1

1

[1-2] Алланынъ Огълу Иса Месих акъкъында Къуванчлы Хабернинъ башланувы.

Ешая пейгъамбер китабында Алланынъ бойле сёзлерини язгъан:

«Мына, Мен Сенинъ огюнъден хаберджимни ёллайым.

О, сенден эвель барып, Сенинъ ёлунъны азырлайджакъ.

2

3

Сахрада онынъ сеси янъгъырайджакъ:

Раббининъ ёлуны азырланъыз,

кечеджек ерлерини тюм-тюз этинъиз!”»

4

Бойлеликнен, сахрада Ягъя пейда олды. О, адамларны, гуналарынынъ багъышланмасы ичюн тёвбе этип, сувгъа батырылып чыкъармагъа огрете ве сувгъа батырып чыкъара эди.

5

Бутюн Еудие мемлекетинден ве Ерусалим шеэринден адамлар Ягъягъа келе эдилер. Олар озь гуналарыны айта эдилер. О исе, кельгенлерни Иордан озенининъ сувуна батырып чыкъара эди.

6

Ягъя деве юнюнден орюльген урба, белинде мешин къушакъ такъып юре эди. Ашагъан ашы — чегертки ве кийик бал эди.

7 О, шойле хитап этип айта эди:

— Меним пешимден менден де Къудретлиси келеята. Мен, эгилип, Онынъ аякъкъапларынынъ багъыны чезмеге биле ляйыкъ дегилим.

8 Мен сизлерни сувгъа батырам, О исе, сизлерни Мукъаддес Рухкъа батыраджакъ.

9

О куньлерде Галилеянынъ Назарет шеэринден Иса келип чыкъты. Ягъя Оны Иордан озенине батырып чыкъарды.

10 Иса сувдан чыкъкъанда, кок ярылды да, о, Алла Рухуны корьди. Рух гогерджин киби Исагъа эне эди.

11

Коклерден:

— Сен Меним севимли Огълумсынъ, Сенден пек мемнюним, — деген бир сес эшитильди.

12

Шу ань Рух Исаны сахрагъа алып барды.

13 Анда къыркъ кунь девамында Иблис Оны сынавгъа огъратты. Иса кийик айванлар арасында яшады. Онъа мелеклер хызмет эттилер.

14

Ягъя зиндангъа тюшкен сонъ, Иса Галилеягъа кельди. О, Алладан Къуванчлы Хаберни даркъатып юре эди.

15

— Вакъты-саати кельди! Алла Падишалыгъы якъынлашты! Тёвбе этинъиз, Къуванчлы Хаберге инанынъыз! — дей эди Иса.

16

Иса, Галилея голю боюндан кечеяткъанда, Симоннынъ, къардашы Андрейнен берабер балыкъ сачмаларыны гольге аткъаныны коре. Олар балыкъчы эдилер.

17 Иса оларгъа:

— Меним артымдан юрюнъиз. Шимди сиз балыкъ дегиль де, инсан тутаджакъсынъыз, — деди.

18

Агъа-къардашлар аман сачмаларыны ташлап, Исанынъ пешинден кеттилер.

19 Бираз юрген сонъ, Иса Зебедайнынъ огълу Якъупны ве онынъ къардашы Юханны корьди. Олар къайыкъ ичинде отурып балыкъ сачмаларыны тюзете эдилер.

20 Иса агъа-къардашны чагъырды, ве олар, бабалары Зебедайны ыргъатларнен берабер къайыкъта къалдырып, Онынъ пешинден кеттилер.

21

Олар Кафарнаум шеэрине кельген сонъ, биринджи раатлыкъ куню Иса синагогагъа кирип, адамларны огретип башлады.

22 Онынъ айткъан сёзлерини эшиткенлер эписи шашып къала эдилер. Чюнки О, Къанун оджалары киби дегиль, буюк къудрет берильген адам киби огрете эди.

23 Шу арада синагогагъа джин ургъан бир адам кире.

24

— Эй, назаретли Иса, Сен бизден не истейсинъ? Бизни гъайып этмек ичюн кельдинъми? Мен Сенинъ ким олгъанынъны билем! Сен Алланынъ Азизисинъ! — деп къычырды о.

25

Иса джинге шойле эмир этти:

— Сус да, бу адамдан чыкъ!

26

Джин адамны сарсытып, къаба бир сеснен багъырып, онынъ ичинден чыкъты.

27 Буны корьгенлер эписи шашып къалдылар. Бир-биринден:

— Бу насыл шей? — деп сорай эдилер. — Насылдыр бир яп-янъы огретюв... Онынъ къудрети о къадар буюк ки, О, арам рухларгъа эмир эте, олар исе Онъа бойсуналар.

28

Онынъ акъкъында хабер бутюн Галилея топракъларына тез-тез даркъалды.

29

Иса синагогадан чыкъар-чыкъмаз, Якъуп ве Юханнен берабер Симон ве Андрейнинъ эвине кирдилер.

30 Симоннынъ къайнанасы юксек сыджакънен хаста ята эди. Шуны ашыкъып Исагъа айттылар.

31 О, хастанынъ янына барып, оны къолундан тутып турсатты. Къадыннынъ сыджагъы шу дакъкъасы тюшти. О турып, оларгъа софраны донатты.

32

Акъшам олып, кунеш къонгъан сонъ, бутюн хасталарны ве джин ургъанларны Исанынъ огюне кетирдилер.

33 Бутюн шеэр эалиси оларнынъ къапусы огюне топланды.

34 Иса чешит тюрлю хасталарны тедавийледи, чокъ шейтанларны къувып чыкъарды, амма оларгъа ич бир шей айтмагъа ясакъ этти, чюнки олар Онынъ ким олгъаныны бильдилер.

35

Саба, танъ атмаздан эвель турып, Иса эвден чыкъты ве адам олмагъан бир ер тапып, дувалар окъуп башлады.

36 Симон, аркъадашларынен берабер, Исаны эр ерде къыдырып башладылар.

37 Оны тапып:

— Эписи Сени къыдыралар, — дедилер.

38

— Айдынъыз, башкъа ерлерге барайыкъ, — деди оларгъа Иса. — Къомшу къасабаларгъа барып, анда да Алланынъ Сёзюни анълатаджагъым, чюнки Мен шу макъсатнен ёлгъа чыкътым.

39

Бойледже, Иса, оларнынъ синагогаларында Алланынъ Сёзюни анълатып ве шейтанларны къувып чыкъарып, бутюн Галилея топрагъыны айланып чыкъты.

40

Куньлернинъ биринде Исагъа бир адам кельди. Онынъ бутюн тенини арам лепра хасталыгъы баскъан. О, Исанынъ янына барып, тиз чёкип ялварды:

— Эгер истесенъ, мени эляллап тедавийлерсинъ.

41

Иса оны аджыды, къолуны узатып хастагъа тийди де, шойле деди:

— Мен истейим, сени эляллап тедавийлейим.

42

Шу дакъкъасы лепра хасталыгъы ёкъ олып, о, элял олды.

43 [43-44] Иса исе, оны сертликнен тенбилеп:

— Сакъын, кимсеге бир шей айтма! Руханийге барып корюн де, тедавийленгенинъ ичюн Муса буюргъан шейни бер де, о, эписине шаатлыкъ олсун, — деди.

44

45

Амма о адам кетип, озюнен олгъан вакъианы орталыкъкъа даркъатып башлады. Нетиджеде, Иса энди шеэр ичинде ачыкъ юрип оламады ве адам олмагъан ерлерде къалды. Онъа анда да адамлар эр ерден келе эдилер.

2

1

Бир къач куньден сонъ Иса кене Кафарнаум шеэрине кельди. О, энди эвде олгъаныны эшитип,

2 о къадар чокъ адам топланды ки, къапунынъ огюнде, азбарда биле ер ёкъ эди. Иса оларгъа Алланынъ Сёзюни анълата эди.

3

Шу арада дёрт адам Онъа паралич ургъан бир инсанны котерип кельдилер.

4 Адам чокълугъындан Исагъа якъынлашмакъ имкяныны тапалмай, олар Онынъ тёпесинде эвнинъ дамыны ачып, хастаны яткъан тёшеги устюнде яваштан Исанынъ янына тюшюрдилер.

5 Иса, оларнынъ иманыны корип, хастагъа:

— Огълум, гуналарынъ багъышланды! — деди.

6

Бу ерде бир къач Къанун оджалары да отура эдилер. Олар ичинден шойле тюшюндилер:

7

«Бу адамнынъ айткъанлары недир? Бойле сёзлер куфюрдир! Гуналарны Алладан башкъа ким багъышлай биле?»

8

Иса бир кереден Озь рухунен оларнынъ фикирлерине далды да, оларгъа шойле деди:

— Сизинъ юреклеринъиздеки тюшюнджелер недир!

9 Хастагъа айтыладжакъ сёзлерден къайсы къолайджа: «Гуналарынъ багъышланды», — я да «Тур, тёшегинъни ал да, бар», — демекми?

10 Амма, Инсан Огълунынъ ер юзюнде гуналарны багъышламагъа къудрети олгъаныны да билинъиз! — деди. Сонъ хастагъа:

11 — Санъа айтам: еринъден тур, тёшегинъни ал да, эвинъе кет! — деди.

12

Адам шу дакъкъасы турды, тёшегини котерди ве эписининъ козю огюнде чыкъып кетти. Буны корьгенлер шашып къалдылар.

— Биз бойле шейлерни ич бир вакъыт корьмедик! — деп, Аллагъа шукюрлер эттилер.

13

Иса кене Галилея голю боюна кетти. Халкъ Онынъ янында топлана эди, Иса оларны огретип юрди.

14

Шу ерлерден кечкенде, Иса салым топлангъан еринде отургъан Алфейнинъ огълу Левийни корьди.

— Меним артымдан юр! — деди онъа Иса. Левий турып, Исанынъ артындан кетти.

15

Сонъ Иса Левийнинъ эвинде эди. Бир софра башында Онен ве Онынъ шегиртлеринен берабер чокъ салым топлайыджылары ве гунакярлар да ашап-ичип отура эдилер. Онынъ артындан юргенлернинъ сайысы ёкъ эди.

16

Исанынъ салым топлайыджылары ве гунакярларнен отурып ашап-ичкенини корьген фериселер ве Къанун оджалары Онынъ шегиртлерине:

— Бу насыл шей? О салым топлайыджылары ве гунакярнен ашап-ичип отура да! — дедилер.

17

Буны эшиткен Иса оларгъа шойле деди:

— Эким сагъламларгъа дегиль, хасталаргъа керек. Мен инсафлы адамларны дегиль, гуналыларны чагъырмагъа кельдим.

18

Бир кунь Ягъянынъ шегиртлери ве фериселер урф-адет боюнджа аштан-сувдан вазгече эдилер. Адамлар, Исагъа келип, бойле суаль бердилер:

— Ягъянынъ ве фериселернинъ шегиртлери аштан-сувдан вазгечкенде, Сенинъ шегиртлеринъ ашап-ичип юргенлери недир?

19

Иса оларгъа шойле джевап берди:

–Тойгъа чагъырылгъан киевнинъ мусафирлери, киев оларнен олгъанда, ашны ред этерлерми? Ёкъ, киев оларнен олгъандже, ашап-ичерлер!

20 Амма ойле куньлер келеджек ки, киевни араларындан аладжакълар, иште о вакъыт олар аштан вазгечеджеклер.

21 Кимсе эски урбагъа янъы парчадан ямав къоймаз, чюнки янъы ямав эски урбадан йыртылып, тешикни даа бетер алгъа кетирир.

22 Эм, кимсе яш шарапны эски мешин торбаларына толдурмай, чюнки яш шарап джарты торбаны да йыртаджакъ, шарап да бозуладжакъ, торба да гъайып оладжакъ. Яш шарапны янъы мешин торбаларгъа толдуралар.

23

Раатлыкъ куньлерининъ биринде Иса богъдай тарласындан кечип кетеяткъан. Онынъ шегиртлери ёл бою башакъларны къопарып башлайлар.

24 Буны корьген фериселер Исагъа:

— Бакъ сен оларны! Раатлыкъ куню ясакъ этильген шейлерни не ичюн япалар?

25

Иса оларгъа шойле джевап берди:

— Сиз Давут падиша ве онынъ адамлары ач ве мухтадж олгъанда не япкъанлары акъкъында окъумадынъызмы?

26 О, Авиатар баш руханий олгъан заманда Алланынъ Эвине кирип, тек руханийлерге ашамагъа мумкюн олгъан теклиф пителерини ашагъан ве адамларына да берген.

27

Сонъ Иса шойле дей:

— Инсан раатлыкъ куню ичюн дегиль, раатлыкъ куню инсан ичюн яратылгъан.

28 Шунынъ ичюн Инсан Огълу — раатлыкъ кунюнинъ де Раббисидир.

3

1

Иса кене синагогагъа кире. Анда бир къолу къуругъан адам бар экен.

2 Раатлыкъ куню бу сакъатны тедавийлер экенми, деп, Оны къабаатламакъ ичюн, артындан бакъып тура эдилер.

3 Иса, къолу сакъат олгъан адамгъа:

— Ортагъа чыкъ! — деди.

4

Сонъ оларгъа бойле суаль берди:

— Раатлыкъ куню яхшылыкъ я да яманлыкъ япмакъ мумкюнми? Къанун нени рухсет эте? Джан къуртармакъмы я да ольдюрмекми?

Олар индемедилер.

5 Иса адамларнынъ о къадар таш юрекли олгъанларына къайгъырып, этрафына кедер ве ачувнен бакъты. Къолу сакъат адамгъа исе:

— Къолунъны узат! — деди. О, сакъат къолуны узаткъанынен, къолу тюзельди.

6

Фериселер исе кетип, шу саат Ироднынъ тарафдарларынен бирликте топлашып, Исаны насыл этип ольдюрмеге акъыл таныштылар.

7

Иса шегиртлеринен берабер голь тарафкъа ёл алды. Онынъ артындан Галилея ве Еудиеден пек чокъ адам юре эди.

8 Онынъ япкъанларыны эшитип, тап Ерусалим, Идумея, Иордан аркъасындан, Тир ве Сидон виляетлеринден адам акъынтысы келип етти.

9 Къалабалыкъта сыкъылып къалмамакъ ичюн, Иса шегиртлерине бир къайыкъ азырламакъ керегини айтты.

