1

1 Павал, апостал Езуса Хрыста па загаду Бога, Збаўцы нашага, і Езуса Хрыста, нашай надзеі,

2 Цімафею, умілаванаму сыну ў веры: Ласка, міласэрдзе і супакой ад Бога Айца і Хрыста Езуса, Госпада нашага.

3 Я, ідучы ў Македонію, прасіў цябе застацца ў Эфэзе, каб загадаў некаторым не крывіць навукі,

4 а таксама займацца байкамі і радаводамі бясконца, якія выклікаюць больш спрэчак, чым служаць збаўленьню Божаму праз веру.

5 Канец жа загаду ёсьць — любоў з чыстага сэрца, і добрага сумленьня, і праўдзівай веры,

6 адвярнуўшыся ад чаго, некаторыя папаліся ў пустаслоўе,

7 хочучы быць настаўнікамі закону, хоць не разумеюць, што гавораць і што сьцьвярджаюць.

8 Ведаем, што закон добры, калі ім хто разумна карыстаецца,

9 ведаючы, што закон дадзены не для справядлівых, але для несправядлівых, непаслухмяных, бязбожных, грэшнікаў, разбэшчаных і паганых, бацькабойцаў і маткабойцаў, людзябойцаў,

10 для распусьнікаў, мужаложнікаў, людакрадаў, брахуноў, крывапрысяжнікаў і супраць усяго іншага, што пярэчыць здаровай навуцы,

11 паводле Эвангельля хвалы багаславёнага Бога, якое мне даручана.

12 Дзякую Таму, хто мяне ўзмацняе, Госпаду нашаму Езусу Хрысту, бо Ён палічыў мяне верным, даручаючы служэньне мне,

13 які раней блюзьніў, перасьледаваў і ачарняў; але атрымаў міласэрдзе, бо дзейнічаў па несьвядомасьці і з няверства.

14 Ласка ж Госпада нашага вылілася шчодра на мяне з вераю і любоўю, якая ў Езусе Хрысьце.

15 Вернае слова і вартае ўсякага прыняцьця: Хрыстос Езус прыйшоў на сьвет, каб збавіць грэшнікаў, з якіх я — першы,

16 але атрымаў міласэрдзе дзеля таго каб у-ва мне першым выявіў Езус Хрыстос сваю бязьмежную цярплівасьць на паказ тым, што павераць Яму на жыцьцё вечнае.

17 Валадару ж бесьсьмяротнаму вякоў, нябачнаму, адзінаму Богу паклон і слава на вякі вечныя. Амэн.

18 Гэты загад даю табе, сын мой Цімафеі, паводле ранейшых адносна цябе прароцтваў, каб ты змагаўся згодна з імі як добры змагар,

19 маючы веру і чыстае сумленьне, якое ўтраціўшы, некаторыя адбіліся,

20 з якіх Гіменэй і Аляксандар, якіх я аддаў шатану, каб адвыклі блюзьніць.

2

1 Дык прашу найперш, каб заносілі просьбы, малітвы, умольваньні і падзякі за ўсіх людзей,

2 за каралёў і за ўсіх тых, што знаходзяцца пры ўладзе, каб маглі мы весьці жыцьцё спакойнае з усёю пабожнасьцю і прыстойнасьцю.

3 Гэта добра і міла Збаўцы нашаму Богу,

4 які хоча збавіць усіх людзей і давесьці іх да пазнаньня праўды.

5 Бо адзін Бог, і адзін Пасярэднік між Богам і людзьмі — чалавек Хрыстос Езус,

6 які самога сябе выдаў дзеля адкупленьня ўсіх, як сьведчаньне ў свой час,

7 у якім і я прызначаны вястуном і апосталам, і, праўду кажу, не ашукваю, настаўнікам паганаў у веры і праўдзе.

8 Дык хачу, каб мужчыны маліліся на кожным месцы, падымаючы чыстыя рукі бяз гневу і спрэчак.

