1 Павал і Цімафей, слугі Езуса Хрыста, усім сьвятым у Хрысьце Езусе, пражываючым у Філіпах разам з біскупамі і дыяканамі:
2 Ласка вам і супакой ад Бога, Айца нашага, і Госпада Езуса Хрыста.
3 Дзякую Богу майму, усякі раз успамінаючы вас,
4 заўсёды ва ўсіх малітвах маіх за ўсіх вас з радасьцю молячыся,
5 дзеля вашага ўдзелу ў Эвангельлі Хрыстовым ад першага дня аж да цяпер,
6 маючы давер, што Той, які пачаў у вас добрую справу, давядзе аж да дня Хрыста Езуса;
7 як справядліва мне думаць пра вас усіх, бо маю вас у сэрцы, і ў путах маіх, і ў абароне, і ў умацаваньні Эвангельля, бо ўсе вы супольнікі ласкі маёй.
8 Сьведка мне Бог, як сумую па вас усіх сэрцам Езуса Хрыста.
9 І аб тым малюся, каб любоў вашая ўсё больш і больш паглыблялася ў веданьні і усякім адчуваньні,
10 каб пазнаваць вам лепшае, каб вы былі чыстымі і без заганы ў дзень Хрыстовы,
11 поўныя пладоў справядлівасьці праз Езуса Хрыста на хвалу і славу Бога.
12 Хачу, браты, каб вы ведалі, што тое, што (сталася) са мною, выйшла больш на дабро Эвангельля,
13 бо путы мае праславіліся ў Хрысьце ў-ва ўсёй прэторыі і ў-ва ўсіх іншых,
14 і многія з братоў у Госпадзе, асьмеленыя маімі кайданамі, яшчэ больш адважыліся бяз страху абвяшчаць (Божае) Слова.
15 Адны, праўда, з зайздрасьці і пярэчлівасьці вясьцяць Хрыста, іншыя ж — з добрай волі.
16 Тыя, што з любові, ведаючы, што я дзеля абароны Эвагельля пастаўлены,
17 тыя ж, што з зайздрасьці, прапаведуюць Хрыста няшчыра, з намерам зрабіць мае путы яшчэ цяжэйшымі.
18 Дык што? Такім спосабам, ці дзеля віду, ці праўдзіва, Хрыстос абвяшчаецца; і я гэтаму рады, і буду радавацца,
19 ведаючы, што гэта ўсё выйдзе мне на збаўленьне праз вашыя малітвы і за дапамогай Духа Езуса Хрыста,
20 як чакаю і спадзяюся, што ні ў чым не асаромлюся, але з ўсёй упэўненасьцю, як заўсёды, гэтак і цяпер, уславіцца Хрыстос у целе маім ці жыцьцём, ці сьмерцю.
21 Бо для мяне жыцьцё — гэта Хрыстос, і сьмерць — здабытак.
22 Але калі жыцьцё ў целе прыносіць плод у маёй дзейнасьці, дык што выбраць, сам ня ведаю.
23 Цягне мяне адно і другое: жадаю адыйсьці і быць з Хрыстом, бо гэта шмат лепшае,
24 але заставацца ў целе больш патрэбна для вас.
25 І гэта напэўна ведаю, што застануся і буду з усімі вамі на карысьць вашую і на радасьць веры,
26 каб радасьць вашая расла ў Езусе Хрысьце праз мяне, праз маё вяртаньне да вас.
27 Толькі жывіце дастойна Эвангельля Хрыстовага, каб, ці калі прыбуду і ўбачу вас, ці далёкі пачую пра вас, што вы стаіцё ў адным Духу, аднадумна змагаючыся за веру Эвангельля
28 і ні ў чым не палохаецеся праціўнікаў, што ім стане прычынай загубы, вам жа — збаўленьня, і гэта ад Бога.
29 Вам бо дадзена дзеля Хрыста ня толькі верыць у Яго, але і цярпець за Яго,
30 такое самае змаганьне маючы, якое бачылі ў-ва мне і як чуеце цяпер пра мяне.
1 І калі ёсьць якое пацяшэньне ў Хрысьце, калі ёсьць якая патоля любові, калі ёсьць якая супольнасьць духа, калі ёсьць спачуваньне і міласэрдзе,
2 напоўніце мяне радасьцю, тое самае разумеючы, тую самую маючы любоў, аднадушныя і аднадумныя,
3 нічога (ня робячы) праз перакорлівасьць ці праз пустую славу, але ў пакоры адны другіх за вышэйшых прыймаючы,
4 не аб сабе толькі клапоцячыся, але і аб іншых.