10 Чокъ адамны тедавийлегенини билип, чешит хасталыкъларгъа огърагъанлар бир-бирини итеклеп Онъа токъунмакъ истей эдилер.

11 Джинлер Оны корьгенде, ерге йыкъылып:

— Сен — Алла-Таалянынъ Огълусынъ, — деп къычырдылар.

12

Амма Иса, Озю ким олгъаныны бильдирмеге кесен-кес ясакъ этти.

13

Ондан сонъ Иса дагъ устюне чыкъып, шегиртлеринден Озю сайлап алгъанларыны чагъырды. Олар Исанынъ янына кельдилер.

14 [14-15] Иса, янында бутюн вакъыт олсунлар, Алла Сёзюни даркъатсынлар ве инсанлар ичинден джин къувмакъ къудретини алсынлар деп, Озюне он эки эльчи сайлап алды.

15

16 О, он эки шегирт сайлагъанларнынъ адлары: Симон (Иса онъа Пётр адыны берди),

17 Зебедай огълу Якъуп, онынъ къардашы Юхан (Иса оларгъа Боанергес, я да «Гурюльдюнинъ огъуллары» адыны берди),

18 Андрей, Филип, Бартоломай, Матта, Тома, Алфейнинъ огълу Якъуп, Фадда, Симон Ветанпервер

19 ве сонъундан Исагъа хаинлик япкъан Иуда Искариот.

20

Бундан сонъ Иса эвине къайта. Анда кене о къадар адам топланды ки, оларгъа бир тилим отьмек ашамагъа биле вакъыт олмады.

21 Исанынъ якъын адамлары буны эшитип:

— О акъылдан азды, — деп, Оны алып кетмеге кельдилер.

22

Ерусалимден кельген Къанун оджалары исе:

— Онынъ ичинде Беэльзебул шейтан бар! Шунынъ ичюн О, джинлерни джинлер башлыгъы къуветинен къувып чыкъара! — дедилер.

23

Иса исе, оларны янына чагъырып, кинаели икяелер айтып башлады:

Иблис Иблисни насыл къувып чыкъараджакъ?

24 Эгер бир падишалыкъ озь ичинден болюнсе, о падишалыкъ аякъта туралмаз.

25 Эгер бир эв озь ичинден болюнсе, о эв де аякъта туралмаз.

26 Эгер Иблис озюне къаршы чыкъса, о, аякъ устюнде туралмаз, амма онынъ сонъки куню якъынлашты.

27

Кимсе, кучьлю адамнынъ эвине кирип, онынъ малыны хырсызламаз. Амма башта кучьлю адамны багъласа, бутюн мал-мулькюни хырсызлап кетер.

28

Сизге догърусыны айтам: адамларнынъ япкъан гуналары ве айткъан куфюрликлери багъышланаджакъ.

29 Амма Мукъаддес Рухкъа айтылгъан куфюр сёзлер эбедий багъышланмайджакъ, о эбедий джезагъа махкюм этиледжек.

30

Иса бу сёзлерни айткъанынынъ себеби шунда ки, базылары:

— Оны джин урды, — дей эдилер.

31

Исанынъ анасынен къардашлары келип чыкътылар. Озьлери эвге кирмейип, Оны чагъырмакъ ичюн адам ёлладылар.

32 Исанынъ этрафында пек чокъ адам бар эди. Олар Онъа:

— Ананънен къардашларынъ ве къыз-къардашларынъ тышарыда турып, Сени чагъыралар, — дедилер.

33

Иса оларгъа:

— Меним анам ве къардашларым кимдир? — деди.

34 Сонъ этрафында отургъанларгъа бакъып:

— Мына, булар Меним анам ве къардашларым!

35 Ким Алланынъ ирадесини беджерсе, о Меним къардашым, къыз-къардашым ве анам, — деди.

4

1

Иса кене голь боюнда адамларны огрете эди. Онынъ янына о къадар чокъ адам топланды ки, Иса къайыкъкъа отурып сувгъа тюшмеге меджбур олды. Адамлар исе ялыда къалдылар.

2 Иса чокъ кинаели икяе айтып, халкъкъа насиатлар берди.

3

— Шуны динъленъиз, — деди Иса. — Бир урлукъ сачыджы тарлагъа чыкъа.

4 О урлукъ сачкъанда, базы урлукълар ёл кенарына тюше. Шу арада къушлар учып келелер де, урлукъларны чокъуп ёкъ этелер.

5 Башкъа урлукълар ташлы, топракъ аз олгъан ерге тюше ве тезден осип чыкъалар, чюнки топракъ бу ерде юфкъа экен.

6 Кунеш чыкъкъан сонъ исе, олар сарара-солалар ве яхшы тамыр атып оламагъанларындан, къурып къалалар.

7 Урлукъларнынъ бир къысмы тикенликке тюшкен экен, тикенлер тез оселер ве фиданларны богъып, гъайып этелер.

8 Яхшы топракъкъа тюшкен урлукълар исе чыкътылар ве буюк олып осьтилер, яхшы берекет бердилер: бир урлукътан отуз къат, башкъалары алтмыш ве дигерлери юз къат арткъач берекет кетирдилер.

9

— Къулагъы барлар буны эшитсинлер! — деди Иса.

10

Адамлар даркъалып, Исанынъ янында тек он эки шегирти ве Онынъ артындан эр вакъыт юргенлер къалгъанда, олар Исадан кинаели икяелернинъ манасыны сорадылар.

11

Иса оларгъа:

Алла Падишалыгъынынъ сыры сизге белли. Тышарыда къалгъанлары исе эр шейни кинаели икяелер ярдымынен анълайлар.

12

Оларгъа кинаели икяелерни айтылгъанынынъ макъсады шундадыр:

«Олар, козьлеринен бакъып — корьмесинлер,

къулакъларынен эшитип — анъламасынлар,

сонъ тёвбе этмесинлер, гуналары багъышланмасын!»

13

Бу кинаели икяени анъламадынъызмы? Ойле олса, башкъа икяелерни насыл анълайджакъсыз? — деди оларгъа Иса.

14 — Урлукъ сачыджынынъ сачкъаны — Алланынъ Сёзюдир.

15 Базы адамлар ёл кенарындаки топракъкъа ошайлар. Олар сёзни динълегенде, Иблис бирден келип, бу адамларнынъ юрегине сачылгъан сёзни — урлукъны — хырсызлап кете.

16 Дигерлери, урлукъны алгъан, ташлы топракъкъа ошайлар. Олар, сёзни эшитип, оны тезликнен ве къуванчнен къабул этелер.

17 Олар, де бир шейге, де башкъа шейге дикъкъат этип, урлукъкъа тамыр атмагъа бермейлер. Оларнынъ башына шу сёз ичюн къаза-беля кельсе, олар аман ёлундан къайталар.

18 Башкъалары исе, урлукъны алгъан, тикенли топракъ киби: олар сёзни эшителер,

19 амма аят къасеветлери, зенгинликнен алданув ве башкъа шейлер истеклери келип, сёзни бастыралар, ве урлукълар берекетсиз къалалар.

20 Урлукъны алгъан, яхшы топракъкъа ошагъан адамлар да бар. Олар, сёзни эшитип, оны къабул этелер. Олардан базылары отуз къат, башкъалары алтмыш къат ве дигерлери юз къат берекет берелер.

21

Иса сёзюни девам этти:

— Чыракъны эвге кетирип, оны къопкъа, я да ятакъ тюбюне къоярсызмы? Ёкъ, оны къандиль устюне къоялар!

22 Эр бир шей озь вакътында айтылмакъ ичюн, гизлене. Эр бир шей, озь вакътында чыкъарылмакъ ичюн, сакълана.

23 Къулагъы барлар буны эшитсинлер!

24

Иса сёзюни девам этти:

— Эшиткенинъизге дикъкъат этинъиз. Сиз насыл ольчев иле ольчесенъиз, сизге де айны шу ольчевнен ольчеп бериледжек. Даа къошып бериледжек.

25 Кимде бар олса, онъа даа бериледжек. Кимде ёкъ олса, олгъаны да тутып алынаджакъ.

26

Сонъ Иса шойле деди:

Алланынъ Падишалыгъы бунъа ошай:

Бир адам топракъкъа урлукъ сача.

27 О, гедже юкълап, куньдюз тура. Урлукънынъ насыл осип-узангъанындан онынъ хабери ёкъ.

28 Топракъ озь-озюнден башта ешиль сапчыкъны, сонъ башакъны, ондан сонъ башакъта толгъан ашлыкъны чыкъара.

29 Ашлыкъ пишкен сонъ, адам оракъны къолуна ала — берекетни джыймагъа вакъыт кельди.

30

Сонъ Иса шойле деди:

— Алла Падишалыгъыны ненен къыяслайыкъ? Оны насыл кинаели икяенен ифаделейик?

31 Мына, Алланынъ Падишалыгъы бир хардал урлугъына ошай: оны топракъкъа сачкъанда, ер юзюнде бу урлукътан да юфакъ урлукъ олмай.

32 Амма, сачылгъан сонъ ойле осип котериле ки, бостандаки бутюн осюмликлерден юксек ола. Онынъ пытакълары о къадар буюк олалар ки, къушлар оларнынъ салкъынында юва къуралар.

33

Иса, даа чокъ кинаели икяелер айтып, адамларгъа, сыгъдыргъанлары къадар, Алланынъ Сёзюни анълата эди.

34 О, эр шейни кинаели икяелернен айта эди. Тек шегиртлеринен бир Озю къалгъанда, оларгъа бу шейлерни ачыкъ анълата эди.

35

Шу куню акъшам устю Иса шегиртлерине:

— Гольнинъ о бир ялысына ялдап кечейик, — деди.

36

Олар, адамларны къалдырып, къайыкъта отургъан Исаны озьлеринен берабер алдылар. Янларында башкъа къайыкълар да бар эди.

37 Сонъ бирден ойле бир кучьлю фуртуна къопты ки, далгъалар къайыкъкъа урулып, оны толдураята эдилер.

38 Иса исе, къайыкънынъ къуйругъы тарафында, башыны ястыкъкъа къойып, юкълай эди. Шегиртлери Оны уятып:

— Оджам! Биз сувгъа баткъанымыз Сен ичюн эп бирми? — дедилер.

39

Иса уянып, еринден турды да, фуртуна елине:

— Токъта! — деди ве гольге тынчланмагъа эмир этти. Шу ань ель тынды, ве гольге тынчлыкъ чёкти.

40

Ондан сонъ О, шегиртлерине:

— Не ичюн сизлер бойле къоркъакъсынъыз? Сизинъ иманынъыз къаерде? — деди.

41

Шегиртлери исе къоркъып ве шашып къалдылар. Бир-бирлеринден:

— Кимдир бу я? Ель де, голь де Онъа бойсуналар! — деп сораштылар.

5

1

Олар гольнинъ къаршы тарафындаки герасалыларнынъ юртуна келип чыкътылар.

2 Иса къайыкътан тюшкенинен, бирден Онъа таба шу ердеки къабирлернинъ арасындан джин ургъан бир адам чыкъты.

3 Мезарлыкъта яшагъан бу адамны кимсе зынджырларнен биле багълап оламай эди.

4 Оны чокъ керелер зынджырларнен багълап, аякъларына бугъавлар кирсетселер де, о зынджырларны узип, бугъавларны сындырып ташлай эди. Онъа кимсенинъ кучю етмей эди.

5 Гедже-куньдюз токътамайып, къабирлер арасында, къырлар устюне чыкъып, озюни ташларнен урып, багъырып юре эди.

6 О, Исаны узакътан корип, чапып кельди де, Онынъ аякълары огюне бель букип,

7 бар сесинен ялварды:

— Эй Иса, Юдже Алланынъ Огълу, менде не ишинъ бар? Алланынъ акъкъы ичюн, мени къыйнама!

8 — Чюнки Иса джинге: «Эй, джин, бу адамдан чыкъып кет!» — деген эди.

9

Иса ондан:

— Адынъ не? — деп сорады.

— Адым Орду , чюнки бизлер чокъмыз, — деп джевап берди о.

10

Джинлер, Иса оларны бу юрттан айдап чыкъармамасы ичюн Онъа чокъ ялварды.

11

Шу ерлердеки бир байыр тёпесинде буюк бир домуз сюрюси отлап юре эди.

12 Джинлер, Исагъа ялварып:

— Бизни бу домузларгъа ёлла, оларгъа кирейик, — дедилер.

13

Иса оларгъа рухсет берди. Джинлер исе, шу адамдан чыкъып, домузларгъа кирдилер. Сонъ эки бинъге якъын домуз тик къая устюнден гольге секирип, сув ичинде богъулып ольдилер.

14

Домузларны отлаткъан адамлар къачып кетип, бу адисе акъкъында шеэрде ве онынъ этрафларындаки къасабаларда биле айтып чыкътылар. Бутюн адамлар не олгъаныны бакъмагъа кельдилер.

15 Олар Исанынъ янына келип, бакъсалар: анавы, бир орду джин ургъан адамнынъ акъылы озюне кельгенини, озю де кийинип-къушанып отургъаныны корип, пек къоркътылар.

16 Бу вакъианы корьгенлер о адам джинлеринден насыл къуртулгъаныны ве домузлар неге огърагъанлары акъкъында халкъкъа тариф эттилер.

17 Онынъ ичюн бу ернинъ сакинлери Исаны оларнынъ юртундан кеткенини истедилер.

18

Иса къайыкъкъа тюшкенде, джинлеринден къуртулгъан адам Онен берабер кетмеге рухсет сорай.

19 Амма Иса разылыкъ бермеди.

— Озь эвинъе, якъынларынъа бар, Рабби сени аджып, сен ичюн не япкъаныны ве санъа мерамет косьтергенини оларгъа айтып бер, — деди онъа.

20

О адам кетти. Он Шеэр топракъларында, о, Иса онъа не япкъаныны айтып юре эди. Буны эшиткенлер шашып къала эдилер.

21

Иса къайыкъ ичинде отурып, кене шу гольнинъ башкъа ялысына баргъанынен, Онынъ этрафында чокъ адам топлангъан эди. Иса гольнинъ ялысында оларны окъута эди.

22 Шу вакъытта Онынъ янына синагога башлыкъларындан Яир адлы бир адам кельди. Исаны корьгенинен, Онынъ аякъларына йыкъылды да,

23 ярдым истеп ялварды:

— Къызым олюм алында ята. Эвиме келип, онъа эллеринъни къойсанъ, о, сагъ къалып, тюзеледжек! — деди.