9 Падобна і жанчыны няхай апранаюцца сьціпла і прыстойна, аздабляючы сябе не пляценьнем валасоў ці золатам або пэрламі ці каштоўнымі строямі,

10 але, як належыцца жанчынам, лепш пабожнасьцю і добрымі ўчынкамі.

11 Жанчына няхай вучыцца ў ціхасьці, поўная пакорлівасьці.

12 Не дазваляю жанчыне навучаць і панаваць над мужам, але каб заставалася ў ціхасьці.

13 Бо Адам быў першым створаны, а потым Эва.

14 І не Адам даўся зьвесьціся, а жанчына была ашукана і спракудзілася.

15 Яна будзе збаўлена, родзячы дзяцей і трываючы ў веры, любові і сьвятасьці са сьціпласьцю.

3

1 Вернае слова: Калі хто біскупства жадае, добрай справы хоча.

2 Біскупу належыцца быць беззаганным, мужу аднае жонкі, цьвярозым, разумным, чэсным, гасьцінным, здольным вучыць;

3 не п’яніцаю, не задзіраю, але далікатным, не сварлівым, не сквапным (на грошы),

4 добрым гаспадаром уласнага дому, трымаючым у паслухмянасьці дзяцей з усякай пашанай;

5 бо калі хто ня можа кіраваць сваім домам, як жа будзе рупіцца аб Царкве Божай?

6 (Трэба, каб быў) не з нованаверненых, каб не ўзьбіўся ў пыху і не папаў на суд разам з д’яблам.

7 Яму належыць мець добрае сьведчаньне ад акружаючых, каб ня быў у пагарджэньні і ня трапіў у пастку д’ябла.

8 Таксама і дыяканы павінны быць паважныя, не двухязычныя, не зашмат віна ўжываючыя, ня сквапныя да нажывы,

9 маючыя таямніцу веры ў чыстым сумленьні.

10 І яны павінны быць перш выпрабаваныя, і потым, ня маючы ніякага за сабой праступку, хай служаць.

11 Падобна і жанчыны (павінны быць) паважныя, не абмоўныя, цьвярозыя, верныя ва ўсім.

12 Дыяканы каб былі мужамі аднае жонкі, якія добра выхоўваюць дзяцей сваіх і кіруюць сваімі дамамі.

13 Тыя, што добра выпаўняюць служэньне, здабываюць сабе пачэсную ступень ды вялікую ўпэўненасьць у веры, якая ёсьць у Езусе Хрысьце.

14 Пішу табе ўсё гэта, маючы надзею прыбыць да цябе неўзабаве.

15 Калі ж замаруджу, каб ведаў ты, як маеш трымацца ў доме Божым, які ёсьць Царква Бога жывога, стоўп і ўмацаваньне праўды.

16 Ды, ясная рэч, вялікая таямніца пабожнасьці: Ён (Хрыстос) аб’явіўся ў целе, засьведчаны Духам, паказаўся анёлам, абвешчаны паганам, прыняты вераю ў сьвеце, узьнесены ў хвале.

4

1 Дух вось адкрыта кажа, што ў апошнія часы некаторыя адступяцца ад веры і прыхіляцца да духаў спакусы і да навук дэманавых,

2 (праз) крывадушна падманваючых і з заплямленым сумленьнем,

3 забараняючых жаніцца, (загадваючых) устрымлівацца ад страваў, якія стварыў Бог для ежы веручым і тым, якія пазналі праўду, каб дзякавалі Богу.

4 Бо ўсё, што стварыў Бог, ёсьць добрым, і нічога ня трэба адкідаць, калі з падзякаю прыймаецца;

5 усьвячаеца бо яно праз Слова Божае і малітву.

6 Выясьняючы гэта братам, будзеш добрым слугою Езуса Хрыста, спасілены словамі веры і добрай навукі, якой ты заўсёды трымаўся.

7 Недарэчных і бабскіх казак высьцерагайся, і нахіляй сябе да пабожнасьці.

