1

1

[1-2] Эй Теофил! Иса баштан, кокке котерильген кунюне къадар, насыл шейлер япкъаны ве огреткени акъкъында мен биринджи китапта яздым. Кокке котерильмезден эвель, О, Озю сайлагъан эльчилерине Мукъаддес Рухнынъ ярдымынен эмирлер берген эди.

2

3 Азаплар чеккен сонъ исе, Озю тири олгъанына чокъ исбатлар косьтерип, Иса къыркъ кунь девамында эльчилери огюнде пейда олып турды ве оларнен Алланынъ Падишалыгъы акъкъында лаф этти.

4

Куньлернинъ биринде, олар берабер аш ашагъанда, Иса бойле эмир этти:

— Ерусалимден кетменъиз. Амма Баба сёз берген шейни бекленъиз. Мен оны сизге эвель айттым.

5 Ягъя адамларны сувгъа батырып чыкъара эди, сиз исе бир къач куньден Мукъаддес Рухкъа батырыладжакъсыз.

6

Сонъ анда топлашкъанлар Ондан:

Рабби, Исраильге падишалыкъны энди къайтараджакъсынъмы? — деп сорадылар.

7

Иса оларгъа:

— Бабамнынъ Озь акимиетинен бельгилеген заманны ве вакътыны сизге бильмеге керекмей.

8 Амма Мукъаддес Рух устюнъизге тюшкен сонъ, сиз кучь-къувет аладжакъсыз ве Ерусалимде, бутюн Еудиеде эм Самариеде ве дюньянынъ кенарынадже Меним шаатларым оладжакъсыз, — деди.

9

Бу сёзлерден сонъ, Иса эльчилернинъ козю огюнде кокке котериле башлады ве булут ичинде гъайып олды.

10 Эльчилер Иса котерильген сонъ бакъып тургъанда, апансыздан оглеринде беяз урба кийген эки адам пейда олды.

11 Олар:

— Эй, Галилея акъайлары! Кокке не тикилип къалдынъыз? Сизден кокке алынгъан Иса, козь огюнъизде кокке котерильгени киби, къайтып келеджек, — дедилер.

12

Бундан сонъ эльчилер Зейтюн дагъындан тюшип, Ерусалимге къайтып кельдилер. Бу дагъ Ерусалимден бир километрге якъын месафеде эди.

13 Олар шеэрге кирип, яшагъан эвине бардылар ве экинджи къаткъа чыкътылар. Булар Пётр, Якъуп, Юхан ве Андрей, Филип ве Тома, Бартоломай ве Матта, Алфей огълу Якъуп, Ветанпервер Симон ве Якъуп огълу Иуда.

14 Оларнынъ эписи апайларынен, Исанынъ анасы Мерьемнен эм де Исанынъ къардашларынен берабер токътамайып бир юрекнен дува окъуй эдилер.

15

Шу куньлерде юз йигирмиге якъын дин къардашларынынъ топлашувы алдында Пётр аякъкъа турды да, сёзге чыкъып:

16

[16-17] — Дин къардашларымыз! Мукъаддес Рухнынъ Иуда акъкъында Давутнен эвельден берильген Язынынъ хабери беджерильмек керек эди. Бу Иуда биримиз олып, бизнен берабер хызмет этмеге къысметни алды. Амма сонъ Исаны якъалагъанларгъа ёл косьтерди.

(

17

18 О, адалетсизликнен къазанылгъан парасына бир тарла сатын алды ве шу ерге ойле йыкъылды ки, тап къурсагъы ярылып, эписи ичеклери чыкъып кетти.

19 Буны Ерусалимде яшагъанлар эписи бильди, ве о ер халкънынъ тилинде «Акелдама», я да «къан тарласы», деп адландырылды.)

20

Зебур Китабында:

«Онынъ эви бош олып къалсын,

анда яшагъанлар ёкъ олсун»

ве

«Онынъ ерини башкъасы алсын», — деп язылгъан.

21

[21-22] Бойледже, бизлернен берабер Исанынъ тирильгенине шаат олмакъ ичюн, Рабби Иса арамызда яшагъан ве бизнен олгъан бутюн вакъытта, тап Ягъя адамларны сувгъа батырып чыкъаргъан замандан башлап, кокке алынгъан куньге къадар бизлернен берабер юрген адамлардан бири бизге къошулмакъ керек, — деди.

22

23

Шунъа коре эки адамны: Юст адыны ташыгъан ве Барсабба адландырылгъан Юсуфны, эм де Маттияны теклиф эттилер.

24

[24-25] Сонъ дува окъуп:

— Эй, эписи адамларнынъ юреклерини бильген Рабби! Иуда, озь ерине бармакъ ичюн, бу хызметни ве эльчилигини ташлагъаны себебинден, бу къысметни алмакъ ичюн, эки адамдан къайсыны сайладынъ, оны косьтер! — дедилер.

25

26

Сонъ олар ичюн джереп чектилер. Къысмет Маттиянынъ тарафында эди, ве о, он бир эльчиге къошулды.

2

1

Берекет Байрамы кельгенде, шегиртлернинъ эписи бир ерде топлашып тура эдилер.

2 Апансыздан коктен кучьлю ельнинъ уфюргенине ошагъан бир увулты чыкъты да, олар тургъан эвни бутюнлей толдурды.

3 Оларгъа атешке ошап айры-айры олгъан тиллер корюнди. Сонъ олар эр бирининъ устюне къонды.

4 Эписи Мукъаддес Рухкъа толдылар ве Рух оларгъа муим шейлер айтмагъа берген къабилиетинен эджнебий тиллерде лакъырды этип башладылар.

5

Шу вакъыт Ерусалимде дюньянынъ эр бир халкъындан кельген иманлы еудийлер яшай эдилер.

6 Бу шамата чыкъкъанда, чокъ адам топлашты. Эр бири озь тилинде лакъырды эткенини эшитип, шаштылар.

7 Эписи тааджипленип ве айретте къалып, озьара:

— Бу лакъырды эткенлернинъ эписи галилеялылар дегильми?

8 Насыл ола да, эр биримиз озь ана тилимизни эшитемиз?

9 Партлылар, мидлилер ве эламлылар, Месопотамия, Еудие, Каппадокия, Понт ве Кучюк Асияда яшагъан,

10 Фригия, Памфилия, Мысыр ве Ливиянынъ Кирене этрафындаки ерлерде яшагъан, Римден кельген

11 еудийлер ве еудий динини къабул эткенлер де, критлилер ве арапларнынъ да, бизим тиллеримизде Алланынъ буюк ишлери акъкъында айткъанларыны эшитемиз, — дедилер.

12 Эписи шашып къалып, бир-бирине:

— Бу насыл шей? — деп тааджиплене эдилер.

13 Башкъалары исе масхара этип:

— Олар татлы шарап ичип тойгъанлар, — дедилер.

14

О вакъыт Пётр он бир эльчинен берабер турып, кучьлю сеснен халкъкъа мураджаат этти:

— Эй, еудий акъайлары ве Ерусалимде яшагъан эписи адамлар! Сёзлериме къулакъ асып, шуны билинъиз:

15 бу адамлар, сиз тюшюнгенинъиз киби, сархош дегиллер, чюнки шимди даа саба саат докъуз!

16 Мында олгъан шей исе Ёэль пейгъамбернен бильдирильген эди:

17

«Мына, сонъки куньлерде бойле шей оладжакъ, — дей Алла:

— Мен эписи адамларнынъ устюне

Озь Рухумны ягъдыраджагъым.

Сизинъ огъул ве къызларынъыз пейгъамберлик япаджакълар,

йигитлеринъиз руялар кореджеклер,

къартларынъыз беджериледжек тюшлер кореджеклер.

18

О куньлерде Мен къулларымнынъ устюне

Озь Рухумны ягъдыраджагъым,

олар да пейгъамберлик япаджакълар.

19

Юкъарыда кокте аджайип шейлер япаджагъым

ве ашагъыда ер юзюнде бельгилер береджегим:

къан, атеш ве къою думан киби тютюн ёллайджагъым.

20

Раббининъ улу ве шанлы куню кельмезден эвель,

кунеш къаранлыкъ оладжакъ,

ай исе къан киби оладжакъ.

21

О вакъыт Раббининъ адыны айтып чагъыргъан

эр бир адам къуртарыладжакъ».

22

Эй Исраиль акъайлары, бу сёзлерни динъленъиз! Назарет шеэринден олгъан Исанынъ вастасынен Алла къудретли ве аджайип шейлер япты ве бельгилер косьтерди. Сиз буларнынъ эписини билесиз. Оларнынъ эсасында Алла Исаны тасдыкълады.

23 Алла эвельден къарар чыкъарып ве эвельден бильгени киби, О, сатылгъан эди, ве сиз адалетсиз адамларнынъ къолунен Оны хачкъа мыхлап ольдюрдинъиз.

24 Лякин Алла олюм зынджырларыны узип, Оны тирильтти, чюнки олюм Оны тутып оламаз эди.

25 Давут Иса акъкъында шойле деген:

«Раббини эр вакъыт огюмде корьдим:

Мен ич бир шейден къоркъмайджагъым ичюн,

О, меним онъ тарафымдадыр.

26

Шунынъ ичюн юрегим къуванчкъа толды,

тилимден шадлыкъ тёкюльди,

теним де умют иле раатнен яшайджакъ.

27

Сен джанымны олюлер дюньясында ташлап кетмезсинъ,

Азизинъе чюрюп ёкъ олмагъа ёл бермезсинъ.

28

Аят ёлларыны манъа бильдирдинъ,

Озь огюнъде мени бахт-къуванчнен толдураджакъсынъ».

29

Дин къардашларымыз! Сизлерге бабамыз Давут акъкъында догърудан-догъру айтмагъа рухсет этинъиз: о ольди, оны дефн эттилер ве онынъ къабри бугуньгедже бизде бардыр.

30 О, пейгъамбер олгъаны ичюн, шуны биле эди ки, Алла онынъ союндан олгъан бирини тахткъа отуртаджагъына ант этти.

31 О, Месихнинъ тириледжегини эвельден корип, О, олюлер дюньясына ташланмайджагъы, бедени исе чюрюмейджеги акъкъында бильдирген эди.

32 Бу Исаны Алла тирильтти, биз эпимиз исе бунъа шаат олдыкъ.

33 О, Алланынъ къудретинен юксельтильгенден сонъ, Бабанынъ вадеси боюнджа Мукъаддес Рухны алып, бизге ягъдырды. Шимди сизлер буны корип, эшитип турасыз.

34 [34-35] Давут озю кокке котерильмеген эди, амма бойле деди:

«Рабби меним Раббиме деди:

„Душманларынъны аякъларынъ астына йыкътырмагъанымдже,

Меним онъ тарафымда отур”».

35

36

Бойледже, бутюн Исраиль халкъы буны къатты бильсин ки, сизлер хачкъа мыхлагъан бу Исаны Алла — Рабби ве Месих этти!

37

Бу сёзлерни эшиткенлер юреклерине окъ санчылгъан киби олдылар, Пётр ве башкъа эльчилерге:

— Дин къардашларымыз, биз не япайыкъ? — дедилер.

38 Пётр оларгъа:

— Тёвбе этинъиз ве гуналарынъыз багъышланмасы ичюн эр биринъиз Иса Месих адындан сувгъа батырылып чыкъынъыз. О вакъыт Мукъаддес Рух сизге бахшыш олып бериледжек.

39 Чюнки бу ваде сизлернен балаларынъызгъа ве даа узакъта олгъан, бизим Алла Раббимиз чагъыргъан эписи адамларгъа берильген, — деди.

40

Пётр даа чокъ башкъа сёзлернен оларны тенбилеп, насиат берип:

— Бу бозукъ несильден озюнъизни къуртарынъыз! — деди.

41

Бойледже, онынъ сёзюни ачыкъ гонъюльден къабул эткенлер сувгъа батырылып чыкътылар. Шу куню учь бинъге якъын джан иманлыларгъа къошулды.

42 Олар эльчилернинъ талиматыны огренип, эр вакъыт бирликте яшай ве хызмет эте, отьмек боле ве дува окъуй эдилер.

43 Эр бир джан Алладан къоркъа эди. Эльчилернинъ ярдымынен исе чокъ аджайип шей ве бельгилер косьтерильди.

44 Эписи иманлылар бирлик олып, эр шейлерини болип яшай эдилер.

45 Мал-мульклерини сатып, эписине, эр кеснинъ ихтияджына коре пай этип, ярдым эте эдилер.

46 Олар эр кунь бир юрекнен Алланынъ Сарайына топлаша, эвлеринде исе отьмек болип яшап, къуванчнен ве адийликнен ашай

47 ве Аллагъа шукюр эте эдилер. Олар бутюн халкънынъ гонълюни алдылар. Алла исе кунь сайын къуртарылгъанларны иманлылар сырасына къоша эди.

3

1

Куньлернинъ биринде Пётр ве Юхан берабер дува вакътында, саат учьте Алланынъ Сарайына кете эдилер.

2 О ерге анадан догъма юрип оламагъан бир адам кетириле эди. Оны, Сарайгъа киреяткъанлардан садакъа тилемек ичюн, эр кунь Сарайнынъ Гузель деген къапусы янына къоя эдилер.

3 О, Сарайгъа кирип келеяткъан Пётр ве Юханны корьгенинен, олардан да садакъа истеди.

4 Пётрнен Юхан исе козьлерини онъа тиктилер:

— Бизлерге бакъ! — деди Пётр.

5

О адам олардан бир шей аладжагъына умют этип, оларгъа дикъкъатнен бакъты.

6 Пётр онъа:

— Менде кумюш ве алтын ёкъ, амма озюмде олгъаныны санъа берем: назаретли Иса Месихнинъ адындан санъа айтам: еринъден турып юр! — деди де,

7 онынъ онъ къолуны тутып, аякъ устюне турсатты. Бирден онынъ табанларынен балдырлары къавийлештилер.

8 О атылып турды да, юре башлады. Аллагъа шукюр этип, къувангъанындан секире-секире, оларнен Сарайгъа кирди.

9 Бутюн халкъ о адамнынъ Аллагъа шукюр этип кельгенини корьди.

10 Сарайнынъ Гузель деген къапусы янында садакъа тилеп отургъан адамнынъ озю олгъаныны анълагъан сонъ, онен олгъан шейни корип, эписи тааджипленди ве пек шашып къалдылар.

11

Тедавийленген адам Пётрнен Юханнынъ артындан къалмагъаны ичюн, бутюн тааджипленген халкъ оларнынъ янына, Сулейманнынъ Эйванына чапып кельди.

12 Пётр буны корип, халкъкъа деди:

— Эй Исраиль акъайлары! Не ичюн бунъа тааджиплендинъиз? Бизлерге ойле бакъасыз ки, санки биз о адамгъа буны озь къудретимиз я да диндарлыгъымызнен яптыкъ ве о юре башлады.

13 Мына, Ибраим, Исхакъ ве Якъупнынъ Алласы — бабаларымызнынъ Алласы Озюнинъ къулу Исаны юксельтип шерефледи. Сизлер исе Оны саттынъыз. Пилат Оны йибереджек олгъанда, сиз онынъ огюнде Исадан ред эттинъиз.

14 Адам ольдюрген джинаетчининъ афу этильмесини сорап, Мукъаддес ве Инсафлы Олгъанындан ред эттинъиз.

15 Аят Башлайыджысыны исе ольдюрдинъиз. Амма Алла Оны олюлер арасындан чыкъарды, ве биз бунъа шаатлыкъ этемиз.

16 Бу, сизлер корьген ве бильген адам исе Исанынъ адынен, Онынъ адына инангъаны себебинден къавийлешти. Исадан кельген иманнен исе о, эпинъизнинъ козю огюнде сап-сагълам олып турды.

17

Амма, дин къардашларым, башлыкъларынъыз киби сизлер де бу ишни бильмегенинъизден япкъанынъызны билем.

18 Алла да эписи Озь пейгъамберлернинъ агъызлары иле Месихнинъ азап чекеджегини эвельден хабер эткен эди ве Озь сёзюни беджерди.

19 Бунынънен, гуналарынъыз багъышланмасы ичюн тёвбе этинъиз ве Алланынъ ёлуна къайтынъыз.

20 Сонъ О сизлерге раатлыкъ вакътыны багъышласын ве эвельден тайинленген Иса Месихни алдынъызгъа ёлласын.

21 Бутюн дюньяны янъыдан къурмагъа вакъыт кельмегендже, коклер Исаны алмакъ керек эди. Алла шуны азиз пейгъамберлернен къадимий вакъытлардан берли бильдирген эди.

22 Муса: «Раббинъиз олгъан Алланъыз сизлерге агъа-къардашларынъыз арасындан мен киби Пейгъамберни ёллайджакъ. Бутюн ишлерде сизлерге нени айтса, Онъа къулакъ асынъыз.

23 О Пейгъамберге къулакъ асмагъан эр бир джан озь халкъы арасындан къырылып кетеджек», — деди.

24 Бойледже, Смаил пейгъамберден башлап, ондан сонъ хабер эткен бутюн пейгъамберлер де бу куньлер акъкъында айткъанлар.

25 Сиз исе пейгъамберлернинъ эвлятларысынъыз ве Алла баба-деделеринъизге берген васиетнинъ мирасчыларысынъыз. Алла Ибраимге: «Сенинъ эвлядынъ ичюн ер юзюндеки бутюн халкълар яхшылыкъ кореджеклер», — деди.

26 Алла, Озюнинъ къулуны тирильтип, эр биринъизни яман ишлеринъизден къайтарып бойле яхшылыкъ япсын деп, Оны башта сизлерге ёллады.

4

1

Пётрнен Юхан халкънен лакъырды этип тургъанда, оларгъа руханийлер, Алла Сарайынынъ къаравул башы ве саддукийлер якъынлаштылар.

2 Олар халкъны огреткенлери ве Исанынъ ярдымынен олюлернинъ тирильгени акъкъында айткъанлары ичюн, кельген адамлар пек ачувлангъан эди.

3 Пётрнен Юханны туттылар, ве энди вакъыт кеч олгъаны ичюн, сабагъадже оларны апске алдылар.

4 Хаберни эшиткенлернинъ чокълары исе иман эттилер, ве бу адамларнынъ сайысы беш бинъге якъын олды.

5

Эртеси куню еудийлернинъ башлыкълары, акъсакъаллары ве Къанун оджалары Ерусалимде топландылар.

6 Баш руханий Аннас ве баш руханийнинъ союндан олгъан Каяфа, Юхан, Эскендер ве башкъалары шу ерде эдилер.

7 Эки эльчини ортагъа турсатып, олардан:

— Сизлер насыл къудретнен ве кимнинъ адындан бу шейлерни яптынъыз? — деп сорадылар.

8

Мукъаддес Рухкъа толгъан Пётр оларгъа:

— Эй, халкънынъ башлыкълары ве акъсакъаллары!

9 Эгер бугунь бир хаста адамгъа япылгъан эйилик, онынъ насыл тедавийленгени акъкъында бизден джевап талап этсенъиз,

10 эпинъизге ве бутюн Исраиль халкъына белли олсун ки, сизлер хачкъа мыхлап къойгъан, Алла исе тирильткен назаретли Иса Месихнинъ ады ярдымынен бу адам огюнъизде сап-сагълам тура.

11 Бу Иса — «сиз, къуруджылар, четке ташлагъан, лякин темель таш олгъан таштыр».

12 Башкъа ич кимседен къуртарув ёкъ. Бизге къуртулмакъ ичюн, кокнинъ тюбюнде адамларгъа берильген тек бу ад бар, ич бир башкъа ад ёкъ, — деди.

13

Руханийлер, Пётр ве Юханнынъ джесаретини корип, олар окъумагъан, адий адамлар олгъаныны билип, пек тааджиплендилер. Сонъ олар Исанен олгъанларыны анъладылар.

14 Тедавийленген адамны да оларнен берабер тургъаныны корип, оларгъа къаршы ич бир шей айтып оламадылар.

15 Эльчилерге Шурадан тышарыгъа чыкъмакъны буюрып, озьара музакере эттилер.

16

— Бу адамларгъа не япайыкъ? Оларнынъ къолунен ачыкътан-ачыкъ бир аджайип шей япылгъаныны Ерусалимде яшагъанларнынъ эписи билип алды! Бизлер буны ред эталмамыз.

17 Лякин халкъ арасында бу лаф даа чокъ даркъалмамасы ичюн, оларны къоркъузармыз, ве бу ад акъкъында башкъа ич кимсеге айтмасынлар, — дедилер олар.

18

Сонъ оларны чагъырып, Исанынъ адыны тильге алып ич кимсени огретменъиз, деп буюрдылар.

19 Лякин Пётр ве Юхан оларгъа джевап берип:

— Озьлеринъиз къарар чыкъарынъыз, сизлерни Алладан зияде динълемеге Алланынъ огюнде догъру оладжакъмы?

20 Биз корьген-эшиткенлеримизни айтмайып оламамыз, — дедилер.

21

Олар акъайларны джезаламакъ ичюн ич бир мана тапмагъан сонъ, оларны даа бир кере къоркъузып, йибердилер. Руханийлер халкътан къоркътылар, чюнки эписи адамлар олгъан шей ичюн Аллагъа шукюр эте эдилер.

22 Аджайип шей нетиджесинде тедавийленген адамнынъ яшы исе къыркътан кечкен эди.

23

Пётрнен Юхан азат олунгъан сонъ, достларынынъ янына барып, оларгъа баш руханийлернен акъсакъалларнынъ айткъанларыны хабер эттилер.

24 Олар буны эшиткенинен, бир агъыздан Аллагъа:

— Эй Укюмдар, ерни, кокни, денъизни ве оларнынъ ичиндеки эр шейни яраткъан Алла!

25 Сен Мукъаддес Рухнен, Озь къулунъ олгъан бабамыз Давутнынъ агъзынен айткъансынъ:

«Башкъа миллетлер не ичюн исьян котерелер?

Халкълар не ичюн бош шейни уйдуралар?

26

Дюнья падишалары баш котерди,

башлыкълар бирликте

Рабби ве Месихке къаршы топлаштылар».

27

Эм акъикъатен, Ироднен Понтий Пилат бу шеэрде Исраиль халкъы ве башкъа миллетлернен берабер, Сен Месих деп тайинлеген азиз къулунъ Исагъа къаршы бирликте чыкътылар.

28 Олар, Сен Озь къудретинънен ве ираденънен эвельден бельгилеген ишлернинъ эписини беджердилер.

29 Энди, Рабби, оларнынъ къоркъузгъанларына бакъ ве Сенинъ сёзюнъни толу джесаретнен айтмакъ къуветини къулларынъа бер.

30 Азиз къулунъ Исанынъ адынен адамларны тедавийлемек ве тюрлю бельгилер, аджайип шейлер япмакъ ичюн къолунъны узат! — дедилер.

31

Дува окъугъан сонъ, олар топлашкъан ер тепренди. Эписи Мукъаддес Рухкъа толып, Алланынъ сёзюни джесаретнен айта башладылар.

32

Инангъанларнынъ бутюн джемааты бир джан ве бир юрек эди. Ич бир адам мулькюнден ич бир шейге менимки демез, эписини умумий деп сая эди.