24

Иса онен берабер кетти. Онынъ артындан пек чокъ адам кеткени ичюн, этрафында буюк къалабалыкъ эди.

25 Оларнынъ арасында он эки йыл къан акъувынен чекишкен бир къадын бар эди.

26 О чешит экимлерден чокъ азап чеккен, бутюн мал-мулькюни масраф эткен, амма ич бир файда корьмеген, аксине, алы даа бетер олгъан.

27 Шу къадын, Иса акъкъында эшитип, адам къалабалыгъында Онынъ артындан барып, гизлиден Исанынъ кийимине тийди.

28 О, озюнджесине: «Эгер мен Онынъ урбасына биле тийсем, тюзелирим», — деп тюшюнген.

29

Шу ань къадыннынъ къан акъувы токътады. О, хасталыгъындан къуртулгъаныны бутюн беденинен дуйды.

30 Иса исе Озюнден кучь чыкъкъаныны дуйды. О, этрафындаки адамларгъа чевирилип:

— Меним кийимлериме ким тийди? — деп сорады.

31

Шегиртлери Онъа:

— Сенинъ эр тарафынъда адамлар къалабалыгъыны корип турасынъ ве даа, кийимлериме ким тийди, деп сорайсынъмы? — дедилер.

32

Амма Иса буны япкъан къадынны этрафында козьлеринен къыдыра эди.

33 Озюне не олгъаныны анълагъан къадын къоркъып-къалтырап Онынъ алдына кельди де, Исанынъ аякълары тюбюне озюни ташлап, бутюн акъикъатны Онъа айтып берди.

34

Иса исе онъа:

— Къызым, сени иманынъ къуртарды. Тынчлыкънен бар ве хасталыгъынъдан азат ол,— деди.

35

Иса бу сёзлерни айткъанда, синагога башлыгъынынъ эвинден адамлар келип, онъа:

— Къызынъ ольди. Оджаны къасевет эттирме, — дедилер.

36

Амма Иса, бу сёзлерге къулакъ асмай, синагога башлыгъына Яирге:

— Къоркъма, тек инан! — деди.

37

Иса Пётр, Якъуп ве онынъ къардашы Юхандан гъайры Озюнинъ артындан кетмеге кимсеге рухсет бермеди.

38 Олар синагога башлыгъы Яирнинъ эвине келип чыкъкъанда, Иса анда шашкъынлыкъны ве кескин сеслернен такъмакълап агълагъанларны корьди.

39

Иса эвге киргенинен:

— Сизлер неден кедерленесинъиз? Не ичюн агълайсынъыз? Бу бала ольмеген, о юкълап ята, — деди.

40

Онынъ устюнден кульгенлер де олды. Амма Иса, эписини тышарыгъа чыкъарып, тек къызчыкънынъ ана-бабасы ве Озь шегиртлеринен берабер, къызчыкъ яткъан одагъа кирди.

41

Анда баланынъ къолуны алды ве:

— Талита, кум! — деди. Бу сёзлернинъ терджимеси: «Эй, къызчыкъ, санъа айтам: тур еринъден!» — демектир.

42

Къызчыкъ шу дакъкъасы еринден турды ве юрип кетти. О, энди он эки яшларында эди. Бу аджайип шейни корьген адамлар эписи шашып къалдылар.

43 Иса исе оларгъа:

— Буны кимсе бильмесин, — деп, къатты эмир этти. Къызчыкъкъа да аш берильмесини буюрды.

6

1

Иса шу ерден чыкъып, Озь юртуна кельди. Шегиртлери де Онынъ артындан юре эдилер.

2

Раатлыкъ кунюнде Иса синагогада адамларны огрете эди. Оны динълегенлерден чокъ адамы шашып:

— Бу бильгиге О къайдан малик олгъан экен? Онъа бойле акъылны ве бойле аджайип шейлерни япмакъ къуветини ким берген?

3 Мерьемнинъ огълу, Якъуп, Йосе, Иуда ве Симоннынъ агъасы, адий бир дюльгер Иса дегильми я? Онынъ къыз къардашлары да мында, бизим арамызда турмайлармы? — деди ве Исаны ред эттилер.

4 Иса исе оларгъа:

Пейгъамберге эр ерде урьмет этелер, тек озь ветанында, озь эвинде ве озь сой-сопларынынъ арасында Онынъ къадрине етмейлер, — деди.

5

Анда ич бир аджайип шей яраталмады. Тек бир къач хастагъа къолларыны тийдирип, оларны сагълам этти.

6 О, оларнынъ имансызлыгъына шашып къала эди.

Иса кой-койден юрип адамларны огрете эди.

7 Он эки шегиртини янына чагъырып, оларны экишер-экишер болип халкъ арасына ёллады ве арам рухларны къувмакъ ичюн къудрет берди.

8 Оларгъа эмир этип:

— Ёлгъа таякъларынъыздан гъайры ич бир шей: не торба, не пите, не де къушагъындаки бакъыр акъча алынмасын,

9 тек аякъларынъызгъа чарыкъ кийип чыкъынъыз, — деди.

— Эки дане урба биле алманъыз.

10 Эгер бир де бир ерде эвге кирсенъиз, шу ерден чыкъмагъандже о эвде къалынъыз.

11 Эгер бир ернинъ адамлары сизни къабул этмеселер ве динълемеселер, шу ерден чыкъаяткъанда, аякъларынъыздан тозны къакъып кетинъиз. Бу, оларгъа къаршы шаатлыкъ олур, — деди Иса.

12

Бойлеликнен, шегиртлер ёлгъа чыкъып, халкъны тёвбе этмеге чагъырып юрдилер.

13 Баягъы джинлерни къувып чыкъардылар ве чокъ хасталарны зейтюн ягъынен сюртип тедавийледилер.

14

Ирод падиша да Иса акъкъында эшитти, чюнки Исанынъ намы белли олды, ве адамлар айта эдилер ки, «Сувгъа Батырыджы Ягъя тирильди! Шунынъ ичюн онда аджайип шейлер япмагъа кучю бар».

15 Башкъалары исе: «О — Ильяс», — деп сая, даа башкъалары: «О — эвельки пейгъамберлер киби бир пейгъамбердир», — дей эдилер.

16

Ирод исе, буны эшитип:

— Бу, мен башыны кестирген Ягъядыр. О тирилип кельген, — деп тура эди.

17

Ирод озь къардашы Филипнинъ сабыкъ апайы олгъан Иродиягъа эвленген сонъ, Ягъяны зиндангъа ташлагъан эди.

18 Чюнки Ягъя Иродгъа:

Къанун боюнджа санъа бу къадынны апай этип алмагъа олмай, — деп, юре эди.

19 Иродия Ягъягъа тиш къайрап, оны ольдюрильмесини истесе де, озь ниетине еталмай эди,

20 чюнки Ирод Ягъянынъ инсафлы ве азиз адам олгъаныны билип, ондан къоркъа ве оны къорчалай эди. Ягъянынъ сёзлерини бегенип, динълей эди, амма бу сёзлер оны буюк бир шашкъынлыкъ ичинде къалдыра эдилер.

21

Бир куню къолай фырсат тапылды. Ирод догъгъан куню мунасебетинен озюнинъ буюклери, бинъбашлары ве Галилея башлыкълары ичюн зияфет япты.

22 Анда Иродиянынъ къызы келип оюнгъа тюшти. Онынъ ойнагъаныны эм Ирод, эм мусафирлер пек бегендилер. Сонъ падиша къызгъа:

— Не истесенъ, исте, мен санъа беририм, — деди.

23 Эм сёз берди:

— Менден не сорасанъ, береджем, падишалыгъымнынъ ярысыны биле беририм, — деди.

24

Къыз андан чыкъып, анасына:

— Нени истейим? — деди.

— Сувгъа Батырыджы Ягъянынъ башыны сора! — деди анасы.

25

Къыз шу ань падишанынъ янына чапып барып:

— Манъа шимди Ягъянынъ башыны алып, бир табакъ устюнде кетирсинлер, — деди.

26

Падиша пек буюк къасеветке тюшти. Амма янында олгъан мусафирлер ве озюнинъ берген сёзю ичюн, къызнынъ риджасыны ред этмеге истемеди.

27 О, джеллятны йиберип, Ягъянынъ башыны кетирмесини буюрды. Джеллят зиндангъа барып, Ягъянынъ башыны кести

28 ве табакъ устюнде кетирип, къызгъа берди; къыз исе оны анасына алып кетти.

29 Ягъянынъ шегиртлери бу хаберни эшитип, онынъ джеседини келип алдылар ве дефн эттилер.

30

Эльчилер Исанынъ янына къайтып, насыл ишлер япкъанларыны, халкъкъа нелер огреткенлерини айтып бердилер.

31

Иса оларгъа:

— Энди исе, тынч ве адам чокъ олмагъан бир ерге барынъыз да, бир озюнъиз къалып, раатланынъыз, — деди, чюнки келип-кеткенлернинъ чокълугъындан оларнынъ аш ашамагъа биле вакъты ёкъ эди.

32

Иса шегиртлеринен къайыкъкъа минип, адам олмагъан бир ерге ёл алды.

33 Амма адамлар оларнынъ кетеяткъанларыны корьдилер, ве чокъ адамлар Исаны таныдылар. Якъын шеэрлернинъ сакинлери джаяв ёлгъа чыкъып, Исанен шегиртлери бараяткъан ерге ялыдан чапып, олардан эвель етип кельдилер.

34 Иса къайыкътан чыкъкъанда, адамларнынъ чокълугъыны корип, оларны аджыды. Чюнки олар чобансыз къойларгъа ошай эдилер. Иса оларгъа чокъ шейлерни огретип башлады.

35 Баягъы вакъыт кечкен сонъ, шегиртлери Исанынъ янына келип:

— Бу ерде кимсе яшамай экен, эм энди кеч олды.

36 Халкъны йибер, этрафтаки койлерге барып, озьлерине аш сатын алсынлар, чюнки оларнынъ ашамагъа ич бир шейлери ёкъ, — дедилер.

37

Иса исе:

— Сизлер оларгъа аш беринъиз! — деди.

— О къадар пара къайдан алайыкъ? Бу адамларны тойдурмакъ ичюн, бир чувал акъча керек! — дедилер Онъа.

38

Иса:

— Не къадар отьмегинъиз бар? Барып бакъынъыз, — деди. Олар бакъып келип:

— Беш дане отьмек ве эки дане балыкъ бар экен, — дедилер.

39

Иса шегиртлерине халкъны топ-топ этип ешиль отлар устюне отуртмакъны буюрды.

40 Адамлар юзер ве эллишер олып, группаларнен отурдылар.

41 Иса беш отьмекнен эки балыкъны алды ве козьлерини коклерге котерип шукюр дувасыны окъуды. Отьмеклерни болип, адамларгъа даркъатмакъ ичюн шегиртлерине берди. Эки балыкъны да эписине болип берди.

42 Эр кес ашап тойды.

43 Сонъ артып къалгъан отьмек парчаларынен ве балыкъларнен даа он эки сепет топладылар.

44 Отьмек ашагъанларнынъ арасында тек акъайлардан беш бинъ олгъан.

45

Бундан сонъ, Иса шегиртлерине, тез-тез къайыкъкъа отурып, гольнинъ къаршы ялысындаки Бетсайда шеэрине Ондан эвель кечмеге буюрды. Озю исе адамларны йибереджек эди.

46 Халкънен сагълыкълашкъан сонъ, Иса дува окъумагъа дагъгъа чыкъты.

47

Акъшам олгьанда, къайыкъ энди гольнинъ ортасында эди, Иса исе ялынъыз Озю ялыда къалды.

48 Ель шегиртлернинъ къайыгъына къаршы эсе эди. Иса оларнынъ къайыкъта ельге къаршы ялдап къыйналгъанларыны корип, танъ атмаздан О, сув устюне басып, шегиртлери тарафкъа ёл алды. Оларгъа якъынлашып, янларындан кечип кеткен киби олды.

49 Шегиртлер исе голь устюнде юрген Исаны корип, Оны хаялет беллеп, къычырышып башладылар.

50 Оны корьгенде эписининъ юреклери къоркъудан ойнады. Амма Иса шу ань оларгъа:

— Джесюр олунъыз! Бу — Меним! Къоркъманъыз! — деди.

51

Шойле дегенинен, барып къайыкъкъа чыкъты. Шу дакъкъасы ель де тынды. Бу шей шегиртлерни даа бетер шашырды.

52 Чюнки олар отьмекнен олып кечкен аджайип адисени анъламадылар, юреклери де ачылмагъан эди.

53

Гольни кечип, олар Геннесаретте ялыгъа етип кельдилер ве анда токътадылар.

54 Къайыкътан тюшкенлеринен, адамлар оларны таныды.

55 Тезден бу хабер бутюн этрафкъа даркъалды. Исанынъ къайда олгъаныны эшиткенлер, хасталарны тёшеклер устюнде котерип кетире эдилер.

56 О къайда бармаса да — койлерде, шеэрлерде — адамлар хасталарны ачыкъ мейданларгъа чыкъарып яткъыза эдилер. Ондан исе, урбасынынъ бир этегине тиймек ичюн рухсет сорай эдилер. Онъа къол тийдирип олгъанлар эписи сагълам ола эдилер.

7

1

Исагъа Ерусалимден бир къач Къанун оджасы ве фериселер кельдилер.

2 Олар, Исанынъ шегиртлеринден базылары кирли къолларынен, я да эллерини ювмайып, отьмек ашагъанларыны корьгенлер.

3 Фериселер ве эписи еудийлер баба-деделерининъ урф-адетлерини сакълап, къолларыны яхшы этип ювмагъандже, аш ашамагъа отурмагъанлар.

4 Базаргъа барып кельген сонъ да, башта ювуналар, сонъ аш ашайлар. Шунынънен, пиалалар, бардакълар, бакъыр чанакъ-чёльмеклерни ве ятакъларны ювып, даа чокъ адетлерни кутелер.

5

Фериселер ве Къанун оджалары Исадан:

— Сенинъ шегиртлеринъ баба-деделеримизнинъ адетлерини не ичюн сакъламайлар? Не ичюн ювулмагъан къолларынен отьмек ашайлар? — деп сорадылар.

