1 یعقوب که غلام خدا و عیسی مسیح خداوند است به دوازده سبط که پراکنده هستند خوش باشید.
2 ای برادران من وقتی که در تجربه های گوناگون مبتلا شوید کمال خوشی دانید.
3 چونکه می دانید که امتحان ایمان شما صبر را پیدا می کند.
4 لکن صبر را عمل تام خود باشد تا کامل و تمام شوید و محتاج هیچ چیز نباشید.
5 و اگر از شما کسی محتاج به حکمت باشد سؤال بکند از خدایی که هر کس را به سخاوت عطا می کند و ملامت نمی نماید و به او داده خواهد شد.
6 لکن به ایمان سؤال بکند و هرگز شک نکند زیرا هرکه شک کند مانند موج دریاست که از باد رانده و متلاطم می شود.
7 زیرا چنین شخص گمان نبرد که از خداوند چیزی خواهد یافت.
8 مرد دودل در تمام رفتار خود ناپایدار است.
9 لکن برادر مسکین به سرافرازی خود فخر بنماید.
10 و دولتمند از مسکنت خود زیرا مثل گل علف در گذر است.
11 از آنرو که آفتاب با گرمی طلوع کرده علف را خشکانید و گلش به زیر افتاده حسن صورتش زایل شد. به همینطور شخص دولتمند نیز در راههای خود پژمرده خواهد گردید.
12 خوشابحال کسی که متحمل تجربه شود زیرا که چون آزموده شد آن تاج حیاتی را که خداوند به محبان خود وعده فرموده است خواهد یافت.
13 هیچکس چون در تجربه افتد نگوید خدا مرا تجربه می کند زیرا خدا هرگز از بدیها تجربه نمی شود و او هیچکس را تجربه نمی کند.
14 لکن هرکس در تجربه می افتد وقتی که شهوت وی او را می کشد و فریفته می سازد.
15 پس شهوت آبستن شده گناه را می زاید و گناه به انجام رسیده موت را تولید می کند.
16 ای برادران عزیز من گمراه مشوید!
17 هر بخشندگی نیکو و هر بخشش کامل از بالا است و نازل می شود از پدر نورها که نزد او هیچ تبدیل و سایه گردش نیست.
18 او محض اراده خود ما را بوسیله کلمه حق تولید نمود تا ما چون نوبر مخلوقات او باشیم.
19 بنابراین ای برادران عزیز من هرکس در شنیدن تند و در گفتن آهسته و در خشم سست باشد.
20 زیرا خشم انسان عدالت خدا را به عمل نمی آورد.
21 پس هر نجاست و افزونی شر را دور کنید و با فروتنی کلام کاشته شده را بپذیرید که قادر است که جانهای شما را نجات بخشد.
22 لکن کنندگان کلام باشید نه فقط شنوندگان که خود را فریب می دهند.
23 زیرا اگر کسی کلام را بشنود و عمل نکند شخصی را ماند که صورت طبیعی خود را در آینه می نگرد.
24 زیرا خود را نگریست و رفت و فورا فراموش کرد که چطور شخصی بود.
25 لکن کسی که بر شریعت کامل آزادی چشم دوخت و در آن ثابت ماند او چون شنونده فراموشکار نمی باشد بلکه کننده عمل پس او در عمل خود مبارک خواهد بود.
26 اگر کسی از شما گمان برد که پرستنده خدا است و عنان زبان خود را نکشد بلکه دل خود را فریب دهد پرستش او باطل است.
27 پرستش صاف و بی عیب نزد خدا و پدر این است که یتیمان و بیوه زنان را در مصیبت ایشان تفقد کنند و خود را از آلایش دنیا نگاه دارند.
1 ای برادران من ایمان خداوند ما عیسی مسیح رب الجلال را با ظاهربینی مدارید.
2 زیرا اگر به کنیسه شما شخصی با انگشتری زرین و لباس نفیس داخل شود و فقیری نیز با پوشاک ناپاک درآید.