33 Эльчилер исе Рабби Исанынъ тирилюви акъкъында буюк кучьнен шаатлыкъ этти, ве оларнынъ эписине чокъ хайыр берильген эди.

34 Араларында мухтадж адам ёкъ эди. Чюнки топрагъы я да эвлери олгъанларнынъ мулькюни сатып, акъчасыны кетире

35 ве эльчилернинъ элине бере. Сонъ акъча эр кеске, ихтияджына коре дагъытыла эди.

36

Анда Юсуф адлы, Къыбрыста догъгъан бир левийли бар эди. Эльчилер онъа Барнаба, яни «Гонъюль Алыджы» деген ад бергенлер.

37 Онынъ бир тарласы бар эди. Оны сатып, акъчасыны эльчилернинъ аякълары тюбюне кетирип къойды.

5

1

Анания адлы бир адам ве онынъ апайы Сапфира бар эдилер. Бу адам топрагъыны сатып,

2 акъчанынъ бир къысмыны алып сакълады, апайы да буны биле эди, бир къысымыны исе кетирип эльчилернинъ аякълары тюбюне къойды.

3

Пётр онъа:

— Эй Анания, насыл олды да, сен Иблиске юрегинъни берип, Мукъаддес Рухкъа ялан айттынъ ве тарланынъ акъчасындан бир къысмыны алып сакъладынъ?

4 Сатмаздан эвель эписи сенинъки эди. Сатылгъандан сонъ да акъчанынъ эписи сенинъ къолунъда эди. Не ичюн юрегинъде бойле ниет беслединъ? Сен адамларгъа дегиль, Аллагъа ялан айттынъ, — деди.

5

Анания бу сёзлерни эшиткенинен джан берип ерге йыкъылды. Буны бильгенлернинъ эписини къатты бир къоркъу къаплап алды.

6 Йигитлер олюни сардылар ве тышарыгъа чыкъарып дефн эттилер.

7

Къарарнен учь саат кечкен сонъ, олып кечкен вакъиадан хабери олмагъан Ананиянынъ апайы да кельди.

8 Пётр онъа:

— Айт манъа, тарланъызны бойле фияткъа саттынъызмы? — деди.

— Эбет, бойле фияткъа, — деди къадын.

9 Пётр:

— Сиз не ичюн Алланынъ Рухуны сынап бакъмагъа анълаштынъыз? Мына, шимди акъайынъны дефн эткенлернинъ адымлары къапу янында эшитилелер. Энди сени де тышарыгъа алып чыкъаджакълар, — деди.

10

Шу ань къадын, джан берип, Пётрнынъ аякълары алдына йыкъылды. Йигитлер ичериге кирип, онынъ ольгенини корьдилер. Олюсини тышарыгъа чыкъарып, акъайынынъ янында дефн эттилер.

11

Бу вакъиаларны эшиткен бутюн иманлылар топлашувыны ве башкъаларнынъ эписини къатты бир къоркъу къаплап алды.

12

Халкъ арасында эльчилернинъ къолларынен чокъ аджайип шейлер ве бельгилер яратыла эди. Эписи иманлылар бир-биринен разы олып Сулейманнынъ Эйванында топлаштылар.

13 Халкъ эльчилерни шерефлеген олса да, тышарыдан ич кимсенинъ оларгъа къошулмагъа джесарети етмей эди.

14 Раббиге иман эткенлернинъ исе, эркек ве къадынларнынъ сайысы эп арта эди.

15 Пётр кечип кетеяткъанда, ич олмадым онынъ кольгеси биле базыларнынъ устюне тюшсюн деп, хасталарны сокъакъларгъа чыкъарып, сетлер ве тёшеклер устюне яткъызып къоя эдилер.

16 Ерусалимнинъ этрафындаки шеэрлерден де чокъ адам келип, озьлерининъ хасталарыны ве арам рухлардан къыйналгъан адамларны кетирдилер. Чекишкенлернинъ эписи исе тедавийлендилер.

17

О вакъыт баш руханий ве онен берабер саддукий фыркъасынынъ эписи азалары пахыллап,

18 эльчилерни якъалап, девлет зинданына ташладылар.

19 Лякин Раббининъ мелеги гедже зинданнынъ къапуларыны ачып, оларны тышарыгъа чыкъарды.

20

— Барынъыз да, Алланынъ Сарайында турып, бу омюр берген сёзлернинъ эписини халкъкъа айта беринъиз! — деди мелек.

21

Эльчилер онынъ сёзлерини динълеп, саба эрте Алланынъ Сарайына келип адамларны огрете башладылар. Баш руханий ве онен берабер олгъанлар исе келип, Исраиль халкъынынъ эписи акъсакъалларыны ве Юксек Шураны топладылар да, эльчилерни кетирмек ичюн зиндангъа адамларны йибердилер.

22 Лякин хызметчилер барып, зинданда оларны тапмайып, къайтып кельдилер ве:

23

— Биз зинданны буюк мукъайтлыкънен килитленген ве къаравулларны къапулар алдында тургъан алда корьдик. Амма ачып бакъкъанымызда, ичинде ич кимсени тапмадыкъ, — деген хаберни бердилер.

24

Сарайнынъ къаравул башы ве баш руханийлер бу сёзлерни эшитип, шу вакъианынъ манасыны анъламайып, шаштылар.

25 О вакъыт бир адам хабер кетирип:

— Мына, сизлер зиндангъа ташлагъан адамлар Алланынъ Сарайында халкъны огретелер, — деди.

26

Къаравул башы хызметчилеринен берабер барып, оларны алып кельди. Лякин, халкъ бизлерни ташларнен урар, деп, къоркъкъанлары ичюн оларны зорламайып кетирдилер.

27 Эльчилерни алып келип, Юксек Шура алдына турсаттылар. Баш руханий оларгъа суаль берди:

28

— Бу ад эсасында огретменъиз, деп, сизлерге къаттыдан ясакъ этмеген эдикми? Мына, огретювинъизнен бутюн Ерусалимни толдурдынъыз ве бу адамнынъ къаныны бизим бойнумызгъа юклемеге истейсиз, — деди.

29 Пётр ве башкъа эльчилер джевап берип:

— Адамлардан эвель Аллагъа бойсунмакъ керек.

30 Сизлер агъачкъа асып ольдюрген Исаны баба-деделеримизнинъ Алласы тирильтти.

31 Исраиль халкъы гуналарындан тёвбе этсин ве багъышлав алсын деп, Алла Исаны Озь къудретинен юксельтип, Укюмдар ве Къуртарыджы этип къойды.

32 Бизлер бу ишлернинъ шаатлары оламыз. Шунынънен, Алланынъ сёзюни туткъанларгъа берильген Мукъаддес Рух да шаат олды, — дедилер.

33

Шура азалары буны эшитип, пек ачувландылар да, эльчилерни ольдюрмеге истедилер.

34 Лякин о вакъыт бир ферисе, бутюн халкънынъ урьметини къазангъан Гамалиэль адлы Къанун оджасы, Шурада еринден турып, эльчилерни къыскъа вакъыткъа тышарыгъа чыкъармакъны буюрды.

35 Сонъ Шура азаларына:

— Эй Исраиль акъайлары, бу адамларгъа не япаджагъынъызны яхшы этип тюшюнинъиз!

36 Мына, бундан эвель озюни бир буюк адам киби косьтерген Тевда пейда олды, ве онъа дёрт юз адам къошулды. О ольдюрильди, онъа къошулгъанларнынъ эписи исе даркъалып, ёкъ олып кеттилер.

37 Ондан сонъ, эалини джедвельге алув кечирильген вакъытта галилеялы Иуда пейда олып, баягъы халкъны озюнинъ артындан алып кетти. Лякин о да гъайып олды, ве онынъ артындан кеткенлер даркъалып кеттилер.

38 Энди сизлер бу адамлардан къол тартынъыз, дейим, оларны йиберинъиз! Чюнки, эгер бу къоюлгъан макъсат, я да бу арекет инсан иши олса, озь-озюнен гъайып оладжакъ.

39 Амма Алладан олса, сизлер оны бозып оламазсынъыз. Даа сиз де Аллагъа къаршы дженк эткенлерден олып къалманъыз! — деди.

Шура азалары Гамалиэльнинъ сёзюне къандылар.

40 Эльчилерни чагъырып, оларны къамчыламагъа буюрдылар. Сонъ Иса адындан адамларны огретмеге ясакъ этип, оларны йибердилер.

41 Эльчилер исе, Рабби Исанынъ ады ичюн масхара олдыкъ, деп къуванып, Шурадан чыкъып кеттилер.

42 Олар эр кунь Алланынъ Сарайында ве эвлерде адамларны огретип, Иса Месих акъкъындаки Къуванчлы Хаберни токътамайып даркъата эдилер.

6

1

Исанынъ шегиртлери эп чокълашкъан вакъытта юнан тилинде лаф эткен еудийлер, оларнынъ арасында тул къадынларгъа куньделик ярдым башкъаларындан аз бериле, деп, ерли еудийлерге къаршы мемнюниетсизлигини косьтерди.

2 Ана шу себептен, он эки эльчи Исанынъ эписи шегиртлерини чагъырып:

— Биз Алланынъ Сёзюни огретюв ишини четке къалдырып, софрагъа хызмет этмеге яхшы дегиль.

3 Эй дин къардашларымыз, энди озюни яхшы тарафтан косьтерген, эм де Мукъаддес Рух ве акъылгъа толып-ташкъан еди адамны аранъыздан сайлап алынъыз; оларны бу хызметке тайин этермиз.

4 Бизлер исе дуваларнен ве Алланынъ Сёзюни огретюв хызметинен мешгъуль олайыкъ, — дедилер.

5

Бу теклифни бутюн джемиет бегенди. Олар, иманы къатты ве Мукъаддес Рухкъа толгъан Стефан адлы адам иле, Филип, Прохор, Никанор, Тимон, Пармен ве еудий динини къабул эткен антиохиялы Николайны сайладылар.

6 Оларны эльчилернинъ алдына турсатып къойдылар. Эльчилер исе оларнынъ башларына къолларыны къойып дува окъудылар.

7

Бойледже, Алланынъ Сёзю даркъатылгъан сайын, Ерусалимде Исанынъ шегиртлерининъ сайысы эп арта эди. Руханийлернинъ де чокълары имангъа бойсундылар.

8

О вакъыт Алланынъ хайырына ве къудретине толгъан Стефан халкъ арасында буюк бельгилер косьтере ве аджайип шейлер япа эди.

9 Лякин Азат олгъанларнынъ синагогасындан базылары, эм де Киренеден, Эскендериеден, Киликиядан ве Кучюк Асиядан олгъан адамлар Стефаннен дава этип башладылар.

10 Амма онынъ сёзюндеки икмет ве Рухкъа къаршы чыкъып оламадылар.

11 Шунынъ ичюн олар базы адамларгъа:

— Бу адам Муса ве Аллагъа къаршы куфюр сёзлер айткъаныны эшиттик, — дегенлери ичюн пара бердилер.

12 Бойледже олар халкъны ве акъсакъалларнен Къанун оджаларыны къозгъалап, Стефангъа уджюм эттилер де, оны тутып Шуранынъ алдына кетирдилер.

13 Ялан айткъан шаатларны ёллап, оларгъа буны айттырдылар:

— Бу адам эр вакъыт бу мукъаддес ерни ве Къанунны яманлап юре.

14 Назаретли Иса бу ерни виран этип, Мусанынъ бизлерге берген урф-адетлерини денъиштиреджек, дегенини эшиттик.

15

О вакъыт Шурада отургъанларнынъ эписи Стефангъа тикилип бакътылар, ве онынъ бети бир мелекнинъ бетине ошап къалгъаныны корьдилер.

7

1

Баш руханий Стефандан:

— Бу сёзлер догърумы? — деп сорады.

2 Стефан сёз алып:

— Эй дин къардашлар ве бабалар, мени динъленъиз! Бабамыз Ибраим Харан шеэрине кочип, анда ерлешмезден эвель, даа Месопотамияда олгъанда, шерефли Алла онъа корюнди

3 ве онъа: «Озь юртунъдан чыкъып, сой-сопларынъны къалдыр да, Мен санъа косьтереджек ерге кет», — деген эди.

4 О вакъыт Ибраим касдийлилернинъ топрагъындан чыкъып, Харан шеэринде ерлешти. Бабасы ольген сонъ, Алла оны о ерден, сизлер яшагъан бу ерге кочюрди.

5 Бу ерде онъа аякъ басмагъа оладжакъ бир парча топракъ биле бермеди. Лякин даа онынъ баласы олмаса да, Алла бу ерни онъа ве онынъ эвлядына береджегине сёз берди.

6 Алла онъа: «Сенинъ эвлятларынъ гъурбетликте кельмешек оладжакълар, оларны къул этип 400 йыл зулум этеджеклер.

7 Амма оларны къул эткен миллетни Мен махкеме этеджегим. Бундан сонъ олар о ерден чыкъып, бу ерде Манъа ибадет этеджеклер», — деди.

8 Сонъ Алла оларгъа сюннет васиетини берди. Ибраим исе Исхакънынъ бабасы олып, огълуны секиз куньлюк олгъанда сюннет этти. Исхакъ Якъупны, Якъуп он эки къабилемизнинъ бабаларыны сюннет этти.

9

Бабаларымыз исе Юсуфны пахыллап, Мысыргъа саттылар. Лякин Алла онен эди.

10 Алла Юсуфны бутюн белялардан азат этип, Мысыр падишасы фыравуннынъ козюнде онъа буюк мерамет ве акъыл берди. Фыравун оны Мысыр ве бутюн сарайы устюнде аким этип къойды.

11 Ондан сонъ бутюн Мысыр ве Ханаан улькелеринде ачлыкъ ве буюк къайгъы девири башланды. Бабаларымызда ашамагъа аш къалмады.

12 Якъуп, Мысырда богъдай олгъаныны эшитип, биринджи кере бабаларымызны анда ёллады.

13 Экинджи кере баргъанларында исе, Юсуф агъа-къардашларына озюни танытты. Бойлеликнен фыравун Юсуфнынъ сой-сопларыны бильди.

14 Юсуф хабер ёллап, бабасы Якъупны ве 75 адамдан олгъан бутюн сой-сопларыны чагъыртып алды.

15 Якъуп Мысыргъа барды. Озю ве бабаларымыз о ерде кечиндилер.

16 Сонъ оларны Шекем шеэрине кетирип, Хамор огъулларындан Шекем шеэринде Ибраимнинъ кумюш парагъа сатын алгъан къабринде дефн эттилер.

17

Алла Ибраимге сёз бергенини беджермек вакъты якъынлашкъанда, Исраиль халкъы Мысырда осе ве чокълаша эди.

18 О вакъыт Мысырда Юсуфны бильмеген башкъа бир падиша тахткъа чыкъты.

19 Бу падиша халкъымызгъа къаршы зулум, бабаларымызгъа хаинлик япты. Янъы догъгъан балаларны ташлатып, оларны олюм панджасына берди.

20 Шу вакъыт Алла пек гузель этип яраткъан Муса догъды. О учь ай бабасынынъ эвинде бакъылды.

21 Ташлап кеткенлерден сонъ, оны фыравуннынъ къызы тапты ве озь огълу киби тербие этти.

22 Мусагъа мысырлыларнынъ бутюн илимини огреттилер, ве о эм сёзде, эм иште усталыкъ косьтере эди.

23

Муса къыркъ яшыны толдургъанда, онынъ юрегинде къардашларыны, Исраиль огъулларыны барып корьмек арзусы догъды.

24 Котек ашагъан бир адамны корьгенде, онынъ тарафыны алып, мысырлыны ольдюрди, джаны агъырткъаннынъ акъкъыны алды.

25 О, Алла меним ярдымымнен оларгъа къуртулыш береджегини агъа-къардашларым анълар, деп тюшюне эди. Лякин олар анъламадылар.

26 Эртеси куню Муса базыларнынъ котеклешкенлерини корьди. Оларны муаббетлештирмеге истеп: «Акъайлар, сизлер агъа-къардаш олып, не ичюн бир-биринъизнинъ джанынъызны агъыртасынъыз?» — деди.

27 Лякин къардашынынъ джаныны агъырткъан адам Мусаны итеп: «Сени бизге башлыкъ ве къады этип ким къойды?

28 Тюневин мысырлыны ольдюргенинъ дайын, мени де ольдюрмеге истейсинъми?» — деди.

29 Бу сёзлерни эшитип, Муса къачып кетти. О, Мидьян деген ерде ябанджы олып яшады, ве анда онынъ эки огълу догъды.

30

Къыркъ йыл кечкен сонъ, Синай дагъы янындаки сахрада янаяткъан чалынынъ алеви ичинден Мусагъа мелек корюнди.

31 Муса бу аджайип шейни корип пек тааджипленди. Оны яхшыджа бакъмакъ ичюн якъынлашкъанда, Раббининъ сеси эшитильди:

32 «Мен бабаларынънынъ Алласы олам, Ибраим, Исхакъ ве Якъупнынъ Алласы олам», — деди О. Муса исе къоркъудан къалтырап, козьлерини котерип бакъмагъа джесарет этмеди.

33 Рабби онъа: «Аякъларынъдан аякъкъапларынъны чыкъар, чюнки сен тургъан ер — мукъаддес ердир.

34 Мен Мысырда олгъан халкъымнынъ зулумыны корип, инъильтисини эшиттим ве оларны къуртармакъ ичюн коктен тюштим. Энди бар, Мен сени Мысыргъа ёллайджагъым», — деди.

35

Адамлар: «Сени бизге башлыкъ ве къады этип ким къойды?» — деп ред эткен мына бу Муса эди. Чалыда Мусагъа корюнген мелекнинъ ярдымынен Алла Мусаны башлыкъ ве къуртарыджы этип ёллады.

36 Бу адам, Мысыр топрагъында, Къызыл денъизде, эм де къыркъ йыл девамында сахрада аджайип шейлер япып ве бельгилер косьтерип, Исраиль халкъыны чыкъарып юрсетти.

37 Исраиль огъулларына: «Рабби сизлерге агъа-къардашларынъыз арасындан манъа ошагъан бир пейгъамберни ёллайджакъ, Оны динъленъиз», — деген шу Муса эди.

38 Шу Муса сахрада халкъ топлашувы огюнде тургъан, Синай дагъында мелекнен берабер лаф эткен, бизим баба-деделеримизнен де юрген ве бизге еткизмек ичюн джанлы сёзлерни алгъан эди.

39 Онъа да баба-деделеримиз бойсунмагъа истемейип, оны ред эттилер, гонъюллерини Мысыр тарафкъа айландырдылар.

40 Харунгъа: «Бизге бир къач дане, огюмизде юреджек аллаларны яса. Чюнки бизни Мысыр топрагъындан чыкъаргъан бу Мусанен не олгъаныны биз бильмеймиз», — дедилер.

41 О куньлерде бир бугъаны ясадылар. Путкъа къурбан чалып, озь къолларынен яраткъанына къувандылар.

42 Алла исе олардан юзь чевирип, коктеки кунешке, айгъа ве йылдызлар ордусына ибадет этмеге къалдырды. Пейгъамберлер китабында язылгъаны киби:

«Эй Исраиль эви!

Къыркъ йыл сахрада кезгенлеринъизде,

къурбан чалып, Манъа бахшыш бердинъизми?

43

Сиз Молохнынъ чадырыны

ве алланъыз Рефаннынъ йылдызыны котерип юрдинъиз.

Озьлеринъизге пут эйкеллерини ясап,

оларгъа бель буктинъиз.

Шу себептен Мен сизлерни Вавилондан узакъча

сюргюн этеджегим».

44

Сахрада бабаларымызда Шаатлыкъ Чадыры бар эди. Бу Чадырны Алла Мусагъа, онъа косьтерильген орьнекке коре ясамагъа буюргъан эди.

45 Бабаларымыз Ехошуанен берабер Чадырны алды да, Алла деделеримизнинъ огюнден башкъа халкъларны къувгъан сонъ, оны оларнынъ топракъларына алып бардылар. Давутнынъ куньлерине къадар Чадыр оларнынъ араларында къалды.

46 Алланынъ хайырыны тапкъан Давут, Якъупнынъ несилине бир Мескен къурып берейим деп, разылыкъ сорады.

47 Амма Аллагъа Сулейман эв къурып берди.

48

Лякин Алла-Тааля инсан къолунен япылгъан эвлерде яшамай. О пейгъамбер агъзы иле айткъаны киби:

49

«Кок — Меним тахтым,

ер исе — аякъларымнынъ таямасы.

Сизлер Манъа насыл эв къурарсынъыз?

— деп сорай Рабби. —

Я да Манъа раатланмакъ ичюн

насыл ер бар экен?

50

Буларнынъ эписини яраткъан

Меним къолум дегильми?»

51

Эй энъсеси къаткъанлар! Юреги ве къулакълары сюннет олмагъанлар! Бабаларынъыз киби сизлер де эр вакъыт Мукъаддес Рухкъа къаршы чыкъасынъыз.

52 Бабаларынъыз пейгъамберлерден къайсы бирисини къувмадылар? Олар Инсафлы Олгъаннынъ келеджегини хабер эткенлерни ольдюрдилер. Сизлер де энди Оны саткъанлары ве ольдюргенлери олдынъыз!

53 Сизге Къанунны Алладан мелеклер кетирдилер, амма оны тутмадынъыз! — деди.

54

Шура азалары бу сёзлерни эшиткенде, къутурдылар ве Стефангъа къаршы тишлерини гъыджырдаттылар.

55 Мукъаддес Рухкъа толгъан Стефан исе кокке тикилип бакъты да, Алланынъ парылдагъан Шуретини ве Онынъ онъ тарафында тургъан Исаны корьди.

56 О:

— Мына, мен кокнинъ ачылып кеткенини ве Алланынъ онъ тарафында тургъан Инсан Огълуны корем! — деди.

57

Олар исе къулакъларыны къапатып, эписи къычыра-къычыра бирлешип Стефаннынъ устюне атылдылар.

58 Оны шеэрден тышарыгъа сюйреклеп чыкъардылар ве ташларнен урып башладылар. Онъа къаршы шаатлыкъ эткен адамлар исе усть урбаларыны Саул деген бир огъланнынъ янына ташладылар.

59 Ташларнен ургъан вакъытта, Стефан дува окъуп:

— Рабби Иса, рухумны къабул эт! — деди.

60

Ахырында тиз чёкип, къатты сеснен къычырып:

— Рабби, бу гунаны оларнынъ бойнуна юклеме! — деди.

Буны айтып, о джан берди.

8

1

Стефаннынъ ольдюрильмесине Саул разы эди. О куннинъ озюнде Ерусалимдеки иманлыларнынъ джемаатыны пек къуваламагъа башладылар. Эльчилерден гъайры эписи иманлылар Еудие ве Самариенинъ эр тарафына дагъылып кеттилер.

2 Диндар адамлар Стефанны дефн этип, онынъ артындан пек агълаштылар.

3 Саул исе иманлылар топлашувыны тар-мар эте эди. Эв-эвден юрип, акъаймы, къадынмы, эписини сюйреклеп зиндангъа ташлады.