6

Иса оларгъа шойле джевап берди:

— Экиюзьлюлер! Ешая пейгъамбернинъ Язысында сизлер акъкъында айткъан сёзлери пек яхшы экен:

«Бу халкъ Мени тильнен урьмет эте,

юреклери исе Менден пек узакъ.

7

Бошуна Манъа табына олар,

инсан эмирлерини берип огретелер».

8

Сиз Алланынъ эмирини быракъып, инсан урф-адетлерини тутасыз.

9 Усталыкънен Алланынъ эмирини четке чекип ташлайсыз да, озь урф-адетлеринъизни кутесиз, — деди Иса.

10Муса пейгъамбер шойле айткъан эди: «Бабасыны я да анасыны къаргъагъан адам ольдюрильсин».

11 Амма сиз: «Эгер бир адам ана я да бабасына: „Меним санъа береджек ярдымым — къурбан, Аллагъа багъышлангъан бахшыш”, — десе,

12 о ана-бабасына ич бир яхшылыкъ япмаса да ола», — дейсиз.

13 Шунынънен, сиз озюнъизнинъ урф-адетлеринъизнен Алланынъ Сёзюни ёкъ этесиз. Бунъа ошагъан даа чокъ шейлер япасыз.

14

Сонъ Иса бутюн халкъны янына чагъырып, шойле деди:

— Эпинъиз Мени динъленъиз де, айткъанларымны анъламагъа тырышынъыз!

15 [15-16] Тышарыдан инсан ичине кирген ич бир шей оны арам этип оламай. Аксине, адамнынъ ичинден чыкъкъан шей оны арам эте.

16

17

Иса, адамларнынъ арасындан чыкъып, эвге кирген сонъ, шегиртлери Ондан бу кинаели икяенинъ манасыны сорадылар.

18 О оларгъа:

— Гъалиба сиз де ойле акъылсызларсынъыз? — деди. — Тышарыдан адамнынъ ичине кирген ич бир шей оны арам этип оламагъаныны анъламайсызмы?

19 Бу шейлер адамнынъ юрегине дегиль, ашкъазанына кире ве аякъёлгъа кете.

Бунынънен Иса эписи ашларны элял этти.

20 Сонъ О:

— Адамнынъ ичинден чыкъкъан шейлер исе оны арам этелер, — деди.

21 — Чюнки ичтен, я да инсаннынъ юрегинден яман фикирлер, ороспулыкъ, хырсызлыкъ, адам ольдюрюви,

22 аиле садыкълыгъыны бозув, ачкозьлюлик, яманлыкъ, алдав, ахлякъсызлыкъ, пахыллыкъ, куфюр сёзлер, менменлик, акъылсызлыкъ чыкъа.

23 Мына бу яманлыкъларнынъ эписи адамнынъ ичинден чыкъып, оны арам этелер.

24

Иса шу ерден чыкъып, Тир шеэри тарафкъа кетти. Анда О, бир эвге кирди ве буны ич кимсе бильмегенини истей эди, амма эп бир гизленип оламады.

25 Къызыны джин ургъан бир къадын, Иса акъкъында эшитип, тез-тез келип, Онынъ аякълары тюбюне йыкъылды.

26 Бу къадын Сурие-Феникеден олгъан ве еудий дегиль экен. Исагъа риджа этип, къызындан шейтанны къувып чыкъармасыны истеди.

27 Иса исе онъа:

— Башта балалар тойсун. Балалардан отьмекни алып, копеклерге ташламакъ яхшы дегильдир, — деди.

28

Къадын Онъа:

— Лафынъ догъру, Оджам, лякин копеклер де балалардан софра тюбюне тюшкен отьмек уфакъларыны ашайлар да, — деп джевап берди.

29

Иса къадынгъа:

— Эвинъе бар, бу сёзлеринъ ичюн къызынъдан шейтан чыкъып кетти, — деди.

30

Къадын эвине кельгенде, къызыны, шейтандан къуртулып, тёшекте яткъаныны корьди.

31

Сонъ, Тир шеэринден къайткъанда, Иса Сидон шеэринден кечип, Он Шеэр тарафындан Галилея голюне барып чыкъа.

32 Исанынъ огюне бир сагъыр тильсизни кетирип, онъа къолларыны тийдиргенини истейлер.

33 Иса оны адамлар арасындан алып чыкъып, бир четке чеке де, пармакъларыны онынъ къулакъларына тыкъа, сонъ тюкюрип, хастанынъ тилине тийдире.

34 Ондан сонъ кокке бакъып, агъыр нефес алып:

— Эффата! — деди. Бу сёзнинъ манасы «Ачыл!» демектир.

35

Шу дакъкъасы о адамнынъ къулакълары ачылды, тили къыбырдап башлады, ве айткъан сёзлери анълашылды.

36 Иса:

— Бу аджайип шей акъкъында кимсеге айтманъыз, — деп буюрды. Амма О, не къадар: «Айтманъыз», — десе де, халкъ даа чокъ айтып юре эди.

37 Оларнынъ шашкъанларынынъ сынъыры ёкъ эди.

— О, эр шейни яхшы япа, сагъырларны эшиттире, тильсизлерни исе лаф эттире, — дей эди олар.

8

1

Шу куньлерде кене чокътан-чокъ адам топлангъан эди. Ашамагъа бир шей къалмагъаны ичюн, Иса шегиртлерини янына чагъырып:

2

— Халкъны аджыйым, чюнки учь кунь Меним алдымда туралар, ашамагъа исе ич бир шейлери ёкъ.

3 Эгер оларны эвлерине ач къалдырып йиберсем, ёлда такъаттан кесилирлер, чюнки базылары узакъ ерлерден кельгенлер, — деди.

4 Шегиртлери бунъа:

— Оларны тойдурмакъ ичюн бу сахрада ким, къайдан шу къадар отьмек аладжакъ? — деп, джевап бердилер.

5

— Не къадар отьмегинъиз бар? — деп сорады Иса.

— Еди дане, — деди шегиртлер.

6

Сонъ Иса халкъкъа ерге отурмакъны буюрды. Еди отьмекни алып, шукюр этип парчалады ве даркъатмакъ ичюн шегиртлерине берди. Шегиртлер халкъкъа даркъаттылар.

7 Оларда бир къач балыкъ да бар эди. Иса шукюр дувасыны окъуп, оларны да даркъаттырды.

8 Халкъ ашап тойды. Артып къалгъан кесеклерни джыйып, еди сепет толдурдылар.

9 Шу ерде дёрт бинъге якъын адам бар эди. Сонъ Иса адамларны йиберип,

10 Озю шегиртлеринен берабер тез-тез къайыкъкъа отурып, Далманута юртуна кельди.

11

Фериселер чыкъып, Онен давалашып башладылар. Оны сынамакъ ичюн, коктен бир бельги косьтермесини истей эдилер.

12 Лякин Иса, агъыр нефес алып, оларгъа:

— Не ичюн бу несиль бельги талап эте? Сизлерге догърусыны айтам: бу несильге ич бир бельги косьтерильмейджек! — деди.

13

Сонъ, оларны къалдырып, кене къайыкъкъа минди ве къаршы ялыгъа ёл алды.

14 Исанынъ шегиртлери ёлгъа отьмек алмагъа унуткъанлар. Къайыкъта бир отьмектен башкъа бир шей къалмагъан.

15 Шу арада Иса, шегиртлерине эмирлер берип:

— Манъа бакъынъыз, фериселер ве Ироднынъ маясындан сакъынынъыз! — деди.

16 Олар исе бир-бирине:

— Буны айтты, чюнки бизим отьмегимиз ёкъ, — дедилер.

17 Иса, буны билип, оларгъа:

— Сиз не ичюн озьара, янымызда отьмек ёкъ, дейсиз? Даа бир шей анъламайсынъызмы? Бунъа акъылынъыз етмейми? Юреклеринъиз даа кёрмы?

18 Козьлеринъиз бар, амма корьмейсизми? Къулакъларынъыз бар, амма эшитмейсизми? — деди. — Сиз хатырлап оламайсызмы?

19 Мен беш отьмекни парчалап, беш бинъ адамгъа болип бергенимде, сизлер ашап битирильмеген отьмекни къач сепетке джыйдынъыз?

— Он эки сепет, — деди олар.

20

— Мен еди отьмекни парчалап, дёрт бинъ адамгъа болип бергенимде, къач сепет отьмек къалды?

— Еди сепет, — дедилер.

21

— Ондан сонъ да анъламайсынъызмы? — деди оларгъа Иса.

22

Иса Бетсайда коюне кельгенде, Онынъ алдына бир кёр адамны кетирип, онъа тийгенини истедилер.

23 Иса, сокъурнынъ къолундан тутып, койнинъ ичинден алып чыкъты. Козьлерини тюкюриклеп, къолларыны онынъ башына къойды да:

— Бир шейлер коресинъми? — деп сорады.

24

Сокъур башыны котерип:

— Адамларны корем, олар тереклерге ошайлар, амма юрелер, — деди.

25

Иса даа бир кере кёрнынъ козьлерине къолларыны тийгизди. О, дикъкъатнен бакъып, эр шейни ачыкъ корьди, чюнки бутюнлей тедавийленди.

26 Иса оны эвине ёллагъанда:

— Койге кирме, — деди.

27

Иса озь шегиртлеринен берабер Филипнинъ Кайсареясы этрафындаки койлерге кетти. Ёлда шегиртлеринден:

— Адамлар Мени ким деп саялар? — деп сорады.

28

Шегиртлери:

— Базылары Сени Сувгъа Батырыджы Ягъя, башкъалары — Ильяс, дигерлери исе — пейгъамберлерден бириси деп саялар, — дедилер.

29

Иса олардан:

— Я сиз Мени ким деп саясыз? — деп сорады. Пётр Онъа:

— Сен Месихсинъ, — деди.

30

Бундан сонъ Иса шегиртлерине Озю акъкъында кимсеге айтмагъа кесен-кес ясакъ этти.

31

Инсан Огълу чокъ азап чекеджеги, акъсакъаллар, баш руханийлер ве Къанун оджалары тарафындан ред этилип, ольдюриледжеги, амма учюнджи куню тириледжеги акъкъында Иса шегиртлерине огретип башлады.

32 Иса буны ачыкъ-айдын айта эди. Буны эшиткен Пётр, Исаны четке чекип, Оны азарлап башлады.

33 Амма Иса, айланып, шегиртлерине бакъты да, Пётрнынъ сёзюни болип:

— Ёкъ ол козюмден, Иблис! Сен Алланынъ ишлерини дегиль, адам ишлерини тюшюнесинъ, — деди.

34

Сонъ Иса халкъны ве шегиртлерини янына чагъырып:

— Ким Меним артымдан кетмеге истесе, озюнден вазгечип, озь хачыны котерип, Меним артымдан юрсюн.

35 Ким джаныны къуртармагъа истесе, оны джояджакъ. Ким Мен ве Къуванчлы Хабер ичюн джаныны берсе, джаныны къуртараджакъ.

36 Эгер инсан бутюн дюньяны запт этип, озь джанына зарар кетирсе, онъа бундан файда бармы?

37 Инсан, озь джаныны къуртармакъ ичюн, не берир?

38 Ким бу ороспу ве гунакяр несиль арасында Менден ве Меним сёзлеримден утанса, Инсан Огълу да, Алланынъ мукъаддес мелеклеринен берабер Бабасынынъ шерефи иле кельгенде, ондан утаныр, — деди.

9

1

Иса девам этти:

— Сизлерге догърусыны айтам: бу ерде тургъанлардан базылары даа олюмни корьмегендже Алла Падишалыгъынынъ бутюн къудретинен келишини кореджеклер.

2

Алты кунь кечкен сонъ, Иса Пётр, Якъуп ве Юханны янына алып, юксек бир дагъгъа чыкътылар. Анда олардан гъайры кимсе ёкъ эди. Исанынъ бутюн корюнюши оларнынъ козьлери огюнде денъишти.

3 Онынъ урбасы йылтырап, къар киби беяз олды, ер юзюнде ич бир адам урбаны бойле агъартып оламаз эди.

4 Шу арада шегиртлерге Ильяс ве Муса корюнди. Олар Исанен субетлеше эдилер.

5

Пётр да Исагъа:

Равви, бу ерде бизге не яхшы я! Учь чалаш къурайыкъ да, бириси Санъа, бириси Мусагъа, бириси Ильяскъа олсун, — деди,

6 чюнки о, не айтаджагъыны бильмей эди, олар эписи пек къоркъкъан эдилер.

7

Шу вакъытта бир булут пейда олып, оларны кольгесинен къапатты. Булут ичинден:

— Бу Меним севимли Огълумдыр, Оны динъленъиз! — деген бир сес кельди.

8

Бирден, шегиртлер этрафларына бакъкъанда, озьлерининъ янында Исадан башкъа кимсени корьмедилер.

9

Дагъдан тюшкенде, Иса оларгъа:

Инсан Огълу олюлерден тирильмегендже, бу корьген шейлеринъизни ич кимсеге айтманъыз, — деп буюрды.

10 Олар бу эмирге бойсунсалар да, олюмден тирильмек не экени акъкъында бири-биринен акъыл таныша эдилер.

11 Исадан:

— Не ичюн Къанун оджалары: «Башта Ильяс кельмек керек», — дейлер? — деп сорадылар.

12 Иса оларгъа шойле деди:

— Догъру, Ильяс эвель келип, эр шейни азырламакъ керек. Амма не ичюн Инсан Огълу чокъ азап чекип хорланаджакъ, деп язылгъан?

13 Мен сизге айткъаным шудыр: язылгъаны киби, Ильяс энди кельди, ве онынънен олар истегенлерини яптылар.

14

Иса, къалгъан шегиртлерининъ янына къайтып кельгенде, оларнынъ этрафында чокъ адам ве оларнен давалашкъан Къанун оджаларыны корьди.

15 Адамлар Исаны корип, къуванчлы шашкъынлыкънен Онынъ алдына чапып барып, селям бердилер.

16 Иса шегиртлеринден:

— Сиз оларнен не акъкъында давалашасыз? — деп сорады.

17 Адамлардан бириси:

— Оджам! Мен Санъа огълумны кетирдим; о тильсиз, чюнки онынъ ичине яман рух кирди.

18 Шейтан онъа уджюм эткенде, оны ерге йыкътыра, баланынъ агъзындан копюк чыкъа, о, тишлерини гъыджырдатып, къатып къала, — деди. — Сенинъ шегиртлеринъе, шейтанны къувып чыкъарынъыз, деп ялвардым, лякин олар беджералмадылар.

