1 Павал, і Сільван, і Цімафей Тэсалонскай царкве ў Богу Айцу і Госпадзе Езусе Хрысьце: Ласка вам і супакой.
2 Дзякуем Богу заўсёды за вас усіх, памятаючы пра вас безупынна ў малітвах нашых.
3 помнячы на дзейнасьць веры вашай, на працу любові і трываласьць надзеі ў Госпадзе нашым Езусе Хрысьце перад Богам і Айцом нашым,
4 ведаючы, умілаваныя Богам браты, выбраньне вашае,
5 бо эвангелізацыя нашая не была адно толькі ў словах, але ў сіле і ў Духу Сьвятым ды ў намаганьнях многіх, бо ж самі ведаеце, якімі мы былі ў вас для вас.
6 І вы сталіся пасьлядоўнікамі нашымі і Госпада, прыняўшы слова ў горы вялікім з радасьцю Духа Сьвятога,
7 і так вы сталіся ўзорам усім верным у Македоніі і Ахаі.
8 Бо ад вас разыйшлося слова Божае ня толькі ў Македоніі і Ахаі, але ва ўсякае месца дайшла вера ваша ў Бога, так што нам няма патрэбы гаварыць пра гэта.
9 Бо самі людзі гавораць пра нас, якое прыняцьцё мелі мы ў вас, ды як вы навярнуліся да Бога ад ідалаў, каб служыць Богу жывому і праўдзіваму
10 і чакаць Сына Ягонага з неба, якога Ён падняў з памёршых, Езуса, каторы ўхаваў нас ад будучага гневу (Божага).
1 Самі ж ведаеце, браты, прыбыцьцё нашае да вас, што не бясплодным было,
2 але раней нацярпеўшыся гора, як ведаеце, і зьняваг у Філіпах, надзею сваю мелі мы ў Богу нашым, абвяшчаючы вам Эвангельле Божае ў многіх турботах.
3 Бо навучаньне наша не вынікае з памылкі, ані з нячыстасьці, ані з якога подступу,
4 але як выпрабаваныя Богам, каб было даверана нам Эвангельле, так і гаворым, каб не людзям падабацца, але Богу, які ведае сэрцы нашыя.
5 Бо ніколі, як ведаеце, не былі мы ў слове лісьлівымі, ані пры ніякай нагодзе хцівымі, Бог сьведка,
6 не шукалі таксама ў людзей славы, ані ў вас, і ані ў другіх.
7 Хоць маглі быць у паважаньні як апосталы Хрыстовыя, але сталіся мы малымі між вас; і як маці спагадная дзецям сваім,
8 так і мы, спагадныя вам, хацелі шчыра перадаць вам ня толькі Эвангельле Божае, але і душы нашыя, сталіся бо вы нам вельмі дарагімі.
9 Вы памятаеце, браты, працу нашу і стому; днём і ноччу робячы, каб каго з вас не абцяжарыць, абвяшчалі мы вам Эвангельле Божае.
10 Сьведкі вы і Бог, як сьвята, справядліва і без нараканьня былі мы з вамі, якія ўверылі.
11 Самі ведаеце, як кожнага з вас, як бацька дзяцей сваіх,
12 просячы і пацяшаючы, пераконвалі жыць дастойна Бога, які паклікаў вас да Каралеўства свайго і хвалы.
13 Таму і мы бесперапынна дзякуем Богу, бо калі вы прынялі слова Божае, пачутае ад нас, успрынялі яго не як слова чалавечае, але як сапраўды яно ёсьць, як слова Божае, якое і дзейнічае ў вас, веручых.
14 Бо сталіся вы, браты, пераймальнікамі цэркваў Божых, што ў Юдэі ў Хрысьце Езусе, бо і вы нацярпеліся ад землякоў вашых, як і яны ад Юдэяў,
15 якія і Госпада Езуса забілі і прарокаў, і нас перасьледавалі, і Богу не падабаюцца, і ўсім людзям працівяцца,
16 забараняюць нам гаварыць да паганаў, каб тыя не былі збаўлены; і гэтак дапаўняюць усё мерку грахоў сваіх. Але прыйшоў нарэшце гнеў Божы на іх.