4

Шу арада дагъылып кеткенлер Къуванчлы Хаберни даркъатып юрдилер.

5 Филип бир Самарие шеэрине келип, онынъ сакинлерине Месих акъкъында айта эди.

6 Филипнинъ сёзюни эшитип ве о косьтерген бельгилерни корип, бутюн халкъ бир джан олып оны динъледи.

7 Чюнки арам рухларгъа огърагъан чокъ адамлардан рухлар кучьлю сеснен къычырып чыкъты, не къадар паралич ургъанлар ве сакъатлар тедавийлендилер.

8 Бойледже, о шеэрде буюк къуванч бар эди.

9

Бу шеэрде тылсымджылыкъ япкъан, озюни буюк бир адам киби туткъан, Самарие мемлекетининъ халкъыны шашырып къалдыргъан Симон адлы бир адам бар эди.

10 Буюктен кучюгинедже эписи оны дикъкъатнен динълеп: «О — Алланынъ къудрети, о, „Балабан Къудрет” дениле!» — дей эдилер.

11 Симон чокъ вакъыттан берли озюнинъ тылсымларынен халкъны шашыргъаны ичюн, эписи оны динълей эди.

12 Лякин Алланынъ Падишалыгъы ве Иса Месих акъкъындаки Къуванчлы Хаберни кетирген Филипни динълеп, акъай ве къадынлар онынъ сёзюне инанды ве сувгъа батырылып чыкътылар.

13 Симоннынъ озю де инанып, сувгъа батырылып чыкъты. О, Филип косьтерген бельгилерини ве къудретнен япкъан аджайип шейлерини корьген сайын шашып, Филипнинъ янындан кетмей эди.

14

Ерусалимде къалгъан эльчилер исе, Самарие сакинлери де Алланынъ Сёзюни къабул эткенлерини эшиткенде, Пётрнен Юханны оларнынъ алдына ёлладылар.

15 Олар о ерге келип, самариелилер Мукъаддес Рухны къабул этмек ичюн дува окъудылар.

16 Чюнки оларнынъ ич бирисине Мукъаддес Рух тюшмеген эди. Олар тек Рабби Исанынъ адына сувгъа батырылып чыкътылар.

17 Сонъ эльчилер оларнынъ башына къол тийдирдилер, ве олар Мукъаддес Рухны къабул эттилер.

18 Эльчилернинъ къол тийдиргенинен Мукъаддес Рух берильгенини корип, Симон оларгъа акъча кетирди де:

19

— Манъа да бу къудретни беринъиз, кимнинъ башына къолларымнен тийсем, Мукъаддес Рухны къабул этсин! — деди.

20 Лякин Пётр онъа:

— Кумюшинъ сеннен берабер гъайып олсун, чюнки сен Алланынъ бахшышыны парагъа алмакъ мумкюн, деп беллей эдинъ!

21 Бу иште сенинъ не акъкъынъ бар ве не къысметинъ бар, чюнки Алланынъ огюнде юрегинъ догъру дегиль.

22 Энди бу яманлыгъынъдан тёвбе этип Аллагъа ялвар, бельки юрегинъдеки ниетинъни багъышлар.

23 Чюнки сенинъ аджджы зеэрге толгъанынъны ве адалетсизлик зынджырына багълангъанынъны корем, — деди.

24

Симон бунъа джевап берип:

— Мен ичюн сизлер Раббинъизге ялварып дува окъунъыз, даа айткъанларынъыздан бириси башыма тюшмесин! — деди.

25

Сонъ олар о ерде Раббининъ Сёзюни илян этип, шаатлыкъ берген сонъ, Ерусалимге таба кеттилер ве Самариенинъ чокъ койлеринде Къуванчлы Хаберни даркъаттылар.

26

Сонъ Раббининъ мелеги Филипке:

— Еринъден тур ве дженюп тарафкъа, Ерусалимден Гъазагъа баргъан сахра ёлуна бар! — деди.

27 Филип турып, ёлгъа чыкъты.

О вакъыт Эфиопия къыраличеси Кандакенинъ везири, къыраличенинъ бутюн хазинелерине мудир олгъан эфиопиялы бир хадим озь ветанына къайтып кетеяткъан эди. О, Аллагъа бель букмек ичюн Ерусалимге барып кельген.

28 Арабасында отурып Ешая пейгъамбернинъ китабыны окъуй эди.

29

Мукъаддес Рух Филипке:

— Бу арабагъа якъынлашып, янында кет! — деди.

30 Филип эфиопнынъ янына чапып барды. Онынъ Ешая пейгъамбернинъ китабыны окъуп отургъаныны эшитип:

— Окъугъанынъны анълайсынъмы? — деп сорады.

31

— Манъа ёл косьтерген адам олмаса, насыл анълайым? — деди эфиоп. Сонъ Филипни озь янына чыкъып отурмагъа давет этти.

32 Онынъ Языдан окъугъан ери бу эди:

«Оны къой киби соймагъа айдап кетирдилер,

къозу юнь къыркъкъан адамнынъ алдында индемейип тургъан киби,

О да Озь агъзыны ачмады.

33

Оны масхараладылар. О, акъикъаттан къуру къалды, оны ашалап къабаатладылар.

Онынъ несилини ким анъаджакъ?

Ер юзюндеки омрю узюльди».

34

Везир Филипке бакъып:

— Риджа этем, пейгъамбер буны ким акъкъында айта? Озю акъкъындамы, я да башкъа адам акъкъындамы? — деди.

35

Филип исе агъзыны ачып, шу язылгъан парчадан башлап, Иса акъкъындаки Къуванчлы Хаберни онъа анълатты.

36 [36-37] Ёлны девам этип кетеяткъанларында, сув олгъан бир ерге кельдилер. Везир:

— Мына, сув! Меним сувгъа батырылып чыкъкъаныма не кедер эте? — деди.

37

38

О вакъыт арабаны токътатмагъа буюрып, Филипнен везир экиси сувгъа кирдилер, ве Филип оны сувгъа батырып чыкъарды.

39 Олар сувдан чыкъкъанда, Мукъаддес Рух Филипни котерип кетти. Везир оны бир даа корьмеди ве къуванып озь ёлуны девам этти.

40

Филип исе Ашдод шеэринде пейда олды ве Кайсареягъа баргъандже, эписи шеэрлерде Къуванчлы Хаберни даркъатып кельди.

9

1

Саул исе даа Раббининъ шегиртлерине олюм джезасыны истеп, ачувнен нефес алып юре эди. О, баш руханийнинъ алдына барып,

2 Дамаск шеэриндеки синагогалар ичюн мектюплер сорады. О, Ёлнынъ изинден баргъан кимни тапса, акъай я да къадын олгъанына бакъмайып, оларны якъалап Ерусалимге кетирмек ниетинде эди.

3 Ёлгъа чыкъып Дамасккъа якъынлашкъанда, апансыздан коктен тюшкен нур онынъ этрафыны ярыкълатты.

4 О, ерге йыкъылып:

— Саул, Саул! Сен Мени не ичюн айдайсынъ? — деген сесни эшитти.

5 Саул:

— Я Рабби, Сен кимсинъ? — деди.

— Мен сен айдагъан Исадырым.

6 Энди тур да, шеэрге бар. Анда не япаджагъынъны санъа айтарлар, — деди О.

7

Саулнынъ ёл аркъадашлары сесни эшитип, лякин ич кимсени корьмейип, къатып къалдылар.

8 Саул ерден турып козьлерини ачкъанда, ич бир шей корьмей эди. Оны къолундан тутып, Дамаск шеэрине кетирдилер.

9 Учь куньге къадар онынъ козьлери корьмеди, ве ич бир шей ашамады-ичмеди.

10

Дамаск шеэринде Анания деген Исанынъ шегирти бар эди. Рабби онъа руяда корюнип:

— Эй Анания! — деди.

— Мен мындам, Раббим! — деди о.

11 Рабби онъа:

— Еринъден тур ве «Догъру» деген сокъакъкъа барып, Иуданынъ эвиндеки Тарс шеэрли Саул адлы адамны сора. Шу вакъыт о дува окъуй.

12 Онъа, Анания адлы бир адам онынъ янына кельгени ве козьлери ачылмасы ичюн къолларыны онынъ башына къойгъаны руяда корюнди, — деди.

13

Анания джевап берип:

— Рабби, бу адам Ерусалимде Сенинъ азизлеринъе не къадар яманлыкъ япкъаны акъкъында чокъ адамлардан эшиттим.

14 Бу ерде де Сенинъ адынъа инанып чагъыргъанларнынъ эписини якъаламакъ ичюн баш руханийлерден рухсет алды, — деди.

15

Рабби Иса онъа:

— Мына бу адамны Меним адымны тюрлю халкълар, падишалар ве Исраиль огъулларынынъ огюнде илян этмек ичюн сайладым.

16 Меним адым ичюн онъа не къадар азап чекмек керек олгъаныны косьтереджем, — деди.

17

Анания барып шу эвге кирди. Саулнынъ башына къолларыны къойып:

— Къардашым Саул! Мени Рабби ёллады. Сен келеяткъан ёлунъда санъа корюнген Иса Одыр. Шимди козьлеринъ кене корьсюн, сен де Мукъаддес Рухкъа толаджакъсынъ, — деди.

18

Шу ань Саулнынъ козьлеринден перде тюшкен киби олып, о коре башлады. Еринден турып, сувгъа батырылып чыкъты.

19 Сонъ аш ашап, такъатланды. Саул бир къач кунь Дамаскта Исанынъ шегиртлеринен берабер эди.

20 О, бирден Иса Алланынъ Огълу олгъаны акъкъында синагогаларда огретип башлады.

21 Оны эшиткенлер исе шашып:

— Ерусалимде шу Адгъа инанып чагъыргъанларны о, къырып ташлай эди, бу ерде де оларны якъалап баш руханийлерге алып бармакъ ичюн мында кельмедими? — дедилер.

22 Саул исе даа буюк къудретке кирип, Иса — Месих олгъанына делиллерни кетирип, Дамаскта яшагъан еудийлерни шашмалата эди.

23

Арадан баягъы вакъыт кечкен сонъ, еудийлер Саулны ольдюрмеге келиштилер.

24 Оны ольдюрмек ичюн гедже-куньдюз шеэрнинъ къапулары алдында къаравуллай эдилер. Лякин оларнынъ анълашмасы Саулгъа белли олды.

25 Гедже шегиртлер оны буюк сепетке къойып, шеэр диварындан тюшюрип йибердилер.

26

Саул Ерусалим шеэрине кельгенинен, о ердеки Исанынъ шегиртлерине къошулмагъа арекет этти. Лякин о Исанынъ шегирти олгъанына ич кимсе инанмайып, эписи ондан къоркъа эдилер.

27 О вакъыт Барнаба Саулны эльчилернинъ алдына алып кельди ве онынъ ёлда Исаны насыл корип, Иса онъа не айткъаныны, Дамаскта Исанынъ адынен насыл девюрекли олып адамларны огреткенини оларгъа айтып берди.

28 Бундан сонъ Саул энди оларнен берабер Ерусалимде эр вакъыт юрип, Рабби Исанынъ адынен къоркъмайып огрете эди.

29 О, юнан тилинде лаф эткен еудийлернен де субетлешип давалаша, олар исе Саулны ольдюрмеге истей эдилер.

30 Дин къардашлары буны эшитип, Саулны Кайсареягъа алып кеттилер ве андан Тарс шеэрине ёлладылар.

31

О вакъыт, Еудие, Галилея ве Самариеде иманлылар джемааты ичюн тынчлыкъ девири кельди. Иманлылар Раббиден къоркъып, иманда къавийлешип яшай эди. Мукъаддес Рухнынъ ярдымынен оларнынъ сайысы эп арта эди.

32

Пётр исе ер-ерден юрип, Лидда шеэринде яшагъан азизлернинъ алдына да барды.

33 О ерде секиз йылдан берли тёшегинден турмагъан Айнея адлы бир паралич ургъан адамны корьди.

34 Пётр онъа:

— Айнея, Иса Месих сени тедавийлей. Еринъден тур, тёшегинъни джый! — деди.

Айнея шу ань еринден турып кетти.

35 Лидда ве Шарон шеэрлеринде яшагъанларнынъ эписи о адамнынъ алыны корьдилер де, Исаны Раббимиз деп таныдылар ве имангъа кельдилер.

36

Яффада Исанынъ шегирти олгъан Табита адлы бир къадын бар эди. Онынъ адынынъ терджимеси «гъазель» демектир. Бу къадын эйилик ишлерине берилип, фукъарелерге чокъ садакъа бере эди.

37 О куньлерде о хасталанып ольген. Онынъ олюсини ювып, юкъарыдаки одагъа къойдылар.

38 Лидда шеэри Яффагъа якъын олгъаны ичюн, Пётрнынъ о ерде олгъаныны эшитип, шегиртлер онынъ алдына эки адамны ёлладылар да:

— Тез ол, бизим алдымызгъа кель! — деп ялвардылар.

39

Пётр вакъыт джоймайып, оларнен берабер кетти. Анда кельгенинен, оны юкъарыдаки одагъа алып бардылар. Эписи тул къадынлар онынъ янында топлашып, агълай-агълай Гъазельнинъ тири, оларнен берабер олгъанда тиккен усть ве тюп урбаларыны косьтердилер.

40 Пётр исе эписини тышарыгъа чыкъаргъан сонъ, тиз чёкип дува окъуды ве олюге бакъып:

— Табита, еринъден тур! — деди.

Къадын козьлерини ачты да, Пётрны корип отурды.

41 Пётр къолуны узатып, онъа аякъ устюне турмагъа ярдым этти. Сонъ азизлернен берабер тул къадынларны чагъырып, тири къадынны оларгъа косьтерди.

42 Бу адисе бутюн Яффагъа белли олды, ве чокъ адамлар Исагъа инанып, имангъа кельдилер.

43 Пётр исе даа чокъ вакъыт Яффада Симон адлы бир териджининъ эвинде яшады.

10

1

Кайсарея шеэринде Корнелий адлы бир адам бар эди. О, «Италик» деген арбий болюгининъ бир юзбашы олып хызмет эте,

2 ве бутюн эвдекилеринен берабер Алладан къоркъкъан ве диндар бир адам эди. Халкъкъа чокътан-чокъ садакъа берип, эр вакъыт Аллагъа дува окъугъан.

3 Куньлернинъ биринде саат учьлерде, о, Алланынъ бир мелеги онынъ алдына кельгенини ачыкътан-ачыкъ руяда корьди. Мелек онъа:

— Корнелий! — деди.

4 Корнелий мелекке къоркъунен бакъып:

— Не, Эфендим? — деп сорады. Мелек онъа:

— Сенинъ дуваларынъ ве берген садакъаларынъ Алланынъ акъылына кельди.

5 Энди Яффагъа адамларны ёллап, Пётр адыны ташыгъан Симон деген адамны алдынъа чагъырт.

6 О, эви денъиз ялысында олгъан Симон адлы териджиде мусафир олып отура, — деди.

7

Онен лаф эткен мелек кеткен сонъ, Корнелий хызметчилеринден экисини ве озюнинъ аскер ярдымджысыны, диндар бир адамны чагъырды.

8 Оларгъа эр шейни анълатып, Яффагъа ёллады.

9

Эртеси куню, бу адамлар даа ёлда олып шеэрге якъынлашкъанда, Пётр уйлеге якъын вакъытта дува окъумакъ ичюн дамгъа чыкъты.

10 О, ач олгъаныны дуйып, аш ашамагъа истеди. Аш азырлангъан вакъытта, о рухланып руя корьди.

11 Коклер ачылып, балабан чаршафкъа ошагъан бир шейни корьди. О, дёрт кошесинден асылгъан алда ашагъа тюшип келеята эди.

12 Чаршафнынъ ичинде тюрлю дёрт аякълы ве ер юзюнде сюйрекленген махлюкълар эм де кокте учкъан къушлар бар эди.

13 Бир сес онъа:

— Пётр, тур да, сой ве аша! — деди.

14 Пётр:

— Ёкъ, асла, Раббим! Мен ич бир вакъыт кирли я да арам шей ашамадым, — деди.

15

Сес кене онъа экинджи сефер эшитилип:

Алла эляллагъаныны арам сайма! — деди.

16

Бу шей учь кере текрарланды. Сонъ чаршаф бирден кокке котерильди.

17

Пётр даа ич бир шей анъламайып, онъа корюнген руянынъ не манасы бар экен, деп отургъанда, Корнелий ёллагъан адамлар Симоннынъ эвини сораштырып къапунынъ босагъасында токътадылар.

18 Олар къычырып, Пётр адыны ташыгъан Симон о ерде мусафирликте олгъаныны сорадылар.

19 Пётр исе даа руя акъкъында тюшюнип отура эди. Мукъаддес Рух онъа:

— Мына, учь адам сени къыдыра.

20 Еринъден тур да, ашагъа тюш ве шубеленмейип оларнен кет, чюнки оларны Мен ёлладым, — деди.

21 Пётр ашагъа тюшип, адамларгъа:

— Сиз къыдыргъан адам меним. Бу ерге насыл себепнен кельдинъиз? — деди.

22 Олар Пётргъа:

— Корнелий адлы, бутюн еудий халкъы урьмет эткен, диндар, Алладан къоркъкъан бир юзбашы бар. Мукъаддес мелек онъа, сени озь эвине чагъыртып, айткъанларынъны динълемеге буюрды, — дедилер.

23

Сонъ Пётр оларны ичериге чагъырып, мусафир этти. Эртеси куню Пётр азырланып, кельгенлернен берабер ёлгъа чыкъты. Яффадаки дин къардашлардан базы адамлар да онынъ артындан кеттилер.

24 Экинджи куню олар Кайсареягъа кельдилер. Корнелий исе озь сой-сопларыны ве якъын достларыны бир ерге топлап, оларны беклей эди.

25 Пётр ичериге киргенде, Корнелий оны къаршылап, аякълары огюнде йыкъылып онъа бель букти.

26 Пётр исе:

— Тур, мен де бир инсаным, — деди де, оны аякъ устюне турсатты.

27 Пётр Корнелийнен субетлешип эвге кирди ве анда чокъ адам топлашкъаныны корьди.

28 О оларгъа:

— Башкъа халкълардан олгъан адамларнен алякъа тутмакъ ве онынъ эвине кирмек, еудий ичюн ясакъ олгъаныны билесинъиз. Лякин Алла ич бир адамны кирли я да арам, деп саймамагъаны манъа ачылды.

29 Шунынъ ичюн мени чагъыргъан сонъ, сёз къайтармайып кельдим. Энди айтынъыз, мени не ичюн чагъырдынъыз? — деди.

30

Корнелий джевап берип:

— Бундан дёрт кунь эвель, айны шу вакъытта, саат учьте, мен эвимде дува окъуй эдим. Бирден йылтырагъан урба кийген бир адам огюмде пейда олды.

31 О манъа бойле деди: «Корнелий! Алла дуваларынъны эшитти ве берген садакъаларынъ Алланынъ акъылына кельди.

32 Энди Яффагъа адам ёлла, денъиз боюндаки териджи Симоннынъ эвинде мусафир олгъан Пётр адыны ташыгъан Симонны чагъырт».

33 Мен де шу ань сенинъ алдынъа адамларны ёлладым, ве ниает, кельгенинъ яхшы олды. Энди Рабби санъа буюргъан сёзлерининъ эписини динълемек ичюн биз эпимиз бу ерде Алланынъ огюнде топланып турамыз.

34

Пётр лафыны башлап:

— Керчектен, Алла адамларны айырмай.

35 Эписи миллетлерде Ондан къоркъкъан ве адалетли ишлер япкъанларнынъ эписининден О, разыдыр.

36 Алла Озь Сёзюни Исраиль огъулларына ёллап, Иса Месихнинъ ярдымынен барышыкъ илян этти. Шу Иса — эписининъ Раббисидир.

37 Ягъя пейгъамбер адамларнынъ сувгъа батырылып чыкъкъаныны огреткен сонъ, Галилеядан башлап бутюн Еудиеде олгъан шейлерни сизлер билесиз.

38 Назарет шеэринден олгъан Исаны Алла Мукъаддес Рухнен ве къудретнен ягълады. Сонъ О, чокъ яхшы шейлер япып ве Иблис ургъанларнынъ эписини тедавийлеп юре эди. Алланынъ Озю исе Исанен берабер эди.

39 Мына биз еудийлернинъ топрагъында ве Ерусалим шеэринде Исанынъ япкъан ишлерине шаат оламыз. Сонъ Оны агъачкъа асып ольдюрдилер.

40 Амма Алла учюнджи куню Оны тирильтип, козьге корюнмеге кучь берди.

41 Иса бутюн халкъкъа дегиль, тек бизге, шаатларгъа, Алланынъ огюнде сайлангъан адамларгъа корюнди. О, олюлерден тирильген сонъ, биз Онен ашап-ичтик.

42 Алла Исаны тирилернинъ ве олюлернинъ Къадысы этип тайин этти. Бунъа шаат олмагъа ве халкъкъа Къуванчлы Хаберни огретмеге Иса бизге буюрды.

43 Пейгъамберлернинъ эписи бунъа шаат олды: Исагъа инангъан эр бир адамнынъ гуналары Онынъ адынен багъышланалар, — деди.

44

Пётр даа лаф этип тургъанда, Хаберни динълеген эписининъ устюне Мукъаддес Рух энди.

45 Пётрнен кельгенлер Исагъа инангъан сюннет этильген еудийлер эди. Мукъаддес Рух башкъа халкъларнынъ устюне де энгенини корип, шашып къалдылар.

46 Чюнки о адамларнынъ башкъа тиллерде лаф этип, Алланы шерефлегенлерини эшитип тура эдилер. О вакъыт Пётр сёз алып:

47

— Биз киби Мукъаддес Рухны къабул эткен бу адамларнынъ сувгъа батырылып чыкъмасына ким кедер этер? — деди де,

48 оларгъа Иса Месихнинъ адынен сувгъа батырылып чыкъмагъа буюрды. Ондан сонъ олар Пётргъа бир къач кунь даа къалмагъа риджа эттилер.

11

1

Башкъа халкълар да Алланынъ Сёзюни къабул эттилер, деген хабер эльчилернинъ ве Еудиедеки дин къардашларнынъ къулагъына барып етти.

2 Шу себептен, Пётр Ерусалим шеэрине баргъанда, сюннет этильгенлернинъ базылары онъа къаршы чыкъып:

3

— Сен сюннет япылмагъан адамларнынъ арасына кирип, оларнен ашап-ичкенсинъ! — дедилер.

4

Пётр исе олып кечкен шейлерни башындан башлап оларгъа айтып берди:

5

— Мен Яффа шеэринде дува окъугъан вакъытта рухланып бир руя корьдим: манъа, балабан чаршафкъа ошагъан бир шей дёрт кошесинден асылгъан алда коктен тюшип, тап огюме келеяткъан экен.

6 Онынъ ичине бир козь ташласам, ер юзюнинъ дёрт аякълы ве йыртыджы айванларны ве сюйрекленген махлюкъларны, эм де кокте учкъан къушларны корьдим.