19

Иса:

— Эй имансыз адамлар! Не вакъыткъадже Мен сизлернен оладжам? Не къадаргъадже сизлерге даянаджам? Баланы огюме кетиринъиз! — деди.

20

Баланы Исанынъ янына кетирдилер. Шейтан Исаны корьгенинен, баланы къалтыратып башлады. Огъланчыкъ ерге йыкъылып, юварланды, агъзындан исе копюк чыкъа башлады.

21

Иса онынъ бабасындан:

— О, бу алгъа тюшкенинден не къадар вакъыт кечти? — деп сорады.

— Балалыгъындан шойле, — деди бабасы.

22 — Баланы ольдюрмеге истеп, шейтан оны чокъ кере де атешке, де сувгъа ташлады. Эгер къолунъдан кельсе, бизлерни аджып, ярдым эт, — деди.

23

Иса онъа:

— «Къолунъдан кельсе»?! Иманлы адам эр шейни япа билир, — деди.

24

Шу ань баланынъ бабасы:

— Инанам! Иманым аз олса, ярдым эт! — деп къычырды.

25

Халкъ чапып келип топлангъаныны корьген Иса арам рухкъа эмир этти:

— Эй, тильсизлик ве сагъырлыкъ руху, Мен санъа эмир этем: баладан чыкъ ве онъа къайтып кирме! — деди.

26

Шейтан, баланы бар кучюнен къалтыратып, айгъырып чыкъып кетти. Огъланчыкъ исе олю киби къыбырдамайып ята эди. Чокъ адам оны ольди деп сайдылар.

27 Амма Иса оны къолундан тутып котерди, бала аякъкъа турды.

28

Сонъ, Иса эвге киргенде, шегиртлери, О, бир озю къалгъаныны беклеп:

— Не ичюн биз бу джинни къувып чыкъаралмадыкъ? — деп сорадылар.

29

Иса оларгъа:

— Бойле джинлерни тек дува ярдымынен къувмакъ мумкюн, — деди.

30

Олар шу ерден кетип, Галилеядан кечтилер. Иса оларнынъ олгъан ерини бир кимсе бильгенини истемей эди.

31 О, шегиртлерини огретип, шойле деди:

— Инсан Огълуны адамлар къолуна тутып береджеклер. Оны ольдюреджеклер. О, оледжек, амма учь куньден сонъ тириледжек.

32

Шегиртлер бу сёзлерни анъламай эдилер, амма Ондан сорамагъа къоркътылар.

33

Олар Кафарнаум шеэрине къайтып кельдилер. Эвде Иса шегиртлеринден:

Ёл бою сиз не акъкъында лаф эте эдинъиз? — деп сорады.

34

Олар индемедилер, чюнки ёлда, ким энъ буюк деп, давалашкъан эдилер.

35 Иса отурып, он эки шегиртини янына чагъырды:

— Ким биринджи олмагъа истесе, эписинден сонъ олсун ве эписине хызмет этсин, — деди.

36

Сонъ бир баланы алып, оны оларнынъ арасына къойды. Баланы къучакълап, шегиртлерине:

37

— Ким бойле балалардан бирисини Меним хатырым ичюн къабул этсе, о Мени къабул эткен киби оладжакъ. Ким Мени къабул этсе, о тек Мени дегиль, Мени ёллагъанны да къабул этеджек.

38

Юхан Исагъа:

— Оджам! Биз Сенинъ адынъ ярдымынен шейтанларны къувып чыкъаргъан бир адамны корьдик. О, бизнен берабер юрмегени ичюн, биз онъа бу шейни япмагъа ясакъ эттик, — деди.

39

Иса шойле деди:

— Онъа ясакъ этменъиз! Чюнки Меним адым ярдымынен аджайип шей япкъан адам Мени бир кереден яманлап оламаз.

40 Ким бизге къаршы олмаса, о, бизим тарафымызда!

41 Ким сизге Меним адым ичюн, чюнки сиз Месихнинъ шегиртлери оласыз, бир мешребе сув ичирсе биле, догърусыны айтам: о, мукяфатсыз къалмаз.

42 Манъа инангъан бу кучюк балалардан бирисини ёлдан ургъан адамнынъ джезасы, онынъ бойнуна эшек айландыргъан дегирмен ташыны асып, денъизге ташлагъанындан да агъыр олур.

43 [43-44] Эгер къолунъ сени ёлдан урса, оны кесип ташла! Сен сакъат олсанъ да, эбедий аяткъа киредженъ. Бу, эки къолунънен джеэннемге, сёнмеген атешке огърагъанынъдан яхшыдыр.

44

45 [45-46] Эгер аягъынъ сени ёлдан урса, оны да кесип ташла! Сен чолакъ олсанъ да, эбедий аяткъа киредженъ. Бу, эки аякънен джеэннемге атылгъанынъдан яхшыдыр.

46

47 Эгер козюнъ сени ёлдан урса, оны оюп чыкъар. Сенинъ бир козюнъ олса да, Алланынъ Падишалыгъына киредженъ. Бу, эки козьнен джеэннемге атылгъанынъдан яхшыдыр.

48 Джеэннемде оларны кемирген къуртлар ольмейджек ве оларны якъкъан атеш сёнмейджек.

49 Эписи, тузнен темизленген къурбан киби, атешнен темизленеджеклер.

50 Туз — яхшы шей. Амма туз тузлугъыны джойса, онынъ лезетини насыл къайтараджакъсыз? Ичинъизде тузунъыз олсун! Ве бир-биринъизнен муаббет яшанъыз.

10

1

Иса, о ерден чыкъып, Иордан озенининъ артындаки Еудие мемлекетине кельди. Онынъ этрафында кене де пек чокъ адам топланды. О, Озь адети боюнджа адамларны огрете эди.

2

Базы фериселер Оны сынамакъ ниетинен якъынлашып:

Къанун боюнджа акъайгъа озь апайындан айырылмакъ мумкюнми? — деп сорадылар.

3

Иса исе олардан:

Муса сизлерге не буюргъан эди? — деп сорады.

4

— Муса, акъай айырув къягъытыны язып апайындан айырылмагъа мумкюн деп, рухсет берген эди, — деди фериселер.

5

Иса оларгъа джевап берип:

— Юреклеринъиз таш киби олгъаны ичюн, сизлерге бу эмирни язып къалдырды, — деди.

6 — Аслында, Алла дюньяны яраткъанда, адамларны «акъай ве апай этип яратты».

7 Шу себептен «акъай, ана-бабасыны къалдырып, озь апайына япышаджакъ,

8 ве олар экиси бир вуджут оладжакълар». Бойледже, олар энди эки дегиль, бир беден сайылалар.

9 Алла къошкъаныны адам айырмасын, — деди.

10

Эвге кельген сонъ, шегиртлери Исадан кене шу шейни сорадылар.

11 О, оларгъа:

— Ким, озь апайындан айырылып, башкъасына эвленсе, о, сабыкъ апайына нисбетен аиле садыкълыгъыны боза, — деди.

12 — Апай да, озь акъайынен айырылып, башкъасына чыкъса, о да аиле садыкълыгъыны боза.

13

Исанынъ алдына, къолларынен тийип, хайыр дувасыны окъусын деп, балаларны кетире эдилер. Шегиртлер исе оларгъа ёл бермедилер.

14 Иса буны корьгенде, ачувланып:

— Балаларгъа Манъа кельмеге ёл ачынъыз, оларны токътатманъыз, чюнки Алланынъ Падишалыгъы оларнынъкидир.

15 Сизлерге догърусыны айтам: ким Алланынъ Падишалыгъыны бала киби къабул этмесе, анда киралмайджакъ, — деди.

16

Сонъ, балаларны къучакълап, эллерини башларына къойып, хайыр дувасыны окъуды.

17

Иса ёлгъа чыкъаяткъанда, кимдир чапып келип, Онынъ огюнде тиз чёкти ве:

— Яхшы Оджам! Эбедий аяткъа насип олмакъ ичюн не япмакъ керек? — деп сорады.

18 Иса онъа:

— Манъа не ичюн «яхшы» дейсинъ? Бир Алладан башкъа ич кимсе яхшы дегиль.

19 Сен эмирлерни билесинъ: адамнынъ джаныны алма, аиле садыкълыгъыны бозма, хырсызлама, ялан шаатлыкъ этме, алдатма, ана-бабанъны урьмет эт, — деди.

20

О адам, Исагъа джевап къайтарып:

— Оджам! Буларны эписини яшлыгъымдан берли япып келем, — деди.

21

Иса онъа бакъты ве бир кереден оны бегенди.

— Санъа бир шей етишмей. Бар, бутюн мал-мулькюнъни сатып, акъчасыны фукъарелерге болип бер. О вакъыт зенгинлигинъ кокте оладжакъ. Сонъ кель де, артымдан юр, — деди.

22

Лякин, бу сёзлерни эшиткенинен, о адам къайгъы ичинде о ерден чыкъып кетти, чюнки онынъ байлыгъы буюк эди.

23

Иса, этрафына козь ташлап, шегиртлерине:

— Зенгин адамларгъа Алла Падишалыгъына кирмеси агъыр! — деди.

24

Шегиртлер бу сёзлерни эшитип, шашып къалдылар. Иса исе, текрарлап:

— Балаларым, Алла Падишалыгъына кирмеси пек агъыр!

25 Девенинъ ине тешигинден кечмеси, зенгин адамнынъ Алла Падишалыгъына киргенинден къолайдыр,— деди.

26

Шегиртлер даа бетер шашып, бир-биринден:

— Ойле олса, ким къуртарыладжакъ экен? — деп сорадылар.

27

Иса, оларгъа козьлерини тикип:

— Адамларгъа бунынъ имкяны ёкъ, лякин Алланынъ ярдымынен имкяны бар. Чюнки Алла ичюн эр шей мумкюн ола, — деди.

28

Пётр, сёз алып, Исагъа:

— Мына, биз эр шейлеримизни къалдырып, Сенинъ артынъдан кеттик, — деди.

29

Иса онъа:

— Сизлерге догърусыны айтам: ким Мен ве Къуванчлы Хабер ичюн эвини, агъа-къардашларыны, тата-къыз къардашларыны, ана-бабасыны, балаларыны, озь тарлаларыны ташлап кетсе,

30 о шимди, бу дюньяда, чекеджек зулумларнен берабер, юз кере зияде эвлер, агъа-къардашлар, тата-къыз къардашлар, аналар, балалар ве тарлаларгъа саип оладжакъ. Эбедий дюньяда исе эбедий аяткъа малик оладжакъ.

31 Лякин шимди биринджи олгъан чокъ адамлар сонъунда, сонъунда олгъанлар исе биринджи оладжакълар, — деди.

32

Энди олар Ерусалимге тараф ёл алдылар. Иса эписининъ огюнде кете эди. Шегиртлери теляшланып, башкъалары исе къоркъа-къоркъа Онынъ артындан юре эдилер. Иса он эки шегиртини янына чагъырып, кене Озюнен не оладжагъы акъкъында айтып башлады:

33

— Шимди биз Ерусалимге келип киреятамыз. Анда Инсан Огълуны баш руханийлер ве Къанун оджаларынынъ къолуна тутып береджеклер. Олар Оны олюмге укюм этип, Алланы бильмеген адамларына береджеклер.

34 Олар Оны масхара этип, онъа тюкюреджеклер, оны къамчылайджакълар ве ольдюреджеклер. Амма учюнджи куню О, тириледжек, — деди.

35

Зебедайнынъ огъуллары Якъуп ве Юхан, Исанынъ алдына келип:

— Оджам, бир истегимиз бар, оны биз ичюн япкъанынъны пек истеймиз, — дедилер.

36

— Сизлер ичюн не япкъанымны истейсиз? — деп сорады Иса.

37 Олар:

— Сен Улу олгъан сонъ, биримиз Сенинъ онъ тарафынъда, экинджимиз исе сол тарафынъда отургъанымызгъа разылыкъ бер, — дедилер.

38 Иса оларгъа:

— Сизлер не истегенинъизни бильмейсиз. Мен ичеджек къадеден сиз ичип олурсызмы? Мен батып чыкъаджакъ терен сувларгъа сиз батып чыкъаджакъсызмы? — деди.

39 Олар:

— Япармыз, — деп джевап бердилер. Иса исе оларгъа:

— Сиз Мен ичкен къадеден ичеджексиз, Мен батып чыкъкъан терен сувларгъа батаджакъсыз.

40 Амма Меним онъ ве сол тарафымда отурмагъа разылыкъ бермек Меним къолумда дегиль. Бу ерлерни Алла кимге азырлагъан олса, олар отураджакълар.

41

Башкъа он шегирти буны эшитип, Якъуп ве Юхангъа ачувландылар.

42 Иса оларны янына чагъырып:

— Сиз билесиз, башкъа миллетлернинъ башлыкълары оларакъ сайылгъан адамлар оларгъа башлыкъ япалар ве буюклери оларнынъ устюнде укюм сюрелер.

43 Амма сизлернинъ аранъызда бойле шей олмасын! Ким сизде буюк олмагъа истесе, сизге хызметчи олсун.

44 Ким исе сизлернинъ аранъызда биринджи олмагъа истесе, эписине къул олсун.

45 Чюнки Инсан Огълу да Озюне хызмет эттирмек ичюн кельмеди. О, Озю хызмет этмек ве Озь джаныны къурбан этип, чокътан-чокъларны къуртармакъ ичюн кельди, — деди.

46

Иса Ерихон шеэрине кельди. Сонъ О, шеэрден шегиртлеринен ве чокъ адамнен берабер чыкъып кетеяткъанда, Тимай огълу сокъур Бартимай, садакъа сорап, ёл кенарында отура эди.

47 О, назаретли Исанынъ кечип кеткенини эшитип:

— Эй, Давут Огълу Иса! Манъа мерамет эт! — деп къычырды.

48

Чокъ адамлар онынъ агъзыны къапатмагъа истедилер, амма о, даа бетер къычырды:

— Эй, Давут Огълу! Манъа мерамет эт!

49

Иса токътап:

— Оны мында чагъырынъыз, — деди. Кёрны чагъырып, онъа:

— Джесюр ол, еринъден тур! О, сени чагъыра, — дедилер.

50

Бартимай усть урбасыны чыкъарып четке атты, еринден сычрап турды да, Исанынъ янына барды.

51 Иса ондан:

— Сен Менден не истейсинъ? — деп сорады.