8 Бо фізічная муштра ня вельмі карысная, пабожнасьць жа да ўсяго прыдатная, маючы абяцаньне жыцьця цяперашняга і будучага.

9 Праўдзівае гэта слова і вартае ўсякай увагі.

10 Бо дзеля гэтага мы працуем і пакутуем, бо спадзяемся на Бога жывога, які ёсьць Збаўца ўсіх людзей, а ў першую чаргу веручых.

11 Загадвай гэта і вучы.

12 Няхай ніхто не пагарджае тваёй маладосьцю, але будзь прыкладам веручым у слове, у паводзінах, у любові, у веры, у чыстасьці.

13 Пакуль прыбуду, займіся чытаньнем, пацяшаньнем і навукаю.

14 Не занядбоўвай ласкі, якая прабывае ў табе, якая дадзена табе праз прароцтва з узлажэньнем рук старшых.

15 Аб гэтым думай і (у гэта) заглыбляйся, каб посьпех твой усім быў бачны.

16 Глядзі сябе і навукі, трымайся іх. Так бо паступаючы і сябе збавіш, і тых, каторыя слухаюць цябе.

5

1 На старэйшага не сварыся сурова, але ўпрошвай, як бацьку; маладых, як братоў;

2 старэйшага ўзросту жанчын, як матак, а маладых, як сёстраў з усёй чыстасьцю.

3 Удоваў шануй, якія сапраўды ўдовы.

4 Калі ж якая ўдава мае дзяцей або ўнукаў, дык няхай перш навучыцца кіраваць домам сваім ды няхай умее аддаць належнае бацькам, бо гэта ёсьць мілым Богу.

5 Тая ж, што сапраўды ўдава і адзінокая, мае надзею на Бога, і не перастае ўпрошваць Бога і маліцца днём і ноччу.

6 Удава, якая распусна жыве, тая памёршая.

7 І гэта загадвай ім, каб яны былі беззаганнымі.

8 Калі ж хто не апякуецца сваімі, тым больш хатнімі, той адрокся веры і горшы за няверучага.

9 Выбіраць трэба ўдаву ня менш шасьцідзесяці гадоў, меўшую аднаго толькі мужа,

10 выпрабаваную ў добрых справах, гэта значыць, што добра выгадавала дзяцей, што яна гасьцінная, што сьвятым ногі абмывала, што пакутуючых у горы пацяшала, што рупілася пра добрыя справы.

11 А маладых удоваў абмінай, бо іх пачуцьцёвасьць адводзіць ад Хрыста, дык яны гоняцца выйсьці замуж.

12 Яны падлягаюць асуджэньню, бо страцілі першую веру.

13 Высьцерагайся таксама гультаяк, што цягаюцца па хатах; такія ня толькі гультайкі, але і пляткаркі, і цікаўныя, і лапочуць, што не належыцца.

14 Дык лічу, што лепш, каб маладыя ўдовы выходзілі замуж, нараджалі дзяцей, кіравалі домам і не давалі падставаў да ачарненьня.

15 Бо ўжо некаторыя пайшлі за шатанам.

16 Калі ж які верны ці верная мае ўдоваў, дык няхай апякуецца імі і не абцяжарвае царквы, каб яна магла ўспамагаць тым, якія сапраўды ўдовы.

17 Старшыя, якія добра кіруюць, вартыя падвойнага гонару, асабліва тыя, што працуюць у слове і ў навуцы.

18 Вось жа кажа Пісаньне: “Не завязвай морды валу, які малоціць”, і: “Работнік варты заплаты сваёй”.

19 Не прыймай абвінавачваньняў на старшых, хіба ў прысутнасьці ня менш двух сьведкаў.

20 Грэшніка павучай перад усімі, каб іншыя баяліся.

21 Заклінаю цябе перад Богам і Езусам Хрыстом і выбранымі анёламі захаваць гэта без перадузятасьці, не хістаючыся ў той ці іншы бок.