7 О вакъыт: «Пётр, тур да, сой ве аша!» — деген бир сес эшиттим.

8 Мен исе: «Ёкъ, асла, Раббим! Меним агъзыма ич бир вакъыт кирли я да арам шей кирмеди», — дедим.

9 Сес экинджи кере коктен эшитилип: «Алла эляллагъаныны арам сайма», — деди манъа.

10 Бу шей учь кере текрарланды. Сонъ эписи кене кокке котерильди.

11 Мына, шу дакъкъада Кайсареядан манъа ёллангъан учь адам мен яшагъан эвнинъ огюнде токътадылар.

12 Рух исе манъа, ич шубеленмейип оларнен берабер кетмеге буюрды. Бойлеликнен, бу алты дин къардашлар да меним артымдан кеттилер. Оларнен берабер о адамнынъ эвине кельдик.

13 О исе эвинде пейда олгъан мелекни насыл корьгенини бизлерге айтып берди. Мелек онъа: «Яффагъа адамларны ёлла, Пётр адыны ташыгъан Симонны чагъырт.

14 О санъа айтаджакъ сёзлеринден озюнънен берабер бутюн эвдекилеринъ де къуртарыладжакълар», — деди.

15 Мен лафымны башлагъанымнен, эвель бизим устюмизге тюшкен Мукъаддес Рух оларнынъ устюне де тюшти.

16 О вакъыт мен Раббимиз Исанынъ: «Ягъя адамларны сувгъа батырып чыкъаргъан, сизлер исе Мукъаддес Рухкъа батырыладжакъсынъыз», — деген сёзюни эсиме кетирдим.

17 Бизге, Рабби олгъан Иса Месихке инангъанларгъа Алла бахшыш берген. Эгер Алла мына буларгъа да бу бахшышны берген олса, мен Аллагъа къаршы чыкъмакъ ичюн ким олам?

18

Бу сёзлерни эшитип, олар тынчландылар. Олар:

— Алла башкъа миллетлерге де тёвбе этип, эбедий аяткъа кирмеге разылыкъ берди, — деп Алланы алгъышладылар.

19

Стефаннынъ ольдюрильмесинен башлангъан айдалув нетиджесинде даркъалып кеткен иманлылар Алланынъ Сёзюни еудийлерден башкъа ич кимсеге бильдирмейип, Фенике, Къыбрыс ве Антиохиягъа барып чыкъкъан эдилер.

20 Оларнынъ базылары къыбрыслы ве киренели эдилер. Олар Антиохия шеэрине кельген сонъ, Рабби Исанынъ Къуванчлы Хаберини о ердеки юнан тилинде лаф эткен еудийлерге де бильдирдилер.

21 Раббининъ кучю оларнен олгъаны ичюн, чокътан-чокъ адам Раббиге иман эттилер.

22 Бу акъта хабер Ерусалимдеки иманлылар топлашувынынъ къулагъына барып еткенде, Барнабаны Антиохиягъа ёлладылар.

23 Барнаба о ерге кельгенде, Алланынъ мераметини корип къуванды. Раббиге бутюн гонълюнен берилинъиз деп, эписини чагъырды.

24 О, Мукъаддес Рух ве имангъа толгъан, мераметли адам эди. Сонъ халкънынъ баягъы къысмы Раббиге къошулды.

25 Сонъ Барнаба Саулны къыдырып, Тарс шеэрине барды

26 ве оны тапып Антиохиягъа кетирди. Бир йыл девамында олар иманлылар топлашувында чокъ адамны огреттилер. Биринджи сефер Антиохия шеэринде Исанынъ шегиртлерине «месихчилер» дедилер.

27

О куньлерде Антиохиягъа Ерусалимден базы пейгъамберлер кельди.

28 Олардан Хагап дегени Мукъаддес Рухтан ильхамланып, бутюн дюньяда буюк ачлыкъ оладжагъыны бильдирди. Сонъ бу ачлыкъ император Клавдийнинъ девринде олды.

29 Шегиртлернинъ эр бири исе къолундан кельгенине коре Еудиеде яшагъан дин къардашларына ярдым йибермеге къарар чыкъардылар.

30 Буны да япып, топлагъан бахшышларны Барнаба ве Саулнен акъсакъалларгъа ёлладылар.

12

1

О куньлерде Ирод падиша иманлылар джемаатынынъ базыларына яманлыкъ япып башлады.

2 О, Юханнынъ агъасы Якъупны къылычнен ольдюрмеге буюрды.

3 Еудийлер бу шейни бегенгенини корип, онынъ артындан Пётрны да якъалады. Шу вакъиа Маясыз Пишкен Отьмек Байрамында эди.

4 Пётрны якъалап, оны зиндангъа ташлады, оны къаравулламакъ ичюн эр бири дёрт аскерден ибарет олгъан дёрт группагъа берди. Ирод Пётрны Песах Байрамындан сонъ халкънынъ огюне чыкъарып укюм этмеге истей эди.

5 Пётр зинданда яткъан вакъытта иманлылар топлашувы токътамайып, онынъ ичюн Аллагъа дува окъуй эди.

6 Ирод оны халкънынъ огюне чыкъармагъа истеген куньден эвельки геджеси Пётр эки аскернинъ ортасында, эки зынджырнен багъланып юкълай эди. Къапунынъ янындаки къаравуллар исе зинданны къаравуллай эдилер.

7 Шу арада Раббининъ мелеги пейда олды, зинданны исе нур басты. Мелек Пётрнынъ къабургъасына тюртип:

— Тез ол, тур! — деп оны уятты. Шу ань Пётрнынъ къолларындаки зынджырлар тюшип кетти.

8 Мелек Пётргъа:

— Къушагъынъны багъла, аякъкъапларынъны кий! — деди. Пётр онынъ айткъаныны япты. Сонъ мелек:

— Усть урбанъны кий де, меним артымдан юр! — деди.

9 Пётр чыкъып, онынъ артындан кетти. Тек, мелек япкъан ишнинъ акъикъий экенини анъламайып, бир тюш корьгенини белледи.

10 Биринджи ве экинджи къаравул олгъан ерден кечип, шеэрге чыкъкъан демир къапугъа кельдилер. Къапу озь-озюнден ачылды. Олар тышарыгъа чыкъып, бир сокъакъны кечтилер. Шу ань Пётрнынъ янындаки мелек гъайып олды.

11 Пётр озюне келип:

— Энди мен керчектен билем: Рабби мелегини ёллап, мени Ироднынъ къолундан ве еудий халкъы беклеген эписи шейлерден къуртарды, — деди.

12

Буны анълагъан сонъ, Марк адыны ташыгъан Юханнынъ анасы Мерьемнинъ эвине етип кельди. О ерде бир талай адам топланып, дува окъуй эдилер.

13 Пётр къапуны къакъкъанда, Рода адлы бир хызметчи къыз къапугъа чыкъты.

14 Онынъ сесини танып, къувангъанындан къапуны ачмайып ичериге чапып кетти ве Пётрнынъ кельгенини бильдирди.

15

— Сенинъ акъылынъ ериндеми? — дедилер онъа. Лякин къыз озь айткъанындан къайтмады. Олар исе:

— Бу онынъ мелегидир, — дедилер.

16

Шу арада Пётр къапуны къакъмагъа девам этти. Олар барып къапуны ачтылар ве оны корип шаштылар.

17 Пётр оларны тынчландырып къолуны котерди ве Рабби оны зиндандан насыл чыкъаргъаныны айтып берди. Сонъ:

— Буларны Якъупкъа ве башкъа дин къардашларгъа бильдиринъиз! — деп, о ерден чыкъты да, башкъа ерге кетти.

18 Куньдюз, Пётргъа не олгъаныны бильмеген аскерлер арасында буюк бир къалабалыкъ башланды.

19 Ирод исе оны къыдырып тапмагъанындан сонъ, къаравулларны соравгъа чекип, олюм джезасына укюм этти. Бундан сонъ Ирод Еудиеден кетип, Кайсарея шеэрине барды ве о ерде къалды.

20 Онынъ Тир ве Сидон сакинлерине буюк ачувы бар эди. Олар исе озьара анълашып, онынъ алдына кельди. Падишанынъ сарай хызметчиси Бластны озь тарафларына чекип, барышмагъа истедилер. Чюнки олар ичюн керек олгъан аш-сув падишанынъ топрагъындан алына эди.

21

Бельгиленген куньде Ирод падиша урбасыны кийип, къады курсюсине отурды да, халкъкъа бакъып сёзюни башлады.

22 Халкъ исе къычыра-къычыра:

— Бу адамнынъ сеси дегиль, бу Алланынъ сесидир! — деп, оны алгъышлады.

23 Шу ань Раббининъ мелеги Иродны урды. О, шерефини Аллагъа бермегени ичюн, тенини къуртлар кемирди ве о, джан берди.

24

Алланынъ Сёзю исе кунь-куньден зияде даркъала эди.

25 Барнабанен Саул оларгъа берильген вазифени беджерген сонъ, Марк адыны ташыгъан Юханны янларына алып, Ерусалимге къайтып кельдилер.

13

1

Антиохия шеэриндеки иманлылар топлашувында пейгъамберлер ве оджалар бар эдилер: Барнаба, лагъабы «Нигер» олгъан Симон, киренели Лукий, виляет акими Ироднен тербиеленген Манаэн ве Саул.

2 Олар Раббиге ибадет эткенде ве аштан-сувдан вазгечкенде, Мукъаддес Рух оларгъа:

— Барнабанен Саулны Мен сайлагъан иш ичюн айырып Манъа беринъиз! — деди.

3 Даа аштан-сувдан вазгечкен ве дува окъугъан сонъ, Барнабанен Саулнынъ башына къолларыны къойды да, оларны йибердилер.

4

Барнабанен Саул Мукъаддес Рух ёллагъаны киби ёлгъа чыкъып, Селевкея шеэрине кельдилер. О ерден исе Къыбрыс адасына кечтилер.

5 Саламис шеэрине келип, еудийлернинъ синагогаларында Алланынъ Сёзюни илян эттилер. Юхан да оларнынъ хызметинде эди.

6

Олар бутюн аданы айланып чыкъып, Пафос шеэрине етип кельдилер. О ерде тылсымджы ве ялан пейгъамбер олгъан Бар-иса адлы бир еудийни расткетирдилер.

7 Бар-иса виляет акими Сергий Павелнинъ хадими эди. Акъыллы адам олгъан аким Барнабанен Саулны чагъыртып, Алланынъ Сёзюни динълемеге истеди.

8 Амма Бар-иса (онынъ экинджи ады Элима, яни «тылсымджы» эди) оларгъа къаршылыкъ косьтерип, акимни имандан тайдырмагъа тырыша эди.

9 О вакъыт Мукъаддес Рухкъа толгъан Саул, яни Павел, онъа козьлерини тикип:

10

— Эй Иблис огълу! Юрегинъ эр тюрлю ялан ве утанмазлыкъкъа толгъан, сен эр бир акъикъатнынъ душманысынъ! Раббининъ догъру ёлларыны къыйыштырмакътан вазгечерсинъми?

11 Энди Рабби санъа къаршы къол котерди. Сен кёр оладжакъсынъ ве бир къач вакъыткъадже кунешни корьмейджексинъ, — деди.

Шу ань бу адамнынъ козьлери думангъа ве къаранлыкъкъа толды. Энди о анда-мында урулып, озюне етекчи къыдыра эди.

12 Аким буны корьди ве Раббининъ огретювине тааджипленип имангъа кельди.

13

Павел ве онынъ янында олгъанлар Пафос шеэринде гемиге минип, Памфилиянынъ Перге шеэрине кельдилер. Юхан исе олардан айырылып, Ерусалимге къайтты.

14 Олар Пергеден кене ёлгъа чыкъып, Писидиядаки Антиохия шеэрине бардылар. Раатлыкъ кунюнде еудийлернинъ синагогасына кирип отурдылар.

15 Къанундан ве Пейгъамберлернинъ Языларындан парчаларны окъугъан сонъ, синагоганынъ башлыкълары оларгъа адам ёллап:

Дин къардашларымыз, эгер халкъкъа береджек насиат сёзлеринъиз олса, буюрынъыз, айтынъыз, — дедилер.

16

Павел аякъ устюне турды ве, къолуны котерип, деди:

— Эй Исраиль акъайлары ве Алладан къоркъкъанлар, динъленъиз!

17 Бу халкънынъ, Исраильнинъ Алласы баба-деделеримизни сайлады. Олар Мысыр топрагъында, гъурбетте яшагъанда, Алла оларны юксельтти. Сонъ Озюнинъ къудретли къолунен оларны о ерден алып чыкъты.

18 Къыркъ йыл девамында сахрада оларнынъ япкъанларына чыдады.

19 Ханаан топрагъында еди миллетни ёкъ этип, оларнынъ ерлерини Исраиль халкъына берди.

20 Бу ал 450 йыл девам этти. Ондан сонъ, Смаил пейгъамбер заманына къадар Алла оларгъа башлыкъларны берди.

21 Сонъ халкъ падишаны истеди, ве Алла Биньямин къабилесинден Киш огълу Шаул деген акъайны оларгъа берди. О, 40 йыл девамында падишалыкъ япты.

22 Оны тахттан алып ташлагъан сонъ исе, оларгъа Давутны падиша этип берди. Алла Давут акъкъында шаат этип: «Меним юрегиме яткъан адамны — Йишай огълу Давутны таптым. Бутюн истеклеримни о беджереджек», — деди.

23 Алла берген сёзюни тутып, Давут союндан Исраильге Къуртарыджы Исаны ёллады.

24 Исанынъ келишинден эвель Ягъя пейгъамбер бутюн Исраиль халкъыны тёвбе этмеге ве сувгъа батырылып чыкъмагъа чагъырды.

25 Ягъя озь ёлунынъ сонъунда: «Сизлер мени ким деп саясынъыз? Мен о дегилим. Лякин менден сонъ Келеяткъан бар, мен Онынъ аякъкъап багъларыны чезмеге биле ляйыкъ дегилим», — деген эди.

26

Эй дин къардашларымыз, эй Ибраимнинъ несилинден олгъанлар ве аранъызда Алладан къоркъкъанлар! Бу Къуртулыш акъкъындаки хабер бизге ёлландырылгъандыр!

27 Ерусалимде яшагъанлар ве оларнынъ башлыкълары Исаны танымадылар. Оны олюмге укюм этип, эр раатлыкъ куню окъулгъан пейгъамберлернинъ сёзлерини озьлери беджердилер.

28 Онда олюмге ляйыкъ ич бир къабаатны тапмайып, Пилаттан Оны ольдюрильмесини истедилер.

29 Онынъ акъкъында язылгъан бутюн языларны шойле беджерген сонъ, Оны хачтан тюшюрип къабирге къойдылар.

30 Лякин Алла Оны олюлерден тирильтти.

31 Озюнен берабер Галилеядан Ерусалимге баргъанларгъа чокъ куньлер девамында корюнип турды. Энди олар халкънынъ алдында Онынъ шаатлары олып къалдылар.

32 [32-33] Биз сизлерге кетирген Къуванчлы Хаберимиз бойле: Алла Исаны тирильтип, бабаларымызгъа берген сёзюни бизлер, оларнынъ балалары ичюн беджерди. Зебур Китабынынъ экинджи йырында язылгъаны киби:

«Сен Меним Огълумсынъ,

бугунь Мен Санъа Баба олдым».

33

34

Исаны тирильтип ве асла чюрюмесине ёл бермейджеги акъкъында исе шойле язылгъан:

«Мен Давуткъа ваде эткен мукъаддес, денъишмез шейлерни сизге береджегим».

35

Шунынъ ичюн, Зебур Китабынынъ башкъа бир еринде:

«Озь Азизинъе мезарда чюрюмеге ёл бермезсинъ», — деп язылгъан.

36

Давут Алланынъ эмиринен озь несилине хызмет эткен сонъ, вефат этти ве бабаларына къошулды. Онынъ бедени чюрюп кетти.

37 Амма Алла тирильткеннинъ бедени чюрюмеди.

38

Энди, эй дин къардашларымыз, сизлерге мына бу белли олсун ки, Исанынъ адынен гуналарынъыз багъышлангъаны илян этиле.

39 Сизлер Мусанынъ Къанунына коре базы шейлерде элялланып инсафлы оламайджакъ эдинъиз. Энди исе Исада эр бир имангъа кельген адам бу шейлерде де инсафлы деп сайыла.

40 Тек мукъайт олунъыз, пейгъамберлернинъ айткъан бу сёзлери башынъызгъа тюшмесин:

41

«Эй мыскъылджылар, бакъынъыз,

шашып къалып гъайып олунъыз!

Сиз яшагъан куньлерде Мен буюк бир иш беджерем,

оны сизлерге бириси айткъан олса,

онъа ич инанмаз эдинъиз».

42

Бундан сонъ Павелнен Барнаба синагогадан чыкъып кеткенде, халкъ оларны келеджек раатлыкъ куню бу акъта субетни девам этмеге давет этти.

43 Джемаат синагогадан чыкъып, еудийлернинъ ве Алладан къоркъып еудий динини къабул эткенлернинъ чокълары Павел ве Барнабанынъ артындан кеттилер. Олар бу адамларнен субетлешип, оларны Алланынъ хайырында даа яшамагъа къандырдылар.

44

Келеджек раатлыкъ куню шеэрлилернинъ аман-аман эписи Алланынъ Сёзюни динълемек ичюн топландылар.

45 Лякин о къадар халкъны корьген еудийлер пахыллап, Павелни акъаретлеп онынъ айткъан сёзлерине къаршы лаф эттилер.

46 О вакъыт Павелнен Барнаба джесюрликнен джевап берип:

— Алланынъ Сёзюни биринджи невбетте сизге кетирмек керек эди. Амма сизлер Оны ред этип, озьлеринъизни эбедий аяткъа ляйыкъ корьмединъиз. Бундан сонъ биз башкъа халкъларгъа мураджаат этеджекмиз.

47 Чюнки Рабби бизге буны буюрды:

«Сени тюрлю халкъларгъа нур бермеге къойдым,

ер юзюнинъ четлерине къадар къуртулыш кетир».

48

Башкъа миллетлер буны эшитип пек севиндилер ве Раббининъ Сёзюни шуретледилер. Эбедий аяткъа тайинленгенлернинъ эписи имангъа кельдилер.

49 Раббининъ Сёзю бутюн мемлекетке даркъалды.

50 Лякин еудийлер диндар ве итибарлы къадынларнен шеэрнинъ сайгъылы адамларыны Павел ве Барнабагъа къаршы къойып, оларны озь ерлеринден къувып чыкъардылар.

51 О вакъыт Павел ве Барнаба аякъларынынъ тозуны оларгъа къаршы къакъып, Иконий шеэрине кеттилер.

52 Шегиртлер исе къуванч ве Мукъаддес Рухкъа толып-таша эдилер.

14

1

Иконий шеэринде Павелнен Барнаба эр ерде япкъанлары киби еудийлернинъ синагогасына кирип, ойле сёзлер айттылар ки, нетиджеде еудийлернинъ ве юнанларнынъ чокълары имангъа кельдилер.

2 Лякин инанмагъан еудийлер башкъа миллет адамларнынъ юреклерини зеэрлеп, оларны дин къардашларгъа къаршы котердилер.

3 Павелнен Барнаба исе, чокъ вакъыт Раббининъ адындан джесаретнен Алланынъ Сёзюни тариф эте эдилер. Рабби де оларнынъ къолларынен аджайип шейлер ве бельгилер яратып, Озюнинъ мераметли Сёзюни тасдыкълады.

4 Бойлеликнен, шеэр сакинлери экиге болюнди: базылары еудийлер ве базылары эльчилернинъ тарафына кечтилер.

5 Башкъа миллет адамлары ве еудийлер озь башлыкъларынен анълаштылар ве эльчилерни акъаретлемеге ве ташларнен урмагъа истедилер.

6 Олар исе буны билип, Ликаониянынъ Листра ве Дербе шеэрлери ве этрафтаки топракъларгъа къачып кеттилер.

7 О ерде Къуванчлы Хаберни даркъатмагъа девам эттилер.

8

Листра шеэринде бир сакъат адам ерде отура эди. Онынъ аякълары догъма сакъат олып, омрюнде юрмеген.

9 О, Павелнинъ айткъан сёзлерини динълеп отургъанда, Павел онъа козь тикип, тедавийленмек ичюн адамнынъ иманы олгъаныны дуйды.

10 О, къатты сеснен:

— Аякъ устюне догъру тур! — деди. Шу ань о адам еринден атылып турды да, юре башлады.

11

Халкъ Павел япкъан ишни корьди ве Ликаония тилинде къычырып:

— Аллалар адам къыяфетини алып алдымызгъа тюштилер! — дедилер.

12

Барнабагъа «Зевс», Павелге исе «Хермес» дедилер, чюнки Павел лаф эткенде баш эди.

13 Шеэрнинъ огюндеки Зевс ибадетханесининъ руханийи исе шеэрнинъ къапуларына бугъаларны ве гуль чемберлерни кетирип, халкънен берабер къурбан чалмагъа истеди.

14

Эльчилер Барнаба ве Павел буны эшитип, урбаларыны йырттылар ве озьлери халкънынъ арасына атылып:

15

— Акъайлар, бу ишлерни не ичюн япасынъыз? Биз де сизлерге ошагъан инсанлармыз! Сизлер бу бош шейлерден вазгечип, ер, кок, денъиз ве олардаки эр шейни яраткъан Тири Аллагъа бакъмакъ ичюн, биз сизге Къуванчлы Хаберни алып кетиремиз.

16 Кечкен заманларда Алла халкъларгъа озь ёлларынен юрмеге разылыкъ берсе де,

17 Озюни эр вакъыт дуйдурып кельген. Коктен ягъмур ягъдырып, берекетли заманлар берген, тенинъизни аш-сувнен, юреклеринъизни къуванчнен толдурып, сизлерге эйилик япкъан, — деп къычырдылар.

18

Эльчилер бу сёзлерни айтып, халкъны зорнен тынчландырдылар ве озьлерине къурбан чалмамагъа къандырдылар.

19

Сонъ Антиохия ве Иконий шеэрлеринден кельген еудийлер халкъны озь тарафына тартып, Павелни ташларнен урдылар. Сонъ, оны ольген, деп сайып, шеэрден тышарыгъа сюйреклеп чыкъардылар.

20 Лякин шегиртлер онынъ этрафында топлашкъанда, Павел еринден турып, шеэрге къайтып кирди. Эртеси куню о Барнабанен Дербе шеэрине кетти.

21

Къуванчлы Хаберни Дербе шеэринде даркъатып, чокъ шегирт арттыргъанларындан сонъ, Листра, Иконий ве Антиохия шеэрлерине къайттылар.

22 Олар шегиртлернинъ джанларыны къавийлештирип, иманда эр вакъыт олмагъа оларгъа мураджаат этти. Олар: «Алланынъ Падишалыгъына кирмек ичюн, биз чокъ азаплар чекмек керекмиз», — дей эдилер.