Раввуни , козьлерим корьсюн! — деди кёр адам.

52 Иса онъа:

— Бар, сени иманынъ къуртарды, — деди. Бартимай шу ань коре башлады ве Исанынъ артындан ёл бою кетти.

11

1

Ерусалимге якъынлашып, Зейтюн дагъынынъ этегинде ерлешкен Бетфаге ве Бетания койлерине кельгенде, Иса шегиртлеринден экисини ёллап:

2

— Къаршынъыздаки койге барынъыз. О ерге киргенинъизнен, ич кимсе минмеген, багълы тургъан яш эшекни тапарсыз. Оны чезип, мында кетиринъиз.

3 Эгер сизлерден: «Не япасыз?» — деп сорасалар, «О, Раббиге керек, О, оны тез къайтараджакъ»,— деп джевап беринъ, — деди.

4

Олар барып, сокъакъта къапугъа багълы тургъан эшекни таптылар. Оны чезип алгъанда,

5 шу ерде тургъан бир къач адам оларгъа:

— Сиз не япасыз? Не ичюн бу эшечикни чезесиз? — дедилер.

6

Шегиртлер Иса буюргъаны киби джевап берген сонъ, адамлар оларны йибердилер.

7 Яш эшекни Исанынъ алдына алып кельдилер. Шегиртлер онынъ аркъасына озь урбаларыны къойдылар, Иса да устюне минди.

8 Чокъ адамлар озь кийимлерини ёлгъа тёшедилер. Башкъалары исе, тарладаки тереклерининъ пытакъларыны кесип, ёлгъа ташладылар.

9

Онынъ огюнде ве артында юргенлер:

— Аллагъа шукюр! Раббининъ ады иле Келеяткъанны шуретленъиз!

10 Бабамыз Давутнынъ якъынлашкъан Падишалыгъыны шуретленъиз! Коклерде Аллагъа бинъ шукюрлер! — деп къычыра эдилер.

11

Иса Ерусалимге келип, Алланынъ Сарайына кирди. Эр шейни козьден кечирип, вакъыт энди кеч олгъанда, он эки шегиртинен берабер Бетаниягъа къайтып кельди.

12

Эртеси куню Бетаниядан чыкъкъанларында, Иса ач олды.

13 О, узакъта япракъларынен къаплангъан бир инджир терегини корьди. Бир де бир емиш тапылырмы, деп, терекнинъ янына кельгенде, япракълардан гъайры бир шей тапмады, чюнки инджир джыймагъа даа вакъыт кельмеген эди.

14 Иса терекке бакъып:

— Энди сенинъ мейваларынъны ашагъанлар эбедиен олмасын! — деди. Шегиртлери де бу сёзлерни эшиттилер.

15

Сонъ олар Ерусалимге кельдилер. Алланынъ Сарайынынъ азбарына киргенде, Иса анда алыш-веришнен огърашкъанларны къувмагъа башлады. Акъча алмаштырыджыларнынъ масаларыны, гогерджин сатыджыларнынъ курсюлерини авдарып йиберди.

16 Сарайнынъ азбары ичинден бир шейни котерип кечмеге биле рухсет бермеди.

17

Иса огретип:

— Языда: «Меним Эвим эписи халкълар ичюн Ибадет Эви деп адлансын», — деп язылмагъанмы? — деди. — Сизлер исе оны айдутлар къобасына чевирдинъиз!

18

Баш руханийлер ве Къанун оджалары буны эшитип, Исаны ольдюрмек ичюн чаресини къыдыра эдилер. Бутюн халкъ Онынъ огретювине шашкъаны ичюн, олар Ондан къоркъа эдилер.

19

Акъшам устю Иса шегиртлеринен берабер, шеэрден чыкъып кетти.

20

Саба олар кене инджир тереги янындан кечтилер. Бакъсалар, шу терек тамырындан башлап бутюнлей къурып къалгъан.

21 Пётр, эвельки вакъианы хатырлап, Исагъа:

Равви! Бакъса, Сен къаргъагъан инджир тереги къурып къалгъан, — деди.

22

Иса оларгъа джевап берип:

— Аллагъа инанынъыз!

23 Сизлерге догърусыны айтам: эгер бириси мына бу дагъгъа: «Еринъден котерилип, денъизге атыл!» — десе, озь къальбинде ич шубеленмейип, айткъаны беджериледжегине инанса, айткъаны оладжакъ!

24 Шунынъ ичюн сизге Мен айтам: сиз дуваларынъызда не сорасанъыз, оны аладжагъынъызгъа инанынъыз ве истегинъиз ерине келир.

25 [25-26] Дува окъуп тургъанынъызда, биревге ачувлы олсанъыз, оны багъышланъыз. Сонъ Коктеки Бабанъыз да сизлернинъ гуналарынъызны багъышлар.

26

27

Олар кене Ерусалимге кельдилер. Иса, Сарайынынъ азбарында айланып юргенде, Онынъ янына баш руханийлер, Къанун оджалары ве акъсакъаллар келип,

28 суаль бердилер:

— Бу ишлерни япмагъа Сенинъ акъкъынъ бармы? Шуны япмагъа Санъа бу акъны ким берди? — дедилер.

29

Иса оларгъа шойле джевап берди:

— Мен де сизлерге бир суаль береджем. Манъа джевап берсенъиз, Мен де бу ишлерни япмагъа насыл акъкъым олгъаныны сизлерге айтарым.

30 Ягъя халкъны сувгъа батырып чыкъаргъаны Алладан я да адамларданмы? Манъа джевап беринъ, — деди.

31

Олар озьара давалаша эдилер: «Эгер „Алладан”, — десек, О: „Не ичюн Ягъягъа инанмадынъыз?” — деп сорайджакъ.

32 „Адамлардан”, — десек исе...?»

Амма олар халкътан къоркъа эдилер, чюнки эписи адамлар Ягъяны пейгъамбер деп сая эдилер.

33 Онынъ ичюн олар Исагъа:

— Бильмеймиз, — дедилер. Иса да оларгъа:

— Мен де буларны япмагъа насыл акъкъым олгъаныны сизлерге айтмам, — деп джевап берди.

12

1

Иса халкъкъа кинаели икяелер айтып башлады:

— Бир адам юзюм багъы сачып, этрафыны къоралады, юзюмни сыкъмакъ ичюн чукъур къазды, къаравулламакъ ичюн бир къулле къурды да, багъыны юзюмджилерге кирагъа берип, озю ёлгъа чыкъты.

2

Мевсими кельгенде, берекеттен озюнинъ пайыны алмагъа юзюмджилерге бир хызметчисини ёллай.

3 Юзюмджилер исе оны тутып котеклейлер ве бир шей бермейип къайтарып йиберелер.

4 Багънынъ саиби даа башкъа бир хызметчисини оларгъа ёллай. Олар исе, онынъ башыны урып тешелер ве масхаралап къувалайлар.

5 Адам башкъасыны ёллай, оны ольдюрелер. О исе, хызметчилерини ёллай бере, амма юзюмджилер оларнынъ бирисини котеклей, дигерини ольдюре эдилер.

6 Багъ саибининъ даа бир адамы къала, о да, севимли огълу экен. О: «Огълумдан утанырлар», — деп, оны сонъунда да ёллай.

7 Лякин юзюмджилер бир-бирине: «Бу — мирасчы! Барып, оны ольдюрейик, ве бутюн мирас бизге къаладжакъ!» — дейлер.

8 Огълуны тутып ольдюрелер ве багъдан тышарыгъа чыкъарып ташлайлар.

9 Энди багънынъ саиби не япар экен? О, келип юзюмджилерни ольдюреджек, багъны исе башкъаларына береджек.

10

Сиз Языда:

«Къуруджылар келишиксиз деп четке ташлагъан таш

бинанынъ темельташы олды.

11

Козюмиз огюнде япылгъан аджайип шей —

бу Алланынъ ишидир!» — окъумадынъызмы?

12

Буны эшитип, Исаны якъаламагъа истедилер, чюнки О, бу кинаели икяени оларгъа къаршы айткъаныны анъладылар. Амма халкътан къоркъкъанларындан, Онъа тиймейип кеттилер.

13

Исанынъ айткъан сёзлерине илишмек ичюн, янына бир къач ферисени ве Ироднынъ тарафдарларыны ёлладылар.

14 Олар келип:

— Оджа, биз билемиз ки, Сен догъру адамсынъ, адамлар Сенинъ акъкъынъда не тюшюнгенлери ве адам муим я да муим олмагъаны Санъа эп бир. Адамларгъа Алланынъ ёлуны догъру огретесинъ. Сенджесине, императоргъа салым тёлемек мумкюнми, я мумкюн дегильми? Бизлер берейикми, я бермейикми? — деп сорадылар.

15

Иса, оларнынъ экиюзьлюлигини корип:

— Не ичюн Мени сынайсыз? Манъа бир динар кетиринъиз, бир бакъайым, — деди.

16 Олар алып кельдилер. Иса:

— Бу ресим ве язылар кимнинъки? — деп сорады.

— Императорнынъ, — деди олар.

17 Иса оларгъа:

— Императорнынъ акъкъыны императоргъа, Алланынъ акъкъыны Аллагъа беринъ, — деди.

Буны эшиткенлер шашып къалдылар.

18

Исанынъ янына саддукийлер кельдилер. (Олар ольген адамларнынъ тирильгенине инанмадылар.) Онъа бойле суаль бердилер:

19

— Эй Оджа! Муса пейгъамбер шойле язгъан: «Эгер бир адам, апайына ич бир баланы бермейип, ольсе ве бойле оны янъгъыз къалдырса, бу адамнынъ къардашы агъасынынъ апайына эвленсин ве агъасынынъ ерине онъа бала берсин».

20 Еди агъа-къардаш бар экен. Биринджиси апай алып, бала къалдырмай ольген.

21 Экинджиси де шу апайны ала ве баласыз олып, обир дюньягъа кече. Учюнджисинен де бойле ола.

22 Шунынънен, агъа-къардашларнынъ эписи бир-бир артындан шу апайгъа эвленелер, амма едиси де баласыз къалып, олелер. Ахыр сонъу апай да оле.

23 Сонъ, тирилюв куню кельгенде, олар эписи тирильсе, бу къадын къайсы бирисининъ апайы оладжакъ? Едиси де онъа эвленген эдилер де!

24

Иса оларгъа шойле джевап берди:

— Бунда сизлер пек янълышасыз, чюнки эм Языларны, эм Алланынъ къудретини бильмейсиз.

25 Ольгенлер тирильгенде, не эвленеджеклер ве не де акъайгъа чыкъаджакълар. Амма олар коктеки мелеклер киби оладжакълар.

26 Олюлернинъ тирилюви акъкъында сёз юрсетсек, сиз Мусанынъ китабында, янып тургъан чалы ичинден, Алла онъа не айткъаныны окъумадынъызмы? Алла Мусагъа: «Мен Ибраимнинъ Алласым, Исхакънынъ Алласым ве Якъупнынъ Алласым»,— деген.

27 Алла олюлернинъ дегиль, тирилернинъ Алласыдыр. Сизлер пек янълышасыз.

28

Къанун оджаларындан бири, оларнынъ давасыны эшитип, Исанынъ яхшы джевап бергенини корьди. Онынъ янына келип:

— Алла эмирлерининъ энъ муими къайсы? — деп сорады.

29

Иса онъа:

— Бутюн эмирлерден энъ муими будыр: «Динъле, эй Исраиль! Рабби-Таалямыз — Бирден-Бир Раббидир.

30 Рабби-Таалянъны бутюн юрегинънен, бутюн джанынънен, бутюн акъылынънен ве бутюн къуветинънен сев».

31 Экинджиси исе бойле: «Башкъа адамны озюнъни севгенинъ киби сев». Булардан даа буюк эмир ёкъ, — деди.

32

— Яхшы айттынъ, Оджа, — деди Къанун оджасы. — Алла — Бирден-Бирдир, Ондан башкъа кимсе ёкъ, деп догъру айттынъ.

33 Оны бутюн юрек, джан, акъыл ве къуветинънен севмек, башкъа адамны да озюнъни севгенинъ киби севмек — эписи бутюнлей якъылгъан къурбанлардан ве бахшышлардан муимдир.

34

Иса, онынъ акъылнен джевап бергенини корип:

— Сен Алланынъ Падишалыгъындан узакъ дегильсинъ, — деди.

Бундан сонъ кимсенинъ Онъа суаль бермеге джесарети етмеди.

35

Иса Алланынъ Сарайында адамларны огреткенде, шойле деди:

— Насыл олып, Къанун оджалары: «МесихДавутнынъ Огълудыр», — дейлер?

36 Давутнынъ озю, Мукъаддес Рухтан ильхам алып:

«Рабби меним Раббиме айтты:

„Душманларынъны аякъларынъ астына йыкътырмагъанымдже,

Сен Меним онъ тарафымда отур!”» — деген.

37

Давутнынъ озю Онъа «Рабби» дей. Сонъ насыл олып О, Давутнынъ огълу олур?

Пек чокъ адамлар Онынъ сёзлерини бегенип динълей эдилер.

38

Иса халкъны огретип, шойле деди:

— Къанун оджаларындан сакът олунъыз! Олар узун урбалар кийип юрмекни, халкънынъ оларгъа шеэрдеки базар мейданларында урьметнен селям бермесини,

39 синагогаларда — энъ сайгъылы ерде, зияфетлерде — тёрде отурмакъны пек бегенелер.

40 Олар тул апайларнынъ мал-мулькюни ашап битирелер, козьге корюнмек ичюн узун дувалар окъуйлар. Бу адамларнынъ джезасы къаттыджа оладжакъ.

41

Сонъ Иса, садакъа сандыгъынынъ янында отурып, халкънынъ къутугъа пара насыл ташлагъаныны бакъа эди. Чокъ зенгинлер чокъ пара ташлай эдилер.

42 Бир фукъаре тул къадын келип, эки капик ташлады.

43

Иса шегиртлерини янына чагъырып:

— Сизлерге догърусыны айтам: бу фукъаре тул апай къутугъа эписинден чокъ акъча ташлады.

44 Чюнки оларнынъ эписи озьлерининъ буюк барлыгъынынъ кучюк бир къысмыны ташлай эдилер. Амма бу къадын фукъаре олса да, яшамакъ ичюн олгъан бутюн парасыны багъышлады, — деди.

