёнкі, ані стройныя сукні,
4 але схаваны ў сэрцы чалавек у непахіснай спакойнасьці і спагадлівасьці духа, што вельмі цэнна ў вачах Божых.
5 Так калісьці сьвятыя жоны, паклаўшы надзею ў Богу, аздаблялі сябе і былі падданым сваім мужам,
6 як Сара была паслухмянай Абрагаму, завучы яго сваім гаспадаром. І вы — яе дочкі, калі робіце дабро і не баіцеся ніякага страху.
7 Такжа і вы, мужы, у супольным жыцьці лічыцеся разумна са слабейшай жаночай прыродай, паважаючы жоны, бо вы супольна спадкаемцы ласкі жыцьця, каб не стаўляць перашкодаў малітвам вашым.
8 Нарэшце, будзьце ўсе аднадумныя, спагадныя, поўныя братняе любові, міласэрныя, пакорныя,
9 не адгаджайце злом за зло, ані праклёнам за праклён, але, наадварот, багаслаўляйце, бо на тое вы пакліканы, каб успадкаемілі багаславеньне.
10 “Бо хто хоча любіць жыцьцё ды аглядаць шчасьлівыя дні, хай стрымлівае язык ад зла, і вусны, каб не гаварылі падступна.
11 Няхай адступіцца ад зла, і робіць дабро, хай спаганяе супакой, ды ідзе за ім.
12 Бо вочы Госпадавы на справядлівых, і вушы Ягоныя на просьбы іх; але аблічча Госпада супраць тых, што чыняць зло”.
13 Хто вам пашкодзіць, калі будзеце рупіцца пра дабро?
14 А калі б вы нават пацярпелі дзеля справядлівасьці, вы шчасьлівыя. Не палохайцеся іхніх пагрозаў ды не трывожцеся,
15 Госпада Хрыста мейце ў сэрцах (як Сьвятога) і будзьце заўсёды гатовыя да абароны адносна кожнага, хто патрабуе ад вас адказу аб прабываючай у вас надзеі.
16 У спагаднасьці і страху (Божым) беражыце чыстае сумленьне, каб тыя, што ачарняюць вашыя добрыя паводзіны ў Хрысьце, былі асаромленыя, што вас несправядліва ачарнялі.
17 Бо такая воля Божая, што лепш цярпець, дабро робячы, чым чынячы зло.
18 Хрыстос таксама раз памёр за грахі, Справядлівы за несправядлівых, каб вас давесьці да Бога, забіты целам, але пакліканы Духам да жыцьця.
19 У Ім пайшоў вясьціць (збаўленьне) нават духам, замкнутым у вязьніцы,
20 якія калісьці пры будове каўчэга, у якім ледзь восем асоб уратаваліся ад вады, былі непаслухмяныя, злоўжываючы Божаю цярплівасьцю за дзён Ноя.
21 Цяпер таксама па гэтым узоры збаўляе вас вада праз хрост, не праз абмыцьцё бруду цела, але праз просьбу да Бога аб чыстае сумленьне, праз ўваскрасеньне Езуса Хрыста,
22 які узыйшоў у неба і сядзіць па правіцы Бога, падчыніўшы сабе анёлаў, і ўлады, і магуцьці.
1 Дык калі Хрыстос цярпеў за нас целам, дык і вы ўзбройцеся тою самою думкаю, што той, хто церпіць целам, перастае грашыць,
2 каб астатак жыцьця ў целе пражыць не для пажаданьняў людзкіх, але для волі Божай.
3 Бо даволі, што ўжо ў мінулыя часы жылі вы па звычаю паганаў, у разбэшчанасьці, пажаданьнях, у злоўжаваньні віном, абжарстве, п’янстве і агідным ідалахвальстве.
4 Дзеля таго яны дзівяцца, што вы ня топіцеся разам з імі ў тым самым віры распусты, ды таму блага аб вас гавораць.
5 Яны здадуць справаздачу Таму, хто мае прыйсьці судзіць жывых і памёршых.