3 و به صاحب لباس فاخر متوجه شده گویید اینجا نیکو بنشین و به فقیر گویید تو در آنجا بایست یا زیر پای انداز من بنشین.
4 آیا در خود متردد نیستید و داوران خیالات فاسد نشده اید؟
5 ای برادران عزیز گوش دهید. آیا خدا فقیران این جهان را برنگزیده است تا دولتمند در ایمان و وارث آن ملکوتی که به محبان خود وعده فرموده است بشوند؟
6 لکن شما فقیر را حقیر شمرده اید. آیا دولتمندان بر شما ستم نمی کنند و شما را در محکمه ها نمی کشند؟
7 آیا ایشان به آن نام نیکو که بر شما نهاده شده است کفر نمی گویند؟
8 اما اگر آن شریعت ملوکانه را برحسب کتاب بجا آورید یعنی همسایه خود را مثل نفس خود محبت نما نیکو می کنید.
9 لکن اگر ظاهربینی کنید گناه می کنید و شریعت شما را به خطاکاری ملزم می سازد.
10 زیرا هرکه تمام شریعت را نگاه دارد و در یک جزو بلغزد ملزم همه می باشد.
11 زیرا او که گفت زنا مکن نیز گفت قتل مکن. پس هرچند زنا نکنی اگر قتل کردی از شریعت تجاوز نمودی.
12 همچنین سخن گویید و عمل نمایید مانند کسانی که بر ایشان داوری به شریعت آزادی خواهد شد.
13 زیرا آن داوری بی رحم خواهد بود برکسی که رحم نکرده است و رحم بر داوری مفتخر می شود.
14 ای برادران من چه سود دارد اگر کسی گوید ایمان دارم وقتی که عمل ندارد؟ آیا ایمان می تواند او را نجات بخشد؟
15 پس اگر برادری یا خواهری برهنه و محتاج خوراک روزینه باشد
16 و کسی از شما بدیشان گوید به سلامتی بروید و گرم و سیر شوید لیکن مایحتاج بدن را بدیشان ندهد چه نفع دارد؟
17 همچنین ایمان نیز اگر اعمال ندارد در خود مرده است.
18 بلکه کسی خواهد گفت تو ایمان داری و من اعمال دارم. ایمان خود را بدون اعمال به من بنما و من ایمان خود را از اعمال خود به تو خواهم نمود.
19 تو ایمان داری که خدا واحد است؟ نیکو می کنی! شیاطین نیز ایمان دارند و می لرزند!
20 و لیکن ای مرد باطل آیا می خواهی دانست که ایمان بدون اعمال باطل است؟
21 آیا پدر ما ابراهیم به اعمال عادل شمرده نشد وقتی که پسر خود اسحاق را به قربانگاه گذرانید؟
22 می بینی که ایمان با اعمال او عمل کرد و ایمان از اعمال کامل گردید.
23 و آن نوشته تمام گشت که می گوید ابراهیم به خدا ایمان آورد و برای او به عدالت محسوب گردید و دوست خدا نامیده شد.
24 پس می بینید که انسان از اعمال عادل شمرده می شود نه از ایمان تنها.
25 و همچنین آیا راحاب فاحشه نیز از اعمال عادل شمرده نشد وقتی که قاصدان را پذیرفته به راهی دیگر روانه نمود؟
26 زیرا چنانکه بدن بدون روح مرده است همچنین ایمان بدون اعمال نیز مرده است.
1 ای برادران من بسیار معلم نشوید چونکه می دانید که بر ما داوری سخت تر خواهد شد.
2 زیرا همگی ما بسیار می لغزیم. و اگر کسی در سخن گفتن نلغزد او مرد کامل است و می تواند عنان تمام جسد خود را بکشد.
3 و اینک لگام را بر دهان اسبان می زنیم تا مطیع ما شوند و تمام بدن آنها را برمی گردانیم.
