1

1 کلام خداوند که در ایام یوشیا ابن آمون، پادشاه یهودا، بر صفنیا ابن کوشی ابن جدلیا ابن امریا ابن حزقیا نازل شد.

2 خداوند می گوید که همه چیزها را از روی زمین بالکل هلاک خواهم ساخت.

3 انسان و بهایم را هلاک می سازم. مرغان هوا و ماهیان دریا و سنگهای مصادم را با شریران هلاک می سازم. و انسان را از روی زمین منقطع می نمایم. قول خداوند این است.

4 و دست خود را بر یهودا و بر جمیع سکنه اورشلیم دراز می نمایم. و بقیه بعل و اسمهای مؤبدان و کاهنان را از این مکان منقطع می سازم.

5 و آنانی را که لشکر آسمان را بر بامها می پرستند، و آن پرستندگان را که به یهوه قسم می خورند و آنانی را که به ملکوم سوگند می خورند،

6 و آنانی را که از پیروی یهوه مرتد شده اند، و آنانی را که خداوند را نمی طلبند و از او مسالت نمی نمایند.

7 به حضور خداوند یهوه خاموش باش، زیرا که روز خداوند نزدیک است، چونکه خداوند قربانی ای مهیا کرده است و دعوت شدگان خود را تقدیس نموده است.

8 و در روز قربانی خداوند واقع خواهد شد که من بر سروران و پسران پادشاه و همه آنانی که لباس بیگانه می پوشند عقوبت خواهم رسانید.

9 و در آن روز بر همه آنانی که بر آستانه می جهند عقوبت خواهم رسانید و بر آنانی که خانه خداوند خود را از ظلم و فریب پر می سازند.

10 و خداوند می گوید که در آن روز صدای نعره ای از دروازه ماهی و ولوله ای از محله دوم و شکستگی عظیمی از تلها مسموع خواهد شد.

11 ای ساکنان مکتیش ولوله نمایید زیرا که تمامی قوم کنعان تلف شده و همه آنانی که نقره را برمی دارند منقطع گردیده اند.

12 و در آنوقت اورشلیم را به چراغها تفتیش خواهم نمود و بر آنانی که بر دردهای خود نشسته اند و در دلهای خود می گویند خداوند نه نیکویی می کند و نه بدی، عقوبت خواهم رسانید.

13 بنابراین، دولت ایشان تاراج و خانه های ایشان خراب خواهد شد؛ و خانه ها بنا خواهند نمود، اما در آنها ساکن نخواهند شد و تاکستانها غرس خواهند کرد، اما شراب آنها را نخواهند نوشید.

14 روز عظیم خداوند نزدیک است، نزدیک است و بزودی هرچه تمامتر می رسد. آواز روز خداوند مسموع است و مرد زورآور در آن به تلخی فریاد برخواهد آورد.

15 آن روز، روز غضب است، روز تنگی و اضطراب، روز خرابی و ویرانی ، روز تاریکی و ظلمت، روز ابرها و ظلمت غلیظ،

16 روز کرنا و هنگامه جنگ به ضد شهرهای حصاردار و به ضد برجهای بلند.

17 و مردمان را چنان به تنگ می آورم که کورانه راه خواهند رفت زیرا که به خداوند گناه ورزیده اند. پس خون ایشان مثل غبار و گوشت ایشان مانند سرگین ریخته خواهد شد.

18 در روز غضب خداوند نه نقره و نه طلای ایشان ایشان را تواند رهانید و تمامی جهان از آتش غیرت او سوخته خواه دشد، زیرا که بر تمامی ساکنان جهان هلاکتی هولناک وارد خواهد آورد.

2

1 ای امتی که حیا ندارید، فراهم آیید و جمع بشوید!

2 قبل از آنکه حکم نتاج بیاورد و آن روز مثل کاه بگذرد؛ قبل از آنکه حدت خشم خداوند بر شما وارد آید؛ قبل از آنکه روز خشم خداوند بر شما برسد.

3 ای جمیع حلیمان زمین که احکام او را بجا می آورید، عدالت را بطلبید و تواضع را بجویید، شاید که در روز خشم خداوند مستور شوید.

4 زیرا که غزه متروک می شود و اشقلون ویران می گردد و اهل اشدود را در وقت ظهر اخراج می نمایند و عقرون از ریشه کنده می شود.

5 وای بر امت کریتیان که بر ساحل دریا ساکنند. ای کنعان، ای زمین فلسطینیان کلام خداوند به ضد شما است و من تو را چنان هلاک می کنم که کسی در تو ساکن نخواهد بود،

6 و ساحل دریا موضع مرتعهای شبانان و آغلهای گوسفندان خواهد بود،

7 و ساحل دریا برای بقیه خاندان یهودا خواهد بود تا در آن بچرند. شبگاهان در خانه های اشقلون خواهند خوابید زیرا یهوه خدایشان از ایشان تفقد نموده، اسیران ایشان را باز خواهد آورد.

8 ملامت موآب و سرزنش بنی عمون را شنیدم که چگونه قوم مرا ملامت می کنند و بر سرحد ایشان فخر می نمایند.

9 بنابراین، یهوه صبایوت خدای اسرائیل می گوید: به حیات خودم قسم که موآب مثل سدوم و بنی عمون مثل عموره خواهد شد. محل خارها و حفره های نمک و ویرانی ابدی خواهد شد. بقیه قوم من آنها را غارت خواهند نمود و بقیه امت من ایشان را به تصرف خواهند آورد.

