1

1 Павал, апостал Езуса Хрыста з волі Божай, сьвятым, якія ў Эфэзе, і верным у Хрысьце Езусе:

2 ласка вам і супакой ад Бога, Айца нашага, і Госпада нашага Езуса Хрыста.

3 Багаслаўлены Бог і Айцец Госпада нашага Езуса Хрыста, які багаславіў нас з неба ўсякім багаславенствам духоўным у Хрысьце,

4 які выбраў нас у Ім перад заснаваньнем сьвету, каб мы сталі сьвятымі і беззаганнымі перад Ім у любові,

5 які прызначыў нас на ўсынаўленьне сабе праз Езуса Хрыста з ласкавасьці волі сваёй,

6 на хвалу велічы ласкі сваёй, якой абдарыў нас ва Умілаваным (Сыне),

7 у якім маем адкупленьне праз кроў Ягоную, адпушчэньне грахоў паводле багацьця ласкі Яго,

8 якую выліў Ён на нас шчодра ў-ва ўсякай мудрасьці і ўмеласьці,

9 каб выявіць нам таямніцу сваёй волі паводле свайго ўпадабаньня, што Ён раней заплянаваў у Ім (Хрысьце),

10 каб у поўні часу ўсё, што на небе і на зямлі, аб’яднаць пад галавою Хрыстом.

11 У Ім таксама і мы сталі ўдзельнікамі, прызначанымі рашэньнем Яго, які спраўляе ўсё паводле пастановы волі сваёй,

12 каб былі мы на славу велічы Ягонай, тыя, якія ўжо раней пакладалі надзею ў Хрысьце.

13 У Ім таксама і вы, якія пачулі слова праўды, Эвангельле збаўленьня вашага, і ў Яго ўверыўшы, запячатаны абяцаным Духам Сьвятым,

14 які ёсьць зарука спадчыны нашае для адкупленьня ўласнасьці і на славу Ягонай велічы.

15 Дзеля таго і я, чуючы пра вашую веру ў Госпада Езуса і пра любоў да ўсіх сьвятых,

16 не спыняюся дзякаваць Богу за вас, памятаю пра вас у малітвах маіх,

17 каб Бог Госпада нашага Езуса Хрыста, Айцец хвалы, даў вам Духа мудрасьці і аб’яўленьня, каб пазнаць Яго добра,

18 каб Ён прасьвятліў вочы сэрца вашага, каб вы ведалі, якая ёсьць надзея Ягонага пакліканьня ды якія багацьці славы спадчыны Ягонай для сьвятых,

19 і якая велічэзная сіла магутнасьці Ягонай у нас, веручых, праз дзеяньне магутнай сілы Яго,

20 якую выявіў Ён у Хрысьце, уваскрасіўшы Яго з памёршых і пасадзіўшы праваруч сябе ў небе

21 вышэй за ўсякае начальства і ўладу, і сілу, і панаваньне, і над усякае імя, якое называецца ня толькі ў гэтым веку, але таксама і ў будучым;

22 і ўсё палажыў пад ногі Яму, і ўчыніў Яго галавой над усёй Царквою,

23 якая ёсьць Цела Ягонае, поўня Таго, які ўсё ўсім напаўняе.

2

1 І вы былі памёршымі праз праступкі і грахі вашы,

2 у якіх калісьці хадзілі звычаем гэтага сьвету, па волі князя, які валодае паветрам, духа, які дзейнічае цяпер у сынах бунту.

3 Між імі і мы калісьці жылі ўсе ў пажаданьнях цела нашага, выпаўняючы волю цела і думак, і былі мы па прыродзе дзецьмі гневу, як і іншыя.

4 Але Бог, багаты міласэрдзем, праз бязьмежную любоў сваю, якою ўзьлюбіў нас,

5 і хоць былі мы памёршымі праз грахі, ажывіў нас з Хрыстом, — ласкаю вы збаўлены, —

6 і ўваскрасіў разам з Ім, і пасадзіў у небе ў Хрысьце Езусе,

7 каб у наступных вяках выявіць нам незвычайныя багацьці ласкі сваёй у ласкавасьці да нас у Хрысьце Езусе.