23 Эр бир иманлыларнынъ джемиети ичюн акъсакъалларны сайлап, башларына къолларыны къойдылар. Аштан-сувдан вазгечип, дува окъугъан сонъ, олар, Раббиге эвеллери иман этип, бу адамларны Раббининъ къолуна бердилер.

24

Сонъ Писидия топрагъындан кечип Памфилиягъа кельдилер.

25

Перге шеэринде Алланынъ Сёзюни айткъан сонъ, Атталиягъа кеттилер.

26 Андан къайыкъкъа минип, Антиохиягъа кеттилер. Анда олар махсус вазифе ичюн Алланынъ хайырына берильген эдилер, энди исе бу ишлерини битирген эдилер.

27 О ерге келип, иманлылар топлашувыны топладылар да, Алланынъ оларнен не япкъаныны, башкъа миллетлерге иман къапусыны насыл ачкъаныны айтып бердилер.

28 Олар бу ердеки шегиртлернен чокъ вакъыт берабер къалдылар.

15

1

Еудиеден кельген базы адамлар дин къардашларына: «Эгер Мусанынъ адети боюнджа сюннет этмесенъиз, къуртулып оламазсынъыз», — деп огрете эдилер.

2 Павел ве Барнаба оларнен чокъ тартышып дава эттилер. Ахыр-сонъу Павелнен Барнабаны ве араларындан даа бир къач адамны, бу меселени эльчилер ве акъсакъалларнен чезмек макъсадынен, Ерусалимге ёлламагъа къарар чыкъардылар.

3 Олар топлашув тарафындан ёлланылгъан сонъ, Фенике ве Самариеден кечип, о ердеки дин къардашларына башкъа халкъларнынъ Аллагъа иман эткенлерини айтып берип, эписине буюк севинч багъышладылар.

4 Ерусалимге кельгенде, иманлылар топлашувы, эльчилер ве акъсакъаллар тарафындан къабул этильдилер. Озьлеринен берабер Алланынъ япкъан бутюн ишлерини оларгъа бильдирдилер.

5 Лякин ферисе фыркъасындан имангъа кельген базылары къаршы чыкъып:

— Оларны сюннет этмек ве Мусанынъ Къанунына бойсундырмакъ керек, — дедилер.

6

Эльчилер ве акъсакъаллар бу меселени бакъмакъ ичюн топлаштылар.

7 Чокъ давалардан сонъ Пётр еринден турып, оларгъа:

— Дин къардашларымыз! Сизлерге белли олгъаны киби, башкъа миллетлер Къуванчлы Хаберни менден эшитип, имангъа кельсинлер деп, Алла аранъыздан мени сайлагъанына чокъ вакъыт кечти.

8 Адамларнынъ юреклерини бильген Алла бизге берген Мукъаддес Рухны оларгъа да берип, оларгъа шаатлыкъ берди.

9 Оларнен бизим арамызда ич бир фаркъ корьмейип, имангъа кельгенлери ичюн юреклерини темизледи.

10 О алда, сизлер не ичюн Алланы сынап, не бабаларымыз, не бизлер котерип оламагъан юкни шегиртлернинъ боюнуна юклемеге истейсиз?

11 Амма эм биз, эм олар бир тарзда Рабби Исанынъ хайырынен къуртуладжакъмыз деп инанамыз, — деди.

12

О вакъыт бутюн джемаат сесини кесип, Барнабанен Павелни динъледилер. Олар исе, Алла башкъа миллетлер арасында оларнынъ ярдымынен насыл аджайип шейлер ве бельгилер косьтергени акъкъында айттылар.

13

Олар лафыны битирген сонъ, Якъуп сёз алды:

— Дин къардашларымыз, мени динъленъиз!

14 Биринджиден башкъа миллетлерден Озюне бир халкъны алмакъ ичюн, Алла бу миллетлерге бакъкъаныны Симон анълатты.

15 Пейгъамберлернинъ сёзлери де бунъа келише, Мукъаддес Китапта:

16

«Бундан сонъ Мен къайтып келип,

Давутнынъ йыкъылгъан эвини къураджагъым.

Онынъ виранелерини янъыдан къурып,

оны гъайрыдан тиклеп къоярым.

17

[17-18] Сонъ къалгъан адамлар

ве Меним Адымны чагъырып таныгъан халкълар

Мени — Раббини къыдырып тапсынлар, — дей Рабби.

Рабби эвельден белли олгъан шейлерни беджермекте», — деп язылгъан.

18

19

Онынъ ичюн мен бойле къараргъа кельдим, башкъа миллетлерден Аллагъа иман эткенлерини зорламанъыз.

20 Путларгъа союлгъан арам къурбанлыкъ этлерден, ороспулыкътан, богъулып ольдюрильген айваннынъ этинден ве къан ашавдан озьлерини сакъласынлар, деп оларгъа мектюп язайыкъ.

21 Чюнки Мусанынъ Къануны къадимий заманлардан берли эр бир шеэрде илян этиле, эр раатлыкъ куню синагогаларда окъула, — деди.

22

О вакъыт бутюн топлашувнен эльчилер ве акъсакъаллар тюшюнип, озь араларындан адамларны сайлап, Павел ве Барнабанен Антиохиягъа ёлламагъа къарар чыкъардылар. Дин къардашлар арасында урьмет къазангъан башлыкъларны: Барсабба адыны ташыгъан Иуданы ве Силаны сайладылар.

23 Оларнен шу мектюпни язып ёлладылар:

«Антиохия, Сурие ве Киликияда яшагъан башкъа миллетлерден дин къардашларгъа, эльчилерден ве акъсакъаллардан, — дин къардашлардан.

Селям алейкум!

24

Эшиткенимизге коре, бизден чыкъкъан базы адамлар озьлерининъ лафларынен башынъызны айландырып, гонълюнъизни бозгъан. Биз исе буны буюрмагъан эдик.

25 Шу себептен озь арамыздан сайлангъан базы бир адамларны севгили Барнаба ве Павелнен берабер сизлернинъ алдынъызгъа ёлламакъ ичюн бир фикирге кельдик.

26 Булар Рабби Иса Месихнинъ ады ичюн озь джанларыны аджымагъан адамлардыр.

27 Къарарымыз боюнджа алдынъызгъа Иуданен Силаны да ёллаймыз; олар сизлерге буларны агъзавий анълатырлар.

28

Мукъаддес Рух ве бизлер, беджермеге зарур олгъан шейлерден башкъа, сизинъ бойнунъызгъа ич бир шей юклемеге керекмей, деп саямыз, яни:

29 путларгъа союлгъан къурбанлыкъ этлерден, богъулып ольдюрильген айваннынъ этинден ве къан ашавдан, ве ороспулыкътан озьлеринъизни сакъланъыз. Буларны тутып юрсенъиз, яхшы иш япарсынъыз. Сагълыкънен къалынъыз!»

30

Бойледже, бу адамлар ёлгъа чыкъып, Антиохия шеэрине кельдилер. О ердеки джемаатны топлап, оларгъа мектюпни бердилер.

31 Олар исе бу юреклендириджи насиатны окъуп, севиндилер.

32 Пейгъамберлер Иуда ве Сила, дин къардашларына агъзавий насиатны айтып берди ве джанларыны къавийлештирдилер.

33 [33-34] Бу ерде бир къач вакъыт къалгъан сонъ, дин къардашлары оларны аман-эсен озгъарып, ёллагъанларнынъ алдына къайтардылар.

34

35 Павелнен Барнаба исе Антиохияда къалдылар. Олар башкъа бир чокъ адамларнен берабер огретип, Раббининъ Къуванчлы Хаберини даркъатмагъа девам эттилер.

36

Бир къач вакъыт кечкен сонъ, Павел Барнабагъа:

— Энди къайтып барып, Раббининъ Сёзюни даркъаткъан эр бир шеэрдеки дин къардашларны бакъайыкъ, оларнынъ ал-эвалыны билейик, — деди.

37 Барнаба исе Марк деген Юханны да озюнен берабер алмагъа истей эди.

38 Лякин Павел, Памфилияда оларны ташлап, вазифеден баш тарткъан адамны янына алмагъа разы олмады.

39 Нетиджеде араларында кескин бир дава чыкъты, ве олар бир-биринден айырылып кеттилер. Барнаба Маркны алып, Къыбрыс адасына ёл алды.

40 Павелнинъ озю исе Силаны сайлады. Дин къардашлар оны Алланынъ хайырына къалдыргъан сонъ, о да кетти.

41 Павел Суриеден ве Киликиядан кечип, иманлылар джемиетлерини иманда къавийлештире эди.

16

1

Павел Дербе ве Листра шеэрлерине етип барды. О ерде Тимотей адлы шегирт бар эди. Онынъ анасы иман тапкъан еудий, бабасы исе юнан эди.

2 Бу адам Листра ве Иконийде яшагъан дин къардашлары арасында яхшы нам къазангъан эди.

3 Тимотейни озюнен берабер алып кетмеге истеген Павел шу этрафтаки еудийлер ичюн оны сюннет этти. Чюнки онынъ бабасы юнан олгъаныны эписи биле эди.

4 Олар шеэр-шеэрден кечип, Ерусалимдеки эльчилер ве акъсакъаллар тарафындан чыкъарылгъан къарарларны иманлыларгъа анълатып, оларны тутмагъа буюра эдилер.

5 Бойледже топлашувларнынъ иманы къуветленип, сайысы кунь-куньден арта эди.

6

Сонъ олар Фригия ве Галатия топракъларыны кечтилер, Мукъаддес Рух исе оларгъа Кучюк Асияда Алланынъ Сёзюни даркъатмагъа бермеди.

7 Мисия сынъырларына якъынлашкъанда, Битиниягъа бармагъа ынтылдылар, лякин Исанынъ Руху оларгъа рухсет бермеди.

8 Шунынъ ичюн, Мисияны кечип, Троас шеэрине кельдилер.

9 Шу геджеси македониялы бир адам Павелге руяда корюнди. О, Павелнинъ къаршысында турып: «Македониягъа келип, бизге ярдым эт!» — деп ялвара эди.

10 Павел бу руяны корьген сонъ, биз бирден Македониягъа бармагъа арекет эттик, чюнки Рабби бизни о ерде Къуванчлы Хаберни илян этмеге чагъыра, деген фикирге кельген эдик.

11

Троас шеэринде гемиге минип, догъру Самотракеге ёл алдыкъ ве эртеси куню Неаполь шеэрине келип чыкътыкъ.

12 О ерден, Македониянынъ шу къысмындаки биринджи шеэри ве Рим колониясы олгъан Филиплер шеэрине кельдик ве анда бир къач кунь къалдыкъ.

13 Раатлыкъ куню биз шеэрнинъ араба къапуларындан тышарыгъа чыкъып озенге бардыкъ, чюнки анда дува окъумакъ ичюн ер олгъаны акъкъында беллеген эдик. Анда топлашкъан къадынларнен субетлешип башладыкъ.

14 Динълегенлер арасында Лидия адлы Аллагъа ибадет эткен къадын бар эди. О, Тиатира шеэринден олып, мор тюсте паалы къумач сата эди. Павелнинъ айткъанларыны анъламакъ ичюн Рабби онынъ юрегини ачты.

15 Лидия озюнинъ эвиндекилеринен берабер сувгъа батырылып чыкъкъан сонъ, бизни мусафирликке чагъырды. О: «Эгер сизлер мени Раббиге инангъан деп сайсанъыз, эвиме келип яшанъыз», — деп бизни къандырды.

16

Куньлернинъ биринде биз дува окъулгъан ерге кеткенде, ичинде фалджылыкъ руху олгъан бир хызметчи къыз бизге расткельди. О, адамларгъа фал ачып келеджегини косьтере ве эфендилерине чокъ къазанч кетире эди.

17 Павелнен эпимизнинъ артымыздан юрип:

— Бу адамлар Юдже Алла-Таалянынъ къулларыдыр, сизге къуртулыш ёлуны илян этелер, — деп багъыра эди.

18 Чокъ куньлер девамында буны текрарлады. Ахырында, Павелнинъ джанына тийди, ве о, рухкъа айланып:

— Иса Месихнинъ адындан санъа буюрам: бу къызнынъ ичинден чыкъып кет! — деди, ве рух исе шу ань чыкъып кетти.

19 Хызметчи къызнынъ эфендилери энди къазанч умюти ёкъ олгъаныны корип, Павелнен Силаны тутып меркезий мейдангъа, шеэр башлыкъларына сюйреклеп кетирдилер.

20 Оларны махкемеджилернинъ алдына чыкъарып:

— Бу адамлар еудий ола турып, шеэримизде алекет къопармакъталар!

21 Бизге, римли олгъанларгъа, къабул этмек ве беджермек мумкюн олмагъан адетлерни огретелер, — дедилер.

22

О ерде топлашкъан халкъ да Павелнен Силагъа къаршы чыкъты. Махкемеджилер оларнынъ усть урбаларыны йыртып, котеклемеге буюрдылар.

23 Оларны пек котеклеген сонъ, зиндангъа ташлап, зиндан къаравулына яхшы къаравулламагъа буюрдылар.

24 О да алгъан эмирине коре, оларны зинданнынъ ички болюгинде къапап, аякъларыны зынджырнен томрукъкъа пекитти.

25

Яры геджеде Павелнен Сила дува окъуп Алланы шерефлеп йырлай эдилер; зинданда яткъан джинаетчилер исе оларны динълей эди.

26 Апансыздан шиддетли ер тепренмеси башланды да, зинданны тепретти. Шу ань эписи къапулар ачылып, эр кеснинъ зынджырлары бошап къалдылар.

27 Къаравул исе уянгъанынен, зиндан къапуларынынъ ачылып къалгъаныны корьди. О, къылычыны чыкъарып, озюни ольдюрмеге истеди, чюнки къапалгъанлар къачып кеттилер, деп тюшюнди.

28 Лякин Павел къатты сеснен къычырып:

— Озюнъе зарар кетирме, биз эпимиз шу ердемиз! — деди.

29

Къаравул ярыкъ сорап, зиндангъа чапып кирди ве титреп Павелнен Силанынъ аякълары огюне озюни ташлады.

30 Оларны тышарыгъа чыкъарып:

— Эфендилерим, къуртарылмакъ ичюн манъа не япмакъ керек? — деп сорады.

31 Олар:

— Рабби Исагъа инансанъ, сен озюнъ ве эвинъдекилер къуртарыладжакъсынъыз, — дедилер.

32 Сонъ онъа ве эвиндекилерининъ эписине Раббининъ Сёзюни айтып бердилер.

33

Къаравул гедженинъ шу саатинде Павелнен Силаны алып, оларнынъ яраларыны ювды. Озю исе эвдекилеринен берабер шу ань сувгъа батырылып чыкъты.

34 Оларны озь эвине кетирип, софрагъа давет этти. Аллагъа иман таптым деп, бутюн эвдекилеринен берабер пек къуванды.

35

Саба ачылгъанда, махкемеджилер: «О адамларны йиберинъиз», — деп хызметчилерини ёлладылар.

36 Зиндан къаравулы Павелге хабер этип:

— Махкемеджилер сизлерни азат этмек ичюн адам ёлладылар, энди чыкъып аман-эсен кетинъиз, — деди.

37 Павел оларгъа шойле джевап берди:

— Рим гражданлары олсакъ да, бизни суд этмедилер, халкънынъ козю огюнде урып, зиндангъа ташладылар. Энди исе бизни гизлиден йибермеге истейлерми? Ёкъ, озьлери келип бизни чыкъарсынлар! — деди.

38

Хызметчилер бу сёзлерни махкемеджилерге айтып бердилер. Павелнинъ ве Силанынъ Рим гражданы олгъанларыны эшиткен махкемеджилер пек къоркътылар.

39 Келип олардан афу сорадылар. Сонъ оларны озгъарып, шеэрден кеткенлерини риджа эттилер.

40 Павелнен Сила исе зиндандан чыкъып, Лидиянынъ эвине бардылар. Дин къардашларынен корюшип, оларгъа насиат берген сонъ, андан кеттилер.

17

1

Амфиполь ве Аполлония шеэрлеринден кечип, олар Тессалонике шеэрине кельдилер. О ерде еудийлернинъ синагогасы бар эди.

2 Павел озюнинъ адети боюнджа еудийлернинъ алдына барып, учь раатлыкъ куню девамында оларгъа Мукъаддес Языларны анълатты.

3 Павел Месихнинъ азаплангъаны ве олюлерден тирильгени кереклигини ача ве исбатларнен бильдире эди. О: «Мен сизлерге Иса акъкъында илян этем. Бу Иса — Месихтир», — дей эди.

4 Еудийлернинъ базылары, Алладан къоркъкъан пек чокъ юнанлар ве бир талай урьметли къадынлар инанып, оларгъа къошулдылар.

5

Лякин инанмагъан еудийлер пахыллап, мейданлардан ярамаз адамларны алдылар, бир талай адам топладылар да, бутюн шеэрни аякъкъа турсаттылар. Олар Ясоннынъ эвине уджюм этип, Павелнен Силаны халкънынъ алдына алып чыкъкъанларыны талап эттилер.

6 Оларны тапмагъан сонъ, Ясон ве базы дин къардашларны шеэр башлыкълары алдына сюйреклеп кетирдилер де, къычырып:

— Дюньяны авдаргъан адамлар мына бу ерге де кельдилер! — дедилер.

7 — Ясон оларны эвине къабул этти. Буларнынъ эписи, Иса деген башкъа бир падиша бар деп, императорнынъ эмирлерине къаршы арекет этелер, — дедилер.

8

Бу сёзлер халкъны ве шеэр башлыкъларыны пек къасеветлендирди.

9 Онынъ ичюн Ясон ве башкъаларындан баягъы акъча алгъан сонъ, оларны бошатып йибердилер.

10

Шу геджеси дин къардашлар Павелнен Силаны Бероя шеэрине ёлладылар. Олар о ерге келип, еудийлернинъ синагогасына бардылар.

11 Бу ердеки еудийлер Тессалонике сакинлерине бакъкъанда адам сайгъан халкъ эди. Алланынъ Сёзюни буюк азырлыкънен къабул этип, бу огретюв догъру экенми, деп кунь-куньден Мукъаддес Языларны араштырып тешкерди.

12 Бойледже, оларнынъ чокълары ве бир талай асылзаде юнан къадын ве акъайлары да имангъа кельдилер.

13 Амма Павел Бероя шеэринде Алланынъ Сёзюни илян этти, деп эшиткен Тессалоникедеки еудийлер о ерге де келип, халкъны аякъкъа котере башладылар.

14 О вакъыт, дин къардашлар Павелни тез-тез денъиз тарафкъа ёлладылар. Сила ве Тимотей исе о ерде къалдылар.

15 Павелни озгъаргъанлар оны Афина шеэринедже алып бардылар. Олар Павелден: «Силанен Тимотей яныма тездже кельсинлер», — деген эмирни алгъандан сонъ, къайтып кельдилер.

16

Павел Афинада Силанен Тимотейни беклеп тургъанда, бу шеэр путларнен толгъаныны корьгени ичюн, гонълю янды.

17 Еудий синагогасында еудийлер ве Алладан къоркъкъан башкъа адамларнен, базар мейданында исе расткельгенлернен эр кунь лаф этип тура эди.

18 Эпикурейнинъ ве стоиклернинъ фельсефеси тарафдарлары да онен давалашып башладылар. Олардан бириси:

— Бу бошбогъаз не айтмагъа истей экен? — деди. Башкъалары:

— О гъалиба худжур бир путлар акъкъында айта, — дедилер.

Павел исе оларгъа Иса ве тирилюв акъкъындаки Къуванчлы Хаберни илян эте эди.

19

Павелни Арес-тёпеге алып бардылар ве онъа:

— Сен огреткен бу янъы огретювнинъ не олгъаныны бизге де бильмеге мумкюнми?

20 Къулагъымызгъа худжур сёзлер эшитиле, биз оларнынъ не олгъаныны бильмеге истеймиз, — дедилер.

21

Эписи афиналылар ве бу шеэрде яшагъан ябанджылар бутюн вакъытларыны янъылыкъларны айтмакъ я да динълемекнен кечирмеге эр шейден зияде бегене эдилер.

22

Павел Арес-тёпенинъ ортасында турып:

— Эй Афина акъайлары! Мен сизлерни эр тарафтан пек диндар олгъанынъызны корем.

23 Чюнки кезе-кезе, азиз ерлеринъизни козьден кечирип, «Белли олмагъан Аллагъа», деп язылгъан бир къурбан ерини биле расткетирдим. Мына бу сизлер бильмейип урьмет эткен Алланы мен сизлерге илян этмеге истейим.

24 Дюньяны ве онынъ барлыгъыны яраткъан Алла, ер ве кокнинъ Раббиси олып, инсан къолунен яратылгъан сарайларда яшамай.

25 Онынъ, инсан къолларынен хызмет этилип япылгъан ич бир шейге мухтаджы ёкъ. О, Озю эписине аят, нефес ве эр бир шейни берди.

26 Эписи халкъларны бир адамдан яратып, бутюн ер юзюнде даркъалып яшамасына ёл берди. Оларнынъ бельгили девирлерини, сынъырларынен тюрлю яшайджакъ ерлерини Алла тайин этти.

27 Бельки олар Алланы дуйып тапарлар, шунынъ ичюн Оны къыдырсынлар. О да эр биримизге пек якъын ола.

28 Биз Онынъ ярдымынен яшаймыз, арекет этемиз, бармыз. Озь шаирлеринъизден базылары айткъаны киби, «Биз де Онынъ эвлятларымыз».

29

Энди биз Алланынъ эвлятлары олгъанымыз ичюн, Алланы инсан усталыгъынен яраткъан я да инсан тюшюнджесинен ишленген алтын, кумюш я да ташнен япылгъан шейнен тенъештирмеге керекмей.

30 Алла, бу джаиллик заманларына козь юмгъан олса да, энди эр ерде, эписи адамларгъа тёвбе этмеге буюрмакъта.

31 Озю къойгъан адамнен О, дюньяны адалетли суд этмек ичюн бир кунь тайин этти. Бу адамны олюлерден тирильтип, эр кеске шаатлыкъ этти, — деди.

32

Олюлернинъ тирилюви акъкъында эшитип, базылары оны масхара этип кульдилер. Башкъалары исе:

— Бу акъта сени башкъа сефер динълермиз, — дедилер.

33

О вакъыт Павел оларнынъ ортасындан чыкъып кетти.

34 Базы адамлар исе онъа къошулып имангъа кельдилер, шу джумледен Арес-тёпе шурасынынъ азасы Дионисий, Дамар адлы бир къадын ве башкъалары да бар эди.

18

1

Бу адиселерден сонъ Павел Афинадан кетип, Коринт шеэрине кельди.

2 Бу шеэрде Понтта догъгъан Акила адлы бир еудийни ве онынъ апайы Прискилланы тапты. Император Клавдий бутюн еудийлерге Римден чыкъып кетмеге эмир эткени ичюн, олар якъында олгъан Италиядан кельген эдилер. Павел оларнынъ алдына барды.

3 Зенаатлары бир олгъаны ичюн, Павел оларнынъ янында къалып ишледи. Олар чадыр тикювинен огъраша эдилер.