17 Мы ж, браты, разлучаныя з вамі на кароткі час абліччам, а ня сэрцам, тым мацней сьпяшаемся пабачыць вас з вялікім прагненьнем.
18 Вось жа хацелі мы пайсьці да вас, асабліва я, Павал, і раз, і другі, але перашкодзіў нам шатан.
19 Што ж можа быць нашаю надзеяй, або радасьцю, або вянком славы? Ці ж ня вы перад Госпадам нашым Езусам у прыход Ягоны?
20 Бо вы — наша слава і радасьць.
1 Дзеля таго, што не маглі мы далей вытрымаць, дык захацелі мы самі застацца ў Атэнах
2 і паслалі да вас Цімафей, брата нашага і супрацоўніка Божага ў Эвангельлі Хрыстовым, для замацаваньня вашага і ажыўленьня веры вашай,
3 каб ніхто не хістаўся ў гэтых прыгнётах; самі ж бо ведаеце, што мы на гэта прызначаны.
4 Бо ж і ў вас будучы, мы прадказвалі вам, што будзем цярпець прыгнёт, як і сталася, і вы ведаеце.
5 Таму вось і я, ня могучы далей стрымацца, паслаў даведацца пра веру вашу, ці ня зводзіць вас звадыяш і ці не дарэмнай была праца нашая.
6 Цяпер жа, пасьля прыбыцьця да нас ад вас Цімафея і весткі пра веру і любоў вашу, і што памятаеце пра нас, жадаючы ўсьцяж нас наведаць, як і мы вас,
7 пацешыліся гэтым, браты, што да вас ва ўсякім горы і прыгнёце нашым дзеля веры вашай,
8 бо мы цяпер жывём, калі вы стаіцё ў Госпадзе.
9 Якую ж падзяку можам даць Богу за вас, поўныя радасьці, якою радуемся дзеля вас перад Богам нашым,
10 днём і ноччу гарача молімся, каб паглядзець на вас і дапоўніць тое, чаго не хапае веры вашай.
11 Хай жа сам Бог і Айцец наш і Госпад наш Езус выпрастуе дарогу нашу да вас.
12 А вас няхай Госпад напоўніць і перапоўніць узаемнай любоўю і (любоўю) да ўсіх, як і мы (маем) да вас.
13 Хай Ён узмоцніць сэрцы вашы, каб без заганы ў сьвятасьці перад Богам і Айцом нашым чакалі прыходу Госпада нашага Езуса Хрыста з усімі Яго сьвятымі. Амэн.
1 Нарэшце, браты, просім вас і молім у Госпадзе Езусе, каб як вы навучыліся ад нас, як вам належыць жыць і падабацца Богу, так і жылі, і больш багацелі (ласкай).
2 Ведаеце, пэўна, якія я вам даў прыказаньні ад Госпада Езуса.
3 Бо воляй Божай ёсьць сьвятасьць ваша,
4 каб высьцерагаліся распусты, каб кожны з вас трымаў сваё начыньне ў сьвятасьці і ў пашане,
5 а не ў пажадлівасьці юрлівай, як пагане, якія ня ведаюць Бога;
6 каб ніхто не вывышаўся і ня крыўдзіў у справах брата свайго, бо Госпад ёсьць мсьціўцам за ўсё гэта, як мы вам ўжо казалі і сьведчылі.
7 Бо паклікаў нас Бог не да нячыстасьці, але да сьвятасьці.
8 Дык хто гэта адкідае, той не чалавекам пагарджае, але Богам, які даў вам Духа свайго Сьвятога.
9 Адносна любові братняй ня маем патрэбы вам пісаць; самі бо вы навучаныя Богам адзін другога любіць.