8 Ласкаю бо вы збаўлены праз веру, і гэта не ад вас, але Божы дар;

9 не праз учынкі, каб ніхто не хваліўся.

10 Бо мы — Ягонае стварэньне, створанае ў Хрысьце Езусе для добрых учынкаў, якія Бог загадзя прыгатаваў, каб мы іх выпаўнялі.

11 Дзеля таго памятайце, што вы, калісьці пагане целам, якіх завуць неабразаньнем тыя, што называюцца абразаньнем, якое зробленае рукою на целе,

12 у той час былі без Хрыста, выключанымі ад супольнасьці з Ізраэлем і ад удзелу ў абяцаньнях запавету, ня маючы надзеі і бяз Бога ў сьвеце.

13 Цяпер жа ў Хрысьце Езусе вы, што калісьці былі далёка, сталіся блізкімі праз кроў Хрыстову.

14 Бо Ён — супакой наш, які злучыў абодвух у адно і зруйнаваў мур разьдзяляючы, сваім целам зьнішчыўшы варожасьць,

15 скасаваў закон прыказаньняў з яго пастановамі, каб з двух у сабе стварыць аднаго новага чалавека, творачы мір,

16 і прымірыць з Богам абодвух у адным целе праз крыж, самім сабою касуючы варожасьць.

17 І, прыйшоўшы, Ён абвяшчаў мір вам, якія былі далёка, ды мір тым, што былі блізка.

18 Бо праз Яго адны і другія маем доступ да Айца ў адным Духу.

19 Дык таму вы ўжо не чужынцы і прыхадні, але суграмадзяне сьвятых і члены сям’і Божай,

20 угрунтаваныя на падмурку апосталаў і прарокаў, дзе вуглавым камнем ёсьць сам Хрыстос Езус,

21 на якім уся пабудова зладжана расьце ў сьвятую сьвятыню ў Госпадзе,

22 у якую і вы разам будуецеся, творачы Скінію Божую ў Духу.

3

1 Дзеля таго я, Павал, стаўся вязьнем Хрыстовым для вас, паганаў.

2 Хіба чулі вы аб распарадкаваньні ласкі Божае, што дадзена мне адносна вас,

3 што праз аб’яўленьне абвешчана мне таямніца, аб чым коратка я ўжо вышэй напісаў.

4 Чытаючы тое, можаце зразумець маё разуменьне таямніцы Хрыстовай.

5 Не была яна абвешчана сынам чалавечым у папярэдніх пакаленьнях, як цяпер аб’яўлена сьвятым апосталам Ягоным і прарокам у Духу,

6 што пагане маюць быць спадкаемцамі (той самай спадчыны), і членамі (тога самага цела), і ўдзельнікамі абяцаньняў у Хрысьце Езусе праз Эвангельле,

7 слугой якога я стаўся паводле дару ласкі Божай, дадзенай мне дзеяньнем магутнасьці.

8 Мне, найменшаму з усіх сьвятых, дадзена гэтая ласка: абвяшчаць добрую вестку паганам аб неабсяжным багацьці Хрыстовым

9 і выясьніць усім, як павінна зьдзейсьніцца гэта таямніца, скрытая ад вякоў у Богу, які ўсё стварыў,

10 каб цяпер сталася вядомай начальствам і ўладам нябесным праз Царкву разнастайная мудрасьць Божая

11 паводле адвечнага рашэньня, што пастанавіў Ён у Хрысьце Езусе, Госпадзе нашым,

12 у якім маем адвагу і доступ у надзеі праз веру ў Яго.

13 Таму вось прашу вас, ня падайце духам дзеля турботаў маіх пра вас, якія на хвалу вашу.