4 اینک کشتیها نیز چقدر بزرگ است و از بادهای سخت رانده می شود لکن با سکان کوچک به هر طرفی که اراده ناخدا باشد برگردانیده می شود.
5 همچنان زبان نیز عضوی کوچک است و سخنان کبرآمیز می گوید. اینک آتش کمی چه جنگل عظیمی را می سوزاند.
6 و زبان آتشی است! آن عالم ناراستی در میان اعضای ما زبان است که تمام بدن را می آلاید و دایره کائنات را می سوزاند و از جهنم سوخته می شود!
7 زیرا که هر طبیعتی از وحوش و طیور و حشرات و حیوانات بحری از طبیعت انسان رام می شود و رام شده است.
8 لکن زبان را کسی از مردمان نمی تواند رام کند. شرارتی سرکش و پر از زهر قاتل است!
9 خدا و پدر را به آن متبارک می خوانیم و به همان مردمان را که به صورت خدا آفریده شده اند لعن می گوییم.
10 از یک دهان برکت و لعنت بیرون می آید! ای برادران شایسته نیست که چنین شود.
11 آیا چشمه از یک شکاف آب شیرین و شور جاری می سازد؟
12 یا می شود ای برادران من که درخت انجیر زیتون یا درخت مو انجیر بار آورد؟ و چشمه شور نمی تواند آب شیرین را موجود سازد.
13 کیست در میان شما که حکیم و عالم باشد؟ پس اعمال خود را از سیرت نیکو به تواضع حکمت ظاهر بسازد.
14 لکن اگر در دل خود حسد تلخ و تعصب دارید فخر مکنید و به ضد حق دروغ مگویید.
15 این حکمت از بالا نازل نمی شود بلکه دنیوی و نفسانی و شیطانی است.
16 زیرا هرجایی که حسد و تعصب است در آنجا فتنه و هر امر زشت موجود می باشد.
17 لکن آن حکمت که از بالا است اول طاهر است و بعد صلحآمیز و ملایم و نصیحت پذیر و پر از رحمت و میوه های نیکو و بی تردد و بی ریا.
18 و میوه عدالت در سلامتی کاشته می شود برای آنانی که سلامتی را بعمل می آورند.
1 از کجا در میان شما جنگها و از کجا نزاعها پدید می آید؟ آیا نه از لذتهای شما که در اعضای شما جنگ می کند؟
2 طمع می ورزید و ندارید می کشید و حسد می نمایید و نمی توانید به چنگ آرید و جنگ و جدال می کنید و ندارید از این جهت که سؤال نمی کنید
3 و سؤال می کنید و نمی یابید از اینرو که به نیت بد سؤال می کنید تا در لذات خود صرف نمایید.
4 ای زانیات آیا نمی دانید که دوستی دنیا دشمنی خداست؟ پس هرکه می خواهد دوست دنیا باشد دشمن خدا گردد.
5 آیا گمان دارید که کتاب عبث می گوید روحی که او را در ما ساکن کرده است تا به غیرت بر ما اشتیاق دارد؟
6 لیکن او فیض زیاده می بخشد. بنابراین می گوید خدا متکبران را مخالفت می کند اما فروتنان را فیض می بخشد.
7 پس خدا را اطاعت نمایید و با ابلیس مقاومت کنید تا از شما بگریزد.
8 و به خدا تقرب جویید تا به شما نزدیکی نماید. دستهای خود را طاهر سازید ای گناهکاران و دلهای خود را پاک کنید ای دودلان.
9 خود را خوار سازید و ناله و گریه نمایید و خنده شما به ماتم و خوشی شما به غم مبدل شود.
10 در حضور خدا فروتنی کنید تا شما را سرافراز فرماید.
11 ای برادران یکدیگر را ناسزا مگویید زیرا هرکه برادر خود را ناسزا گوید و بر او حکم کند شریعت را ناسزا گفته و بر شریعت حکم کرده باشد. لکن اگر بر شریعت حکم کنی عامل شریعت نیستی بلکه داور هستی.