5 Няхай тое ў вас думаецца, што і ў Хрысьце Езусе:
6 які, маючы пастаць Божую, не лічыў сваім здабыткам роўнасьць з Богам,
7 але панізіў самога сябе, прымаючы постаць слугі і стаўшыся на падобнасьць людзей; і па зьнешнасьці прызнаваны за чалавека,
8 упакорыў самога сябе, стаўшыся паслухмяным ажно да сьмерці, і то сьмерці крыжовай.
9 Дзеля таго і Бог узвысіў Яго і даў Яму імя, якое па-над усякае імя,
10 каб на імя Езуса сукланілася ўсякае калена на небе, на зямлі і пад зямлёй,
11 і каб ўсякі язык вызнаваў, што Езус Хрыстос ёсьць Госпад на хвалу Бога Айца.
12 Дык вось, дарагія мае, як заўжды былі вы паслухмянымі, ня толькі ў маёй прысутнасьці, але тым больш цяпер, калі я адсутнічаю, са страхам і дрыжаньнем клапаціцеся пра сваё збаўленьне.
13 Бог бо ёсьць у вас прычынай і хацець, і дзейнічаць з ласкавасьці сваёй.
14 Усё рабіце без нараканьня і хістаньня,
15 каб вы былі без заганы і простымі, дзецьмі Божымі без віны між народу сапсаванага і крывадушнага, пасярод якога сьвеціце, як сьветачы ў сьвеце,
16 трымаючыся Слова жыцьця на славу маю ў дзень Хрыстовы, што я не дарма бег і не дарма працаваў.
17 Але калі я і мушу праліць кроў маю на ахвяру і паслугу вашай веры, цешуся і дзялюся радасьцю з вамі ўсімі.
18 З гэтага і вы цешцеся і дзяліцеся радасьцю са мною.
19 Маю надзею ў Госпадзе Езусе, што ў хуткім часе прышлю да вас Цімафея, каб мог быць спакойны, даведаўшыся пра вас.
20 Нікога бо ня маю так аднадумнага, хто б так шчыра рупіўся пра вас.
21 Усе бо шукаюць свайго, а не таго, што Езуса Хрыста.
22 Спрактыкаванасьць яго ведаеце, бо, як сын бацьку, так ён мне дапамагаў у Эвангельлі.
23 Такога вось спадзяюся паслаць да вас, і хутка, як толькі ўбачу, што будзе ў мяне.
24 Упэўнены я таксама ў Госпадзе, што і сам неўзабаве прыбуду да вас.
25 Палічыў я неабходным паслаць да вас Эпафрадыта, брата, і супрацоўніка, і супольніка змаганьня майго, вашага ж пасланца і дапаможцу ў маёй патрэбе,
26 бо ён тужыў па вас усіх і сумаваў, што вы чулі пра яго хваробу.
27 Бо расхварэўся ён тут аж да сьмерці, але Бог пашкадаваў яго, і ня толькі яго, але, па праўдзе, і мяне, каб я ня меў бяды на бядзе.
28 Дык я паслаў яго хутчэй, каб, убачыўшы яго, ізноў вы цешыліся, і каб я не сумаваў.
29 Прыміце ж яго радасна ў Госпадзе і мейце яго ў пашане,
30 бо ён для справы Хрыстовай блізкі быў сьмерці, ня дбаючы пра жыцьцё сваё, каб выканаць тое, чым вы не маглі паслужыць мне.
1 Урэшце, браты мае, радуйцеся ў Госпадзе. Пісаць вам тое самае мне ня цяжка, вам жа яно патрэбнае.
2 Высьцерагайцеся сабак, высьцерагайцеся ліхіх работнікаў, высьцерагайцеся абразаньня!
3 Бо мы ёсьць абразаныя, якія духам служым Богу і хвалімся Езусам Хрыстом, і не ў целе маем надзею,
4 хоць я мог бы спадзявацца і на цела. Калі хто іншы думае спадзявацца на цела, дык тым больш я:
5 абрэзаны ў восьмы дзень, родам Ізраэлец з пакаленьня Бен’яміна, Гебрай з Гебраяў, фарысэй паводле закону,
6 праз руплівасьць перасьледаваў Царкву, адносна справядлівасьці паводле закону — беззаганны.
7 Але ўсё, што лічыў я здабыткам, тое дзеля Хрыста прызнаў я за страту.
8 Ды ўсё лічу за страту дзеля вышэйшага пазнаньня Езуса Хрыста, Госпада майго, дзеля якога я ўсё страціў і лічу за сьмецьце, каб Хрыста здабыць
9 і апынуцца ў Ім, маючы не маю справядлівасьць, якая з закону, але тую, якая (паўстае) з веры ў Хрыста, справядлівасьць ад Бога ў веры,.
10 каб пазнаць Яго і магутнасьць уваскрасеньня Ягонага, і супольнасьць мукаў Ягоных, каб упадобніцца сьмерці Ягонай,
11 каб такім чынам дасягнуць уваскрасеньня, з памёршых.