14 З гэтай прычыны схіляю калені мае перад Айцом,

15 ад якога паходзіць усякае айцоўства на небе і на зямлі,

16 каб даў вам паводле багацьця хвалы сваёй умацавацца сілай Духа Ягонага ва ўнутраным чалавеку,

17 каб Хрыстос абжыўся праз веру ў сэрцах вашых і каб вы, умацаваныя і спасіленыя любоўю,

18 разам з усімі сьвятымі маглі зразумець, якая ёсьць шырыня і даўжыня, вышыня і глыбіня,

19 а таксама пазнаць любоў Хрыстову, перавышаючую ўсю веду, каб напоўніліся вы ўсёю поўняй Божаю.

20 А Таму, які можа многа больш зрабіць, чым мы просім або разумеем, магутнасьцю, якая дзейнічае ў нас,

21 Яму хвала ў Царкве і ў Хрысьце Езусе праз усе пакаленьні на вякі вечныя. Амэн.

4

1 Умольваю вас я, вязень Госпадаў, каб вы хадзілі дастойна пакліканьня, якім пакліканы,

2 з усёю пакорлівасьцю і лагоднасьцю, з доўгацярплівасьцю і любоўю адны адных пераносячы,

3 рупліва зьберагаючы адзінства духа ў супакоі.

4 Адно цела і адзін Дух, як пакліканыя вы да адной надзеі пакліканьня вашага.

5 Адзін Госпад, адна вера, адзін хрост.

6 Адзін Бог і Айцец усіх, які над усімі, і праз усіх, і ва ўсіх нас.

7 Кожнаму ж з нас дадзена ласка паводле меры дару Хрыстовага.

8 Таму вось кажа (Пісаньне): “Узыходзячы на вышыню, павёў палон у няволю і даў людзям дары”.

9 Што ж значыць “узыходзячы”, як ня тое, што перш зыйшоў у глыбейшыя нетры зямлі?

10 Хто зыйшоў, Той самы і ўзыйшоў вышэй усяго неба, каб усё напоўніць.

11 І Ён паставіў адных апосталамі, другіх прарокамі, іншых эвангелістамі, а яшчэ іншых пастырамі і вучыцелямі

12 на ўдасканаленьне сьвятых, на патрэбы служэньня, на збудаваньне Цела Хрыстовага,

13 аж пакуль ня дойдзем да адзінства веры і пазнаньня Сына Божага, да чалавека дасканалага, да меры веку поўні Хрыстовай,

14 каб не былі мы ўжо хісткімі дзецьмі, кіданымі ўсякім ветрам навукі сапсаваных людзей і дурманячых ашуканстваў.

15 Трымаючыся праўды, ува ўсім узрастаем у любові ў Таго, хто ёсьць Галавой, Хрыста,

16 з якога ўсё Цела, састаўленае і злучанае ўсякімі вязямі, мацаванымі праз дзейнасьць у сваю меру паасобнага члена расьце, і будуецца ў любові.

17 Вось аб гэтым кажу і сьведчу ў Госпадзе, каб вы ўжо не хадзілі так, як пагане, што ходзяць ў марнасьці розуму свайго,

18 маючы цьмяныя думкі, аддаленыя ад жыцьця Божага дзеля няведаньня, трываючага ў іх праз асьляпленьне іхняга сэрца,

19 якія сталіся нячулымі і аддалі саміх сябе на распусту, каб рабіць прагавіта ўсякую брыдоту.

20 Але вы ня гэтак пазналі Хрыста,

21 калі толькі вы пра Яго чулі і калі ў Ім вучыліся, таму што праўда ў Езусе.

22 Дык пакіньце жыць паводле абычаю старога чалавека, прападаючага ў манлівых пажаданьнях,

23 а аднавіцеся духам розуму вашага

24 і апраніцеся ў новага чалавека, створанага Богам у справядлівасьці і сьвятасьці праўды.

25 Дзеля таго, адкінуўшы падман, кажыце праўду кожны свайму бліжняму, бо мы члены адзін аднаму.