10 Так вы і паступайце адносна ўсіх братоў ва ўсёй Македоніі. Просім жа вас, браты, каб яшчэ больш багацелі (ласкай)
11 і старана намагаліся жыць у супакоі, і рабіць сваю справу, і зарабляць на пражыцьцё ўласнымі рукамі, як загадалі мы вам,
12 ды каб дастойна адносіліся вы да тых, каторыя жывуць вонкі, і каб ні ў чым ня мелі нястачы.
13 Ня хочам, браты, каб вы ня ведалі што да памёршых, каб вы не сумавалі, як іншыя, якія ня маюць надзеі.
14 Бо калі верым, што Хрыстос памёр і ўваскрос з памёршых, дык Бог і тых, якія паўміралі ў Езусе, прывядзе з Ім.
15 Гэта вось кажам вам словам Госпадавым, што мы, якія жывём і пакінутыя да прыходу Госпада, не папярэдзім тых, што паўміралі.
16 Бо сам Госпад на загад і на голас арханёла ды на (гук) трубы Божай зыйдзе з неба, і памёршыя ў Хрысьце ўваскрэснуць першымі.
17 Потым мы, жывыя і пакінутыя, разам з імі будзем паднятыя ў паветра на аблоках на спатканьне Хрыста, ды так заўсёды будзем з Госпадам.
18 Вось так адны адных пацяшайце гэтымі словамі.
1 Пра час і пару (канца сьвету), браты, няма патрэбы вам пісаць,
2 бо самі добра ведаеце, што дзень Госпадаў прыйдзе, як злодзей ў ночы
3 Калі бо скажуць: “Супакой і бясьпека”, тады раптам прыйдзе на іх загуба, як боль (радзінаў) на цяжарную, і не ўцякуць.
4 Вы ж, браты, ня ў цемры, каб дзень той захапіў вас, як злодзей,
5 усе бо вы — сыны сьвятла і дзеці дня. Мы не належым ані ночы, ані цемры.
6 Дык ня будзем спаць, як іншыя, але чувайма і будзьма цьвярозымі.
7 Тыя бо, што сьпяць, ноччу сьпяць, і тыя, што п’юць, ноччу п’яныя.
8 Мы ж, якія належым дню, будзьма цьвярозымі, адзетыя ў панцыр веры і любові, і (маючы) шалом надзеі збаўленьня.
9 Бо не прызначыў нас Бог на гнеў, але на атрыманьне збаўленьня праз Госпада нашага Езуса Хрыста,
10 памёршага за нас, каб мы, ці чуваем, ці сьпім, жылі з Ім заўсёды.
11 Таму пацяшайце адзін аднаго і падтрымоўвайцеся ўзаемна, як вы і робіце.
12 Просім вас, браты, каб паважалі тых, якія працуюць у вас і кіруюць вамі ў Госпадзе ды навучаюць вас,
13 каб больш любілі іх дзеля працы іхняй. Жывіце ў згодзе між сабою.
14 Просім вас, браты: спыняйце свавольных, пацяшайце маладушных, апякуйцеся хворымі, будзьце цярплівымі да ўсіх.
15 Глядзіце, каб нікому ліхам за ліха не адгаджацца, але рабіць заўсёды адзін аднаму і ўсім тое, што добрае.
16 Заўжды радуйцеся,
17 усьцяж маліцеся,
18 за ўсё дзякуйце; такая бо ёсьць воля Божая ў Езусе Хрысьце для вас.
19 Духа не гасіце,
20 прароцтвамі не пагарджайце,
21 усё выпрабоўвайце, добрага трымайцеся.
22 Высьцерагайцеся усякага роду зла.
23 Хай жа сам Бог супакою ўсьвячае вас у-ва ўсім, каб дух ваш і душа, і цела захаваліся безаганнымі на прыход Госпада нашага Езуса Хрыста.
24 Верны Той, каторы паклікаў вас, які і даканае (гэта).
25 Браты, маліцеся за нас.
26 Прывітайце ўсіх братоў пацалункам сьвятым.
27 Прысягаю вас Госпадам, каб гэты ліст быў прачытаны ўсім братам.
28 Ласка Госпада нашага Езуса Хрыста (хай будзе) з вамі.