6 Таму было вешчана Эвангельле нават памёршым, каб яны, хоць суджаныя целам як людзі, жылі Духам па-Божаму.
7 Усім ужо блізкі канец. Дык будзьце разумнымі і чувайце ў малітвах.
8 Перад усім мейце нязьменную любоў між сабою, бо любоў закрывае многа грахоў.
9 Будзьце адны другім без нараканьня гасьціннымі.
10 Служыце адны другім тым дарам, які хто атрымаў, як добрыя раздаўцы разнастайнай ласкі Божай.
11 Калі хто прамаўляе, хай (гаворыць) як словы Божыя; калі хто паслугуе, хай (паслугуе) моцай, дадзенай яму Богам, каб ва ўсім быў праслаўлены Бог праз Езуса Хрыста, якому хвала і панаваньне ў вякі вечныя. Амэн.
12 Дарагія! Не дзівецеся, што паліць вас агонь, які дзеля выпрабаваньня вас пасланы, хоць бы што нечаканае вас напаткала,
13 але на колькі вы ўдзельнічаеце ў цярпеньнях Хрыстовых, радуйцеся, каб і ў аб’яўленьні хвалы Ягонай цешыліся вы з радасьцю.
14 Калі зьневажаюць вас за імя Хрыста, вы шчасьлівыя, бо Дух хвалы, (Дух) Божы на вас супачывае.
15 Хай толькі ніхто з вас не церпіць як забойца, або злодзей, або ліхадзей, або пасягаючы на чужое.
16 Калі ж (церпіць) як хрысьціянін, хай не саромеецца, але хай хваліць Бога за гэтае імя.
17 Бо час, каб суд распачаўся ад дому Божага. Калі перш ад нас, дык які канец будзе тых, што ня слухаюць Божага Эвангельля?
18 “І калі справядлівы ледзь будзе збаўлены, дык бязбогі і грэшнік, дзе апынецца?”
19 Дык тыя, што церпяць згодна з воляй Божай, хай аддаюць свае душы вернаму Творцу, робячы дабро.
1 Старшыняў сярод вас прашу я, таксама старшыня і сьведка Хрыстовых цярпеньняў, ды ўдзельнік тае хвалы, якая мае аб’явіцца:
2 Пасеце статак Божы, які ў вас, даглядаючы яго не пад прымусам, але са сваёй волі, як хоча Бог, не дзеля нягодных нажыткаў, але з ахвотаю,
3 і не пануючы над выбранымі, але даючы прыклад стаду.
4 І калі аб’явіцца Найвышэйшы Пастыр, атрымаеце нявянучы вянок хвалы.
5 Таксама і вы, юнакі, будзьце паслухмяныя старэйшым. Усе ўзаемна апранецеся ў пакору, бо Бог пыхлівым працівіцца, а пакорным ласку дае.
6 Дык скарыцеся пад магутнай рукой Бога, каб вас узвысіў у (свой) час.
7 Усе клопаты свае ўскладайце на Яго, бо Ён пра вас рупіцца.
8 Будзьце цьвярозымі, чувайце! Бо праціўнік ваш, д’ябал, як леў рыклівы кружыць, шукаючы, каго зжэрці.
9 Супраціўцеся яму, дужыя вераю, ведаючы, што гэтыя самыя мукі церпяць вашыя браты ў сьвеце.
10 А Бог усякае ласкі, Той, хто вас паклікаў да вечнае хвалы сваёй у Хрысьце Езусе, калі крыху пацярпіце, сам вас удасканаліць, угрунтуе, падмацуе.
11 Яму панаваньне ў вякі вечныя. Амэн.
12 Каротка я вам напісаў праз Сільвана, вернага брата, як думаю, перасьцерагаючы ды сьцьвярджаючы, што такая вось праўдзівая ласка Божая, якой трымаецеся.
13 Вітае вас тая (царква), што ў Бабілёне, разам з вамі выбраная, а такжа Марк, мой сын.
14 Павітайцеся ўзаемна сьвятым пацалункам любові. Супакой вам усім, што трываеце ў Хрысьце.