26 Гневаючыся, не грашыце; хай сонца не заходзіць у гневе вашым;

27 і не давайце месца д’яблу.

28 Хто краў, хай ужо не крадзе, лепш хай працуе, робячы рукамі сваімі карыснае, каб меў чым у патрэбе ўспамагчы патрабуючага.

29 Усякае ліхое слова хай не выходзіць з вуснаў вашых, але толькі добрае на збудаваньне веры, каб была мілай слухаючым.

30 І не засмучайце Сьвятога Духа Божага, якім вы запячатаны на дзень адкупленьня.

31 Хай счэзне у вас усякая прыкрасьць, гнеў, і злосьць, і звадка, і ачарненьне, і ўсякая злоснасьць.

32 Будзьце ж паміж сабой спагаднымі, міласэрнымі, даруйце адны адным, як і Бог дараваў вам у Хрысьце.

5

1 Дык будзьце насьлядоўнікамі Бога, як дзеці найдаражэйшыя,

2 і жывіце ў любові, як і Хрыстос узьлюбіў нас і выдаў самога сябе за нас як дар і ахвяру Богу на пах прыемны.

3 Распуста ж і усякая нячыстасьць або сквапнасьць хай і не ўпамінаюцца ў вас, як належыць сьвятым,

4 або разбэшчанасьць ці ліхая гаворка, ці насьмешка неадпаведная, але толькі падзяка.

5 Вось гэта ведайце і будзьце перакананымі, што ні адзін распусьнік або нячысты ці сквапны, што значыць служыцель ідалам, ня мае ўдзелу ў Каралеўстве Хрыстовым і Божым.

6 Хай ніхто вас ня зводзіць пустымі словамі; бо за гэта прыходзіць гнеў Божы на сыноў праціўленьня.

7 Дык ня станьцеся ўдзельнікамі іх лёсу.

8 Былі бо вы калісьці цемраю, а цяпер вы — сьвятло ў Госпадзе, дык як сыны сьвятла і жывіце.

9 Плод жа сьвятла выяўляецца ва ўсякай дабраце, і справядлівасьці, і праўдзе.

10 Глядзіце, што падабаецца Богу,

11 і не прыймайце ўдзелу ў бясплодных справах цемры, але выкрывайце іх.

12 Бо сорамна і казаць аб тым, што робіцца імі, хаваючыся.

13 Усё, што ганіцца, становіцца яўным у сьвятле,

14 бо ўсё, што выкрываецца, ёсьць сьвятло. Таму ў сказана: “Устань, каторы сьпіш, і паўстань з мёртвых, і асьвеціць цябе Хрыстос”.

15 Дык глядзіце, браты, асьцярожна хадзіце, не як неразумныя, але як мудрыя,

16 выкарыстоўваючы час, бо дні цяпер ліхія.

17 Дзеля таго ня будзьце неразважлівымі, але разумеючымі, што ёсьць воля Госпада.

18 Ня піце лішне віна, у якім прычына распусты, але напаўняйцеся Духам,

19 гаворачы між сабою псальмы, і гімны, і песьні духоўныя; сьпяваючы і граючы Госпаду ў сэрцах вашых.

20 Дзякуючы заўсёды Богу і Айцу за ўсё ў імя Госпада нашага Езуса Хрыста,

21 падпарадкоўвайцеся адны адным у страху Хрыстовым.

22 Жанчыны хай слухаюць мужоў сваіх, як Госпада,

23 бо муж — галава жанчыны, як Хрыстос — галава Царквы, свайго Цела, якога Ён Збаўца.

24 Але, як Царква пакараецца Хрысту, так і жонкі мужам сваім у-ва ўсім.

25 Мужы, любіце жонкі свае, як і Хрыстос любіць Царкву, і самога сябе выдаў за яе,

26 каб асьвяціць яе, ачышчаючы купальняй воднаю ў слове,

27 каб паставіць самому сабе слаўную Царкву, без пляміны ці зморшчыны або чагосьці падобнага, але каб была яна сьвятая і беззаганная.