12 صاحب شریعت و داور یکی است که بر رهانیدن و هلاک کردن قادر می باشد. پس تو کیستی که بر همسایه خود داوری می کنی؟
13 هان ای کسانی که می گویید امروز و فردا به فلان شهر خواهیم رفت و در آنجا یک سال بسر خواهیم برد و تجارت خواهیم کرد و نفع خواهیم برد
14 و حال آنکه نمی دانید که فردا چه می شود از آنرو که حیات شما چیست؟ مگر بخاری نیستید که اندک زمانی ظاهر است و بعد ناپدید می شود؟
15 به عوض آنکه باید گفت که اگر خدا بخواهد زنده می مانیم و چنین و چنان می کنیم.
16 اما الحال به عجب خود فخر می کنید و هر چنین فخر بد است.
17 پس هرکه نیکویی کردن بداند و بعمل نیاورد او را گناه است.
1 هان ای دولتمندان بجهت مصیبتهایی که بر شما وارد می آید گریه و ولوله نمایید.
2 دولت شما فاسد و رخت شما بیدخورده می شود.
3 طلا و نقره شما را زنگ می خورد و زنگ آنها بر شما شهادت خواهد داد و مثل آتش گوشت شما را خواهد خورد. شما در زمان آخر خزانه اندوخته اید.
4 اینک مزد عمله هایی که کشته های شما را درویده اند و شما آن را به فریب نگاه داشته اید فریاد برمی آورد و ناله های دروگران به گوشهای رب الجنود رسیده است.
5 بر روی زمین به ناز و کامرانی مشغول بوده دلهای خود را در یوم قتل پروردید.
6 بر مرد عادل فتوی' دادید و او را به قتل رسانیدید و با شما مقاومت نمی کند.
7 پس ای برادران تا هنگام آمدن خداوند صبر کنید. اینک دهقان انتظار می کشد برای محصول گرانبهای زمین و برایش صبر می کند تا باران اولین و آخرین را بیابد.
8 شما نیز صبر نمایید و دلهای خود را قوی سازید زیرا که آمدن خداوند نزدیک است.
9 ای برادران از یکدیگر شکایت مکنید مبادا بر شما حکم شود. اینک داور بر در ایستاده است.
10 ای برادران نمونه زحمت و صبر را بگیرید از انبیایی که به نام خداوند تکلم نمودند.
11 اینک صابران را خوشحال می گوییم و صبر ایوب را شنیده اید و انجام کار خداوند را دانسته اید زیرا که خداوند بغایت مهربان و کریم است.
12 لکن اول همه ای برادران من قسم مخورید نه به آسمان و نه به زمین و نه به هیچ سوگند دیگر بلکه بلی شما بلی باشد و نی شما نی مبادا در تحکم بیفتید.
13 اگر کسی از شما مبتلای بلایی باشد دعا بنماید و اگر کسی خوشحال باشد سرود بخواند.
14 و هرگاه کسی از شما بیمار باشد کشیشان کلیسا را طلب کند تا برایش دعا نمایند و او را به نام خداوند به روغن تدهین کنند.
15 و دعای ایمان مریض را شفا خواهد بخشید و خداوند او را خواهد برخیزانید و اگر گناه کرده باشد از او آمرزیده خواهد شد.
16 نزد یکدیگر به گناهان خود اعتراف کنید و برای یکدیگر دعا کنید تا شفا یابید زیرا دعای مرد عادل در عمل قوت بسیار دارد.
17 الیاس مردی بود صاحب حواس مثل ما و به تمامی دل دعا کرد که باران نبارد و تا مدت سه سال و شش ماه نبارید.
18 و باز دعا کرد و آسمان بارید و زمین ثمر خود را رویانید.
19 ای برادران من اگر کسی از شما از راستی منحرف شود و شخصی او را بازگرداند.
20 بداند هرکه گناهکار را از ضلالت راه او برگرداند جانی را از موت رهانیده و گناهان بسیار را پوشانیده است.