22 Не ўскладай ні на кога пасьпешліва рук, каб ня стаць табе супольнікам чужых грахоў.

23 З гэтай пары ня пі вады, але патроху ўжывай віна з увагі на твой страўнік, дзеля частых яго захворваньняў.

24 Грахі некаторых людзей вядомыя перад судом, іншых жа толькі пасьля раскрываюцца.

25 Падобна і добрыя ўчынкі бываюць яўнымі, а калі яны скрытыя, дык усё роўна схавацца ня змогуць.

6

1 Нявольнікі, якія пад ярмом, няхай лічаць сваіх паноў дастойнымі ўсякай павагі, каб імя Божае і навука не зьневажаліся.

2 Якія маюць паноў веручых, няхай імі не пагарджаюць, хоць яны і браты, але няхай больш служаць ім, бо яны веручыя і ўмілаваныя, і спрыяюць ім. Вучы гэтаму і заклікай.

3 Калі хто вучыць інакш і не прытрымліваецца здаровых словаў Госпада нашага Езуса Хрыста і навукі, згоднай з пабожнасьцю,

4 той ганарлівец, які нічога не разумее, але мае схільнасьць спрачацца ў справах і кідаць словамі, з якіх паўстаюць нянавісьць, звадкі, блюзьнерствы, ліхія падазрэньні,

5 пустыя спрэчкі між людзьмі папсаванага розуму, пазбаўленых праўды і думаючых, што пабожнасьць служыць для ўзбагачэньня.

6 Але вялікім набыткам ёсьць пабожнасьць і заспакаеньнем немалым.

7 Нічога бо мы не прынесьлі на гэты сьвет, і нічога, як вядома, ня вынесем.

8 Маючы ж ежу і ў-ва што апрануцца, будзьма гэтым задаволены.

9 А вось тыя, што хочуць стаць багатымі, трапляюць у спакусу і ў (д’ябальскую) пятлю ды ў многія некарысныя, а то і шкодныя пажаданьні, якія топяць людзей у бездані загубы.

10 Корань бо ўсякіх няшчасьцяў ёсьць сквапнасьць, за якой гонячыся, некаторыя адпалі ад веры і мучацца вялікімі пакутамі.

11 А ты, чалавек Божы, высьцерагайся гэтага. Шукай справядлівасьці, пабожнасьці, веры, любові, цярплівасьці, лагоднасьці.

12 Змагайся добрым змаганьнем веры, здабудзь жыцьцё вечнае, да якога ты пакліканы і дзеля якога ты вызнаў добрае сьведчаньне перад шматлікімі сьведкамі.

13 Загадваю табе перад Богам, які ажыўляе ўсё, і Езусам Хрыстом, які даў добрае сьведчаньне і вызнаньне перад Понціем Пілатам,

14 каб ты спаўняў прыказаньне беззаганна і няўхільна аж да прыходу Госпада нашага Езуса Хрыста,

15 якое выявіць у свой час багаслаўлены і адзіна магутны Валадар валадароў і Госпад валодаючых,

16 які сам адзін мае несьмяротнасьць і жыве ў сьветласьці недаступнай, якога ніхто з людзей ня бачыў і бачыць ня можа; Яму чэсьць і панаваньне вечнае. Амэн.

17 Багатым гэтага веку загадвай, каб лішне высока пра сябе ня думалі і не пакладалі надзеі ў няпэўным багацьці, але спадзяваліся на Бога, які шчодра дае нам усё патрэбнае для жыцьця,

18 каб як найбольш рабілі дабра, багацелі добрымі ўчынкамі, былі шчодрымі, дзяліліся з іншымі,

19 зьбіралі сабе добры грунт на будучае, каб атрымаць жыцьцё вечнае.

20 О, Цімафею, беражы перададзенае табе, абмінай навінкі пустаслоўя і супярэчлівых цьверджаньняў фальшывай навукі,

21 прыхільнікі якой страцілі веру. Ласка з вамі.