28 Так і мужы павінны любіць жонак сваіх, як уласныя целы. Хто сваю жонку любіць, сам сябе любіць.

29 Ніхто бо ніколі ня меў у нянавісьці цела свайго, але корміць і спагадае яму, як Хрыстос Царкве,

30 бо мы — члены Цела Яго.

31 Дзеля таго пакіне чалавек бацьку і матку і злучыцца з жонкай сваёй, і будуць двое адным целам.

32 Гэта вялікая таямніца; а я кажу аб Хрысьце і Царкве.

33 Вось жа і вы, усякі па сабе, кожны хай любіць жонку сваю, як самога сябе, а жонка хай баіцца мужа свайго.

6

1 Дзеці, слухайце бацькоў вашых у Госпадзе, бо гэта справядліва.

2 Паважай бацьку твайго і маці тваю; гэта першае прыказаньне з абяцаньнем:

3 каб добра было табе і каб быў ты даўгавечным на зямлі.

4 І вы, бацькі, не раздражняйце дзяцей вашых, але ўзгадоўвайце іх у навуцы і напамінаньні Госпадавым.

5 Нявольнікі, са страхам і дрыжаньнем у прастаце сэрца падпарадкоўвайцеся цялесным гаспадарам вашым, як Хрысту,

6 не для вока служачы, каб людзям падабацца, але як слугі Хрыстовыя, выпаўняючыя волю Божую ад душы,

7 з добрай воляй паслугуючы, як Госпаду, а ня людзям,

8 ведаючы, што кожны, хто б зрабіў дабро, той і ад Бога атрымае, ці ён нявольнік, ці вольны.

9 І вы, гаспадары, падобна рабіце ім, зьмяншаючы пагрозы, ведаючы, што і іхні і ваш Госпад ёсьць ў небе, і што Ён не ўзіраецца на асобу.

10 Наастатак, браты, умацоўвайцеся ў Госпадзе і ў сіле моцы Ягонай.

11 Апранецеся ў зброю Божую, каб змаглі ўстаяць супраць хітрыкаў д’ябла.

12 Бо нашае ваяваньне ня супраць крыві і цела, але супраць начальстваў, супраць ўладаў, супраць уладальнікаў гэтага сьвету цемры, супраць духаў злосьці нябесных.

13 Дзеля таго вазьміце зброю Божую, каб маглі ў дзень ліхі ўстаяць і ва ўсім застацца дасканалымі.

14 Дык стойце, падперазаўшы паясьніцы вашыя праўдаю і надзеўшы панцыр справядлівасьці,

15 і абуўшы ногі ў гатоўнасьць абвяшчаць Эвангельле супакою;

16 на ўсякую нагоду вазьміце шчыт веры, якім зможаце патушыць усе агністыя стрэлы ліхога;

17 і вазьміце шалом збаўленьня разам з мячом Духа, якім ёсьць Слова Божае,

18 усьцяж молячыся ўсякаю малітваю і просьбаю ў Духу, і чуваючы з вытрываласьцю і просьбаю за ўсіх сьвятых

19 і за мяне, каб дадзены быў мне дар слова на адчыненьне вуснаў маіх, каб адважна выяўляў таямніцы Эвангельля,

20 якога я пасланец у путах, каб меў адвагу так, як мне належыцца, гаварыць.

21 Каб жа і вы ведалі пра мае справы, што раблю, пра ўсё гэта раскажа вам Тыхік, найдаражэйшы брат і верны слуга ў Госпадзе,

22 якога я паслаў да вас на тое, каб вы ведалі, што ў нас робіцца, і каб ён пацешыў сэрцы вашыя.

23 Супакой вам, браты, і любоў з вераю ад Бога Айца і Госпада Езуса Хрыста.

24 Ласка з усімі, якія любяць Госпада нашага Езуса Хрыста ў незьнішчальнасьці.