4

Павел эр раатлыкъ куню еудийлернинъ синагогасында субетлешип, еудийнен юнанларны имангъа кетирмек ичюн арекет эте эди.

5

Силанен Тимотей Македониядан кельгенлеринден сонъ, Павел озюни бутюнлей Сёзни илян этювине багъышлап, Исанынъ Месихлигини еудийлерге исбатлап бере эди.

6 Лякин олар къаршы чыкъып, оны сёгмеге башлагъанда, Павел урбасындан тозуны къакъып:

— Гъайып олгъанынъызда озюнъиз къабаатлы оладжакъсыз! Мен темизим. Бу куньден сонъ башкъа миллетлерге бараджагъым, — дей эди.

7

Павел о ерден кетип, Алладан къоркъкъан Титий Юст адлы бир адамнынъ эвине кельди. Онынъ эви исе синагоганынъ янында эди.

8 Синагога башлыгъы олгъан Крисп исе эписи эвиндекилеринен берабер Раббиге имангъа кельди. Оны динълеген коринтлилерден чокълары да инанып, сувгъа батырылып чыкътылар.

9

Геджелернинъ биринде Рабби Павелге руяда: «Коркъма! Айта бер, сусып къалма!

10 Мен сеннен бераберим, ич кимсе санъа яманлыкъ япамайджакъ, чюнки бу шеэрде чокъ адамларым бар», — деди.

11 Павел ондан сонъ даа бир бучукъ йыл шу ерде яшап, Алланынъ Сёзюни огретти.

12

Галлион Ахаянынъ акими олгъан девирде еудийлернинъ эписи бир олып, Павелге уджюм этти. Оны къады курсюси янына кетирип:

13

— Бу адам Аллагъа ибадет этмекни Къанунгъа коре дегиль, амма башкъаджа огрете, — дедилер.

14

Павел агъзыны ачаджакъта, Галлион еудийлерге:

— Эй еудийлер! Эгер бир акъсызлыкъ я да агъыр джинает меселеси олса эди, о вакъыт сизлерни динълемек ичюн менде бир мана олур эди.

15 Амма меселе сёзлер, адлар ве Къанунынъыз акъкъында олгъаны ичюн, оны озьлеринъиз чезинъиз. Мен бу ишлернинъ къадысы олмагъа истемейим,

16 — деди де, оларны къады курсюси огюнден къувды.

17

О вакъыт адамлар синагога башлыгъы Состенни тутып, къады курсюси алдында урдылар. Галлион исе бунъа кедер этмеди.

18

Павел даа баягъы вакъыт шеэрде къалгъанындан сонъ, дин къардашларынен сагълыкълашып, Акила ве Прискилланен берабер Суриеге кеткен гемиге минди. О, адакъ бергени ичюн, Кенхрея шеэринде сачларыны къыркътыргъан эди.

19

Эфес шеэрине етип баргъанда, Павел Акиланен Прискилланы бир ерде къалдырды. Озю исе еудийлер синагогасына кирип, субетлешмеге башлады.

20 Еудийлер Павелден чокъча вакъыт оларнен къалгъаныны истеселер де, о разы олмады.

21 Оларнен сагълыкълашып:

Алла къысмет этсе, янынъызгъа кене къайтып келирим, — деди де, Эфестен кетти.

22

Кайсареягъа етип келип, Павел барып, иманлылар топлашувынен корюшти. Сонъ Антиохия шеэрине кетти.

23 О ерде бир къач вакъыт отурып, кене ёлгъа чыкъты. Галатия ве Фригия топракъларыны бир-бир артындан айланып чыкъып, Иса шегиртлерини иманында даа да къавийлештирди.

24

Шу арада Эскендериеде догъгъан Аполлос адлы бир адам Эфес шеэрине кельди. О, лафкъа уста, Мукъаддес Языларны яхшы бильген бир еудий эди.

25 Бу адам Раббининъ ёлунда тербие алгъан ве бу акъта атешли рухнен Иса акъкъында догъру огрете эди. Лякин сувгъа батырып чыкъармакъ акъкъында о тек Ягъянынъ адетини биле эди.

26 О, еудийлер синагогасында джесаретнен огретип башлады. Аполлосны динълеген Акиланен Прискилла оны озьлерине чагъырып, Алланынъ ёлуны бутюнлей анълатып бердилер.

27

Аполлос Ахаягъа бармагъа ниет эткенде, дин къардашлар онынъ тарафыны туттылар ве о ердеки шегиртлерге мектюп язып, оны яхшы къабул эткенлерини истедилер. Аполлос Ахаягъа барып, Алланынъ мераметинен имангъа кельгенлерге чокъ ярдым этти.

28 Мукъаддес Язылары эсасында Исанынъ Месих олгъаныны исбатлап, эписининъ козю огюнде еудийлернинъ делиллери янълыш олгъаныны косьтерди.

19

1

Аполлос Коринт шеэринде олгъанда, Павел дагълы виляетлерден кечип, Эфес шеэрине кельди. О ерде бир къач Исанынъ шегиртлерини тапып, олардан:

2

— Сизлер имангъа кельгенинъизде, Мукъаддес Рухны къабул эттинъизми? — деп сорады.

— Мукъаддес Рух акъкъында биз ич бир вакъыт эшитмедик биле, — деп джевап берди олар.

3

— Ойле олса, сизлер не эсасында сувгъа батырылып чыкътынъыз? — деп сорады Павел.

— Биз Ягъянынъ огретюви эсасында сувгъа батырылып чыкътыкъ, — деп джевап бердилер.

4

— Ягъя халкъны озенге батырып чыкъарып, тёвбе эттирген эди. О, халкъкъа: «Менден сонъ келеджек Инсангъа, Исагъа инанынъыз», — дей эди, — деди Павел.

5

Олар буны эшитип, Рабби Исанынъ адынен сувгъа батырылып чыкътылар.

6 Павел къолларыны оларнынъ башына къойгъанынен, Мукъаддес Рух оларнынъ устюне келип тюшти. Олар башкъа тиллерде лаф этип, пейгъамберлик этип башладылар.

7 Оларнынъ сайысы къарарнен он эки адам эди.

8

Павел учь ай девамында джесаретнен синагогада адамларны огретти ве оларнен субетлешип, Алланынъ Падишалыгъы акъкъында ишанчлы делиллер кетирди.

9 Амма базылары инатланып, иманны ред эттилер ве халкънынъ огюнде Раббининъ Ёлуны яманладылар. Павел олардан кетип, шегиртлерини де янына алды ве эр кунь Тираннус деген бир адамнынъ мектебинде субетлер кечирди.

10 Шу шей эки йыл девам этти, ве ахырында эм еудий, эм юнанлар, — Кучюк Асия виляетинде яшагъанларнынъ эписи Рабби акъкъында Хаберни эшиттилер.

11

Алла Павелнинъ къолларынен чокъ аджайип шейлер япа эди.

12 Онынъ беденине тийген явлукълар ве оглюклер хасталарнынъ устюне япылгъанда, олар хасталыкътан къуртула, ичлериндеки шейтанлар исе чыкъып кете эдилер.

13 Еудийлернинъ арасында олгъан джин айдап чыкъаргъанлар да, шейтан ургъан адамнынъ устюнде Рабби Исанынъ адыны айта эдилер. Олар: «Павел илян эткен Исанынъ адынен сизлерге буюрамыз», — дей эдилер.

14 Буны япкъанлар арасында баш руханий Скева адлы бир еудийнинъ еди огълу бар эди.

15 Лякин яман рух оларгъа джевап берип: «Исаны билем, Павелни де билем, сизлер исе ким оласынъыз?» — деди.

16 Буны айткъанынен, ичинде шейтан олгъан адам оларнынъ устюне атылып, бир-бирининъ артындан эписини енъди. Олар чыплакъ ве яралы олып о эвден къачып къуртулдылар.

17 Бу хабер Эфесте яшагъан еудийлернен юнанларнынъ эписине барып етти. Эписини къоркъу басып, Рабби Исанынъ адыны даа зияде шерефледилер.

18 Имангъа кельгенлерден чокълары исе келип, япкъанларыны ачыкътан айттылар.

19 Тылсымджылыкъ япкъанлардан да чокълары озь китапларыны топлап, эписининъ козю огюнде якътылар. Китапларнынъ фиятыны сайгъанда, элли бинъ кумюш акъчагъа тенъ кельди.

20 Ойле олып Раббининъ Сёзю къудретнен даркъалып, тесири кунь-куньден арта эди.

21

Бу вакъиалар олып кечкен сонъ, Павел озь гонълюнде Македония ве Ахаядан кечип, Ерусалимге бармагъа къарар этти. О: «О ерге баргъанымдан сонъ, Римни де барып корьмеге керек», — деди.

22 Павел озюне хызмет этип юргенлерден эки адамны: Тимотей ве Эрастны Македониягъа ёллады, озю исе вакътынджа Кучюк Асия виляетинде къалды.

23

О вакъыт Раббининъ Ёлуна къаршы буюк бир исьян котерильди.

24 Деметрий адлы бир кумюшчи уста, кумюштен Артемис ибадетханечиклерини ясап, башкъа усталаргъа да чокъ иш берип, оларгъа буюк файда кетире эди.

25 Деметрий усталарны топлап:

— Достларым! Сизлерге белли олгъаны киби, бизим къазанчымыз бу зенаатнен багълы.

26 Амма тек Эфесте дегиль, бутюн Кучюк Асияда биле бу Павел, инсан къолунен ясалгъан путлар Алла дегиль, дегенини озьлеринъиз корип, эшитип турасыз. Шу лафларнен о чокъ адамларны къандырып ёлдан урды.

27 Бу шейден тек бизим зенаатымыз итибарсыз олып къалмайджакъ, бундан гъайры бутюн Кучюк Асия ве бутюн дюнья ибадет эткен улу алла Артемиснинъ ибадетханеси де бош шейге айланып, онынъ улулыгъы да ёкъ оладжакъ, — деди.

28

Адамлар буны эшитип, пек ачувландылар ве:

— Эфеснинъ Артемиси улудыр! — деп къычыра башладылар.

29

Бутюн шеэр къалабалыкъкъа толды, Павелнинъ ёлдашларыны — македониялы Гай ве Аристархны тутып, эписи бирлешип театр тарафкъа кеттилер.

30 Павел халкънынъ огюне чыкъмагъа истегенде, шегиртлер онъа ёл бермедилер.

31 Кучюк Асия башлыкъларындан бирлери де, онынъ досту олгъаны себебинден, онъа хабер ёллап, театрде корюнмесин деп, риджа этти.

32 Шу арада адамлардан бири о десе, башкъасы бу деп къычыра эди. Топлашув тертипсиз эди, чокълары не ичюн кельгенлерини бильмей.

33 Еудийлернинъ теклифине коре, халкънынъ ичинден Эскендер деген бир адамны огге сюрдилер. Эскендер къолунен бир шейлер косьтерип, халкънынъ огюнде озюни къорчаламагъа истеди.

34 Лякин халкъ онынъ еудий олгъаныны билип, эписи бир агъыздан эки саат девамында:

— Эфеснинъ Артемиси улудыр! — деп къычырдылар.

35

Ахыр-сонъу шеэр ребери халкъны тынчландырып:

— Эй Эфес акъайлары! Эфес шеэри улу Артемис сарайынынъ ве онынъ коктен тюшкен азизининъ бекчиси олгъаныны бильмеген адам бармы экен?

36 Буны ич кимсе инкяр этмесе, сизлер тынчланынъыз да, тюшюнмейип арекет этменъиз.

37 Ана, ибадетханени таламагъан ве алланъызны сёгмеген адамларны бу ерге кетирдинъиз.

38 Эгер Деметрий ве онен берабер олгъан усталар кимгедир шикяет этмеге истеселер, махкемелер ве акимлер бар, шикяетлерини анда берсинлер.

39 Башкъа бир шейни талап этмеге истесенъиз исе, бу меселени къануний топлангъан топлашув чезеджек.

40 Бугунь олып кечкен ишлер ичюн бизге исьянджылар демеклери мумкюн, чюнки бойле къалабалыкъкъа ич бир себеп ёкъ ве биз озюмизни акъламакъ ичюн бир шей айтып оламайджакъмыз, — деди.

Шу сёзлерни айтып битирген сонъ, кятип топлашувны даркъатып йиберди.

20

1

Къалабалыкъ ятышкъан сонъ, Павел шегиртлерни чагъырып, насиат берди ве оларнен сагълыкълашып, Македониягъа кетти.

2 О, кечип кеткен ерлердеки иманлыларгъа чокъ огют-насиат берип, Юнанистангъа кельди.

3 Учь ай о ерде отурды. Суриеге денъиз ёлунен кетеджекте, еудийлер онъа къаршы бир фитне азырлагъанларыны бильди. Шунынъ ичюн кене Македонияны кечип къайтмакъ къарарына кельди.

4 Бероядан Пирр огълу Сопатр, Тессалоникеден Аристарх ве Секунд, Дербеден Гай ве Тимотей, Кучюк Асиядан олгъанлардан исе Тихик ве Трофим онен берабер кеттилер.

5 Олар эвельдже чыкъып, бизлерни Троаста бекледилер.

6 Бизлер исе Маясыз Пишкен Пите Байрамындан сонъ Филиплер шеэринден чыкъып, беш куньден сонъ оларнынъ алдына, Троас шеэрине етип кельдик. О ерде еди кунь отурдыкъ.

7

Афтанынъ биринджи кунюнде биз отьмек болип ашамакъ ичюн бир ерде топлашкъан эдик. Павел эртеси куню ёлгъа чыкъаджакъ олгъаны ичюн, иманлыларны огрете эди ве сёзюни яры геджегедже девам эттирди.

8 Бизлер топлашкъан юкъары къаттаки одада пек чокъ къандиль яна эди.

9 Евтих адлы бир огълан ачыкъ пенджере янында отургъан. Павелнинъ нуткъу узун олгъаны ичюн, о огъланны къатты юкъу басты. О, юкъугъа далып, учюнджи къаттан ашагъа йыкъылып кетти. Оны ерден котергенде энди ольген эди.

10 Павел ашагъа тюшип, огъланнынъ устюне озюни ташлады да, оны къучакълап: «Къасевет этменъиз, онынъ джаны озюндедир!» — деди.

11 Сонъ кене юкъарыгъа чыкъып, отьмек парчалап аш ашады. О, танъ аткъандже субетлешти, сонъ ёлга чыкъты.

12 Генчни исе адамлар тири алда алып кеттилер ве пек къувандылар.

13

Бизлер эвель барып гемиге миндик, Асс шеэрине бардыкъ. Биз о ерден Павелни аладжакъ эдик, чюнки о озю джаяв бараджакъ олып, бизлерге шойле буюрды.

14 Бизлер Асста корюшип, онен Митилене шеэрине бардыкъ.

15 О ерден гемиде кетип, эртеси куню Хиос адасынынъ къаршысына кельдик. Учюнджи куню исе Самос адасына бардыкъ. Даа бир кунь ёлда олып, Милет шеэрине келип чыкътыкъ.

16 Павел Кучюк Асияда чокъ вакъыт джоймамакъ макъсадынен Эфес шеэрине кирмейип, оны кечип кетмек къарарына кельген эди. Эгер чареси олса, Берекет Байрамында Ерусалимде олайыкъ деп, ашыкъа эди.

17

Милеттен Павел Эфеске адам ёллап, иманлылар топлашувынынъ акъсакъалларыны чагъыртты.

18 Олар онынъ алдына кельгенде, о:

— Мен Кучюк Асия топрагъына кельген биринджи кунюмден берли, янынъызда бутюн вакъыт девамында насыл яшагъанымны озьлеринъиз билесиз.

19 Еудийлернинъ фитнелери ичюн башыма сынавлар келип кечти, оларнынъ ичинде алчакъ гонъюллик ве козюмнинъ яшынен Раббиге хызмет эте эдим.

20 Файдалы олгъан ич бир шейден сизлерни четте къалдырмайым деп, халкъ огюнде ве эв-эвден юрип огреттим ве сизлерге илян эттим.

21 Тёвбе этип, Аллагъа къайтынъыз ве Рабби Исагъа иман этинъиз, деп, еудийлернен юнанларгъа джиддий насиат берип турдым.

22 Мына энди Мукъаддес Рух мени Ерусалимге чагъырып чеке. О ерде мени не беклегенини бильмейим.

23 Шеэр-шеэрден кечкен сайын, мени зынджырлар ве азаплар беклей. Буны манъа Мукъаддес Рух бильдире.

24 Лякин яшайышымнынъ къыймети мен ичюн бир шей дегиль. Къана энди ишимни битирип, Алланынъ хайырыны анълаткъан Къуванчлы Хаберни даркъатмакъ ичюн Рабби Исадан алгъан вазифени беджерсем.

25 Энди даа шуны билем ки, Алланынъ Падишалыгъыны илян этип эписи юргенлернинъ арасында ич биринъиз меним юзюмни бир даа корьмейджек.

26 Шунынъ ичюн бугунь сизге меним сёзюм: мен ич кимсенинъ олюминде къабаатлы олмайджагъым,

27 чюнки Алланынъ бутюн ирадесини сизлерге бильдирмек ичюн эр шейни яптым.

28 Озюнъизге ве бутюн сюрюге, яни Алланынъ иманлылар джемаатына козь-къулакъ олунъыз, чюнки Мукъаддес Рух сизлерни джемааткъа къаравул ве чобан этип къойды. Алла, оны Озь къанынынъ фиятына сатын алды.

29 Мен кеткен сонъ, сюрюни аямагъан йыртыджы къашкъырлар аранъызгъа сокъулып киреджеклерини билем.

30 Атта озь араларынъыздан чыкъкъан адамлар да ялан сёзлеринен шегиртлерни ёлдан урып, пешинден алып кетмеге истейджеклер.

31 Шунынъ ичюн козь-къулакъ олунъыз. Мен учь йыл девамында гедже-куньдюз, козьлеримнинъ яшынен эр биринъизге насиат бергенимни унутманъыз.

32 Энди сизлерни Аллагъа ве Онынъ Хайыр Сёзюне авале этем. Бу Сёзнинъ сизлерни къавийлештирмеге ве Алланынъ эписи азизлеринен берабер сизлерге де мирасны бермеге кучю бар.

33 Мен ич кимсенинъ кумюш-алтынына я да урбасына козь тиккеним ёкъ.

34 Озюме ве янымда олгъанларгъа керек шейлерни бермек ичюн бу къолларым хызмет эткенини озьлеринъиз яхшы билесинъиз.

35 Бойле чалышып, кучьсюз адамларгъа ярдым бермек кереклигини мен сизлерге эр шейде косьтердим. Рабби Исанынъ: «Алмакътан коре бермекнинъ бахты буюктир», — деген сёзлерини де акъылда тутмагъа керек, — деди.

36

Бу сёзлерни айткъан сонъ, Павел тиз чёкти ве оларнен берабер дува окъуды.

37 Сонъ эписи окюр-окюр агълап, Павелни къучакълап опьтилер.

38 Павелнинъ: «Меним юзюмни бир даа корьмейджексиз», — деген сёзлери хусусан оларны гъам-къасеветке кетирди. Ниает, оны гемиге озгъарып бардылар.

21

1

Олардан айырылып, гемиде кеттик ве Кос адасына догъру ёл алдыкъ. Эртеси куню Родос адасына кельдик, о ерден исе Патара шеэрине бардыкъ.

2 О ерде Феникеге кеткен бир геми тапып, онъа миндик ве денъизге чыкътыкъ.

3 Къыбрыс корюнгенде, аданынъ сол тарафындан кечип, Суриеге таба ёлны девам эттик ве Тир шеэрине етип кельдик. Мында геми юклерини бошатмакъ керек эди.

4 Анда базы шегиртлерни тапып, оларнынъ янында еди кунь къалдыкъ. Олар Рухтан ильхамланып, Павелге Ерусалимге бармамагъа керек, дей эдилер.

5 Бу куньлер кечкен сонъ, биз ёлгъа чыкътыкъ. Иманлылар апайлары ве бала-чагъаларынен берабер шеэрден чыкъып бизнен бардылар. Ялыда тиз чёкип, дува окъудыкъ.

6 Биз бир-биримизнен сагълыкълашып гемиге чыкътыкъ, олар исе эвлерине къайтып кеттилер.

7

Тир шеэринден кетип, денъиздеки сеяатымызны девам эттик ве Птолемай шеэрине етип кельдик. О ердеки дин къардашларгъа барып, оларда бир кунь отурдыкъ.

8 Эртеси куню бизлер, ёлгъа чыкъып, Кайсареягъа кельдик. Едисинден бири олгъан, Къуванчлы Хаберни илян эткен Филипнинъ эвине кирип, анда къалдыкъ.

9 Онынъ пейгъамберлик япкъан, даа акъайгъа чыкъмагъан дёрт къызы бар эди.

10 О ерде бир къач кунь отургъанымыздан сонъ, Еудиеден Хагап адлы бир пейгъамбер кельди.

11 О, алдымызгъа киргенинен Павелнинъ къушагъыны алды да, озюнинъ къол-аякъларыны багълап:

Мукъаддес Рух буны айта: «Ерусалимдеки еудийлер бу къушакънынъ саибини бойле багълап, башкъа миллет адамларынынъ къолуна береджеклер», — деди.

12

Бу сёзлерни эшитип, биз о ердеки иманлыларнен, Ерусалимге бармасын деп, Павелге ялвардыкъ.

13 Лякин Павел джевап берип:

— Не япасыз? Не ичюн агълап, юрегимни парчалайсыз? Мен Ерусалимге барып тек эсир олмагъа дегиль, Рабби Иса ичюн ольмеге биле азырым, — деди.

14

Павелни къандырып оламагъанымызны анълап:

— Рабби истегени киби олсун! — деп индемедик.

15

Ана шу куньлерден сонъ ёлгъа азырланып, Ерусалимге бардыкъ.

16 Кайсареядан бир къач шегиртлер де бизнен кеттилер. Олар бизлерни, яшап турмакъ ичюн, Исанынъ эски шегиртлеринден олгъан къыбрыслы Мнасоннынъ эвине кетирдилер.

17 Ерусалимге кельгенимизде, дин къардашлар бизни ачыкъ чырайнен къабул эттилер.

18

Эртеси куню Павелнен берабер Якъупкъа бардыкъ. Акъсакъалларнынъ эписи де кельди.

19 Олардан ал-хатыр сорагъан сонъ, Павел озь хызмети вакътында Алланынъ башкъа миллетлер арасында япкъан ишлерини бирер-бирер айтып берди.

20 Буларны эшитип, Алланы шуретледилер ве Павелге:

— Эй къардашымыз, еудийлер арасында имангъа кельген бинълердже адам олгъаныны коресинъ. Оларнынъ эписи Къанунны гъайретнен туталар.

21 Олар эшиткен сёзлерге коре, сен башкъа миллетлер арасында яшагъан еудийлерге: огъулларынъызны сюннет этменъиз, урф-адетлерни кутьменъиз, Мусанынъ Къанунындан чыкъынъыз, деп огреткенсинъ.

22 Шимди исе не япайыкъ? Сенинъ кельгенинъни эшитип, халкъ мытлакъа топланыр.