13

1

Иса Алланынъ Сарайындан чыкъаяткъанда, шегиртлеринден бириси:

— Оджам, бакъ, не къадар дюльбер ташлар ве биналар! — деди.

2

Иса онъа джевап берип:

— Бу буюк биналарны коресинъми? Амма бу ерде таш устюнде таш къалмайджакъ, — деди.

3

Иса Зейтюн дагъында, Алла Сарайынынъ къаршысында отургъан вакъытта Пётр, Якъуп, Юхан ве Андрей бир озьлери къалып, Ондан сорадылар:

4

— Бизлерге айт, бу шейлер не вакъыт оладжакъ? Эм буларнынъ эписининъ биткенини насыл бельги бильдиреджек? — дедилер.

5

Иса лафыны бойле башлады:

— Ич кимсе сизлерни алдатмасын деп, сакът олунъыз!

6 Чокъ адамлар Меним адым иле келип: «Мен Месихим», — деп, чокъ адамларны алдатаджакълар.

7

Сиз якъын дженк шаматасыны ве узакъ дженк акъкъында хаберлерни эшитирсиз. Амма къоркъманъыз: ойле олмакъ керек. Лякин бу даа сонъу дегиль.

8 Халкъ халкъкъа къаршы, падишалыкъ падишалыкъкъа къаршы котериледжек. Тюрлю топракъларда ер тепренювлери ве ачлыкълар оладжакъ. Лякин булар тек буюк азапларнынъ башланувыдыр.

9 Сизлер исе козь-къулакъ олунъыз. Чюнки сизни махкемеге береджеклер, синагогаларда котеклейджеклер. Мен ичюн сизни акимлер ве падишаларнынъ алдына турсатып, Мен акъкъымда шаатлыкъ яптыраджакълар.

10 Башта эписи халкълар Къуванчлы Хаберни эшитмек кереклер.

11 Сизни махкемеге берген вакъытта, не айтаджагъым экен, деп тюшюнменъиз. Шу саатте сизлерге не берильсе, оны айтынъыз. Чюнки анда сиз дегиль, Мукъаддес Рух джевап береджек.

12 Агъасы — къардашыны, бабасы — баласыны олюм панджасына береджеклер. Балалар озь ана-бабаларына къаршы чыкъып, оларны ольдюреджеклер.

13 Мен ичюн, эр кес сизлерден нефретленеджек. Лякин сонъунадже сабыр эткен адам къуртарыладжакъ.

14 Эгер «арам эткен бир пис шей» ляйыкъ олмагъан ерде тургъаныны корьсенъиз (окъугъан адам озю анъласын!), Еудиеде олгъан адамлар дагъларгъа къачсынлар.

15 Дам устюнде тургъан адам ашагъа тюшип, бир шей алмакъ ичюн эвине кирмесин.

16 Тарлада олгъан адам исе усть урбасыны алмагъа къайтып бармасын.

17 О куньлерде юклю ве бала эмиздирген къадынларгъа беля оладжакъ!

18 Къачувынъыз къышта олмасын деп, дувалар окъунъыз.

19 Чюнки шу куньлерде, Алла дюньяны яраткъан вакъыттан башлап бу куньлерге къадар олмагъан ве даа бир кере олмайджакъ буюк белялар оладжакъ.

20 Эгер Алла о куньлернинъ сайысыны азлаштырмагъан олса, ич бир джан къуртулып оламаз эди. Лякин О, сайлагъан адамларнынъ хатыры ичюн, шу куньлерни азлаштырды.

21 Эгер о вакъыт кимдир сизге: «Бакъынъыз, Месих мында!» я да: «О, анда!» — десе, инанманъыз.

22 Чюнки ялан месихлер ве ялан пейгъамберлер пейда олып, имкяны олса, сайлангъанларны биле ёлдан урмакъ ичюн, аджайип шейлер япаджакълар ве бельгилер косьтереджеклер.

23 Сизлер исе сакът олунъыз. Мен буны сизлерге эвельден айтып бердим.

24 Амма шу куньлерде, шу буюк мусибетинден сонъ

«Кунеш къара оладжакъ,

ай да ярыкъ бермейджек.

25

Йылдызлар коктен тюшеджеклер

ве коклердеки кучьлер сарсыладжакълар».

26

О вакъытта булутлар устюнде, буюк къудрет ве шан-шурет иле келеяткъан Инсан Огълуны кореджеклер.

27 Сонъ О, мелеклерни ёллап, дюньянынъ дёрт тарафындан, кокнинъ четинден ернинъ четинедже олгъан, Озю сайлагъан адамларыны топлайджакъ.

28

Инджир тереги сизге кинаели дерс олсун: онынъ пытагъы къабарып, япракълары ачылгъанда, яз якъынлашкъаныны билесиз.

29 Сиз де, буларнынъ эписи мейдангъа кельгенини корсенъиз, билинъиз: О энди якъын, босагъада тура.

30 Сизлерге догърусыны айтам: шимдики несиль ёкъ олмаздан эвель, буларнынъ эписи оладжакъ.

31 Кок ве ер из къалдырмайып кечерлер, лякин Меним сёзлерим кечмез.

32 Бу къайсы куню ве саат къачта оладжагъы акъкъында не Огъул, не коктеки мелеклер бильмейлер. Тек Баба биле.

33

Сакът олунъыз! Козь-къулакъ олып турунъыз, чюнки бу заман не вакъыт келеджегини бильмейсиз.

34 Бу бойле шейге ошай. Бир адам, сеферге кетип, озь эвини къулларына къалдырып, эр бирине махсус вазифе бере. Къапу къаравулына исе козь-къулакъ олмакъны буюрып, ёлгъа чыкъа.

35 Бунынъ ичюн эр заман азыр олунъыз, чюнки эв саиби не вакъыт келеджегини — акъшаммы, яры геджедеми, хоразлар къычыргъандамы, я да саба эртеми — бильмейсиз.

36 О, апансыздан келип, сизлерни юкълап къалгъанынъызны тапмасын!

37 Сизлерге не айткъан олсам, эписине де шуны айтам: козь-къулакъ олунъыз!

14

1

Песах ве Маясыз Пишкен Пите Байрамына эки кунь къалгъан эди. Баш руханийлер ве Къанун оджалары Исаны гизли тутып, ольдюрмеге имкяныны къыдыра эдилер.

2 Олар: «Тек бу иш байрам куньлеринде олмасын, чюнки халкъ башыны котермек мумкюн», — дей эдилер.

3

Иса Бетания къасабасында, лепра хасталыгъынен чекишкен Симоннынъ эвинде софра башында олгъанда, бир къадын алебастрдан ясалгъан савут ичине толдурып, пек паалы темиз къокъулы ягъ алып кельген. О савутны парлап, ягъны Исанынъ башына тёкти.

4 Базы адамлар ачувланып, бир-бирине:

— Бу паалы ягъны бойле зиян этмек мумкюнми?

5 Оны учь юз динардан зиядеге сатып, парасыны фукъарелерге бермеге мумкюн эди, — деп, къадынны сёгип башладылар.

6 Амма Иса:

— Къадынны раатсызламанъыз! Онъа не илише бересиз? О, Мен ичюн гузель шей япты.

7 Фукъарелер эр вакъыт сизлернен оладжакълар. Истегенде оларгъа яхшылыкъ эте билесиз. Лякин Мен эр вакъыт сизлернен олмайджам.

8 Къадын къолундан кельгенини япты. О, Меним тениме къокъулы ягъны сюртип, шимдиден дефн этмеге азырлады.

9 Сизге догърусыны айтам: Къуванчлы Хаберни дюньянынъ къайсы еринде илян этселер, бу къадыннынъ япкъан ишини де икяе этип, оны хатырлатаджакълар.

10

Шу арада, он эки шегиртинден бириси Иуда Искариот, Исаны сатмакъ ичюн баш руханийлернинъ алдына барды.

11 Олар Иуданы динълеп, севиндилер ве пара береджеклерини айттылар. О исе, Исагъа хиянетлик япмакъ ичюн, келишкен вакъыт къыдыра башлады.

12

Еудийлернинъ Маясыз Пишкен Пите Байрамынынъ биринджи куню кельди. Онда адамлар къурбан къозусыны соя эдилер. Шегиртлер Исагъа:

— Песах ашыны ашамакъ ичюн, биз къайда барып ер азырлагъанымызны истейсинъ? — дедилер.

13

Иса шегиртлеринден экисини ёллап, оларгъа:

— Шеэрге барынъыз, анда сизлерге бир бардакъ сув котерип кеткен адам расткеледжек. Онынъ пешинден барынъыз.

14 О кирген эвнинъ саибине: «Оджамыз: „Шегиртлеримнен Песах ашыны ашайджакъ одасы къайда?” — деп сорай», — денъиз.

15 О адам сизлерге юкъары къатта, энди эр шейи азырлангъан, бир балабан оданы косьтерир. Анда биз ичюн керек шейлерни азырланъыз.

16

Шегиртлер кетти. Шеэрге киргенлеринде, Иса айткъаны киби, эр шейни таптылар, ве Песах ашыны азырладылар.

17

Акъшам устю, Иса он эки шегиртинен берабер кельди.

18 Олар ашап отургъан вакъытта, Иса:

— Сизге догърусыны айтам: Меннен отурып ашагъанлардан биринъиз Мени сатаджакъ, — деди.

19 Шегиртлер кедерленип:

— Мен дегильдирим, я? — деп бирер-бирер сорап башладылар.

20 Иса оларгъа джевап берип:

— Он экиден бири, Меннен чанакъкъа къолундаки питесини батыргъан адам, — деди.

21 — Язылгъаны киби, Инсан Огълу кетеята. Лякин Инсан Огълуны саткъан адамгъа буюк беля оладжакъ! О адам догъмагъан олса, озю ичюн яхшыджа олур эди!

22

Олар ашап отургъанда, Иса отьмекни алды, шукюр этип парчалады ве шегиртлерине берип:

— Алынъыз. Бу — Меним тенимдир, — деди.

23

Сонъ, къадени алып, шукюр этти ве оларгъа берди. Эписи ондан ичтилер.

24 Иса оларгъа:

— Бу — чокъ адамлар ичюн тёкюледжек Меним къанымдыр, Васиет къаны, — деди.

25 — Сизге догърусыны айтам: энди Алланынъ Падишалыгъында Мен сизлернен янъы ичимлик ичеджек куньгедже, Мен юзюм мейвасынынъ ичимлигини ичмейджем.

26

Сонъ олар йырлап, Зейтюн дагъы тарафына кеттилер.

27 Иса шегиртлерине:

— Сиз эпинъиз ёлдан уруладжакъсыз. Чюнки Языда шойле язылгъан:

«Чобанны урып йыкъсам —

къойлар да дагъытыладжакъ».

28

Амма Мен олип тирильген сонъ, сизлер Галилеягъа бармаздан эвель анда барарым, — деди.

29

Пётр Исагъа:

— Эгер эписи ёлдан урулсалар биле, мен ёлдан урулмайджам! — деди.

30 Иса онъа:

— Санъа догърусыны айтам: бугунь, шу геджеси, хораз эки кере къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджесинъ, — деди.

31

Лякин Пётр даа бетер къызып:

— Манъа Сеннен берабер ольмеге керек олса биле, Сенден вазгечмейджем, — деди. Къалгъанлары да шойле дедилер.

32

Сонъ олар Гетсимани деген бир ерге кельдилер. Иса шегиртлерине:

— Мен дува окъугъандже, сизлер мында отурынъыз, — деди.

33

О, Озюнен Пётрны, Якъупны ве Юханны алды. Оны буюк дерт ве гъам атеши къыйнай эди.

34 Шегиртлерине:

— Джаным сыкъылып, олю гъамынен тола. Мында къалынъыз ве козь-къулакъ олунъыз, — деди.

35

Бираз узакълашып, О, ерге йыкъылды ве, эгер мумкюн олса, бу саат Онъа тиймейип кечсин деп, дува окъуды.

36

— Баба-Бабачыгъым! Сен эр шейни япа билесинъ! Бу азаплар къадесини Менден ал! Лякин Меним истегеним дегиль, Сенинъки олсун, — деди О.

37

Иса, шегиртлерининъ янына къайтып, оларнынъ юкълагъаныны корьди ве Пётргъа:

— Симон, сен юкълайсынъмы? Бир саат биле козь-къулакъ оламадынъмы? — деди.

38 — Сынавдан кечмек ичюн, козь-къулакъ олып, дува окъунъыз! Рух джесюр, беден исе такъатсыз!

39

Шегиртлеринден четке кетип, О, кене шу дувасыны окъуды.

40 Къайтып кельгенде исе, шегиртлерини кене юкълагъан алда тапты: оларнынъ козьлерини юкъу баскъан. Онъа не айтаджакъларыны бильмей эдилер.

41 Учюнджи сефер барып кельгенде де, шегиртлери юкълай эди. Иса оларгъа:

— Сиз эп юкълайсынъызмы, раатланасынъызмы? Етер! Энди юкъламанъыз! Вакъты-саати кельди: мына Инсан Огълуны гуналы адамларнынъ къолуна берелер.

42 Турунъыз, кетейик! Бакъынъыз, Манъа хиянетлик япкъан адам якъынлашты, — деди.

43

Шу ань, Иса бу сёзлерни айткъанынен, он экиден бири Иуда пейда олды. Иуданен берабер къылыч ве таякъларнен силялангъан адамлар кельди. Оларны баш руханийлер, Къанун оджалары ве халкънынъ акъсакъаллары ёллагъан.

44 Хаин Иуда: «Мен кимни опьсем, сизге керек Адам будыр. Оны якъаланъыз ве яхшы къаравуллап алып кетинъиз», — деп, оларгъа эвельден насыл бельги береджегини айткъан эди.

45 Сонъра о, Исанынъ къаршысына кельди ве:

Равви! — деп, Оны опьти.

46

Шу ань Исаны якъаладылар.

47 Онынъ янында тургъанлардан бириси, къылычыны чекип, баш руханийнинъ къулуны урып, онынъ къулагъыны кести.

48 Иса оларгъа:

— Мени якъаламакъ ичюн айдут тутаджакъ киби къылыч ве таякъларнен силяланып кельдинъиз.

49 Мен эр кунь Алланынъ Сарайында сизинъ аранъызда олып, окъута эдим, сизлер исе Мени якъаламадынъыз. Амма Язылар беджерильмеси шарт.

50

О вакъытта эписи, Исаны къалдырып, къачып кеттилер.