10 این به سبب تکبر ایشان بر ایشان وارد خواهد آمد زیرا که قوم یهوه صبایوت را ملامت نموده، بر ایشان فخر کردند.

11 پس خداوند به ضد ایشان مهیب خواهد بود زیرا که تمامی خدایان جهان را زایل خواهد ساخت و جمیع جزایر امتها هر کدام از جای خود او را عبادت خواهند کرد.

12 و شما نیز ای حبشیان به شمشیر من کشته خواهید شد.

13 و دست خود را بر زمین شمال دراز کرده، آشور را هلاک خواهد کرد و نینوی را به ویرانی و به زمین خشک مثل بیابان مبدل خواهد نمود.

14 و گله ها و تمامی حیوانات امتها در میانش خواهند خوابید و مرغ سقا و خارپشت بر تاجهای ستونهایش منزل خواهند گرفت و آواز سراینده از پنجره هایش مسموع خواهد شد و خرابی بر آستانه هایش خواهد بود زیرا که چوب سرو آزادش را برهنه خواهد کرد.

15 این است شهر فرحناک که در اطمینان ساکن می بود و در دل خود می گفت: «من هستم و غیر از من دیگری نیست؛ من هستم و غیر از من دیگری نیست.» چگونه خراب شد! خوابگاه حیوانات گردیده است! هر که از آن عبور کند بر آن سخریه کرده، دست خود را خواهد جنبانید!

3

1 وای بر شهر فتنه انگیز نجس ظلم کننده!

2 آواز را نمی شنود و تادیب را نمی پذیرد و بر خداوند توکل نمی نماید و بر خدای خود تقرب نمی جوید.

3 سرورانش در اندرونش شیران غران و داورانش گرگان شب که چیزی تا صبح باقی نمی گذارند.

4 انبیایش مغرور و خیانتکارند. کاهنانش قدس را نجس می سازند و به شریعت مخالفت می ورزیدند.

5 خداوند در اندرونش عادل است و بی انصافی نمی نماید. هر بامداد حکم خود را روشن می سازد و کوتاهی نمی کند، اما مرد ظالم حیا را نمی داند.

6 امتها را منقطع ساخته ام که برجهای ایشان خراب شده است و کوچه های ایشان را چنان ویران کرده ام که عبور کننده ای نباشد. شهرهای ایشان چنان منهدم گردیده است که نه انسانی و نه ساکنی باقی مانده است.

7 و گفتم: کاش که از من می ترسیدی و تادیب را می پذیرفتی. تا آنکه مسکن او معدوم نمی شد، موافق هر آنچه بر او تعیین نموده بودم. لکن ایشانر صبح زود برخاسته، اعمال خود را فاسد گردانیدند.

8 بنابراین خداوند می گوید: برای من منتظر باشید تا روزی که به جهت غارت برخیزم زیرا که قصد من این است که امتها را جمع نمایم و ممالک را فراهم آورم تا غضب خود و تمامی حدت خشم خویش را بر ایشان بریزم زیرا که تمامی جهان به آتش غیرت من سوخته خواهد شد.

9 زیرا که در آن زمان، زبان پاک به امتها باز خواهم داد تا جمیع ایشان اسم یهوه را بخوانند و به یک دل او را عبادت نمایند.

10 از ماورای نهرهای حبش پرستندگانم یعنی دختر پراکندگانم هدیه ای برای من خواهند آورد.

11 در آن روز از همه اعمالت که به من عصیان ورزیده ای خجل نخواهی شد زیرا که در آن زمان آنانی را که از تکبر تو مسرورند، از میانت دور خواهم کرد و بار دیگر در کوه مقدس من تکبر نخواهی نمود.

12 اما در میان تو قومی ذلیل و مسکین باقی خواهم گذاشت و ایشان بر اسم خداوند توکل خواهند نمود.

13 و بقیه اسرائیل بی انصافی نخواهند نمود و دروغ نخواهند گفت و در دهان ایشان زبان فریبنده یافت نخواهد شد زیرا که ایشان چرا کرده، به آرامی خواهند خوابید و ترساننده ای نخواهد بود.

14 ای دختر صهیون ترنم نما! ای اسرائیل آواز شادمانی بده! ای دختر اورشلیم به تمامی دل شادمان شو و وجد نما!

15 خداوند عقوبتهای تو را برداشته و دشمنانت را دور کرده است. یهوه پادشاه اسرائیل در میان تو است پس بار دیگر بلا را نخواهی دید.

16 در آن روز به اورشلیم گفته خواهد شد که مترس! ای صهیون دستهای تو سست نشود!

17 یهوه خدایت در میان تو قدیر است و نجات خواهد داد. او بر تو شادی بسیار خواهد نمود و در محبت خود آرامی خواهد یافت و با سرودها بر تو شادی خواهد نمود.

18 آنانی را که به جهت عیدها محزون می باشند و از آن تو هستند، جمع خواهم نمود که عار بر ایشان بار سنگین می بود.

19 اینک در آن زمان بر همه آنانی که بر تو ظلم می کردند، مکافات خواهم رسانید و لنگان را خواهم رهانید و رانده شدگان را جمع خواهم کرد و آنانی را که عار ایشان در تمامی زمین می بود محل تسبیح و اسم خواهم گردانید.

20 در آن زمان شما را درخواهم آورد و در آن زمان شما را جمع خواهم کرد زیرا خداوند می گوید: حینی که اسیران شما را بنظر شما باز آورم، آنگاه شما را درمیان تمامی قوم های زمین محل اسم و تسبیح خواهم گردانید.