23 Шунынъ ичюн, санъа не айтсакъ, буны яп: бизде адакъ берген дёрт адам бар.

24 Оларны янынъа алып, элялланув адетини оларнен берабер яп ве сачларыны алдырмакъ ичюн масрафларны озь бойнунъа ал. О вакъыт сенинъ акъкъынъда эшиткенлери ялан олгъаныны, аксине, Мусанынъ Къанунына коре яшагъанынъны биледжеклер.

25 Башкъа миллетлерден имангъа кельгенлер исе, биз оларгъа мектюпте эмирлеримизни яздыкъ. Къарарымызгъа коре, олар путларгъа къурбан кетирильген этлерден, къандан, богъулып ольдюрильген айваннынъ этинден ве ороспулыкътан озьлерини сакъласынлар, — дедилер.

26

Эртеси куню Павел шу адамларны янына алып, оларнен берабер элялланув адетини кечирди. Сонъ Алланынъ Сарайына кирип, элялланув куньлери не вакъыт битеджеклерини, эр бири ичюн къурбанлыкъ кетириледжегини бильдирди.

27 Еди куньлюк муддет битеяткъанда, Кучюк Асиядан олгъан еудийлер Павелни Алланынъ Сарайында корьдилер. Олар бутюн халкъны котерип, Павелни туттылар да:

28

— Эй Исраиль акъайлары, ярдым этинъиз! Мына, эр ерде халкъымызгъа, Къанунгъа ве бу мукъаддес ерге къаршы адамларны огреткен инсан шудыр! Бундан гъайры, юнанларны да Сарайгъа алып кирип, бу азиз ерни арам этти! — деп къычыра эдилер.

29

Буны айткъанларынынъ себеби, эвель эфесли Трофимни шеэрде Павелнен берабер корип, оны Алланынъ Сарайына алып кирген, деп тюшюндилер.

30

Бутюн шеэр арекетке келип, халкъ топланды. Павелни тутып, Сарайдан тышарыгъа сюйреклеп чыкъардылар. Шу ань къапулар къапатылды.

31 Олар Павелни ольдюрмеге истедилер. О вакъыт, бутюн Ерусалим исьян котерди, деген хабер арбий болюкнинъ бинъбашынынъ къулагъына етип барды.

32 О, бирден аскерлерни ве юзбашыларны алып, халкъкъа уджюм этти. Адамлар бинъбашынен аскерлерни корип, Павелни урмагъа токътадылар.

33 Бинъбашы якъынлашты да, Павелни тутып, эки зынджырнен багъламагъа буюрды. О: «Бу ким, ве не япты?» — деп сорады.

34 Адамларнынъ арасындан бириси «бойле», деп къычырса, башкъасы «шойле», деп къычыра эди. Буюк шамата олгъанындан бинъбашы акъикъатны билип оламайып, Павелни къалеге алып бармагъа буюрды.

35 Павел энди мердивенге еткенде, адамларнынъ ачувы пек кучьлю олгъаны себебинден, аскерлер оны котерип бардылар.

36 Халкъ исе онынъ артындан кетип:

— Ольдюр оны! — деп багъыра эди.

37

Къалеге киреяткъанда, Павел бинъбашыгъа:

— Санъа бир шей айтмагъа мумкюнми? — деди. Бинъбашы:

— Сен юнан тилини билесинъми?

38 Бир къач кунь эвельси исьян котерип, дёрт бинъ башкесерни сахрагъа алып чыкъкъан мысырлы сен дегильсинъми? — деди.

39 Павел джевап берип:

— Мен еудийим, Киликия виляетининъ о къадар эмиетли олгъан Тарс шеэрининъ гражданым. Санъа бир риджам бар, манъа халкъкъа бир къач сёз айтмагъа разылыкъ бер, — деди.

40

Бинъбашы разылыкъ берген сонъ, Павел мердивенде турып, халкъны тынчландырмакъ ичюн къолуны котерди. Терен бир сюкюнет олгъанда, о еудийлернинъ тилинде лаф этип башлады:

22

1

— Эй дин къардашлар ве бабалар! Энди огюнъизде озюмни акълагъан сёзлеримни динъленъиз!

2

Павелнинъ оларгъа еудийлернинъ тилинде айткъаныны эшиткенде, орталыкъ чым-чырт олды. О девам этти:

3

— Мен еудий акъайым. Киликиянынъ Тарс шеэринде догъдым, мында Гамалиэльнинъ янында тербиелендим. Баба-деделеримизнинъ Къануны эсасында джиддий тербиеленип, бугунь бу ерде топлашкъан эпинъиз киби мен де Алланынъ ирадесини гъайретнен беджермеге истей эдим.

4 Бу Ёлнынъ тарафдарларыны — акъаймы, къадынмы демей, эписини багълап зиндангъа ташлай, ольгендже айдай эдим.

5 Ана, баш руханийнен акъсакъалларнынъ эписи меним шаатларымдыр. Мен олардан Дамасктаки дин къардашларына язылгъан мектюплерни алып, о ерде яшагъан бу адамларны джезаламакъ ичюн Ерусалимге кетирмек ниетинен ёлгъа чыкъкъан эдим.

6 Уйлеге якъын бир маальде мен ёл басып, Дамасккъа якъынлашаяткъанымда, апансыздан коктен тюшкен бир нур этрафымны парылдатты.

7 Мен ерге йыкъылдым да, бир сеснинъ манъа: «Саул, Саул, сен не ичюн Мени айдайсынъ?» — дегенини эшиттим.

8 Мен: «Я Рабби, Сен ким оласынъ?» — деп сорагъанда, О: «Мен сен айдагъан Назаретли Иса олам», — деп джевап берди.

9 Ёлдашларым нурны корьген олсалар да, манъа айтылгъан сёзлерни эшитмедилер.

10 О вакъыт мен: «Я Рабби, манъа не япмакъ керек?» — дедим. Рабби исе манъа: «Еринъден турып Дамасккъа бар, япмагъа керек олгъан эр шейни о ерде айтаджакълар», — деди.

11 О нурнынъ йылтырагъанындан кёр олгъаным ичюн, ёлдашларым мени къолумдан тутып Дамасккъа етеклеп алып бардылар.

12 О ерде яшагъан эписи еудийлер арасында нам къазангъан, Къанунгъа коре диндар, Анания адлы бир адам бар эди.

13 О, яныма келип турды да, манъа: «Къардашым Саул, козьлеринъ ачылсын!» — деди. Мен исе шу ань оны корьдим.

14 О манъа: «Бабаларымызнынъ Алласы сени сайлады. Чюнки сен, Онынъ ирадесини билип ве Инсафлы Олгъанны корип, Онынъ сесини эшитип,

15 корьген ве эшиткен шейлернинъ эписи акъкъында бутюн адамлар огюнде Онынъ шааты оладжакъсынъ.

16 Энди даа не беклейсинъ? Еринъден тур ве, Исанынъ адыны чагъырып, сувгъа батырылып чыкъ да, гуналарынъдан темизлен!» — деди.

17

Мен Ерусалимге къайтып кельгенден сонъ, Алланынъ Сарайында дува окъугъанымда, руяда олып,

18 Раббини корьдим. О, манъа: «Къана, тез ол да, Ерусалимден чыкъып кет, чюнки бу ерде Мен ичюн берген шаатлыгъынъны къабул этмейджеклер», — деди.

19 Мен: «Я Рабби! Санъа инангъанларны синагогаларда ургъан ве зиндангъа ташлагъан адам олгъанымны олар билелер де.

20 Сенинъ шаатынъ олгъан Стефаннынъ къаныны тёккенлерде, мен де о ерде тургъан эдим. Мен онынъ ольдюргенлерине разы олып, оларнынъ урбаларына къаравул олдым», — дедим.

21 О исе: «Сен бара бер! Чюнки Мен сени узакъкъа, башкъа миллетлернинъ алдына ёллайджам», — деди.

22

Бу вакъыткъадже Павелни динълеп тургъанлар къычыра башладылар. Олар:

— Бойле адамны ер юзюнден ёкъ этинъ! Онъа яшамагъа мумкюн дегиль! — дедилер.

23 Олар ойле къычырып, усть урбаларыны ташлап, авагъа тоз сачып тургъанларда,

24 бинъбашы Павелге къаршы бойле багъыргъанларнынъ себебини бильмек ичюн, оны къалеге алып барып къамчыламагъа ве соргъу кечирмеге буюрды.

25 Оны къушакъларнен багълап кергенде, Павел янында тургъан юзбашыгъа:

— Рим гражданыны суд этмейип къамчыламакъ мумкюнми? — деп сорады.

26

Юзбашы буны эшиткенинен, барып бинъбашыгъа хабер этип:

— Бакъ, сен не япмагъа истейсинъ? Бу адам Рим гражданы экен де, — деди.

27 О вакъыт бинъбашы Павелнинъ янына келип:

— Манъа айт, сен Рим гражданы оласынъмы? — деп сорады.

— Эбет, — деди Павел.

28 Бинъбашы:

— Мен бу гражданлыкъкъа чокъ акъча берип саип олдым, — деди. Павел:

— Мен исе догъгъан кунюнден башлап бу мемлекетнинъ гражданы эдим, — деп джевап берди.

29

О вакъыт Павелни соргъугъа чеккенлер онынъ янындан тез-тез чекильдилер. Бинъбашы да онынъ Рим гражданы олгъаныны билип, багълап къойгъаны ичюн пек къоркъты.

30

Эртеси куню бинъбашы, еудийлер Павелни неде къабаатлагъанларыны эминликнен бильмек макъсадынен, оны зынджырлардан бошатты. Еудий баш руханийлери ве бутюн Юксек Шура азаларына топланмагъа буюрды. Павелни кетирип, оларнынъ къаршысына къойды.

23

1

Павел Шура азаларына козьлерини тикип:

— Эй дин къардашларымыз! Мен бу куньге къадар Алланынъ алдында темиз инсафнен яшадым, — деди.

2 Буны айткъанынен, баш руханий Анания Павелнинъ янында тургъанларгъа онынъ агъзына урмагъа буюрды.

3 Павел онъа:

— Эй сыландыргъан дивар, сени Алла ураджакъ! Сен Къанун эсасында укюм чыкъармакъ ичюн отурасынъ, амма Къанунгъа къаршы мени урмагъа буюрасынъ! — деди.

4

Онынъ огюнде тургъанлар:

— Алланынъ баш руханийини акъаретлейсинъми? — дедилер.

5 Павел оларгъа:

— Агъа-къардашлар! Онынъ баш руханий олгъаныны бильмедим. Языда: «Халкънынъ арасында башлыкъ олгъанны яманлама», — деп язылгъан, — деди.

6

Оларнынъ бир къысмы саддукий ве башкъа къысмы фериселер олгъаныны анълагъан Павел Шурагъа къатты бир сеснен:

— Дин къардашларымыз! Мен ферисем, эм ферисенинъ огълу олам. Мени, олюлернинъ тирильгенине ишангъаным ичюн укюм этелер, — деди.

7

О, буны айткъан сонъ, фериселернен саддукийлер арасында буюк дава чыкъып, топлашув экиге болюнди.

8 Чюнки саддукийлер олюмден тирильмекни де, мелеклерни де, рухны да ёкъ, деп саялар. Фериселер исе буларнынъ эписине инаналар.

9 Топлашувда буюк шамата котерильди. Фериселерден олгъан бир къач Къанун оджасы сёзге чыкъып, ачувнен:

— Бизлер бу адамда ич бир яманлыкъ тапмаймыз. Эгер рух я да мелек онъа бир шей айткъан олса, не олгъан? — дедилер.

10

Дава ойле шиддетли олды ки, Павелни парча-парча этмесинлер деп, къоркъкъан бинъбашы аскерлерине ашагъа тюшип, адамларнынъ араларындан оны чыкъарып, къалеге алып кирмеге буюрды.

11

О геджеси Рабби Иса Павелге корюнип: «Джесюр ол! Ерусалимде Манъа насыл шаатлыкъ япкъан олсанъ, Римде де ойле шаатлыкъ этмек керексинъ», — деди.

12

Эртеси куню базы еудийлер ант этип, Павелни ольдюрмегендже ашап-ичмемезликке сёз бердилер.

13 Бойле ант эткенлернинъ сайысы къыркъ адамдан зияде эди.

14 Олар баш руханийлернен акъсакъалларнынъ янына келип:

— Павелни ольдюрмегенимиздже ант этип ич бир шей ашамайджакъмыз.

15 Энди сизлер Шура азаларынен берабер бинъбашынынъ янына барынъыз ве, Павелнинъ меселесини даа яхшыджа огренмек ичюн, оны ярын алдынъызгъа чыкъармасыны риджа этинъиз. Бизлер исе, о етип кельмезден эвель, оны ольдюрмеге азыр турармыз, — дедилер.

16

Павелнинъ къыз къардашынынъ огълу бу фитне акъкъында эшитип, къалеге кирди де, онъа хабер этти.

17 Павел юзбашылардан бирисини чагъырып:

— Бу йигитни бинъбашынынъ янына алып бар, онъа айтаджакъ бир лафы бар, — деди.

18

О, йигитни алды ве бинъбашынынъ янына кетирип:

— Мабюс Павел мени янына чагъырып, бу йигитни сенинъ алдынъа кетиргенимни риджа этти, санъа айтаджакъ бир лафы бар экен, — деди.

19 Бинъбашы йигитнинъ къолундан тутып, оны бир четке чекти де:

— Манъа не айтаджакъ эдинъ? — деп сорады.

20 Йигит джевап берип:

— Еудийлер Павелнинъ ишини даа яхшыджа огренмек ичюн оны ярын Шура алдына чыкъармакъны сенден риджа этмеге келиштилер.

21 Лякин сен оларгъа инанма. Чюнки къыркътан зияде адам Павелни беклеп туралар; оны ольдюрмегендже ашап-ичмемеге ант эттилер. Мына шимди сенинъ эмиринъни беклеп, азыр олып туралар, — деди.

22 Бинъбашы:

— Манъа бу хаберни бильдиргенинъни ич кимсеге айтма! — деп йигитни йиберди.

23

Бинъбашы юзбашылардан экисини чагъырып:

— Кунь баткъан сонъ саат докъузда Кайсарея шеэрине бармакъ ичюн эки юз аскер, етмиш атлы ве эки юз мызракълы аскер азырланъыз.

24 Павелни миндирип, виляет акими Феликснинъ алдына сагъ-селямет алып бармакъ ичюн онъа юклю айван беринъиз, — деп буюрды.

25

Бинъбашы бойле бир мектюп язып берди:

26

«Сайгъылы аким Феликске, Клавдий Лисийден селям!

27

Бу адамны еудийлер тутып ольдюрмеге истей эдилер. Амма онынъ Рим гражданы олгъаныны билип, мен аскерлернен берабер етип келип, онынъ джаныны къуртардым.

28 Сонъ оны неде къабаатлагъанларыны бильмеге истеп, оларнынъ Шурасына алып бардым.

29 Нетиджеде озьлерининъ Къанунына коре меселелер боюнджа оны къабаатлагъанларыны бильдим, лякин онда олюмге я да апске ляйыкъ ич бир къабаат тапмадым.

30 Бу адамгъа къаршы азырлагъан фитнеден хабердар олып, мен тез-тез оны сенинъ янынъа ёлладым. Оны къабаатлагъанларгъа да онъа къаршы олгъан даваларыны сенинъ янынъда айтмагъа эмир эттим».

31

Аскерлер алгъан эмирине коре, Павелни гедже Антипатрис шеэрине алып бардылар.

32 Эртеси куню онен берабер бараджакъ атлыларны къалдырып, озьлери къалеге къайтып кеттилер.

33 Атлылар Кайсареягъа барып, мектюпни акимге бердилер ве Павелни де онъа теслим эттилер.

34 Аким мектюпни окъуп, Павелден къайсы виляеттен олгъаныны сорады. Киликиядан олгъаныны билип, онъа:

35

— Сени къабаатлагъанлар кельген сонъ, ишинъни бакъарым, — деди де, Павелни Ироднынъ преториясында къаравуллап тутмагъа буюрды.

24

1

Арадан беш кунь кечкен сонъ, баш руханий Анания ве базы акъсакъаллар, Тертулл адлы бир укъукъчынен Кайсарея шеэрине келип, Павелге къаршы къабаатларыны акимнинъ огюне къойдылар.

2 Сонъ Павелни чагъырдылар. Тертулл исе оны къабаатламакъ ичюн сёз алды:

— Эй мухтерем Феликс, сенинъ укюмдарлыгъынъда аманлыкъ ичинде яшагъанымыз, халкъымыз ичюн янъы къанунлар чыкъарып, чокъ къайгъырасынъ,

3 шунынъ ичюн эр даим ве эр ерде буны миннетдарлыкънен къабул этемиз.

4 Сени чокъ раатсыз этмемек ичюн, мераметли олып бир къач сёзюмизни динълегенинъе риджа этем.

5 Биз бу адамны беля кетириджи деп саямыз. Мына о, назаретлилер фыркъасынынъ башлыкъларындан бири олып, дюньянынъ бутюн еудийлерини аякъкъа турсата.

6 [6-7] О, Алланынъ Сарайыны да арам этмеге тырышты, амма биз оны туттыкъ.

7

8 Бу адамны соргъу этсенъ, биз оны нелерде къабаатлагъанымызны озюнден билип алырсынъ.

9

Еудийлер де айтылгъанларнынъ догъру олгъаныны бильдирип, къабаатларны тасдыкъладылар.

10 Аким Павелге сёзге чыкъмакъ ичюн ишарет этти, ве о:

— Сен чокъ йыллардан берли бу халкъны махкеме эткенинъ ичюн, мен озь ишимни эминликнен къорчалайджам.

11 Озюнъ де билип олурсынъ ки, мен бель букмек ичюн Ерусалимге кельгениме даа он эки куньден чокъ дегиль.

12 Не Сарайда, не синагогаларда ве не Ерусалим шеэринде биле ич бир адамнен дава эткеним, я да халкъны аякъкъа котергенимни олар корьмедилер.

13 Шимди де мени къабаатлагъанда, ич бир шейни исбат этип оламайлар.

14 Огюнъде шуны ачыкъ айтмагъа истейим: олар Ёлгъа ялан дейлер, мен исе онъа коре яшап, бабаларымызнынъ Алласына ибадет этем. Къанунгъа коре олгъан эр бир шейге ве Пейгъамберлернинъ Языларында язылгъанларнынъ эписине инанам.

15 Бу адамларнынъ озьлери киби мен де, Аллагъа умют этип, инсафлыларнен инсафсызларнынъ тирильтеджегине инанам.

16 Шунынъ ичюн Алла ве инсанларнынъ алдында инсафымны эр вакъыт саф тутмагъа тырышам.

17

Чокъ йыллардан берли мында олмагъанымдан сонъ, халкъыма садакъалар ве бахшышлар кетирмек ичюн Ерусалимге къайтып кельдим.

18 Олар мени Алланынъ Сарайында элялланув адетини япкъанымдан сонъ таптылар. О ерде мен ичюн не топлашув, не къалабалыкъ бар эди.

19 Анда тек Кучюк Асиядан олгъан бир къач еудий бар эди. Аслында шу адамлар, оларнынъ манъа къаршы бир шейи олса, сенинъ огюнъде турмакъ ве мени къабаатламакъ керек эди.

20 Я да бу ердекилернинъ озьлери айтсынлар, Шура алдында тургъанымда менде насыл акъсызлыкъ тапкъан эдилер?

21 Мен оларнынъ арасында турып, къатты сеснен: «Олюлернинъ тирилишине инангъаным ичюн бугунь алдынъызда укюм этилем», — дедим. Ихтимал, шу сёзюм ичюн къабаатлы сайыладырым, — деди.

22

О вакъыт Феликс:

— Бинъбашы Лисий кельген сонъ, меселенъни чезерим, — деп, махкемени башкъа куньге къалдырды. Феликс озю Ёл акъкъында яхшы хабердар эди.

23 Павелни юзбашынынъ къолуна берип: «Къапалсын, лякин бираз енгиллик берильсин, онъа хызмет этмеге истеген достларына ич бир къаршылыкъ костерильмесин», — деп буюрды.

24

Бир къач куньден сонъ Феликс озюнинъ еудий олгъан апайы Друсилланен берабер кельди. Павелни чагъыртып, онынъ Иса Месихке иман этюв акъкъында айткъаныны динъледи.

25 Павел акъикъат, нефисни тутмакъ ве келеджек Ахирет куню акъкъында айткъанда, Феликс къоркъып:

— Энди кет, вакъыт тапкъанымда, сени кене чагъырырым, — деди.

26

Айны заманда, Павел манъа пара берир деген умютте оны сыкъ-сыкъ чагъыртып субетлеше эди.

27

Эки йылдан сонъ Феликснинъ ерине Поркий Фест кельди. Феликс еудийлернинъ мераметини къазанмакъ ичюн, Павелни къапалы къалдырды.

25

1

Фест, виляетине кельгенинден учь кунь кечкен сонъ, Кайсареядан Ерусалимге барды.

2 Анда олгъанда баш руханийлернен энъ урьметли еудийлер акимнинъ алдына барып, Павелге къаршы къабаатлавлар кетирдилер.

3 Эйилик косьтерип, Павелни Ерусалимге кетирильмеси ичюн ялвардылар. Ёлда оны беклеп ольдюрмеге истедилер.

4 Фест исе Павел Кайсареяда къапалы къалгъаныны ве озю де якъында о ерге къайтып бараджагъыны оларгъа бильдирди.

5 О:

— Аранъыздан урьметли адамлар меннен берабер кетсинлер ве бу адамда бир яманлыкъ олса, оны къабаатласынлар, — деди.

6

Фест оларнынъ янында секиз-он куньден зияде турмайып, Кайсареягъа къайтты. Эртеси куню къады курсюсине отурып, Павелни алып кельгенлерини буюрды.

7 Павел ортагъа чыкъкъанда, Ерусалимден кельген еудийлер оны сарып алдылар ве озьлери исбат этип оламайджакъ бир чокъ агъыр къабаатларны онынъ устюне юкледилер.

8 Павел исе озюни къорчалап:

— Мен не еудийлернинъ Къанунына, не Сарайгъа ве не императоргъа къаршы ич бир джинает япмагъаным, — деди.

9 Фест, еудийлернинъ мераметини къазанмакъ ичюн, Павелден:

— Ерусалимге барып, о ерде меним алдымда бу хусуста укюм этильмеге истейсинъми? — деп сорады.

10 Павел онъа:

— Мен императорнынъ къады курсюси огюнде турам, о мени укюм этмек керек. Мен еудийлерге ич бир акъсызлыкъ япмагъанымны озюнъ де яхшы билесинъ.

11 Эгер мен олюмге ляйыкъ бир джинаетте къабаатлы олсам, олюмден баш тартмам. Эгер де бу адамлар мени къабаатлагъан шейлерни япмагъан олсам, мени оларнынъ къолуна бермеге ич кимсенинъ акъкъы ёкъ. Мен императорнынъ укюмини талап этем, — деди.

12

Фест меслеатчыларынен акъыл танышкъан сонъ, Павелге джевап берип:

— Сен императорнынъ укюмини талап эттинъ, императорнынъ алдына бараджакъсынъ, — деди.