12 Не (кажу) так, што я ўжо дасягнуў або ўжо стаўся дасканалым; але імкнуся, каб як здабыць (яго), як здабыў мяне Хрыстос Езус.
13 Браты, я не лічу сябе дасягнуўшым; толькі вось, забываючыся пра тое, што ёсьць за мною, імкнучыся да таго, што прада мною,
14 імкнуся да мэты, да ўзнагароды, вышэйшага пакліканьня Божага ў Хрысьце Езусе.
15 Дык, калі хто з нас (чуецца) дасканалым, гэтак думайма; а калі што адчуваеце інакш, і гэта Бог вам выявіць;
16 але чаго дасягнулі, у тым і хадзіце.
17 Браты, будзьце пасьлядоўнікамі маімі і ўзірайцеся на тых, якія так паступаюць, як маеце прыклад у нас.
18 Многія ж, аб якіх я вам часта казаў, а цяпер вось і плачучы паўтараю паступаюць, як ворагі крыжа Хрыстовага,
19 якіх канец — загуба, якіх бог — жывот, слава якіх — у ганьбе іхняй, якія думаюць аб зямным.
20 Нашае ж бытаваньне — у небе, адкуль таксама чакаем Збаўцу, Госпада нашага Езуса Хрыста,
21 які пераменіць целы прыніжэньня нашага на падабенства цела славы сваёй, якою ўсё падчыніць сабе можа.
1 Гэтак, браты мае найдаражэйшыя і вельмі пажаданыя, радасьць і вянок мой, стойце так у Госпадзе, умілаваныя.
2 Эводыю прашу і Сынтыхею ўмольваю гэтак сама думаць у Госпадзе.
3 Таксама і цябе прашу, блізкі супрацоўніку, дапамагай ім, бо яны са мною працавалі для Эвангельля разам з Клемансам і іншымі памочнікамі маімі, імёны якіх упісаны ў кнігу жыцьця.
4 Радуйцеся ў Госпадзе заўсёды. Яшчэ раз кажу: Радуйцеся!
5 Ціхасьць вашая хай будзе вядомай усім людзям. Госпад блізка.
6 Не турбуйцеся ні аб чым, але ў кожнай малітве і просьбе з падзякаю выяўляйце жаданьні вашыя Богу.
7 І супакой Божы, які вышэй за ўсякае разуменьне, хай сьцеражэ сэрцы вашыя і думкі вашыя ў Хрысьце Езусе.
8 Урэшце, браты, што толькі ёсьць праўдзівае, што толькі чэснае, што толькі справядлівае, што толькі чыстае, што толькі вартае любові, што толькі добрай славы, ці якое што добрае, ці што пахвальнае, — пра тое думайце.
9 І тое рабіце, чаго вы ад мяне навучыліся, што атрымалі, што пачулі і што бачылі; і Бог супакою будзе з вамі.
10 Дужа ўзрадаваўся я ў Госпадзе, што вы урэшце парупіліся шчыра пра мяне, як раней думалі, але былі ў клопатах.
11 Не кажу я гэтага з прычыны недахопу, бо я навучыўся жыць так, як здарыцца.
12 Умею і ў прыніжэньні (жыць), умею і ў дастатку: усяго і ў-ва ўсім навучыўся: і мець дастатак і нястачу, і наесьціся, і галадаць.
13 Усё магу ў Тым, які ўзмацняе мяне.
14 Аднак жа добра вы зрабілі, успамагаючы бяду маю.
15 Вы ж, Філіпяне, ведаеце, што на пачатку (абвяшчэньня) Эвангельля, калі я пакінуў Македонію, ні адна з цэркваў, апрача вас, не ўзяла ўдзелу у даваньні і прыйманьні;
16 вы і ў Тэсалоніку раз ці два прысылалі на мой ужытак.
17 Не шукаю я дарункаў, але шукаю плоду, які памнажаецца на вашую карысьць..
18 Хапае мне ўсяго, і нават лішне забясьпечаны, атрымаўшы ад вас праз Эпафрадыта тое, што вы прыслалі, салодкі пах, ахвяру прыемную, мілую Богу.
19 Хай жа Бог мой споўніць усякае вашае жаданьне паводле багацьця свайго ў хвале, у Хрысьце Езусе.
20 Богу ж і Айцу нашаму хвала на вякі вечныя. Амэн.
21 Прывітайце кожнага сьвятога ў Хрысьце Езусе. Вітаюць вас браты, якія тут са мною.
22 Вітаюць вас усе сьвятыя, а найбольш тыя, якія з дому цэзара.
23 Ласка Госпада нашага Езуса Хрыста з духам вашым. Амэн.