51 Чыплакъ тенине ортю саргъан бир яш огълан Исанынъ артындан кетти. Оны да туттылар.

52 Лякин о, орьтюни оларнынъ къолларында къалдырып, чыр-чыплакъ олып къачып кетти.

53

Исаны баш руханийнинъ алдына алып кельдилер. Анда эписи баш руханийлер, акъсакъаллар ве Къанун оджалары топлангъанлар.

54 Пётр исе Исанынъ пешинден узакътан барып, баш руханийнинъ азбарына кирди ве, хызметчилернен берабер атеш янында отурып, къызынды.

55 Баш руханийлер ве бутюн Юксек Шура, Исагъа олюм джезасы чыкъармакъ ичюн, Оны къабаатлагъан шаатны къыдырсалар да, тапып оламадылар.

56 Оларда чокъ ялан айткъан шаатлар олса да, лафлары бир-бирине келишмей эди.

57 Ялан шаатлардан базылары сёзге чыкъып:

58

— О: «Инсан къолунен къурулгъан Алланынъ бу Сарайыны бозып, учь куньде адам къолунен къурулмагъан, башкъа Сарай къурарым», — дегенини эшиттик, — дей эдилер.

59 Лякин бу шаатлар бир-биринен келишмей эди.

60

Биринджи баш руханий еринден турып, ортагъа чыкъты ве Исадан сорады:

— Сен не ичюн джевап къайтармайсынъ? Оларнынъ Санъа къаршы шаатларына не айтаджанъ?

61

Иса исе индемеди ве ич бир джевап къайтармады. Баш руханий Онъа даа бир суаль берди:

— Шуретли Алланынъ ОгълуМесих, Сенсинъми? — деди.

62 Иса:

— Меним, — деди.

— «Сиз Инсан Огълу, Къудретли Алланынъ онъ тарафында отургъаныны ве

коктеки булутларнен берабер кельгенини кореджексиз».

63

Буны эшиткен баш руханий устюндеки урбаларыны йыртып:

— Бизлерге башкъа шаатларнынъ неге кереги бар?

64 Куфюр сёзлерни озьлеринъиз эшиттинъиз. Бунъа не дейджексиз? — деди.

Эписи Исаны, олюмге ляйыкъ, деп, джезагъа укюм эттилер.

65 Базылары Онъа къаршы тюкюре башладылар. Онынъ бетини къапатып, башына урдылар ве:

Пейгъамберлигинъни косьтер! — деп къычырдылар.

Сонъ хызметчилер де Оны урмагъа башладылар.

66

О вакъытта Пётр ашада, азбарда тура эди. Анда баш руханийнинъ хызметчи къызларындан бириси келе.

67 Къызынып тургъан Пётрны корип, онъа дикъкъатнен бакъты да:

— Сен де назаретли Исанен берабер эдинъ, — деди.

68

Лякин Пётр буны инкяр этти:

— Сен не айтасынъ шу, мен бир шей бильмейим, бир шей анъламайым, — деди де, тышкъа, огдеки азбаргъа чыкъты. Шу арада хораз къычырды.

69

Хызметчи къызы оны анда да корьди ве о ерде тургъанларгъа:

— Бу — олардан бириси, — деди.

70

Пётр кене инкяр этти. Бираздан сонъ о ерде тургъанлар Пётргъа айта башладылар:

— Керчектен де, сен олардан бириси оласынъ, чюнки сен Галилеядансынъ, — дедилер.

71

Пётр исе, ант этип:

Алла бойнумны урсун! Сизлер айткъан бу Адамны мен танымайым! — деди.

72

Тамам шу вакъытта хораз экинджи сефер къычырды. Исанынъ: «Хораз эки кере къычырмаздан эвель, сен учь кере Менден вазгечеджесинъ», — деген сёзлери Пётрнынъ эсине кельди, ве онынъ козьлеринден яшлар тёкюле башлады.

15

1

Саба танъ аткъанынен, баш руханийлер, акъсакъаллар, Къанун оджалары ве бутюн Юксек Шура топланып, мушавере яптылар. Сонъ, Исанынъ къолларыны багълап, Пилатнынъ огюне алып бардылар.

2

Пилат Исадан:

— Сен еудийлер Падишасы оласынъмы? — деп сорады. Иса онъа:

— Сен озюнъ Манъа «Падиша» дейсинъ, — деп джевап берди.

3

Баш руханийлер Оны чокъ шейлерде къабаатлай эдилер.

4 Пилат Онъа даа бир кере:

— Сенинъ ич бир джевабынъ ёкъмы? Бакъса, Санъа къаршы къабаатлавлар пек чокъ! — деди.

5

Лякин Иса ич бир джевап бермеди. Бу, Пилатны пек шашырды.

6

Эр Песах Байрамында Пилат халкъ истеген бир мабюсны азат эткен.

7 О вакъыт Барабба ве башкъа исьянджылар зинданда отура экен. Олар исьян котерип, бир адам ольдюрген эдилер.

8 Халкъ, Пилаткъа келип, ондан, эр даим япкъан ишни олар ичюн эда эткенини сорай башлады.

9 Пилат олардан:

— Истейсизми, еудийлернинъ Падишасыны сизге азат этейим? — деп сорады.

10 О, баш руханийлер Исаны пахыллап теслим эткенлерини анълай эди.

11 Баш руханийлер исе, Онынъ ерине Бараббаны азат эткенини талап этинъ деп, халкъны къозгъалап тура эдилер.

12 Пилат олардан кене:

— Сизлер еудийлернинъ Падишасы деп адландыргъан адамнен не япайым? — деп текрарлап сорады.

13

— Оны хачкъа мыхлап къой! — деп къычырды олар.

14 Пилат исе:

— О не яманлыкъ япты? — деди.

Амма олар даа бетер багъырып:

— Оны хачкъа мыхлап къой! — дедилер.

15

Халкънынъ козюне кирмеге истеген Пилат оларнынъ огюне Бараббаны чыкъарып йиберди. Исаны исе къамчылап, хачкъа мыхламакъ ичюн аскерлерге берди.

16

Аскерлер Исаны преториягъа алып бардылар ве бутюн арбий болюкни анда топладылар.

17 Исанынъ устюне мор тюслю урба кийдирдилер ве башына тикенден орюльген тадж кечирдилер.

18 Сонъ:

— Яшасын еудийлернинъ Падишасы! — деп къычырдылар.

19 Таякъларнен Онынъ башына урып, бетине тюкюрип ве алдында тиз чёкип, седжде эттилер.

20 Оны шойле масхара эткен сонъ, мор тюслю урбасыны чыкъарып, Озюнинъ урбаларыны кийдирдилер ве хачкъа мыхламакъ ичюн алып кеттилер.

21

Эскендер ве Руфнынъ бабасы, киренели Симон адлы бир адам тарладан келип, шу ерден кечип кетеяткъан эди. Бу адамны Исанынъ хачыны котерип бармагъа меджбур эттилер.

22

Исаны «Къафа Ери» манасыны анълаткъан, Голгофа деген ерге алып кельдилер.

23 Онъа мюр къошулгъан шарап бердилер, лякин О ичмеди.

24 Бундан сонъ Исаны хачкъа мыхлап астылар ве, джереп чекип, ким не аладжакъ деп, Онынъ урбаларыны пайлаштырдылар.

25

Оны хачкъа мыхлап аскъанда, саба саат докъуз эди.

26 Хачта: «Бу — еудийлернинъ Падишасы» — деп, Онынъ къабаатыны косьтерген язы бар эди.

27 [27-28] Исанен берабер эки айдутны — бирисини Онынъ онъ тарафында, башкъасыны сол тарафында хачкъа мыхладылар.

28

29 Кечип кетеяткъанлар башларыны саллап, Исагъа куфюр сёзлер айта эдилер:

— Эй, Сен, Алланынъ Сарайыны йыкъкъан ве учь кунь ичинде къургъан адам! — дедилер.

30 — Озюнъни Озюнъ къуртарса, хачтан тюшсе!

31

Баш руханийлер ве Къанун оджалары да, оларгъа къошулып, Оны мыскъыллай эдилер. Олар бир-бирине:

— Башкъаларны къуртара эди, Озюни исе къуртарып оламай!

32 Бу Месих, Исраильнинъ Падишасы, хачтан тюшсюн. О вакъыт биз буны корип, инанырмыз! — дей эдилер. Исанен берабер хачларгъа мыхлангъанлар да Оны сёге эдилер.

33

Уйле вакътындан саат учьке къадар бутюн дюньяны къаранлыкъ басты.

34 Саат учьте исе Иса къатты сеснен:

— Элои, Элои, лема савахтани? — деп къычырды.

Бу сёзлернинъ терджимеси: «Аллам, Аллам! Сен не ичюн Мени къалдырып кеттинъ?» — демектир.

35

О ерде тургъанларнынъ базылары, буны эшитип:

— Бакъынъыз, О, Ильясны чагъыра, — дедилер.

36

Бириси исе, чапып барып, сарувлы сюнгерни экши шарапкъа батырып, таякъ уджуна илиштирди де, Исагъа узатты. Сонъ:

— Токътанъыз, бакъайыкъ, Ильяс келип, Оны хачтан тюшюрир экенми? — деди.

37

Амма Иса, даа бир кере къычырып, сонъки нефесини чыкъарды.

38

Шу ань Алла Сарайындаки перде тёпеден ашагъадже йыртылып, экиге болюнди.

39 Исанынъ къаршысында тургъан юзбашы, Онынъ джан бергенини корип:

— Акъикъатен бу Адам — Алланынъ Огълу экен! — деди.

40

О ерде узакътан бакъып тургъан къадынлар бар эди. Олар арасында магдалалы Мерьем, кучюк Якъупнен Йосенинъ анасы Мерьем ве Саломе бар эдилер.

41 Иса Галилеяда олгъанда, олар Онъа хызмет этип, пешинден юре эдилер. О ерде Исанен Ерусалимге кельген башкъа къадынлар да бар эди.

42

Энди акъшам олгъан эди. Бу — азырланув куню, яни раатлыкъ кунюнинъ арфеси эди.

43 Шуранынъ итибарлы азасы, Алла Падишалыгъыны беклеген ариматеялы Юсуф, бутюн джесюрлигини топлап, Пилатнынъ огюне барды ве Исанынъ джеседини сорады.

44 Пилат Онынъ бойле тез ольгенине шашты. Юзбашыны чагъырып:

— О, чокътан ольдими? — деп сорады.

45

Юзбашыдан джевап алгъан сонъ, джеседини Юсуфкъа берди.

46 Юсуф кетен без сатын алды ве, Исаны хачтан тюшюрип, Онынъ тенини темиз безнен сарды. Сонъ къаяда оюлгъан къабирде Исаны дефн этти ве, бир ташны юварлатып кетирип, къабирнинъ агъзыны къапатты.

47 Магдалалы Мерьем ве Йосенинъ анасы Мерьем Исанынъ дефн этильген ерини корьдилер.

16

1

Раатлыкъ куню кечкен сонъ, магдалалы Мерьем, Якъупнынъ анасы Мерьем ве Саломе барып, Исанынъ тенине сюртмек ичюн къокъулы ягълар сатын алдылар.

2 Афтанынъ биринджи кунюнде , пек эрте олар къабирге бардылар.

3 Бир-бирине:

— Къабир агъзындаки ташны бизге ким юварлатып четке чекип береджек? — дедилер.

4

Башларыны котерип, бакъсалар — таш, пек балабан олса да, юварлатылгъан ве четке чекильген эди.

5 Къабир ичине кирип, устюнде узун беяз урбасы олгъан бир йигитни онъ тарафта отургъаныны корьдилер. Олар пек шаштылар.

6 Йигит исе:

— Къоркъманъыз! Сизлер хачкъа мыхлангъан Назаретли Исаны къыдырасыз. О тирильди, О мында ёкъ. О эвель мына бу ерге къоюлгъан эди.

7 Сиз исе барып, Пётргъа ве Исанынъ башкъа шегиртлерине айтынъыз: «О сизлерден эвель Галилеягъа бараджакъ. Озю айткъаны киби, Оны анда корерсиз», — деди.

8

Къадынлар къабирден чыкъып, къачып кеттилер. Оларны буюк бир шашкъынлыкъ басып къалтыратты. Къоркъкъанларындан кимсеге бир шей айтмадылар.

9

Афтанынъ биринджи кунюнде, саба эрте тирильген Иса башта магдалалы Мерьемге корюнди. Ондан О, еди джинни къувгъан эди.

10

Мерьем барып, эвель Исанен берабер олгъан, энди исе матем тутып агълагъан шегиртлерине хабер этти.

11 Амма олар Исанынъ тири олгъаныны ве Мерьем Оны корьгенини эшитип, инанмагъа истемей эдилер.

12

Ондан сонъ Иса бир къасаба тарафына кетеяткъан эки шегиртлеринден экисине башкъа къыяфетте корюнди.

13 Олар къайтып келип, башкъаларына хабер эттилер, лякин бу хаберге де шегиртлер инанмадылар.

14

Сонъунда Иса, аш вакътында янбашлап отургъан он бир шегиртине корюнди. Иса оларны имансызлыгъында ве юреклери таш киби олгъанында айыплады, чюнки олар тирильген Исаны корьген адамларгъа инанмагъан эди.

15 Иса шегиртлерине:

— Бутюн дюньяны айланып чыкъынъ ве яратылгъаннынъ эписине Къуванчлы Хаберни илян этинъ!

16 Ким инанып, сувгъа батырылып чыкъса, къуртарыладжакъ. Инанмагъан исе укюм этиледжек.

17 Къайда инангъанлар олса, анда бойле бельгилер оладжакъ. Меним адымдан олар джинлерни къувып чыкъараджакълар, эвель бильмеген тиллерде лаф этеджеклер.

18 Къолларынен йыланларны аладжакълар. Эгер ольдюриджи зеэр ичселер, оларгъа зарар олмайджакъ. Хасталаргъа къолларыны къояджакълар, ве олар сагълам оладжакълар, — деди.

19

Оларнен лаф эткен сонъ, Рабби Иса кокке котерильди ве Алланынъ онъ тарафында отурды.

20 Шегиртлер исе кетип, эр ерде Алланынъ шейлерини анълатып юре эдилер. Рабби оларнен берабер олып, эписи ишлерни япа эди ве бельгилернен Алланынъ Сёзюни тасдыкълай эди. Амин.