13

Бир къач куньден сонъ, падиша Агриппа ве Бернике, Фестнен селямлашмакъ ичюн Кайсареягъа кельдилер.

14 Олар о ерде бир къач кунь отургъан сонъ, Фест Павелнинъ ишини падишагъа айтып берди:

— Бу ерде бир адам бар, Феликс оны къапалы къалдырып кеткен.

15 Мен Ерусалимде олгъанымда, еудийлернинъ баш руханийлери ве акъсакъаллары шикяетнен алдыма келип, оны суд этмекни талап эттилер.

16 Мен оларгъа: «Биринджиден, къабаатлангъан адам къабаатлагъанларнен корюшмек ве онъа юклеген къабаатлавлардан озюни къорчаламагъа имкян бермек керек. Бу шейсиз адамны суд этмек римлилернинъ адети дегиль», — деп джевап бердим.

17 Шунынъ ичюн олар бу ерге кельгенде, мен, вакъыт джоймайып, эртеси куню къады курсюсине отурып, бу адамны алып кельгенлерини буюрдым.

18 Лякин къабаатлагъанлар оны сарып алып, мен беклеген къабаатлавлардан ич бирини онынъ бойнуна юклеп оламадылар.

19 Тек озь дининен багълы меселелер ве насылдыр ольген Иса адлы бир адам акъкъында давалары бар эди. Павел Оны тири, деп тасдыкълай эди.

20 Мен бу меселени насыл этип чезмеге бильмегеним ичюн, Павел Ерусалимге барып, анда бу ишни укюм этильмесине истер-истемегенини сорадым.

21 Лякин Павел бу ишни императорнынъ махкемесине къалдырылмасыны талап эткени себебинден, оны императорнынъ алдына ёлламагъандже къапалы тутмакъ акъкъында эмир бердим, — деди.

22

Агриппа Фестке:

— Бу адамны мен де динълемеге истер эдим, — деди.

— Сен оны ярын динълерсинъ, — деди Фест.

23

Эртеси куню Агриппанен Бернике буюк тантананен келип, бинъбашылар ве шеэрнинъ энъ урьметли адамларынен берабер корюшюв одасына кирдилер. Фестнинъ эмиринен Павел алып кетирильди.

24 Фест сёз алып:

— Падиша Агриппа ве бизлернен берабер бу ерде топлашкъан эписи адамлар! Мына бу адамны корип турасынъыз. Ерусалимде ве шу ерде, еудийлернинъ эписи манъа мураджаат этип, бу адам ольмек керек, деп къычырдылар.

25 Мен исе, онынъ олюмге ляйыкъ ич бир иш япкъаныны тапмадым. Онынъ озю императорнынъ махкеме этильмесини талап эткени ичюн, оны онъа ёлламагъа къарар бердим.

26 Тек эфендиге онынъ акъкъында не язаджагъымны бильмейим. Шунынъ ичюн оны эпинъизнинъ алдынъызгъа, ве айрыджа, падиша Агриппа, сенинъ алдынъа бу ишни бакъып чыкъкъандан сонъ язмакъ ичюн бир шейлер тапылыр деп, оны чыкъардым.

27 Чюнки меним фикиримдже, бир мабюсны ёллап, онъа къаршы къоюлгъан къабаатларыны косьтермемек мантыкъсыз олур эди.

26

1

Агриппа Павелге:

— Озюнъни акъламакъ ичюн санъа сёз берильди, — деди. О вакъыт Павел къолуны котерип, озюни къорчаламакъ ичюн лафыны башлады:

2

— Падиша Агриппа! Еудийлернинъ манъа къаршы чыкъаргъан эписи къабаатларындан бугунь сенинъ алдынъда озюмни къорчалагъаным ичюн бахтлы саям.

3 Хусусан сен еудийлернинъ эписи адетлерини ве давалы меселелерини яхшы бильгенинъни козьде тутам. Шунынъ ичюн сабыр-такъатнен мени динълемеге риджа этем.

4

Меним яшлыгъымдан халкъым арасында кечирген аятым эм де Ерусалим шеэринде кечкен омрюмни еудийлернинъ эписи биле.

5 Мени чокътан берли таныйлар ве эгер истеселер, динимизнинъ энъ джиддий фыркъасы олгъан фериселик боюнджа яшап кельгениме шаат олурлар.

6 Энди исе, Алланынъ баба-деделеримизге берген сёзюне умют эткеним ичюн, мен махкеме огюнде турам.

7 Он эки къабилемиз гедже-куньдюз джан-юрекнен Аллагъа ибадет этип, О берген сёзнинъ беджерильмесини корьмеге умют этелер. Мына бу умют ичюн, падиша, еудийлер мени къабаатлайлар.

8 Алла олюлерни тирильткенини сизлер не ичюн инанылмаз бир шей деп саясыз?

9 Догърусы, озюм де назаретли Исагъа къаршы къолумдан кельгенини япмакъ керек, деп тюшюне эдим.

10 Буны да Ерусалимде яптым. Баш руханийлерден разылыкъ алып, чокъ азиз адамларны зиндангъа ташладым ве, оларны ольдюреяткъанларда, мен бунъа сесимни берип, разы ола эдим.

11 Эписи еудий синагогаларында оларны чокъ чекиштирип джезагъа тартып, Раббини къараламагъа меджбур эте эдим. Оларгъа къаршы ойле къутургъан эдим ки, атта башкъа шеэрлерде де айдай эдим.

12

Куньлернинъ биринде мен баш руханийлерден разылыкъ ве вазифе алып Дамаск шеэрине ёл алдым.

13 Эй падишам, куньдюз куню ёлда кетеяткъанымда, кунеш нурундан да ярыкъ бир нур коктен парылдагъаныны корип къалдым. Нур мени ве ёлдашларымны ярыкъкъа батырды.

14 Биз эпимиз ерге йыкъылгъан сонъ, манъа еудийлернинъ тилинде лаф эткен бир сес эшитильди: «Саул, Саул, сен не ичюн мени айдайсынъ? Оладжакъ шейге къаршы чыкъсанъ, тек озюнъе зарар кетиреджексинъ», — деди.

15 Мен: «Я Рабби, Сен ким оласынъ?» — деп сорасам, О: «Мен сен айдагъан Исадырым», — деди.

16 «Шимди исе аякъкъа тур! Сени меним хызметчим ве шаатым деп къоймакъ ичюн Мен санъа корюндим. Сен, энди корьген эм даа Мен санъа корюнеджек шейлерге шаатлыкъ этеджексинъ.

17 Мен сени миллетинънинъ къолундан ве башкъа, мен сени ёллагъан халкъларнынъ къолундан къуртараджам.

18 Сен оларнынъ козьлерини ачып, оларны къаранлыкътан нургъа ве Иблиснинъ акимиетинден Аллагъа къайтараджасынъ. Олар да Манъа иман этип, гуналары багъышлансын ве азизлер арасында къысмет алсынлар», — деди.

19

Шунынъ ичюн, эй падиша Агриппа, мен коктен корюнген бу руягъа къаршы чыкъмадым.

20 Башта Дамаскта, сонъ Ерусалимде ве бутюн Еудие топракъларында яшагъанларны, сонъ башкъа ерлердеки миллетлерни тёвбе эттирип, Аллагъа къайтмагъа ве тёвбеге ярашкъан ишлерни беджермеге чагъырдым.

21 Бу иш ичюн еудийлер мени Алланынъ Сарайында тутып ольдюрмеге тырыштылар.

22 Лякин мен Алладан алгъан ярдымнен шу куньге къадар буюк-кучюкке шаатлыкъ этип келем. Муса ве пейгъамберлернинъ хабер эткенлеринден башкъа ич бир шей айтмайым.

23 Олар: «Месих Озь миллетине де, башкъа миллетлерге де ярыкъ акъкъында хабер этмек ичюн, азап чекмеге керек эди. Эм де олюлер ичинден биринджи олып тириледжек», — деген эдилер.

24

Павел озюни бойле къорчалагъанда, Фест къатты сеснен онынъ сёзюни больди де:

— Акъылдан тайгъансынъ, Павел! Буюк алимлик сени акъылдан аздырды! — деди.

25 Павел исе:

— Мен акъылдан таймадым, сайгъылы Фест, — деди. — Аксине, акъикъат ве мантыкъ сёзлерини айтам.

26 Падиша буны бильгени ичюн, онен джесаретнен лаф этем. Бу вакъиалардан ич бириси онынъ назарындан къачмады, деп тюшюнем. Чюнки бу шейлер эписининъ козю огюнде япылгъан эди.

27 Падиша Агриппа, сен пейгъамберлерге инанасынъмы? Билем, инанасынъ!

28

Агриппа Павелге:

— Сен мени къыскъа вакъытта Месихнинъ тарафдары япмагъа истейсинъ! — деди.

29

— Къыскъамы, узунмы, тек озюнъ дегиль, бугунь мени динълегенлернинъ эписи де мен киби, амма зынджырсыз, олмакъ ичюн Аллагъа дува окъур эдим! — деди Павел.

30

Сонъ падиша, виляет акими, Бернике ве оларнен берабер отургъанлар ерлеринден турдылар.

31 Четке чыкъып, олар бир-биринен фикирлештилер ве:

— Бу адам олюмге я да апске ляйыкъ ич бир иш япмагъан, — дедилер.

32 Агриппа да Фестке:

— Эгер бу адам императорнынъ укюмини талап этмеген олса, оны азат этмек мумкюн эди, — деди.

27

1

Италиягъа гемиде кетмеге къарар чыкъарылгъанда, Павел ве башкъа бир къач мабюсларны императорнынъ арбий болюгининъ бир юзбашы Юлийге бердилер.

2 Биз Кучюк Асиянынъ ялыларына бармакъ ичюн, Адрамиттин гемисине отурып денъизге чыкътыкъ. Бизнен берабер Тессалоникеден кельген бир македониялы Аристарх да бар эди.

3 Эртеси куню Сидон шеэрине келип токътадыкъ. Юлий Павелге яхшы мунасебетте олып, достларынынъ янына барып, керек шейлерни алмагъа рухсет этти.

4 О ерден чыкъып, ель къаршымызгъа эскени ичюн Къыбрыс адасыны ельден сакълы тарафындан айланып кечтик.

5 Киликия ве Памфилия виляетининъ янындан кечип, Ликиядаки Мира шеэрине кельдик.

6 Юзбашы о ерде Италиягъа кетеджек Эскендериенинъ гемисини тапып, бизни онъа миндирди.

7 Чокъ кунь яваш ялдагъан сонъ, гемимиз Книд шеэрининъ ялысына барып етти. Ель ёлумызны девам этмеге бермегени ичюн, бизлер Салмоне бурнуны айланып, Крит адасынынъ ельден сакълы тарафындан кечтик.

8 Ялыдан узакъкъа кетмейип, зорнен «Гузель Лиманлар» деген ерге кельдик. Ласая шеэри бу ерге пек якъын эди.

9

Энди чокъ вакъыт кечкен эди, еудийлернинъ аштан-сувдан вазгечкен куню де кечип кеткен. Денъиз ёлу бу вакъытта хавфлы олып къалгъан эди. Шунынъ ичюн Павел акъыл огретип:

10

— Акъайлар, мен корем ки, ёлумызны девам этмек геми ичюн агъыр, юкюнъизнинъ чокъларыны да джоярсыз, озь джанымыз ичюн де хавфлы оладжакъ, — деди.

11

Лякин юзбашы Павелнинъ сёзлерине коре, геми айдавджысына ве гемининъ саибине чокъча инана эди.

12 Лиман къышны кечирмеге келишмегени ичюн, чокъусы ёлджулар о ерден тездже денъизге чыкъып, мумкюн олса, Критнинъ Фойникс лиманына барып, къышны анда кечирмеге истедилер. Фойникс дженюбий гъарп ве шималий гъарп тарафларда ачылгъан эди.

13

Енгиль дженюбий ель эсип башлагъанда, олар, озь макъсадымызгъа ириштик, деп сайдылар ве ленгер котерип ёлгъа чыкътылар. Олар Крит ялысындан чокъ узакълашмайып кеттилер.

14 Лякин чокъ вакъыт кечмеден, ада тарафындан «Евраквилон» деген къатты бир фуртуна бастырып кельди.

15 Фуртуна гемини къаплап алды, ельге къаршы кетмеге ич бир чаре ёкъ эди. Геми фуртунагъа берилип, ялдап кетти.

16 Кавда деген кучюк бир ада янындан кечкенимизде, гемининъ къайыгъыны зорнен тутып къалдырдыкъ.

17 Къайыкъны котерип алгъандан сонъ, гемини аркъанларнен орап багъладылар. Сиртнинъ сай ерлеринде отурып къалмакътан къоркъып, елькенни тюшюрдилер де, озьлерини ельге бердилер.

18 Фуртуна пек къуветленгени себебинден, эртеси куню гемиден юкни атып башладылар.

19 Учюнджи куню исе озь къолумызнен гемининъ такъымларыны сувгъа ташладыкъ.

20 Чокъ кунь девамында не кунеш, не йылдызлар корюнди. Буюк фуртуна даа къутура эди, биз исе къуртарыладжагъымыз умютини джойдыкъ.

21

Гемидекилер чокътан берли аш ашамагъанлары себебинден, Павел оларнынъ ортасында турып:

— Акъайлар! Мени динълеп Криттен кетмеген олсакъ, геми де бозулмаз, юкюнъиз де джоюлмаз эди.

22 Энди исе сизлерге риджа этем: джесюр олунъыз. Чюнки бизлерден ич бир джан гъайып олмайджакъ, тек геми гъайып оладжакъ.

23 Чюнки мына Алланынъ мелеги бу гедже манъа корюнди. Мен бу Аллагъа аит олам ве Онъа ибадет этем.

24 Мелек: «Къоркъма, Павел! Сен императорнынъ алдында турмакъ керексинъ. Геми ёлдашларынынъ эписини Алла санъа эйиликнен багъышлады», — деди.

25 Шунынъ ичюн, акъайлар, джесюр олунъыз! Чюнки мен Аллагъа инанам. Эр шей манъа айткъаны киби оладжакъ.

26 Бирде-бир адагъа барып тюшермиз, — деди.

27

Адрия денъизинде юргенимизнинъ он дёртюнджи геджесинде, энди яры гедже вакътында денъизджилер насылдыр бир ялыгъа якъынлашкъанларыны дуйдылар.

28 Чукъурлыкъны ольчеп, къыркъ метр къадар олгъаныны бильдилер. Бираздан сонъ кене ольчеп, отуз метрге якъын олгъаныны таптылар.

29 Ташлы ерге тюшмектен къоркъып, гемининъ арт тарафындан дёрт ленгер ташладылар ве, тездже танъ атсын, деп дува окъудылар.

30 Шу арада денъизджилер гемиден къачмакъ ниетинде, гемининъ бурнундан ленгер атаджакъ киби япып, къайыкъны денъизге тюшюре башладылар.

31 Павел исе юзбашы ве аскерлерге бакъып:

— Эгер олар гемиде къалмасалар, сизлер къуртуламазсыз, — деди.

32

О вакъыт аскерлер къайыкънынъ аркъанларыны кесип, оны сувгъа тюшюрдилер.

33 Танъ атмаздан эвель, Павел эр кесни аш ашамагъа чагъырып:

— Бугунь, къасевет этип беклегенинъиз ве ич бир шей ашамайып отургъанынъызгъа он дёрт кунь олды.

34 Шунынъ ичюн риджа этем, аш ашанъыз; бу къуртулманъыз ичюн керектир. Сизлерден ич кимсенинъ башындан бир сач биле тюшмейджек, — деди.

35

Бу сёзлерни айткъан сонъ, Павел отьмек алды да, эписининъ алдында Аллагъа шукюр этип, оны болип ашамагъа башлады.

36 О вакъыт эписи джесаретленип, аш ашадылар.

37 Гемиде эпимиз эки юз етмиш алты джан эдик.

38 Ашкъа тойгъанымыздан сонъ, богъдайны денъизге атып, гемини енгиллештирдилер.

39

Куньдюз олгъанда, денъизджилер корьген ялыны танымадылар. Олар, къумлу ялысы олгъан бир бухтаны корьдилер. Мумкюн олса, геминен о ерге барып токътамагъа истедилер.

40 Ленгерни кесип, денъизде къалдырдылар. Шу вакъыт дюменлернинъ йиплерини чезип, огдеки елькенни ельге къаршы ачып, ялыгъа кеттилер.

41 Геми сай бир ерге тюшип, къумгъа отурды. Гемининъ бурну къумгъа батып къыбырдамайып къалды, къуйругъы исе далгъаларнынъ кучюнден парчаланып башлады.

42 Аскерлер, мабюслардан бирде-бир адам ялдап къачмасын деп, оларны ольдюрмеге истедилер.

43 Лякин юзбашы Павелни къуртараджакъ олып, оларгъа бу ниетлерини беджермеге ёл бермеди. Юзбашы: «Ялдамагъа бильгенлер биринджи олып озьлерини гемиден ташлап ялыгъа чыкъсынлар.

44 Къалгъанлары исе тахталар ве гемининъ сыныкъ парчалары устюнде оларнынъ артындан барсынлар», — деп эмир этти. Бойлеликнен, эписи сагъ-селямет ялыгъа барып чыкътылар.

28

1

Къуртулгъанымыздан сонъ, аданынъ Мальта олгъаныны бильдик.

2 Ерли халкъ бизге адеттен тыш инсаниетлик косьтерди. Ягъмур ягъып сувукъ олгъаны ичюн, олар атеш якъып, эпимизни къабул эттилер.

3 Павел бир къучакъ пытакъ топлап, атешнинъ устюне къойгъанда, янгъындан къачаяткъан бир зеэрли йылан онынъ къолуна сарылып къалды.

4 Павелнинъ къолуна йылан асылгъаныны корьген ерлилер бир-бирине: «Бу адам къатиль гъалиба. Денъизден къуртулса да, адалет алласы оны тири къалдырмайджакъ!» — дедилер.

5 Павел исе ич бир зарар корьмейип, йыланны атешке силькип ташлады.

6 Аданынъ сакинлери онынъ шишип кеткенини я да олип къалып, бирден ерге йыкъылгъаныны бекледилер. Лякин чокъ вакъыт беклеп, онъа ич бир шей олмагъаныны корьген сонъ, башкъаджа фикир этип: «О, бир алладыр», — дедилер.

7

О ернинъ якъынында аданынъ башлыгъы олгъан Публий адлы бир адамнынъ топрагъы бар эди. О, бизни къабул этип, учь кунь ачыкъ гонъюльнен мусафир этти.

8 Публийнинъ бабасы къанлы исалгъа огърап, юксек сыджагъынен хаста ята эди. Павел онынъ янына кирди ве къолларыны онынъ устюне къойгъанда дува окъуп, оны тедавийледи.

9 Бу адиседен сонъ аданынъ башкъа хасталары да онъа келип, тедавийлендилер.

10 Олар бизге буюк урьмет косьтердилер ве чыкъаджагъымызда ёлда керек оладжакъ тюрлю шейлерни бердилер.

11

Учь айдан сонъ, Эскендериеден кельген, шу адада къышны кечирген Эгизлер адлы бир гемиде ёлгъа чыкътыкъ.

12 Сиракузагъа барып, о ерде учь кунь отурдыкъ.

13 О ерден чыкъып, Региягъа кельдик. Бир куньден сонъ дженюбий ель эсип башлагъанда, эки куньде Путеоллар шеэрине етип бардыкъ.

14 О ерде базы дин къардашларны таптыкъ. Оларнынъ риджасынен разы олып, анда еди кунь мусафир олдыкъ. Сонъ Римге етип кельдик.

15 О ердеки дин къардашлар кельгенимизни эшитип, Аппий Форумы ве Учь Мусафирханеге къадар келип, бизни къаршылап алдылар. Павел оларны корип, Аллагъа шукюр этти ве онынъ гонълю котерильди.

16 Римге киргенимизден сонъ, Павелге айры яшамагъа рухсет эттилер. Тек оны къаравуллагъан бир аскер онен берабер отурмакъ керек эди.

17

Учь куньден сонъ Павел еудийлернинъ энъ сайгъылы адамларыны бир ерге чагъырды. Олар топлашкъанда, о:

Дин къардашларымыз! Мен халкъымызгъа я да бабаларымызнынъ адетлерине къаршы ич бир шей япмасам да, мабюс олып, Ерусалимден римлилернинъ къолуна берильдим.

18 Олар да мени соргъу япып, азат этмеге истедилер, чюнки олюмге ляйыкъ ич бир къабаатымны тапмадылар.

19 Лякин еудийлер бунъа къаршы чыкъкъаны ичюн, мен императорнынъ укюмини талап этмеге меджбур олдым. Амма мен буны халкъымны бир шейде къабаатламакъ ичюн япмадым.

20 Шу себептен де сизлернен корюшип лаф этмеге истедим. Мен Исраильнинъ умюти огърунда бу зынджырларнен багълым, — деди.

21

Олар джевап берип:

— Сенинъ акъкъынъда Еудиеден ич бир мектюп алмадыкъ, о ерден кельген дин къардашлар да бизге ич бир хабер я да яман сёз айтмады.

22 Бунъа бакъмадан, насыл фикир эткенинъни сенден эшитмеге истеймиз, чюнки бу огретювге эр ерде къаршы чыкъкъанларыны билемиз, — дедилер.

23

Павел ичюн бир кунь тайинлеп, о яшагъан эвге пек чокъ адам кельди. Сабадан акъшамгъадже Павел оларгъа Алланынъ Падишалыгъы акъкъында айтып, шаатлыкъ этти. Мусанынъ Къанунындан ве Пейгъамберлернинъ Языларындан алып, Иса акъкъында ишанчлы делиллер кетире эди.

24 Онынъ айткъанларына базылары инанды, базылары исе инанмадылар.

25 Олар озьара анълашмайып къайтаджакъта, Павел оларгъа бир сёз айтты:

Мукъаддес Рух Ешая пейгъамбернен бабаларымызгъа догъру айткъан:

26

«Бу халкъкъа барып айт:

„Къулакъларынъызнен динълейджексиз,

амма анъламайджакъсыз,

козьлеринъизнен бакъаджакъсыз,

амма корип оламайджакъсыз.

27

Бу халкънынъ юреги бир шей анълап оламай,

къулакълары агъыр эшите,

оларнынъ козьлери де юмулгъан.

Бойледже, олар козьлеринен корьмезлер,

къулакъларынен эшитмезлер,

акъылларынен анъламазлар.

О бизлерни тедавийлер, деп

Манъа кельмезлер”».

28

[28-29] Шуны билинъ ки: Алланынъ бу къуртарувы акъкъында хабер энди башкъа халкъларгъа ёлланылгъан, олар исе эшитеджеклер!

29

30

Павел кирагъа алгъан эвинде толу эки йыл отурды. Онынъ алдына кельгенлернинъ эписини къабул эте эди.

31 О, джесаретнен ве къаршылыкъ корьмейип Алланынъ Падишалыгъыны илян эте ве Рабби Иса Месих акъкъында огрете эди.